Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

Καλοί Σαμαρίτες και Αι Βασίληδες!




Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Οι "καλοί Σαμαρίτες" ευδοκιμούν πάντα με την έλευση της φτώχειας. Και η προβολή του έργου τους έχει σαν στόχο το θεάρεστο έργο της φιλανθρωπίας να υπακούει στις αρχές της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Πλημμυρίσαμε από καλούς Σαμαρίτες που προσφέρουν από καθημερινά γεύματα, τρόφιμα, παιχνίδια ακόμη και πετρέλαιο θέρμανσης! Καλοδεχούμενα θα πείτε όταν το επίσημο κράτος ενδιαφέρεται μόνο για την αναδιανομή της φτώχειας και τον αφανισμό της μεσαίας τάξης. Όμως οι καλοί Σαμαρίτες ξοδεύουν και αρκετά για την προβολή του φιλανθρωπικού τους έργου, με στόχους καθαρά εμπορικούς. Να προτιμηθούν από τους λίγους εναπομείναντες καταναλωτές έναντι των ανταγωνιστών τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα χωρίς "φτιασιδώματα" επικοινωνιακά. 
Προσωπικά, θα ήθελα μια κοινωνία χωρίς καλούς Σαμαρίτες να φέρνουν τα χριστουγεννιάτικα «καλούδια» τους γιατί δεν θα τα έχει ανάγκη η κοινωνία. Και το νέο επικοινωνιακό «φρούτο» της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης καλό θα είναι να απέχει της έντονης μαζικής προβολής! 
«Ου γνωστό η δεξιά σου τι ποιεί η αριστερά σου» λέει η Εκκλησία. «Κάνε το καλό και ρίχτο στο γυαλό» λέει ο θυμόσοφος λαός. Δεν λέει ρίχτο στην TV!
 
Αλλά για κάθε πάσχοντα συνάνθρωπο μας η ακένωτος πηγή ανιδιοτελούς προσφοράς δεν σταματάει στους ανωτέρω καλούς Σαμαρίτες δημιουργήματα της ενσκήψασας ως λαίλαπα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης στο χώρο της επικοινωνίας.
 
Έχουμε και τους Αι – Βασίληδες που έχουν ξεφυτρώσει σαν τα μανιτάρια στα κάθε είδους τηλεοπτικά προγράμματα των τηλεοπτικών σταθμών. Από το πρωί ίσαμε το βράδυ μοιράζονται καθημερινά χιλιάδες ευρώ με τελάληδες τους παρουσιαστές των εκπομπών. Μόνο με ένα τηλεφώνημα ή με την αγορά προϊόντων κερδίζετε μετρητά, ζεστά και λαϊκά όπως εύστοχα μας ενημερώνει γνωστή τηλεπερσόνα.
 
Τώρα, ποιοι τα κερδίζουν δεν το γνωρίζουμε επακριβώς δεδομένου ότι μια άλλη τηλεπαρουσιάστρια Αι – Βασίλης προβάλλει την κλήρωση των μετρητών «ζωντανά» σε real time!!! Και όλα αυτά για πωλήσεις κάποιων προϊόντων, για εισπράξεις μέσω των τηλεφωνημάτων και σίγουρα για αύξηση της τηλεθέασης.
 
Ενόψει των πιο γιορτινών ημερών του χρόνου, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους αναγνώστες μας τα φετινά Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά του 2017 να σηματοδοτήσουν το ξεκίνημα μιας αισιόδοξης και δημιουργικής εποχής, χωρίς την ανάγκη της κοινωνίας μας από καλούς Σαμαρίτες και να δώσει περισσότερη «φώτιση» σε πολλούς συμπολίτες μας για να καταλάβουν επιτέλους ότι Αι – Βασίληδες σταματάνε να υπάρχουν μετά από κάποια ηλικία. 
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

ΨΩΜΟΤΥΡΙ ΤΑ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑΤΑ



Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου
Για επικοινωνιακούς λόγους, η κυβέρνηση δρα μέσω πρωθυπουργικών διαγγελμάτων, την πιο προσφιλή μέθοδο δικαιολόγησης των κυβιστήσεων της. Η αρχή έγινε από τα πολλαπλά διαγγέλματα του δημοψηφίσματος και των εκλογών του Σεπτεμβρίου και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Χθες είχαμε το διάγγελμα της παροχής της «13ης σύνταξης», σε χαμηλοσυνταξιούχους, σήμερα έχουμε το διάγγελμα της «νησιωτικής πολιτικής» και αύριο τη νέα σειρά πρωτοβουλιών με επίκεντρο τους νέους λεονταρισμούς απέναντι στο κουαρτέτο των δανειστών.
Το αναμενόμενο διάγγελμα της ρήξης και της προσφυγής σε πρόωρες εκλογές σχεδιάζεται οσονούπω, αν δεν πετύχει ο «έντιμος συμβιβασμός» που ήδη μας έχει προαναγγελθεί από πρωτοκλασσάτο υπουργό που αποφάσισε να βάλει «νερό στο κρασί» του.
Ψωμοτύρι πλέον τα πρωθυπουργικά διαγγέλματα ενώ η μεσαία τάξη έχει καταρρεύσει κάτω από το βάρος των φόρων και της συρρίκνωσης του αποταμιευτικού «λίπους» της.
Παρά τις κυβερνητικές διαψεύσεις, τα σενάρια των πρόωρων εκλογών δίνουν και παίρνουν. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα παρατεταμένης αναμονής και αγωνίας για το επόμενο διάγγελμα, είναι πολύ δύσκολο για τους σημερινούς αντιπροσώπους μας στο κοινοβούλιο να προβλέψουν τη χρονική τους παραμονή στα έδρανα.
Όλες οι αμαρτίες του κόσμου και όλα τα «βάσανα» τα προερχόμενα από τα μνημόνια τα έχουν χρεωθεί. Από κόσκινο θα τους περάσουν οι πολίτες στις επόμενες εκλογές. Δεν είναι μονάχα τα κόμματα εξουσίας εκείνα που πρόκειται να απορροφήσουν εκλογικά τους κραδασμούς της κρίσης, αλλά και νυν βουλευτές ασχέτως αν έχουν μετάσχει ενεργά στη διακυβέρνηση.
Πάντως οι έχοντες σχέση με τη διακυβέρνηση βουλευτές που θεωρούνται μέρος των προβλημάτων που βιώνουν οι πολίτες καλά θα κάνουν να εύχονται να μην ακούσουν σύντομα το διάγγελμα των πρόωρων εκλογών. Για την πλειονότητα, θα ισχύσει η γνωστή παραδοχή «εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη ελλιπής»! Ευτυχώς που σε νέο διάγγελμα πληροφορηθήκαμε ότι αυξήθηκε το επίδομα ανεργίας.
Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει στην πολιτική επικοινωνία. Όταν «δουλέψει» ένα επικοινωνιακό τρικ, του αλλάζουμε τα φώτα στην επανάληψη. Με το παραμικρό, πολιτικό διάγγελμα με βαρύγδουπες ανακοινώσεις, νέες σκηνοθετικές αρχιτεκτονικές τύπου πλανητάρχη!
Τα συνεχή πολιτικά διαγγέλματα, δίκην πολιτικών πυροτεχνημάτων βλάπτουν σοβαρά την εικόνα του μοναδικού πρωταγωνιστή μετατρέποντας τον από σωτήρα σε αποσυναγωγό.
Το πιο αστείο είναι όταν τηλεοπτικά κανάλια διαφημίζουν με τρέϊλερ το νέο πολιτικό διάγγελμα όπως τα καθημερινά τηλεοπτικά προγράμματα τους.
Μπορείτε να φανταστείτε το διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά προς τον Ελληνικό λαό να είχε προαναγγελθεί από την τότε Ελληνική ραδιοφωνία!
Τα πολιτικά διαγγέλματα είτε με άρωμα μείωσης φόρων, είτε με μποναμάδες για ευπαθείς ομάδες, θα πρέπει να ονοματίζονται διαφορετικά. Αλλιώς θα χάσουν τη σοβαρότητα τους. Δεν μπορεί κάθε άγγελμα που ηχεί ευχάριστα σε μια μερίδα πολιτών να ονοματίζεται ως ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ!
* Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Αυτοδιοίκηση: Η φωτεινή πλευρά της πολιτικής. Του Θανάση Παπαμιχαήλ




Οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν. Και για να αλλάξει η πολιτική ηγεσία, θα πρέπει ο λαός να γίνει πολίτης.
 
Δύσκολα πράγματα ειδικά όταν οι πολιτικές ηγεσίες πολλών χωρών μοιάζουν με «παιδικές χαρές». Κάποιος θα πρέπει να τους σταματήσει πριν καταλήξει το μεγαλύτερο μέρος των λαών να κάνει «ελεύθερο κάμπινγκ» σε πάρκα, παγκάκια, εισόδους κλειστών καταστημάτων, δρόμους και κάτω από γέφυρες!
 
Μας διοικούν απίστευτοι πολιτικοί που με τις πράξεις τους ανατροφοδοτούν και επιταχύνουν την κάθε είδους κρίση, ενώ μετατρέπουν τα αποτελέσματα δημοψηφίσματος κατά το δοκούν αν δεν το μετατρέπουν σε ψήφο εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο τους.
 
Η χώρα μας αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, πληθώρα προκλήσεων όπως το προσφυγικό, η αποχαλίνωση εξωτερικών παραγόντων με τις επεκτατικές τους βλέψεις και επώδυνους συμβιβασμούς με τους δανειστές της. Και οι πολιτικοί ταγοί μας συνεχίζουν να  υπόσχονται περισσότερα από όσα θα μπορούσαν να προσφέρουν. Σύνηθες το φαινόμενο, ψέματα, αυταπάτες, πελατειακές σχέσεις, διαπλοκή, ασυνέπεια λόγων και έργων. Στις τηλεοράσεις ασκείται «υψηλή πολιτική» ποδοπατώντας πολλές από τις αξίες μιας κοινωνίας.
 
Ενεργά αντανακλαστικά, παρά την κρίση, επιδεικνύει η τοπική αυτοδιοίκηση αποδεικνύοντας ότι σε δύσκολους καιρούς είναι το «αποκούμπι» ενός ταλαιπωρημένου λαού. Είναι πραγματικά η φωτεινή πλευρά της πολιτικής γιατί στην αυτοδιοίκηση η αξιοκρατία κυριαρχεί.
 
