Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Ενέσεις αισιοδοξίας….

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Μιζέρια παντού. Όπου κι αν καθίσεις ακούς τα ίδια πράγματα. Χρεοκοπία, πτώχευση, αδυναμία πληρωμών, φόβος, ανασφάλεια. Δυστυχώς η μιζέρια κολλάει. Ένα κράτος πνέει τα λοίσθια, με πολίτες που παραμιλούν. Σε περίοδο κρίσης η παραδοχή της νέας κατάστασης δεν είναι εύκολη. Θελκτικό είναι μόνο το καταφύγιο στο εγγύτερο παρελθόν. Στη μνήμη μένουν ο εύκολος τρόπος εξεύρεσης χρημάτων, τα αλήστου μνήμης κεκτημένα των εργαζομένων, οι παχυλές συντάξεις και η οριζόντια κρατική επιδοματική πολιτική με ασυδοσία και ανεξέλεγκτα. Και η αδράνεια καλά κρατεί. Μόνο που όταν ένα σώμα μένει αδρανές, βουλιάζει... «Και διηγώντας τα να κλαις»… για να κλείσουμε με την νοσταλγία του χθες! Σήμερα χρειαζόμαστε ενέσεις αισιοδοξίας για να βγούμε από το ψυχολογικό ναδίρ που βρισκόμαστε. Τα προβλήματα του καθενός μας δεν αντιμετωπίζονται με συνεχείς συζητήσεις «μνημόσυνα» σε γραφεία, σαλόνια, σε καφετέριες, εστιατόρια, με συνοδεία αλκοόλ. Τα επιδεινώνουν! Και τις ενέσεις αισιοδοξίας θα τις κάνουμε ο ένας στον άλλον και χωρίς «φακελάκια». Δίνοντας τη θετική σκέψη μας στα προβλήματα του φίλου, του συναδέλφου μας. Μια άλλη γνώμη είναι πάντα περισσότερο αντικειμενική και μας βοηθάει στη ζητούμενη εξωστρέφεια που πρέπει να κυριαρχήσει σε όλους μας. Ας ξαναδούμε το ποτήρι μισογεμάτο, ας ξαναδημιουργήσουμε συνθέτοντας τις εμπειρίες του παρελθόντος με τις σημερινές μας ανάγκες. Η συνταγή για τις ενέσεις αισιοδοξίας είναι η πιο αναγκαία συνταγή για να μας βγάλει από τις σημερινές οικονομικές μας αγκυλώσεις. Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Οι ψευδαισθήσεις συνεχίζονται…….

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ-Επικοινωνιολόγου- Δ/ντή της Think Politics Τα τελευταία είκοσι χρόνια ο κλάδος της επικοινωνίας ήταν όμηρος ενός ακραίου και κούφιου ευδαιμονισμού. Η ανηθικότητα στις συναλλαγές και η φορολογική ανομία εξελίχθηκαν σε τέχνη. Το αξιακό σύστημα των επιχειρήσεων που υπήρχε θεωρήθηκε παλαιομοδίτικο και ξεθώριασε. Ο γρήγορος και εύκολος πλουτισμός ανήχθη σε οικονομική θεωρία μέσω των επιστροφών και άλλων λογιστικών παρατυπιών. Οι προνομιούχες εταιρείες αποδείχθησαν λαίμαργες και αχόρταγες. Ήταν πολύ εκθαμβωτικό και μεθυστικό το πάρτι του ευδαιμονισμού, όπως εκείνο με τους μνηστήρες της Πηνελόπης που δεν είδαν τον Χάρο να έρχεται με τη μορφή του ξεχασμένου Οδυσσέα. Και άρχισαν τα όργανα της καθίζησης μαζί με τον κατήφορο. Μείωση των ιδιωτικών κονδυλίων, “πάγωμα” των χορηγήσεων από το κράτος, πληθωρισμός αιτήσεων για ένταξη στο άρθρο 99, αυξημένες δαπάνες και πολλά άλλα με στόχο την ανώμαλη προσγείωση των αποσβολωμένων επιχειρηματιών του κλάδου που μέχρι χθες αρμένιζαν…… Άλλα και σήμερα βλέπουμε να απουσιάζει η επισήμανση των λαθών που μας οδήγησε στην οικονομική απόγνωση και χρεοκοπία. Διαβάζουμε συχνά από ειδικούς του κλάδου αερολογίες, γενικότητες, κοινοτυπίες για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ακούμε για νέους τρόπους καταστρατήγησης των διατάξεων των νόμων των επιστροφών και του αθέμιτου ανταγωνισμού. Ο κλάδος αερολογεί, τα μέλη του αργοπεθαίνουν, όμως οι ψευδαισθήσεις του ευδαιμονισμού συνεχίζονται..! Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS