Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Κλάφτα Χαράλαμπε…! Του Θανάση Παπαμιχαήλ



Κλάφτα Χαράλαμπε, αναφωνούν σε όλον τον κόσμο, δημοσκόποι, δημοσιολόγοι, πολιτικοί αναλυτές, επικοινωνιολόγοι και άλλοι ειδήμονες του «γλυκού νερού» της επικοινωνίας. Ο λόγος είναι απλός και ξεκάθαρος. Πλήρης η αποτυχία προβλέψεων και πολιτικών στρατηγικών. Το καρκίνωμα του εθνικιστικού λαϊκισμού πλημμυρίζει όλον τον κόσμο. Η αντι-παγκοσμιοποίηση απέναντι στην παγκοσμιοποίηση κερδίζει κατά κράτος! Κέρδισε το outsider, το βαρύ πυροβολικό του παγκόσμιου πολιτικού στερεώματος! Κέρδισε το BREXIT το  REMAIN και αρκετοί πιστεύουν ότι το φαινόμενο του εθνικιστικού λαϊκισμού, θα επαναληφθεί σε Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σε εκλογές. Ούτε οι μετρήσεις, ούτε τα media, ούτε τα ισχυρά testimonials από δυνατές προσωπικότητες, και stars των οπτικοακουστικών θεαμάτων, δεν φαίνεται να είναι ικανά να σταματήσουν το τσουνάμι της τιμωρητικής ψήφου. Όλα τα γνωστά προεκλογικά όπλα που χρησιμοποιούνται από τα «φαβορί» της κάθε αναμέτρησης θα γίνονται αυτεπίστροφα! Και αυτό δεν είναι «αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Θα είναι μια επώδυνη πραγματικότητα και για τους πολίτες και για το δημοκρατικό πολίτευμα!
 
Κλάφτα Χαράλαμπε! Η πολιτική ορθότητα καταποντίστηκε από τον άκρατο λαϊκισμό, και το ένστικτο ερασιτεχνών της πολιτικής, που αμφισβήτησαν τους διασημότερους δημοσκόπους και παράκουσαν τους ακριβότερους επικοινωνιολόγους και διαφημιστές. Προσώρας, αναζητείται νέα πολιτική γλώσσα, νέος πολιτικός λόγος, νέες πολιτικές προτάσεις που να αντιμετωπίζουν τα πραγματικά προβλήματα του εκλογικού σώματος.
 
Κλάφτα Χαράλαμπε και κατ’ επέκταση ο κόσμος όλος με το τι πρόκειται να συμβεί από τον νέο πλανητάρχη. Πλέει σε αχαρτογράφητα νερά το μέλλον όλων μας!
 
Κλάφτα Χαράλαμπε και στη χώρα μας γιατί το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών κομμάτων ενώ έπαθε, δεν έμαθε και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, στο ίδιο τροπάριο. Λαϊκισμός, εντυπωσιακά τσιτάτα, ρητορικές υπερβολές, βιτριολικές ατάκες, εγγενή ροπή προς το ψέμα, ασυνάρτητος και προβληματικός πολιτικός ακτιβισμός.
 
Κλάφτα Χαράλαμπε, γιατί η κοινωνία στην οποία ζούμε, αρέσκεται να ζει με ψευδαισθήσεις. Οι πολίτες απαιτούν να δίνουν ψήφο με ανταλλάγματα. Με το αζημίωτο κάθε φορά χωρίς να υπολογίζουν την μετέπειτα ζημιά που ελλοχεύει. Δος υμίν σήμερον, είναι το διαχρονικό σύνθημα όλων των εκλογών. Είναι γνωστό ότι το τάξιμο δεν έβλαψε κανέναν, η υλοποίηση πολλούς!
 
Κλάφτα Χαράλαμπε! Όταν ο Μεσσιανισμός είναι η διαχρονική και μόνιμη επωδός μιας κοινωνίας. Όταν περιμένει τη σωτηρία από Μεσσία ή από, από μηχανής Θεός που υπόσχεται να πληρώσει όλα τα χρέη για λογαριασμό της.
 
Κλάφτα Χαράλαμπε, αν δεν αλλάξει σύντομα ολόκληρο το πολιτικό δυναμικό της χώρας. Αν και στις νέες εκλογές η πολυθρύλητη πολιτική κυτταρική ανανέωση γίνει με κριτήρια πελατειακά, συνδικαλιστικά, προσωπικά και κομματικού σωλήνα.
 
Εδώ που βρισκόμαστε είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ακόμα και για σένα Χαραλάμπη!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
- See more at: http://www.ekriti.gr/apopseis/klafta-haralampe-toy-thanasi-papamihail#sthash.8cUEPFcD.dpuf

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Το καρκίνωμα του λαϊκισμού. Του Θανάση Παπαμιχαήλ




Δημοσκόποι και δημοσιολόγοι σε όλον τον κόσμο έχουν χάσει και τα αυγά και τα «πασχάλια» μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Οι κατ’ εξοχήν διαμορφωτές της κοινής γνώμης δεν είδαν το αντισυστημικό τσουνάμι απέναντι στο σύστημα της παγκοσμιοποίησης. Η προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης στην επιλογή της πολιτικής ορθότητας, έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα. Δεν πιάσανε τον σφυγμό του κόσμου. Ούτε στο Brexit, ούτε στις αμερικανικές εκλογές και στον θρίαμβο ενός λαϊκιστή δημαγωγού, ούτε και οι δικοί μας «φωστήρες» της επικοινωνίας στις εκλογές και στο δημοψήφισμα.

Ανάμεσα στου «πρώτους διδάξαντες», το παγκόσμιο ρεύμα της μαζικής διαμαρτυρίας, της αμφισβήτησης, της αγανάκτησης, της εύκολης και αβάσιμης καταγγελίας, φιγουράρουν και οι «δικές» μας αγανακτισμένες, πικραμένες μάζες ψηφοφόρων που με την εκδικητική ψήφο τους προτίμησαν να «σκοτώσουν» την κατσίκα του γείτονα αδιαφορώντας για το δικό τους μέλλον. Κοινή επωδός, η καταστροφή και το χάος. Το σύνδρομο του μελλοθάνατου!
Όπως όλοι καταλαβαίνουμε άλλαξαν τα πράγματα, για όσους ασχολούνται  με τα πολιτικά δρώμενα.. Για να κερδίσουν πλέον εκλογές σε όλο τον κόσμο χρειάζονται, αχαλίνωτος λαϊκισμός, θεωρίες συνωμοσίας, ανερμάτιστη ρητορική, πόλωση, διχασμός, συντεχνιακά κίνητρα, γραφικότητες, επιλεκτική ιδεολογική ανάγνωση της πραγματικότητας, φανφάρες εντυπωσιασμού, τοξικά τσιτάτα, υφολογικές υπερβολές, προεκλογικά ευχολόγια, πολιτικός ακτιβισμός, αμετροέπεια, βιτριολική αυταρέσκεια, χυδαία γλώσσα πεζοδρομίου, σεξιστικά αστεία, εμετικό ρατσιστικό χιούμορ, παντελής απουσία πολιτικής ορθότητας, κοινής λογικής, εμπιστοσύνης σε δημοσκοπικά ευρήματα και ύπαρξη μπόλικης τρέλας! Όσοι μπορείτε, κάντε τα "κτήμα" σας;

Προσώρας η τιμωρητική ψήφος θα κατευθύνεται σε ότι πιο ακραίο, προκλητικό, απροσάρμοστο, γκροτέσκο, γελοίο, λόγω παρενεργειών της νέας τάξης πραγμάτων, της γνωστής παγκοσμιοποίησης, και των αποτελεσμάτων των νέων οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων. Και ότι δεν αλλάζει, επιβάλλεται να καταστραφεί. Το γνωστό μας «γαία πυρί μειχθήτω»!

Το μείζον ζητούμενο, μετά την παγκόσμια τρελή πορεία των φοβισμένων και περιθωριοποιημένων ψηφοφόρων είναι πότε θα καταλάβουν ότι η λύση είναι η ψήφος της κοινής λογικής και όχι της καταστροφής. Και εδώ σημαντικό ρόλο θα παίξει ο νέος ηγέτης που θα ενσαρκώσει αυτό το όραμα και θα πείσει το μεγάλο αυτό κοινό των ψηφοφόρων να τον ακολουθήσει σε μια νέα πορεία δημιουργίας. Όμως το μεγαλύτερο διακύβευμα είναι ο χρόνος της ομαλής προσγείωσης στην κανονικότητα.

Απαραίτητη προϋπόθεση η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων όπως η άνιση κατανομή του παραγόμενου πλούτου, το μεταναστευτικό, οι απειλές επιβίωσης από τη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης, η ραγδαία άνοδος της ανεργίας.

Σε διαφορετική περίπτωση το καρκίνωμα του λαϊκισμού θα συνεχίσει να κατατρώει και τα πλέον υγιή κύτταρα των τοπικών κοινωνιών, παρασύροντας τες στο διάβα του, με μαθηματική ακρίβεια, στον όλεθρο. Σε απότομες προσγειώσεις με ανεξέλεγκτες συνέπειες!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
- See more at: http://www.ekriti.gr/apopseis/karkinoma-toy-laikismoy-toy-thanasi-papamihail#sthash.wteqQkqB.dpuf

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Πολιτικές προβλέψεις για το Νέο Χρόνο. Του Θανάση Παπαμιχαήλ




Στο χρονοντούλαπο της ιστορίας πολλά από τα σημερινά κόμματα θα κλειδωθούν οριστικά στο εγγύς μέλλον. Ήδη στις περισσότερες δημοσκοπήσεις «παγιώνεται» η έξοδος από το κοινοβούλιο των περισσότερων λεγόμενων «μικρών» κομμάτων. Η αξιωματική αντιπολίτευση αυξάνει τα ποσοστά της λόγω τιμωριτικής διάθεσης και το κυβερνών κόμμα «χάνει» ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων του, που κατευθύνεται στην επιλογή της αδιευκρίνιστης ψήφου. Οι «άστεγοι» τέως ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος, είναι κοντά στο ένα τρίτο των ψηφοφόρων του στις  τελευταίες εκλογές!

Εννέα στους δέκα πολίτες δηλώνουν δυσαρεστημένοι και από τις κυβερνητικές επιδόσεις και ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων θα προτιμήσει την αποχή λόγω δυσαρέσκειας του από τα πολιτικά κόμματα.

Δεν εμπιστεύονται και σταθερά πρώτος στην προτίμηση για Πρωθυπουργός ο ΚΑΝΕΝΑΣ. Απαξίωση και μηδενική ανοχή σε υποσχέσεις και περιόδους χάριτος. Οι πολίτες περιστρέφονται στον «κυκλώνα» τρίτο μνημόνιο και τους αφήνει αδιάφορους η πολιτική επικαιρότητα και τα απόνερα του ανασχηματισμού.

Έχουν καταλήξει σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ευρήματα, να κάνουν την αναμενόμενη ανατροπή, δίνοντας τέλος στην αναπαλαίωση του πολιτικού συστήματος. Το μεγάλο crash test με την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού δεν θα αργήσει να γίνει. Η απογοήτευση, η οργή, ο θυμός και η δυσφορία απέναντι στην ανακολουθία λόγων και έργων των παλαιών πολιτικών σχηματισμών, που συνεχίζουν να κουράζουν τους πολίτες με τις προσωπικές βιτριολικές αντιπαραθέσεις τους, καθιστούν τη σύγκρουση με κάθε τι νέο, αναπόφευκτη!