Αξιοκρατία. Μια λέξη ξένη για τον τόπο τόσο “απόμακρη” που αναγκάζει κάθε χρόνο σε φυγή χιλιάδες Έλληνες που βλέπουν να ανέρχονται σε αξιώματα και να καταλαμβάνουν καίριες θέσεις κάθε λογής κομματικά στελέχη, τα οποία μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές που εκλέγονται ακόμη και στο ελληνικό κοινοβούλιο με μόνο προσόν την κομματική ταυτότητα. Με αποκλειστικό “όχημα” την υποταγή στο κόμμα, ήτοι την κομματική πειθαρχία, δεν είναι λίγες οι φορές που ο εκάστοτε πολιτικός αρχηγός συνθέτει με αυτή την λογική τα ψηφοδέλτια που “κατεβάζει” στις εκλογές με λίστα, επιβραβεύοντας πρόσωπα που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα επιλέγονταν ούτε για θυρωροί της πολυκατοικίας τους.
 
Η περίπτωση εξάλλου των εκλογών με λίστα είναι ο ιδανικότερος τρόπος για να απομακρύνεις τους άξιους και να επικροτήσεις όσους είναι αρεστοί στην εξουσία γιατί συνήθως την κολακεύουν και καταφέρνουν να γίνουν απαραίτητοι κυρίως γιατί αποφεύγουν να πουν επώδυνες αλήθειες.
 
Παράλληλα, με τον ίδιο τρόπο που ο κομματικός μηχανισμός διορίζει σε θέσεις ευθύνης θαυμαστές τηλεοπτικών προσώπων, ο Έλληνας ψηφοφόρος που σιχτιρίζει για τον νεποτισμό και την κομματοκρατία στις εθνικές εκλογές ψηφίζει είτε με βάση το δίπολο αριστερά δεξιά, είτε με βάση την ψευδαίσθηση ποιος είναι καλύτερος στον λαϊκισμό και την παροχολογία, είτε με το μοιρολατρικό μότο “το μη χείρον βέλτιστον” η αλλιώς να φύγουν οι παλιοί για να δοκιμάσουμε τους νεότερους. Η κατηγορία αυτών των κριτηρίων δημιουργεί δε τις καλύτερες συνθήκες για να επωάσει τους λεγόμενους ψηφοφόρους “κοψοχέρηδες”, τους μετανιωμένους εκλογείς που κατόπιν εορτής αντιλαμβάνονται το λάθος τους και δεσμεύονται ότι δεν θα ξαναψηφίσουν φθαρμένα πρόσωπα και συνδυασμούς αλλά σπανίως το τηρούν.
 
Αχτίδα φωτός ωστόσο τα τελευταία χρόνια αποτελεί η διαφοροποίηση στην ψήφο για τις τοπικές, δημοτικές και περιφερειακές εκλογές που φαίνεται να γίνεται με περισσότερο αξιοκρατικά και εκλογικευμένα κριτήρια, όπως ο πιο αξιόπιστος, ο πιο κατάλληλος, ο πιο άφθαρτος, ο πιο έμπειρός, ο πιο προσοντούχος, αυτός που έχει φρέσκες ιδέες και όχι αναγκαστικά ο νεότερος σε ηλικία, σε αντίθεση με το πιο κομματικός, ο πιο φαύλος, ο περισσότερο επιρρεπής στην παροχολογία, αυτός που πουλάει περισσότερο επικοινωνιακά αλλά στην ουσία αναπαράγει τα ίδια μονότονα κλισέ των προηγουμένων.
Το μοντέλο Μαυρογιαλούρου και Γκόρτσου στην τοπική αυτοδιοίκηση φαίνεται να ξεψυχά και να δίνει τη θέση του σε πιο υγιή αντανακλαστικά ψηφοφόρων που βλέπουν τον δήμο ή την κοινότητα τους ως το ευρύτερο σπίτι τους που πρέπει να προστατεύσουν από τα λαμόγια του παρελθόντος, πολιτικάντιδες που λυμαίνονταν τον τόπο τους και δεν δίστασαν να τον καταστρέψουν. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που και τα ίδια τα κόμματα κρατούν αποστάσεις από τους υποψηφίους των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεν δίνουν πλέον το περίφημο χρίσμα και όταν το κάνουν συνήθως ο κόσμος γυρνά την πλάτη σε αυτόν που θα το λάβει, προτιμώντας περισσότερο ανεξάρτητες υποψηφιότητες που δεν παραπέμπουν σε κομματικό παρελθόν και ανέλιξη σε κομματική ιεραρχία. Στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση φαίνεται λοιπόν ότι έχει εμπεδωθεί στον κόσμο το κριτήριο της καταλληλότητας με βάση τα προσόντα και την αξιοσύνη, κάτι που είναι πλέον απαραίτητο να συμβεί και στις εθνικές εκλογές, εκεί που διακυβεύονται πλέον τεράστια συμφέροντα για το μέλλον του τόπου, οικονομικά και κοινωνικά.
 
Φαίνεται λοιπόν ότι ο λαός γίνεται σοφότερος όσον αφορά τις επιλογές που κάνει ψηφίζοντας για δήμαρχο ή για περιφερειάρχη, μένει τώρα να αναλάβει και την πρόκληση των εθνικών εκλογών, επιλέγοντας ηγέτες που πραγματικά μπορούν να αναλάβουν ευθύνες και κόστη χωρίς να λαϊκίζουν και να μοιράζουν φρούδες ελπίδες. 
 
Η φωτεινή πλευρά της πολιτικής από αυτοδιοικητικούς και όχι πολιτικούς!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016


Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Προσώρας... Του Θανάση Παπαμιχαήλ




Προσώρας έχουν αποφευχθεί εσωτερικές αναταραχές στην συγκυβέρνηση. Το ενδεχόμενο όμως παραμένει ανοιχτό, μιας και οι βουλευτές θα κληθούν εντός ολίγων ημερών να ψηφίσουν τα αναγκαία, αλλά όχι καλά, μέτρα, αψηφώντας τις «κόκκινες γραμμές» των διακηρύξεων τους.
 
Προσώρας παραμένουν μιας και η συγκολλητική ουσία της εξουσίας κρατάει αρραγή την κοινοβουλευτική τους πλειοψηφία και αδιαφιλονίκητη την πρωτοκαθεδρία του αρχηγού, παρότι η εικόνα του έχει «θαμπώσει» σε κάποια σημεία με κυριότερο αυτό της αξιοπιστίας λόγων και έργων. Οι υψηλοί τόνοι επίθεσης του στον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν βρίσκουν πλέον πολλά «ευήκοα ώτα».
Η δημοσκοπική αποδοκιμασία της κυβέρνησης αποδιδόμενη στις αιχμές κατά των μέσων ενημέρωσης που προβάλλουν μόνο «αρνητικές ειδήσεις» δεν επαρκεί ούτε ως δευτερεύουσα αιτιολογία για την υπεράσπιση της ασκούμενης πολιτικής. 
 
Προσώρας ο αρχηγός παραμένει το «δυνατό» χαρτί αν και εκφράζεται έντονος προβληματισμός από τους «δικούς» του για το νέο αφήγημα του. ανάκαμψη μετά από το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και την αναδιάρθρωση του χρέους. Ένα νέο αφήγημα, ένα νέο success story με πολλές πιθανότητες να έχει την τύχη του προηγούμενου success story του αντιπάλου του. Για να επιβεβαιωθεί για μια ακόμη φορά η γνωστή ρήση «όπου ευημερούν οι αριθμοί δυστυχούν οι άνθρωποι».
 
Προσώρας η μάχη κατά της φτώχειας φαίνεται ότι θα είναι για μια ακόμη φορά, χαμένη. Η σκληρή πραγματικότητα δείχνει περισσότερα από το ένα τρίτο του πληθυσμού να έχει φτωχοποιηθεί, οι απλήρωτοι λογαριασμοί σε φόρους και υπηρεσίες κοινής ωφελείας να έχουν πολλαπλασιαστεί, οι δαπάνες διαβίωσης να έχουν συρρικνωθεί, να έχει υψωθεί «πόρτα» σε επενδύσεις και τα σημεία βρασμού της κοινωνίας να βρίσκονται στα κόκκινα!
 
Προσώρας δίνουμε απάντηση φορώντας το αγωνιστικό αμπέχονο και πάμε ταξίδι για να αποτίσουμε ένα επαναστατικό τελευταίο «χαίρε» στον μεγάλο δάσκαλο. Ίσως στην επιστροφή μας περιμένουν μια ηρωική έξοδος και απαλλαγή από τον εφιάλτη της επόμενης μέρας της διακυβέρνησης.
 
Προσώρας σε νέα φάση δομικής αντιπολίτευσης μπαίνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προβάλλοντας ως νέα ντριμ τιμ φρέσκων προσώπων, για να παίξουν το σύστημα man to man απέναντι στην κυβέρνηση, με αρκετές επιλογές κομματικών ενσήμων, εσωκομματικών ισορροπιών και έντονης τηλεοπτικής παρουσίας σε ιδεολογικό- πολιτικές αντιπαραθέσεις.
 
Προσώρας δεν να ακούσουμε από κανέναν το «αυθημερόν τελευθήσατω»! Η ποινή για όποιον πολιτικό ζημίωνε, με νόμο που πρότεινε και ψήφιζε, ηθικά την Αθήνα και δεν επαρκούσε η προσωπική του περιουσία να πληρώσει τον λογαριασμό. Αυτό επί Αθηναϊκής Δημοκρατίας γιατί σήμερα ούτε ψήγμα αυτοκριτικής δεν ακούμε από το πολιτικό προσωπικό, για το οικονομικό και κοινωνικό "γονάτισμα" που μας έχει υποχρεώσει ,με τους νόμους που ψήφισε. Το βολικό του "θεώρημα" μαζί τα φάγαμε" αλλά δεν εμφανίζονται στα Πόθεν Έσχες των πολιτών, γιατί δεν έκαναν καλό κουμάντο ,είναι κρύο ανέκδοτο. 'Η τρώμε κουτόχορτο η στρουθοκαμηλίζουμε λόγω άκρατου φιλοτομαρισμού, οι έχοντες το δικαίωμα του εκλέγειν.
 
