Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

9 Μύθοι και 9 Αλήθειες για την επιλογή ενός Δημάρχου


Της Αναστασίας Δουκάκη,
Συμβούλου Επικοινωνίας της Think Politics

Βάσει στοιχείων έρευνας καταρρίπτονται μύθοι που χρόνια τώρα ταλανίζουν τους υποψήφιους και αιρετούς Δημάρχους και αποκαλύπτονται αλήθειες που θα γίνουν χρήσιμο εργαλείο στα χέρια όσων υποψηφίων συναγωνιστούν για να κερδίσουν την ψήφο στις επερχόμενες εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

ΜΥΘΟΣ Νο. 1: Ο υποψήφιος Δήμαρχος είναι απαραίτητο να υποστηρίζεται από το κόμμα που προτιμά ο ψηφοφόρος.
ΑΛΗΘΕΙΑ No. 1: Οι ψηφοφόροι επιλέγουν για Δήμαρχο τον υποψήφιο που εκείνοι θεωρούν άξιο, ασχέτως χρισμάτων και δαχτυλιδιών.

ΜΥΘΟΣ Νο. 2: Ο υποψήφιος Δήμαρχος πρέπει να είναι πιστός στις γραμμές του κόμματός του.
ΑΛΗΘΕΙΑ Νο. 2: Οι ψηφοφόροι στηρίζουν για Δήμαρχο τον υποψήφιο που μπορεί να ξεπερνά τις κομματικές γραμμές και να δρα ανεξάρτητα για το καλό της πόλης του.

ΜΥΘΟΣ Νο. 3: Ο υποψήφιος Δήμαρχος δεν χρειάζεται να έχει σημαντική πείρα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αρκεί να είναι νέο πρόσωπο με όρεξη για δουλειά.
ΑΛΗΘΕΙΑ Νο. 3: Οι ψηφοφόροι δίνουν εξαιρετική σημασία στην πείρα των υποψηφίων Δημάρχων και επιλέγουν ανάλογα.

ΜΥΘΟΣ Νο. 4: Ο υποψήφιος Δήμαρχος πρέπει να στηρίζεται σε δοκιμασμένες λύσεις.
ΑΛΗΘΕΙΑ Νο. 4: Οι ψηφοφόροι επιλέγουν για Δήμαρχο τον υποψήφιο που είναι έτοιμος να δοκιμάσει νέα πράγματα για να πάει ο τόπος μπροστά.

ΜΥΘΟΣ Νο. 5: Ο υποψήφιος Δήμαρχος πρέπει να κρατά τις ισορροπίες και να τους έχει όλους ευχαριστημένους.
ΑΛΗΘΕΙΑ Νο. 5: Οι ψηφοφόροι θέλουν από το Δήμαρχο να είναι έτοιμος και να «σπάσει αυγά».

ΜΥΘΟΣ Νο. 6: Δεν έχει σημασία εάν ο υποψήφιος Δήμαρχος δεν έχει ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην πόλη όπου θέτει υποψηφιότητα.
ΑΛΗΘΕΙΑ Νο. 6: Οι ψηφοφόροι εμπιστεύονται περισσότερο τον υποψήφιο που έχει μεγαλώσει στην πόλη τους και έχει βιώσει από κοντά τα προβλήματά της.

ΜΥΘΟΣ Νο. 7: Ο υποψήφιος Δήμαρχος πρέπει να λειτουργεί ως manager και να δίνει μεγάλη έμφαση στη διαχείριση.
ΑΛΗΘΕΙΑ Νο. 7: Τους ψηφοφόρους τους ενδιαφέρει περισσότερο ο υποψήφιος Δήμαρχος να είναι ένας καθημερινός άνθρωπος με τον οποίο θα νιώθουν πιο οικεία.

ΜΥΘΟΣ Νο. 8: Ο υποψήφιος Δήμαρχος πρέπει να έχει μεγάλα οράματα για τον Δήμο.
ΑΛΗΘΕΙΑ Νο. 8: Οι ψηφοφόροι επιλέγουν τον υποψήφιο που ασχολείται με πρακτικά ζητήματα και με τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν διαφορά στην ποιότητα ζωής τους, παρά εκείνον που τους υπόσχεται μεγάλες αλλαγές και ανατροπές.

ΜΥΘΟΣ Νο. 9: Ένας νέος υποψήφιος με περιορισμένους οικονομικούς πόρους δεν μπορεί να επικοινωνήσει τα μηνύματά του επαρκώς στους πολίτες, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι πιθανότητες εκλογής του.
ΑΛΗΘΕΙΑ Νο. 9: Οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν εντυπωσιάζονται από ιλουστρασιόν φαντασμαγορικά έντυπα, αλλά από έξυπνες και πρωτότυπες επικοινωνιακές ιδέες χαμηλού κόστους, που δεν είναι απαγορευτικές για κανέναν υποψήφιο.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ & ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Από τον μύθο στον καναπέ!



Του Θανάση Παπαμιχαήλ,
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Η σχέση πολιτικής και πολιτικού με τον πολίτη, με την κοινωνία, στη σημερινή εποχή έχει αλλάξει πάρα πολύ.

Τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, αλλά και στις αρχές της μεταπολίτευσης, τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, τη θέση, την ισχύ και την εικόνα που είχαν οι πολίτες για τους πολιτικούς, την καθόριζε ο ΜΥΘΟΣ. Ο μύθος που οι ίδιοι δημιουργούσαν γύρω από το ρόλο τους, τη δράση τους, την παρουσία τους. Τα μέσα διαμεσολάβησης ήταν περιορισμένα και κυρίως ελεγχόμενα. Κύριο και πιο ισχυρό μέσο διαμεσολάβησης οι εφημερίδες. Με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά, με συγκεκριμένα αναγνωστικό κοινό, μέρος του συστήματος που στηρίζονταν στις διαχωριστικές γραμμές. Συμπληρωματικά λειτουργούσε ο κομματάρχης, ο άνθρωπος του πολιτικού, που διεκπεραίωνε τη λειτουργία του πελατειακού μηχανισμού.