Σοκ και δέος οι προβλέψεις για το νέο χρόνο. Αναμένονται ,νέα και προσαυξημένα τα παλιά χαράτσια, απίστευτου ύψους ασφαλιστικές εισφορές, μισθοί που αρκούν για επιβίωση μόνο τον μισό μήνα, νέο ρεκόρ αύξησης λουκέτων και ένας "οδικός χάρτης" εξόδου από την ομαδική παράκρουση να αναζητείται εναγωνίως στα κυβερνητικά γραφεία. Αποσβόλωση και μαρμάρωμα για τους περισσότερους και κυρίως "αιώνιους" πολιτικούς μας, λόγω αναγκαστικής αποστρατείας τους! Μια αποστρατεία που θα επιβληθεί από τις νέες τάσεις κριτηρίων επιλογής του εκλογικού σώματος ,αποδεκατίζοντας ακόμη και τους περισσότερους παλιούς και γνωστούς μας κομματικούς σχηματισμούς,, φέρνοντας στο προσκήνιο νέους, που η επώαση τους φτάνει στο τέλος! Συστήνεται, σε αρκετούς πολιτικούς να επιλέξουν πρώτοι την πόρτα εξόδου, πριν τους την δείξουν οι ψηφοφόροι. Αν φυσικά θέλουν να φύγουν με το κεφάλι ψηλά! Το Re-Thinkpolitics είναι νομοτελειακό και θα πάρει σάρκα και οστά την νέα χρονιά.

Το κοντέρ θα μηδενίσει για πολλούς πολιτικούς που στήριζαν την ύπαρξη τους σε κομματική «καμαρίλα» δηλαδή κλειστές κομματικές διαδικασίες. Οι πολίτες είναι πολιτικά πιο συνειδητοποιημένοι και τα νέα μέσα ενημέρωσης ρίχνουν άπλετο φως στα πεπραγμένα τους.

Πολιτικά κόμματα και πολίτες διανύουν περίοδο αμφισβήτησης και δυσπιστίας. Η διανομή των κρατικών πόρων πρέπει να γίνεται προς όφελος του συνόλου των πολιτών και όχι της εκλογικής πελατείας τους. Με το νέο χρόνο θα δούμε νέους σχηματισμούς στην πολιτική κονίστρα, που θα προσπαθήσουν να ισορροπήσουν σε απόλυτα διάφανη σχέση με τους πολίτες. Οψόμεθα…
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
- See more at: http://www.ekriti.gr/apopseis/politikes-provlepseis-gia-neo-hrono-toy-thanasi-papamihail#sthash.IIClM7Nu.dpuf

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

ΟΡΓΟΥΕΛ-ΟΓΙΚΑ!

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου
Υπερτερεί στις δημοσκοπήσεις αλλά υστερεί σε πρωτοβουλίες agenda setting πολιτικών θεμάτων και προώθησης τους στην κοινή γνώμη, η αξιωματική αντιπολίτευση. Αντίθετα, στην Κυβέρνηση, σε καθημερινή βάση, επεξεργάζονται το πολιτικό story της ημέρας. Την «πολιτική γραμμή της ημέρας», η οποία μεταβιβάζεται από τα μίντια άμεσα, σκηνοθετώντας εικόνες και μηνύματα για να ενισχύσουν τις θέσεις τους και να προλάβουν τα αντίπαλα μηνύματα. Γνωρίζουν ότι η άσκηση εξουσίας ταυτίζεται με ένα είδος διαρκούς προεκλογικής εκστρατείας, με αποτέλεσμα να μην είναι αρκετά μόνο προγράμματα και εξηγήσεις αλλά και η δόμηση-σκηνοθέτηση ενός νέου πολιτικού οράματος, κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Τα παραδείγματα πολλά, από το δημοψήφισμα, την συνταγματική αναθεώρηση, το κλείσιμο των καναλιών ακόμη και την υποψηφιότητα του προέδρου ΕΣΡ. Υπαγορεύουν πολιτικές προτεραιότητες, που θεωρούν αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων τους.
Απώτεροι στόχοι είναι η απόσπαση της προσοχής των πολιτών από τα ουσιώδη διακυβεύματα όπως συνεχής φτωχοποίηση, τέταρτο μνημόνιο αλλά και η δημιουργία μιας αντί-πραγματικότητας, με μυθοπλασίες, για χειραγώγηση από τα μίντια και εχθρών του λαού που επεξεργάζονται την υποδούλωση της χώρας. Φυσικά διαθέτουν ικανότατους, δεξιοτέχνες storytellers δηλαδή πολιτικούς «παραμυθάδες»!
Η εικονική αφήγηση – προσομοίωση οράματος έχει στόχο να προκαλεί ερεθίσματα που παράγουν το προσδοκώμενο πολιτικό αποτέλεσμα, αδιάφορο αν μπορεί να εφαρμοστεί πιστά στην πραγματικότητα. Η επαναφορά του δέκατου τρίτου μισθού, το «σκίσιμο» των μνημονίων με ένα νόμο, το αλλάζουμε ή βουλιάζουμε και πολλές ακόμη πολιτικές «αφηγήσεις» Οργουελ-ογικής έμπνευσης, το αποκαλύπτουν!
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει να πάψει να είναι τόσο προβλέψιμο όσον αφορά τα πολιτικά του εργαλεία που περιορίζονται σε προγραμματικές εξαγγελίες των προθέσεων της για την επόμενη μέρα της ανάληψης της εξουσίας. Να οικοδομήσει την πολιτική ζωή που οραματίζεται για τους πολίτες με μια αφήγηση.
Μικρές, έξυπνες αφηγήσεις – ιστορίες που εικονογραφούνται τις πιο πολλές φορές και με τα πολιτικά συνθήματα. Στις σύγχρονες κοινωνίες, η πολιτική επικοινωνία των υποψηφίων εστιάζεται περισσότερο στη μάχη των αφηγήσεων του καθενός υποψήφιου παρά στη μάχη των ιδεών. Είναι η κύρια μορφή πολιτικού διαλόγου στη δημόσια ζωή. Στις μέρες μας ζούμε έντονα το storytelling στις αμερικανικές εκλογές. Τα μυθεύματα εκατέρωθεν των υποψήφιων περισσεύουν αλλά προέχει η κατάκτηση της εξουσίας.
Ο παραστατικός λόγος αντικατέστησε τον επίσημο και ο κατάλογος των στατιστικών δεν έχει τον ίδιο βαθμό επίδρασης στους ψηφοφόρους όσο ένα καλογραμμένο σενάριο – αφηγηματικό μιας πιθανής πολιτικής διακυβέρνησης.
Στη χώρα μας, η ανεξέλεγκτη κλιμάκωση της πολιτικής αντιπαράθεσης εγκυμονεί κινδύνους να βυθιστεί η χώρα είτε σε ακυβερνησία, είτε σε πολιτική αποσταθεροποίηση. Η κυβέρνηση – σεναριογράφος των επόμενων επεισοδίων που θα βιώσουμε προσεχώς, θα αποφασίσει αν θα δώσει, το τέλος με προσφυγή στις κάλπες ή θα συνεχίσει να επενδύει στην πόλωση, με άκρως αρνητική εξέλιξη για την κοινωνία.
Η πρυτάνευση της λογικής είναι το ζητούμενο από τους πολίτες για να έρθει επιτέλους η ανάπτυξη αλλά το πολιτικό προσωπικό της χώρας «πιθηκίζει» σε φυγόκεντρο περιδίνηση, για τη διαφύλαξη των στενών προσωπικών του ωφελειών. Αυταπατώνται και πάλι, έχοντας όμως την πλήρη συναίσθηση της αυταπάτης τους!


Πηγή άρθρου: http://new-deal.gr/orgouel-ogika/#ixzz4PJOA0N42