Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

«Κερδάμε» χρόνο Σύντροφοι! Του Θανάση Παπαμιχαήλ




Στα χαρακώματα θα βρεθούν για άλλη μια φορά Κυβέρνηση και το σύνολο της Αντιπολίτευσης. Η πρώτη να πανηγυρίζει μεγαλοφώνως ότι «κατατρόπωσε» τις απαιτήσεις των δανειστών και δεν θα πάρει «ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα», η δε Αντιπολίτευση να μιλά για «πανωλεθρία» και κίνδυνο για νέο σκληρότερο μνημόνιο. Φυσικά ο λαός θα πληρώσει το τίμημα, το μάρμαρο της νέας συμφωνίας. Όποια κι αν αποδειχτεί στο τέλος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το GREXIT πήρε για άλλη μια φορά «παράταση»!
 
Μετά τη διαφαινόμενη επώδυνη συμφωνία της Κυβέρνησης με τους δανειστές, και τους πανηγυρισμούς της για το ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα, η ψήφιση όλων των νόμων και τροπολογιών που θα έρθουν στο Κοινοβούλιο είναι μια τυπική διαδικασία για τους βουλευτές της συγκυβέρνησης. Ψηφίζουμε και «κερδάμε» χρόνο παραμονής στην εξουσία, σύντροφοι! Φυσικά δεν θα θεωρηθεί παράξενο αν η Κυβερνητική πλειοψηφία βγει και ενισχυμένη! Και ο νοών νοείτω.
 
Για πρώτη φορά στην εποχή των μνημονίων χαρακτηρίζονται ως μεταρρυθμίσεις η μείωση των συντάξεων, η μείωση του αφορολόγητου και η έγκριση για ομαδικές απολύσεις. Όσο για τις φοροαπαλλαγές «ζωή να ΄χουμε να τις δούμε» μετά από δύο χρόνια. Πρακτικά δώσαμε πολλά, θεωρητικά πήραμε υποσχέσεις. Θα ψηφίσουν σήμερα τα μέτρα τα οποία αύριο θα καταγγείλουν αν γίνουν αντιπολίτευση.
 
Η Κυβέρνηση θα πρέπει να σταματήσει πλέον να ενδίδει στα καθημερινά αριστερά ορμέμφυτα της, με τις γνωστές σκόπιμες καθυστερήσεις των πραγματικών μεταρρυθμίσεων, τις αψυχολόγητες παλινωδίες και υποσχέσεις που αθετεί συστηματικά.
 
Στην επικοινωνιακή διαχείριση της νέας συμφωνίας έχει αποδειχτεί ότι θα δοθεί και πάλι το βάρος από τα κόμματα εξουσίας. Είναι το νέο μετερίζι πολιτικής αναμέτρησης. Στρατηγικά θα κερδίσει το πολιτικό αφήγημα που θα «χτιστεί» ανθρωποκεντρικά. Στις απαιτητικές εποχές που θα έρθουν είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο. Τα περισσότερα κόμματα σκέφτονται επικοινωνιακά με όρους δικής τους ωφέλειας. Από «μέσα προς τα έξω» ενώ οι πιο πετυχημένες πολιτικές επικοινωνίας είναι όσες σκέφτονται αντίθετα. «Από έξω προς τα μέσα». Δηλαδή, εστιάζεται και κατανοείται πρώτα ο πολίτης και οι ανάγκες του και μετά διαμορφώνεται ο τρόπος προσέγγισης του, η πολιτική επικοινωνία.
 
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση, είχε επενδύσει επικοινωνιακά στη στρατηγική των πρόωρων εκλογών «από  μέσα προς τα έξω» που φαίνεται ότι αυτό – ακυρώνεται από τα νέα δεδομένα. Περιμένουμε να δούμε το νέο πολιτικό αφήγημα, το γνωστό από την οικονομία Plan B. Αντίθετα, το κυβερνών στρατόπεδο προσεγγίζει επικοινωνιακά πιο αποτελεσματικά το δικό της κοινό. Πάντα «από έξω προς τα μέσα». Είναι ο δρόμος που ακολουθεί πάντα η επικοινωνία της αριστεράς.
 
Η αρθρογραφία μου, όπως θα έχετε αντιληφθεί όσοι με διαβάζετε, είναι πρόδηλα φιλική στην Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, θεωρώντας την μονόδρομο και στόχο εθνικής επιβίωσης. Είναι κάθετα αντίθετη στους θιασώτες της καφενειακής πολιτικής, στον υπέρμετρο δανεισμό για μη παραγωγικές επενδύσεις, πελατειακές σχέσεις για ψηφοθηρία και συνεχή καθυστέρηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
 
Με το άναμμα του «πράσινου», σε ένα δύσκολα συμβιβαστικό πλαίσιο της συμφωνίας και της στοιχειώδους συνεννόησης για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και τον τερματισμό του ψυχοδράματος του εκτροχιασμού της οικονομίας με την αναζωπύρωση της πιθανότητας GREXIT, οι χειμαζόμενοι πολίτες θέλουν να πιστεύουν ότι στο τέλος της ημέρας θα βρεθεί μια λύση για την απαλλαγή από τα μνημόνια μετά από τόσα χρόνια.
 
Για άλλη μια φορά ευχόμαστε το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να συμφωνήσει σε ένα κοινό πλαίσιο σωτηρίας της χώρας και στη συνέχεια να δώσει τη μάχη της κάλπης, με τα κοινόχρηστα κλισέ- αφηγήματά τους περί σκληρής διαπραγμάτευσης και διαφορετικού μίγματος πολιτικής. 
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

Τι μας ξημερώνει, ξέρουμε; Του Θανάση Παπαμιχαήλ




Κοκορομαχίες άνευ αντικειμένου, λαϊκισμός και ξύλινος λόγος, κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή του τόπου μας όσο πλησιάζουμε σε πιθανές πρόωρες εκλογές. Η μεγάλη κρίση δεν έχει διδάξει και πολλά, με αποτέλεσμα να οδηγούνται όλο και περισσότεροι ψηφοφόροι στο στρατόπεδο της «διαμαρτυρίας» που εκδηλώνεται κυρίως με την αποχή από την κάλπη.
 
Καθημερινά τα πολιτικά - κομματικά συστήματα των δύο μεγάλων κομμάτων «πυροβολούν» οτιδήποτε θα μπορούσε να σταματήσει τις φιλοδοξίες τους για παραμονή στην εξουσία ή για την ανάληψη της. Τάσεις αυτοκτονίας, σε μια χώρα που βρίσκεται στη φάση παρατεταμένης παρακμής και μέσα σε ασύλληπτα αντίξοες κοινωνικές συνθήκες.
 
Δείγμα της αφόρητης ελαφρότητας στην αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων είναι και η υιοθέτηση μιας τάσης μόδας, όπως η πολιτική των δηλώσεων μέσω των «τουίτ». Η λογική των εύκολων λύσεων, η πολιτική ανευθυνότητας και πολιτικού τυχοδιωκτισμού, βρίσκουν ευήκοα ώτα και μέσω των social media, αν και μας οδηγούν στον γκρεμό.
 
Η πολυεπίπεδη κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας, φαίνεται να μην προβληματίζει σοβαρά την κυβέρνηση που ψάχνει «αντίδωρα», ως πολεμικά εφόδια όπως το χριστουγεννιάτικο 300άρι, για να εξοπλίσει όσους θα ψηφίσουν τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα, απέναντι στους ψηφοφόρους που τους περιμένουν σε γιορτές, πανηγύρια, κηδείες, καφενεία για να τους τα ψάλλουν!. Την απομυθοποίηση του συνθήματος «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός» και τη μερική κατάρρευση του ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς έχουν αρχίσει να την αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι πολίτες, μετά από τα δύο χρόνια ολέθριας διακυβέρνησης του τόπου. Μετά από δυο χρόνια,
η πρώτη φορά αριστερά δείχνει «τραυματισμένη», από τις αυταπάτες και τα ψέματα που μοίρασε, τον άκρατο λαϊκισμό ως βασικό εργαλείο για την κατάκτηση της εξουσίας που χρησιμοποίησε και την εδραίωση ενός καθεστωτικού κομματικού κράτους που επεδίωξε. Και τώρα, ένας ακόμη συμβιβασμός, μια ακόμη μεγαλειώδη κωλοτούμπα, μεταξύ λόγων και έργων, θα αναγκάσει για άλλη μια φορά, στην αλλαγή του ρητορικού αφηγήματος, της σκληρής διαπραγμάτευσης. Κάτι θα βρεθεί ,για να ανατροφοδοτήσει το καύσιμο της παραμονής στην εξουσία!
 
