Οι "κούρσες", οι "λαγοί" και τα "πετραχήλια"! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης

 

Ζούμε σε έναν πρωτόγνωρο πολιτικό αστερισμό. Οι περισσότεροι πολιτικοί μας χαρακτηρίζονται ως ψυχροί επαγγελματίες της πολιτικής, με μοναδικό κίνητρο τις πλούσιες παροχές της θέσης. Οι πολίτες και το κοινωνικό συμφέρον έρχονται σε δεύτερη θέση. ενώ σημασία και πρωτεύοντα ρόλο παίζει το συμφέρον της ηγεσίας που μεταφράζεται και ως ατομικό συμφέρον.

Σε κρίσιμους αθλητικούς αγώνες στίβου, μεγάλων αποστάσεων αλλά και πολιτικές «κούρσες ηγεσίας» και όχι μόνο, παρατηρείται το «φαινόμενο του λαγού».

Πολιτικές  και αθλητικές προσωπικότητες, που αναλαμβάνουν, καίριους ρόλους για την επίτευξη «ξένων» επιδιώξεων.

Στην πολιτική, οι «πολιτικοί λαγοί», βγαίνουν πάντα μπροστά, με πρόγραμμα και κατόπιν συμφωνίας, έχουν βαθιά συνειδητοποιήσει το ρόλο τους, γνωρίζουν ότι βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία, αλλά λίγο πριν το φίνις, την «κάνουν» με ψιλά πηδηματάκια η και μεγάλα  άλματα, όπως  ένας λαγός, που προσπαθεί να ξεφύγει από το όπλο του κυνηγού η τα φώτα που τον τυφλώνουν!

Ο "πολιτικός λαγός", δεν χρησιμοποιείται μόνο σε κρίσιμες περιόδους «κούρσας» εκλογής αρχηγού κόμματος, όπου μπορεί να χρησιμοποιήσει ακόμη και ανήθικες πρακτικές, για τη εξουδετέρωση εσωκομματικών αντιπάλων αλλά και σε δολοφονίες χαρακτήρων όταν χρειαστεί. Κάνει προεκλογική καμπάνια, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα. Δεκανίκι στον δεύτερο γύρο. Είναι πολύ αναγκαία η ύπαρξη του "πολιτικού λαγού", για την επιβίωση και μακροημέρευση  και ενός κόμματος εξουσίας αλλά και της αντιπολίτευσης.

Ένας "πολιτικός λαγός", σχεδόν πάντα «φυτρώνει εκεί που τον σπέρνουν», ιδιαίτερα από ένα κυβερνών κόμμα, για να διαφωνήσει έντονα και με θόρυβο, για κάποια κυβερνητική απόφαση ή νομοσχέδιο, που πρόκειται να κατατεθεί, και με τη σκληρή κριτική του να δείχνει ότι αναγκάζει το κυβερνών κόμμα, να διορθώσει τις ατέλειες του, μετρώντας παράλληλα και τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης. Κι όλα αυτά, χάριν του "πολιτικού λαγού", που έβγαλε το πρόβλημα και στη συνέχεια αποσύρθηκε στο λαγούμι του, στη φωλιά του. Και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Κι αν κάποια στιγμή θεωρηθούν, οι "πολιτικοί λαγοί", ως γραφικοί φωνακλάδες, αντιρρησίες κομματικών επιλογών και νομοσχεδίων, δείχνουν κατανόηση περιμένοντας την επιβράβευση από τον αρχηγό της παράταξης για το ρόλο τους ως πετυχημένοι "πολιτικοί λαγοί". Άλλωστε περιμένουν και τα «πετραχήλια», την νόμιμη αμοιβή, κάποιο αξίωμα.

Σε  πολιτικές «κούρσες», με πλήθος υποψηφίων, για την ανάδειξη αρχηγού κόμματος, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να χρησιμοποιηθούν περισσότεροι του ενός "πολιτικοί  λαγοί",  φυσικά μετά από τις συμφωνίες που έχουν γίνει για την επόμενη μέρα. Ο «πολιτικός λαγός» θα δουλέψει  με τον συμφωνηθέντα τρόπο, περιορίζοντας τον αριθμό των ψήφων  στα αντίπαλα στρατόπεδα, βοηθώντας παράλληλα και ψυχολογικά, τον εντολέα του. Φυσικά τίποτα δεν αποκλείει, ο «πολιτικός λαγός» να ξεστρατίσει και να αποφασίσει να τερματίσει και να κερδίσει και την «κούρσα»!

Το δύσκολο για να χρησιμοποιηθεί ένα πολιτικός ως "λαγός", είναι ότι πρέπει να τον εμπιστεύονται. Να είναι αξιόπιστος, δοκιμασμένος κάποια άλλη στιγμή, στον ίδιο ρόλο και να "μιλάει" προσεκτικά, ώστε να μην «καρφωθεί» σε κάποια συζήτηση με δημοσιογράφους.

Αποτέλεσμα, οι "λαγοί" να είναι περισσότεροι από τους κυνηγούς και τα "πετραχήλια" να περιμένουν να απονεμηθούν  στους πιο αποτελεσματικούς "λαγούς"!

 

Καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές!!!

 

Αυτοδιοικητικοί. Αυτό το καλοκαίρι να είστε σε επιφυλακή! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγου – Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α)

 

«Οργώστε» τις παραλίες. Η πολιτική του μέλλοντος είναι μια πρόσμιξη της πολιτικής και του λάιφ στάιλ. Ζούμε σε μια άκρατη μιντική εποχή όπου το σύνθημα το κάθε πολιτικού «είμαι ένας από εσάς», και είναι το απαραίτητο επικοινωνιακό εργαλείο. Είμαι δίπλα σας, είμαι μαζί σας, είμαι ο υποψήφιος της διπλανής πόρτας, κάνω ότι κάνετε. Είναι μερικές από τις νέες πρακτικές επικοινωνίας που ακολουθούνται από όλους τους αυτοδιοικητικούς.

«Οργώστε το καλοκαίρι», είναι η συμβουλή όλων των ανθρώπων της επικοινωνίας, στους υποψήφιους. Επικοινωνήστε με τους ψηφοφόρους μέσα από τα social media, αλλά και δια "ζώσης" όπου κι αν βρίσκονται. Από την Ραφήνα, τη Μύκονο μέχρι την Παναγία Σουμελά και το αντάμωμα των Σαρακατσάνων. Επισκεφθείτε όλες τις εκκλησίες, πανηγύρια, εξοχικά εκκλησάκια που γιορτάζουν. Χορέψτε και γλεντήστε μαζί με τους ψηφοφόρους σας.

Οι εκλογές σε λιγότερο από τρεις μήνες έρχονται. Δεν θα εκλεγείτε μόνο από το γυαλί της τηλεόρασης ή τους τοίχους των social media. Η προσωπική επαφή θα σας δώσει περισσότερους ψήφους και τη νίκη. 

Κρατείστε ακόμα και το "μαντήλι" να χορέψει ο ψηφοφόρος. 

Εσείς θα κάνετε διακοπές και θα χορέψετε του χρόνου ως νικητής.

Και μερικές συμβουλές επικοινωνίας για να κερδίσετε καλοκαιριάτικα ψήφους.

• Ετοιμάστε έντυπα που σχετίζονται με το καλοκαίρι, όπως για την αποφυγή εγκαυμάτων από τον ήλιο και ιδιαίτερα για την προστασία των παιδιών. Μοιράστε τα στις παραλίες.

• Δείξτε την περιβαλλοντική σας ευαισθησία, μοιράζοντας χάρτινες σακούλες για να διατηρηθούν οι παραλίες καθαρές. 

• Στις πολύ ζεστές μέρες, μοιράστε μπουκαλάκια με νερό, καπελάκια, ομπρελίτσες καθώς και οδηγίες για τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση «πνιγμού» των λουομένων.

• Χρησιμοποιείστε τις τεχνικές του e-mail marketing, στέλνοντας στη λίστα των e-mails ευχαριστήριες κάρτες για καλές διακοπές ή για καλή επιστροφή από τις διακοπές.

• Δημιουργείτε έξυπνα προσωπικά video, προβάλλοντας περιοχές του τόπου σας και προσκαλώντας επισκέπτες. Θα εκτιμηθεί από τους ψηφοφόρους σας.

Οι επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, θα διεξαχθούν κάτω από ένα νέο εκλογικό σύστημα και νέες εκλογικές συνθήκες και του πολιτικού μας προσωπικού. Και μην ξεχνάτε. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές τον πιο σημαντικό ρόλο στα κριτήρια επιλογής από τους πολίτες παίζουν, η προσωπικότητα του υποψήφιου, η ομάδα του ψηφοδελτίου, το πρόγραμμα του συνδυασμού, το αφήγημα και τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν για να γίνει η επικοινωνία. Αλλά, το πιο σημαντικό μέσον είστε εσείς,  ο υποψήφιος και η επικοινωνία σας με το κοινό.

 

Το παιχνίδι της διαδοχής. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου – Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α)

 

 Η ιστορία έχει δείξει ότι οι αλλαγές αρχηγών κομμάτων εξουσίας, γίνονται πάντα μετά από μια βαριά ήττα που έχει δυσκολίες στη διαχείριση και ιδιαίτερες δυσκολίες στην ενότητα του κόμματος. Τα δαχτυλίδια της διαδοχής δίνονται με πολλούς τρόπους, άμεσους και έμμεσους.

Κεραυνός εν "αιθρία" έπεσε και στο δικό μας πολιτικό στερέωμα. Πριν ακόμη καθίσει η σκόνη της βαριάς ήττας και πριν οι δημοσιολόγοι και πολιτικοί αναλυτές «φωτίσουν» την επόμενη μέρα, ήρθε η παραίτηση του αρχηγού του πολιτικού κόμματος της βαριάς ήττας, με μια σιβυλλική δήλωση. «Αποχωρώ αλλά θα μείνω παρών και τώρα και μετά». Και η πολιτική ατζέντα των θερμών ημερών του καλοκαιριού άλλαξε. Από την επόμενη ημέρα της διαχείρισης ήττας περάσαμε στις διαδικασίες εκλογής του νέου αρχηγού. Όσο για τον παραιτηθέντα αρχηγό, θα παρευρίσκεται στα ορεινά έδρανα του Κοινοβουλίου και θα εκφράζεται μέσω κύκλων! Τακτική γνωστή.

Το έργο έχει ξαναπαιχτεί. Αρχηγός φευγάτος αλλά όχι απών. Όπως ο «Νέστωρ», ο σοφός και συνετός «Νεογέροντας» που οι συμβουλές του θα ακούγονται με σεβασμό.

Και έτσι το παιχνίδι της διαδοχής ξεκίνησε μεσούσης της καλοκαιρινής περιόδου, με την πολιτική «πιάτσα» να θεωρεί ότι είναι πολύ δύσκολο να μπορέσει να κρατήσει ο νέος αρχηγός τα ποσοτικά και ποιοτικά κομματικά κεκτημένα του προηγούμενου. 

Ήδη μπαίνουν στο παιχνίδι, στην «κούρσα» της διαδοχής ορισμένα ονόματα πρωτοκλασάτων στελεχών του κόμματος, να «παίξουν» ως διάδοχοι, δελφίνοι, εν δυνάμει αρχηγοί, διαφόρων τάσεων και συνιστωσών. Από προεδρικούς μέχρι της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Με καλά βιογραφικά αλλά μικρό βεληνεκές στην κοινωνία,Δεν κάνουν "γκελ" όπως λέγεται.

Στο ποιος θα πάρει το δαχτυλίδι,  μπαίνουν ήδη αρκετά στοιχήματα. Στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές κόμματος εξουσίας, είχαμε σκληρές μάχες και ανατροπές, μέχρι να δοθεί το δαχτυλίδι στο αουτσάιντερ.

Στις μέρες μας η απροσδόκητη εξέλιξη φέρνει στο προσκήνιο ούτε έναν, ούτε δύο, αλλά περισσότερους από πέντε υποψήφιους αρχηγούς,  ο καθένας με την ιστορία, τις χάρες, τα "βαρίδια"και αδυναμίες που κουβαλάει.

Το ποιο σημαντικό στις νέες εσωκομματικές εκλογές, είναι το εκλογικό σώμα και ο χρόνος που θα στηθούν κάλπες. Μέσα στο καλοκαίρι και στις παραλίες ή μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, μια και ούτως ή άλλως είναι χαμένη υπόθεση για το κόμμα.

Στην περίπτωση μεγάλου αριθμού υποψηφίων αρχηγών ισχύει ότι και στους αγώνες δρόμου μεγάλων αποστάσεων, το σύστημα των «λαγών» θα παίξει σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα.

 

Το παιχνίδι της διαδοχής δεν είναι ποτέ καθαρό. Τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη πολλαπλασιάζονται όσο πάμε προς την κάλπη και οι προσπάθειες πολιτικής εξόντωσης πληθαίνουν. Γι αυτό όταν μπαίνεις σε ναρκοπέδιο κινείσαι με ελιγμούς!

 

Και στην πολιτική, η ζωή είναι στιγμές! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης(Σ.Ο.Π.Α)

 

Οι  εθνικές εκλογές πέρασαν στην ιστορία. Δημοσιογράφοι, πολιτικοί αναλυτές, διανοούμενοι και επικοινωνιολόγοι, αναλύουν τις στρατηγικές νικητών και ηττημένων αλλά με πολλά λόγια! Φλυαρούν ακαταπαύστως! 

Στην εποχή της υπερπληροφόρησης, πόσοι διαβάζουν τα κατεβατά, τα «σεντόνια» των βαθυστόχαστων δήθεν άρθρων, που φιλοξενούνται καθημερινά σε παραδοσιακά και νέας τεχνολογίας έντυπα; Όπως και το άρθρο που διαβάζετε!