Οι πολίτες είχαν σχέση εξάρτησης από τον πολιτικό, για τα μικρά, καθημερινά θέματα. Για τη βελτίωση των συνθηκών της ποιότητας της ζωής του, ο πολίτης έπρεπε να αποταθεί στον πολιτικό. Από το ρεύμα, το τηλέφωνο, τη δουλειά, την παροχή υπηρεσιών υγείας, όλο αυτό ήταν το πλέγμα της πελατειακής σχέσης πολίτη και πολιτικού, το οποίο απαιτούσε και είχε επιβάλλει ένα άλλο αξιακό μοντέλο στην πολιτική ζωή. Πεδίο δράσης, σημείο αναφοράς και μέσο κρίσης για τον πολιτικό, εκτός από τοςυ ηγέτες ήταν η εκλογική τους βάση. Οι άνθρωποι που τους γνώριζαν, τους ψήφιζαν, τους συναναστρέφονταν. Οι πολίτες που τους γνώριζαν, τους έκριναν. Αυτοί είχαν τη δύναμη, σε αυτούς απευθύνονταν οι πολιτικοί. Το ακροατήριο περιορισμένο και συγκεκριμένο. Το ίδιο και τα μέσα. Τα αιτήματα καθαρά, το ίδιο και οι απαιτήσεις. Το πλαίσιο αυτό καθόρισε την εικόνα των ιδανικών πολιτικών.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία η πολιτική, μπορεί να είχε το βάρος της διαχείρισης προβληματικών καταστάσεων και να προκαλούσε αντιδράσεις, αλλά διατηρούσε την αξία της, το κύρος της, τη θεσμική της παρέμβαση. Δεν ήταν απαξιωμένη. Αντιθέτως, η εμπλοκή και η αντιπαράθεση που προκαλούσε ήταν ένδειξη και απόδειξη του ρόλου και της ισχύος του πολιτικού συστήματος στην κοινωνία και στην πορεία της χώρας.
Κρίσιμη καμπή για το πολιτικό σύστημα, τη θέση της πολιτικής και το ρόλο των προσώπων, ήταν η δεκαετία του ’80 και οι αρχές της δεκαετίας του ’90. Τότε συνέβησαν σημαντικές αλλαγές που επηρέασαν κατά τρόπο ουσιαστικό τον τρόπο με τον οποίο ασκείται η πολιτική.

Πρώτη και θεμελιώδης αλλαγή η ενίσχυση του ρόλου των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης, με αποκορύφωμα την απελευθέρωση και την ίδρυση ιδιωτικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Αυτή η αλλαγή δημιούργησε νέα δεδομένα, τα οποία, ουσιαστικώς, ανέτρεψαν το πολιτικό σύστημα. Περιόρισαν το ρόλο και τη δύναμη του Τύπου. Οι πολιτικές εξελίξεις δεν επηρεάζονταν από τις εφημερίδες την επόμενη των γεγονότων, όταν κυκλοφορούσαν οι μεγάλες εφημερίδες, αλλά το βράδυ της ίδιας ημέρας, από το κλίμα που διαμόρφωναν τα δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών σταθμών. Αντιστοίχως ο ρόλος των ιδιοκτητών των μέσων ενισχύθηκε και ξαφνικά όλοι αντιλήφθηκαν τη σημασία και την έκταση της διαπλοκής. Δηλαδή της εμπλοκής των ισχυρών ιδιωτικών κεφαλαίων και επιχειρηματικών ομίλων στα πολιτικά δρώμενα, στις κομματικές ισορροπίες, στις αποφάσεις των πολιτικών.

Η ενίσχυση της παρέμβασης των ΜΜΕ, αποδυνάμωσε όλους τους άλλους φορείς που λειτουργούσαν ως διαμεσολαβητές στην πολιτική. Οι παραδοσιακοί κομματάρχες εξαφανίστηκαν. Τα κόμματα ως μηχανισμοί παραγωγής πολιτικής δράσης, απαξιώθηκαν και οι κομματικές οργανώσεις παρήκμασαν. Η σχέση πολίτη και πολιτικού μετεβλήθη. Η εξέλιξη της ζωής απομείωσε την αξία των πελατειακών σχέσεων. Οι πολίτες πιο αυτάρκεις, πιο αυτόνομοι, πιο ανεξάρτητοι, δεν χρειάζονται πλέον τον πολιτικό για να αντιμετωπίσουν τα θέματα της βελτίωσης της καθημερινής διαβίωσης. Η πολιτική έχασε την ισχύ της εμπλοκής στην προσωπική ζωή. Ουδετεροποιήθηκε ως μια κοινωνική διαδικασία την οποία κανείς να αντιμετωπίζει από απόσταση, από την τηλεόραση. Από τον ΜΥΘΟ φτάσαμε στον ΚΑΝΑΠΕ.

Αυτή η μετάβαση, η οποία σηματοδοτήθηκε από μεγάλες αλλαγές όπως είναι η κυριαρχία της εικόνας, η εύκολη και ουσιαστική υπερπληροφόρηση, η άμεση κρίση για γεγονότα και εξελίξεις, η απεξάρτηση από τις πελατειακές σχέσεις των πολιτών, όλα αυτά και πολλά άλλα που δεν ήταν άμεσα και ευθύγραμμα, είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια νέα εικόνα για τον ιδανικό πολιτικό.