Όμως τα αποθέματα σανού εξαντλήθηκαν, το αντιμνημονιακό αφήγημα ξεφούσκωσε, το έργο της περήφανης και ηρωικής διαπραγμάτευσης, ξεπέρασε σε επανάληψη όλες τις παλιές ελληνικές ταινίες, ο δρόμος του ανέξοδου λαϊκισμού έχει φτάσει στο τέλος του, η χώρα παραμένει χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο για την επόμενη μέρα και οι δυνάμεις της οπισθοδρόμησης εμποδίζουν την ομαλή ευρωπαϊκής της πορείας και διχάζουν τους πολίτες με το νόμισμα.
Η ακολουθούμενη παρελκυστική στρατηγική του «δίπορτου», μέσα και έξω της χώρας, με την αθέτηση συμφωνιών και υποσχέσεων για μεταρρυθμίσεις καθώς και ο κυβερνητικός βερμπαλισμός από «φωτεινά» μυαλά, επιβεβαιώνουν τον ξεπεσμό του πολιτικού συστήματος.
Για άλλη μια φορά, οι μέρες είναι κρίσιμες και επικίνδυνες για νέες αντιμνημονιακές αυταπάτες. Χρειάζεται να κρατηθεί γερά το τιμόνι της διακυβέρνησης, έστω και στο παρά πέντε,  με ορθολογική συνθηκολόγηση και όχι ασχεδίαστη ρήξη. Διαφορετικά, Βατερλό!
 
Πραγματικά δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει, με το πολιτικό προσωπικό που επιλέξαμε να μας εκπροσωπήσει στη Βουλή. 
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

Τα μέτρα θα ψηφιστούν, η αξιολόγηση θα κλείσει… Του Θανάση Παπαμιχαήλ




Τα μέτρα θα ψηφιστούν, όσο κι αν εξαντλήθηκαν οι αντοχές και η ανοχή των πολιτών. Άλλωστε η πρώτη φορά είναι η δύσκολη. Μετά το συνηθίζεις!
Τα μέτρα θα ψηφιστούν, από όλους εκείνους που έκτισαν καριέρα πολεμώντας τον ΕΝΦΙΑ, την αύξηση των φόρων, την εκτόξευση του χρέους, τη φτωχοποίηση του μεγαλύτερου ποσοστού των πολιτών που τους ψήφισαν προσδοκώντας να έρθει η ελπίδα της ανάπτυξης
Τα μέτρα θα ψηφιστούν, από όσοι, δύο χρόνια τώρα, βαφτίζουν το «μαύρο» άσπρο, δημιουργούν παράλληλα «γεγονότα» για να αποπροσανατολίσουν, να αποσπάσουν την προσοχή του κόσμου από το νέο δυσβάσταχτο κοινωνικό κόστος των μέτρων.
Τα μέτρα θα ψηφιστούν, από όσοι, δεν θέλουν να στερηθούν τα ανέλπιστα προνόμια, ανέσεις και μισθούς απέκτησαν με την εκλογή τους και να επιστρέψουν σε μια μίζερη πραγματικότητα όπως ζουν εκατομμύρια πολίτες λόγω της φτωχοποίησης.
Τα μέτρα θα ψηφιστούν, γιατί οι κυβερνώντες έχουν «τσαγανό» στον κεντρικό πυρήνα τους και στελέχη με κομματικό πατριωτισμό. Δεν έχουν βαρωνίες, φέουδα και συστηματικά διαφωνούντες με τις κυβερνητικές επιλογές, για λόγους προσωπικής προβολής.
Τα μέτρα θα ψηφιστούν, ανεξάρτητα το πόσο βαρύ είναι το τίμημα της αυταπάτης και εξαπάτησης. Δεν είναι η ώρα για ηρωισμούς τύπου GREXIT και πρόωρων εκλογών. Άλλωστε δεν έχει ανοίξει μύτη και μετά το 2019 που θα εφαρμοστούν "ποιος ζει ποιος πεθαίνει" σύμφωνα με δήλωση κυβερνητικού αξιωματούχου!
Τα μέτρα θα ψηφιστούν. Να το πάρουμε απόφαση. Και να το πάρει απόφαση και ο αστικός πολιτικός κόσμος, δεξιός και κεντρώος της χώρας ότι έχει να μάθει πολλά ακόμη από την "πρώτη φορά αριστερά", αν θέλει κάποτε να κυβερνήσει! 
 
Τα μέτρα θα ψηφιστούν γιατί ένα μεγάλο μέρος των πολιτών έχει «ζομπι-ματοποιηθεί» από την απογοήτευση που βιώνει καθημερινά και αδιαφορεί πλέον στις αυξήσεις κάθε είδους λογαριασμών και μειώσεις μισθών.
Τα μέτρα θα ψηφιστούν  γιατί δεν φαίνεται ούτε στον ορίζοντα ο εικονικός αρχηγός των δημοσκοπικών ευρημάτων «ΚΑΝΕΝΑΣ» να διεκδικήσει την εξουσία. Με τα ανεμικά ποσοστά των δημοσκοπήσεων δεν φαίνεται να αλλάζει το σκηνικό, λόγω μέτρων.
Τα μέτρα θα ψηφιστούν γιατί το ακαταμάχητο ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς, που ευαγγελίζονται οι κυβερνώντες, δεν έχει ακόμη απαξιωθεί στο σύνολο του.
Τα μέτρα θα ψηφιστούν γιατί, όπως τονίστηκε και σε προηγούμενο άρθρο μου, η «ιδρυματοποίηση» του λαού είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Αποχαυνωμένος, φοβισμένος, απελπισμένος, παρακολουθεί άλαλος τα δρώμενα. Μοναδικός στόχος του η επιβίωση. Πραγματικό ψυχόδραμα.
Τα νέα μέτρα θα ψηφιστούν γιατί θα τα ψηφίσουν όσοι δίνουν τη μάχη για τη διατήρηση της εξουσίας και όχι για τις ιδέες που μας πούλαγαν προεκλογικά. Αυτές «σκούριασαν» και δεν τις παίρνει ούτε ο παλιατζής.
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Κι εμείς μαδάμε τη μαργαρίτα. Του Θανάση Παπαμιχαήλ



Δούλεμα με ψιλό γαζί, στην μετά – αλήθεια εποχή, από κυβερνητικό «μέντορα», για την ανάπτυξη που θα έρθει εντός των προσεχών μηνών και θα τρίβουμε τα μάτια μας! Όπου μετά – αλήθεια εποχή, εννοείται μια ρητορική που αγνοεί την πραγματικότητα και εκφράζει προσωπικές απόψεις, εκτός τόπου και χρόνου, τις περισσότερες φορές. Ενώ προχωράει ο «μαθητής» του έκων – άκων στη συμφωνία για νέα μέτρα που θα μας «γονατίσουν», αυτός ευαγγελίζεται ανάπτυξη. Φυσικά, για κάποιους άλλους η ανάπτυξη είναι εδώ και δεν την βλέπουμε. Είναι ο λόγος για να τρίψουμε τα μάτια μας! Φαρσοκωμωδία, στάχτη στα μάτια για κέρδος χρόνου, παρωχημένο πολιτικό κλισέ, σταγόνα αισιοδοξίας με γαρνιτούρα ψευδαίσθησης, καφενειακή αμπελοφιλοσοφία, ή αποπροσανατολισμός για να περνάει η ώρα των τηλεοπτικών ειδήσεων, κυβερνητικά αναίμακτα και γιατί όχι και μια νέα ποικιλία "σανό-τροφής" απαραίτητο συμπλήρωμα, πολλών χιουμοριστικών τηλεοπτικών, ραδιοφωνικών εκπομπών και αναρτήσεων στα social media. Να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε!
 
