Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

ΟΡΓΟΥΕΛ-ΟΓΙΚΑ!

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου
Υπερτερεί στις δημοσκοπήσεις αλλά υστερεί σε πρωτοβουλίες agenda setting πολιτικών θεμάτων και προώθησης τους στην κοινή γνώμη, η αξιωματική αντιπολίτευση. Αντίθετα, στην Κυβέρνηση, σε καθημερινή βάση, επεξεργάζονται το πολιτικό story της ημέρας. Την «πολιτική γραμμή της ημέρας», η οποία μεταβιβάζεται από τα μίντια άμεσα, σκηνοθετώντας εικόνες και μηνύματα για να ενισχύσουν τις θέσεις τους και να προλάβουν τα αντίπαλα μηνύματα. Γνωρίζουν ότι η άσκηση εξουσίας ταυτίζεται με ένα είδος διαρκούς προεκλογικής εκστρατείας, με αποτέλεσμα να μην είναι αρκετά μόνο προγράμματα και εξηγήσεις αλλά και η δόμηση-σκηνοθέτηση ενός νέου πολιτικού οράματος, κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Τα παραδείγματα πολλά, από το δημοψήφισμα, την συνταγματική αναθεώρηση, το κλείσιμο των καναλιών ακόμη και την υποψηφιότητα του προέδρου ΕΣΡ. Υπαγορεύουν πολιτικές προτεραιότητες, που θεωρούν αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων τους.
Απώτεροι στόχοι είναι η απόσπαση της προσοχής των πολιτών από τα ουσιώδη διακυβεύματα όπως συνεχής φτωχοποίηση, τέταρτο μνημόνιο αλλά και η δημιουργία μιας αντί-πραγματικότητας, με μυθοπλασίες, για χειραγώγηση από τα μίντια και εχθρών του λαού που επεξεργάζονται την υποδούλωση της χώρας. Φυσικά διαθέτουν ικανότατους, δεξιοτέχνες storytellers δηλαδή πολιτικούς «παραμυθάδες»!
Η εικονική αφήγηση – προσομοίωση οράματος έχει στόχο να προκαλεί ερεθίσματα που παράγουν το προσδοκώμενο πολιτικό αποτέλεσμα, αδιάφορο αν μπορεί να εφαρμοστεί πιστά στην πραγματικότητα. Η επαναφορά του δέκατου τρίτου μισθού, το «σκίσιμο» των μνημονίων με ένα νόμο, το αλλάζουμε ή βουλιάζουμε και πολλές ακόμη πολιτικές «αφηγήσεις» Οργουελ-ογικής έμπνευσης, το αποκαλύπτουν!
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει να πάψει να είναι τόσο προβλέψιμο όσον αφορά τα πολιτικά του εργαλεία που περιορίζονται σε προγραμματικές εξαγγελίες των προθέσεων της για την επόμενη μέρα της ανάληψης της εξουσίας. Να οικοδομήσει την πολιτική ζωή που οραματίζεται για τους πολίτες με μια αφήγηση.
Μικρές, έξυπνες αφηγήσεις – ιστορίες που εικονογραφούνται τις πιο πολλές φορές και με τα πολιτικά συνθήματα. Στις σύγχρονες κοινωνίες, η πολιτική επικοινωνία των υποψηφίων εστιάζεται περισσότερο στη μάχη των αφηγήσεων του καθενός υποψήφιου παρά στη μάχη των ιδεών. Είναι η κύρια μορφή πολιτικού διαλόγου στη δημόσια ζωή. Στις μέρες μας ζούμε έντονα το storytelling στις αμερικανικές εκλογές. Τα μυθεύματα εκατέρωθεν των υποψήφιων περισσεύουν αλλά προέχει η κατάκτηση της εξουσίας.
Ο παραστατικός λόγος αντικατέστησε τον επίσημο και ο κατάλογος των στατιστικών δεν έχει τον ίδιο βαθμό επίδρασης στους ψηφοφόρους όσο ένα καλογραμμένο σενάριο – αφηγηματικό μιας πιθανής πολιτικής διακυβέρνησης.
Στη χώρα μας, η ανεξέλεγκτη κλιμάκωση της πολιτικής αντιπαράθεσης εγκυμονεί κινδύνους να βυθιστεί η χώρα είτε σε ακυβερνησία, είτε σε πολιτική αποσταθεροποίηση. Η κυβέρνηση – σεναριογράφος των επόμενων επεισοδίων που θα βιώσουμε προσεχώς, θα αποφασίσει αν θα δώσει, το τέλος με προσφυγή στις κάλπες ή θα συνεχίσει να επενδύει στην πόλωση, με άκρως αρνητική εξέλιξη για την κοινωνία.
Η πρυτάνευση της λογικής είναι το ζητούμενο από τους πολίτες για να έρθει επιτέλους η ανάπτυξη αλλά το πολιτικό προσωπικό της χώρας «πιθηκίζει» σε φυγόκεντρο περιδίνηση, για τη διαφύλαξη των στενών προσωπικών του ωφελειών. Αυταπατώνται και πάλι, έχοντας όμως την πλήρη συναίσθηση της αυταπάτης τους!


Πηγή άρθρου: http://new-deal.gr/orgouel-ogika/#ixzz4PJOA0N42

Δεν υπάρχουν σχόλια: