Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

"Ανοίξτε το παράθυρό σας στην Ελλάδα" και ανακαλύψτε την!



Ο νέος ηλεκτρονικός τουριστικός οδηγός, που καλύπτει όλους τους προορισμούς της Ελλάδας με τίτλο www.THATISGREECE.com, έρχεται ταράξει τα νερά στα δρώμενα του τουριστικού κλάδου, χρησιμοποιώντας τη διαδικτυακή προβολή και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media) για να προσελκύσει τους επισκέπτες που θέλουν να ενημερωθούν ή να επιλέξουν προορισμό διακοπών, αλλά και τις επιχειρήσεις που επιθυμούν να προβληθούν στο στοχευμένο αυτό κοινό.

Με συνοπτικό, αλλά ταυτόχρονα στοχευμένο τρόπο, ο επισκέπτης του νέου αυτού portal, ενημερώνεται με μια ματιά για τον προορισμό που τον ενδιαφέρει- τα αξιοθέατα, τις παραλίες, τα χιονοδρομικά, τα παραδοσιακά χωριά, τα ήθη και τα έθιμα, την τοπική κουζίνα. Όπου κ αν θέλετε να πάτε, στο THAT IS GREECE σας δίνεται η δυνατότητα να «ανοίξετε το παράθυρό σας στην Ελλάδα» όπως είναι και το σλόγκαν του.

Μια αξιόλογη προσπάθεια σε έναν τομέα που, ιδιαίτερα σε καιρούς κρίσης, μπορεί να βοηθήσει στην ανάκαμψη της οικονομίας και της εθνικής μας αυτοπεποίθησης.

www.thatisgreece.com

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!


Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Όλα είναι πολιτική όπως πολιτική είναι και τα νέα προγράμματα των τηλεοπτικών καναλιών μας.
Πολιτική είναι, η μετάδοση σε prime time των τούρκικων σήριαλ που μας μεταφέρουν χρονικά στη δική μας περίοδο της δεκαετίας ’60 και ’70. Δεκαετίες των δύο κοινωνικών τάξεων. Η Μεσαία τάξη, που δημιουργήθηκε σε μας στην δεκαετία του ’80 και ’90 δεν υπάρχει στα σημερινά τούρκικα σήριαλ, όπως θα εκλείψει και εδώ σε σύντομο χρονικό διάστημα.Τηλεοπτική ζώνη φιλίας των δύο λαών, όπως λέμε ΑΟΖ!
Πολιτική είναι, η καθημερινή ακινητοποίηση της κοινωνίας μας με τα εκβιαστικά διλήμματα από τις λεγόμενες ενημερωτικές εκπομπές. Μονοθεματικές, άκρως φοβιστικές και ενοχικές.
Πολιτική είναι να θυμίζουν, μέσα από εκπομπές μαγειρικής που θα κατακλύσουν τις τηλεοπτικές οθόνες μας, πόσο καλά περνούσαμε και στο χέρι μας είναι να ξαναπεράσουμε αν είμαστε καλά παιδιά και πληρώνουμε τα πάσης φύσεως χαράτσια!
Σε λίγο η μυρωδιά φρεσκομαγειρεμένου φαγητού θα έρχεται από το σαλόνι που έχουμε την τηλεόραση και όχι από την κουζίνα.
Αστακομακαρονάδες, τούρτες και πολλά λαχταριστά εδέσματα θα μπαίνουν μέσω Η/Υ πάνω στα πιάτα μας σε φωτογραφίες ενώ στην πραγματικότητα θα τρώμε πατάτες γιαχνί ή μακαρόνια.
Ξεγελιέται όμως η γεύση;
Εκτός τόπου και χρόνου απαράδεκτα και πολλούς άλλου απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς έχουν δώσει για τα νέα τηλεοπτικά προγράμματα. Κι όμως σκεφτείτε, όλα είναι μέρος μιας πολιτικής. Και τα κανάλια την πολιτική την ξέρουν καλά!


Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΟ Ε-ΜΑΙL ΤΕΥΧΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

"ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ" ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.


Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Εξετάζοντας τη μέχρι σήμερα πορεία του «Καλλικράτη» διαπιστώνουμε ότι δικαιώνονται στις απόψεις τους όλοι εκείνοι οι οποίοι υποστήριζαν ότι μία τέτοια ριζική μεταρρύθμιση στη διοίκηση μίας ολόκληρης χώρας, απαιτούσε εντατική προετοιμασία και πάνω απ’ όλα ένα σχέδιο σταδιακής εφαρμογής. Δυστυχώς, ο «Καλλικράτης» ψηφίστηκε στη Βουλή λίγο διάστημα πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές και συνοδευόταν όχι από μία γερή νομοπαρασκευστική, διαχειριστική, χρηματοδοτική προίκα αλλά από την απρονοησία και την αναποφασιστικότητα όλων όσων επεξεργάστηκαν τις διατάξεις του περιεχομένου του και τους κανόνες της λειτουργίας του, ανεξαρτήτως αν μιλάμε για την παρούσα διακυβέρνηση, ή την προηγούμενη. Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι οι νυν δήμαρχοι και περιφερειάρχες, αναγνωρισμένα ή υποσχόμενα στελέχη της Αυτοδιοίκησης στη μεγάλη τους πλειοψηφία, να σκοντάφτουν πάνω σε ένα σωρό δυσκολίες, για τις οποίες δεν είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι, ενώ το πραγματικό κόστος μετακυλίεται αναπόφευκτα στον πολίτη και στην τοπική κοινωνία. Η ανάγκη η οποία αδήριτα προκύπτει, είναι η πολιτική και κρατική ηγεσία του τόπου να δουν τον «Καλλικράτη» από την αρχή, σε απόλυτη σύμπνοια και συνεννόηση μεταξύ τους, να εντοπίσουν τις ατέλειες και τις αδυναμίες του, να τον ενισχύσουν έτι περαιτέρω θεσμικά και νομοθετικά, να τον προσαρμόσουν στα νέα εθνικά και κυρίως, στα νέα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα και φυσικά, να θεσπίσουν ένα προσεκτικά επιμελημμένο και πάνω απ’ όλα, ρεαλιστικό road map, δηλαδή ένα χάρτη για την βήμα προς βήμα πορεία του. Έτσι μόνο θα ‘χουμε το σωστό σχέδιο, στη σωστή του εφαρμογή. Διαφορετικά, θα πελαγοδρομούμε χωρίς πρόοδο και χωρίς αποτελέσματα.

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ.


Του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου της Think Politics


Σε παλαιότερο άρθρο μου είχα γράψει πως ο Έλληνας πολιτικός είναι ένα ισχυρό brand name. Άλλωστε κάθε κράτος για να προχωρήσει βασίζεται πάντα στις ικανότητες των πολιτικών που αποφασίζουν. Αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι αν η επιχείρηση που λέγεται κράτος προχωράει μπροστά ή όχι. Βέβαια, οι πολιτικοί ενός κράτους είναι ο «καθρέφτης» του λαού όπως ευφυώς έχει λεχθεί. Μέχρι σήμερα, τα απαραίτητα προσόντα ενός πολιτικού ήταν λίγο πολύ γνωστά. Πολιτική προίκα, πελατειακές σχέσεις, συγκυρίες, τύχη και άλλα γνωστά.
Η οικονομική κρίση, έφερε στο προσκήνιο την πολιτική κρίση και οι πολίτες / ψηφοφόροι έχουν αλλάξει. Ιδιαίτερα στη χώρα μας. Η αναγκαιότητα μιας νέας «ελίτ» πολιτικών, πολιτικών της νέας εποχής είναι πολύ μεγαλύτερη από πολλές άλλες χώρες. Δεν χρειάζεται ειδική ανάλυση για τους λόγους που έχουν οδηγήσει τους πολίτες/ ψηφοφόρους σε νέες θεωρήσεις για την εικόνα και τα νέα απαραίτητα προσόντα των πολιτικών της νέας εποχής που βιώνουμε. Μερικά από τα προσόντα ενός πολιτικού της νέας εποχής είναι:

• Συνδυάζει την τεχνοκρατική γνώση με την πολιτική του θέση
Ο πολιτικός της νέας εποχής, της νέας «κοπής» συνδυάζει την γνώση, την μεθοδικότητα, την σκληρή δουλειά με τα δεδομένα της πολιτικής και δεν υπολογίζει το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος. Έχει όραμα, στόχους, και τα υπερασπίζεται με πυγμή. Δεν κάνει πίσω στις πρώτες αντιδράσεις μερίδας πολιτών ή συντεχνιών. Με τις τεχνοκρατικές του γνώσεις σε συνδυασμό με την πολιτική του εμπειρία δημιουργεί νέες κοινωνικές δομές.

• Βρίσκει το σωστό timing.
Πολλές πολιτικές πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να είχαν υλοποιηθεί, αν η χρονική στιγμή ήταν η κατάλληλη και δεν ήταν λάθος. Ανώριμη κοινωνία, ερασιτεχνική στρατηγική ενημέρωσης, ετεροχρονισμός των προτεραιοτήτων των πολιτών, ατυχής στιγμή και πολλά άλλα. Ο πολιτικός της νέας εποχής δεν βιάζεται αλλά ούτε αργοπορεί. Τα πάντα σωστά και στην ώρα τους.

• Δεν αποκρύπτει τα προβλήματα και δεν τα αγνοεί.
Ξέρει ότι οι πολίτες δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με την αγγλοσαξονική φράση «go with the flow» πάω με το κοπάδι και δεν είναι αμβλύνοες! Ξέρει ακόμη ότι η εποχή των επικοινωνιακών ψιμυθιωμάτων ανήκει στην παλιά εποχή. Ο κόσμος μας είναι σε μετάβαση με υψηλές τις ταχύτητες των ραγδαίων αλλαγών.

• Αναγνωρίζει τα λάθη και τις παραλείψεις του.
Μην διεκδικείτε το αλάθητο. Μόνο ο Πάπας το έχει. Αναγνωρίστε τα λάθη και τις παραλείψεις που σας ακολουθούν από το πρόσφατο πολιτικό παρελθόν σας. Η παραδοχή δεν σημαίνει αδυναμία. Αντίθετα, η δημόσια υπεράσπιση ενός «αποδεδειγμένου» λάθους μπορεί να επιφέρει επικρίσεις και από τον τύπο και από τους πολίτες. Προσέχει να μην «πέφτει» σε λάθη αλλά και να μην τον ξεπερνούν οι εξελίξεις.

• Απαντάει άμεσα στην ερώτηση δημοσιογράφου ή πολίτη
Πέρασε «ανεπιστρεπτί» η εποχή των σχολίων και των προλόγων, πριν δοθεί μια αμφίσημη τις περισσότερες φορές απάντηση από τον πολιτικό. Οι πολίτες «χόρτασαν» από θεωρητικές κουβέντες άνευ ουσίας. Απαιτούν άμεσες και ξεκάθαρες απαντήσεις.

• Αντιμετωπίζει τις κρίσεις με επιδέξιο και ψύχραιμο τρόπο και δεν φοβάται να χάσει κάποιες μάχες κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας. Άλλωστε είναι γνωστή η Ιαπωνική παροιμία «Στην πολιτική πέσε 7 φορές σήκω 8». Γνωρίζει τη μεγάλη δύναμη των media, το πόσο αδηφάγα είναι για σκάνδαλα κάθε τύπου και δεν πέφτει σε παγίδες. Η αφέλεια δεν δικαιολογείται σε έναν πολιτικό της νέας εποχής. Όπως δεν «συγχωρείται» να μπει κάποιος στην πολιτική χωρίς να έχει «κολλήσει ένσημα» όπως χαρακτηριστικά λέγεται.

• Γνωρίζει πολύ καλά την ημερομηνία λήξης της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Η «χρυσή» εποχή ενός πολιτικού είναι μια δεκαετία. Μέσα σ’ αυτό τον χρόνο θα «ξεδιπλωθούν» όλες οι ικανότητες του και θα κάνει πράξη ότι υποσχέθηκε. Δεν ξεχνάει ότι δεν υπάρχει κανείς που είναι αναντικατάστατος. Ξέρει όσο πιο γρήγορα αποφασίσει την έξοδο του από την πολιτική, τόσο περισσότερο θα διαφυλάξει την υστεροφημία του. Ακόμη, η εμπειρία του έχει διδάξει ότι ένας από τους κινδύνους της μακροχρόνιας άσκησης εξουσίας είναι να πιστέψει στο τέλος στον ίδιο του τον μύθο. Μια ψευδαίσθηση και μόνο!