Η «ιδρυματοποίηση» του λαού μας είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ένας λαός αποχαυνωμένος, απελπισμένος, φοβισμένος, παρακολουθεί καθηλωμένος τα εσωτερικά και παγκόσμια δρώμενα, άλαλος! Με δομικά υλικά, το φόβο και τον τρόμο για το «αύριο», κινδυνεύει να νοσήσει ψυχικά στο σύνολο του. Και το πραγματικό ψυχόδραμα που ζει, θα πάρει απρόβλεπτες διαστάσεις αν μέσα στον επόμενο μήνα δεν προχωρήσει η αξιολόγηση. Το φάντασμα του GREXIT επανέρχεται στο προσκήνιο και αυτή τη φορά θα είναι πολύ δύσκολο να ξορκιστεί.
 
Αποφασισμένοι και αναποφάσιστοι ψηφοφόροι βρίσκονται στα όρια εθνικής κατάθλιψης. Το ένα τρίτο των ψηφοφόρων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και δεν είναι διατεθειμένο να ακούσει τις υποσχέσεις κανενός κόμματος. Έχει «ζόμπι-ματοποιηθεί» η συμπεριφορά του από την απογοήτευση που έχει βιώσει τα τελευταία μνημονιακά χρόνια από όλα τα πολιτικά κόμματα. Αδιαφορεί και για τη διατήρηση της χώρας στο ευρώ, ή σε πιθανή επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Το κεφάλαιο της αξιοπιστίας όλων των πολιτικών αρχηγών στην κλίμακα μέτρησης είναι το χειρότερο των τελευταίων ετών.
 
Ο Kανένας κερδίζει κατά κράτος τους πάντες και θα προκαλούσε ενθουσιασμό ανάλογο με αυτόν που είχε προκαλέσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015. Αλλά υπάρχει έλλειμμα νέου δυναμικού, πρωτοεμφανιζόμενου φορέα, με νέο άφθαρτο αρχηγό.
 
Αδιέξοδα παντού, στο σωτήριο νέο έτος, όπου θα έρθουμε αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα, την οποία χρόνια προσπαθούμε να ξεπεράσουμε. Να ξορκίσουμε.
 
Η χώρα μας από γη της Επαγγελίας την πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα αντιμετωπίζεται από ξένους επενδυτές, δημοσιογράφους διεθνών μέσων και οίκους αξιολόγησης, ως χώρα «πτωχευμένη» περιγράφοντας με μελανά σημεία την καθημερινότητα των νεόπτωχων πλέον Ελλήνων, της άλλοτε κραταιάς μεσαίας τάξης.
 
Παράλληλα, η αναμενόμενη κορύφωση της προσφυγικής κρίσης, με την επέλαση εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, αν ισχύσουν οι εξ ανατολής απειλές, καθώς και η αστάθεια πολλών Ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων και η άνοδος των ευρωσκεπτικιστών, συνθέτουν μια θολή και αδιευκρίνιστη εικόνα της δικής μας «ύπαρξης» στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
 
Όσον αφορά για τα δημοσκοπικά ευρήματα, καλά θα κάνουμε να κρατάμε όλοι ένα μικρό καλάθι. Τις περισσότερες φορές το αποτέλεσμα της κάλπης δεν είναι μια γραμμική εξέλιξη των δημοσκοπήσεων. Αδιέξοδα παντού!
Κι εμείς μαδάμε τη μαργαρίτα!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος