Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Οι "καυτές πατάτες" της Νέας Δημοκρατίας. Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Πλανώνται πλάνην οικτρά, όσοι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πιστεύουν ότι η επικράτηση τους στις εκλογές θα είναι απλά ένας περίπατος. Η θεωρία του «ώριμου φρούτου» δεν είναι σίγουρο ότι θα ισχύσει στις επόμενες εκλογές παρόλο που στις δημοσκοπήσεις η διαφορά μεταξύ των δύο μονομάχων είναι διψήφια υπέρ του κόμματος του Κυριάκου.

Η αναιμική δυναμική της ΝΔ όμως που επίσης αναδεικνύεται από τις μετρήσεις δείχνει ότι ο νέος αρχηγός της θα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των περισσότερων πολιτών, δημιουργώντας ένα ρεύμα στην κοινωνία για τη σωτηρία της παρτίδας. Και οι πολίτες περιμένουν πρώτα να δουν τις αλλαγές στο εσωτερικό του κόμματος και μετά στη χώρα.

Περιμένουν να σταματήσει κάθε «γιουρούσι» στις τάξεις και στα ψηφοδέλτια του κόμματος από ληγμένα πολιτικά πρόσωπα που βλέποντας το νέο τρένο της εξουσίας να έρχεται θέλουν να επιβιβαστούν και να πιάσουν τις «πρώτες» θέσεις. Να αντισταθεί στους κόλακες που τον περιστοιχίζουν και δηλώνουν σε όλους τους τόνους «έμπιστοι αυλής»! Οι αυλοκόλακες κάνουν το μεγαλύτερο κακό σε κάθε παράταξη.

Περιμένουν να επιλέξει νέους, δυναμικούς, υπεύθυνους των κομματικών του οργανώσεων έστω κι αν δυσαρεστήσει κομματάρχες τύπου «Γκόρτσου».

Η κοινωνία τους έχει απορρίψει. Θέλει το νέο, το άφθαρτο, το δυναμικό στελεχιακό δυναμικό σε κάθε κόμμα.

Η ανακύκλωση των απαξιωμένων στη συνείδηση των πολιτών, ανεξάρτητα από την κομματική τους προέλευση θα φέρει αρνητικό πρόσημο, στην εικόνα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα στο νέο αρχηγό, αν υποκύψει στον πειρασμό να τους εντάξει στο δυναμικό της παράταξης.

Είναι τεράστια η ευθύνη του και θα χαθεί η μοναδική ευκαιρία να δοθεί οριστικό «χτύπημα» στην απόλυτη ηγεμονία του Αλέξη και της κυβέρνησης του. Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος να υποστεί ένα σκωτσέζικο ντους που θα «παγώσει» το κόμμα της ΝΔ για πολύ καιρό. Η κυβέρνηση παίζει στα δάχτυλα την επικοινωνία και έχει τα μέσα να επιστρατεύσει όλο τον μηχανισμό του λαϊκισμού και να παραμείνει ακόμη και στην πρώτη θέση στις επόμενες εκλογές. Το μεγάλο ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου σε μια εξουθενωμένη κοινωνία είναι ικανό να ανατρέψει κάθε λογικό εκλογικό αποτέλεσμα και έχουμε πρόσφατη εμπειρία. Το ποσοστό των ψηφοφόρων που αποφασίζει πάνω από την κάλπη, μη έχοντας στοιχειώδη επίγνωση της επόμενης μέρας, δεν πρέπει να μας εκπλήξει για το όποιο αποτέλεσμα. Γιατί τα κυβερνητικά αποθέματα περί «υπονόμευσης του έργου της από ξένα και ντόπια συμφέροντα» δεν έχουν ακόμα τελειώσει και θα βρουν «ευήκοα ώτα»!

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει να ξεφύγει από τον κύκλο των ατέρμονων πολιτικών αντιπαραθέσεων και να προβάλλει το  ελκυστικό αφήγημα της ανάπτυξης σε τομείς και την ελπίδα της αλήθειας που επικαλείται. Όχι μόνο στα λόγια αλλά και σε ολοκληρωμένες προτάσεις.

Συμπιεσμένη όσο ποτέ, απισχνασμένη οικονομικά και συρρικνωμένη εργασιακά, η κοινωνία, θα εναποθέσει τις ελπίδες και την ψήφο της σε εκείνη την παράταξη που θα την εμπιστευθεί για την πρόταση της, στο αύριο!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Φτιασιδώματα! Του Θανάση Παπαμιχαήλ



Ολοκληρώθηκε το δεύτερο συνέδριο της δεύτερης φοράς αριστεράς με πολλές εικόνες, ερωτηματικά, γαργάρες, κωλοτούμπες, δυναμικές απαιτήσεις, έμμεσες απειλές και με έντονη συναισθηματική φόρτιση εναντίον όσων απειλούν να καθαιρέσουν από την εξουσία την κοσμαγάπητη κυβέρνηση, των αυξήσεων φόρων και μείωσης των μισθών και συντάξεων.

Φυσικά είχαμε και την επανεκλογή του αρχηγού στην προεδρία του κόμματος με απώλειες της τάξης μόνο των διακοσίων ψήφων. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε αν οι διακόσιοι σύνεδροι ανήκουν στον παλιό κορμό της πρώτης φοράς αριστεράς, λόγω της διάψευσης των προσδοκιών τους από τον αρχηγό ή αν δεν έχουν ακόμη τηρηθεί οι υποσχέσεις για τους διορισμούς των ίδιων ή κοντινών συγγενών τους! Ενωτικό συνέδριο λόγο έλλειψης αντιπάλων. Ένας κούκος μπορεί να μη φέρνει την άνοιξη, ένας όμως αρχηγός αριστερού κόμματος μπορεί ακόμη και να αλλάξει το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Κι αυτό όχι μόνο το έλεγαν στο συνέδριο αλλά το πίστευαν κιόλας!

Η πιο σημαντική στιγμή του συνεδρίου ήταν όταν ο αρχηγός τους «κατακεραύνωσε» και τους υποχρέωσε να ξαναψηφίσουν γιατί δεν κατάλαβαν το θέμα και το πνεύμα του θέματος της ψηφοφορίας. Πανέξυπνοι οι σύνεδροι! Και με τέτοιους συνέδρους θα περίμενε κανείς να ακούσει ουσιαστικές φωνές αυτοκριτικής. Αντίθετα ακούστηκαν φωνές αυτοθαυμασμού και αυτοεπαίνων για τη σθεναρή στάση απέναντι σε εκβιασμούς των ανάλγητων ευρωπαίων. Σαν να είχαμε αυξήσεις μισθών και συντάξεων και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης να υλοποιείται ανελλιπώς!

Καταρρέουν ως κυβέρνηση και κρύβουν κάτω από το χαλί, τη δυσαρέσκεια των απλών πολιτών, επικαλούμενοι διαπλοκές, αυταπάτες, και τον ιμπεριαλισμό βασικό συστατικό στην γαρνιτούρα του εδέσματος της οικονομικής αποτυχίας.

Η προσπάθεια αναβίωσης και ανακύκλωσης ληγμένων συνθημάτων του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ και οι επιδιωκόμενες μεταγραφές επαγγελματιών πολιτικών, δεν συνεγείρουν πλέον τα προοδευτικά ανακλαστικά των πολιτών.

Κι όμως το συνέδριο της δεύτερης φοράς αριστεράς μπορεί να αποτελέσει το σημείο έναρξης νέων πολιτικών πρωτοβουλιών από την κυβέρνηση. Ήδη για αρκετούς πολιτικούς αναλυτές «μύρισαν» εκλογές. Η αδιαπραγμάτευτη απαίτηση του αρχηγού για απομείωση χρέους από τους δανειστές με το αιτιολογικό ότι περάσαμε στις αξιολογήσεις τα περισσότερα μαθήματα, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει πριν το 2018, διαφορετικά θα χρειαστεί να υπογραφεί και νέο μνημόνιο.

Και επειδή αυτό θα είναι είτε η χαριστική βολή στην παραμονή της κυβέρνησης, είτε η απαρχή ενός νέου σήριαλ που ακούει στο όνομα GREXIT δίνεται μια καλή ευκαιρία για πρόωρες εκλογές. Το νέο αφήγημα θα είναι αρκετά ευνοϊκό για την κυβέρνηση. Πάμε σε πρόωρες εκλογές γιατί και πάλι φταίνε οι άλλοι, ή συνεδριακές ασκήσεις εντυπωσιασμού. Φτιασιδώματα….
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Τα πρώτα συνεδριακά στερνόγραφα, του Θανάση Παπαμιχαήλ



Στο προηγούμενο συνέδριο το σύνθημα ήταν «με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με τα Μνημόνια»; Τώρα τα μνημόνια έγιναν γαργάρα και ξεχάστηκαν. Δεν συμφέρει και ούτε μπορούμε να τα φορτώνουμε μόνιμα σε άλλους. Τώρα νέο πολιτικό αφήγημα «τέλος τα μαθήματα».
Διαφωνείστε κάθετα και οριζόντια με τις φωνές που στηλιτεύουν παλαιά στελέχη κομμάτων να φλερτάρουν με την κυβέρνηση, ευελπιστώντας σε μια πιθανή αξιοποίηση τους. Επαγγελματίες της πολιτικής είναι και όχι μιας συγκεκριμένης πολιτικής ιδεολογίας. Τέλος οι ιδεολογικές αγκυλώσεις δεν γράφουμε…. Σύστημα πολιτικής επιβίωσης όλων των ιδεολογιών στην πράξη!
Ο θερμός εναγκαλισμός μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων κατά τη συνάντηση τους προϊδεάζει σύμπραξη κομματική; Θα πάνε στις νέες εκλογές ως ένα κόμμα ή ο ένας θα είναι η νέα «τάση» του άλλου;
Μετρημένοι στα δάχτυλα οι «γραβατομένοι» και τα εξεζητημένα ντυσίματα των γυναικών συνέδρων. Μαύρα μπλουζάκια, χρωματιστά παντελόνια, casual ντύσιμο για να θυμίζουν «αλλοτινές εποχές». Φυσικά τα πολυτελή αυτοκίνητα και η πληθώρα των αστυνομικών συνοδών έμειναν εκτός «νυμφώνος» πλην ορισμένων εξαιρέσεων. Τα μέτρα ασφαλείας πέραν του δέοντος αυστηρά. Φοβούνται τη μεγάλη αγάπη των απλών ανθρώπων και της γενιάς των 400 ευρώ, που θα ήθελαν να εκδηλωθούν.
«Έρχομαι από μακριά» στο μπλουζάκι διανοούμενου βουλευτή του συγκυβερνώντος κόμματος. Δεν μας αποκάλυψε όμως, που πάει, και αν προτίθεται στο μέλλον να φορέσει μπλουζάκι με το σύνθημα «φεύγω μακριά»!
Στα σκαριά είναι η σύγκρουση για την ιδεολογική πλατφόρμα – ταυτότητα του κόμματος, η ρήξη για τις σχέσεις κόμματος – κράτους – κυβέρνησης οι απειλές από τις μέχρι χθες «συνιστώσες» και σήμερα «τάσεις». Αναμένονται, σκληρή κριτική, προτάσεις για ηρωική έξοδο, αναμάσημα αριστερών πολιτικών και τσιτάτων, φωνές για απαγκιστρώσεις – αυτονομήσεις από το συγκυβερνών κόμμα, «χαρτί» ρήξης με τους δανειστές και «ενέσεις» τόνωσης του ηθικού των οπαδών του κόμματος. Ησυχάστε. Τα πάντα είναι υπό έλεγχο. Η διασφάλιση της εξουσίας είναι ο απώτερος στόχος. Και όλοι γνωρίζουν ότι το δυνατό χαρτί είναι ακόμη ο Αλέξης. Στο τέλος ότι πει. Χωρίς αυτόν το χάος! Φανταστείτε τι ποσοστά θα έπαιρνε το κόμμα σε δημοσκόπηση που θα έλειπε ο Αλέξης από «πρώτο βιολί»;
Με ενδιαφέρον αναμένεται το κλείσιμο του συνεδρίου από τον Αλέξη για να ακούσουμε ποιόν από τους «μαρτυριάρηδες» για το τύπωμα της δραχμής θα διαψεύσει. Και τι μέλλει γενέσθαι αν οι δανειστές δεν πάρουν σοβαρά την απαίτηση για απομείωση του χρέους …. Οψόμεθα. 
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Ο λαός λιμοκτονεί κι αυτοί το «χαβά» τους με τη διαπλοκή!




Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Διασταύρωσαν τα ξίφη τους, για άλλη μια φορά πριν από λίγες μέρες οι πολιτικοί μας αρχηγοί και μπράβο του. Εύγε τους! Αλλά τι περίμεναν να γίνει. Οι ιστορικοί του μέλλοντος έχουν να ασχοληθούν με περισσότερα ενδιαφέροντα θέματα, όπως οι ανοίκειες συμβιώσεις και δράσεις πολιτικού καιροσκοπισμού των συμμετασχόντων στην ελληνική βουλή της εξαετούς κρίσης παρά με τους καβγάδες αρκετών θερμοκέφαλων στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Είδαμε ένα πολιτικό καβγά σε επανάληψη από τον Μάρτιο για θέματα διαπλοκής αλλά δεν ακούσαμε τίποτα καινούργιο. Τα ίδια θέματα και ονόματα ανακυκλώνονται συνεχώς. Siemens, Παπασταύρου από τη μια μεριά, Καλογρίτσας, βοσκοτόπια, Τράπεζα Αττικής από την άλλη. Ένα πολιτικό σήριαλ με κατηγορίες, φωνασκίες, αντεγκλήσεις, που δεν εκπλήσσουν πια και δίνουν μόνο «τροφή» στα δελτία των τηλεοπτικών ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

Παράλληλα, γεμίζουν τοίχους και βομβαρδίζουν με τιτιβίσματα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κάτι σαν ντέρμπι κορυφαίων ποδοσφαιρικών ομάδων. Αποποίηση και ανεύθυνη μετακύλιση ευθυνών, υψηλοί τόνοι συζήτησης, απίστευτοι συμψηφισμοί, πεζοδρομιακοί διάλογοι προς τέρψιν των φίλιων δυνάμεων στα έδρανα της βουλής αλλά στους εναπομείναντες οπαδούς που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα.

Μια συζήτηση που άφησε αδιάφορους τους περισσότερους Έλληνες. Για άλλη μια φορά οι πολιτικοί ταγοί μας δεν έπιασαν τον σφυγμό της κοινωνίας, παρά την άποψη του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι πρέπει να σφυγμομετρεί την κοινωνία!!!

Το σκηνικό της ακραίας πόλωσης που διαμορφώθηκε για λίγες ώρες στο κοινοβούλιο, ουδόλως ενδιαφέρει τον πολίτη που ασφυκτιά να τα φέρει βόλτα, ούτε οι βαρείς χαρακτηρισμοί και αλληλοκατηγορίες για την αδιαφάνεια και τα συστήματα διαπλοκής σε παρελθόντα χρόνο. Με μια κοινωνία σε κατάσταση πανικού, με μια οικονομία στα όρια εμφράγματος, με ανασφάλεια να κυριαρχεί στην πλειονότητα των πολιτών και με ένα κράτος που φλερτάρει κάθε λίγο και λιγάκι με τη χρεοκοπία, οι πολιτικοί μας περί διαπλοκής… τυρβάζουν!

Δεν έχουν καταλάβει όλοι, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ότι χρέος τους είναι σε καθημερινή βάση να αναδεικνύουν τα αιτήματα και τις ανάγκες των πολιτών και να τα ικανοποιούν. Αυτή την εντολή έχουν πάρει από τους πολίτες που τους ψήφισαν. Ούτε να κονταροχτυπιούνται, ούτε να σηκώνουν «γάντια», ούτε να κάνουν επιλεκτική κριτική.

Σήμερα ένα μεγάλο μέρος του λαού βιώνει την απόλυτη, ακραία φτώχεια από την προνομιακή πολιτική στρατηγική που επέλεξαν οι κυβερνώντες. Για κάποιες ώρες παρακολουθήσαμε μια πολιτική σκιαμαχία που δεν ενδιαφέρει το μεγαλύτερο ποσοστό ούτε των τηλεθεατών που προτίμησαν άλλα πιο ενδιαφέροντα τηλεοπτικά προγράμματα.


Οι πολίτες αναζητούν εναγωνίως απαντήσεις για τους φόρους που τους τσακίζουν, για τον κίνδυνο να χάσουν το σπίτι τους, την εργασία τους, το βιός τους που με κόπο απέκτησαν. Η διαπλοκή δεν θα καταπολεμηθεί με συζητήσεις από τη βουλή αλλά από τη δικαιοσύνη. Αυτό γίνεται στις ευνομούμενες χώρες. 