Προσώρας πάμε ολοταχώς σε νέο επώδυνο μνημόνιο και έχει ο Θεός!
 
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος 

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Κλάφτα Χαράλαμπε…! Του Θανάση Παπαμιχαήλ



Κλάφτα Χαράλαμπε, αναφωνούν σε όλον τον κόσμο, δημοσκόποι, δημοσιολόγοι, πολιτικοί αναλυτές, επικοινωνιολόγοι και άλλοι ειδήμονες του «γλυκού νερού» της επικοινωνίας. Ο λόγος είναι απλός και ξεκάθαρος. Πλήρης η αποτυχία προβλέψεων και πολιτικών στρατηγικών. Το καρκίνωμα του εθνικιστικού λαϊκισμού πλημμυρίζει όλον τον κόσμο. Η αντι-παγκοσμιοποίηση απέναντι στην παγκοσμιοποίηση κερδίζει κατά κράτος! Κέρδισε το outsider, το βαρύ πυροβολικό του παγκόσμιου πολιτικού στερεώματος! Κέρδισε το BREXIT το  REMAIN και αρκετοί πιστεύουν ότι το φαινόμενο του εθνικιστικού λαϊκισμού, θα επαναληφθεί σε Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σε εκλογές. Ούτε οι μετρήσεις, ούτε τα media, ούτε τα ισχυρά testimonials από δυνατές προσωπικότητες, και stars των οπτικοακουστικών θεαμάτων, δεν φαίνεται να είναι ικανά να σταματήσουν το τσουνάμι της τιμωρητικής ψήφου. Όλα τα γνωστά προεκλογικά όπλα που χρησιμοποιούνται από τα «φαβορί» της κάθε αναμέτρησης θα γίνονται αυτεπίστροφα! Και αυτό δεν είναι «αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Θα είναι μια επώδυνη πραγματικότητα και για τους πολίτες και για το δημοκρατικό πολίτευμα!
 
Κλάφτα Χαράλαμπε! Η πολιτική ορθότητα καταποντίστηκε από τον άκρατο λαϊκισμό, και το ένστικτο ερασιτεχνών της πολιτικής, που αμφισβήτησαν τους διασημότερους δημοσκόπους και παράκουσαν τους ακριβότερους επικοινωνιολόγους και διαφημιστές. Προσώρας, αναζητείται νέα πολιτική γλώσσα, νέος πολιτικός λόγος, νέες πολιτικές προτάσεις που να αντιμετωπίζουν τα πραγματικά προβλήματα του εκλογικού σώματος.
 
Κλάφτα Χαράλαμπε και κατ’ επέκταση ο κόσμος όλος με το τι πρόκειται να συμβεί από τον νέο πλανητάρχη. Πλέει σε αχαρτογράφητα νερά το μέλλον όλων μας!
 
Κλάφτα Χαράλαμπε και στη χώρα μας γιατί το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών κομμάτων ενώ έπαθε, δεν έμαθε και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, στο ίδιο τροπάριο. Λαϊκισμός, εντυπωσιακά τσιτάτα, ρητορικές υπερβολές, βιτριολικές ατάκες, εγγενή ροπή προς το ψέμα, ασυνάρτητος και προβληματικός πολιτικός ακτιβισμός.
 
Κλάφτα Χαράλαμπε, γιατί η κοινωνία στην οποία ζούμε, αρέσκεται να ζει με ψευδαισθήσεις. Οι πολίτες απαιτούν να δίνουν ψήφο με ανταλλάγματα. Με το αζημίωτο κάθε φορά χωρίς να υπολογίζουν την μετέπειτα ζημιά που ελλοχεύει. Δος υμίν σήμερον, είναι το διαχρονικό σύνθημα όλων των εκλογών. Είναι γνωστό ότι το τάξιμο δεν έβλαψε κανέναν, η υλοποίηση πολλούς!
 
Κλάφτα Χαράλαμπε! Όταν ο Μεσσιανισμός είναι η διαχρονική και μόνιμη επωδός μιας κοινωνίας. Όταν περιμένει τη σωτηρία από Μεσσία ή από, από μηχανής Θεός που υπόσχεται να πληρώσει όλα τα χρέη για λογαριασμό της.
 
Κλάφτα Χαράλαμπε, αν δεν αλλάξει σύντομα ολόκληρο το πολιτικό δυναμικό της χώρας. Αν και στις νέες εκλογές η πολυθρύλητη πολιτική κυτταρική ανανέωση γίνει με κριτήρια πελατειακά, συνδικαλιστικά, προσωπικά και κομματικού σωλήνα.
 
Εδώ που βρισκόμαστε είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ακόμα και για σένα Χαραλάμπη!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
- See more at: http://www.ekriti.gr/apopseis/klafta-haralampe-toy-thanasi-papamihail#sthash.8cUEPFcD.dpuf

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Το καρκίνωμα του λαϊκισμού. Του Θανάση Παπαμιχαήλ




Δημοσκόποι και δημοσιολόγοι σε όλον τον κόσμο έχουν χάσει και τα αυγά και τα «πασχάλια» μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Οι κατ’ εξοχήν διαμορφωτές της κοινής γνώμης δεν είδαν το αντισυστημικό τσουνάμι απέναντι στο σύστημα της παγκοσμιοποίησης. Η προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης στην επιλογή της πολιτικής ορθότητας, έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα. Δεν πιάσανε τον σφυγμό του κόσμου. Ούτε στο Brexit, ούτε στις αμερικανικές εκλογές και στον θρίαμβο ενός λαϊκιστή δημαγωγού, ούτε και οι δικοί μας «φωστήρες» της επικοινωνίας στις εκλογές και στο δημοψήφισμα.

Ανάμεσα στου «πρώτους διδάξαντες», το παγκόσμιο ρεύμα της μαζικής διαμαρτυρίας, της αμφισβήτησης, της αγανάκτησης, της εύκολης και αβάσιμης καταγγελίας, φιγουράρουν και οι «δικές» μας αγανακτισμένες, πικραμένες μάζες ψηφοφόρων που με την εκδικητική ψήφο τους προτίμησαν να «σκοτώσουν» την κατσίκα του γείτονα αδιαφορώντας για το δικό τους μέλλον. Κοινή επωδός, η καταστροφή και το χάος. Το σύνδρομο του μελλοθάνατου!
Όπως όλοι καταλαβαίνουμε άλλαξαν τα πράγματα, για όσους ασχολούνται  με τα πολιτικά δρώμενα.. Για να κερδίσουν πλέον εκλογές σε όλο τον κόσμο χρειάζονται, αχαλίνωτος λαϊκισμός, θεωρίες συνωμοσίας, ανερμάτιστη ρητορική, πόλωση, διχασμός, συντεχνιακά κίνητρα, γραφικότητες, επιλεκτική ιδεολογική ανάγνωση της πραγματικότητας, φανφάρες εντυπωσιασμού, τοξικά τσιτάτα, υφολογικές υπερβολές, προεκλογικά ευχολόγια, πολιτικός ακτιβισμός, αμετροέπεια, βιτριολική αυταρέσκεια, χυδαία γλώσσα πεζοδρομίου, σεξιστικά αστεία, εμετικό ρατσιστικό χιούμορ, παντελής απουσία πολιτικής ορθότητας, κοινής λογικής, εμπιστοσύνης σε δημοσκοπικά ευρήματα και ύπαρξη μπόλικης τρέλας! Όσοι μπορείτε, κάντε τα "κτήμα" σας;

Προσώρας η τιμωρητική ψήφος θα κατευθύνεται σε ότι πιο ακραίο, προκλητικό, απροσάρμοστο, γκροτέσκο, γελοίο, λόγω παρενεργειών της νέας τάξης πραγμάτων, της γνωστής παγκοσμιοποίησης, και των αποτελεσμάτων των νέων οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων. Και ότι δεν αλλάζει, επιβάλλεται να καταστραφεί. Το γνωστό μας «γαία πυρί μειχθήτω»!

Το μείζον ζητούμενο, μετά την παγκόσμια τρελή πορεία των φοβισμένων και περιθωριοποιημένων ψηφοφόρων είναι πότε θα καταλάβουν ότι η λύση είναι η ψήφος της κοινής λογικής και όχι της καταστροφής. Και εδώ σημαντικό ρόλο θα παίξει ο νέος ηγέτης που θα ενσαρκώσει αυτό το όραμα και θα πείσει το μεγάλο αυτό κοινό των ψηφοφόρων να τον ακολουθήσει σε μια νέα πορεία δημιουργίας. Όμως το μεγαλύτερο διακύβευμα είναι ο χρόνος της ομαλής προσγείωσης στην κανονικότητα.

Απαραίτητη προϋπόθεση η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων όπως η άνιση κατανομή του παραγόμενου πλούτου, το μεταναστευτικό, οι απειλές επιβίωσης από τη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης, η ραγδαία άνοδος της ανεργίας.

Σε διαφορετική περίπτωση το καρκίνωμα του λαϊκισμού θα συνεχίσει να κατατρώει και τα πλέον υγιή κύτταρα των τοπικών κοινωνιών, παρασύροντας τες στο διάβα του, με μαθηματική ακρίβεια, στον όλεθρο. Σε απότομες προσγειώσεις με ανεξέλεγκτες συνέπειες!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
- See more at: http://www.ekriti.gr/apopseis/karkinoma-toy-laikismoy-toy-thanasi-papamihail#sthash.wteqQkqB.dpuf

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Πολιτικές προβλέψεις για το Νέο Χρόνο. Του Θανάση Παπαμιχαήλ




Στο χρονοντούλαπο της ιστορίας πολλά από τα σημερινά κόμματα θα κλειδωθούν οριστικά στο εγγύς μέλλον. Ήδη στις περισσότερες δημοσκοπήσεις «παγιώνεται» η έξοδος από το κοινοβούλιο των περισσότερων λεγόμενων «μικρών» κομμάτων. Η αξιωματική αντιπολίτευση αυξάνει τα ποσοστά της λόγω τιμωριτικής διάθεσης και το κυβερνών κόμμα «χάνει» ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων του, που κατευθύνεται στην επιλογή της αδιευκρίνιστης ψήφου. Οι «άστεγοι» τέως ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος, είναι κοντά στο ένα τρίτο των ψηφοφόρων του στις  τελευταίες εκλογές!

