Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Ο Διαφημιστικός Πολιτισμός σε κρίση….

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Είναι γεγονός ότι οι καταναλωτικές συνήθειες και οι προκύπτουσες από αυτές αποφάσεις συνδέονται με ένα συγκεκριμένο σύνολο διαχρονικών αξιών, διαφορετικό για κάθε καταναλωτή. Σ’ αυτή τη βάση, οι διαφημιστές οικοδομούν την έννοια του brand και της εικόνας του. Κινείται σ’ αυτόν τον βασικό άξονα κάποιο από τα τελευταία τηλεοπτικά σποτάκια που με τη δημιουργικότητα του προκαλεί την «αηδία» στους τηλεθεατές – άτυχους που έτυχε να τρώνε και να δουν τη διαφήμιση; Πιστεύουν μήπως πως η «εμετική» προδιάθεση που προκαλεί το εν λόγω διαφημιστικό διαμορφώνει μια ανθρωποκεντρική και σίγουρα αποτελεσματική επικοινωνιακή προσέγγιση; Είναι η «μεγάλη ιδέα» της πονηρής γιαγιάς που εξασφαλίζει δωρεάν εφημερίδα, συστατικό «επιθετικής» επικοινωνίας; Φυσικά οι ανθρώπινες ακρότητες και υπερβολές ήταν και είναι οι αγαπημένες δημιουργικές προσεγγίσεις πολλών διαφημιστικών είτε με τη μορφή του απρόσμενου είτε του προκλητικού. Όμως πάντα κινούμενες σε πλαίσια ανεκτά που δεν υποτιμούν τη νοημοσύνη των καταναλωτών και το κυριότερο δεν τον στέλνουν στη «λεκάνη»…. Κανονικά θα έπρεπε ή να προσφέρονται δωρεάν με την παρακολούθηση του τηλεοπτικού σποτ και σακούλες «ναυτίας», ή να υπάρχει προειδοποιητικό σήμα με την ένδειξη «ακολουθεί αναγούλα»! Ο διαφημιστικός πολιτισμός στην καθημερινότητα μας περνά μέσα από τα Μέσα και μας προσδιορίζει ως κλάδο. Ας τον διαφυλάξουμε.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Μετανοείτε ο καιρός γαρ εγγύς….

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Θα γίνουν όλα «Γης Μαδιάμ» σύμφωνα με την προφητεία των ΜΑΓΙΑ, σε λίγες μέρες και πιο συγκεκριμένα στις 21 του Δεκέμβρη. Θα καταστραφεί ο πλανήτης Γη. Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ έρχεται. Τα δικά μας Δεκεμβριανά παλιά και νέα που ξέραμε, να τα ξεχάσουμε. Θα δούμε σεισμούς, λοιμούς, καταποντισμούς και πολλά άλλα σύμφωνα με τις δηλώσεις επιφανών καταστροφολόγων, μια και οι ΜΑΓΙΑ γνωρίζουν την ημερομηνία καταστροφής του κόσμου αλλά όχι τον τρόπο. Πράγμα εύκολο για μας. Παράδειγμα, η Ελλάδα θα καταστραφεί πάραυτα μόλις δει το φως της δημοσιότητας το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Στην Ιαπωνία ξεκίνησαν οι πρώτες ενδείξεις. Πέφτουν οι σήραγγες. Στην Αμερική θα πραγματοποιηθεί μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία με εξωγήινους να κατασκηνώνουν στο Λευκό Οίκο. Όπως στις ταινίες που δημιούργησαν. Η Αυστραλία θα κατακλυστεί από τα ζωάκια που «γδέρνονται» ζωντανά για να γίνουν οι γνωστές ζεστές μπότες και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης μόλις οι Οίκοι Αξιολόγησης τους βάλουν βαθμό κάτω από το C. Μέχρι όμως νάρθει η αποφράδα ημέρα θα γίνονται special μπίζνες από αλλοδαπούς που θα πουλάνε από ατομικά λυόμενα καταφύγια όπως τις ομπρέλες στη βροχή, μέχρι και ειδικές στολές σαρανταοκτάωρης επιβίωσης με σύνδεση internet και δώρο την ταινία «Αρμαγεδδών». Δεν λένε ότι σε κάθε κρίση υπάρχουν και ευκαιρίες;

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Plan 99.

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ- Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Αν έχετε περάσει από το Plan A, το Plan B και από όλα τα γράμματα της αλφαβήτου, ήρθε η ώρα για μια «δεύτερη» ευκαιρία. Βρείτε τους νέους δρόμους σας στο Plan 99 που διαρκεί τέσσερα χρόνια και κρατάει μακριά τους πιστωτές σας. Ετοιμάστε το νέο business plan για την ήδη πτωχευμένη εταιρία σας, αλλάξτε το αντικείμενο των μέχρι τώρα εργασιών της και αναμείνατε την αστρική συγκυρία που θα σας ξαναφέρει στον αφρό της κοινωνίας και των επιχειρήσεων. Μην ακούτε τις Κασσάνδρες που πιστεύουν ότι κανένας δε σώθηκε ακολουθώντας το Plan 99 και ότι απλά κέρδισε χρόνο και πήρε μαζί του στον πάτο της χρεοκοπίας επιχειρήσεις που είχαν την ατυχία να συνεργαστούν μαζί του. Εσείς να διατυμπανίζετε ότι μάθατε από τα λάθη σας, αναλαμβάνετε τις νέες ευθύνες και με λίγη καλή τύχη και καλούς δικηγόρους θα οδηγηθείτε και πάλι στην κορυφή. Είστε φτιαγμένος από την στόφα των πετυχημένων, έχετε έναν τίγρη στη μηχανή σας, είστε «μαμούνι» κι ας σας αποκαλούν «λαμόγιο»! Στην απίθανη περίπτωση αποτυχία του Plan 99 ζητήστε μια επιμήκυνση του για άλλα τέσσερα χρόνια! Απλοποιείστε τα πράγματα και κρατείστε άθικτη την προσωπική περιουσία σας!

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Μάρκες και πολιτικοί.

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Ποιος είπε ότι το μάρκετινγκ πέθανε να του βάλουμε πιπέρι…; Ούτε το μάρκετινγκ, ούτε οι μάρκες έχουν πεθάνει σε πείσμα των δηλώσεων CEO μεγάλης πολυεθνικής διαφημιστικής. Και αυτό το αποδεικνύουν οι πολιτικοί μας ταγοί με τα λεγόμενα τους…. Διασταύρωσαν τα ξίφη τους στη Βουλή και άρχισε η ανάγνωση των μαρκών. «Φοράς rolex» ο ένας, η γυναίκα του αρχηγού σας φοράει bulgari ο άλλος…. Vacheron Constantin δεν άκουσα να αναφέρεται από κανέναν μάλλον γιατί είναι δύσκολο να το προφέρουν με τις γνώσεις ξένων γλωσσών που έχουν οι πολιτικοί μας. Βέβαια το status του γνωστού μας μέχρι τώρα life style στη δημόσια σφαίρα περίσσευε πάντα. Πολιτικοί, αστέρες της tv, μεγαλοδημοσιογράφοι ακολούθησαν πιστά τις μεγάλες μάρκες που το παραδοσιακό μάρκετινγκ ανέδειξε. Πιστεύετε ότι μπορεί τα social media, η διαφήμιση από στόμα σε στόμα ή και οι συστάσεις να κερδίσουν πότε τη δύναμη των γνωστών μας παραδοσιακών μέσων στη δημιουργία εικόνας μιας μάρκας; Η τέχνη της δημιουργικής διαφήμισης βρίσκει εύφορο έδαφος μόνο στα κλασσικά Μέσα. Θυμίζω ακόμη ένα εκπληκτικό άρθρο με τίτλο «τα burberry της οργής» του Αντώνη Καρακούση για τη δημοσιογράφο που ενώ γοητεύθηκε και υιοθέτησε το burberry look, κάθε μέρα από τα πρωινά παραθυρόφυλλα των τηλεοράσεων στηλίτευε τα κακώς κείμενα και το έπαιζε Ρομπέν των αδικημένων! Το μάρκετινγκ και κατ’ επέκταση και οι μάρκες δεν θα πεθάνουν όσο η πολιτική και επιχειρηματική ελίτ το υμνολογούν και λιβανίζουν. Σε έναν κόσμο που αλλάζει, σε έναν λαό που πεινάει καλά θα είναι να μείνουν ΜΟΝΟ στις προφορικές αναφορές γνωστών πανάκριβων μαρκών. Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια τους αν κυκλοφορούν «φορτωμένοι» με ρούχα και αξεσουάρ πανάκριβων μαρκών. Κρύψτε τα σε θυρίδες και αναμείνατε τις καλύτερες μέρες της έκθεσης τους….

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Ανέκδοτα: Το αντίδοτο της κρίσης.

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics «Ο σύζυγος κάθεται στον καναπέ στο σαλόνι κάνοντας συνεχώς ζάπινγκ ανάμεσα σε δύο κανάλια, όταν από το βάθος ακούγεται η φωνή της συζύγου: - Τι κάνεις ρε Δημήτρη, θα την κάψεις την τηλεόραση! - Τι να κάνω, αφού βάλανε το μπάσκετ μαζί με την τσόντα και δεν ξέρω ποιο από τα δύο να δω… Και η γυναίκα λέει: - Την τσόντα, την τσόντα δες…. Μπάσκετ ξέρεις!». Ανέκδοτα, το αντίδοτο στη μαυρίλα των ημερών που ζούμε, στην κατατονία των ψυχών που βιώνουμε. Στην επικαιρότητα το σκληρό δίλημμα του Σαίξπηρ «να ζει κανείς ή να μη ζει»…. Αδιέξοδα παντού. Τα ανέκδοτα ενισχύουν το καταρρακωμένο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού και σπάνε την πέτρα της μαύρης πλάκας που σκεπάζει την ψυχή. Σε γιορτινά τραπέζια, σε μεσημεριανές ή βραδινές συνάξεις σε ταβέρνες, μοναδικό θέμα συζήτησης η κρίση και η επόμενη μέρα της. Πρόσωπα σκυθρωπά, κατήφεια και αγωνία, ακόμη και πριν έρθει ο λογαριασμός. Οι ειδικοί συνιστούν, σκεφτείτε θετικά και ευχάριστα πράγματα. Προσωπικά σας προτείνω μια καθημερινή επίσκεψη στο site της συναδέλφου Κατερίνας Τσεμπερλίδου για ανάγνωση κειμένων που αποπνέουν αισιοδοξία και θετική αύρα. Κλείστε τα αφτιά σας στις αναλύσεις των ειδικών κινδυνολόγων και ζήστε τη ζωή σας. Προετοιμαστείτε για τη βραδινή σας έξοδο με φίλους ή συγγενείς, έχοντας στη «φαρέτρα» σας δύο τρία έξυπνα ανέκδοτα ανάλογα με την περίσταση. Πείτε τα όταν η «ατμόσφαιρα» βαρύνει και ζήστε την αλλαγή της. Θα νοιώσετε όμορφα, θα περάσετε καλύτερα όλοι σας.

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Compose new tweet...

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Η δύναμη της ατάκας είναι γνωστή. Σύντομο και περιεκτικό μήνυμα που μένει…. Πολλές ατάκες μας κάνουν και γελάμε, άλλες κινηματογ ραφικές έχουν αφήσει εποχή, ατάκες χωρισμού μας κάνουν και κλαίμε μέχρι και για σουβλατζίδικο έχουμε όνομα την «ατάκα και στο χέρι»…. Πολλών ειδών έξυπνες ατάκες και εφαρμογές αλλά τελευταία έχουν εφευρεθεί και οι ατάκες οι εκπαιδευτικές. Πρώτοι διδάξαντες οι πολιτικοί μας που θέλοντας να «γράψουν» με τα λεγόμενα τους και να «παίξουν» λίγα δευτερόλεπτα στα ηλεκτρονικά Μέσα, αλλά και να δείξουν ότι ανήκουν στην πνευματική ελίτ του τόπου, μας υποχρεώνουν να ανοίξουμε το wikiλεξικό ή να googlάρουμε τις άγνωστες λέξεις που έχουν στην ατάκα τους. Έτσι, χάρη σε πολιτικό που χαρακτήρισε άλλους συναδέλφους του ως «εσχατόγερους» μάθαμε ότι βρίσκονται στο τέλος της ζωής τους και η ατάκα «μιλάει ο κρονόληρος» σημαίνει ότι μιλάει ένας φλύαρος και ανόητος γέρος. Φυσικά η εκπαίδευση μας στην αρχαία ελληνική γλώσσα θα συνεχιστεί, μια και οι πολιτικές αυτές ατάκες έχουν «πιάσει» το στόχο τους. Και μεταδόθηκαν από τα Μέσα λόγω του ότι ήταν ξεχωριστές και όλοι εμείς προσθέσαμε νέες λέξεις στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Παράλληλα είναι γνωστό ότι η χρησιμοποίηση του διαδικτυακού τόπου twitter, υποχρεώνει να λέμε το μήνυμα μας κωδικοποιημένο σε λίγες λέξεις. Μια ατάκα έξυπνη αλλά και λίγο ελιτίστικη λόγω άγνωστων λέξεων έχει περισσότερες πιθανότητες να αναπαραχθεί από χρήστες και Μέσα και σ’ εμάς να προστεθεί μια νέα ακόμη γνώση…. Εμπρός λοιπόν… compose new tweet… ανοίγοντας το λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Η τηλεοπτική «εκπαίδευση»…

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Κατ’ ευφημισμόν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ο χαρακτηρισμός εκπαίδευση. Αποβλάκωση θα πρέπει να λέγεται η παροχή γνώσης μέσα από τα τηλεοπτικά υπερθεάματα ελληνικά και ξένα. Η τηλεοπτική εκπαίδευση ξεκινάει με τις πρωινές εκπομπές λόγου όπου η παιδεία των προσκεκλημένων τηλεμαϊντανών, κοκορομάχων, είναι αντιστρόφως ανάλογη με την τηλεθέαση που προσφέρουν. Όσο πιο χαμηλό το επίπεδο συζήτησης προσφέρεται τόσο πιο υψηλό το ποσοστό της τηλεθέασης. Συνεχίζεται η τηλεοπτική «εκπαίδευση» με τις μεσημεριανές εκπομπές αγλαΐσματα ναρκισσισμού, εγωπάθειας, κυνισμού, ξεκατινιάσματος και θεοποίησης του life style. Ακόμη «λεξοπλάστες» φροντίζουν για την ολοκλήρωση της πνευματικής αναπηρίας των τηλεθεατών τους. Και έρχεται το απόλυτο σκοτάδι, όπου οι εθνικοί τηλεοπτικοί σταρ αναλαμβάνουν να τα δώσουν όλα, για την πρώτη θέση της τηλεθέασης στην prime time ζώνη. Ο λόγος, τα χρήματα του κεφαλαίου και των διεφθαρμένων διαφημιστικών εταιριών. Και ακολουθούν μαθήματα ξένων γλωσσών με τις τούρκικες και τις ξένες σειρές. Και μετά έκπληκτοι, ακούμε από τους νέους να λένε ότι ο Καραϊσκάκης ήταν γήπεδο του ’21 και ο Σολωμός ψάρι κατεψυγμένο. Αρκούμαστε στο να κόψουμε ένα gay φιλί πιστεύοντας ότι φροντίζουμε τη σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των νέων μας. Ότι σπέρνουμε, θερίζουμε.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

This is Greek future…

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Οικονομική καταστροφή, περιθωριοποίηση, εξαφάνιση. Αυτό είναι το δυσοίωνο μέλλον πολλών ελληνικών καταναλωτικών προϊόντων που έχουν την τύχη να αναγράφουν στη συσκευασία τους made in Greece, αλλά την ατυχία να μην επιλέγονται από Έλληνες καταναλωτές στα ράφια των super markets. Σύμφωνα με έρευνα του ΚΕΠΚΑ που είδε το φως της δημοσιότητας μόνο το 9% των Ελλήνων καταναλωτών θεωρούν σημαντική την αναγραφή της χώρας προέλευσης κάθε προϊόντος για εθνικούς λόγους και φυσικά επιλέγουν με κριτήριο μόνο με βάση την τιμή. Δεν έχουμε καταλάβει ακόμη ότι το μοντέλο της επιλογής των καθημερινών μας προϊόντων πρέπει να αλλάξει, αν θέλουμε να σώσουμε την Ελληνική οικονομία και να σταματήσουμε την αύξηση των ποσοστών της ανεργίας. Το δόγμα «ο σώζων εαυτώ σωθείτω» που φαίνεται ότι έχει κυριαρχήσει λόγω της παρατεταμένης κρίσης θα αποτελέσει την «ταφόπλακα» για πολλές ελληνικές επιχειρήσεις, θα εκτινάξει την ανεργία στα ύψη και κατ’ επέκταση θα φέρει ακόμη και απρόβλεπτες καταστροφές. Αλλάξτε τα κριτήρια επιλογής, όταν γεμίζετε το καρότσι στα s/m και βάλτε σε πρώτη προτεραιότητα την εθνικότητα της εταιρίας παραγωγής, γιατί όπως είπε και ο Ξενοφών «Να θεωρείς την πατρίδα σπίτι σου και τους συμπολίτες συνεταίρους σου». Όσον αφορά για το επίσημο Κράτος που συστηματικά επιλέγει πολυεθνικές εταιρίες για την προβολή του, του ταιριάζει η λαϊκή ρήση «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι».