Το ενδιαφέρον των αναγνωστών έχει περιοριστεί στο ελάχιστο. Πολιτικοοικονομικές αναλύσεις, αδιάκοπος βομβαρδισμός πληροφοριών, γλωσσικών εμμονών σε φραστικά τερτίπια, ακαταλαβίστικα για τους περισσότερους αναγνώστες, παραληρήματα, σφραγίζονται με τον τίτλο «αδιάφορα».

Η ευθύνη βαρύνει τους ίδιους τους συντάκτες των άρθρων. 

Ζούμε στην εποχή της ταχύτητας και στη διάχυση των πληροφοριών και ειδήσεων. 

Ο αναγνώστης κάθε τυπωμένου κειμένου, ειδησεογραφικού, πολιτικού, ενημερωτικού, θέλει να έχει τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισης, όπως είναι η αντιμετώπιση από την τηλεόραση. 

Πληθώρα ειδήσεων σε μικρό χρόνο. Εύπεπτος λόγος, ταχύτητα ενημέρωσης, ένας «φαύλος κύκλος» πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων. 

Από την ελληνοτουρκική κρίση μέχρι τον γάμο ενός σελέμπριτι. Και όλα αυτά κρίνονται από τους επαΐοντες των τηλεοπτικών ειδήσεων σαν διάφορα, αλλά όχι αδιάφορα.

Η δεξαμενή της τηλεθέασης, έχει μεγάλο εύρος ενδιαφερόντων τηλεθεατών. 

Από ενεργούς πολίτες, απολιτίκ, ακτιβιστές, μέχρι θεσμικούς παράγοντες, καθηγητές πανεπιστημίων και πάσης φύσεως παρατρεχάμενους στο τηλεοπτικό ζάπινγκ.

 

Στον καθημερινό τηλεοπτικό μαραθώνιο της «σαχλαμάρας» με τις φανφάρες 

και τα φούμαρα που εκστομίζουν για να ξεχωρίσουν διάφοροι φερόμενοι και ως ειδικοί, στα αδιέξοδα και ζέοντα προβλήματα της χώρας, όπως το ουκρανικό,  ελληνοτουρκικό, μεταναστευτικό, προσφυγικό, ενεργειακό, ακρίβεια και άλλα της επικαιρότητας, οι τηλεθεατές έχουν ένα μόνο όπλο άμυνας. Το τηλεκοντρόλ!

Σε πιθανή ερώτηση «φωτεινά μυαλά» ή «πρακτικά μυαλά» στην πολιτική, η απάντηση είναι απλή. Χορτάσαμε από «φωτεινά μυαλά» με μεταπτυχιακά και ντοκτορά που μας εκπαιδεύουν, μας διδάσκουν και μας καθοδηγούν μόνο «επί χάρτου». Θέλουμε «ψημένους» πολιτικούς, θέλουμε μάνατζερ, θέλουμε «βοσκούς» που ξέρουν να οδηγούν το «ποίμνιο». Να δίνουν μάχες στα προκεχωρημένα χαρακώματα και όχι στα της οπισθοφυλακής!

Να είναι οι κυβερνώντες προμηθείς και όχι επιμηθείς.

Άγραφοι νόμοι. Στην πολιτική μεγαλύτερη δύναμη από την προπαγάνδα έχουν οι βιωματικές εμπειρίες. Ζούμε στην εποχή του story telling και το χειροπιαστό παράδειγμα υπερτερεί όλων των μορφών επικοινωνίας. Και ένας ακόμη άγραφος νόμος. 

Αν ένας πολιτικός θέλει να μείνει στην ιστορία, θα πρέπει κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας, εκτός από το να ακολουθεί υπεύθυνη πολιτική στάση, πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, όταν πρόκειται να πάρει, σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, μια ιστορική απόφαση που θα «ταυτιστεί» μαζί του. 

Και για κάθε πολιτικό, υπάρχει μόνο μια ιστορική στιγμή. Κάποιοι «έπιασαν» τη στιγμή, κάποιοι άλλοι την «έχασαν» γιατί δεν την είδαν, ή «κιότεψαν». 

Και στην πολιτική, η ζωή είναι στιγμές!

Δεν γνωρίζω αν αυτή η νέα απλή άσκηση γραφής και παρουσίασης ενός πολιτικού άρθρου, βρει μιμητές.

Θέλω όμως να πιστεύω ότι αξίζει το χαρτί και μελάνι της εκτύπωσης! 

Και φυσικά, αξίζει να διαβαστεί.