Ευρωεκλογές με +σταυρό ή με λίστα; Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α)

 

Είναι η τρίτη φορά που ψηφίζουμε εμείς οι πολίτες για τους εκπροσώπους μας στην Ευρωβουλή με +σταυρό. Είναι γνωστό ότι η δεύτερη φορά, πολλές φορές επαναλαμβάνεται σαν φάρσα, σε σχέση με τα πενιχρά αποτελέσματα επιλογής προσώπων την πρώτη φορά. Όσο για την τρίτη, θα δείξει αν θα είναι μόνο φάρσα η καταστροφή. Και τότε και τώρα είχαμε στα ψηφοδέλτια την αφρόκρεμα του life style, του αθλητισμού, της δημοσιογραφίας, του μόντελινγκ και των τηλεοπτικών πρωινάδικων. Στις επικείμενες εκλογές του Ιουνίου ελπίζουμε να στείλουμε περισσότερους εκπροσώπους με πολιτική επάρκεια, συγκρότηση, καθαρό λόγο, ουσιαστικό, καίριο, ευθύβολο και με γνώση των ευρωπαϊκών θεμάτων. Πρόσωπα, με εμπειρία και άποψη  σε θέματα κλιματικής κρίσης, αγροτικής πολιτικής, μεταναστευτικών ροών και όχι για να κάνουν αντιπολίτευση στην εθνική κυβέρνηση ή να απέχουν από τις  συνεδριάσεις, με μοναδικό ενδιαφέρον τα πλούσια προνόμια της «καρέκλας»! 

Οι παλιές καραβάνες της πολιτικής αναπολούν τις εξέχουσες προσωπικότητες που εκπροσωπούσαν τη χώρα μας όταν είχαμε εκλογές με το σύστημα της εκλογής με «λίστα» και με ευθύνη των αρχηγών των πολιτικών μας κομμάτων.

Φυσικά υπάρχει και ο αντίλογος. Οι κατήγοροι της ποιότητας του εγχώριου πολιτικού μας συστήματος, έχουν αναρωτηθεί για το επίπεδο του πολιτικού συστήματος των άλλων ευρωπαϊκών χωρών; 

Κωμικοί ηθοποιοί, πάσης φύσεως καλλιτέχνες ακόμη και ερωτικών ταινιών, γίνονται από βουλευτές, ευρωβουλευτές αυτοδιοικητικοί άρχοντες μέχρι και αρχηγοί κρατών, στο εξωτερικό. 

Στις δημοκρατίες, το αίτημα για νέο αίμα στην πολιτική είναι αναγκαίο αλλά πρέπει να είναι κοινωνικό και όχι κομματικής αναπαραγωγής προσώπων, αρκεί η ανάδειξη να συνδυάζει την τεχνοκρατική επάρκεια με το πολιτικό μέταλλο του υποψήφιου.

Σε αυτό , σημαντικό ρόλο παίζουν τα πολιτικά κόμματα με τις επιλογές των υποψηφίων στα ψηφοδέλτια αλλά και οι πολίτες που ψηφίζουν στις κάλπες.

Η μέχρι τώρα εμπειρία της εκπροσώπησης στο εθνικό και ευρωπαϊκό κοινοβούλιο έχει αποδείξει ότι τα πολιτικά κόμματα επιλέγουν για υποψήφιους γνωστά πρόσωπα με μοναδικό γνώμονα τη δημοφιλία τους, που φέρνει  ψήφους από τους πολίτες. Ούτε την απαίτηση γνώσης μιας ξένης γλώσσας, όλα σε επίπεδο Lower! 

Στην προεκλογική περίοδο που ξεκίνησε, τα μεγάλα ευρωπαϊκά θέματα που θα συζητηθούν στην ερχόμενη Ευρωβουλή, δεν πρόκειται να συζητηθούν λόγω άγνοιας των περισσότερων υποψήφιων αλλά και των δημοσιογράφων των τηλεοπτικών εκπομπών. Μόνο κόντρες για ελαφρά θέματα της καθημερινότητας από ακρίβεια, υγεία μέχρι τις υποκλοπές και τις κολυμπήθρες! Ψηφίζουμε για την Ευρώπη με ατζέντα εθνικών θεμάτων!

Τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα και ούτε πρόκειται να γίνουν από τα πολιτικά μας κόμματα, αν δούμε τις επιλογές των προσώπων που έστειλαν οι πολίτες την προηγούμενη φορά στην ευρωβουλή.