Ο πολιτικός του 21ου αιώνα οφείλει να εξασφαλίζει την σύνθεση. Να έχει ικανότητες manager, αλλά να είναι κοντά και στους πολίτες. Να ασχολείται με τα μεγάλα και σοβαρά θέματα της εποχής του και όχι με μικρορουσφέτια. Να υλοποιεί τις εξαγγελίες του και να υπάρχει συνέπεια μεταξύ λόγων και έργων. Να έχει διοικητικές ικανότητες και να ξέρει να επιλέγει συνεργάτες. Να είναι αυτόφωτος, αλλά και να έχει σχέσεις και με τους ισχυρούς. Να είναι δυναμικός και αποφασιστικός, αλλά ταυτόχρονα και ειλικρινής και ανιδιοτελής. Να είναι έντιμος, αλλά να είναι και αποτελεσματικός. Να είναι σοβαρός, αλλά όχι απόμακρος. Να είναι μορφωμένος, αλλά να έχει και εμπειρία από τη ζωή και τον επαγγελματικό χώρο. Να είναι νέος, αλλά και διορατικός.
Το σύνολο των στοιχείων αυτών που αποτελούν τα προσωπικά χαρακτηριστικά, τις ικανότητες και την πορεία ενός πολιτικού, διαμορφώνουν την εικόνα του ιδανικού πολιτικού. Του σύγχρονου πολιτικού του νέου αιώνα. Μπορεί να φαίνονται αντικρουόμενα και αλληλοαναιρούμενα κάποια από αυτά. Υπάρχει μια λεπτή κλωστή όμως που συνδέει τις ιδιότητες αυτές. Είναι η αξιοπιστία.


Αυτό είναι το σημείο αφετηρίας για τον ιδανικό πολιτικό της εποχής της εικόνας και της υπερπληροφόρησης. Αξιοπιστία σημαίνει συνέπεια και κυρίως να είναι κανείς ο εαυτός του. Η καλύτερη επικοινωνία είναι να προβάλλει αυτό που μπορεί να είναι και αυτό που μπορεί να φαίνεται. Αυτό το ιδιαίτερο στοιχείο, το οποίο μπορεί να οργανωθεί, να αποκτήσει δομή και διαδικασίες προβολής, μέσα από επαγγελματικές επικοινωνιακές προσεγγίσεις είναι το κυρίαρχο. Ο στόχος δεν είναι η κατασκευή μιας πλασματικής εικόνας, αλλά η προβολή του «είναι» του πολιτικού. Η αυθεντική εικόνα είναι η μόνη που ενισχύει την αξιοπιστία στη σημερινή εποχή, που είναι εποχή της απομυθοποίησης και της απαξίωσης. Αυτή οδηγεί πιο κοντά στο ιδανικό πολιτικό του 20ου αιώνα.

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Ο Σουν Τζου και πώς να πλήξετε τη φήμη των αντιπάλων σας


Της Αναστασίας Δουκάκη,
Συμβούλου Επικοινωνίας της Think Politics

Ο Σουν Τζου είπε:
«Υπάρχουν πέντε στόχοι στις επιθέσεις με φωτιά: Πρώτος να κάψεις το ανθρώπινο δυναμικό, δεύτερος να κάψεις αποθέματα, τρίτος να κάψεις εργαλεία, τέταρτος να κάψεις πυρομαχικά, και πέμπτος να κάψεις μεταφορικά μέσα.
Τα εργαλεία και τα υλικά που απαιτούνται για το άναμμα μιας φωτιάς πρέπει να είναι πρόχειρα. Οι φωτιές ανάβουν καλύτερα όταν ο καιρός είναι ξηρός. Η επίθεση με φωτιά είναι έξυπνη. Και η επίθεση με νερό σου δίνει μεγάλο πλεονέκτημα. Αλλά το νερό μπορεί μόνο να διαιρέσει ή ν’ απομονώσει τον εχθρό. Η φωτιά μπορεί να τον καταστρέψει.»


Υπάρχουν πέντε περιοχές στις οποίες μπορούν να στραφούν οι βολές κατά της φήμης του αντιπάλου σας: Προσωπικές σχέσεις, επιδόσεις, χρηματοδοτική υποστήριξη, υποστηρικτές, συνεργάτες. Ο αντίπαλος πρέπει να έχει μια αδυναμία σε κάποια από τις παραπάνω περιοχές που να μπορεί ν’ αποκαλυφθεί ή να μεγεθυνθεί για να πληγεί η φήμη του.

Στη συνέχεια, πρέπει να διασφαλιστεί ότι το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον είναι κατάλληλο τη στιγμή της επίθεσης, ώστε οι κακές ειδήσεις να μεταφερθούν αποτελεσματικά και το πλήγμα στη φήμη να εξαπλωθεί. Να θυμάστε ότι μια κατεστραμένη φήμη είναι πολύ δύσκολο να αποκατασταθεί.

Πρώτα, προσπαθήστε να δημιουργήσετε μια κρίση αξιοπιστίας στους πιο πιστούς υποστηρικτές του αντιπάλου σας, γιατί αυτή είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος. Αν η κρίση ξεσπάσει αμέσως προχωρήστε γρήγορα, αν όμως η κρίση δε ξεσπάσει και ο αντίπαλος παραμένει ήρεμος είναι καλύτερα να περιμένετε και να μην επιτίθεστε πιεστικά. Μόλις παρουσιαστεί μια αδυναμία ή ευκαιρία, τότε να επιτεθείτε.
Να θυμάστε ότι η απόπειρα καταστροφής της φήμης ενός αντιπάλου είναι επικίνδυνη δουλειά. Είναι συνετό να βεβαιωθείτε πριν ξεκινήσετε την εκστρατεία σας εναντίον του ότι δεν θα παγιδευτείτε στις παρενέργειές της.

Τέλος, μετά από λίγο καιρό, το ρεύμα της επικαιρότητας θα αλλάξει κατεύθυνση και τότε πρέπει να είστε προετοιμασμένος να τροποποιήσετε την τακτική σας ή ακόμα και να εγκαταλείψετε την εκστρατεία, αν τα διάφορα ρεύματα/ κανάλια ενημέρωσης και ο χρόνος στραφούν εναντίον σας.

Γι’ αυτό ο έξυπνος υποψήφιος δεν δρα επιθετικά παρά μόνο εάν βρεθεί σε κίνδυνο και δεν ανταγωνίζεται αποκλειστικά για συναισθηματικούς λόγους ή χάριν του ανταγωνισμού. Ζυγίζει πρώτα τα οφέλη που θα έχει από την εξαπόλυση μια τέτοιας επίθεσης και μόνο εάν κρίνει ότι είναι επαρκή μάχεται και αναλώνει πόρους για να νικήσει.

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

21 ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ



Του Θανάση Παπαμιχαήλ,
Επικοινωνιολόγου- Διευθυντή της Think Politics

Εκατομμύρια συμβουλές έχουν γραφτεί για να βοηθήσουν τους πολιτικούς να κερδίζουν ψήφους, να έχουν ικανοποιημένους τους ψηφοφόρους τους. Ανάμεσα σ’ αυτές τις συμβουλές κάποιες ξεχωρίζουν για την ιδιαιτερότητα τους, την καθολική τους αποδοχή και την πρωτοτυπία τους. Οι συμβουλές που ακολουθούν αντιπροσωπεύουν την συνδυασμένη σοφία και εμπειρία μερικών από τους σημαντικότερους επαγγελματίες της πολιτικής επικοινωνίας.

1. Πιστέψτε στον εαυτό σας και θα πετύχετε. Μελετήστε τους στόχους σας και βάλτε τα δυνατά σας για να τους πραγματοποιήσετε. Η αυτοπεποίθηση είναι το ήμισυ της επιτυχίας.

2. Πέσε 7 φορές, σήκω 8, λέει μια παροιμία. Τα εμπόδια, οι δυσκολίες και οι ήττες είναι μέρος του επαγγέλματος του πολιτικού. Οπλιστείτε με δύναμη και θάρρος μετά από κάθε ήττα και προχωρήστε μπροστά. O δρόμος της πολιτικής είναι μονόδρομος και δεν έχει επιστροφή!

3. Μάθετε από τα λάθη σας. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια, εξετάστε τους λόγους και τα πιθανά αίτια της αποτυχίας και προσπαθήστε να τα διορθώσετε. Προσέξτε να μην τα επαναλάβετε.

4. Σκεφθείτε θετικά. Πάντα να σκέφτεστε την επιτυχία που έρχεται και να είστε σίγουροι ότι θα έρθει. Αν εσείς πιστεύετε στην θετική έκβαση της προσπάθειας θα το νιώσουν και οι συνεργάτες σας και θα εργάζονται με περισσότερη όρεξη και κέφι. Η δική σας αποφασιστικότητα είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

5. Η ειλικρίνεια μετράει πολύ περισσότερο από τις ψεύτικες υποσχέσεις. Ο καλός πολιτικός αναλαμβάνει δεσμεύσει που μπορεί να εκπληρώσει.

6. Κολυμπήστε στα βαθιά. Δείτε ευκαιρίες, εκεί που οι αντίπαλοι σας, αποφεύγουν να πάρουν θέση. Αντιμετωπίστε «κατάματα» το πρόβλημα χωρίς να σκέφτεστε οποιοδήποτε πολιτικό κόστος. Οι ψηφοφόροι επιβραβεύουν τους πολιτικούς που αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεων τους.

7. Μη ζητάτε ψήφο για σας αλλά για τον ψηφοφόρο σας. Δεν ζητάμε την ψήφο μόνο γιατί είμαστε έντιμοι και ικανοί αλλά γιατί με τις πράξεις μας θα ικανοποιήσουμε τις ανάγκες των πολιτών. Ο πολιτικός εντοπίζει τις ανάγκες των πολιτικών και προτείνει λύσεις, γι αυτό ψηφίζεται.

8. Ακολουθείστε τον κλασσικό κανόνα των επιτυχημένων πολιτικών. Τις περισσότερες φορές ο πολίτης ψηφίζει τον πολιτικό που γνωρίζει και εμπιστεύεται. Δουλέψτε πάνω σ’ αυτόν τον κανόνα.

9. Επικοινωνήστε σωστά. Μπορεί να έχετε τις καλύτερες διαθέσεις για να κάνετε έργο, να έχετε την πιο δυνατή ομάδα στο ψηφοδέλτιο σας, να είναι όλα ευνοϊκά και με το μέρος σας, αν δεν μπορείτε να τα επικοινωνήσετε σωστά, σίγουρα θα χάσετε. Διαλέξτε τον σωστό συνεργάτη επικοινωνίας, υιοθετήστε την κατάλληλη στρατηγική και κερδίστε το στόχο σας. Ανεβείτε στο αξίωμα που επιλέξατε.

10. Οργανώστε τα πάντα. Μην αφήνετε τίποτα στην τύχη. Μεθοδικότητα και οργάνωση θα φέρουν τη Νίκη.

11. Εκπαιδευτείτε στις τεχνικές της σωστής επικοινωνίας. Μάθετε να χαιρετάτε σωστά, να μιλάτε ορθά, να χρησιμοποιείτε τη γλώσσα του σώματος, να ντύνεστε κατάλληλα με την περίσταση.

12. Εξάσκηση και προπόνηση πριν εκφωνήσετε μια ομιλία μπροστά στον καθρέφτη ή σε δικούς σας ανθρώπους. Μάθετε να λέτε «νεράκι» το λόγο, όπως και το μάθημα στο σχολείο.

13. Δεν μας ψηφίζουν όλοι. Συμφιλιωθείτε με την αντίθετη άποψη, με τους μη ψηφοφόρους σας. Φροντίστε όμως να καταλάβετε τους λόγους της μη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο σας. Θα σας φανούν χρήσιμοι. Ακόμη, μη χάνετε άσκοπά χρόνο για να προσηλυτίσετε «άπιστους». Μάταιος κόπος. Θα σπαταλήσετε χρόνο και χρήμα.

14. Αλλάξτε ρόλους. Ελάτε στη θέση του ψηφοφόρου και απαντήστε αν θα ψηφίζατε τον εαυτό σας και για ποιους λόγους. Αν καταφέρετε να πείσετε με απλά λόγια τον εαυτό σας, τότε σίγουρα θα κερδίσετε και τον ψηφοφόρο πολίτη και το παιχνίδι της εκλογής.

15. Ο πολιτικός γίνεται, δεν γεννιέται. Φυσικά και δεν υπάρχουν στερεότυπα των επιτυχημένων πολιτικών. Ούτε συμβατικά προσόντα που σχετίζονται με την εικόνα τους πετυχημένου πολιτικού. Όπως σε όλα τα επαγγέλματα, εκείνο που μετράει είναι το προσωπικό στυλ του καθενός και η πιστότητα του στην αυθεντικότητα του χαρακτήρα του. Υπάρχουν πετυχημένοι παρουσιαστές στην τηλεόραση με πρόβλημα «καθαρής» ομιλίας αλλά και πολιτικοί που έχουν γράψει ιστορία με μοναδικά προσόντα το προσωπικό τους στυλ και την τεχνική τους.

16. Μην κάνετε το άσπρο-μαύρο. Παραδεχτείτε τα αυτονόητα, όσο επώδυνα κι αν είναι για σας. Ειδικά όταν πρόκειται για σκάνδαλα οικονομικά, ροζ κλπ.

17. Ταυτιστείτε με μηνύματα εποχής. Πολλά από τα συνθήματα, πολιτικά μηνύματα όπως αλλαγή, μεταρρύθμιση και άλλα έχουν ταυτιστεί με ονόματα επιτυχημένων πολιτικών.

18. Αποσυρθείτε με το κεφάλι ψηλά και όχι με την ουρά στα σκέλια! Ο έξυπνος πολιτικός ενδιαφέρεται εξίσου για μια επιτυχημένη καριέρα αλλά και για την υστεροφημία του. Αποστρατευθείτε, όταν δείτε τις πρώτες ψιχάλες της αλλαγής στο πρόσωπο σας να έρχονται…

19. Μελετήστε τον αντίπαλο σας, σαν τον εαυτό σας. Να προσπαθείτε να μαθαίνετε αλλά και να προβλέπετε τις κινήσεις του. Η άγνοια του αντιπάλου και των κινήσεων του, εγκυμονεί κινδύνους.

20. Να προσέχετε το «έτερον ήμισυ» του ψηφοφόρου σας. Να είστε επιφυλακτικοί και πολύ προσεκτικοί. Έχει περισσότερο χρόνο στη διάθεση του για να τον μεταπείσει, αν δεν σας «πάει».

21. Επιμονή, επιμονή, επιμονή σε κάθε προσπάθεια. Οι δυσκολίες έχουν ένα διπλό ρόλο, να σας καταπονήσουν και να σας βγάλουν έξω από το παιχνίδι. Μην τους κάνετε τη χάρη.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Ποιος είπε ότι οι ξανθιές δεν έχουν μυαλό;



Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;
Η συνεχιζόμενη από τα Μέσα, ενδελεχής πληροφόρηση για τα σημαντικά καθημερινά δρώμενα της ξανθιάς κυρίας, με τον δύσκολο και αγενέστατο χαρακτήρα, ρίχνει νερό στο μύλο της στρεβλής πληροφόρησης και το ερώτημα που γεννάται είναι απλό. Ποιον υπηρετεί η συνεχιζόμενη τσοντολαγνεία, πώς ξεκίνησε, αν ήταν αναμενόμενη και αν θα τελειώσει με μια μόνο πρωταγωνίστρια ή θα γίνει μεγαλύτερος ο αριθμός και περισσότερες της μιας οι τσόντες;

Η όμορφη και ατίθαση επικοινωνιακά ξανθιά χρησιμοποίησε τα Μέσα στον ύψιστο βαθμό. Για πολλούς μήνες τα Μέσα εκμεταλλευόμενα τις κάθε είδους δηλώσεις της ξανθιάς κάλυπταν ένα μεγάλο μέρος των εκπομπών τους, κερδίζοντας σε τηλεθέαση από το γνωστό μας τηλεθεάμον κοινό που αρέσκεται να «μπαίνει» στη ζωή των άλλων και να βλέπει από την κλειδαρότρυπα της κρεβατοκάμαρας.

Και ήρθε η ώρα η ξανθιά να πάρει την εκδίκησή της. Να εκμεταλλευθεί και η ίδια τα Μέσα και τη δύναμή τους, με στόχο το κέρδος. Με μια κίνηση κόντρα- ρελάνς καθόρισε εκείνη την ατζέντα των Μέσων. Η κυκλοφορία των απαγορευμένων DVDs, σε ανύποπτο χρόνο έπιασε στον ύπνο τα Μέσα και έκανε τζίρο 2 εκ. ευρώ μέσα σε μια μέρα.

Στη συνέχεια, τα Μέσα έριξαν νερό στο μύλο των πωλήσεων καλύπτοντας με κάθε λεπτομέρεια τα «εσωτερικά» του DVD. Πρώτη φορά έγινε sold out- ξεπούλησε προϊόν χωρίς να ξοδευτεί ούτε ένα ευρώ σε άμεση διαφήμιση. Ούτε διαφημιστική εταιρεία ούτε πρόγραμμα Μέσων, ούτε καμιά προωθητική ενέργεια. Η όμορφη ξανθιά τα πήρε όλα χάρη στην γενναιοδωρία της ενημέρωσης από τα Μέσα. Και φυσικά, το έξυπνο τρυκ της θα βρει μιμητές.

Ήδη κυκλοφορεί φήμη για νέο DVD με νέα ξανθιά που ζήλεψε τη δόξα της πρώτης ξανθιά.. Μένει να δούμε αν το τηλεοπτικό κοινό θα συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο και θα επιβραβεύσει και το νέο τολμηρό DVD. Αν είναι θετικό το δεύτερο τεστ, τότε θα δούμε μια πλειάδα σταρλετών της μιας εβδομάδας να ακολουθούν τον δρόμο που χάραξε η έξυπνη ξανθιά.

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

ΣΕΞ. Το μόνο προϊόν που δεν υπόκειται σε ΦΠΑ.


Του Θανάση Παπαμιχαήλ,
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από εφημερίδα Πανελλήνιας κυκλοφορίας, η κρίση και τα οικονομικά μέτρα δεν επηρεάζουν την διάθεση για σεξ των Ελλήνων. Είναι το μόνο που ξέφυγε από τα φορολογικά μέτρα. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες για μια φορά ακόμη ανέτρεψαν τα δεδομένα πολυετών ερευνών ψυχολόγων και ερευνητών ότι η οικονομική ανέχεια μειώνει τη λίμπιντο των ανθρώπων.

Αδιάψευστος μάρτυρας, και οι φανταστικές πωλήσεις του ροζ DVD που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες, ενώ την ίδια στιγμή γίνονταν ανακοινώσεις επαχθών οικονομικών μέτρων για την τσέπη του Έλληνα πολίτη.

Το DVD αγοράστηκε λόγω της celebrity πρωταγωνίστριας μόνο ή και για βελτίωση των γνώσεων πάνω σε θέματα σεξουαλικής δραστηριότητας μιας και το 20% των Ελλήνων χρησιμοποιεί το πορνογραφικό υλικό για σεξουαλική ενημέρωση;

Ακόμη σύμφωνα με την έρευνα, οι νέοι δεν επηρεάζονται καθόλου στην σεξουαλική τους ζωή από τις όποιες οικονομικές δυσκολίες, αλλά ούτε και οι μεγαλύτερες ηλικίες που βρίσκουν στο σεξ ευκαιρία «ξεδόματος» από τις καθημερινές δυσκολίες. Άλλωστε είναι η πιο φτηνή διασκέδαση για αρκετούς.

Ο Έλληνας σύμφωνα με την έρευνα λόγω κρίσης είναι ικανός να τα κόψει όλα από ταξίδια, αγορές μέχρι και το delivery.

Το σεξ δεν το κόβει. Αντίθετα, επιδίδεται περισσότερο στο σπορ υπερασπιζόμενος τη φήμη για το μεσογειακό ερωτικό ταπεραμέντο του.

Δημοσιεύτηκε στο Ad Business

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ E-MAIL ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ & ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!



- Πώς να κάνετε εντύπωση σε ένα συνέδριο με την παρουσία και την ομιλία σας

- Εφτά χρήσιμες συμβουλές για να βελτιώσετε το ηλεκτρονικό σας "newsletter"

- Πώς να "χτίσετε" ισχυρή εικόνα και να την κρατήσετε ψηλά

- Το Twitter: Ο ανέξοδος προεκλογικός σας σύμμαχος

- Μιλάνε για τον "Καλλικράτη":

Νικήτας Κακλαμάνης, Δήμαρχος Αθηναίων και Πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ

Κλέαρχος Περγαντάς, Νομάρχης Βοιωτίας και Μέλος του Δ.Σ. της ΕΝΑΕ

Κώστας Καραπαναγιωτίδης, Νομάρχης Ημαθίας

Γιώργος Αγοραστάκης, Νομαρχιακός Σύμβουλος Χανίων και Μέλος του Δ.Σ. της ΕΝΑΕ

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Ο Σουν Τζου και πώς να αντιμετωπίσετε επιδέξια τους αντιπάλους σας


Της Αναστασίας Δουκάκη,
Συμβούλου Επικοινωνίας της Think Politics

Ο Σουν Τζου είπε: «Στην πρακτική τέχνη του πολέμου, το καλύτερα από όλα είναι να καταλάβεις τη χώρα του εχθρού σε καλή κατάσταση και τάξη. Το να συντρίβετε και να την καταστρέφετε δεν είναι καλό. Είναι καλύτερα να συλλάβετε ένα στράτευμα ολόκληρο παρά να το εξοντώσετε.»
Η τέχνη του πολέμου μας διδάσκει να προτιμάμε να συντρίβουμε την αντίσταση του εχθρού χωρίς μάχη. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται ένας επιδέξιος ηγέτης. Ένας υποψήφιος που μπορεί να υπολογίσει με τη βοήθεια των συμβούλων του τα βήματά του προσεκτικά, δίχως βεβιασμένες κινήσεις που θα του κοστίσουν στο μέλλον. Τα «χτυπήματα κάτω από τη μέση» δεν αρμόζουν σε πολιτικούς που θέλουν ο θρίαμβός του να είναι πλήρης, ως αποτέλεσμα άρτιας στρατηγικής και ουσιαστικής υπεροχής. Για το λόγο αυτό ο στρατηγός πρέπει να μπορεί να ελέγχει το θυμό του ώστε τα αποτελέσματα της πολιορκίας να μην είναι καταστροφικά. Χάνοντας τον έλεγχο ρισκάρει κανείς να εξαπολύσει όλες του τις δυνάμεις/ στρατεύματα/ «κρυφά χαρτιά» χωρίς να καταφέρει να τα κεφαλαιοποιήσει στο μέγιστο βαθμό.

Ο Σουν Τζου είπε: «Η ανώτερη μορφή στρατηγικής είναι το να ματαιώνεις τα σχέδια του εχθρού και να αποτρέπεις τη συνένωση εχθρικών δυνάμεων.»
Ματαιώνοντας τα σχέδια του αντιπάλου ο πολιτικός κερδίζει ένα ισχυρό πλεονέκτημα. Όχι μόνο δεν χρειάζεται να καταβάλει κόπο για να κερδίσει τη μάχη αλλά «εκθέτει» τον αντίπαλο που δεν κατόρθωσε να υλοποιήσει τα σχέδιά του. Χρειάζεται όμως ιδιαίτερη προσοχή καθώς πρέπει πάση θυσία να αποφευχθούν συνενώσεις δυνάμεων των αντιπάλων του υποψηφίου που θα θέσουν σε κίνδυνο την επιτυχία της υποψηφιότητάς του. Είναι πρώτα από όλα λοιπόν απαραίτητη η ενδελεχής μελέτη όλων των πιθανών αντιπάλων και η ετοιμότητα στη διαχείριση κρίσης εάν αυτοί συνενωθούν. Επιλέξτε εχέμυθους συνεργάτες που θα εμπιστεύεστε ώστε να μην υπάρχει διαρροή των επόμενων κινήσεών σας κατά την προεκλογική περίοδο. Μονάχα έτσι μπορείτε να διασφαλίσετε ότι θα διατηρήσετε το προβάδισμά σας, ματαιώνοντας τις προθέσεις του αντιπάλου, και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να καταναλωθείτε σε μια στείρα αντιπαράθεση ή αρνητική διαφήμιση.

Ο Σουν Τζου είπε: «Ο κανόνας στον πόλεμο είναι εάν οι δυνάμεις μας είναι δέκα προς ένα απέναντι στον εχθρό, τον περικυκλώνουμε. Εάν είμαστε πέντε προς ένα να του επιτεθούμε. Εάν οι δυνάμεις μας είναι δύο φορές περισσότερες από όσο οι εχθρικές δυνάμεις, να διαχωρίσουμε το στράτευμά μας σε δύο τμήματα.»
Με άλλα λόγια ο Σουν Τζου προτείνει να προχωρήσουμε σε επίθεση μόνο εάν είμαστε ισοδύναμοι με τον αντίπαλο, διαφορετικά να αποφύγουμε τη μάχη και να απομακρυνθούμε από πιθανές συγκρούσεις. Σε μια εκλογική μάχη, όπως σε κάθε μάχη, νικάει εκείνος που ξέρει πότε να πολεμήσει και πότε να αποφύγει τον πόλεμο. Νικάει εκείνος που περιμένει για να πιάσει τον εχθρό απροετοίμαστο. Πάνω από όλα όμως, νικάει εκείνος που γνωρίζει τον εαυτό του και τις δυνατότητές του, γνωρίζει τον εχθρό, μελετάει τις κινήσεις του και έχει την υπομονή και τη σοφία να επιτεθεί ή να αποσυρθεί την κατάλληλη στιγμή.
Όπως λέει πολύ σωστά ο Σουν Τζου: «Εάν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου, ούτε τον εχθρό, θα νικηθείς σε κάθε μάχη.»

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Ελλάς το μεγαλείο σου!



Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Νο 1
«Εδώ δεν έχουμε να φάμε, κολιό ρευόμαστε» λέει ο θυμόσοφος λαός. Πάμε για πτώχευση και σκέφτονται να χρηματοδοτήσουν έναν αρχαίο εργολάβο με το όνομα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ για να γίνει η Διοικητική Μεταρρύθμιση. Μα αν έχουμε πέντε δις ευρώ ή αν μπορούμε να τα βρούμε, ας πληρώσουμε πρώτα τον 14ο μισθό που πάει για κατάργηση και ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ μπορεί να περιμένει. Άλλωστε ο λεγόμενος Β’ βαθμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ξεκίνησε από το 1843 και υλοποιήθηκε με τη μορφή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που ξέρουμε μόλις το 1994. Κοιλοπόναγε ο θεσμός πάνω από εκατόν πενήντα χρόνια.

Νο 2
Πριν ακόμη ανακοινωθούν οι συνενώσεις των Δήμων, στην Ανατολική Αττική είχαμε αναγγελία υποψηφιότητας νέου υποψήφιου δήμαρχου για έναν υποθετικά διευρυμένο δήμο, extra large Υποψήφιος δήμαρχος εν αναμονή.

Νο 3
Με δημόσιο χρέος που ξεπερνά τα τριακόσια δις ευρώ, με ανεργία σε διψήφιο νούμερο, χωρίς παραγωγική δραστηριότητα, χωρίς εξαγωγές, με νεόπτωχους πολίτες, εύπορους πολιτικούς και καραμπινάτη διαφθορά ξεκίνησε η εξεταστική επιτροπή για να βρούμε «τις φταίει»!