Εννέα στους δέκα πολίτες δηλώνουν δυσαρεστημένοι και από τις κυβερνητικές επιδόσεις και ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων θα προτιμήσει την αποχή λόγω δυσαρέσκειας του από τα πολιτικά κόμματα.

Δεν εμπιστεύονται και σταθερά πρώτος στην προτίμηση για Πρωθυπουργός ο ΚΑΝΕΝΑΣ. Απαξίωση και μηδενική ανοχή σε υποσχέσεις και περιόδους χάριτος. Οι πολίτες περιστρέφονται στον «κυκλώνα» τρίτο μνημόνιο και τους αφήνει αδιάφορους η πολιτική επικαιρότητα και τα απόνερα του ανασχηματισμού.

Έχουν καταλήξει σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ευρήματα, να κάνουν την αναμενόμενη ανατροπή, δίνοντας τέλος στην αναπαλαίωση του πολιτικού συστήματος. Το μεγάλο crash test με την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού δεν θα αργήσει να γίνει. Η απογοήτευση, η οργή, ο θυμός και η δυσφορία απέναντι στην ανακολουθία λόγων και έργων των παλαιών πολιτικών σχηματισμών, που συνεχίζουν να κουράζουν τους πολίτες με τις προσωπικές βιτριολικές αντιπαραθέσεις τους, καθιστούν τη σύγκρουση με κάθε τι νέο, αναπόφευκτη!

Σοκ και δέος οι προβλέψεις για το νέο χρόνο. Αναμένονται ,νέα και προσαυξημένα τα παλιά χαράτσια, απίστευτου ύψους ασφαλιστικές εισφορές, μισθοί που αρκούν για επιβίωση μόνο τον μισό μήνα, νέο ρεκόρ αύξησης λουκέτων και ένας "οδικός χάρτης" εξόδου από την ομαδική παράκρουση να αναζητείται εναγωνίως στα κυβερνητικά γραφεία. Αποσβόλωση και μαρμάρωμα για τους περισσότερους και κυρίως "αιώνιους" πολιτικούς μας, λόγω αναγκαστικής αποστρατείας τους! Μια αποστρατεία που θα επιβληθεί από τις νέες τάσεις κριτηρίων επιλογής του εκλογικού σώματος ,αποδεκατίζοντας ακόμη και τους περισσότερους παλιούς και γνωστούς μας κομματικούς σχηματισμούς,, φέρνοντας στο προσκήνιο νέους, που η επώαση τους φτάνει στο τέλος! Συστήνεται, σε αρκετούς πολιτικούς να επιλέξουν πρώτοι την πόρτα εξόδου, πριν τους την δείξουν οι ψηφοφόροι. Αν φυσικά θέλουν να φύγουν με το κεφάλι ψηλά! Το Re-Thinkpolitics είναι νομοτελειακό και θα πάρει σάρκα και οστά την νέα χρονιά.

Το κοντέρ θα μηδενίσει για πολλούς πολιτικούς που στήριζαν την ύπαρξη τους σε κομματική «καμαρίλα» δηλαδή κλειστές κομματικές διαδικασίες. Οι πολίτες είναι πολιτικά πιο συνειδητοποιημένοι και τα νέα μέσα ενημέρωσης ρίχνουν άπλετο φως στα πεπραγμένα τους.

Πολιτικά κόμματα και πολίτες διανύουν περίοδο αμφισβήτησης και δυσπιστίας. Η διανομή των κρατικών πόρων πρέπει να γίνεται προς όφελος του συνόλου των πολιτών και όχι της εκλογικής πελατείας τους. Με το νέο χρόνο θα δούμε νέους σχηματισμούς στην πολιτική κονίστρα, που θα προσπαθήσουν να ισορροπήσουν σε απόλυτα διάφανη σχέση με τους πολίτες. Οψόμεθα…
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
- See more at: http://www.ekriti.gr/apopseis/politikes-provlepseis-gia-neo-hrono-toy-thanasi-papamihail#sthash.IIClM7Nu.dpuf

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

ΟΡΓΟΥΕΛ-ΟΓΙΚΑ!

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου
Υπερτερεί στις δημοσκοπήσεις αλλά υστερεί σε πρωτοβουλίες agenda setting πολιτικών θεμάτων και προώθησης τους στην κοινή γνώμη, η αξιωματική αντιπολίτευση. Αντίθετα, στην Κυβέρνηση, σε καθημερινή βάση, επεξεργάζονται το πολιτικό story της ημέρας. Την «πολιτική γραμμή της ημέρας», η οποία μεταβιβάζεται από τα μίντια άμεσα, σκηνοθετώντας εικόνες και μηνύματα για να ενισχύσουν τις θέσεις τους και να προλάβουν τα αντίπαλα μηνύματα. Γνωρίζουν ότι η άσκηση εξουσίας ταυτίζεται με ένα είδος διαρκούς προεκλογικής εκστρατείας, με αποτέλεσμα να μην είναι αρκετά μόνο προγράμματα και εξηγήσεις αλλά και η δόμηση-σκηνοθέτηση ενός νέου πολιτικού οράματος, κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Τα παραδείγματα πολλά, από το δημοψήφισμα, την συνταγματική αναθεώρηση, το κλείσιμο των καναλιών ακόμη και την υποψηφιότητα του προέδρου ΕΣΡ. Υπαγορεύουν πολιτικές προτεραιότητες, που θεωρούν αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων τους.
Απώτεροι στόχοι είναι η απόσπαση της προσοχής των πολιτών από τα ουσιώδη διακυβεύματα όπως συνεχής φτωχοποίηση, τέταρτο μνημόνιο αλλά και η δημιουργία μιας αντί-πραγματικότητας, με μυθοπλασίες, για χειραγώγηση από τα μίντια και εχθρών του λαού που επεξεργάζονται την υποδούλωση της χώρας. Φυσικά διαθέτουν ικανότατους, δεξιοτέχνες storytellers δηλαδή πολιτικούς «παραμυθάδες»!
Η εικονική αφήγηση – προσομοίωση οράματος έχει στόχο να προκαλεί ερεθίσματα που παράγουν το προσδοκώμενο πολιτικό αποτέλεσμα, αδιάφορο αν μπορεί να εφαρμοστεί πιστά στην πραγματικότητα. Η επαναφορά του δέκατου τρίτου μισθού, το «σκίσιμο» των μνημονίων με ένα νόμο, το αλλάζουμε ή βουλιάζουμε και πολλές ακόμη πολιτικές «αφηγήσεις» Οργουελ-ογικής έμπνευσης, το αποκαλύπτουν!
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει να πάψει να είναι τόσο προβλέψιμο όσον αφορά τα πολιτικά του εργαλεία που περιορίζονται σε προγραμματικές εξαγγελίες των προθέσεων της για την επόμενη μέρα της ανάληψης της εξουσίας. Να οικοδομήσει την πολιτική ζωή που οραματίζεται για τους πολίτες με μια αφήγηση.
Μικρές, έξυπνες αφηγήσεις – ιστορίες που εικονογραφούνται τις πιο πολλές φορές και με τα πολιτικά συνθήματα. Στις σύγχρονες κοινωνίες, η πολιτική επικοινωνία των υποψηφίων εστιάζεται περισσότερο στη μάχη των αφηγήσεων του καθενός υποψήφιου παρά στη μάχη των ιδεών. Είναι η κύρια μορφή πολιτικού διαλόγου στη δημόσια ζωή. Στις μέρες μας ζούμε έντονα το storytelling στις αμερικανικές εκλογές. Τα μυθεύματα εκατέρωθεν των υποψήφιων περισσεύουν αλλά προέχει η κατάκτηση της εξουσίας.
Ο παραστατικός λόγος αντικατέστησε τον επίσημο και ο κατάλογος των στατιστικών δεν έχει τον ίδιο βαθμό επίδρασης στους ψηφοφόρους όσο ένα καλογραμμένο σενάριο – αφηγηματικό μιας πιθανής πολιτικής διακυβέρνησης.
Στη χώρα μας, η ανεξέλεγκτη κλιμάκωση της πολιτικής αντιπαράθεσης εγκυμονεί κινδύνους να βυθιστεί η χώρα είτε σε ακυβερνησία, είτε σε πολιτική αποσταθεροποίηση. Η κυβέρνηση – σεναριογράφος των επόμενων επεισοδίων που θα βιώσουμε προσεχώς, θα αποφασίσει αν θα δώσει, το τέλος με προσφυγή στις κάλπες ή θα συνεχίσει να επενδύει στην πόλωση, με άκρως αρνητική εξέλιξη για την κοινωνία.
Η πρυτάνευση της λογικής είναι το ζητούμενο από τους πολίτες για να έρθει επιτέλους η ανάπτυξη αλλά το πολιτικό προσωπικό της χώρας «πιθηκίζει» σε φυγόκεντρο περιδίνηση, για τη διαφύλαξη των στενών προσωπικών του ωφελειών. Αυταπατώνται και πάλι, έχοντας όμως την πλήρη συναίσθηση της αυταπάτης τους!


Πηγή άρθρου: http://new-deal.gr/orgouel-ogika/#ixzz4PJOA0N42

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Οι "καυτές πατάτες" της Νέας Δημοκρατίας. Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Πλανώνται πλάνην οικτρά, όσοι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πιστεύουν ότι η επικράτηση τους στις εκλογές θα είναι απλά ένας περίπατος. Η θεωρία του «ώριμου φρούτου» δεν είναι σίγουρο ότι θα ισχύσει στις επόμενες εκλογές παρόλο που στις δημοσκοπήσεις η διαφορά μεταξύ των δύο μονομάχων είναι διψήφια υπέρ του κόμματος του Κυριάκου.

Η αναιμική δυναμική της ΝΔ όμως που επίσης αναδεικνύεται από τις μετρήσεις δείχνει ότι ο νέος αρχηγός της θα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των περισσότερων πολιτών, δημιουργώντας ένα ρεύμα στην κοινωνία για τη σωτηρία της παρτίδας. Και οι πολίτες περιμένουν πρώτα να δουν τις αλλαγές στο εσωτερικό του κόμματος και μετά στη χώρα.

Περιμένουν να σταματήσει κάθε «γιουρούσι» στις τάξεις και στα ψηφοδέλτια του κόμματος από ληγμένα πολιτικά πρόσωπα που βλέποντας το νέο τρένο της εξουσίας να έρχεται θέλουν να επιβιβαστούν και να πιάσουν τις «πρώτες» θέσεις. Να αντισταθεί στους κόλακες που τον περιστοιχίζουν και δηλώνουν σε όλους τους τόνους «έμπιστοι αυλής»! Οι αυλοκόλακες κάνουν το μεγαλύτερο κακό σε κάθε παράταξη.

Περιμένουν να επιλέξει νέους, δυναμικούς, υπεύθυνους των κομματικών του οργανώσεων έστω κι αν δυσαρεστήσει κομματάρχες τύπου «Γκόρτσου».

Η κοινωνία τους έχει απορρίψει. Θέλει το νέο, το άφθαρτο, το δυναμικό στελεχιακό δυναμικό σε κάθε κόμμα.

Η ανακύκλωση των απαξιωμένων στη συνείδηση των πολιτών, ανεξάρτητα από την κομματική τους προέλευση θα φέρει αρνητικό πρόσημο, στην εικόνα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα στο νέο αρχηγό, αν υποκύψει στον πειρασμό να τους εντάξει στο δυναμικό της παράταξης.

Είναι τεράστια η ευθύνη του και θα χαθεί η μοναδική ευκαιρία να δοθεί οριστικό «χτύπημα» στην απόλυτη ηγεμονία του Αλέξη και της κυβέρνησης του. Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος να υποστεί ένα σκωτσέζικο ντους που θα «παγώσει» το κόμμα της ΝΔ για πολύ καιρό. Η κυβέρνηση παίζει στα δάχτυλα την επικοινωνία και έχει τα μέσα να επιστρατεύσει όλο τον μηχανισμό του λαϊκισμού και να παραμείνει ακόμη και στην πρώτη θέση στις επόμενες εκλογές. Το μεγάλο ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου σε μια εξουθενωμένη κοινωνία είναι ικανό να ανατρέψει κάθε λογικό εκλογικό αποτέλεσμα και έχουμε πρόσφατη εμπειρία. Το ποσοστό των ψηφοφόρων που αποφασίζει πάνω από την κάλπη, μη έχοντας στοιχειώδη επίγνωση της επόμενης μέρας, δεν πρέπει να μας εκπλήξει για το όποιο αποτέλεσμα. Γιατί τα κυβερνητικά αποθέματα περί «υπονόμευσης του έργου της από ξένα και ντόπια συμφέροντα» δεν έχουν ακόμα τελειώσει και θα βρουν «ευήκοα ώτα»!

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει να ξεφύγει από τον κύκλο των ατέρμονων πολιτικών αντιπαραθέσεων και να προβάλλει το  ελκυστικό αφήγημα της ανάπτυξης σε τομείς και την ελπίδα της αλήθειας που επικαλείται. Όχι μόνο στα λόγια αλλά και σε ολοκληρωμένες προτάσεις.

Συμπιεσμένη όσο ποτέ, απισχνασμένη οικονομικά και συρρικνωμένη εργασιακά, η κοινωνία, θα εναποθέσει τις ελπίδες και την ψήφο της σε εκείνη την παράταξη που θα την εμπιστευθεί για την πρόταση της, στο αύριο!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Φτιασιδώματα! Του Θανάση Παπαμιχαήλ



Ολοκληρώθηκε το δεύτερο συνέδριο της δεύτερης φοράς αριστεράς με πολλές εικόνες, ερωτηματικά, γαργάρες, κωλοτούμπες, δυναμικές απαιτήσεις, έμμεσες απειλές και με έντονη συναισθηματική φόρτιση εναντίον όσων απειλούν να καθαιρέσουν από την εξουσία την κοσμαγάπητη κυβέρνηση, των αυξήσεων φόρων και μείωσης των μισθών και συντάξεων.

Φυσικά είχαμε και την επανεκλογή του αρχηγού στην προεδρία του κόμματος με απώλειες της τάξης μόνο των διακοσίων ψήφων. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε αν οι διακόσιοι σύνεδροι ανήκουν στον παλιό κορμό της πρώτης φοράς αριστεράς, λόγω της διάψευσης των προσδοκιών τους από τον αρχηγό ή αν δεν έχουν ακόμη τηρηθεί οι υποσχέσεις για τους διορισμούς των ίδιων ή κοντινών συγγενών τους! Ενωτικό συνέδριο λόγο έλλειψης αντιπάλων. Ένας κούκος μπορεί να μη φέρνει την άνοιξη, ένας όμως αρχηγός αριστερού κόμματος μπορεί ακόμη και να αλλάξει το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Κι αυτό όχι μόνο το έλεγαν στο συνέδριο αλλά το πίστευαν κιόλας!

Η πιο σημαντική στιγμή του συνεδρίου ήταν όταν ο αρχηγός τους «κατακεραύνωσε» και τους υποχρέωσε να ξαναψηφίσουν γιατί δεν κατάλαβαν το θέμα και το πνεύμα του θέματος της ψηφοφορίας. Πανέξυπνοι οι σύνεδροι! Και με τέτοιους συνέδρους θα περίμενε κανείς να ακούσει ουσιαστικές φωνές αυτοκριτικής. Αντίθετα ακούστηκαν φωνές αυτοθαυμασμού και αυτοεπαίνων για τη σθεναρή στάση απέναντι σε εκβιασμούς των ανάλγητων ευρωπαίων. Σαν να είχαμε αυξήσεις μισθών και συντάξεων και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης να υλοποιείται ανελλιπώς!

Καταρρέουν ως κυβέρνηση και κρύβουν κάτω από το χαλί, τη δυσαρέσκεια των απλών πολιτών, επικαλούμενοι διαπλοκές, αυταπάτες, και τον ιμπεριαλισμό βασικό συστατικό στην γαρνιτούρα του εδέσματος της οικονομικής αποτυχίας.

Η προσπάθεια αναβίωσης και ανακύκλωσης ληγμένων συνθημάτων του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ και οι επιδιωκόμενες μεταγραφές επαγγελματιών πολιτικών, δεν συνεγείρουν πλέον τα προοδευτικά ανακλαστικά των πολιτών.

Κι όμως το συνέδριο της δεύτερης φοράς αριστεράς μπορεί να αποτελέσει το σημείο έναρξης νέων πολιτικών πρωτοβουλιών από την κυβέρνηση. Ήδη για αρκετούς πολιτικούς αναλυτές «μύρισαν» εκλογές. Η αδιαπραγμάτευτη απαίτηση του αρχηγού για απομείωση χρέους από τους δανειστές με το αιτιολογικό ότι περάσαμε στις αξιολογήσεις τα περισσότερα μαθήματα, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει πριν το 2018, διαφορετικά θα χρειαστεί να υπογραφεί και νέο μνημόνιο.

Και επειδή αυτό θα είναι είτε η χαριστική βολή στην παραμονή της κυβέρνησης, είτε η απαρχή ενός νέου σήριαλ που ακούει στο όνομα GREXIT δίνεται μια καλή ευκαιρία για πρόωρες εκλογές. Το νέο αφήγημα θα είναι αρκετά ευνοϊκό για την κυβέρνηση. Πάμε σε πρόωρες εκλογές γιατί και πάλι φταίνε οι άλλοι, ή συνεδριακές ασκήσεις εντυπωσιασμού. Φτιασιδώματα….
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Τα πρώτα συνεδριακά στερνόγραφα, του Θανάση Παπαμιχαήλ



Στο προηγούμενο συνέδριο το σύνθημα ήταν «με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με τα Μνημόνια»; Τώρα τα μνημόνια έγιναν γαργάρα και ξεχάστηκαν. Δεν συμφέρει και ούτε μπορούμε να τα φορτώνουμε μόνιμα σε άλλους. Τώρα νέο πολιτικό αφήγημα «τέλος τα μαθήματα».
Διαφωνείστε κάθετα και οριζόντια με τις φωνές που στηλιτεύουν παλαιά στελέχη κομμάτων να φλερτάρουν με την κυβέρνηση, ευελπιστώντας σε μια πιθανή αξιοποίηση τους. Επαγγελματίες της πολιτικής είναι και όχι μιας συγκεκριμένης πολιτικής ιδεολογίας. Τέλος οι ιδεολογικές αγκυλώσεις δεν γράφουμε…. Σύστημα πολιτικής επιβίωσης όλων των ιδεολογιών στην πράξη!
Ο θερμός εναγκαλισμός μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων κατά τη συνάντηση τους προϊδεάζει σύμπραξη κομματική; Θα πάνε στις νέες εκλογές ως ένα κόμμα ή ο ένας θα είναι η νέα «τάση» του άλλου;
Μετρημένοι στα δάχτυλα οι «γραβατομένοι» και τα εξεζητημένα ντυσίματα των γυναικών συνέδρων. Μαύρα μπλουζάκια, χρωματιστά παντελόνια, casual ντύσιμο για να θυμίζουν «αλλοτινές εποχές». Φυσικά τα πολυτελή αυτοκίνητα και η πληθώρα των αστυνομικών συνοδών έμειναν εκτός «νυμφώνος» πλην ορισμένων εξαιρέσεων. Τα μέτρα ασφαλείας πέραν του δέοντος αυστηρά. Φοβούνται τη μεγάλη αγάπη των απλών ανθρώπων και της γενιάς των 400 ευρώ, που θα ήθελαν να εκδηλωθούν.
«Έρχομαι από μακριά» στο μπλουζάκι διανοούμενου βουλευτή του συγκυβερνώντος κόμματος. Δεν μας αποκάλυψε όμως, που πάει, και αν προτίθεται στο μέλλον να φορέσει μπλουζάκι με το σύνθημα «φεύγω μακριά»!
Στα σκαριά είναι η σύγκρουση για την ιδεολογική πλατφόρμα – ταυτότητα του κόμματος, η ρήξη για τις σχέσεις κόμματος – κράτους – κυβέρνησης οι απειλές από τις μέχρι χθες «συνιστώσες» και σήμερα «τάσεις». Αναμένονται, σκληρή κριτική, προτάσεις για ηρωική έξοδο, αναμάσημα αριστερών πολιτικών και τσιτάτων, φωνές για απαγκιστρώσεις – αυτονομήσεις από το συγκυβερνών κόμμα, «χαρτί» ρήξης με τους δανειστές και «ενέσεις» τόνωσης του ηθικού των οπαδών του κόμματος. Ησυχάστε. Τα πάντα είναι υπό έλεγχο. Η διασφάλιση της εξουσίας είναι ο απώτερος στόχος. Και όλοι γνωρίζουν ότι το δυνατό χαρτί είναι ακόμη ο Αλέξης. Στο τέλος ότι πει. Χωρίς αυτόν το χάος! Φανταστείτε τι ποσοστά θα έπαιρνε το κόμμα σε δημοσκόπηση που θα έλειπε ο Αλέξης από «πρώτο βιολί»;
Με ενδιαφέρον αναμένεται το κλείσιμο του συνεδρίου από τον Αλέξη για να ακούσουμε ποιόν από τους «μαρτυριάρηδες» για το τύπωμα της δραχμής θα διαψεύσει. Και τι μέλλει γενέσθαι αν οι δανειστές δεν πάρουν σοβαρά την απαίτηση για απομείωση του χρέους …. Οψόμεθα. 
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Ο λαός λιμοκτονεί κι αυτοί το «χαβά» τους με τη διαπλοκή!




Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Διασταύρωσαν τα ξίφη τους, για άλλη μια φορά πριν από λίγες μέρες οι πολιτικοί μας αρχηγοί και μπράβο του. Εύγε τους! Αλλά τι περίμεναν να γίνει. Οι ιστορικοί του μέλλοντος έχουν να ασχοληθούν με περισσότερα ενδιαφέροντα θέματα, όπως οι ανοίκειες συμβιώσεις και δράσεις πολιτικού καιροσκοπισμού των συμμετασχόντων στην ελληνική βουλή της εξαετούς κρίσης παρά με τους καβγάδες αρκετών θερμοκέφαλων στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Είδαμε ένα πολιτικό καβγά σε επανάληψη από τον Μάρτιο για θέματα διαπλοκής αλλά δεν ακούσαμε τίποτα καινούργιο. Τα ίδια θέματα και ονόματα ανακυκλώνονται συνεχώς. Siemens, Παπασταύρου από τη μια μεριά, Καλογρίτσας, βοσκοτόπια, Τράπεζα Αττικής από την άλλη. Ένα πολιτικό σήριαλ με κατηγορίες, φωνασκίες, αντεγκλήσεις, που δεν εκπλήσσουν πια και δίνουν μόνο «τροφή» στα δελτία των τηλεοπτικών ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

Παράλληλα, γεμίζουν τοίχους και βομβαρδίζουν με τιτιβίσματα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κάτι σαν ντέρμπι κορυφαίων ποδοσφαιρικών ομάδων. Αποποίηση και ανεύθυνη μετακύλιση ευθυνών, υψηλοί τόνοι συζήτησης, απίστευτοι συμψηφισμοί, πεζοδρομιακοί διάλογοι προς τέρψιν των φίλιων δυνάμεων στα έδρανα της βουλής αλλά στους εναπομείναντες οπαδούς που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα.

Μια συζήτηση που άφησε αδιάφορους τους περισσότερους Έλληνες. Για άλλη μια φορά οι πολιτικοί ταγοί μας δεν έπιασαν τον σφυγμό της κοινωνίας, παρά την άποψη του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι πρέπει να σφυγμομετρεί την κοινωνία!!!

Το σκηνικό της ακραίας πόλωσης που διαμορφώθηκε για λίγες ώρες στο κοινοβούλιο, ουδόλως ενδιαφέρει τον πολίτη που ασφυκτιά να τα φέρει βόλτα, ούτε οι βαρείς χαρακτηρισμοί και αλληλοκατηγορίες για την αδιαφάνεια και τα συστήματα διαπλοκής σε παρελθόντα χρόνο. Με μια κοινωνία σε κατάσταση πανικού, με μια οικονομία στα όρια εμφράγματος, με ανασφάλεια να κυριαρχεί στην πλειονότητα των πολιτών και με ένα κράτος που φλερτάρει κάθε λίγο και λιγάκι με τη χρεοκοπία, οι πολιτικοί μας περί διαπλοκής… τυρβάζουν!

Δεν έχουν καταλάβει όλοι, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ότι χρέος τους είναι σε καθημερινή βάση να αναδεικνύουν τα αιτήματα και τις ανάγκες των πολιτών και να τα ικανοποιούν. Αυτή την εντολή έχουν πάρει από τους πολίτες που τους ψήφισαν. Ούτε να κονταροχτυπιούνται, ούτε να σηκώνουν «γάντια», ούτε να κάνουν επιλεκτική κριτική.

Σήμερα ένα μεγάλο μέρος του λαού βιώνει την απόλυτη, ακραία φτώχεια από την προνομιακή πολιτική στρατηγική που επέλεξαν οι κυβερνώντες. Για κάποιες ώρες παρακολουθήσαμε μια πολιτική σκιαμαχία που δεν ενδιαφέρει το μεγαλύτερο ποσοστό ούτε των τηλεθεατών που προτίμησαν άλλα πιο ενδιαφέροντα τηλεοπτικά προγράμματα.


Οι πολίτες αναζητούν εναγωνίως απαντήσεις για τους φόρους που τους τσακίζουν, για τον κίνδυνο να χάσουν το σπίτι τους, την εργασία τους, το βιός τους που με κόπο απέκτησαν. Η διαπλοκή δεν θα καταπολεμηθεί με συζητήσεις από τη βουλή αλλά από τη δικαιοσύνη. Αυτό γίνεται στις ευνομούμενες χώρες. 

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Η χώρα των απίθανων τύπων και κατοίκων, του Θανάση Παπαμιχαήλ


Μόνο σ’ αυτή τη χώρα θα μπορούσε να «ανθίσουν»τέτοια μπουμπούκια που με τις «κόπι – πάστε» ασυναρτησίες τους, έχουν κάνει όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας να παραμιλάνε. Συνδυάζουν την παντελή άγνοια, την απίστευτη αλαζονεία, την ποινικοποίηση κάθε αποκλίνουσας άποψης από τη δική τους και την κατάφωρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Ας ξεκινήσουμε την προσπάθεια κατανόησης της πολιτικής «σαλάτας» που μας σερβίρεται καθημερινά σε μικρές ή μεγάλες δόσεις. Άλλοτε ικανές να μας τινάξουν στον αέρα ως χώρα ή ως αγορά και άλλοτε να κινδυνεύουμε να «σκάσουμε» από τα γέλια ή να βάλουμε τα κλάματα από το επίπεδο των πολιτών αυτή τη φορά.

Σε ποια χώρα θα υπήρχαν πολίτες να τρέχουν σε συγκεντρώσεις και να πιστεύουν ότι ένας νέος «Καματερός» θα πληρώσει το χρέος του καθενός μας;
Σε ποια χώρα τα Πανεπιστήμια θα μοιάζουν όλο το χρόνο με πολύχρωμα κέντρα κομμάτων και οι φοιτητές θα μπορούν να φοιτούν μέχρι τα βαθιά γεράματα;
Σε ποια χώρα μια κυβέρνηση στερείται των αναγκαίων εσόδων κλείνοντας ιδιωτικά κανάλια επειδή δεν συμφωνεί με την πολιτική γραμμή που ακολουθούν;
Σε ποια χώρα, πλην των μη δημοκρατικών χωρών, για να πληγεί ο καπιταλισμός οδηγείται σε φτωχοποίηση το μεγαλύτερο ποσοστών των κατοίκων της;
Σε ποια χώρα η πλειονότητα των εκλεγμένων αρχόντων δείχνουν με τις αποφάσεις τους να έχουν πλήρη άγνοια της ελληνικής πραγματικότητας και μοναδική τους έννοια είναι η παχυλή μηνιαία αποζημίωση που εισπράττουν;
Σε ποια χώρα θα είναι βασικό πολιτικό σύνθημα το «είπα – ξείπα» και οι πολίτες θα το καταπίνουν αμάσητο;
Σε ποια χώρα θα πετάμε «λάσπη» σε επαγγελματίες δημοσκόπους και στη συνέχεια θα τα «μαζεύουμε» πίσω και ούτε γάτα ούτε ζημιά;
Σε ποια χώρα οι πολίτες δεν γνωρίζουν ποιες «βόμβες» οικονομικές, κοινωνικές, ακόμη και θρησκευτικές θα τους πλήξουν την επόμενη μέρα;
Σε ποια χώρα οι πολίτες ψηφίζουν «ελαφρά τη καρδία» και για «χαβαλέ».

Ζούμε σε μια χώρα απίθανων τύπων και κατοίκων που με την ψήφο τους επιλέγουν. Η ανακυττάρωση του πολιτικού προσωπικού εμποδίζεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση λόγω σταυρού προτίμησης και των γνωστών πελατειακών σχέσεων. Σε πρώτη φάση, ένας συνδυασμός σταυρού προτίμησης και λίστας θα μπορούσε να δώσει θετικά δείγματα ανανέωσης.

Νέοι, άφθαρτοι, καταρτισμένοι άνθρωποι από το χώρο των επιχειρήσεων είναι αναγκαίοι γγια να στελεχώσουν ένα καλύτερο κοινοβούλιο. Στο χέρι μας είναι!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Τρέξε, τρέξε Αλέξη… του Θανάση Παπαμιχαήλ




Για μια ακόμα φορά τρέχουμε να καλύψουμε τα προαπαιτούμενα της νέας αξιολόγησης. Αλλιώς η αποδέσμευση των κονδυλίων που είναι αναγκαία για να συνεχίσουμε να λειτουργούμε και να μην σερνόμαστε ως χώρα, δεν θα γίνει.
Το έργο βέβαια το έχουμε ξαναδεί. Με την ψυχή στο στόμα και με τα νεύρα μας κουρέλια κάθε λίγο και λιγάκι, με τις επισκέψεις των θεσμών. Και όλα αυτά γιατί ενώ συμφωνούμε για μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν, αδιαφορούμε και την τελευταία στιγμή τρέχουμε να αποφύγουμε το μοιραίο. Σκόπιμη καθυστέρηση όλων όσων υπογράψαμε και ανερμάτιστες δηλώσεις των κυβερνώντων προς τέρψη των ιθαγενών και της ιδεοληψία τους. Φυσικά καραδοκεί ο όλεθρος της χρεοκοπίας της χώρας και το περιβόητο Grexit δεν έχει εξαφανιστεί. Υπάρχει και περίπτωση να το ζητήσουμε κι εμείς οι ίδιοι αν συνεχιστεί η φτωχοποίηση και διογκωθεί το ποσοστό της ανεργίας. Νέα πρόσθετα μέτρα δεν αντέχουν άλλο οι πολίτες.