Απουσίες, ανυπαρξία παρεμβάσεων και σκάνδαλα πάσης φύσεως. Ο φαύλος κύκλος ξεπεσμού δεν έχει τελειωμό. 

Εσείς τι προτείνετε, Ευρωεκλογές με +σταυρό ή με λίστα; 

 

 

Στην "πυρά" τα επιτελεία πολιτικής επικοινωνίας; Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)

 

Η πολιτική επικοινωνία άλλαξε τα τελευταία χρονιά. Η άσκηση της πολιτικής γίνεται  με όρους marketing και οι πολιτικοί μας επικοινωνούν και πλασάρονται ως καταναλωτικά προϊόντα. Πολιτική λοιπόν με όρους marketing και social media, η οποία   ‘’πουλάει" καλύτερα ένα πολιτικό πρόσωπο, το κάνει οικείο και προσιτό όπως και οι λεγόμενοι influencers, μέσα από δημοφιλή δίκτυα προβάλλουν προϊόντα και υπηρεσίες . Για την εικόνα ενός πολιτικού, το πώς ντύνεται, το πώς μιλάει,  πώς ‘’γράφει’’ στο φακό, δίνεται μεγάλη σημασία από τα επιτελεία της επικοινωνίας αλλά και από το κοινό που έχει συνηθίσει να καταναλώνει εικόνες, επιμελημένες και καλά πακεταρισμένες ‘’συσκευασίες’’ πολιτικών προσώπων αντί να ενδιαφέρεται για την ουσία του λόγου, το περιεχόμενο του. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η εικόνα, το φαίνεσθαι, δεν ταυτίζεται με αυτό που ακριβώς στην πραγματικότητα είναι. Και τις περισσότερες φορές είναι χειρότερα. Λογογράφοι, επικοινωνιολόγοι, δημοκόποι και δημοσιογράφοι αναμφισβήτητα δημιουργούν μια πλασματική, "εικονική" εικόνα ενός πολιτικού προσώπου με στόχο την εκλογή του, σε θέσεις ευθύνης. Έχουν αλήθεια ευθύνη όλοι αυτοί, οι επαγγελματίες της επικοινωνίας για τα πρόσωπα που προβάλλουν. Να τους στείλουμε στην πυρά:

Σύμφωνα με ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ στην κρατική ΕΡΤ3, όταν ξεκίνησαν να δικάζονται τα Γερμανικά στελέχη και μέλη του κόμματος, κάθισε μαζί τους ως ένοχος και ο φωτογράφος του Χίτλερ. Καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση γιατί σύμφωνα με την εισαγγελική αγόρευση ‘’Μπορεί να μην έβαψε τα χέρια του με αίμα αλλά με την τέχνη που έβαλε στην φωτογράφιση του Χίτλερ, τον παρουσίασε στο κοινό ως δυναμικός και ανίκητος ηγέτης’’. Ο φακός του φωτογράφου ξεγέλασε τους πολίτες, τότε! 

Σήμερα, ζούμε στην εποχή της μετα-πολιτικής όπου η εικόνα ενός πολιτικού προσώπου είναι πιο ισχυρή από την ουσία της πολιτικής του. Το αστραφτερό  χαμόγελο, το μοντέρνο ντύσιμο, η χολιγουντιανή παρουσίαση των θεμάτων, τα πανάκριβα βίντεο και οι αγκαλιές με τους πολίτες, πουλάνε πολύ περισσότερο από την όποια ιδεολογία και το περιεχόμενο.

Από την άλλη, ζούμε σε εποχή πλήρους απαξίωσης της πολιτικής και το να μη μιλάς πολιτικά, είναι το ζητούμενο για μεγάλο μέρος του κοινού.

Τώρα όσον αφορά το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, ευτυχώς που υπάρχουν και οι κάθε είδους σύμβουλοι πολιτικής επικοινωνίας και δημιουργούν το περιτύλιγμα, τη "συσκευασία" του πολιτικού προς κατανάλωση στο ευρύ κοινό.