Και για να σοβαρευτούμε…. Σε όλες τις παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις ανά τους αιώνες, μόνο μια ενδεδειγμένη λύση υπήρχε για να συνετιστούν όλοι: Ο ΠΟΛΕΜΟΣ. Ας ελπίσουμε ότι η Ελλάδα δε θα γίνει ένα ακόμα παράδειγμα που θα επιβεβαιώσει τον κανόνα της ιστορίας!

Δημοσιεύτηκε στο Ad Business

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

«Η μέθοδος του Χότζα και η Ελλάς του 14ου»



Της Αναστασίας Δουκάκη,
Συμβούλου Επικοινωνίας της Think Politics

Ακούμε για περικοπή 14ου μισθού, για αύξηση του Φ.Π.Α., για χίλια μύρια που έπονται και κάνουμε οικονομία και κουράγιο -όσο μπορεί ο καθένας- για τις «δύσκολες», όπως μας προειδοποιούν τα Μέσα, μέρες που θα έρθουν.
Όλα αυτά, τα χίλια μύρια, θα φαντάζουν πολύ λιγότερο οδυνηρά εάν ξαφνικά τα Μ.Μ.Ε. μας ενημερώσουν ότι καθένας από μας πρέπει, ας πούμε, να κάνει μια έκτακτη εισφορά για να σωθεί το κράτος, αλλά σε αντάλλαγμα να σωθεί ο 14ος μισθός.

Με άλλα λόγια, ή η περικοπή του 14ου είναι ήδη προαποφασισμένη, ή όλο και κάποιο άλλο αντίδοτο, πιο πικρό και οδυνηρό, μας ετοιμάζουν για να βγούμε τάχα από την κρίση. Απλώς θα ανακουφιστούμε που κάτι από όλα τα προηγούμενα που μας «φοβέριζαν» σα μικρά παιδιά τα Μ.Μ.Ε. τόσο καιρό περισώθηκε. Αυτό φαίνεται μας είναι αρκετό για να αναφωνήσει όλο το έθνος «και πάλι καλά»!

Η παραπάνω μέθοδος είναι αλλιώς γνωστή ως μέθοδος του Χότζα. Πήγε ένας φτωχός χωρικός στο Χότζα και του είπε ότι η γυναίκα του και τα τρία του παιδιά είναι πολύ στριμωγμένα στο σπίτι και ότι χρειάζονται χρήματα για να πάνε σε ένα μεγαλύτερο. Ο Χότζας πρότεινε στον χωρικό να πάρει σπίτι ένα αρνί, και μετά από λίγο να πάρει και ένα δεύτερο και ένα τρίτο και ένα τέταρτο. Όταν λοιπόν ο χωρικός αποφάσισε να βγάλει έξω από το σπίτι το ένα από τα αρνιά, όλη η οικογένεια αναφώνησε «Επιτέλους ανασάναμε»!

Μέθοδος παλιά, γνωστή και δοκιμασμένη!

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Οι Γερμανοί ξανάρχονται…



Του Θανάση Παπαμιχαήλ,
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Με αήθεις επιθέσεις τα Γερμανικά ΜΜΕ επιτίθενται στην Ελλάδα. Προσβλητικοί όσο ποτέ άλλοτε οι Γερμανοί μας θεωρούν κλέφτες, απατεώνες, τεμπέληδες, αραχτούς στα καφενεία και αξιώνουν την αποπομπή μας από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ακόμη και Ελληνικές θεότητες χρησιμοποίησαν για να μας δυσφημίσουν. Δάχτυλο μας «δείχνει» η Αφροδίτη της Μήλου….

Δεν θα αναλύσουμε τους πολιτικούς λόγους των αρνητικών δημοσιευμάτων. Αυτό είναι δουλειά των πολιτικών μας. Θα μείνουμε στην επικοινωνιακή αντίδραση που θα έπρεπε να έχουμε σχεδιάσει ως χώρα. Θα πρέπει να «ξεσπαθώσουμε» και να τιμωρήσουμε τα ξένα ΜΜΕ που μας χλευάζουν. Μήπως θα πρέπει να ακυρώσουμε τη διαφημιστική δαπάνη του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού στα ξένα Μέσα που μας πολεμούν;

Μήπως θα πρέπει να μποϊκοτάρουμε τα γερμανικά προϊόντα και τα παράγωγα τους που κερδοσκοπούν στη χώρα μας, στέλνοντας τα κέρδη στις μητρικές τους εταιρίες; Ή μήπως θα πρέπει να ακυρώσουμε τις συμμετοχές των Γερμανικών εταιριών στους διαγωνισμούς προμηθειών του Δημοσίου και να ζητήσουμε τις αποζημιώσεις που δικαιούμαστε από τον πόλεμο;

Αν ως Έλληνες σφάλαμε να τιμωρηθούμε ακόμη και με αποπομπή από την Ευρώπη. Να πληρώσουμε το όποιο κόστος. Η χλεύη, η λοιδορία και η ειρωνεία από έναν λαό που τόσα πολλά δεινά φέρνουν οι μνήμες του Β’ παγκόσμιου πολέμου για τον οποίο είναι υπεύθυνος, δεν συγχωρούνται.

Οι περισσότεροι Έλληνες είμαστε και τυπικοί στις υποχρεώσεις μας και φόρους πληρώνουμε και επιδοτήσεις δεν πήραμε και όλη μέρα δουλεύουμε. Όσο για τα λαμόγια, σε όλες τις χώρες υπάρχουν, αλλά έχει όρια η Εθνική ξεφτίλα!


Δημοσιεύτηκε σήμερα, 01/03/2010, στο Ad Business