Σε λίγες μέρες θα ξανάρθουν για έλεγχο πεπραγμένων και ελλοχεύει ο κίνδυνος νέων μέτρων ή «πιστωτικού γεγονότος», μια απειλή που μας έγινε οικεία. Από την έναρξη της μνημονιακής περιόδου έχουμε βιώσει αρκετές «εικονικές» εκτελέσεις και εκβιασμούς, αλλά πάντα γλυτώναμε. Παίρναμε μια ανάσα μέχρι την επόμενη επίσκεψη των θεσμών. Όμως, πόσο μπορούμε να αντέξουμε μια τέτοια «τοξική» σχέση και πότε θα βρούμε τον «πάτο» της ύφεσης; Μήπως ο «πάτος» είναι το άπειρο;

Είναι ηλίου φαεινότερο πως ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση έχουν σαφές σχέδιο εξόδου από τη μνημονιακή κρίση. Υλοποιούν τη στρατηγική «βλέποντας και κάνοντας». Χαϊδεύουν αφτιά, επινοούν εξωτερικούς εχθρούς, αναμασούν τετριμμένα συνθήματα και ανούσιες ατάκες και ταλαιπωρούν τη λέξη ανάπτυξη. Ισότιμη ανάπτυξη ακούμε από την κυβέρνηση, αληθινή ανάπτυξη της οικονομίας από την αντιπολίτευση. Αλλά δεν τη βλέπουμε. Το παρήγορο είναι ότι μια άλλη λέξη «συμβόλαιο» δεν έχει μπει στην πολιτική φαρέτρα των κομμάτων. Ούτε συμβόλαιο με το λαό, ούτε συμβόλαιο τιμής, ούτε συμβόλαιο εξόδου από τα μνημόνια. Φοβούνται να βάλουν υπογραφές!

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι το τέως και νυν πολιτικό σύστημα έφεραν τη χώρα στα σημερινά απελπιστικά χάλια κι αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση να βιώνουμε ψέματα και αυταπάτες, τα χειρότερα είναι μπροστά μας.

Και όχι μόνο από κοινωνικής και οικονομικής άποψης, αλλά και από γεωπολιτικής. Το μεταναστευτικό είναι μια βραδυφλεγής βόμβα που σύντομα θα εκραγεί. Οι γειτονικές μας εστίες έντασης προμηνύουν «ζεστές» μέρες στα σύνορα μας και πιθανές νέες αυταπάτες θα έχουν υψηλό και οδυνηρό κόστος και όχι μόνο οικονομικό.

Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι η χώρα θα πρέπει επιτέλους να κυβερνηθεί υπεύθυνα γιατί ο επαπειλούμενος εκτροχιασμός του τρένου δεν θα είναι μόνο στο διαφημιστικό σποτάκι του συμπολιτευόμενου κόμματος. Θα είναι μια πραγματικότητα και ο πιο έμπειρος μηχανοδηγός δεν θα μπορέσει να το κρατήσει στις ράγες!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
- See more at: http://www.ekriti.gr/apopseis/trexe-trexe-alexi-toy-thanasi-papamihail#sthash.MqmxmAHT.dpuf

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Τα αυτονόητα για τον πολίτη, ανέφικτα για το πολιτικό μας σύστημα




Σήμερα που η απαξίωση της πολιτικής έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, σαράντα εννέα τοις εκατό των ψηφοφόρων δηλώνουν αναποφάσιστοι στην τελευταία δημοσκόπηση, ενώ σαράντα πέντε τοις εκατό προτίμησαν την αποχή στις τελευταίες εκλογές, η επικοινωνία ενός πολιτικού φορέα ή προσώπου, αποτελεί ύψιστη στρατηγική επιλογή αρκεί να συνδυάζεται με την «ενεργητική ακοή» του πολιτικού. Βασική προϋπόθεση για τη σωστή τέχνη της επικοινωνίας είναι οπολιτικός και πολίτης να μιλάνε την ίδια γλώσσα. Να καταλαβαίνει τα προβλήματα του πολίτη και να προτείνει απλά και κατανοητά τις λύσεις που απαιτούνται χωρίς βαρύγδουπους, δυσνόητους και το κυριότερο, φθαρμένους όρους.

Όλες οι δημοσκοπήσεις συμφωνούν στο γεγονός ότι η πλειοψηφία των πολιτών δεν εμπιστεύεται το σημερινό πολιτικό σύστημα, είναι θυμωμένοι και οργισμένοι μαζί τους και με την απάθεια τους δείχνουν την πλήρη αδιαφορία τους για ότι κι αν τους συμβεί. Φυσικά αδιαφορούν σε μεγάλο ποσοστό, εξήντα δύο τοις εκατό δείχνει μια δημοσκόπηση, για τις μεταξύ των κομμάτων αντιπαραθέσεις, διαξιφισμούς, κοκορομαχίες. Ο πήχης των κομμάτων εξουσίας είναι στα χαμηλότερα, οι  υποσχέσεις και εξαγγελίες έχουν περιοριστεί και η κοινή γνώμη αξιολογεί αρνητικά και την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση δίνοντας της την πρωτιά με αναιμικά ποσοστά!

Τα επιτελεία των κομμάτων ψάχνονται αν λείπει ένας ιδεολογικός στόχος, ένα νέο αφήγημα, μια νέα πολιτική πρόταση, μια «καθαρή» γλώσσα ή η πλήρης ανανέωση του πολιτικού προσωπικού. Το τελευταίο δεν συμφέρει κανέναν γι αυτό και προσπαθούν να «φτιασιδώσουν» λίστες ψηφοδελτίων με νέα πρόσωπα και «φόντα» εκδηλώσεων. Ξέρουν πολύ καλά ότι ο απαξιωτικός χαρακτηρισμός «όλοι τα ίδια είναι», αφορά κατά κύριο λόγο το πολιτικό προσωπικό των κομμάτων εξουσίας. Ακόμη και ο αρχηγός δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά το κόμμα του από πρόσωπα, λόγω πολιτικών ισορροπιών και συμβιβασμών για τη διατήρηση του ελέγχου του κόμματος και της θέσης του.

Σήμερα το πενήντα τοις εκατό του εκλογικού σώματος ψηφίζει και αποφασίζει για την κυβέρνηση που θα έχουμε την επόμενη μέρα. Στόχος των υπαρχόντων κομμάτων θα πρέπει να είναι το άλλο πενήντα τοις εκατό των αδιάφορων ψηφοφόρων που θα προτιμήσουν την αποχή. Είναι αρκετά μικρή η πιθανότητα, μηδαμινή θα λέγαμε, να υπάρξει προς το παρόν μια άλλη λύση, με ένα νέο πολιτικό φορέα με ηγέτη ένα νέο, άφθαρτο, οραματιστή, ρεαλιστή, με όρεξη για δημιουργία και «τσαγανό» για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις επανεκκίνησης της οικονομίας της χώρας μας. Οι πολιτικοί «σωτήρες» δυστυχώς εμφανίζονται πάντα μετά την καταστροφή όπως διδάσκει η ιστορία.

Οι σύμβουλοι χάραξης της πολιτικής στρατηγικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν έναν δύσκολο έργο να επιτελέσουν. Να μην επαναπαύονται στις δημοσκοπήσεις, στη θεωρία του ώριμου φρούτου, να αποφεύγουν τις μεγαλοστομίες για εντυπωσιακές νίκες, να αντιμετωπίσουν  το εκλογικό σώμα ως ανθρώπους με θέσεις και απόψεις και όχι μόνο σαν ψηφοφόρους. 
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
- See more at: http://www.ekriti.gr/apopseis/ta-aytonoita-gia-ton-politi-anefikta-gia-politiko-mas-systima#sthash.0NMFg4QV.dpuf

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Και η πίτα μισή και όλοι χορτάτοι …γίνεται;




Εντός ενενήντα ημερών, από την τελική έκβαση της δημοπρασίας, δόθηκε η εντολή να πέσει το «μαύρο» σε όσους καναλάρχες βρέθηκαν εκτός αδειοδότησης των νέων τηλεοπτικών αδειών.

Καθημερινά όμως βλέπουμε στις οθόνες των τηλεοράσεων των «κομμένων» ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Με δηλώσεις σίγουρες και στιβαρές από μετόχους και ιδιοκτήτες, αλλά και με διαφημιστικά φιλμάκια - τρέιλερς που προβληματίζουν αν τελικά θα πέσει μαύρο. Μήπως ξέρουν κάτι περισσότερο οι καναλάρχες;

Με πολλή «ελαφρά τη καρδία» κάποιοι άφησαν να τους πάρουν τις άδειες μέσα από τα χέρια τους, χωρίς να κάνουν τίποτα. Οι βασικές τους ελπίδες για ακύρωση του διαγωνισμού από το Συμβούλιο της Επικρατείας για τη συνταγματικότητα ή μη του νόμου από τη μία, και η νωπή στη μνήμη τους παλαιότερη άτυχη προσπάθεια του «βασικού μετόχου» από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, ακόμη δεν έχουν χαθεί.  Αν όμως και οι δύο θεσμοί «νίψουν τας χείρας τους» το παιχνίδι τελείωσε!

Ή θα πρέπει να εξαγοραστούν ή να συνεργαστούν με τα νέα σχήματα καναλαρχών ή θα μπουν κάτω από τα «μπουκέτα» των ψηφιακών NOVA και ΟΤΕ TV ή να εκπέμπουν ιντερνετικά. Ο χρόνος θα δείξει τι θα συμβεί. Άλλωστε κάποιοι καναλάρχες αρκετά οφέλη καρπώθηκαν μέχρι τώρα. Καιρός να πάρουν σειρά κι άλλοι.

Από την άλλη πλευρά το μόνο σίγουρο είναι ότι η περιβόητη διαφημιστική πίτα όσο πάει και θα μικραίνει….
Πίτα διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ απαιτείται για τη βιωσιμότητα των τεσσάρων αδειοδοτημένων καναλιών, όπως η πρωτόγνωρη κυβερνητική οικονομική σκέψη απεφάνθη.
Τώρα αν η πίτα μειωθεί και γίνει πί(π)α για τα κανάλια, είναι κάτι που αφορά μόνο εκείνους που πληρώνουν το μάρμαρο.
Άλλωστε στη δεκαετία του ’90, καναλάρχης που θα μπορούσε να σταδιοδρομήσει και ως ζογκλέρ σε τσίρκο, έπαιρνε από τους πιστούς τηλεθεατές του αντί για μερίδιο από τη διαφημιστική πίτα, πίτσες!
Φυσικά η σμίκρυνση της πίτας σηματοδοτεί και τη μη βιωσιμότητα των πενήντα και πλέον διαφημιστικών εταιριών που υπάρχουν.
Η αγορά, σύμφωνα με την κρατούσα άποψη περί βιωσιμότητας, αντέχει μόνο τρεις έως πέντε ομίλους διαφημιστικών εταιριών και ένα το πολύ δύο media shops.
Δεδομένου ότι στον χώρο της επικοινωνίας δεν υπάρχουν ούτε μεγάλο- εργολάβοι του Δημοσίου, ούτε κουμπάροι υπουργών, ούτε κάτοχοι «μαύρου» χρήματος από αλλότριες δραστηριότητες, προβλέπονται «μαύρες» μέρες για τον κλάδο της επικοινωνίας. Απολύσεις, πτωχεύσεις, φέσια και το πιο σημαντικό. Κανένας επίσημος δεν θα μπει στον κόπο να «σκύψει» πάνω από τα προβλήματα, ούτε ο εθνικός σατιρικός μας καλλιτέχνης θα αφιερώσει δύο τηλεοπτικά λεπτά.

Στους δύο χιλιάδες άνεργους από το κλείσιμο των καναλιών θα πρέπει να προστεθούν και μια χιλιάδα ανέργων από τον κλάδο της επικοινωνίας και των συναφών επαγγελμάτων, όπως εταιρίες παραγωγής διαφημιστικών ταινιών, προώθησης, δημοσίων σχέσεων και άλλων.

Αν δεν κλείσει γρήγορα η δεύτερη αξιολόγηση, αν δεν αρχίσουν να «έρχονται» επενδυτές, αν η στασιμότητα της οικονομίας παραταθεί, τότε η διαφημιστική πίτα θα είναι μόνο στα χαρτιά. Εικονική. Και θα κλάψουν όσοι έχουν επενδύσει να «ρεφάρουν» από τη διαφημιστική πίτα. Εκτός κι αν βασίζονται να στηριχτούν σε πολιτικές πλάτες!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016




ΤΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΜΙΑ BARWOMAN ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ

Πόσα πράγματα μπορεί να μάθει ένας πολιτικόςμαπό μία bar woman… φυσικά, εκτός από τη βρώμικη δουλειά!
Είναι γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές ομοιότητες στην εξάσκηση αρκετών επαγγελμάτων και ο ένας επαγγελματίας μπορεί να διδαχθεί από τον άλλον. Στο δικό μας κόσμο, οι μικρόκοσμοι ενός πολιτικού και μιας bar woman έχουν πολλά κοινά στοιχεία στην εξάσκηση των επαγγελμάτων τους, μόνο που η επαγγελματίας bar womanχρησιμοποιεί υψηλής αποτελεσματικότητας τεχνικές «αδειάσματος» του πορτοφολιού ενός πελάτη.
Πριν προχωρήσετε στην ανάγνωση του κειμένου που ακολουθεί θα ήθελα να παρατηρήσω γι αυτό το κείμενο.
Α. Είναι απόλυτα ειλικρινές, σχεδόν κυνικό, γιατί το ένα κομμάτι του είναι μια έντιμη μαρτυρία μιας bar woman της Julia (σε ένα χώρο που μόνο έντιμος δεν είναι) και
Β. Χωρίς να είναι ύψιστη φιλοφρόνηση για τους συντάκτες του άλλου κομματιού, είναι μια ζωντανή απομνημόνευση εμπειρίας και ενδελεχούς παρατήρησης. Είναι το πιο επαγγελματικό πολιτικό άρθρο που γράφτηκε ποτέ, χωρίς ταμπού και σεμνοτυφίες. Γιατί και οι δύο επαγγελματίες χρησιμοποιούν τα ίδια «όπλα». Τα «όπλα» της επικοινωνίας για τα οποία δεν απαιτούνται ούτε ειδικές σπουδές, ούτε διπλώματα. Ειδικά, η πρωταγωνίστρια μας, η Julia, είναι αυτοδίδακτη και μέντορας της υπήρξε η μαντάμ Paola.
Απολαύστε το, μια και είστε ο πρώτος αναγνώστης του πριν γίνει best seller ανάγνωσμα. Κρατάτε στα χέρια σας ένα κείμενο «βουλιμιαίας ματαιοδοξίας» των συνεργατών της Think Politics.
Από τις τεχνικές «ξεπαραδιάσματος» του πελάτη από την bar woman μπορεί να διδαχτεί ένας πολιτικός που στοχεύει σε συλλογή ψήφων από ψηφοφόρους. Μερικές από τις τεχνικές «πώλησης» μιας bar woman είναι:
  • Χαιρετάει τον πελάτη με ένα πλατύ χαμόγελο. Προσπαθεί να κερδίσει πολύ γρήγορα την προσοχή του, είτε με τη θερμή χειραψία, είτε με λεκτικό χαιρετισμό – υπόσχεση, είτε με τα μυστικά όπλα που ο κάθε επαγγελματίας διαθέτει (ανάλογο ντύσιμο, αξεσουάρ κλπ)
  • Κάνει face control. Απαραίτητη προϋπόθεση το «σκανάρισμα» του πελάτη. Το έμπειρο μάτι του επαγγελματία αποφαίνεται γρήγορα αν θα πρέπει να αφιερώσει χρόνο ή αν είναι άδικος κόπος η προσπάθεια. Εδώ παίζουν ρόλο οι συστάσεις (αν υπάρχουν) αλλά και η γενικότερη εμφάνιση του πελάτη. Βασικά στοιχεία του facecontrol είναι η μελέτη της γλώσσας του σώματος του υποψήφιου θύματος, το ντύσιμο, τα αξεσουάρ και η άνεση που κινείται.
  • Κάνει στοχευμένες ερωτήσεις για να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερα σε fast time χρόνο. Θέλει να ξέρει που θα κινηθεί, πως θα πετύχει το στόχο. Διαβάζει σε χρόνο αστραπή τα «θέλω» του υποψήφιου πελάτη.
  • Λέει το «ποίημα». Η αποτελεσματική επαγγελματίας «πουλάει» την πραμάτεια της ακολουθώντας τη δική της γνωστή, πετυχημένη στρατηγική. Τα πιο σημαντικά στοιχεία του «ποιήματος» είναι ότι … είναι ολίγον ψεύτικα! Λέει ό,τι θέλει ο πελάτης να ακούσει και να φανταστεί. Φροντίζει να το λέει σύντομα το «ποίημα» μια και η τέχνη της σωστής επικοινωνίας είναι να μιλάς λίγο και να ακούς περισσότερο και κυρίως αυτό που δεν λέγεται! Πουλάει σαν καλλιτέχνης την πραμάτεια που διαθέτει
  • Προσωποποιεί τη σχέση. Μιλάει με οικειότητα, επαναλαμβάνει το όνομα του πελάτη συνεχώς και συγκρατεί στοιχεία που αφορούν προσωπικά θέματα. Έρχεται «κοντά» στον πελάτη χρησιμοποιώντας τεχνικές της γλώσσας του σώματος. Δημιουργεί αποκλειστικά θετική εικόνα σε επίπεδο επικοινωνίας. Το παιχνίδι είναι oneto one. Δεν το ξεχνάει ποτέ!
  • Προσέχει το δώρο και το αμπαλάζ, όσο κι αν θεωρεί ότι το προϊόν που προσφέρει είναι τέλειο. Μια bar woman με περιττά κιλά και χωρίς μακιγιάζ παίρνει «φύλλο πορείας» για τα πανηγύρια όπως και ένας πολιτικός που δεν έχει θετικές γνώμες για το πρόσωπο του, καλύτερα να απέχει των πολιτικών καλλιστείων!
  • Με τη βούλα το καρπούζι…. Η πιο πετυχημένη συνταγή πώλησης. Πώληση με απόδειξη. Μια bar woman το αποδεικνύει με κομπλιμέντα, χαμόγελα, θωπευτικές χειρονομίες, υποσχέσεις και κερδίζει περισσότερα κεράσματα, μεγαλύτερη κατανάλωση από τον πελάτη. Ένας πολιτικός το αποδεικνύει προβάλλοντας την αξιοπιστία λόγων και έργων του, κερδίζοντας την ψήφο του συνομιλητή του.
  • Κλείνει το deal κάποια στιγμή όταν βλέπει ότι το έργο έχει φτάσει στο τέλος του. Από το σημείο και μετά, που μόνο χάσιμο χρόνου θα έχει, άλλωστε έχουν κουραστεί αμφότεροι από τη δοκιμασία της προσέγγισης. Όταν χρήματα έχουν κατατεθεί στο σύνολο τους, στο ταμείο του μαγαζιού. Ο πολιτικός δεν παραλείπει να ζητήσει την ψήφο!
  • Εμπορεύεται ελπίδα. Η bar woman, για νύχτες μαγικές κι ονειρεμένες, ο πολιτικός για έναν κόσμο τέλειο. Και οι δύο πουλάνε ελπίδα. Όσο πιο καλός είναι ο πωλητής ελπίδας τόσο πιο μεγάλο είναι το κέρδος. Όσο για τους πελάτες, αυτοί τις περισσότερες φορές μένουν στον ΑΣΣΟ!!!
ΣΤΕΡΝΟΓΡΑΦΟ:
Αν βρίσκετε ενδιαφέρον το άρθρο που μόλις διαβάσατε, μοιραστείτε το!


Πηγή άρθρου: http://new-deal.gr/ti-didaski-mia-barwoman-se-ena-politiko/#ixzz4KE83jzYi