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Η χώρα των απίθανων τύπων και κατοίκων, του Θανάση Παπαμιχαήλ


Μόνο σ’ αυτή τη χώρα θα μπορούσε να «ανθίσουν»τέτοια μπουμπούκια που με τις «κόπι – πάστε» ασυναρτησίες τους, έχουν κάνει όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας να παραμιλάνε. Συνδυάζουν την παντελή άγνοια, την απίστευτη αλαζονεία, την ποινικοποίηση κάθε αποκλίνουσας άποψης από τη δική τους και την κατάφωρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Ας ξεκινήσουμε την προσπάθεια κατανόησης της πολιτικής «σαλάτας» που μας σερβίρεται καθημερινά σε μικρές ή μεγάλες δόσεις. Άλλοτε ικανές να μας τινάξουν στον αέρα ως χώρα ή ως αγορά και άλλοτε να κινδυνεύουμε να «σκάσουμε» από τα γέλια ή να βάλουμε τα κλάματα από το επίπεδο των πολιτών αυτή τη φορά.

Σε ποια χώρα θα υπήρχαν πολίτες να τρέχουν σε συγκεντρώσεις και να πιστεύουν ότι ένας νέος «Καματερός» θα πληρώσει το χρέος του καθενός μας;
Σε ποια χώρα τα Πανεπιστήμια θα μοιάζουν όλο το χρόνο με πολύχρωμα κέντρα κομμάτων και οι φοιτητές θα μπορούν να φοιτούν μέχρι τα βαθιά γεράματα;
Σε ποια χώρα μια κυβέρνηση στερείται των αναγκαίων εσόδων κλείνοντας ιδιωτικά κανάλια επειδή δεν συμφωνεί με την πολιτική γραμμή που ακολουθούν;
Σε ποια χώρα, πλην των μη δημοκρατικών χωρών, για να πληγεί ο καπιταλισμός οδηγείται σε φτωχοποίηση το μεγαλύτερο ποσοστών των κατοίκων της;
Σε ποια χώρα η πλειονότητα των εκλεγμένων αρχόντων δείχνουν με τις αποφάσεις τους να έχουν πλήρη άγνοια της ελληνικής πραγματικότητας και μοναδική τους έννοια είναι η παχυλή μηνιαία αποζημίωση που εισπράττουν;
Σε ποια χώρα θα είναι βασικό πολιτικό σύνθημα το «είπα – ξείπα» και οι πολίτες θα το καταπίνουν αμάσητο;
Σε ποια χώρα θα πετάμε «λάσπη» σε επαγγελματίες δημοσκόπους και στη συνέχεια θα τα «μαζεύουμε» πίσω και ούτε γάτα ούτε ζημιά;
Σε ποια χώρα οι πολίτες δεν γνωρίζουν ποιες «βόμβες» οικονομικές, κοινωνικές, ακόμη και θρησκευτικές θα τους πλήξουν την επόμενη μέρα;
Σε ποια χώρα οι πολίτες ψηφίζουν «ελαφρά τη καρδία» και για «χαβαλέ».

Ζούμε σε μια χώρα απίθανων τύπων και κατοίκων που με την ψήφο τους επιλέγουν. Η ανακυττάρωση του πολιτικού προσωπικού εμποδίζεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση λόγω σταυρού προτίμησης και των γνωστών πελατειακών σχέσεων. Σε πρώτη φάση, ένας συνδυασμός σταυρού προτίμησης και λίστας θα μπορούσε να δώσει θετικά δείγματα ανανέωσης.