Ίσως να φαίνεται παράδοξο αυτό, που το άρθρο να υπογράφεται από έναν σύμβουλο πολιτικής επικοινωνίας αλλά όταν οι επιλογές των πολιτών στην κάλπη είναι από το λεγόμενο lifestyle και από το κάτω ράφι των υποψηφίων, τότε όλα είναι πιθανά! Άλλωστε εμείς συμβουλεύουμε τους πελάτες μας να «τσαλακώνουν» την εικόνα τους όταν χρειάζεται, εμείς θα μείνουμε στο απυρόβλητο!

 

Πόσο οι ειδήσεις επηρεάζουν την ψυχική υγεία μας; Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης

 

Έχετε μήπως αναρωτηθεί για το γεγονός ότι δεν βλέπουμε πλέον δελτία ειδήσεων, μετά τις δέκα το βράδυ όπως τα παλαιότερα χρόνια, για λόγους ψυχικής υγείας.

Είναι γεγονός ότι καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από τα τηλεοπτικά μας κανάλια και από τα μεγάλα ειδησεογραφικά σάϊτ, από αρνητικές ειδήσεις που άλλοτε προκαλούν τρόμο και φόβο και άλλοτε παραπληροφόρηση, με εντυπωσιακούς τίτλους, για να τραβήξουν την προσοχή των θεατών μπροστά στην οθόνη.

Στις περισσότερες καθημερινές ειδήσεις, η κάθε είδους καταστροφολογία παίζει πρωταρχικό ρόλο. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, επιστήμονες ακόμη και καλλιτέχνες είναι «νονοί» σκοτεινών, ψευδών και υπερβολικών ειδήσεων.

Ειδήσεις που δεν επιβεβαιώνονται στο πέρασμα του χρόνου. Τη μία θα έχουμε ξηρασία, κρίση πετρελαίου, πλήρη οικονομική καταστροφή, και την άλλη απόλυτη φτώχεια, οικολογική κατάρρευση και ό,τι άλλο βάλει ο νους του συντάκτη της "φοβικής" είδησης.

Επι-κεφαλής μας κρέμεται ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος και τα δεινά που θα επιφέρει η τεχνητή νοημοσύνη. Άρθρα και αναλύσεις ειδικών και μη, για την αναμενόμενη εξόντωση των ανθρώπων από νέους ιούς και πανδημίες.

Αφήνουμε στην άκρη, τον καθημερινό φόβο των ληστειών από συμμορίες, το σχολικό bulling, τα θανατηφόρα τροχαία και κάθε τι άλλο σοκαριστικό και βάρβαρο.

Σύμφωνα με κάποιους ειδικούς που ασχολήθηκαν με το φόβο από τη γρήγορη μετάδοση των ειδήσεων, τρεις είναι οι ομάδες που «πουλάνε» φόβο. Τα μεγάλα ειδησεογραφικά κανάλια, οι πολιτικοί με τις αντιπαραθέσεις τους και από τους απανταχού ιδεολογικά διανοούμενους, μελετητές-ερευνητές και επιστήμονες υγείας για τους δικούς τους λόγους. 

Ακολουθούν οι αναπαραγωγές από τα social media και τις ενημερωτικές ιστοσελίδες, που φιλοξενούν τις απόψεις ψυχολόγων, κοινωνιολόγων ακόμη και φιλοσόφων για να ενισχύσουν και να αναλύσουν τις ειδήσεις που «τρομάζουν» τους πολίτες.

Σίγουρα, δεν είναι λύση να προφυλάξουμε τον εαυτό μας, μη βλέποντας και διαβάζοντας τις ειδήσεις. Απλά να φροντίσουμε για προσεκτική και επιλεκτική ενημέρωση από όσο τις πιο δυνατόν αξιόπιστες και αντικειμενικές πηγές ενημέρωσης και ποτέ μόνο από μία. Πλουραλισμός στην ενημέρωση, κριτική σε όσα ακούμε και διαβάζουμε και πάνω από όλα ανοιχτό μυαλό!

Μη ξεχνάτε ότι κατά καιρούς, θρησκευτικές αιρέσεις προβλέπουν τη συντέλεια του κόσμου, δίνοντας και κάποια καταλυτική ημερομηνία. Και όμως τίποτα δεν έγινε, όπως δεν θα γίνουν τόσο εύκολα, πολλές από τις χιλιάδες δηλώσεις για κινδύνους και καταστροφές. Το εμπόριο του φόβου είναι βασικό εργαλείο χειραγώγησης των πολιτών. Μην το ξεχνάμε!