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Ποια θα είναι τα δυνατά και τα αδύνατα κριτήρια ψήφου των πολιτών στις Αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014.

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου – Δ/ντή της Think Politics Στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές τον Ιούνιο 2014, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε τα κριτήρια επιλογής ψήφου για την εκλογή των νέων Καλλικρατικών Δημάρχων, πενταετούς θητείας, σε δυνατά και αδύνατα κριτήρια ή σε παλιά και νέα κριτήρια. Ας ξεκινήσουμε την αξιολόγηση των κριτηρίων αρχίζοντας από το περισσότερο δυνατό κριτήριο μέχρι τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές. • Το κριτήριο της κομματικής επιλογής, το γνωστό μας κριτήριο του «χρίσματος». Υποψήφιοι «σφάζονταν» στο σε ποιόν θα δοθεί το χρίσμα και ο τυχερός ξεκινούσε το προεκλογικό του ταξίδι – εκστρατεία με μια βάση από το ποσοστό των κομματικών ψηφοφόρων στη γεωγραφική περιφέρεια του ενδιαφέροντος του. Ήταν ένα δυνατό κριτήριο που βοηθούσε τους μεγάλους κομματικούς σχηματισμούς, που μέχρι τώρα εναλλάσσονταν στην κεντρική εξουσία, να μετράνε το βράδυ των εκλογών κέρδη και απώλειες στον εκλογικό χάρτη, στέλνοντας παράλληλα «μηνύματα» στους αντιπάλους τους. Στις νέες αυτοδιοικητικές εκλογές, αν συνεχιστεί, ο σημερινός πολιτικά ασταθής και κατακερματισμένος συσχετισμός των κομματικών δυνάμεων και η αποιδεολογικοποίηση των ψηφοφόρων, το κριτήριο της κομματικής επιλογής θα ατονήσει στις περισσότερες εκλογικές περιφέρειες και ίσως να αποτελέσει και «ασήκωτο βαρίδι» σε κάποιες άλλες. • Το κριτήριο της επανεκλογής με βάσει την αποτελεσματικότητα των εν ενεργεία Δημάρχων και υποψηφίων για το 2014, θα έχει αρνητικό πρόσημο δεδομένου ότι το πείραμα « του Καλλικράτη» έφερε πρόσθετες αρμοδιότητες στους αιρετούς αλλά χωρίς τα αντίστοιχα έσοδα στις περισσότερες περιπτώσεις. Ακόμη και το «προνόμιο» πολλών αιρετών να κάνουν έργα βιτρίνας και έκτακτες προσλήψεις ένα χρόνο πριν από τις εκλογές, πέρασαν στη «σφαίρα» του φανταστικού. Αν σ’ αυτά σημειώσετε και ότι η εμπιστοσύνη των πολιτών στο πρόσωπο όσων κατέχουν εξουσία είναι στο ναδίρ, η επανεκλογή είναι μια δύσκολη εξίσωση με πολλούς αγνώστους! • Το κριτήριο επηρεασμού των ψηφοφόρων με τα εργαλεία της επικοινωνίας. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος επικοινωνίας ενός υποψήφιου θα είναι μια κανονική «σπαζοκεφαλιά» με επικοινωνιακές μάχες να δίνονται σε νέα και απρόβλεπτα πεδία. Επικοινωνία με πολλά «απαγορευτικά» όπως πολυτελή προεκλογικά φυλλάδια, ακριβά προεκλογικά κέντρα, καταιγισμός από αφίσες, sms και γενικά πολυδάπανες προεκλογικές εκστρατείες. Άλλωστε ο «σφιχτός» προεκλογικός προϋπολογισμός είναι αναγκαίος και νομικά και για την εικόνα του υποψήφιου. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να αναζητήσουν νέους και ασφαλείς τρόπους προσέγγισης των ψηφοφόρων εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες της στοχευμένης επικοινωνίας μέσα από τη σύγχρονη τεχνολογία, αλλά και το στοιχείο της αμεσότητας με προσωπικές επαφές και περιοδείες. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί στη χρήση των νέων media και να χρησιμοποιήσουν ειδικούς στη διαχείριση τους. Όσο εύκολο είναι να ανοίξεις σελίδα στο facebook, τόσο εύκολο είναι να σε «τελειώσει» ως υποψήφιο…. Δώστε βάρος στις διαπροσωπικές σχέσεις χωρίς να ξεχάσετε τα βασικά έντυπα και τα ΜΜΕ. • Το κριτήριο της Β’ Κυριακής. Όπως έχει προαναφερθεί, αν συνεχιστεί ο σημερινός κατακερματισμός και ασταθής συσχετισμός των κομματικών δυνάμεων, σε συνδυασμό με την «απολιτίκ» τάση των πολιτών – ψηφοφόρων για την εκλογή Δημάρχων σε επαναληπτικές εκλογές που φέρνει τα ποσοστά της αποχής σε ύψη, θα χρειαστούν να συνεργαστούν δημοτικοί συνδυασμοί περισσότεροι των τριών, με αρκετές δυσκολίες λόγω διαφόρων απαιτήσεων από τους συνδυασμούς αλλά και από τα κόμματα που τους στηρίζουν. Στις «μυστικές» συμφωνίες και συζητήσεις για τη στήριξη ενός υποψήφιου για το αξίωμα του Δημάρχου, θα παίξει καθοριστικό ρόλο και το κριτήριο της προσωπικότητας και του κύρους του υποψήφιου και η εικόνα του στην τοπική κοινωνία. • Το κριτήριο της προσωπικότητας και του κύρους του υποψήφιου, είναι το δυνατότερο κριτήριο επιλογής ψήφου για τη θέση του τοπικού άρχοντα. Ένα κριτήριο που στηρίζεται στην επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση του υποψήφιου. Το πολιτικό σύστημα πλήττεται βάναυσα από την καχυποψία των πολιτών στο πρόσωπο όλων όσων έχουν εξουσία. Στις παλαιότερες εποχές η ανάδειξη νέων πολιτικών προέκυπτε από την κεντρική πολιτική σκηνή, σήμερα ο μηχανισμός αυτός πέρασε πρώτιστα στα χέρια των ψηφοφόρων και δευτερεύοντα στα ΜΜΕ για να μην τα παραγκωνίσουμε. Ο ιδανικός υποψήφιος για τον Έλληνα ψηφοφόρο για κάθε δημόσιο αξίωμα πέραν του κύρους του είναι να έχει όραμα για το τόπο του, να έχει αξίες, να εμπνέει εμπιστοσύνη και να βρίσκεται πάντα κοντά του. Φυσικά, κανένα από τα κριτήρια δεν είναι από μόνο του ή σε συνδυασμό αρκετό για να εγγυηθεί ένα νικηφόρο αποτέλεσμα. Χρειάζεται έγκαιρη και σωστή προετοιμασία από τον κάθε υποψήφιο, ακολουθώντας τις επιταγές του καιρού μας και τις συμβουλές ειδικού της επικοινωνίας.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

ΨΥΧΟΔΡΑΜΜΑ

Του Θανάση Παπαμιχαήλ – Προέδρου και Δ/ντα Συμβούλου της ΑΝΑΝΑΣ ΑΕ Εάν δεχτούμε τη ρήση του Αϊνστάιν ότι «τα προβλήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με το επίπεδο σκέψης που τα δημιούργησε», τότε οι απαντήσεις στο ερώτημα της διαχείρισης των νέων δεδομένων της αγοράς επικοινωνίας και marketing θα πρέπει να αναζητηθούν από άλλους επαγγελματίες εκτός των επαγγελματιών επικοινωνίας και marketing. Άλλωστε οι νέες ιδέες είναι προνόμιο έμπνευσης «τρελών» που υλοποιούνται από «λογικούς». Και οι επαγγελματίες της επικοινωνίας και του marketing ανήκουν στην κατηγορία των λογικών, μια και η κάθε είδους «στοχοποίηση» είναι μέρος της δουλειάς τους και τα μυαλά είναι «ταριχευμένα» στις έννοιες απόδοση, κέρδος και πλούτος. Φυσικά, δεν θα πρέπει κανείς να απευθυνθεί στο Δρομοκαϊτειο, αλλά να σκεφτεί να κάνει το πρόβλημα της «κρίσης» μέρος της απάντησης. Στους λάτρεις των σοφών αποφθεγμάτων είναι γνωστό το «του πλέονος επιθυμείν, το παρόν απολλύσι» του Δημόκριτου, δηλαδή, η επιθυμία για περισσότερα καταστρέφει τα υπάρχοντα. Σκεφτείτε το και δώστε εσείς τις απαντήσεις για την κρίση στην αγορά. Πληθωρισμός επιχειρήσεων, κανιβαλισμός τιμών και παροχών, πληθώρα ομοειδών προϊόντων και υπηρεσιών, ασύδοτη ελεύθερη αγορά που παράγει ιδιωτικό πλούτο σε λίγους και φτώχεια σε πολλούς σύμφωνα με τον οικονομολόγο Γκαλμπραίηθ, με αποτέλεσμα προϊόντα και υπηρεσίες χωρίς πωλήσεις, επιταγές χωρίς αντίκρισμα και αγορές να μετεωρίζονται στο χείλος της αβύσσου και έχουμε και το απεχθές χρέος να μας πιέζει. Ζοφερό το παρόν, άδηλο το μέλλον αν δεν σκεφτεί ανορθόδοξα και εξειδικευμένα βάσει των δεξιοτήτων και δυνατοτήτων του, ο καθένας στο χώρο του. Είναι καταστροφικό να προσδιορίζεται από το παρελθόν της η κάθε επιχείρηση. Για να ταξιδέψουμε σε άγνωστες θάλασσες χρειάζονται νέα σκαριά και για να δούμε ωκεανό πρέπει να χάσουμε από τα μάτια μας τη στεριά, αλλιώς η επιχειρηματική κατατονία που βιώνουμε θα συνεχιστεί μέχρι το ΤΕΛΟΣ. Σε πραγματικό ψυχόδραμα εξελίσσεται η κρίση….

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Στη χώρα της λήθης ή ….;

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Στη χώρα της λήθης ή στην αρχή μιας νέας καριέρας για πολλές από τις μεγάλες μέχρι χθες τουλάχιστον, διαφημιστικές εταιρίες. Κολοσσοί εταιρίες βρέθηκαν στον γκρεμό της πτώχευσης και στην πόρτα του άρθρο 99. Κι όμως η μεγάλη οικονομική τους κατάρρευση ήταν απλώς η απαρχή μιας νέας επιχειρηματικής καριέρας. Με νέα ονόματα – εταιριών, νέα ΑΦΜ και παλιούς διαφημιζόμενους προχωράνε και «σαρώνουν» διαφημιστικά κονδύλια και βραβεία για τις δημιουργίες τους. Η συσσώρευση χρεών επί χρεών στους ώμους Μέσων, Τραπεζών και άλλων προμηθευτών είναι φανερό ότι δεν τους επηρέασε. Κλείσαμε και … σας γράψαμε και ανοίξαμε και … σας περιμένουμε είναι η πετυχημένη συνταγή τους. Συνεχίζεται απρόσκοπτα η νέα καριέρα τους κάτι σαν ανταμοιβή για τα ιστορικά υψηλά «φέσια» που άφησαν στην αγορά. Ούτε εξοστρακισμός από την αγορά ούτε καταδίκη στη χώρα των πτωχευμένων, όπως πριν από κάποιες δεκαετίες. Τι θα συμβεί όμως αν βρεθούν κι άλλοι μιμητές; Πόσοι ακόμη θα πληρώσουν τα σπασμένα; Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Ενέσεις αισιοδοξίας….

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Μιζέρια παντού. Όπου κι αν καθίσεις ακούς τα ίδια πράγματα. Χρεοκοπία, πτώχευση, αδυναμία πληρωμών, φόβος, ανασφάλεια. Δυστυχώς η μιζέρια κολλάει. Ένα κράτος πνέει τα λοίσθια, με πολίτες που παραμιλούν. Σε περίοδο κρίσης η παραδοχή της νέας κατάστασης δεν είναι εύκολη. Θελκτικό είναι μόνο το καταφύγιο στο εγγύτερο παρελθόν. Στη μνήμη μένουν ο εύκολος τρόπος εξεύρεσης χρημάτων, τα αλήστου μνήμης κεκτημένα των εργαζομένων, οι παχυλές συντάξεις και η οριζόντια κρατική επιδοματική πολιτική με ασυδοσία και ανεξέλεγκτα. Και η αδράνεια καλά κρατεί. Μόνο που όταν ένα σώμα μένει αδρανές, βουλιάζει... «Και διηγώντας τα να κλαις»… για να κλείσουμε με την νοσταλγία του χθες! Σήμερα χρειαζόμαστε ενέσεις αισιοδοξίας για να βγούμε από το ψυχολογικό ναδίρ που βρισκόμαστε. Τα προβλήματα του καθενός μας δεν αντιμετωπίζονται με συνεχείς συζητήσεις «μνημόσυνα» σε γραφεία, σαλόνια, σε καφετέριες, εστιατόρια, με συνοδεία αλκοόλ. Τα επιδεινώνουν! Και τις ενέσεις αισιοδοξίας θα τις κάνουμε ο ένας στον άλλον και χωρίς «φακελάκια». Δίνοντας τη θετική σκέψη μας στα προβλήματα του φίλου, του συναδέλφου μας. Μια άλλη γνώμη είναι πάντα περισσότερο αντικειμενική και μας βοηθάει στη ζητούμενη εξωστρέφεια που πρέπει να κυριαρχήσει σε όλους μας. Ας ξαναδούμε το ποτήρι μισογεμάτο, ας ξαναδημιουργήσουμε συνθέτοντας τις εμπειρίες του παρελθόντος με τις σημερινές μας ανάγκες. Η συνταγή για τις ενέσεις αισιοδοξίας είναι η πιο αναγκαία συνταγή για να μας βγάλει από τις σημερινές οικονομικές μας αγκυλώσεις. Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Οι ψευδαισθήσεις συνεχίζονται…….

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ-Επικοινωνιολόγου- Δ/ντή της Think Politics Τα τελευταία είκοσι χρόνια ο κλάδος της επικοινωνίας ήταν όμηρος ενός ακραίου και κούφιου ευδαιμονισμού. Η ανηθικότητα στις συναλλαγές και η φορολογική ανομία εξελίχθηκαν σε τέχνη. Το αξιακό σύστημα των επιχειρήσεων που υπήρχε θεωρήθηκε παλαιομοδίτικο και ξεθώριασε. Ο γρήγορος και εύκολος πλουτισμός ανήχθη σε οικονομική θεωρία μέσω των επιστροφών και άλλων λογιστικών παρατυπιών. Οι προνομιούχες εταιρείες αποδείχθησαν λαίμαργες και αχόρταγες. Ήταν πολύ εκθαμβωτικό και μεθυστικό το πάρτι του ευδαιμονισμού, όπως εκείνο με τους μνηστήρες της Πηνελόπης που δεν είδαν τον Χάρο να έρχεται με τη μορφή του ξεχασμένου Οδυσσέα. Και άρχισαν τα όργανα της καθίζησης μαζί με τον κατήφορο. Μείωση των ιδιωτικών κονδυλίων, “πάγωμα” των χορηγήσεων από το κράτος, πληθωρισμός αιτήσεων για ένταξη στο άρθρο 99, αυξημένες δαπάνες και πολλά άλλα με στόχο την ανώμαλη προσγείωση των αποσβολωμένων επιχειρηματιών του κλάδου που μέχρι χθες αρμένιζαν…… Άλλα και σήμερα βλέπουμε να απουσιάζει η επισήμανση των λαθών που μας οδήγησε στην οικονομική απόγνωση και χρεοκοπία. Διαβάζουμε συχνά από ειδικούς του κλάδου αερολογίες, γενικότητες, κοινοτυπίες για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ακούμε για νέους τρόπους καταστρατήγησης των διατάξεων των νόμων των επιστροφών και του αθέμιτου ανταγωνισμού. Ο κλάδος αερολογεί, τα μέλη του αργοπεθαίνουν, όμως οι ψευδαισθήσεις του ευδαιμονισμού συνεχίζονται..! Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

«Καυτά» Ερωτήματα! του Θανάση Παπαμιχαήλ


• Πόσες από τις εταιρίες του κλάδου της επικοινωνίας μπορούν να λέγονται εταιρίες ακόμη; • Πόσες από αυτές θα μπορέσουν να ξεπεράσουν την ύφεση ακολουθώντας νέες αποτελεσματικές στρατηγικές διάσωσης; • Πόσες σκέφτονται ακόμη με τα νοητικά μοντέλα του παρελθόντος, πιστεύοντας ότι η μείωση του κόστους είναι η «πανάκεια» της ύφεσης; • Πόσες στερούν από τον εργασιακό τους χώρο τα νέα «φρέσκα μυαλά» για να κρατήσουν την εμπειρία, τη γνώση και τις δεξιότητες του ηλικιακά ώριμου προσωπικού που έχει «δαφνοστεφανωθεί» στο παρελθόν; • Πόσες έχουν κατανοήσει πλήρως τη σημερινή πραγματικότητα και έχουν αναθεωρήσει τις πεπατημένες στρατηγικές του παρελθόντος; Πόσες βλέπουν συγχρόνως και το δέντρο και το δάσος; • Πόσες επενδύουν στην «εκπαίδευση» των στελεχών τους, πιστεύοντας ότι αυτό είναι το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα; • Πόσες είναι προνοητικές και ετοιμάζονται για «εθελούσια» έξοδο λίγο πριν την αναγκαστική; Στην ύφεση οι «αποθεματικές – ρεζέρβα μπαταρίες» ζωής των εταιριών εξαντλούνται μέχρι να πεις κίμινο! • Πόσες βγαίνουν από το καβούκι της άμυνας και της απομόνωσης και περνάνε στην αντεπίθεση είτε με νέα όπλα είτε προσβλέποντας σε νέους στόχους; Αυτά είναι μερικά από τα πιο «καυτά» ερωτήματα που θα πρέπει να μας αποσχολούν. Όσο πιο γρήγορα τα απαντήσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα δούμε το δικό μας «φως στο τούνελ»!

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Καταρρακωμένος ο κλάδος Απροστάτευτοι οι άνθρωποι του.

Η διαφημιστική αγορά ακολουθεί μοιραία και αγεληδόν τις άλλες αγορές στο σπιράλ πτώχευσης και παρακμής. Τις περισσότερες επιχειρήσεις τα χρέη θα τις λυγίσουν και οι επισφάλειες θα τις οδηγήσουν σε παύση πληρωμών. Όσον αφορά τις προσδοκίες από τη νέα πολιτική τάξη και ιδιαίτερα για το χώρο μας ευελπιστούμε και ευχόμαστε να διαγνώσει τα πραγματικά προβλήματα του κλάδου και να προτείνει εγκαίρως και λυσιτελώς μια βιώσιμη λύση. Διαφορετικά τα αποτελέσματα θα είναι αυτονόητα ολέθρια. Εξοντωμένοι και λεηλατημένοι οι πολίτες δεν θα μπορούν να προβούν σε αγορές ακόμη κι αν οι εκπτώσεις ξεπεράσουν το ενενήντα τοις εκατό. Ούτε κι αν τα διαφημιστικά μηνύματα των καταναλωτικών προϊόντων και υπηρεσιών ξεπεράσουν τα 50 OTS και τα 2000 GRPS! Υπέρογκοι φόροι, μειωμένα εισοδήματα, έκτακτες εισφορές, περαιώσεις, ανεργία, τερματισμός αποθεματικών καταρρακώνουν και την ελάχιστη καταναλωτική συμπεριφορά. Δημιουργείται μια νέα αγορά και απαιτούνται μόνο νέα προϊόντα χαμηλότατης τιμής. Στο κόστος του προϊόντος δεν «χωράει» το κόστος της διαφήμισης, σύμφωνα με την Κενσιανή θεωρία επένδυσης και ανάπτυξης. Ο κλάδος μας πάει διακοπές με ευρώ αλλά με την επιστροφή μπορεί να βρεθεί μέσα στην κόλαση της δραχμής. Οψόμεθα. Καλές διακοπές! (Δημοσιεύθηκε στο Business Today)

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Έλεγχος Αγοράς Ελλάδα – Βουλγαρία Προώθηση Τυποποίησης και Πιστοποίησης Ελέγχου Αγοράς

Του Θανάση Παπαμιχαήλ Προέδρου & Δ/ντος Συμβούλου της διαφημιστικής εταιρίας ANANAS AE Σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα σύνορα είναι απλές γραμμές στον χάρτη. Η ελεύθερη διακίνηση πολιτών, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και κεφαλαίων, είναι το πιο δημοφιλές δικαίωμα. Μια Ευρώπη χωρίς σύνορα συνεπάγεται τεράστια οφέλη για τις οικονομίες των χωρών μελών της. Οι γνωστές στην Ευρώπη «4 ελευθερίες» είναι ο οδηγός για την κυκλοφορία όλων των χωρών. Παράλληλα βλέπουμε  Ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός μείωσε τις τιμές πολλών προϊόντων και υπηρεσιών, αεροπορικοί ναύλοι μειώθηκαν ακόμη και οι τηλεφωνικές κλήσεις κοστίζουν πολύ λιγότερα από όσο κοστίζουν πριν από 10 χρόνια.  Οι παραγωγοί έχουν απεριόριστη πρόσβαση σε 500 εκατ. καταναλωτές, η μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά αποτελεί πόλο έλξης για ξένους επενδυτές.  Αύξηση επιλογών από τους καταναλωτές, προστασία καταναλωτών από ρυθμιστικές αρχές, περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Υπάρχουν όμως και σύνορα!  Διαφορετικά εθνικά φορολογικά συστήματα.  Βραδύς ρυθμός ανοίγματος του τομέα των υπηρεσιών σε σχέση με τις αγορές αγαθών.  Η γραφειοκρατία που υπάρχει στις διάφορες χώρες εμποδίζει την υλοποίηση της Ευρώπης των «4 ελευθεριών». Στην οικονομική κρίση που μαστίζει την Ευρώπη η επένδυση στη μάρκα ενός προϊόντος είναι το αντίδοτο στην κρίση. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης οι πωλήσεις μειώνονται και τα κέρδη των επιχειρήσεων εξανεμίζονται. Στις περιόδους αυτές πολλά από τα δήθεν «αθάνατα» προϊόντα εξαφανίζονται από την αγορά. Αυτό γίνεται γιατί πολλά από αυτά έχουν μόνο «όνομα» και δεν έχουν «δεθεί» με τον καταναλωτή. Στην πρώτη δυσκολία καταποντίζονται. Η ανυπαρξία ταυτότητας και προϊοντικής ουσίας είναι ο λόγος της απόσυρσης τους από την αγορά. Κάθε προϊόν πρέπει να δημιουργεί τη δική του προστιθέμενη αξία, λαμβάνοντας υπόψη την αξία του χρήματος μέσα στο χρόνο, το κόστος του κεφαλαίου και τους κινδύνους που συνδέονται με την στρατηγική των επώνυμων προϊόντων. Σήμερα οι επιχειρήσεις θα πρέπει να επενδύσουν στο λεγόμενο branding ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Branding είναι όλες εκείνες οι ενέργειες που κάνουμε προκειμένου να δημιουργήσουμε την πεποίθηση στους καταναλωτές πως το προϊόν μας, η brand μας είναι η μόνη και καλύτερη απάντηση στην ανάγκη τους. Branding σημαίνει:  Η διαμόρφωση της στρατηγικής μιας μάρκας  Η δημιουργία ταυτότητας  Η επικοινωνία  Η διαχείριση της μάρκας σε βάθος χρόνου Οι στόχοι του branding είναι:  Να δημιουργήσει εμπιστοσύνη στον καταναλωτή  Να συνδέσει συναισθηματικά τη μάρκα με τον καταναλωτή  Να μεταφέρει το μήνυμα της brand – μάρκας. Τα οφέλη από ένα δυνατό brand  Καλύτερα περιθώρια κέρδους – Όσο πιο διαφοροποιημένο είναι το brand σας από τον ανταγωνισμό του, τόσο πιο ευέλικτοι είστε στην τιμολογιακή πολιτική και τα περιθώρια κέρδους που επιθυμείτε καθώς δεν υπάρχει ευθύ μέτρο σύγκρισης. – Αρκεί βέβαια αυτό που ζητάτε να μπορεί να το πληρώσει η αγορά που απευθύνεστε...  Καλύτερη διείσδυση στην αγορά – Όσο καλύτερα προσαρμόζονται τα χαρακτηριστικά των προϊόντων, των υπηρεσιών κλπ στο κοινό που στοχεύετε τόσο καλύτερα μπορείτε να διεισδύσετε στην αγορά που σας ενδιαφέρει και να την διευρύνετε. – Αρκεί βέβαια να μην το ...παρακάνετε με την διαφοροποίηση γιατί τότε κινδυνεύετε μια άλλη, πιο μεγάλη μερίδα κοινού να σας χαρακτηρίσει μη σχετικούς για αυτήν και τα ενδιαφέροντα της.  Απομάκρυνση του ανταγωνισμού – Όσο δυνατός και να αισθάνεστε πάντα θα υπάρχει ο κίνδυνος του ανταγωνισμού. Όσο πιο έξυπνα χτίσετε την δική σας ταυτότητα, όσο πιο δημιουργικοί φανείτε, τόσο περισσότερες ευκαιρίες αποκτάτε στην αγορά, και μάλιστα με μικρότερο προϋπολογισμό marketing.  Δυνάμωμα της σχέσης με τους πελάτες – Η όλο και καλύτερη αντίληψη που έχουν οι πελάτες σας για εσάς, τα προϊόντα, τις υπηρεσίες σας είναι το κλειδί για να αποκτήσετε πιστούς πελάτες. Η πίστη όμως αποκτάται με τον χρόνο και η αγορά διαθέτει χρόνο μόνο για brands που δείχνουν σταθερότητα και τιμιότητα, brands που εμπνέουν ασφάλεια. – ...και εννοείται πως η αγορά αγνοεί brands που μένουν στάσιμα, που δεν εξελίσσονται... Πέραν όμως από την αγορά, τα προϊόντα και τις υπηρεσίες, στα οποία αναφέρεται το branding, έχει αναπτυχθεί και ένας ακόμη όρος που συνοδεύει το branding με έναν τόπο. Έτσι έχει δημιουργηθεί και το branding τόπου. Η διαδικασία απόκτησης και προβολής της «ταυτότητας» ενός τόπου. Τα τελευταία χρόνια έχει επιχειρηθεί από ιδιώτες να προβληθούν τα brands Αθήνα και Ελλάδα. Το branding τόπου είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο ανάπτυξης αρκεί να στηθεί σωστά. Δεν απαιτείται απλά ένα έξυπνο και ευρηματικό σλόγκαν, ούτε μια δημιουργική διαφήμιση, είναι μια δύσκολη διαδικασία με στόχο την αναζήτηση όλων εκείνων των στοιχείων που συνθέτουν την εικόνα του τόπου. Πρωταγωνιστικό ρόλο, στη δημιουργία branding τόπου θα πρέπει να παίζουν η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι τοπικοί φορείς που ζουν και δημιουργούν σ’ αυτόν τον τόπο. Το branding τόπου μπορεί να εξελιχθεί ως «η βαριά βιομηχανία» μας αρκεί να σχεδιαστεί, συστηματικά με όραμα, δημιουργικότητα και να προβληθεί με τα σωστά σχεδιασμένα «εργαλεία» επικοινωνίας του τόπου. Κύρια θα πρέπει να ετοιμαστεί ένας «Μύθος» για κάθε branding τόπου. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να συμβάλλει στην ανταγωνιστικότητα των προϊόντων της περιοχής της και στις εξαγωγές, προτείνοντας διαδικασίες όπως το «Σύμφωνο Ποιότητας» και τα τοπικά «καλάθια προϊόντων» αναπτύσσοντας παράλληλα την τοπική κουλτούρα και τις αναγκαίες ενέργειες μεταξύ των παραγωγών. Εταιρείες, προϊόντα, υπηρεσίες, άνθρωποι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μιας τοπικής κοινωνίας, αναδεικνύονται μέσα από αυτή και συμμετέχουν στην ανάπτυξη της και την διαμόρφωση του τοπικού brand name. Όπως ένα αεροπλάνο δεν πετά χωρίς φτερά, έτσι και οι επιχειρήσεις δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν στην αγορά χωρίς το branding προϊόντων και τα κράτη και οι τοπικές κοινωνίες χωρίς το branding τόπου. Σε έναν κόσμο που αλλάζει χρειάζεται μια κουλτούρα και ένα περιβάλλον όπου ευημερεί η δύναμη της καινοτομίας, της δημιουργικότητας, του οράματος και της συναισθηματικής νοημοσύνης. Τα brands προϊόντων, υπηρεσιών ή τα brands τόπων πρέπει να αφηγούνται ιστορίες για να πετύχουν. Είναι η εποχή του story telling και των ειδικών της επικοινωνίας. (από την ομιλία στο Επαγγελματικό και Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Ροδόπης)

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Φέρτε μου ομπρέλα!

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντη της Think Politics Μία μεγάλη ομπρέλα επειγόντως! Διότι εκατοντάδες, χιλιάδες ίσως, opinion makers, πέφτουν από τα σύννεφα λόγω του διπλού περιστατικού εκτόξευσης νερού και εξάσκησης σωματικής βίας υποψήφιου πολιτικού σε γυναίκες πολιτικούς ζωντανά στον αέρα. Μιλάμε φυσικά για υποκρισία. Εδώ και χρόνια η ιδιωτική τηλεόραση προάγει και προβάλλει περιστατικά έντασης και βίας. Είτε μιλάμε για trash shows με ξεμαλλιάσματα και νυχιές ανάμεσα σε περιθωριακούς του life-style, ή ψυχικά ασθενείς συνανθρώπους, είτε μιλάμε για καθωσπρέπει τάχα πολιτικά πάνελ, όπου είναι ευπρόσδεκτοι ως καλεσμένοι διάφοροι μπαχαλάκηδες, που δεν έχουν πολιτικό λόγο, δεν κάνουν πολιτικό διάλογο, αλλά εκτοξεύουν πολιτικές ύβρεις, μειωτικούς υπαινιγμούς και μπήζουν αγριοφωνάρες. Στο μεταξύ, ο παρουσιαστής μειδιά, η κάμερα γράφει και να νούμερα της θέασης ανεβαίνουν. Επίσης, στην εποχή των γενικών ηθικών εκπτώσεων, απέκτησαν συμμετοχή και δικαίωμα τηλεοπτικής παρουσίας, πολιτικοί εξτρεμιστές με απρόβλεπτες εκρήξεις. Πόσος χρόνος άραγε χρειαζόταν για να δούμε αυτό που συνέβη Πέμπτη πρωί; Τι ακόμη περιμένουμε να δούμε που θα μας κάνει πιο «περήφανους» σε όλο τον κόσμο. Φταίνε πολλοί για το χάλι. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Μέχρι τότε, θα πέφτουν από τα σύννεφα. Μία ομπρέλα παρακαλώ!

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Marketing for you. Πρόταση που κάνει τη διαφορά!

«Μπορώ να βγώ από την κρίση; Πως θα με μάθει η αγορά, που θα βρω περισσότερους πελάτες, θα καταφέρω να έχω κέρδος;» Λογικές ερωτήσεις σε μια εποχή που η ανάπτυξη παραμένει επιδίωξη και εσένα ως επιχειρηματία σε απασχολεί όλο και περισσότερο η καθημερινότητα, η επιβίωση, δεν έχεις ούτε χρόνο ούτε διάθεση να σκεφτείς, να σχεδιάσεις, να προγραμματίσεις... Η απάντηση μας είναι απλή: «Ναι, μπορείς να βγείς από την κρίση!» Οι απλές απαντήσεις όμως δεν είναι ο λόγος που διαβάζεις την επιστολή αυτή. Tο ζητούμενο δεν είναι απλά να σταθείς στα πόδια σου, πρέπει να κάνεις το κάτι παραπάνω που θα βοηθήσει να κερδίσεις εκεί που χάνουν οι ανταγωνιστές σου! Αυτό το κάτι παραπάνω λοιπόν είναι η πρόταση μας: «marketing for you»! Μια ομάδα από επαγγελματίες με ειδίκευση στο μάρκετινγκ, την επικοινωνία και τις πωλήσεις, ικανοί να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν το δικό σας πρόγραμμα marketing. Ένα «κέντρο αριστείας» εύκολα προσβάσιμο σε κάθε επιχειρηματία, με γνώσεις και εμπειρία χρόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι σύμβουλοι που θα βοηθήσουν να οργανώσετε και να υλοποιήσετε τη δική σας εταιρική στρατηγική, χωρίς να κοστίζουν περισσότερα από όσα θέλετε και μπορείτε να επενδύσετε! Εμείς προτείνουμε και κάνουμε «marketing for you»! Η πρόταση μας γίνεται δέσμευση με 1€ την ημέρα! Θα δεσμευτούμε απέναντι σας με ένα ετήσιο συμβόλαιο παροχής υπηρεσιών συμβούλου μάρκετινγκ και επικοινωνίας αξίας 365€ (+ΦΠΑ). Έτσι, η απόδοση της δουλειάς μας και το κέρδος για την εταιρεία σας να είναι μετρήσιμα από την πρώτη κιόλας στιγμή! Από εσάς θέλουμε πρώτα πρώτα την απόφαση... ...και ένα τηλεφώνημα σας στο 2109246770 ή ένα e-mail στο ananasa@otenet.gr για να συναντηθούμε και να σας μιλήσουμε για μας, τις υπηρεσίες μας, τη νέα προοπτική που μπορούμε να προσφέρουμε! οι άνθρωποι του marketing for you. [ Θανάσης Παπαμιχαήλ: ιδρυτής & διευθ. σύμβουλος της ananas communications, από τα πλέον έμπειρα στελέχη της διαφημιστικής αγοράς με συμμετοχή σε πολλά γνωστά και διαχρονικά project της ελληνικής διαφήμισης [ Γιάννης Π. Τριανταφύλλου: διευθυντής μάρκετινγκ και ανάπτυξης, με πολύχρονη ενασχόληση με το marketing, την οργάνωση, ανάπτυξη και διοίκηση εταιρικών σχημάτων σε Ελλάδα και εξωτερικό [ Στεφανία Χαντζή: σύμβουλος επικοινωνίας ειδικευμένη στη διαμόρφωση και διαχείριση εικόνας και δημοσιότητας, το business coaching και την ανάπτυξη δικτύου πωλήσεων [ Κωνσταντίνος Μαυρέας: σύμβουλος marketing και πωλήσεων, με εμπειρία σε πολυεθνικές εταιρίες και γνώσεις στην διαχείριση επαγγελματικού stress και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Πόσους ψήφους έφεραν fb και twitter στους υποψήφιους;

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου – Δ/ντή της Think Politics Τα social media, για όσους τα εμπιστεύτηκαν, ήταν μια καλή διέξοδος και μια καλή ευκαιρία ώστε οι υποψήφιοι να δείξουν την εξωστρέφεια τους, την επικοινωνιακή τους ικανότητα αλλά και στοιχεία πιο «ζεστά» του χαρακτήρα τους. Από την άλλη δεκαπέντε μέρες προεκλογικού χρόνου δεν είναι αρκετές για να δημιουργήσεις την απαιτούμενη «οικειότητα» μέσα στο χώρο των social media για αυτό και ευνοήθηκαν όσοι ήδη, από χρόνια, έστω μήνες ήταν χρήστες και είχαν παρουσία σε αυτά τα μέσα. Από τους περισσότερους υποψήφιους η χρήση των social media έγινε με λάθος τρόπο, με κυριότερο λόγο την άγνοια των υποψηφίων στη σωστή χρήση κατά την προεκλογική περίοδο. Ανέθεσαν, οι περισσότεροι σε φίλους, γνωστούς και συγγενείς την ευθύνη της διαχείρισης τους με μια σελίδα τους στο fb ή λίγες αναφορές στο twitter. Ποστάρανε συνεχώς πολυσέλιδα δελτία τύπου, τις επισκέψεις και τις εκδηλώσεις τους, με τον ίδιο τρόπο που θα τις διαφήμιζαν και μέσω των έντυπων Μέσων. Γεμίζανε τους τοίχους του fb και tweets στο twitter ολημερίς αλλά περάσανε απαρατήρητοι. Κανένας δεν τους είπε ότι τα social media είναι «ζωντανά» media και έτσι θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν. Χρειάζονται ειδικές τεχνικές από ειδικούς της πολιτικής επικοινωνίας. Στην επόμενη προεκλογική περίοδο που δεν θα αργήσει, θα πρέπει να απευθυνθούν σε ειδικούς και όχι σε «κολλητούς». Πρέπει να κρατάνε «ζωντανή» τη σχέση με τον χρήστη του Η/Υ και να του «μιλάνε» προσωπικά. Δεν αρκούν μια σελίδα στο fb, ένα ατελές site και ολίγον twitter… για κους-κους. Με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκαν τα social media απέφεραν στους υποψήφιους τα ελάχιστα ή και καθόλου. Απλά, έμειναν με την ικανοποίηση ότι τα δοκίμασαν. Φιλοδοξούσαν να κερδίσουν ψήφους χωρίς να κουραστούν οι ίδιοι, χωρίς να τρέξουν και να ξοδέψουν αλλά όπως είπε και ο R.W. Emerson «χωρίς φιλοδοξία δεν αρχίζει τίποτα αλλά και τίποτα δεν τελειώνει μόνο μ’ αυτήν».

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Η επικοινωνία των κομμάτων «πνίγηκε» στην οργή και τον θυμό των ψηφοφόρων.

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου
Ως “πολιτικός σεισμός” μπορούν πλέον να χαρακτηριστούν οι εκλογές της 6ης Μαΐου, ενώ το ενδιαφέρον στρέφεται τώρα στο ρήγμα που τον προκάλεσε. Η πολιτική επικοινωνία για όλους όσους αφουγκράζονταν τις παρέες, τα καφενεία και το κλίμα της εποχής έπαιξε το μικρότερο ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος. Ο κόσμος δεν ήθελε να ακούσει, ήθελε να εκφράσει συναισθήματα οργής και τιμωρίας προς το «σύστημα», ανεξάρτητα τι θα γίνει την επόμενη των εκλογών. Η ύπαρξη ενός άλλου δρόμου, αντιμνημονιακού ρίζωσε στη συνείδηση των περισσότερων πολιτών, κάνοντας πιο διεισδυτική την πολιτική ρητορική των υπερασπιστών του. Κατάρρευση δικομματισμού, στροφή προς τα άκρα, μνημόνιο - αντιμνημόνιο... Διλήμματα που δεν "βγήκαν", ρητορική χωρίς απήχηση... Η ώρα του απολογισμού έφθασε για τα επικοινωνιακά επιτελεία των κομμάτων. ΠΑΣΟΚ Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ θέλησε να επικοινωνήσει με τις διαφημίσεις από τα Μέσα τις αγαθές του προθέσεις και την μερική επικήρυξη του μνημονίου, με ολέθρια όμως αποτελέσματα. Ολέθρια στο ακέραιο, για τον ίδιο και το κόμμα του. Εθισμένος στο πολιτικό παιχνίδι των τελευταίων ετών, με τις συνεντεύξεις του κατάφερε να φέρει την πλήξη στο κοινό αντί να το διαφωτίσει. Ανεπιτυχώς προσπάθησε να μετακυλήσει τις ευθύνες του και να ξεφύγει από το κάδρο του μνημονίου, μεγιστοποιώντας παράλληλα την οργή και τον θυμό των ψηφοφόρων. Στήριξε την επικοινωνία του στην εικόνα του με λάθος δημιουργικό (μιλούσε για δράση και ανάπτυξη από πολυθρόνα) και με τα 2 σποτάκια τελευταίας στιγμής με πολίτες να «μεμψιμοιρούν» ( θα βολευτούμε, θα τα καταφέρουμε, τι να κάνουμε κλπ) Ολόκληρη η καμπάνια του ΠΑΣΟΚ ήταν προσανατολισμένη και ασφυκτικά προσαρμοσμένη στο πρόσωπο του Ευάγγελου Βενιζέλου. Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά για ένα “άφθαρτο” πρόσωπο και όχι για έναν πολιτικό που “κουβαλάει” ως μέρος του συστήματος αμαρτίες του παρελθόντος. Η σημαντικότερη ωστόσο αδυναμία ήταν το μήνυμα που εξέπεμψε η Ιπποκράτους μέσω των εμφανίσεων του αρχηγού και της καμπάνιας. Ένα μήνυμα θολό με πολλά παράσιτα.... ΝΔ Ξεκίνησε με καμπάνια κύρους ότι είναι το μοναδικό κόμμα που μπορεί να εγγυηθεί την σωτηρία της χώρας αλλά στη συνέχεια εγκατέλειψε τον βασικό κορμό της καμπάνιας και διέσπειρε τα επικοινωνιακά μηνύματα κατά των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της ακροδεξιάς. Με τις εμφανίσεις του αρχηγού και την επικοινωνιακή της καμπάνια η ΝΔ ακύρωσε τη θεωρία του μεσαίου χώρου και έστριψε το κόμμα προς τα δεξιά, χάνοντας κεντρώους ψηφοφόρους που είχε κερδίσει ο κ. Καραμανλής. Η προεκλογική στρατηγική ήταν σε τόσο λάθος κατεύθυνση που είχε ως αποτέλεσμα να συσπειρώσει μόλις το 50% των ψηφοφόρων της ΝΔ, ενώ η επιλογή να τεθεί σκληρή δεξιά ατζέντα, οδήγησε σε αντίθετα αποτελέσματα και ευνόησε τη Χρυσή Αυγή, κάτι που έγινε και στη Γαλλία, όπου ο Σαρκοζί έκανε το ίδιος λάθος, δίνοντας πόντους στη Λεπέν. Επιπλέον, δεν έπεισε για την ορθότητα της πολιτικής της και το αφήγημα Ζαππειο 1, Ζάππειο 2, Ζάππειο 3 του κ. Σαμαρά δεν έγινε κατανοητό. Απέφυγε το ντιμπέιτ και τη διακαναλική συνέντευξη, χάνοντας την ευκαιρία να δείξει τα προγραμματικά κενά των άλλων κομμάτων. Αποτέλεσμα για πρώτη φορά να «αποσυντεθεί» ένα κόμμα στις εκλογές ενώ ήταν στην αντιπολίτευση. ΣΥΡΙΖΑ Εδώ υπερίσχυσε η επικοινωνιακή εικόνα του αρχηγού σε συνδυασμό με την πετυχημένη καμπάνια βασισμένη στο σλόγκαν “ Αποφάσισαν χωρίς εμάς. Προχωράμε χωρίς αυτούς”. Όσο και αν ακούστηκαν φωνές περί “αντισυνταγματικού σλόγκαν”, η φράση αυτή στόχευσε απευθείας στο θυμικό των ψηφοφόρων και επηρέασε όσο κανένα άλλο προεκλογικό μότο. Επιπλέον, σε μια χώρα που έχει χρεοκοπήσει ηθικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, πολιτικά και οικονομικά αυτό που χρειάζονται οι Έλληνες είναι ελπίδα. Το πλεονέκτημα που έχει ο Αλέξης Τσίπρας –σε σχέση με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς- είναι ότι δίνει μια διέξοδο ελπίδας. Όχι μόνο στα λόγια – όλη η παρουσία του βοηθάει. Είναι νέος, είναι συμπαθής, δεν είχε ποτέ κυβερνητικό πόστο, είναι σχετικά άφθαρτος. Ακολούθησε όλους τους βασικούς κανόνες της επικοινωνίας χωρίς να παρεκκλίνει πουθενά. Με συνέπεια. ΚΚΕ Παγιδεύτηκε για άλλη μια φορά στην “ αμετακίνητη” θέση και την σκληρή επικοινωνία. Η παρουσία της Αλέκας Παπαρήγα ήταν σαν να ξαναβλέπεις το ίδιο βίντεο προ των εκλογών του 2007 ή του 2009. Άλλωστε, όταν αλλάζουν όλα γύρω σου –όπως άλλαξαν οι ζωές μας τα δυο τελευταία χρόνια- και εσύ μένεις ακίνητος, ουσιαστικά εσύ αλλάζεις θέση. ΔΗΣΥ Το προεκλογικό σύνθημα της Δημοκρατικής Συμμαχίας “ Φταίει το κράτος Όχι εσύ. Άλλαξε το” είναι πολιτικό μήνυμα με βάθος, ουσία και περιεχόμενο. Ένα επικοινωνιακό εφεύρημα, ευφυολόγημα που όμως πέρναγε το μήνυμα της δραστικής μείωσης των Δημόσιων Οργανισμών και δημοσίων υπαλλήλων. Φυσικά και το κράτος φταίει ως προς το παρασιτικό του κομμάτι, μόνο που το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων απέδωσε τα μέγιστα των ψήφων του στα πολιτικά κόμματα που του «έκλεισαν» το μάτι, θεωρώντας τους παραγωγικό κομμάτι. Η γνωστή φράση «στην πολιτική πολλά γίνονται αλλά δεν λέγονται» θα έπρεπε να υιοθετηθεί. Αντίθετα, η πρόεδρος του κόμματος κέρδισε σε επίπεδο επικοινωνίας με όλες τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις ασκώντας δημόσια την αυτοκριτική της στο μέτρο και στον βαθμό που της αναλογούσε. Επίσης το όνομα του κόμματος, παρουσίασε δυσκολίες και δεν ταυτίστηκε εύκολα με την αρχηγό του. ΛΟΙΠΑ ΚΟΜΜΑΤΑ Η συνεχής επικοινωνιακή προσπάθεια του κ. Κρατζαφέρη να δικαιολογήσει τις «κυβιστήσεις» που του χρεώνανε καθώς και η στέρηση του «βαρύ πυροβολικού της επικοινωνίας» από τα τέως πρωτοκλασάτα στελέχη του, του κόστισαν πολύτιμες ψήφους για την είσοδο του στη νέα βουλή. Τις εντυπώσεις κέρδισε μάλλον η καμπάνια των Οικολόγων Πράσινων, με το συμπαθές slogan “Σκέψου Καθαρά», ωστόσο η εκπρόσωπος τους, ίσως το πιο προβεβλημένο στέλεχος τους δεν φαίνεται να έπειθε ιδιαίτερα με την τηλεοπτική παρουσία της. Πρωτότυπο ήταν το έντυπο του “ Δημιουργία Ξανά” και ευρηματικό το σύνθημα της «Δράσης» «πολίτες και όχι πελάτες». Πάντως για να λέμε όλη την αλήθεια στις εκλογές της έκτης Μαΐου όση προσπάθεια και αν έκαναν τα κομματικά επιτελεία για έξυπνες στρατηγικές η οργή και ο θυμός των ψηφοφόρων δεν θα επέτρεπαν επ' ουδενί την προβολή των όποιων μηνυμάτων να παίξει ιδιαίτερο λόγο στην απόφαση επιλογής ψήφου, πόσο μάλλον όταν αυτά στην πλειονότητα τους ήταν θολά. Τα 2 αξιοσημείωτα στην επικοινωνία • Τα δύο μεγάλα κόμματα αγνόησαν να στοχεύσουν ένα μέρος της επικοινωνίας τους στη μεγάλη μάζα όλων όσων προτίμησαν την αποχή από «άποψη» παρά το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των μη ψηφισάντων (αποχή 36%) ανήκε σ’ αυτούς. Για τις επόμενες εκλογές έχουν μεγάλες εφεδρείες ψήφων αν κάνουν κάτι γι αυτό. • Ένα από τα βασικά επικοινωνιακά στοιχεία αυτών των εκλογών είναι ότι τα ονόματα των πολιτικών αρχηγών αντικατέστησαν τα ονόματα των κομμάτων τους όπως λέμε στη διαφήμιση έγιναν brand generic. Λέμε Nescafe και εννοούμε τον στιγμιαίο καφέ. Αρκετοί ψηφοφόροι χωρίς να ξέρουν τι σημαίνει το ακρώνυμο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν Τσίπρα ή Αλέξη, άλλοι ψήφισαν Καμμένο και άλλοι Αλέκα ή Ντόρα. Πολύτιμος σύμμαχος στην επίτευξη του στόχου αυτού έπαιξε και η χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν υπήρξε ιδιαίτερη πρωτοτυπία και πως η υπέρμετρη χρήση των social media έγινε με λάθος τρόπο Τα social media, για όσους τα εμπιστεύτηκαν, ήταν μια καλή διέξοδος και μια καλή ευκαιρία ώστε οι υποψήφιοι να δείξουν την εξωστρέφειά τους, την επικοινωνιακή τους ικανότητα αλλά και στοιχεία πιο «ζεστά» του χαρακτήρα τους. Από την άλλη δεκαπέντε μέρες προεκλογικού χρόνου δεν είναι αρκετές για να δημιουργήσεις την απαιτούμενη «οικειότητα» μέσα στο χώρο των social media για αυτό και ευνοήθηκαν όσοι ήδη, από χρόνια, έστω μήνες ήταν χρήστες και είχαν παρουσία σε αυτά τα μέσα.

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Οι φυλές των υποψηφίων και η ανάγκη για επαγγελματική Επικοινωνία.

Άρθρο του ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ - Σύμβουλου Επικοινωνίας - Διευθύντος συμβούλου της Think Politics
Είχαμε δεκάδες κατηγορίες υποψηφίων από παλιά και επομένως, ήταν δεκάδες και οι τρόποι με βάση τους οποίους μπορούσαμε να τους διαχωρίσουμε ως προς το σημείο εκκίνησης της επικοινωνιακής τους προετοιμασίας και υποστήριξης. Έτσι, μιλούσαμε για παλιούς υποψηφίους και καινούργιους στη σκηνή. Έμπειρους και άπειρους. Φτασμένους ή πρωτάρηδες. Φθαρμένους από σκάνδαλα ή όζουσες πολιτικές υποθέσεις, ή άφθαρτους. Νεαρούς σε ηλικία ή ώριμους. Άντρες ή γυναίκες, Πλούσιους με γερό πορτοφόλι, ή περιορισμένους στα οικονομικά της κάμπανιας και της οργάνωσης τους. Διάσημους λόγω της επαγγελματικής ή κοινωνικής τους θέσης, ή άσιμους. Γόνους που έφεραν ένα βαρύ επώνυμο, πολιτικό ή άλλο και απέκτησαν πρόσβαση και διείσδυση στον χώρο της πολιτικής βασιζόμενοι κατά μεγάλο μέρος σε αυτό και υποψηφίους με λαϊκές ή αστικές καταβολές που επένδυσαν καθαρά στις δικές τους δυνάμεις και στην πορεία εξελίχθηκαν ως αυτοδημιούργητοι. Σήμερα, σε αντίθεση με άλλες εκλογές, έχουμε επίσης ένα σωρό κόμματα που κινούνται πέρα ή πάνω στα όρια εκλογιμότητας. Και αυτά ακόμη, είναι σε μία διαφορετική από άλλοτε λογική κατηγοροποιημένα. Όχι ότι έχουν πάψει να υφίστανται κόμματα με αστικό, λαϊκό, ή εργατικό προφίλ, ή κόμματα δεξιά, κεντρώα και αριστερά. Απλά, με τα τελευταία δεδομένα της κρίσης που δεν είναι μόνο οικονομική, αλλα΄και κοινωνική, θεσμική και πολιτική, δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για μεγάλα κόμματα και μικρά. Μπορούμε όμως να μιλάμε για κόμματα συστηματικά ή εναλλακτικά. Μνημονιακά ή αντιμνημονιακά. Κόμματα πρότασης, ή ένστασης, ακόμη και άρνησης. Που το καθένα από αυτά, υπό την πίεση των νέων απαιτήσεων έχει μία πλατφόρμα θέσεων τόσο σύνθετη και περίπλοκη, που δύσκολα εκφράζεται και κωδικοποιείται σε λίγες λέξεις. Φανταστείτε λοιπόν, με τόσες πολλές κατηγορίες υποψηφίων, προερχόμενους από τόσα πολλά κόμματα, τα οποία κομίζουν τόσο διαφορετικές θέσεις, για πόσες χιλιάδες διαφορετικών μεμονωμένων περιπτώσεων μιλάμε σε ότι αφορά τις μονάδες, τα άτομα δηλαδή, που στελεχώνουν κάθε ψηφοδέλτιο. Και εκεί είναι που δεν έχουμε πλέον τη δυνατότητα να συνδράμουμε οποιονδήποτε επικοινωνιακά με κοινές συνταγές και κοινά μυστικά που αφορούν μία ολόκληρη κατηγορία υποψηφίων, ή μία φυλή όπως έχουμε συνηθίσει κάποιες φορές να λέμε χαριτολογώντας. Αλλά ο κάθε υποψήφιος, προκειμένου να ξεχωρίσει μέσα από τη μάζα, οφείλει να προβάλλει μία καμπάνια προσανατολισμένη στην ανάδειξη των προσωπικών του στοιχείων σε σύγκριση με εκείνα των συνυποψηφίων του στο ίδιο ψηφοδέλτιο και ταυτόχρονα, να κουβαλήσει στην πλάτη του το βαρύ φορτίο της εκπροσώπησης ενός κόμματος, που έχει να αντιμετωπίσει ένα σωρό άλλα πλέον ως αντιπάλους και μίας πλατφόρμας θέσεων, που σίγουρα δεν έχει καμιά σχέση με τα απλοποιημένα πολιτικά ζητήματα και μηνύματα του παρελθόντος. Συμπέρασμα; Οι σύγχρονες απαιτήσεις γύρω από μία υποψηφιότητα ξεπερνούν την νοοτροπία της οργάνωσης και στελέχωσης του επικοινωνιακού σκέλους μίας καμπάνιας με πρόχειρες λύσεις εκ των ενόντων. Με άλλα λόγια, τη σωστή ανάδειξη της υποψηφιότητάς σου και την δόμηση ενός προφίλ που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις από όλους τους άλλους υποψηφίους δεν θα το καταφέρεις εσύ ο ίδιος, που είσαι ο άμεσα ενδιαφερόμενος και εκ των πραγμάτων, ο πλέον συναισθηματικά εμπλεκόμενος. Με αποτέλεσμα, να μην μπορείς να μετρήσεις τα πράγματα στη βάση μίας ρεαλιστικής προσέγγισης και ενός αποτελεσματικού προτύπου. Αλλά ούτε αυτά θα σου τα εξασφαλίσει ο μικρός σου ξάδελφος που έχει πάρει πτυχίο στην πολιτική επιστήμη, στην επικοινωνία ή στα ΜΜΕ, έχει γράψει δύο άρθρα σε τοπική εφημερίδα και έχει εκφωνήσει δύο ομιλίες στη σπουδαστική συνέλευση της σχολής του. Υπό τα σημερινά δεδομένα, ένας υποψήφιος χρειάζεται περισσότερο από ποτέ άλλοτε βοήθεια και καθοδήγηση από έμπειρους, καταρτισμένους, αποτελεσματικούς και πάνω από όλα, πιστοποιημένους μέσα από την παρουσία τους στο χώρο, επαγγελματίες της Επικοινωνίας, προκειμένου να κινηθούν με οργάνωση και σοβαρότητα και να πετύχουν κάτι καλό. Και αν νομίζει κανείς ότι με την σοβούσα οικονομική κρίση δεν έχει τα χρήματα να καλύψει οτιδήποτε τέτοιο, να είναι σίγουρος ότι μία ερασιτεχνική καμπάνια κοστίζει πάντα περισσότερο από μία επαγγελματική, διότι δεν υπάρχει γνώμονας στρατηγικής, σχεδιασμού και επικοινωνιακής προώθησης, με αποτέλεσμα να ξοδεύονται μικροποσά σε αμέτρητες άχρηστες και αναποτελεσματικές επιλογές και στο τέλος, αθροιστικά να ξοδεύεται ένα μεγάλο ποσό. Όλα αυτά, μπορεί να τα διαγνώσει κάποιος στην καμπάνια του που ολοκληρώνεται την Κυριακή και να διαπιστώσει ότι είναι ορθά και ακριβή. Και την επόμενη φορά, να σκεφθεί πιο λογικά και να κινηθεί πιο επαγγελματικά.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Πώς να κάνετε μια Νικηφόρα Προεκλογική εκστρατεία EXPRESS


Αποφασίσατε να διεκδικήσετε την ψήφο των συμπολιτών σας την τελευταία στιγμή;
Υπάρχει τρόπος να οργανώσετε μια αξιοπρεπή προεκλογική εκστρατεία, αποτελεσματική και προπαντός ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ.
Ομάδα έμπειρων επικοινωνιολόγων προσφέρει.
• Βασική στρατηγική της προεκλογικής σας εκστρατείας και πρακτικές συμβουλές οργάνωσης της δραστηριότητας σας.
• Κειμενογραφική υποστήριξη. Βιογραφικό, σημεία πολιτικού λόγου με ατάκες και σλόγκαν. Προγραμματικές φράσεις, προσωπική επιστολή, «καλωσόρισμα» για φυλλάδιο, επιμέλεια κειμένων και συγγραφή άρθρων και συνεντεύξεων, ομιλίες για συγκεντρώσεις.
• Έξυπνες επικοινωνιακές ιδέες για να κερδίσετε ψήφους από αναποφάσιστους, ετεροδημότες, ειδικές ομάδες.
• Δημιουργικό εντύπων (κάρτα – τετρασέλιδο φυλλάδιο)
• Social media setup, δημιουργία mini site tab με παρουσίαση υποψηφίου, σελίδα στο facebook και ανανέωση της καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, twitter account.
• Γραφείο τύπου (κυκλοφορία ημερήσιου/ διήμερου δελτίου τύπου δραστηριοτήτων).
• Καθημερινή παρακολούθηση της προεκλογικής πορείας του υποψήφιου με διορθωτικές παρεμβάσεις.

Συμπληρωματικά προσφέρονται συμβουλές για το styling καθώς και μια επαγγελματική φωτογράφιση.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στα τηλέφωνα 210-9246770, στο fax. 210-9218779, στο email info@tpo.gr

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Ο Νέος Οδηγός του Life Style των πολιτικών.


Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Στην εποχή μας τα καλά νέα είναι ότι τα κόμματα πολλαπλασιάζονται σαν τα μανιτάρια. Τα κακά νέα είναι ότι ο κόσμος βλέπει πολιτικούς και του ανάβουν «τα λαμπάκια». Παρόλα αυτά αρκετοί σώφρονες άνθρωποι με προοπτικές είναι ήδη ή θέλουν να μπουν στην «κονίστρα» της πολιτικής. Για όλους αυτούς είναι οι πρακτικές συμβουλές που ακολουθούν, για να πετύχουν στα δύσκολα μονοπάτια της πολιτικής.
Όπως όλα τα επαγγέλματα, έχει κι αυτό νέους κώδικες επιβίωσης που ισχύουν στις μέρες μας, αρχής γενομένης από το γνωστό μας, μέχρι σήμερα μοδάτο life style των πολιτικών μας.
Το «κοσμικό» life style των πολιτικών, που ίσχυε στην εποχή των παχιών αγελάδων έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Ένας νέο οδηγός του life style των πολιτικών ισχύει στις μέρες μας και ξεκινάει με τα «δεν».
• Δεν πηγαίνουμε σε μπαράκια, πολυτελή εστιατόρια, και γενικά δεν πολυκυκλοφορούμε. Μένουμε σπίτι.
• Δεν πηγαίνουμε διακοπές σε μοδάτα θέρετρα.
• Δεν φοράμε «σινιέ» κοστούμια, καμπαρτίνες, πουκάμισα.
• Δεν κάνουμε προεκλογικά πάρτι σε μπαράκια, ούτε γεύματα σε πολυτελή ξενοδοχεία.
• Δεν φωτογραφιζόμαστε σαν σταρ του σινεμά και δεν στέλνουμε φωτογραφίες σε life style έντυπα - gossip.
• Δεν κυκλοφορούμε δημόσια με γνωστούς επιχειρηματίες ακόμη κι αν είναι στενοί φίλοι μας. Υπαρκτός ο κίνδυνος να χρεωθούμε με «χορηγία» και αρκετά επιζήμιος για την εικόνα μας.
• Δεν χρειάζεται να νεανίζουμε, ούτε στην εμφάνιση, ντύσιμο, χρώμα μαλλιών, ούτε με δράσεις τύπου extreme sports. Στην πολιτική ισχύει πάντα «η χρυσή εποχή της νεότητας είναι η εποχή της κλιμακτηρίου».
• Δεν θα χρειαστούν εξειδικεύσεις όπως γνώσεις ζεϊμπέκικου, χορευτικές ικανότητες, δράσεις «ανθρώπινου» προσώπου κι άλλα. Η ανεξέλεγκτη έκθεση βλάπτει σοβαρά την υποψηφιότητα στις μέρες μας.
• Μη δέχεστε να καθίσετε στην πρώτη σειρά αν αναγκαστείτε να πάτε σε μια κοινωνική εκδήλωση. Η έννοια του «επίσημου» τελείωσε. Στις μεσαίες σειρές ή στις τελευταίες, όπως οι τέως αρχηγοί κομμάτων στο Κοινοβούλιο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι σηματοδότησης αυτής της ενέργειας αλλά και λόγοι προστασίας.
• Μην πανικοβάλλεστε και να έχετε ετοιμότητα λόγου σε ότι και αν σας συμβεί στο δρόμο, στην ταβέρνα, στη συγκέντρωση από διαμαρτυρόμενους πολίτες. Αντιμετωπίστε με ψυχραιμία τον καθένα που επιβουλεύεται τη θέση σας. Θα εκτιμηθεί από τους παριστάμενους πολίτες αλλά και από τα Μέσα που θα το αναμεταδώσουν. Είστε πολιτικός «παντός καιρού». Απαντήστε στις προκλήσεις με ευστοχία και ηρεμία.
• Και να μην ξεχνάτε ούτε μια στιγμή, το κοσμικό life style ενός πολιτικού προκαλεί και οδηγεί σε εξαντλητικούς ελέγχους των οικονομικών και της περιουσίας του. Η εποχή που ξέραμε έχει τελειώσει.

Πως όμως ένα πολιτικός θα προβληθεί στην σύγχρονη εποχή μας, ποιο είναι το life style, ο τρόπος ζωής που θα τον ωφελήσει;

• Υιοθετήστε ένα καθημερινό τρόπο ζωής life style που να προσομοιάζει με αυτό των πολιτών χωρίς όμως να φαίνεται «φτιαγμένο». Μείνετε με την «αυθεντικότητα» που έχετε δημιουργήσει.
• Δουλέψτε εντατικά με τα κοινωνικά δίκτυα και περάστε τις θέσεις σας. Δώστε την εικόνα του σύγχρονου πολιτικού.
• Δώστε συνεντεύξεις στο διαδίκτυο και στα έντυπα. Συμμετέχετε σε πολιτικές εκπομπές στα ηλεκτρονικά μέσα προσέχοντας τις «παγίδες» που πιθανόν να σας έχουν στηθεί.
• Δώστε την εικόνα του πολιτικού της «διπλανής πόρτας» και μιλήστε με μικρό αριθμό πολιτών σε συγκεντρώσεις στα σπίτια.
• Μη δίνετε υποσχέσεις και παραδεχθείτε παραλείψεις και τα προσωπικά λάθη σας ή του κόμματος σας. Μιλήστε με τη γλώσσα της αλήθειας.
• Κυκλοφορείτε στους δημόσιους χώρους με τη σύζυγο και την οικογένεια σας, δείχνοντας διαχυτικότητα και φροντίδα.
• Αλλάξτε την ξύλινη γλώσσα των παλαιών πολιτικών με απλές καθημερινές ευκολοπρόφερτες λέξεις. Οι ατελείωτες προτάσεις με υψηλά νοήματα δεν έχουν πέραση πλέον και σας «κολλάνε» την ετικέτα του πολιτικάντη πολιτικού.
• Εκπαιδευτείτε στις νέες τεχνικές επικοινωνίας και διατυπώστε τα μηνύματα σας με πειθώ.
• Δώστε την εικόνα του πολιτικού που σκέφτεται διαφορετικά «out of the box».

Για τις ερχόμενες εκλογές, αν γίνουν ως έχουν προγραμματιστεί μέσα στον Μάιο, ένας υποψήφιος βουλευτή δεν έχει να κάνει πολλά πράγματα. Η περίοδος του Πάσχα δεν ενδείκνυται για ενέργειες προεκλογικής εκστρατείας και οι εναπομείναντες μέρες αρκούν μόνο για διανομή ενός μικρού εντύπου του υποψήφιου, των σταυρωμένων ψηφοδελτίων και μερικών συγκεντρώσεων σε σπίτια.

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Αποστολή: Athens City Lovers project




Πίσω από την πρωτοβουλία “Athens City Lovers”, που φιλοδοξεί να χρηματοδοτηθεί μέσω crowdfunding, βρίσκεται η Αναστασία Δουκάκη, ειδική σε θέματα επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων.

Το “Athens City Lovers” φιλοδοξεί να γίνει η διαδικτυακή αναφορά κάθε ντόπιου και κάθε τουρίστα όταν θέλει να ενημερωθεί για «τα καλύτερα» της πόλης. Η λογική αυτού του project διαφέρει πολύ από τη λογική του τουριστικού οδηγού. Για πρώτη φορά, ο τουριστικός οδηγός δεν αναφέρεται μόνο στα βασικά «πρέπει να δεις», λχ ακρόπολη, μουσεία κτλ, και δε γράφεται από ομάδες κειμενογράφων ή δημοσιογράφων, αλλά από τους ίδιους του κατοίκους και επισκέπτες. Το «Αthens City Lovers» έχει στόχο να αποτελέσει μια πλατφόρμα επικοινωνίας ανάμεσα στην Αθήνα των ντόπιων και την Αθήνα των τουριστών- σε ό, τι καλύτερο καλύτερο έχει να επιδείξει η πόλη που αγαπάμε.
Είναι μια ευκαιρία να εκτιμήσουμε ξανά την καθημερινότητά μας, εμείς που ζούμε στην Αθήνα, να ανοίξουμε τα μάτια για να δούμε όλα εκείνα που απαρτίζουν μια πραγματικά πανέμορφη πόλη και να τα μοιραστούμε, είτε αυτό πρόκειται για το αγαπημένο μας στέκι, είτε για την καθημερινή μας βόλτα.

Όπως εξηγεί η δημιουργός του project: «Επιλέχθηκε η συγκεκριμένη χρονική περίοδος για το project αυτό, καθώς είναι κοινή παραδοχή ότι οι διαφημιστές και οι ειδικοί της επικοινωνίας λειτουργούν ως άλλοι στιχουργοί, ως άλλοι συνθέτες μια μελωδίας που στοχεύει στο συναίσθημα. Η έμπνευση φθάνει στο ζενίθ στα δύσκολα, στα στενόχωρα. Έτσι και με τη διαφήμιση. Όταν υπάρχουν οι πόροι (οι οικονομικοί) το θεωρείς ως δεδομένο και απλά προχωράς με την καθημερινότητα. Όπως συμβαίνει συχνά σε μια σχέση ερωτική. Όταν όμως το δεδομένο χαθεί, τότε αντιλαμβάνεσαι για τα καλά όλα όσα δεν έκανες και θα μπορούσες να έχεις κάνει. Γράφεις τους πιο συγκινητικούς στίχους, την πιο παθιασμένη μελωδία, τις πιο εμπνευσμένες διαφημίσεις. Όταν έστω συνειδητοποιείς το παρόν πάντα υπάρχει ελπίδα για το μέλλον. Τα χαμένα μπορούν με επιμονή και υπομονή να ξανακερδηθούν.

Στην ερώτηση εάν θεωρεί ότι δεν έγιναν τα κατάλληλα βήματα στον τομέα του τουρισμού απαντά:
«Η Ελλάδα είναι ένα ομολογουμένως κορυφαίο τουριστικό «φιλέτο», το οποίο ενώ κατά καιρούς έχει γαρνιριστεί με μπαχαρικά, του λείπουν τα ουσιώδη. Του λείπει το αλατοπίπερο που χαρίζει γεύση και ουσία στη μαγειρική. Με άλλα λόγια του λείπει μια ταυτότητα/ branding που θα αποτελέσει το Α και το Ω της εισροής επισκεπτών στη χώρα μας. Η μαγειρική θέλει υπομονή, θέλει μεράκι για να «δέσει» το φαγητό. Όχι σπασμωδικές κινήσεις. Προσεκτικό ανακάτεμα και αγάπη γι’ αυτή την τέχνη. Έτσι είναι και η διαφήμιση, και στην περίπτωση της Ελλάδας, η διαφήμιση ενός πολλά υποσχόμενου τουριστικού προϊόντος. Η οικονομική κρίση έφερε στο προσκήνιο αρκετές πρωτοβουλίες ιδιωτών προς αυτή την κατεύθυνση, οι οποίες δικαίως επικροτήθηκαν από πολίτες και Μ.Μ.Ε. Αν αυτή η δημιουργικότητα και ενεργή συμμετοχή προϋπήρχε της κρίσης, ίσως τώρα η κρίση να ήταν αρκετά πιο περιορισμένη, καθώς δε θα αποτελούσε και κρίση ταυτότητας.»

Πληροφορίες για το project “Athens City Lovers” μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα: http://www.groopio.com/projects/display/18/athens-city-lovers

Εικονικές πολιτικές παρελάσεις….


Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Σαν τα μανιτάρια ξεφυτρώνουν οι εταιρίες που προσφέρουν τις υπηρεσίες των social media, λόγω επικείμενων εκλογών.
Από ετοιμασία ενός απλού site μέχρι συμμετοχή σε πολιτικές εκπομπές των υποψηφίων βουλευτών με τα web sites. Τώρα, ποιος τις βλέπει είναι άλλο πράγμα. Αφήστε που γεμίσαμε από εκπομπές πολιτικού διαλόγου στα πανελλήνια και τοπικά κανάλια όπου υποψήφιοι «στριμώχνονται» να τους δουν οι ψηφοφόρου και να πουν τα δικά τους πριν τον περιορισμό των εμφανίσεων λόγω εκλογών.
Όσο για τα social media, εκεί γίνεται κυριολεκτικά ο χαμός. Σελίδες στο facebook, για τα πολυπόθητα likes, στο twitter για τα tweets του καθημερινού προγράμματος του υποψήφιου, αποστολή χιλιάδων επιστολών με e-mails που σίγουρα το μεγαλύτερο μέρος πάνε στα spam, και δημιουργία προσωπικού καναλιού στο youtube για να βλέπουμε τα video που έχει ανεβάσει ο κάθε υποψήφιος.
Τώρα, αν μας ενδιαφέρει η ομιλία του στους ετεροδημότες Λαρισαίους ή ο χαιρετισμός του στην ημερίδα για τα σαλιγκάρια είναι «αλλουνού παπά ευαγγέλιο»!
Βασικό κίνητρο των υποψήφιων, το κυνήγι του σταυρού, μέσα από αυτοπροβολή που πολλές φορές αγγίζει τα όρια του ναρκισσισμού.
Τα social media αποδίδουν όταν υπακούουν στους βασικούς κανόνες της αμφίδρομης και όχι μονοδιάστατης επικοινωνίας, με επιτυχημένες ιδέες που επιζητούν την κριτική και προσφέρουν τη δυνατότητα συμμετοχής των ψηφοφόρων στη βελτίωση της καθημερινής ζωής τους. Έτσι τα likes γίνονται ψήφοι και τα tweets αποκτούν followers.
Διαφορετικά είναι σκηνές από εικονικές πολιτικές παρελάσεις «νεκρών σελίδων»!

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Ο ένας «αρχίζουμε», ο άλλος «επιστρέφουμε»….


Άρθρο του Θ. Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics

Αίσιο και ευτυχές το 2001, φαίνεται ότι θα ευχηθούμε όλοι οι εργαζόμενοι την Πρωτοχρονιά του 2013, καθώς σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδας, οι μισθοί όλων θα «επιστρέψουν» στους αντίστοιχους του 2001
Ξύπνησε μέσα σας μια νοσταλγία; Μήπως θυμάστε τον μισθό που εισπράττατε την επόμενη χρονιά του « millennium;;»….
Ήταν η λεγόμενη « μεταβατική περίοδος» κατά την οποία το ευρώ χρησιμοποιούνταν για τη νομισματική πολιτική, ενώ η δημοσιονομική πολιτική, δηλαδή οι εισπράξεις και πληρωμές του Δημοσίου εκτελούνταν σε δραχμές μέχρι τις αρχές του επόμενου έτους οπότε και ολοκληρώθηκε η μετάβαση στο ενιαίο νόμισμα.
Οι μισθοί του 2001 λοιπόν ήταν σε δραχμές, σε εκείνα τα χαρτονομίσματα που απεικόνιζαν πάνω τους, ήρωες του 1821 και όχι τα ακατάληπτα σχεδιάκια της ευρωπαϊκής ενοποίησης που διαδέχθηκαν τον Καραϊσκάκη και τον Ανδρούτσο….
Εκείνο βέβαια που δεν μας διευκρίνισε ο Διοικητής είναι αν εκτός από τους μισθούς του 2001 θα γυρίσουμε και στις τιμές του ιδίου έτους….Γιατί τότε πρέπει να ανασύρουμε από τα αρχεία μας τους διαφημιστικούς τιμοκαταλόγους της περιόδου και να συγκρίνουμε πόσο κόστιζε ένα σποτ – σφήνα στην τηλεόραση και μια διαφημιστική σελίδα στον τύπο….
Όσο για τις τιμές στα σούπερ μάρκετ είναι μάλλον σίγουρο ότι θα παραμείνουν στο 2012, με το μπουκάλι γάλα να κοστίζει ένα ευρώ και σίγουρα όχι 100 δραχμές…, και ένα λίτρο αμόλυβδης 2 ευρώ και όχι διακόσιες δραχμές.
Αν τελικά όλα γυρίσουν προς τα πίσω μήπως πρέπει να αλλάξουμε, να φέρουμε πίσω και την ηλικία στις ταυτότητες μας κατά 11 χρόνια;

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Ζητάω πίσω την ψήφο μου....


Του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics

Στις τελευταίες εθνικές εκλογές αποφάσισα να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα, ως ο κυρίαρχος λαός, και να ψηφίσω το κόμμα που με έπεισε με το προεκλογικό του πρόγραμμα. Παράλληλα, «σταύρωσα» τρεις υποψήφιους, δύο άνδρες και μια γυναίκα για να με εκπροσωπήσουν επάξια στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Συμπτωματικά εκλέχθηκαν και οι τρεις. Μέχρι εδώ, όλα καλά. Σήμερα, μετά από δυόμιση χρόνια διαπιστώνω ότι πήγε η ψήφος μου χαμένη. Το κόμμα που ψήφισα δεν τήρησε καθόλου τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και το καλύτερο, «λάκισαν» από το κόμμα χωρίς να με ρωτήσουν και οι τρεις αντιπρόσωποί μου στη Βουλή! Ο ένας πήγε σε μια κομματική παραφυάδα, η άλλη έμεινε μόνη, ανεξάρτητη σαν την καλαμιά στον κάμπο και ο τρίτος βρίσκεται σε αναζήτηση νέας πολιτικής στέγης, παζαρεύοντας τη συνέχιση της πολιτικής του καριέρας προσφέροντας «προίκα» τα ψηφαλάκια που του είχαμε δώσει. Κάτι σαν κηδεία με ξένα κόλλυβα! Νομιμοποιούμαι να ζητήσω πίσω την ψήφο μου και να διεκδικήσω αποζημίωση για αθέτηση υπεσχημένων.
Σε λίγο καιρό θα ξαναέχουμε τις ίδιες εκλογές με ένα πληθωρισμό νέων κομμάτων και κομματιδίων – παραφυάδων παλαιών κομμάτων. Όλοι θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι θα μας σώσουν. Άλλοι με προεκλογικό πρόγραμμα, την περίληψη του πρώτου και δεύτερου Μνημονίου και άλλοι χωρίς πρόγραμμα μια και η πορεία στο άγνωστο δεν το χρειάζεται.
Όσο για τους «αντιπροσώπους» μας στη Βουλή που προφασιζόμενοι τη δική μας σωτηρία, κοιτάζουν να επιβιώσουν πολιτικά και να γλυτώσουν από προπηλακισμούς και γιαουρτώματα καλά θα κάνουν να αλλάξουν εκλογική περιφέρεια.
Η χώρα δεν έχει ανάγκη από πολιτικούς που δεν σέβονται τους ψηφοφόρους. Να το βάλουν καλά στο μυαλό τους.

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Κίνημα Αισιοδοξίας


Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγος

Μετά το κίνημα της πατάτας, ακολουθεί το κίνημα του πασχαλιάτικου τραπεζιού, τα κινήματα του μπρόκολου, του καρπουζιού, του πεπονιού και πολλά ακόμη κινήματα. Προτείνω να δημιουργήσουμε ένα ακόμη κίνημα, το κίνημα της αισιοδοξίας. Είναι κάτι που μας χρειάζεται πρώτιστα. Να ανεβάσουμε την ψυχολογία μας. Να τα βλέπουμε όλα αισιόδοξα και καθαρά. Με το να περπατάμε με το κεφάλι κάτω, με το να έχουμε ξεχάσει να χαμογελάμε δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Αντί να βλέπουμε δυσκολίες σε κάθε ευκαιρία, να βλέπουμε ευκαιρίες σε κάθε δυσκολία όπως είπε και ο Winston Churchill. Ένας άνθρωπος γεμάτος μιζέρια, δυστυχία και απαισιοδοξία είναι επικίνδυνος να μετατραπεί σε φορέα απεχθoύς μεταδιδομένου νοσήματος όπως η κατάθλιψη.
Το κίνημα της Αισιοδοξίας προτρέπει, ανάμεσα σε πολλά άλλα, να σταματήσουμε να βλέπουμε τα δελτία ειδήσεων των τηλεοράσεων, εκπομπές που ανακυκλώνουν τον φόβο και την ανασφάλεια μας για το παρόν, τις νεκρολογικές αναλύσεις των ειδικών για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας και τις τραγωδίες που έχουν συμβεί σε άλλες χώρες με τα ίδια με εμάς προβλήματα.
Δεν σταματάμε να σκεφτόμαστε αισιόδοξα, να λέμε καλημέρα, να γελάμε και να απολαμβάνουμε το αληθινό νόημα της ζωής. Η ζωή συνεχίζεται εξίσου ευχάριστη και χωρίς τα προνόμια που χάνουμε. Αρκεί να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Ας στρατευθούμε στο κίνημα της αισιοδοξίας και θα έρθουν οι καλύτερες μέρες σε πείσμα των ειδικών «νεκροθαφτών».

Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

BIZART Η φωτεινή πλευρά της ζωής.


Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Σουρεάλ, ήταν η απάντηση πολλών από εμάς στα δυσοίωνα θέματα που μας ταλανίζουν, με την ευκαιρία του αποκριάτικου ξεσαλώματος.
Βγάλαμε για λίγο τα κεφάλια έξω και το ρίξαμε στην παλαβή. Υιοθετήσαμε τη γνωστή φράση του Πέτρου «η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή». Δεν πετάξαμε αετό λόγω κακοκαιρίας, πετάξαμε όμως από τον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου μας ότι μας προβληματίζει και μας αγχώνει. Κάναμε like στο BIZART και τα κάναμε λαμπόγυαλο…. Δεν έμεινε χαρτοπετσέτα και σουβέρ που να μην πεταχτεί ακούγοντας την θεϊκή φωνή της Αντιγόνης να τραγουδά το γνωστό λαϊκό άσμα αφιερωμένο στη Μέρκελ «Μου ‘φαγες όλα τα δαχτυλίδια»!
Αποδείξαμε στην Άγρια Δύση ότι οι Έλληνες γλεντάμε και στα δύσκολα με χαλβά, ταραμά και χύμα κρασί. Αυτά είναι τα αντιβιοτικά φάρμακα που χρειάζονται οι Έλληνες για να πολεμήσουν όλα τα Μνημόνια!
Η απόγνωση, η πίκρα, η οργή, ο θυμός είναι για τα «ανθρωπάκια» που μετρούν τη ζωή λογιστικά.
Give yourself a chance και βάλτε στα sos σας ένα «πέρασμα» από το BIZART της αρεσκείας σας.
Διώξτε τη μαυρίλα. Δείτε τη φωτεινή πλευρά της ζωής γιατί «μια ζωή την έχουμε»….


Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Social media. Το Ελ Ντοράντο της Ελληνικής Διαφήμισης


Αρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Η κάθε κρίση κρύβει και ευκαιρίες. Έτσι, λένε οι ειδικοί σ’ όλο τον κόσμο και θα πρέπει να τους πιστέψουμε. Έχουν αποδείξεις, cases studies άλλωστε...
Η κρίση στην ελληνική διαφήμιση έκρυβε ένα νέο ΕΛ ΝΤΟΡΑΝΤΟ, μια νέα πηγή εσόδων για τις διαφημιστικές εταιρείες που ακούει στο όνομα Social media.
Νέες υπηρεσίες, για μια νέα γενιά καταναλωτών αλλά και διαφημιζομένων.
Η αλματώδης πρόοδος της τεχνολογίας σε συνδυασμό με τον κορεσμό των παραδοσιακών τρόπων επικοινωνίας και του νέου τρόπου ζωής των καταναλωτών, αλλάζουν τα γνωστά μας δεδομένα.
Αποτέλεσμα: Τα διαφημιστικά κονδύλια «σπάνε» σε περισσότερα μέσα, οι εξπέρ των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών γίνονται διαφημιστές, νέες ορολογίες με τελευταίο συνθετικό την λέξη «digital» κατακλύζουν τη διαφημιστική αγορά, στα σκαριά νέα σεμινάρια για εξειδίκευση στα social media, δωρεάν διαφημιστικές εφαρμογές σε iphone, σε ipad, στα πάντα. Τα πάντα digital ακόμη και κομπολόγια!
Ένα νέο ΕΛ ΝΤΟΡΑΝΤΟ αρχίζει να καλεί επίδοξους διαφημιστές – χρυσοθήρες να πλουτίσουν. Ο χρόνος θα το δείξει, απλά να θυμήσουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι χρυσοθήρες ανεφώνησαν «άνθρακες ο θησαυρός!»

Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

ΑΠΟ "ΤΟ EMAIL ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ"... ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ


Αθήνα, Φεβρουάριος 2012


Aξιότιμε/η κύριε/α,
Στα τέσσερα χρόνια που κυκλοφορεί το γνωστό σε όλους σας μηνιαίο περιοδικό «Το e-mail της Πολιτικής και της Αυτοδιοίκησης»
έχει πετύχει να είναι ο μοναδικός οδηγός με τις πιο σύγχρονες συμβουλές πολιτικής επικοινωνίας.
Κρίνοντας μάλιστα από το ενδιαφέρον σας όχι απλά να το διαβάζετε αλλά να το αρχειοθετείτε, πιστεύουμε ότι οι συμβουλές που προσφέρουμε είναι πολύτιμες στην καθημερινότητα της πολιτικής σας πορείας.

Aξιότιμη/ε κυρία/ε,
Όπως ήδη έχετε διαπιστώσει «Το e-mail της Πολιτικής και της Αυτοδιοίκησης» έχει αναστείλει την έντυπη έκδοσή του. Aυτό έγινε για ευνόητους λόγους περιορισμού των εξόδων.
Όμως, δεν θέλουμε να λείψουμε από κοντά σας, ιδιαίτερα τώρα που η πολιτική και οι πολιτικοί βρίσκονται σε κρίση και οι τεχνικές της Πολιτικής Επικοινωνίας αλλάζουν... Αποφασίσαμε να προσφέρουμε τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας μέσα από τα νέα εργαλεία της σύγχρονης τεχνολογίας.
Κάθε μήνα «Το e-mail της Πολιτικής και της Αυτοδιοίκησης» θα βρίσκεται στον υπολογιστή σας. Θα έρχεται αποκλειστικά στο δικό σας e-mail.

Aξιότιμε/η κύριε/α,
Για να έχετε «Το e-mail της Πολιτικής και της Αυτοδιοίκησης» κάθε μήνα στον υπολογιστή σας, σας παρακαλούμε να μας δώσετε τη διεύθυνση του e-mail που θέλετε να σας το στέλνουμε ή στο e-mail: ananasa@otenet.gr, ή στο fax: 210-9218779 ή στο τηλέφωνο: 210-9246770.
«Το e-mail της Πολιτικής και της Αυτοδιοίκησης» σίγουρα θα σας βοηθήσει να επικοινωνήσετε πιο αποτελεσματικά με τους πολίτες, είτε είστε εν ενεργεία πολιτικός είτε νέος υποψήφιος.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση,
Θανάσης Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγος

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Η «Δημιουργική θλίψη» στο δρόμο της διαφήμισης;


Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Τα τελευταία χρόνια είναι εμφανέστατη στο χώρο της διαφήμισης η «δημιουργική θλίψη» των ανθρώπων που στελεχώνουν τα δημιουργικά τμήματα των διαφημιστικών εταιριών.
Ο κανόνας που ίσχυε ότι οι δημιουργικές ομάδες κατακλύζονταν από στελέχη ανέμελα, χαρούμενα, ατίθασα, αισιόδοξα και απρόβλεπτα δημιουργικά, αποτελεί πλέον την εξαίρεση.
Τα οικονομικά προβλήματα που μαστίζουν τον κλάδο μας, πυροδοτούν αντί για χαρά και δημιουργία, θλίψη και άγχος.
Πολλά από τα υποσχόμενα δημιουργικά μυαλά είναι ευάλωτα στο άγχος και επιρρεπή στην κατάθλιψη. Οι λόγοι προφανείς με προεξάρχουσα την ανασφάλεια εργασίας. Η εικόνα του χαρούμενου δημιουργικού τμήματος των παλαιότερων εποχών είναι μια νοσταλγική ανάμνηση για τους παλαιότερους που όμως φοβάμαι δεν θα ζήσουν οι νεότεροι .
Εξαίρεση αποτέλεσαν οι ευρηματικές δημιουργίες του «ομορφάντρα» και της «αγαπούλας».
Γι αυτό αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στους συντελεστές των υπέροχων αυτών διαφημιστικών ταινιών που μέσα στη μαυρίλα των ημερών μας κάνανε να αλλάξουμε διάθεση έστω και για λίγα δευτερόλεπτα.
Ελπίζουμε να πολλαπλασιαστούν οι δημιουργικές προσπάθειες τέτοιου είδους και από άλλες εταιρίες, γιατί καιροφυλακτεί η «δημιουργική θλίψη».

Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ: «Ο ΑΚΡΟΑΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΚΡΙΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΗΛΕΘΕΑΤΗ»


Σε αυτή τη φάση η Στέλλα Παπαμιχαήλ, «ντεν έκει εκπομπή, καρντιά μου», όπως θα έλεγε και ο πρωταγωνιστής της γνωστής διαφήμισης Διατηρούσε, όμως, εκπομπή από το 2005 έως και τον Απρίλιο του 2011, σε διάφορες ζώνες του προγράμματος του «Αθήνα 9,84». Παραμένει δημοσιογράφος του δημοτικού ραδιοφώνου, όμως, και πάντα, εκεί στο βάθος, παραγωγός μιας εκπομπής. Επίσης, έχει δομημένη σκέψη, χιούμορ, άποψη, αλλά μην τα λέω εγώ, διαβάστε παρακάτω...


Πόση ώρα προετοίμαζες την εκπομπή σου;
Η προετοιμασία μιας εκπομπής είναι το δύσκολο κομμάτι, ο «αέρας» - με μια σχετική τριβή - είναι το πιο εύκολο. Το βασικότερο στην προετοιμασία και το σχετικό ψάξιμο που πρέπει να κάνεις, είναι τι θέλεις να πεις στον ακροατή, τι θέλεις να «επικοινωνήσεις» κάθε φορά και αυτό βέβαια εξαρτάται και από το concept μιας εκπομπής και από το αν την κάνεις μόνος σου ή με άλλον, αλλά και από την ίδια τη διάθεσή σου
Συνήθως, όταν είσαι «ζευγάρι» βγαίνει πιο εύκολα, υπό την προϋπόθεση να ταιριάζεις ραδιοφωνικά με τον άλλον, όταν είσαι μόνος θέλει μεγαλύτερη δουλειά στην προετοιμασία Προσωπικά, μου έχει τύχει να κάτσω και οχτάωρο σε φάση προετοιμασίας, μπροστά στον υπολογιστή, ψάχνοντας το ένα που φέρνει συνήθως το άλλο κ.λπ. Είναι ωραίος χρόνος, όμως, δημιουργικός!
Αν πρέπει να μιλήσω για το σήμερα, θα σου πω ότι σε ένα ενημερωτικό ραδιόφωνο μπορείς να συμβάλλεις δημοσιογραφικά από διάφορες θέσεις. Αρκεί να σου αρέσει αυτό που κάνεις, να μη σου βάζουν «στεγανά» και να το κάνεις με μεράκι

Ποιο θεωρείς ότι είναι το μέλλον των δημοτικών ραδιοφώνων;
Νομίζω ότι πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν και να διατηρήσουν τον ενημερωτικό χαρακτήρα τους. Προσωπικά πιστεύω στο καλό, παραδοσιακό ραδιόφωνο, που το πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά σου θα σε ενημερώσει και θα το απόγευμα θα σε συντροφεύσει με καλή μουσική Οι εναλλακτικές του μορφές με φοβίζουν κάπως, με την έννοια ότι το συνειδητοποιημένο κοινό που θα επιλέξει να ακούσει ραδιόφωνο θέλει να ακούσει πραγματικές ειδήσεις, να ενημερωθεί σφαιρικά για την εσωτερική επικαιρότητα και τα διεθνή, που συνήθως δεν του το προσφέρει η τηλεόραση, να ακούσει μια συνέντευξη που δεν θα διακόπτουν συνεχώς τον συνεντευξιαζόμενο Γι αυτό, ας πούμε, οι δημοσιογράφοι του ραδιοφώνου δεν είναι σταρ, με την έννοια που έχουμε συνηθίσει, είναι όμως εργάτες. Στο ραδιόφωνο ο ακροατής είναι πιο αυστηρός κριτής από τον τηλεθεατή, γι αυτό συνήθως και το κοινό του ραδιοφώνου είναι πιο ώριμο κοινό. Ειδικά για τα δημοτικά ραδιόφωνα, νομίζω ότι στην αποστολή τους πρέπει να εντάξουν περισσότερα χρηστικά θέματα για την πόλη, π.χ. προτάσεις εξόδου, χωρίς βέβαια να γίνουν ένας οδηγός πόλης. Μπορούν επίσης να γίνουν ανταγωνιστικά, γιατί, τουλάχιστον από τη δική μου εμπειρία, υπάρχει ένα αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό που εργάζεται σε αυτά, που αν αξιοποιηθεί σωστά και στην κατάλληλη θέση, μπορεί να κάνει σημαντική δουλειά.

Ποια είναι η πρώτη πρόταση που σου έρχεται στο μυαλό ακούγοντας τη λέξη "ραδιόφωνο";
Το «ραδιόφωνο» για μένα είναι παρέα! Αν το καλοσκεφθείς, συνήθως ακούμε ραδιόφωνο όταν είμαστε μόνοι μας, στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι. Δεν μας δεσμεύει, όπως η τηλεόραση, με την έννοια ότι μπορούμε να κάνουμε κι άλλα πράγματα ταυτόχρονα Είναι σαν ένας φίλος, από τον οποίο ενημερωνόμαστε, διασκεδάζουμε ή μοιραζόμαστε σκέψεις.

Συνέντευξη στον Σπύρο Σεραφείμ στο site e-tetradio.gr

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ;

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

ΤΑ ΜΕDΙΑ, Η ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ ΜΑΣ!


Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Τα πιο τρανταχτά πρόσφατα παραδείγματα είναι αυτά των εκπροσώπων μας στο Κοινοβούλιο που πιάστηκαν αδιάβαστοι με το μνημόνιο και τον επαναστάτη – μακελάρη για την τιμή του αρχηγού.
Ηλεκτρονικά Μέσα και ολόκληρος ο έντυπος Τύπος βούιξαν για τα κατορθώματα των πολιτικών μας που φαίνεται η εικόνα τους να έχει «τσουρουφλιστεί».
Το εύκολο συμπέρασμα θα ήταν ότι ζούμε σε μια εποχή έκλυσης των ηθών και έκπτωσης των αξιών, σε μια εποχή όπου η ποιότητα εξαφανίζεται και κυριαρχεί η ευκολία και το ετοιματζίδικο. Το εύκολο συμπέρασμα θα ήταν ότι οι σημερινοί πολιτικοί είναι αστείοι, χαμηλού επιπέδου, ασήμαντοι, γι αυτό και παρουσιάζουν αυτή η δημόσια εικόνα, ενώ παλιότερα τα πράγμα ήταν αλλιώς. Είναι, όμως, έτσι η πραγματικότητα; Πολύ αμφιβάλω.
Στο παρελθόν η χώρα έχει μπει σε σοβαρές πολιτικές κρίσεις, κατά τη διάρκεια των οποίων τα περισσότερα μέλη του Κοινοβουλίου δεν είχαν το σθένος που απαιτούσαν οι περιστάσεις. Για τους περισσότερους ελάχιστα γνωρίζουμε, ίσως δικαίως. Η μικρή ισχύς των Μέσων κατά το παρελθόν είχε ως αποτέλεσμα να γνωρίζουν λίγα οι πολίτες για τους πολιτικούς τους, για τους πολιτικούς που είχαν την πολυτέλεια να κρύβονται πίσω από τον τίτλο και το κουστούμι τους και να αντλούν απ’ αυτά το κύρος που απαιτούσε η θέση. Πέραν αυτών όμως;
Σήμερα έχουμε την ευτυχία ή τη δυστυχία, όπως θέλετε δείτε το, να βλέπουμε σε καθημερινή βάση τους εκπροσώπους μας φάτσα κάρτα στα Μέσα. Να τους ακούμε να εκφράζουν άποψη όχι μόνο για όσα ξέρουν και μπορούν να καλύψουν, αλλά και για άλλα, που ίσως τους δυσκολεύουν. Αυτές οι νέες, ενισχυμένες υποχρεώσεις τους είναι πολύ λογικό να τους οδηγούν συχνά σε υπερβολές, σε σημείο που να ξεπερνούν τα όρια. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει αναγκαστικά ότι δεν είναι καλοί στο έργο που τους επέλεξαν οι πολίτες για να φέρουν σε πέρας.
Γι αυτό, πολιτικοί άρχοντες προσοχή: η έκθεση στα Μέσα μπορεί να σας προσφέρει την πολυπόθητη δημοσιότητα, μπορεί ακόμη και να σας βοηθήσει σημαντικά στην πολιτική σας πορεία. Μην ξεχνάτε ότι δεν εκπροσωπείτε μόνο τον εαυτό σας, αλλά και ένα ολόκληρο θεσμό. Και μην υποτιμήσετε ποτέ τις μακροχρόνιες, αρνητικές συνέπειες που ένα λάθος μπροστά στην κάμερα μπορεί να έχει για τη σταδιοδρομία σας. Γιατί, όπως σωστά έχει ειπωθεί, τα ΜΜΕ είναι σαν τη φωτιά: όταν κάθεσαι μακριά κρυώνεις, όταν κάτσεις πολύ κοντά τσουρουφλίζεσαι!

Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Τα παραλειπόμενα μιας χρονιάς…


Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Περασμένα αλλά όχι ξεχασμένα θα μείνουν στη δική μας οικογένεια, την οικογένεια της επικοινωνίας, τα φετινά Χριστούγεννα και ο χρόνος που έφυγε.
Επιχειρήσεις πτώχευσαν, άνεργοι πολλοί συνάδελφοι, μειώσεις μισθών, περικοπές παντού, αναστολές εκδόσεων.
Είχαμε και την πρώτη για τον κλάδο μας αυτοκτονία λόγω χρεών….
Χάθηκε από όλους μας το χαμόγελο, χάθηκε η αισιοδοξία. Όλοι περιμένουμε τα χειρότερα που θα ‘ρθουν, κι ας διανύουμε μόνο το πρώτο σκαλί στο ζοφερό κατώφλι του νέου χρόνου. Φανταστείτε τη συνέχεια….
Αλήθεια, ποιος το περίμενε κολοσσοί διαφημιστικές εταιρίες να καταρρεύσουν μέσα σε λίγους μήνες; Ποιος το περίμενε να κλείνουν το ένα μετά το άλλο πανελλήνια Μέσα;
Ποιος το περίμενε να υπάρξουν Χριστούγεννα χωρίς εταιρικές εκδηλώσεις και δώρα, χωρίς κάρτες, χωρίς δαπάνες επίδειξης;
Ποιος τα περίμενε όλα αυτά;
Οι ειδικοί λένε ότι η κρίση φέρνει ευκαιρίες, όμως μήπως εννοούν όπως οι πόλεμοι που φέρνουν ευκαιρίες σε μαυραγορίτες και δοσίλογους;
Λένε η κρίση μας προτρέπει να ξαναγεννηθούμε, όμως δεν λένε αν προλαβαίνουμε!
Λένε ότι με την κρίση ξαναβρίσκουμε τη χαμένη αίσθηση του μέτρου, δεν λένε όμως πόσοι θα επιβιώσουμε από το σοκ της φτωχοποίησης, για να το βρούμε!
Μοναδική παρηγοριά για διέξοδο από τα αδιέξοδα οι παρθενομάρτυρες Πίστης, Ελπίς, Αγάπη και Σοφία η μητέρα τους.
Όσο για την ετεροθαλή αδελφή τους Αλληλεγγύη ξεχάστε την, στον κλάδο της επικοινωνίας είμαστε!
Και στις καλές εποχές ο ένας έβγαζε το μάτι του άλλου…!
Καλή Χρονιά!


Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Πώς να κερδίσετε σε μια «κούρσα» διαδοχής τη θέση του Αρχηγού…


Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου- Δ/ντή της εταιρείας Πολιτικής Επικοινωνίας Think Politics

Η ιστορία έχει δείξει ότι αλλαγές αρχηγών κομμάτων γίνονται μετά από μια βαριά ήττα που έχει δυσκολίες στην διαχείριση της ή μετά από δυσκολίες των αρχηγών να κρατήσουν την ενότητα του κόμματος λόγω της διαφαινόμενης ήττας στις εκλογές ή και σε παραιτήσεις. Τα δαχτυλίδια της διαδοχής δίνονται με πολλούς τρόπους άμεσους και έμμεσους.
Η αντικατάσταση του αρχηγού θεωρείται επιβεβλημένη και αναγκαία για τη νέα αρχή και εσωτερική ανασυγκρότηση του κόμματος και έτσι αρχίζει το παιχνίδι της διαδοχής. Η πολιτική «πιάτσα» θεωρεί πολύ δύσκολο να γίνει κάποιος αρχηγός κόμματος αν δεν είναι από οικογενειακό τζάκι, για να πάρει το δαχτυλίδι της διαδοχής. Κατά καιρούς ακούγονται ορισμένα ονόματα πρωτοκλασάτων στελεχών των κομμάτων να «παίζουν» ως διάδοχοι, δελφίνοι, εν δυνάμει αρχηγοί του ενός ή του άλλου κόμματος. Όμως ποιος θα είναι ο επικρατέστερος υποψήφιος, ποιον και γιατί θα ψηφίσει η κομματική βάση; Η εικονική πραγματικότητα που έχουν δημιουργήσει τα ΜΜΕ ή η πραγματικότητα που έχει ανάγκη ο κομματικός συνδυασμός από ένα νέο υποψήφιο.
Διαβάζοντας την μέχρι τώρα ιστορία της διαδοχής αρχηγών κομμάτων δεν έχουμε να διδαχθούμε πολλά. Η οικογενειοκρατία δεσπόζει στις επιλογές. Το όνομα του υποψηφίου μετράει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Όσο όμως το πολιτικό σύστημα αλλάζει, οι ψηφοφόροι ξυπνάνε, οι απαιτήσεις μεγαλώνουν, δεν αρκεί πλέον το όνομα να δώσει το στέμμα. Χρειάζονται πολλές δεξιότητες τις οποίες θα πρέπει να έχει ένας υποψήφιος αρχηγός για να κερδίσει τη βάση του κόμματος. Αυτοί ψηφίζουν και οι πολίτες το επιβεβαιώνουν ή το απορρίπτουν στην πρώτη εκλογική ευκαιρία. Ας εξετάσουμε κάποιες βασικές ικανότητες που οδηγούν στην κορυφή της ηγεσίας ενός κόμματος.
• Να παραμένει ψύχραιμος και υπομονετικός και να μην παρασύρεται από τις εκάστοτε προκλήσεις των διαφόρων «σειρήνων» όπως τα ΜΜΕ, των άλλων μνηστήρων και όλων όσων θα προσπαθήσουν να τον «κάψουν» εκθέτοντας τον πολύ γρήγορα.
• Να γνωρίζει καλά τον τρόπο που παίζεται το παιχνίδι κάθε διαδοχής. Τα διάφορα MEDIA δεν εκλέγουν αρχηγό. Αυτός εκλέγεται είτε από τους κομματικούς εκλέκτορες, είτε από τη βάση των ψηφοφόρων του κόμματος. Να σέβεται τους φίλους και οπαδούς του κόμματος του και να μην «αντιπολιτεύεται» τους άλλους μνηστήρες ή τον παραιτηθέντα αρχηγό.
• Νέος στην ηλικία με «άφθαρτη» εικόνα. Ο μέσος όρος της ηλικίας των ανθρώπων που ασχολούνται με την πολιτική έχει κατέβει, με αποτέλεσμα το πρώτο ζητούμενο των πολιτών να είναι ο αρχηγός του κόμματος νέος σε ηλικία. Να γνωρίζει των κώδικα επικοινωνίας της νεολαίας και να είναι γνώστης των νέων τεχνολογιών επικοινωνίας. Να προέρχεται από τη μεσοαστική τάξη και να μην βαρύνεται με «αμαρτήματα» πολικά ή μη.
• Να είναι επικοινωνιακός. Να «παίζει» με το φακό της τηλεόρασης, να γνωρίζει τους κανόνες συζήτησης και αντιπαράθεσης, τη γλώσσα του σώματος, την ελληνική γλώσσα. Να γράφει στο γυαλί, να λάμπει στις φωτογραφίες. Να δημιουργεί την εικόνα ότι είναι ένας «δικός» μας άνθρωπος.
• Να είναι τολμηρός, αλλά και σταθερός. Τολμηρός σε νέες ιδέες, σταθερός στις απόψεις, στις πεποιθήσεις του. Μακριά απ’ αυτόν η ετικέτα του «κωλοτούμπα» πολιτικού.
• Να γνωρίζει τους κομματικούς μηχανισμούς, αλλά να μην ταυτίζεται. Να μην θεωρείται δημιούργημα των κομματικών μηχανισμών, να έχει όμως τον έλεγχό τους. Οι κομματικοί μηχανισμοί, αν και δεν έχουν τη δύναμη που είχαν παλαιότερα, μπορούν ακόμη να αλλάξουν δεδομένα σε μία εκλογική αναμέτρηση.
• Να είναι επιτυχημένος επαγγελματίας. Πολλοί πολιτικοί κατηγορούνται ότι δεν έχουν «κολλήσει» ένσημα με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουν τα προβλήματα εργασίας. Ένας επιτυχημένος επαγγελματίας έχει περισσότερα προσόντα για τη θέση του αρχηγού.
• Να κρατάει τους κόλακες μακριά, είτε αυτοί προέρχονται από την κομματική αυλή, είτε από τα ΜΜΕ, όπου μερικοί ξεπερνούν τα όρια της πολιτικής κολακείας. Κι αυτό να φρονήσει να γίνει γνωστό στους πολίτες.
• Να γνωρίζει το σύστημα των «λαγών». Ο υποψήφιος που γνωρίζει πως μπορεί να δουλέψει με λαγούς, θα βοηθηθεί αφενός να περιορίσει τους αντιπάλους του «καίγοντας» την υποψηφιότητά τους κα αφετέρου να ξεφύγει όταν ο ίδιος χρησιμοποιηθεί σαν λαγός! Αυτός ο κανόνας ισχύει και στους αγώνες δρόμου μεγάλων αποστάσεων, όπως ο πολιτικός στίβος.
• Να δουλεύει με επαγγελματίες. Οι συνεργάτες του υποψηφίου θα πρέπει να είναι όλοι επαγγελματίες. Η επιλογή τους θα πρέπει να γίνεται με αξιοκρατικούς όρους και όχι με όρους συναισθηματικούς.
• Να γνωρίζει τα ΜΜΕ. Να γνωρίζει πολύ καλά την αρχή «πρέπει να κρατάς τα ΜΜΕ σε μία απόσταση. Ούτε μικρή γιατί μπορεί να καείς, ούτε μεγάλη γιατί μπορεί να κρυώσεις». Η διαχείριση των Μέσων είναι έργο δύσκολο και απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις.
• Να κλείνει την πόρτα στους Εφιάλτες. Να δίνει μεγάλη προσοχή στην επιλογή των συνεργατών, που μπορεί να δώσουν τη δυνατότητα/ ευκαιρία εσκεμμένα ή μη στους αντιπάλους να χτυπήσουν πισώπλατα.
• Να είναι έτοιμος για τα πάντα. Να μην ξαφνιάζεται από τίποτα. Τα παιχνίδια της διαδοχής είναι πάντα βρώμικα. Τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη πολλαπλασιάζονται, οι απόπειρες εξαγοράς και δωροδοκίας των συνεργατών εντείνονται, οι προσπάθειες πολιτικής και ηθικής εξόντωσης πληθαίνουν. Χρειάζεται ευφυΐα, ψυχραιμία και προνοητικότητα. Όταν μπαίνεις σε ναρκοπέδιο, κινείσαι με ελιγμούς! Ακόμη να γνωρίζει ότι και ο δικός του πολιτικός χρόνος κάποτε θα τελειώσει.
• Να έχει μεγάλη πολιτική σκιά. Να μη θεωρείται δογματικός. Να έχει «πέραση» και σε άλλους κομματικούς χώρους. Να εμπνέει για μελλοντικές νικηφόρες αναμετρήσεις και να περνάει μηνύματα αλλαγών που χρειάζονται.
• Να έχει brand-name και λογότυπο. Για όλους όσους ασχολούνται με το μάρκετινγκ, κάθε ένα προϊόν πουλάει πρώτα με το όνομά του. Όσο πιο μικρό και ευκολομνημόνευτο είναι το όνομά του, τόσο περισσότερο πουλάει. Οι πολιτικοί που είναι γνωστοί με τα μικρά τους ονόματα θεωρούνται πιο «δικοί» μας και είναι σίγουρα πιο επιτυχημένοι. Ακόμη και το λογότυπο, ο σχεδιαστικός τρόπος γραφής του ονόματός του τον κάνει να ξεχωρίσει από τους υπολοίπους.

Δείτε λοιπόν, πόσοι από τους σημερινούς πολιτικούς μας συγκεντρώνουν πολλά από τα ανωτέρω για να μπουν στην «κούρσα» της διαδοχής όταν θα έρθει η ώρα να ανοίξουν οι διαδικασίες αλλαγής αρχηγού του κόμματος τους.