Νέοι, άφθαρτοι, καταρτισμένοι άνθρωποι από το χώρο των επιχειρήσεων είναι αναγκαίοι γγια να στελεχώσουν ένα καλύτερο κοινοβούλιο. Στο χέρι μας είναι!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Τρέξε, τρέξε Αλέξη… του Θανάση Παπαμιχαήλ




Για μια ακόμα φορά τρέχουμε να καλύψουμε τα προαπαιτούμενα της νέας αξιολόγησης. Αλλιώς η αποδέσμευση των κονδυλίων που είναι αναγκαία για να συνεχίσουμε να λειτουργούμε και να μην σερνόμαστε ως χώρα, δεν θα γίνει.
Το έργο βέβαια το έχουμε ξαναδεί. Με την ψυχή στο στόμα και με τα νεύρα μας κουρέλια κάθε λίγο και λιγάκι, με τις επισκέψεις των θεσμών. Και όλα αυτά γιατί ενώ συμφωνούμε για μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν, αδιαφορούμε και την τελευταία στιγμή τρέχουμε να αποφύγουμε το μοιραίο. Σκόπιμη καθυστέρηση όλων όσων υπογράψαμε και ανερμάτιστες δηλώσεις των κυβερνώντων προς τέρψη των ιθαγενών και της ιδεοληψία τους. Φυσικά καραδοκεί ο όλεθρος της χρεοκοπίας της χώρας και το περιβόητο Grexit δεν έχει εξαφανιστεί. Υπάρχει και περίπτωση να το ζητήσουμε κι εμείς οι ίδιοι αν συνεχιστεί η φτωχοποίηση και διογκωθεί το ποσοστό της ανεργίας. Νέα πρόσθετα μέτρα δεν αντέχουν άλλο οι πολίτες.

Σε λίγες μέρες θα ξανάρθουν για έλεγχο πεπραγμένων και ελλοχεύει ο κίνδυνος νέων μέτρων ή «πιστωτικού γεγονότος», μια απειλή που μας έγινε οικεία. Από την έναρξη της μνημονιακής περιόδου έχουμε βιώσει αρκετές «εικονικές» εκτελέσεις και εκβιασμούς, αλλά πάντα γλυτώναμε. Παίρναμε μια ανάσα μέχρι την επόμενη επίσκεψη των θεσμών. Όμως, πόσο μπορούμε να αντέξουμε μια τέτοια «τοξική» σχέση και πότε θα βρούμε τον «πάτο» της ύφεσης; Μήπως ο «πάτος» είναι το άπειρο;

Είναι ηλίου φαεινότερο πως ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση έχουν σαφές σχέδιο εξόδου από τη μνημονιακή κρίση. Υλοποιούν τη στρατηγική «βλέποντας και κάνοντας». Χαϊδεύουν αφτιά, επινοούν εξωτερικούς εχθρούς, αναμασούν τετριμμένα συνθήματα και ανούσιες ατάκες και ταλαιπωρούν τη λέξη ανάπτυξη. Ισότιμη ανάπτυξη ακούμε από την κυβέρνηση, αληθινή ανάπτυξη της οικονομίας από την αντιπολίτευση. Αλλά δεν τη βλέπουμε. Το παρήγορο είναι ότι μια άλλη λέξη «συμβόλαιο» δεν έχει μπει στην πολιτική φαρέτρα των κομμάτων. Ούτε συμβόλαιο με το λαό, ούτε συμβόλαιο τιμής, ούτε συμβόλαιο εξόδου από τα μνημόνια. Φοβούνται να βάλουν υπογραφές!

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι το τέως και νυν πολιτικό σύστημα έφεραν τη χώρα στα σημερινά απελπιστικά χάλια κι αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση να βιώνουμε ψέματα και αυταπάτες, τα χειρότερα είναι μπροστά μας.

Και όχι μόνο από κοινωνικής και οικονομικής άποψης, αλλά και από γεωπολιτικής. Το μεταναστευτικό είναι μια βραδυφλεγής βόμβα που σύντομα θα εκραγεί. Οι γειτονικές μας εστίες έντασης προμηνύουν «ζεστές» μέρες στα σύνορα μας και πιθανές νέες αυταπάτες θα έχουν υψηλό και οδυνηρό κόστος και όχι μόνο οικονομικό.

Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι η χώρα θα πρέπει επιτέλους να κυβερνηθεί υπεύθυνα γιατί ο επαπειλούμενος εκτροχιασμός του τρένου δεν θα είναι μόνο στο διαφημιστικό σποτάκι του συμπολιτευόμενου κόμματος. Θα είναι μια πραγματικότητα και ο πιο έμπειρος μηχανοδηγός δεν θα μπορέσει να το κρατήσει στις ράγες!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
- See more at: http://www.ekriti.gr/apopseis/trexe-trexe-alexi-toy-thanasi-papamihail#sthash.MqmxmAHT.dpuf