Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Επιτέλους, ο Αλέξης ξεκόλλησε!





Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου



Οι κάλπες άνοιξαν, οι ψήφοι μετρήθηκαν, τα αποτελέσματα έκαναν τον γύρο του κόσμου, και ειδικοί αναλύουν τα αίτια της νίκης του ενός και της ήττας του άλλου. Με πολιτικούς αλλά και επικοινωνιακούς όρους.

Εκ του αποτελέσματος η ελπίδα νίκησε το φόβο. Όπως είπε και πρωτοκλασάτο στέλεχος του κόμματος της ΝΔ «κακώς επενδύσαμε επικοινωνιακά στο φόβο».
Φυσικά, αν τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά, το «κακώς» θα γινόταν «καλώς». Το τίμημα της καλής ή κακής επικοινωνιακής πολιτικής, πληρώνεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, γι αυτό παίζει σημαντικό ρόλο ο σωστός στρατηγικός σχεδιασμός της επικοινωνίας κάθε κόμματος.

Στις τελευταίες εκλογές η επικοινωνιακή στρατηγική της αισιοδοξίας νίκησε την καμπάνια των πιο αρχαϊκών στερεότυπων. Κατά κράτος, εκ του αποτελέσματος πάντα. Η καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε την εικόνα ενός μαζικού κινήματος πολιτικού ενθουσιασμού, αισιοδοξίας, εναλλακτικής δράσης, και σημερινής έκφρασης όλων των παραγωγικών τάξεων της κοινωνίας.

Το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ, το αισιόδοξο χαμόγελο του Αλέξη «έγραψε» καλύτερα στη μνήμη των ψηφοφόρων όταν βρέθηκαν πάνω από την κάλπη, από ότι οι αγχώδεις προτροπές του Αντώνη στον μπαμπά του μικρού Νικόλα.

Με θετική φρασεολογία, η επικοινωνία του ΣΥΡΙΖΑ ψύχραιμη και μεστή νοήματος, νίκησε τις φοβικές προεκλογικές διαφημίσεις της ΝΔ με μεγάλη διαφορά, και χωρίς τη βοήθεια «φώτο – φίνις».

Ο πανικός που θέλησε να σπείρει το σποτάκι της ΝΔ, με τα μελλοντικά «μαύρα» πρωτοσέλιδα σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, εξόργισε τους ψηφοφόρους με την τρομολαγνεία και συμμετείχε σε ένα μέρος στο αρνητικό αποτέλεσμα για τη ΝΔ. Μια επικοινωνία που ακολούθησε τον δύσκολο και «καταστροφικό» δρόμο που καθημερινά βλέπαμε και ακούγαμε, από τα λεγόμενα συστημικά ΜΜΕ. Ευτυχώς που απεφεύχθη η ταύτιση με «πειραματόζωα» σε ρεαλιστική απεικόνιση!

Την έκπληξη φυσικά, έκανε η επικοινωνία των ΑΝΕΛ. Με μια επικοινωνία διαφορετική, συγκριτικά με όσα έχουμε δει μέχρι τώρα στην πολιτική επικοινωνία. Το τρενάκι με τον μικρό Αλέξη και τον Πρόεδρο των ΑΝΕΛ σε ρόλο πατέρα – καθοδηγητή. Ένα ρόλο που ο Πρόεδρος υποδύθηκε με τον πλέον πειστικό τρόπο, καθοδηγώντας τον «μικρό Αλέξη» για να μην εκτροχιαστεί το τρένο, δηλαδή η Χώρα. Μια επικοινωνία που εξηγούσε εικονογραφημένα και όχι λεκτικά τον σημαντικό και αναγκαίο ρόλο ύπαρξης συγκυβερνήτη σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Τα λοιπά κόμματα επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν για τον ίδιο στόχο μια «αφήγηση» για την «τρίτη θέση»!

Η επικοινωνιακή στρατηγική των κομμάτων έπαιξε, όπως φάνηκε, καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος, διαμόρφωσε νικητές και ηττημένους, και απέδειξε για μια φορά ακόμη την ανάγκη για χρησιμοποίηση επαγγελματιών επικοινωνίας και όχι ερασιτεχνών.

Η προτροπή «Αλέξη ξεκόλλα» το αποδεικνύει! 



Για το βιβλίο Γκίνες

26/1/2015
Για έβδομη φορά εξελέγη στην Περιφέρεια της Αττικής ο βουλευτής της ΝΔ Γιώργος Βλάχος.
Το εκπληκτικό στην παραπάνω είδηση είναι ότι ο βουλευτής εμπιστεύθηκε και τις επτά φορές την προεκλογική του εκστρατεία στον ίδιο επικοινωνιολόγο.
Τον γνωστό σε όλους μας και συνεργάτη του airetos.gr Θανάση Παπαμιχαήλ.
- See more at: http://www.airetos.gr/default.aspx?pageid=14760#sthash.JG7Lse0G.dpuf

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Ποιός θα πείσει τον «μεσαίο» χώρο που «βγάζει κυβερνήσεις»;


Άρθρο της Στέλλας Παπαμιχαήλ - Δημοσιογράφου

Στη μάχη των εντυπώσεων θα κριθεί η τελευταία προεκλογική εβδομάδα. Όλο το βάρος θα δοθεί στην εικόνα των δύο μονομάχων. Τα επικοινωνιακά επιτελεία εργάζονται πυρετωδώς για το στήσιμο των τελευταίων τηλεοπτικών συνεντεύξεων των αρχηγών αλλά και για την τηλεοπτική μετάδοση των ανοιχτών προεκλογικών συγκεντρώσεων, το μέγεθος των οποίων, με τη βοήθεια και ενός καλού τηλεοπτικού σκηνοθέτη πάντα, θα δώσει το ρεύμα του νικητή, επιδρώντας στο  εκλογικό σώμα.
Με την εικόνα θα πρέπει να συμφωνεί και η προεκλογική ρητορική που θα τη συνοδεύει, πάντα στο πλαίσιο ενός πολωτικού κλίματος που συσπειρώνει τους οπαδούς του διπολισμού και δεν επιτρέπει τις  διαρροές προς μικρότερους σχηματισμούς.
Φαβορί βέβαια σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις υπάρχει και αυτός  είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο έξι μέρες στην πολιτική είναι ένας επαρκής χρόνος πρώτον για να επηρεάσει τους αναποφάσιστους, δηλαδή το 10 με 15% του εκλογικού σώματος και δεύτερον για να προκληθεί το μοιραίο λάθος ή το ξαφνικό ατύχημα, που θα δώσει στον αντίπαλο πλεονέκτημα και θα καθορίσει το τελικό αποτέλεσμα.
600.000 και πλέον συμπολίτες μας που προέρχονται –σύμφωνα με τα γκάλοπ- κυρίως από τη λεγόμενη μεσαία τάξη δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν, ενώ εξ αυτών ένα σημαντικό ποσοστό θα πάρει την τελική του απόφαση την τρέχουσα εβδομάδα και ένα άλλο λίγο πριν μπει στο παραβάν.
Ποιο είναι όμως εκείνο το κρίσιμο στοιχείο που μπορεί σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα να επηρεάσει τους εν δυνάμει ψηφοφόρους; Στη ΝΔ φάνηκε ότι η επένδυση στην στρατηγική του φόβου δεν έφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, πρώτον γιατί το κλίμα σε πολιτική και κοινωνία δεν είναι ίδιο με το αντίστοιχο του 2012 και δεύτερον γιατί οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι στην πλειοψηφία τους δεν στήριξαν την κινδυνολογία εξόδου από την ευρωζώνη, αντιμετωπίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ως πιθανή αυριανή κυβέρνηση που θέλει δεν θέλει θα πρέπει να διαχειριστεί την «καυτή πατάτα».
Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε από την προεκλογική του καμπάνια, έδωσε αυτό που δεν έδωσε η ΝΔ, δηλαδή Ελπίδα. Η ίδια η λέξη άλλωστε είναι πιο δυνατή από την αντίστοιχη του φόβου, αν θεωρήσουμε, όπως παραδέχονται οι δημοσκόποι, ότι οι Έλληνες ψηφίζουν κυρίως με το θυμικό. Είναι ωστόσο τόσο συγκεχυμένα αυτά που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον και «θολώνει» τόσο πολύ  το μήνυμα της ελπίδας κάθε λίγο και λιγάκι από την πολυφωνία των προθέσεων και διαθέσεων των στελεχών του, που εξασθενεί εν τέλει η οποία δυναμική της ελπίδας.
Στον ακραίο διπολισμό που θα κυριαρχήσει μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ πιθανώς να ακολουθήσουν την μέχρι τώρα στρατηγική τους που θεωρούν ότι συσπειρώνει τους οπαδούς τους, αλλά ταυτόχρονα μάλλον απωθεί τους αναποφάσιστος του κέντρου. Οι τελευταίοι δεν πείθονται ούτε με την εικόνα, ούτε με τις υποσχέσεις,  ούτε με τις συναισθηματικές διακυμάνσεις αλλά ίσως να αναζητούν κάτι πιο στέρεο. Αυτόν που θα τους δώσει απαντήσεις με βάση την κοινή λογική, από την οποία ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν σε κεντρικά ζητήματα πάρει διαζύγιο…
Αυτόν που θα απευθυνθεί ορθολογικά σε όσους κουράστηκαν από τα ίδια προεκλογικά εκβιαστικά διλήμματα που στόχο έχουν το συναίσθημα και στην περίπτωση που τους πείσει, αυξάνει εντυπωσιακά τις πιθανότητες  να τον ψηφίσουν περισσότερες από μια φορές…

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

Η αχανής Β’ Αθηνών και η ένοχη σιωπή των Κομμάτων.

                    Άρθρο του Π. Καμάρα, Προέδρου της Ένωσης Δημάρχων Αττικής

Είναι κοινό πλέον μυστικό, ότι η σκανδαλώδης διατήρηση της εκλογικής Περιφέρειας των 1.500.000 ψηφοφόρων, είναι προϊόν μίας άτυπης συνένοχης σιωπής όλου του Κομματικού Συστήματος.
Μείζον θέμα, αφού παραβιάζει βασικά άρθρα του Συντάγματος αλλά νοθεύει και την Κοινοβουλευτική Αντιπροσωπευτική μας Δημοκρατία.
Ο «de facto» αποκλεισμός του «απλού πολίτη» από την διεκδίκηση έστω και με στοιχειώδεις δυνατότητες επιτυχίας, μιας θέσης στο Κοινοβούλιο, απέναντι στους «προβεβλημένους» ή τους «προβαλλόμενους» εκλεκτούς του κομματικού και του μιντιακού συστήματος, είναι γεγονός αυταπόδεικτο και αποδεδειγμένο.
Και τούτο διότι τα οικονομικά μεγέθη για την ελάχιστη έστω προσπάθεια γνωστοποίησης, σε 1.500.000 ψηφοφόρους, και μόνο ενός απλού βιογραφικού, αλλά κυρίως η μη δυνατότητα πρόσβασης στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αποθαρρύνουν κάθε άξιο, πλην όμως σώφρονα πολίτη, να εκτεθεί με υποψηφιότητα στις Βουλευτικές Εκλογές στην Περιφέρεια αυτή.
Αποτέλεσμα το πολιτικό προσωπικό επί δεκαετίες να βαλτώνει, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η δημοσιότητα κύριο πολλές φορές, κριτήριο επιλογής υποψηφίων, αποδεικνύεται μπούμερανγκ για την ποιότητα και την αξιοπιστία του Κοινοβουλίου και των εκπροσώπων του. Παράλληλα είναι βέβαιο ότι η διαφορετικότητα των προβλημάτων ετερογενών Δήμων αλλά και περιοχών εντός Δήμων (Γλυφάδα- Αγ. Βαρβάρα, Περιστέρι- Κηφισιά, Ψυχικό- Αιγάλεω, κ.ο.κ.), καθιστά την χρησιμότητα του βουλευτή της Β΄ Αθηνών ως εκπροσώπου των τοπικών κοινωνιών, αμφίβολη.

- Τώρα λοιπόν που μιλάμε όλοι για την Αναγέννηση του Κράτους και των θεσμών.
-Τώρα που όλοι επαγγέλλονται Αξιοκρατία και Ανανέωση .
Ας δεσμευτούν Κόμματα και Υποψήφιοι με την ανάληψη της εξουσίας ή την συμμετοχή τους στο νέο Κοινοβούλιο, ότι αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο θα σταματήσει.
Η Περιφέρεια Αττικής να χωριστεί κατ’ ελάχιστο σε 8 τουλάχιστον Εκλογικές Περιφέρειες (κατ’ αντιστοιχία των Αντιπεριφερειών), με εκλογή αντίστοιχου αριθμού βουλευτών.
Έτσι ο ψηφοφόρος θα έχει την δυνατότητα να αξιολογεί με την δική του κρίση  όλους τους υποψηφίους και όχι αυτούς που του πλασάρουν .
Έτσι θα επιβεβαιωθούν και όσοι εκλεγμένοι και εκ νέου υποψήφιοι πραγματικά αξίζουν, αφού θα έχουν  άλλο υγιή ανταγωνισμό.
 Έτσι θα μπει νέος αέρας σε ένα χώρο που ασφυκτιά και σίγουρα κανείς τουλάχιστον δεν μπορεί να είναι υπερήφανος για την ποιότητα του, πλην λίγων φωτεινών εξαιρέσεων.