Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2024

 


Ακρίβεια, υγεία, ασφάλεια. Το τρίπτυχο των προβλημάτων της κοινωνίας. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου – Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης


Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, οι επόμενες εκλογές θα εξελιχθούν πολύ δύσκολα για το κυβερνών κόμμα και πιθανή απρόσμενη εξέλιξη στα εθνικά θέματα λόγω του "αχόρταγου" γείτονα, θα την επιδεινώσει αρκετά.

Σήμερα, η κυβέρνηση, σε καθημερινή βάση επεξεργάζεται το πολιτικό story, το οποίο μεταβιβάζεται από τα φίλια μέσα, άμεσα προς τους πολίτες και με εικόνες και μηνύματα. Αυτό συνέβη και με τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας για την ισότητα του γάμου των ομόφυλων, αυτό θα συμβεί και με τις αγροτικές κινητοποιήσεις και την ίδρυση των ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων.

Δεν θα ανοίξει μύτη, ούτε θα κινδυνεύσει η κυβερνητική συνοχή. Τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία είναι η ακρίβεια, η υγεία και η ασφάλεια στην καθημερινότητα.

Ειδικά το φαινόμενο της αισχροκέρδειας και των ελέγχων της αγοράς, θα δώσουν απαντήσεις για το που θα γείρει η πλάστιγγα το βράδυ των ευρωεκλογών. Η οργή, ο θυμός και η χαλαρότητα της ψήφου θα καθορίσουν την πορεία της φιλελεύθερης παράταξης και αν θα διαψευστούν οι Κασσάνδρες που θέλουν να μπαίνει σε κομματική περιδίνηση.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ορέγεται να ξανακερδίσει την ηγεσία του, σύμφωνα με τις δηλώσεις του αρχηγού του, θα πρέπει να εξασφαλίσει προς το παρόν τη δεύτερη θέση και να μειώσει το ποσοστό διαφοράς από το πρώτο κόμμα, σε μονοψήφιο ποσοστό και μετά να φιλοδοξεί για κυβερνησιμότητα.

Η σκληρή ευκαιριακή αντιπολίτευση που επιλέγει και όχι δομική, εκμεταλλευόμενη τη δύσκολη καθημερινότητα των πολιτών, δεν θα αποδώσει τα αναμενόμενα. Χρειάζονται όχι μόνο προθέσεις αλλά και εφικτές προτάσεις. 

Τα άσφαιρα πυρά, οι φωτοβολίδες κρότου λάμψης τις περισσότερες φορές δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας και όσο για τις περίφημες οικονομικές της προτάσεις για το αύριο της διακυβέρνησης της χώρας, πέφτουν στο κοινό. Δεν πείθουν για λόγους μη εμπιστοσύνης προς τα λεγόμενα τους. Άλλωστε οι πολίτες δεν έχουν ξεχάσει τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, με τα οποία κέρδισαν την εξουσία, πριν από λίγα χρόνια.

Δεν ξεχνιέται εύκολα από τους πολίτες το παραμύθι με τον άμυαλο βοσκό που κορόιδευε τους ανθρώπους με το «βοήθεια λύκος στα πρόβατα». Χρειάζεται νέο τέχνασμα.

Με απλά λόγια η κυβέρνηση παίζει μέχρι στιγμής «μπάλα» μόνη της, πρωτεύει στις δημοσκοπήσεις, σε πρωτοβουλίες, σε agenda setting πολιτικών θεμάτων και προώθησης τους στην κοινή γνώμη.

Ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της, δεν είναι ικανοποιημένο όπως φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις. Όμως κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν φαίνεται να την απειλεί, ούτε και οι διαφορετικές εσωκομματικές απόψεις που εμφανίζονται από τους λεγόμενους "αντάρτες".

Αν το κυβερνών κόμμα τιθασεύσει την ακρίβεια, βελτιώσει το επίπεδο υγείας και ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, θα μακροημερεύσει. 

 

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024

Στις εκλογές βγες νικητής με σύμβουλο τον Σουν-Τζου Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου Συγγραφέα Οδηγών Πολικής Αυτοβελτίωσης


Στον ανηλεή πόλεμο των πολιτικών, η μελέτη της «Τέχνης του πολέμου» που γράφτηκε από τον Κινέζο στρατηγό Σουν – Τζου πριν από 2500 χρόνια είναι κάτι περισσότερο από επίκαιρη, όσο διεξάγονται «πολιτικοί πόλεμοι» όπως στις μέρες μας.

Η διαχρονική πραγματεία περί πολέμου του Κινέζου στρατηγού, αποτελεί τη Βίβλο των πολιτικών, αλλά και των μάνατζερ των επιχειρήσεων και των εξουσιών.

Με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καλό θα ήταν, τα άλλα πολιτικά κόμματα και ιδιαίτερα το κυβερνών κόμμα, να μελετήσουν το κεφάλαιο «Ώρα για Πυρ» του Κινέζου στρατηγού.

Σύμφωνα λοιπόν με τον στρατηγό Σουν – Τζου, η επιθετική στρατηγική δεν σταματά ποτέ. Ούτε και μετά από ένα νικηφόρο αποτέλεσμα.

Όταν λοιπόν ξεσπάσει φωτιά και ανακατωσούρα στο στρατόπεδο του αντίπαλου, εξαπολύστε επίθεση και απαλλαγείτε εύκολα από τον πολιτικό αντίπαλο σας.

Μην αφήσετε τον αντίπαλο σας να ανασυνταχθεί, να βρει συμμάχους, να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του.

Ο Κινέζος στρατηγός συμβουλεύει ακόμη για τα εξής:

• Όταν τα στελέχη των αντιπάλων «τρώγονται» μεταξύ τους θα πρέπει να τους αφήσετε να ομφαλοσκοπούν. Η εσωστρέφεια τρώει όπως το σαράκι και κάνει αδύνατη την άμυνα τους, σε πιθανή επίθεση. Στην κατάλληλη στιγμή μπορείτε να επιτεθείτε και να διαλύσετε τον αντίπαλο σας, χωρίς απώλειες.

• Όταν στο αντίπαλο στρατόπεδο μπει η φωτιά της διαμάχης και των προσωπικών στρατηγικών, τότε βρείτε τρόπους να «κάψετε» κάποια από τα δυνατά στελέχη ή ακόμη και να πάρετε με το μέρος σας κάποια άλλα.

• Εκμεταλλευτείτε την ασυνεννοησία και πολυγλωσσία που σίγουρα θα υπάρχει στο αντίπαλο πολιτικό κόμμα και ενισχύστε τα σημάδια διάλυσης και έλλειψης ανακλαστικών που πάντα ακολουθούν τους ηττημένους.

Συμπερασματικά, σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπως αυτό της σημερινής πολιτικής κατάστασης, η επιλογή της κατάλληλης στρατηγικής που θα χρησιμοποιήσουν τα πολιτικά κόμματα λίγο πριν τις ευρωεκλογές, θα καθορίσει και το αποτέλεσμα της προεκλογικής τους εκστρατείας.

Απέναντι στο σήριαλ του εμφύλιου αλληλοσπαραγμού που μαστίζει μια πολιτική παράταξη ο Σουν – Τζου συμβουλεύει τα αντίπαλα κόμματα να κινηθούν με οργάνωση, μεθοδικότητα, συνέπεια, ηρεμία και μεγιστοποίηση του οφέλους με τη χρήση ισχυρού χαρτιού, άσο στο 

μανίκι, αν υπάρχει. 

Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, βγείτε νικητές με Σύμβουλο τον Κινέζο στρατηγό Σουν – Τζου, γιατί Εκλογές ίσον Πόλεμος!

 

Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2024

5 ερωτήσεις που εμπεριέχουν μέσα τους ισάριθμες τις απαντήσεις! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος – Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης


Ερώτηση πρώτη. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αγωνιούν περισσότερο για τα ποσοστά  που θα πάρουν στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου, παρά για την αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας και ηγεμονίας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Λες και η πρώτη θέση είναι κατοχυρωμένη πριν ακόμα γίνουν οι εκλογές.

Ιδιαίτερα στα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, όπου οι ηγεσίες τους θέλουν να αυξήσουν τα εκλογικά ποσοστά τους, για να διατηρήσουν τις «καρέκλες» τους και να περιορίσουν στο ελάχιστο τα προβλήματα εσωστρέφειας ή ακόμη και πιθανής καθαίρεσης τους σε αρνητικό αποτέλεσμα.

Στην προεκλογική περίοδο που έχει ήδη ξεκινήσει και θέλοντας να είναι οι «πρωταγωνιστές» της προοδευτικής παράταξης, επιδίδονται σε αντεγκλήσεις, διαξιφισμούς, συγκρούσεις, αντιπαραθέσεις μεταξύ τους και έτσι «στρώνουν» το χαλί της πρωτιάς για το κυβερνών κόμμα.

Η ασυμφωνία των κομμάτων της αντιπολίτευσης στα περισσότερα θέματα που απασχολούν την κοινωνία, είναι "βούτυρο" στο ψωμί της Νέας Δημοκρατίας.

Ας το προσέξουν!

Ερώτηση δεύτερη. Με βάση τα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα, ο μόνος πολιτικός αρχηγός που μπορεί να σταθεί απέναντι στον Πρωθυπουργό είναι ο «Κανένας». Οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, δεν «τραβάνε» σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ποσοστά που συγκεντρώνουν αλλά και στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις των πολιτών στα κάθε είδους καφενεία και παρέες. Οι φωτογραφίες πάνω στα αγροτικά μηχανήματα και τα αγροτικά αμπέχονα, δεν «γράφουν» πλέον. Ξεπεράστηκαν!

Ερώτηση τρίτη. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση και σε κάθε εκλογικό αποτέλεσμα συνυπάρχει και η δυναμική του κάθε κόμματος. Είτε ανοδική είτε καθοδική. Έχουμε δηλαδή εκτός από τη δυναμική της νίκης και τη δυναμική της ήττας. Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, θα καθορίσουν την πορεία κάθε πολιτικού κόμματος, την επόμενη ημέρα, έστω κι αν χρειαστούν τρία χρόνια για τις εθνικές εκλογές. 

Στις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2014, ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε πρώτο κόμμα και με τη δυναμική της νίκης, έγινε κυβέρνηση μετά από επτά μήνες.

Μετά τις ευρωεκλογές και ανεξάρτητα από τα εκλογικά αποτελέσματα, εν δυνάμει Πρωθυπουργός από τον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν πρόκειται να υπάρξει, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα.

Ερώτηση τέταρτη. Ένας βασικός κανόνας της πολιτικής επικοινωνίας είναι ότι οι σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος γίνονται στην αρχή της κάθε κυβερνητικής θητείας.

Τα μη κρατικά πανεπιστήμια, οι γάμοι των ομόφυλων και άλλες μικρές και μεγάλες μεταρρυθμίσεις «ξεβολεύουν» κάποιες επαγγελματικές ομάδες και δημιουργούν θυμό και οργή σε πολίτες. Αποτέλεσμα να εκφραστούν στις πρώτες εκλογές είτε καταψηφίζοντας είτε με αποχή από τις κάλπες. Όταν δεν υπάρχει εναλλακτική δυναμική διακυβέρνησης, τότε προτιμάται η αποχή .Αυτό να το γνωρίζουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Ερώτηση πέμπτη. Αν δεν υπάρξουν νέα γεγονότα που θα ορίσουν καταλυτικές εξελίξεις, σύμφωνα με τη γνωστή φράση του Μακ Μίλαν, τα όποια αποτελέσματα των ευρωεκλογών στη χώρα μας, δύσκολα θα σηματοδοτήσουν δραματικές εξελίξεις στο πολιτικό μας γίγνεσθαι. Αναλύσεις των αποτελεσμάτων και συζητήσεις θα γίνουν πολλές, αλλά τίποτα περισσότερο μην περιμένετε!

 

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2024


 

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2024

Αχτίδα φωτός αλλά και Οδηγός, οι εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και για τις Ευρωεκλογές! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης

 

Οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν. Και για να αλλάξει η πολιτική ηγεσία, θα πρέπει ο λαός να γίνει πολίτης με όλη τη σημασία της λέξης.

Δύσκολα πράγματα ειδικά όταν οι πολιτικές ηγεσίες πολλών χωρών μοιάζουν με «παιδικές χαρές». Κάποιος θα πρέπει να τους σταματήσει πριν καταλήξει το μεγαλύτερο μέρος των λαών να κάνει «ελεύθερο κάμπινγκ» σε πάρκα, παγκάκια, εισόδους κλειστών καταστημάτων, δρόμους και κάτω από γέφυρες!

Μας διοικούν, παγκόσμια, απίστευτοι πολιτικοί που με τις πράξεις τους ανατροφοδοτούν και επιταχύνουν την κάθε είδους κρίση, ενώ μετατρέπουν τα αποτελέσματα ακόμη και δημοψηφισμάτων κατά το δοκούν ,αν δεν το μετατρέπουν σε ψήφο εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο τους!

 
Η χώρα μας αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά, κοινωνικά  και υγειονομικά προβλήματα, πληθώρα προκλήσεων όπως η ακρίβεια. η ασφάλεια, η ενέργεια, το προσφυγικό, η αποχαλίνωση εξωτερικών παραγόντων με τις επεκτατικές τους βλέψεις και οι πολιτικοί ταγοί μας συνεχίζουν να  υπόσχονται περισσότερα από όσα θα μπορούσαν να προσφέρουν. Σύνηθες το φαινόμενο, ψέματα, αυταπάτες, πελατειακές σχέσεις, διαπλοκή, ασυνέπεια λόγων και έργων. Στις τηλεοράσεις ασκείται «κατευθυνόμενη πολιτική» ποδοπατώντας πολλές από τις αξίες μιας κοινωνίας ιδιαίτερα αυτό της Αξιοκρατίας!

Αξιοκρατία. Μια λέξη ξένη για τον τόπο, τόσο “απόμακρη” που αναγκάζει κάθε χρόνο σε φυγή χιλιάδες Έλληνες που βλέπουν να ανέρχονται σε αξιώματα και να καταλαμβάνουν καίριες θέσεις κάθε λογής κομματικά στελέχη, τα οποία μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές που εκλέγονται ακόμη και στο ελληνικό κοινοβούλιο με μόνο προσόν την κομματική ταυτότητα. Με αποκλειστικό “όχημα” την υποταγή στο κόμμα, ήτοι την κομματική πειθαρχία, δεν είναι λίγες οι φορές που ο εκάστοτε πολιτικός αρχηγός συνθέτει με αυτή την λογική τα ψηφοδέλτια που “κατεβάζει” στις εκλογές , επιβραβεύοντας πρόσωπα που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα επιλέγονταν ούτε για θυρωροί της πολυκατοικίας τους.
 
Η περίπτωση εξάλλου των εκλογών, αποκλειστικά με λίστα όπως και στις ευρωεκλογές, είναι ο ιδανικότερος τρόπος για να απομακρύνεις τους άξιους και να επικροτήσεις όσους είναι αρεστοί στην εξουσία γιατί συνήθως την κολακεύουν και καταφέρνουν να γίνουν απαραίτητοι κυρίως γιατί αποφεύγουν να πουν επώδυνες αλήθειες.
 
Παράλληλα, με τον ίδιο τρόπο που ο κομματικός μηχανισμός διορίζει σε θέσεις ευθύνης θαυμαστές τηλεοπτικών προσώπων, ο Έλληνας ψηφοφόρος που σιχτιρίζει για τον νεποτισμό και την κομματοκρατία στις  εκλογές ψηφίζει είτε με βάση το ξεπερασμένο ιδεολογικό δίπολο αριστερά δεξιά, είτε με βάση  την "τσέπη" του και την ψευδαίσθηση ποιος είναι καλύτερος στον λαϊκισμό και την παροχολογία, είτε με το μοιρολατρικό μότο “το μη χείρον βέλτιστον” η αλλιώς να φύγουν οι παλιοί για να δοκιμάσουμε τους νεότερους. 
 
Αχτίδα φωτός ωστόσο τα τελευταία χρόνια αποτελεί η διαφοροποίηση στην ψήφο για τις τοπικές, δημοτικές και περιφερειακές εκλογές που φαίνεται να γίνεται με περισσότερο αξιοκρατικά και εκλογικευμένα κριτήρια, όπως ο πιο αξιόπιστος, ο πιο κατάλληλος, ο πιο άφθαρτος, ο πιο έμπειρος, ο πιο προσοντούχος, αυτός που έχει φρέσκες ιδέες και όχι αναγκαστικά ο νεότερος σε ηλικία, σε αντίθεση με το πιο κομματικός, ο πιο φαύλος, ο περισσότερο επιρρεπής στην υποσχεσιολογία, αυτός που πουλάει περισσότερο επικοινωνιακά αλλά στην ουσία αναπαράγει τα ίδια μονότονα κλισέ των προηγουμένων.

Το μοντέλο Μαυρογιαλούρου και Γκόρτσου στην τοπική αυτοδιοίκηση φαίνεται να ξεψυχά και να δίνει τη θέση του σε πιο υγιή αντανακλαστικά ψηφοφόρων που βλέπουν τον δήμο ως το ευρύτερο σπίτι τους που πρέπει να προστατεύσουν από τα λαμόγια του παρελθόντος, πολιτικάντηδες που λυμαίνονταν τον τόπο τους και δεν δίστασαν να τον καταστρέψουν. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που και τα ίδια τα κόμματα κρατούν αποστάσεις από τους υποψηφίους των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεν δίνουν πλέον το περίφημο χρίσμα και όταν το κάνουν συνήθως ο κόσμος γυρνά την πλάτη σε αυτόν που θα το λάβει, προτιμώντας περισσότερο ανεξάρτητες υποψηφιότητες που δεν παραπέμπουν σε κομματικό παρελθόν και ανέλιξη σε κομματική ιεραρχία. Στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση φαίνεται λοιπόν ότι έχει εμπεδωθεί στον κόσμο το κριτήριο της καταλληλότητας με βάση τα προσόντα και την αξιοσύνη, κάτι που είναι πλέον απαραίτητο να συμβεί και στις εθνικές και ευρωεκλογές εκλογές, εκεί που διακυβεύονται πλέον τεράστια συμφέροντα για το μέλλον του τόπου, οικονομικά και κοινωνικά.

 

Δημοσκοπήσεις. Πόσο αναγκαίες είναι; Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου – Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης.

 

Κάθε λίγο και λιγάκι γινόμαστε μάρτυρες δημοσκοπικών ευρημάτων που ερμηνεύουν τις απαντήσεις των πολιτών, δίκην των χρησμών της Πυθίας, για κάθε είδους πολιτικά και κοινωνικά θέματα. 

 

Σας θυμίζω τη γνωστή απάντηση της Πυθίας, όταν ρωτήθηκε για το φύλο ενός παιδιού «Άρρεν ου Θήλυ»! Ανάλογα με το που θα βάλετε το κόμμα, θα το βρείτε!

 

Δημοσκοπήσεις με πίνακες, γραφήματα, πίτες και συναφή γραφιστικά, διαβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Με την υποσημείωση πάντα ότι οι δημοσκοπήσεις είναι η φωτογραφία της στιγμής, οπότε ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από τη στιγμή!

Αυτό, για να έχουμε τα νώτα μας φυλαγμένα από πιθανές ανατροπές, στην «πρόθεση ψήφου», την «εκτίμηση ψήφου», μετά την αναγωγή των αναποφάσιστων και πάει λέγοντας.

 

Φυσικά, σε όλον τον πλανήτη οι δημοσκόποι κρατούν έναν κρυφό άσσο στο μανίκι. Το ποσοστό του στατιστικού λάθους, όταν πέσουν έξω στις προβλέψεις τους. Και πέφτουν αρκετές φορές έξω όταν οι πολίτες παίζουν το παιχνιδάκι «άλλα λέω, άλλα κάνω» όταν έρχεται η ώρα της κάλπης.

 

Πολλές φορές τα δημοσκοπικά αποτελέσματα, αποτυπώνουν ακριβώς τα ζητούμενα μιας σύγχρονης κοινωνίας πολιτών. Είναι τα λεγόμενα αυτονόητα δημοσκοπικά ευρήματα. Όπως οι τελευταίες δημοσκοπήσεις. Όλες ίδιες. Οι λόγοι γνωστοί. Ξέρουμε τον πρώτο, αγωνία για τον δεύτερο. 

 

Δημοσκοπικό ενδιαφέρον μόνο για τον "μικρό τελικό"! 

 

Οι δημοσκοπήσεις πολλές φορές παίζουν περισσότερο προπαγανδιστικό ρόλο υπέρ κάποιου κόμματος ή κοινωνικού θέματος ή ακόμη και να παραλύσουν κάθε αντίδραση σε όσα συμβαίνουν, δημιουργώντας τάσεις αδράνειας των πολιτών.

 

Ο μοναδικός κίνδυνος παταγώδους αποτυχίας των δημοσκοπικών ευρημάτων, είναι ένα απρόοπτο γεγονός η ακόμη και η λάθος διαχείριση του από τους υπεύθυνους. Τα παραδείγματα πολλά και στον ελλαδικό χώρο. 

 

Κόμματα και παρατάξεις με μεγάλα ποσοστά πρόθεσης ψήφου, απόρθητα κάστρα, έχασαν με μεγάλη διαφορά την εξουσία.

 

Ένας ακόμη λόγος, της χρησιμοποίησης των δημοσκοπικών ευρημάτων είναι και η χειραγώγηση της κοινής γνώμης, με στόχο αρκετές φορές την μετατροπή, στα μάτια των πολιτών, των αδυναμιών και αστοχιών μιας πολιτικής δύναμης, σε πλεονέκτημα. 

Σημαντικό πρόβλημα για τις εταιρίες δημοσκοπήσεων είναι η εξεύρεση των  προθέσεων από τις νέες ηλικίες. Και δεν τους βρίσκουν εύκολα και αδιαφορούν οι νέοι και απορρίπτουν το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Και για να ετοιμαστεί το τελικό γράφημα ψήφου, διαφοροποιείται το στατιστικό δείγμα, αρκετές φορές. 

Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, τη νίκη τις περισσότερες φορές τη δίνουν οι αναποφάσιστοι, που φιγουράρουν στα δημοσκοπικά γραφήματα.

 

Οι δημοσκοπήσεις είναι κάτι σαν το υπερηχογράφημα μιας εγκύου, για να γνωρίσει πριν τη γέννα, το φύλο του παιδιού.

Έτσι όμως χάνεται η έκπληξη! 

 

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2024

Ο "κυρ Παντελής" δεν σηκώνεται με επιδόματα! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης

 

Να το πάρουμε είδηση, εμείς οι πολίτες και οι πολιτικοί μας. Τα λεγόμενα «rebranding» της κεντροδεξιάς ή κεντροαριστεράς ανάλογα με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα της κάλπης, είναι "έπεα πτερόεντα". 

 

Δεν υπάρχει ούτε μεσαίος χώρος ούτε μεσαία τάξη. Η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, μας άφησε χρόνους , από τα μνημονιακά χρόνια, την πανδημία, την ενεργειακή κρίση, τους πολέμους ,την παράνομη μετανάστευση, την ακρίβεια. Η ποιότητα της ζωής των πολιτών καθημερινά  υποβαθμίζεται, φτωχοποιείται, ενώ το πολιτικό σύστημα παραμένει παρατηρητής των γεγονότων, προσφέροντας επιδόματα και υποθηκεύοντας τις μελλοντικές γενιές, με φόρους, χρέη και με αποπροσανατολισμό από τα καθημερινά προβλήματα όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών!

 

Η άλλοτε  λεγόμενη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας, ο μεσαίος χώρος έχει στοιχειώσει. 

Τόνοι μελανιού έχουν χυθεί και θα χυθούν ακόμη, για να οριοθετηθεί αλλά και να «σηκωθεί» ο μεσαίος χώρος, ο γνωστός μας «κυρ Παντελής», από τον καναπέ να πάει μέχρι την κάλπη, για να αλλάξει την πολιτική κατάσταση της χώρας ή να την κρατήσει στα ίδια.

Άλλωστε είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο ποσοστό της λεγόμενης μεσαίας τάξης, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας, υποθηκεύει την ψήφο του με αντάλλαγμα ακόμη και ένα εκλογικό επίδομα!

Για να βγούμε από το σημερινό μας χάλι, χρειάζεται ένα νέο αφήγημα αφύπνισης, που να εξηγεί το παρόν και να καθοδηγεί το μέλλον. Πράγμα πολύ δύσκολο, με πολιτικές ηγεσίες κατώτερες των περιστάσεων, σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά πολύ ικανότερες στη διασφάλιση «δικών» τους προνομίων, αδιαφορώντας για το ασφυκτικό «πνίξιμο» της λεγόμενης μεσαίας τάξης.

Το κλίμα ευφορίας το οποίο βίωνε η μεσαία τάξη, έγινε κλίμα εφορίας με κατασχέσεις, πλειστηριασμούς και «διακονίας» έξω από εκκλησίες, δημόσια ιδρύματα, καταστήματα και κεντρικούς δρόμους. Οι άστεγοι πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο!

Μπαίνουμε σε μια ακόμη πιο δύσκολη περίοδο. Μια βόλτα στις λαικές αγορές το αποδεικνύει. Ακρίβεια στα πάντα. Όλα στα ύψη!  Στην κοινωνία, κακομοιριά, κλαψουρίσματα, θλίψη και απογοήτευση, ενώ από το πολιτικό μας σύστημα, όταν δεν ξιφουλκήσει ο ένας απέναντι στον άλλον, ακούμε ανεύθυνες μεγαλοστομίες και λαϊκές μπούρδες, για κυβερνήσεις του 41% ή προοδευτικές, συμμετοχικής δημοκρατίας. Αυτό είναι το μέλημα τους.

Στο ναό της δημοκρατίας, στη Βουλή, έχουν κλειδωθεί, περιχαρακωθεί, ασχολούνται με τις ιδεοληψίες τους, διαλαλούν τα τσιτάτα τους, μένοντας στη σιγουριά της αστυνομοκρατούμενης περιοχής ασφαλείας τους.

Στον αντίποδα, ο άλλοτε νοικοκύρης της μεσαίας τάξης, γίνεται "κυνηγός" για να βρει τις φθηνότερες προσφορές σε είδη διατροφής, διστάζει να ανοίξει φακέλους με  τους λογαριασμούς που κάθε μήνα καταπίνουν το λιγοστό εισόδημα του και ούτε λόγος για την πληρωμή των δυσβάσταχτων φόρων. Δεν τον ενδιαφέρει αν φταίει ο νεοφιλελευθερισμός, ο φιλελευθερισμός της κρατικοδίαιτης ή ελεύθερης αγοράς. Δίψα για έναν αληθινό πολιτικό ηγέτη, που θα παλέψει για την καθημερινότητα του και όχι για τις συλλογικότητες, συντεχνίες και «αόρατους» ταξικούς και ξένους εχθρούς αναζητά.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όμως οι πολιτικοί μας δεν αφήνουν την πραγματικότητα να τους χαλάσει την εικονική πραγματικότητα που ζουν. Κάνουν ακόμη και πικ-νικ,  με power-point! 

 

Το λυκόφως του μεσαίου χώρου, θα το δούμε για άλλη μια φορά, στις ευρωεκλογές, γιατί η μεσαία τάξη πέθανε οριστικά μαζί με τον μεσαίο χώρο. Οι πολίτες σύμφωνα με τις δημοσκοπικές έρευνες θα επιλέξουν αντιπροσώπους,  χαλαρά,  αντισυστημικά και από τα "άκρα". Μια ματιά στα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα στην Ευρώπη, το αποδεικνύει. Η εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα όπως το ξέραμε, χάνεται  συνεχώς. 

 

Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2024

Πιστεύεις, Παλεύεις, Νικάς! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης.

 

Όπως όλοι εσείς οι Αυτοδιοικητικοί, που κόψατε πρώτοι το νήμα των εκλογών. Πιστέψατε, παλέψατε, νικήσατε! 

Μπράβο σας και συγχαρητήρια για την εκλογή σας! Καλή Αρχή σε όλους σας! 

 

Η επιτυχία σας στις εκλογές σημαίνει ότι ανοίγεται μπροστά σας μια περίοδος ενδιαφέρουσα και χρήσιμη που ευχόμαστε να αξιοποιήσετε με τον καλύτερο τρόπο. Τα μηνύματα των τελευταίων Αυτοδιοικητικών εκλογών είναι σαφή: οι πολίτες δεν είναι προβλέψιμοι στην ψήφο τους, οι παραδοσιακές μέθοδοι αναμέτρησης εξασθενούν σημαντικά και δε δίνουν πια χωρίς εχέγγυα δεύτερες ευκαιρίες σε όσους απέδειξαν ότι δεν τις αξίζουν.

 

Στην αφετηρία κάθε νέας αυτοδιοικητικής θητείας η εκκίνηση πρέπει να είναι πάντα δυναμική, ιδιαίτερα στην περίπτωση που ο νέος περιφερειακός και δημοτικός άρχοντας επιδιώκει μια πετυχημένη πενταετία με σκοπό την προσφορά στον τόπο του αλλά και την επανεκλογή του. Οι πολίτες κατέδειξαν με την ψήφο τους στις πρόσφατες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης ότι θέλουν ικανούς και εργατικούς τοπάρχες. Συνεπώς για τους νεοεκλεγέντες  το στοίχημα είναι μέσα σε πέντε χρόνια να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις που υποσχέθηκαν προεκλογικά και κυρίως να επικοινωνήσουν το έργο τους με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο και δη στον κατάλληλο χρόνο.

 

Το κλειδί της επιτυχίας είναι η σωστή και σε βάθος της 5ετίας επικοινωνία  με τους πολίτες. Στην «αδυσώπητη» εποχή του διαδικτύου και των social media, όπου οι εξελίξεις τρέχουν με αστραπιαίους χρόνους, οι παραδοσιακοί μέθοδοι επικοινωνίας έχουν την σημασία τους αλλά σίγουρα δεν επαρκούν. Χρειάζεται πιο σφαιρική δράση. Κάθε έργο πρέπει να διαφημίζεται στον χρόνο που εκπονείται και να προβάλλεται συνολικά στον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο με εγκυρότητα, αξιοπιστία και σοβαρότητα. Τα έργα της αυτοδιοικητικής αρχής πρέπει να αποτελούν είδηση για την ίδια και να γίνονται αμέσως γνωστά στον πολίτη, καθώς όταν γνωστοποιούνται αποκλειστικά στην εκπνοή της αυτοδιοκητικής θητείας και λίγο πριν από τις εκλογές θεωρούνται και δικαίως ως προεκλογικά τρικ και χάνουν την αξία τους.

 

Η επικοινωνία με τους πολίτες σε όλες τις μορφές που αυτή μπορεί να είναι εφικτή είναι η Λυδία λίθος για τη νέα αυτοδιοικητική αρχή, ενώ αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σπουδαιότητα στις περιπτώσεις που οι εκλεγέντες έχουν ένα συνολικότερο όραμα για την πολιτική και την διοίκηση του κρατικού μηχανισμού. Σε έναν κόσμο που η διοχέτευση της πληροφορίας διαρκώς εξελίσσεται είναι ατελέσφορο οι προσπάθειες σας, να μείνουν στάσιμες στις παραδοσιακές μεθόδους επικοινωνίας. Για αυτό κάθε δράση πρέπει να έχει και την εικόνα που της αξίζει….

 

Προσοχή όμως στις "παγίδες" της εξουσίας, η οποία δεν διαφθείρει αλλά αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα κάθε πολιτικού!