Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Ευρωεκλογές με σταυρό. Παιχνίδι για εκατομμυριούχους Υποψήφιους Ευρωβουλευτές;

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου/ Σταυρό στις Ευρωεκλογές, αποφάσισε με τη νέα ρύθμιση η Κυβέρνηση. Είναι γνωστό ότι μέχρι τώρα, οι Ευρωβουλευτές για να εκλεγούν θα έπρεπε να επιλεγούν από τα κόμματα και να τοποθετηθούν στις πρώτες θέσεις των Ευρωψηφοδελτίων. Ερήμην των ψηφοφόρων, που απλά έπρατταν το κομματικό τους καθήκον. Καθηγητές Πανεπιστημίων, εθνικά αναγνωρίσιμα πρόσωπα, στόλιζαν τα ευρωψηφοδέλτια των κομμάτων. Λίγες οι θέσεις, πολλοί οι εκλεκτοί, λίγοι οι τυχεροί που εξασφάλιζαν υψηλά μηνιαία εισοδήματα και πολλά προνόμια για μια πενταετία. Η ανακοίνωση της Κυβέρνησης για «σταύρωση» των υποψηφίων στις Ευρωεκλογές αλλάζει τα δεδομένα. Όμως για να κερδίσει ένας υποψήφιος μια θέση στην Ευρωβουλή χρειάζεται «γερό» πορτοφόλι. Ο λόγος είναι απλός. Για να εξασφαλίσει ένας υποψήφιος εθνική αναγνωρισιμότητα, για να αντέξει μέσα σε ένα ανταγωνιστικό ψηφοδέλτιο ώστε να ψηφιστεί, θα πρέπει να δαπανήσει αρκετές χιλιάδες ευρώ. Ρεαλιστικά, χρειάζεται κοντά στο ένα εκατομμύριο ευρώ να βάλει είτε από την τσέπη του, είτε από ισχυρό χρηματοδότη. Το ποσό του ενός εκατομμυρίου δεν είναι εξωπραγματικό αν αναλογιστεί κανείς ότι για ένα μεσαίο δήμο χρειάζονται πάνω από εκατό πενήντα χιλιάδες ευρώ για μια προεκλογική εκστρατεία. Αν δεν ισχύσουν και οι περιορισμοί που ισχύουν στις εθνικές εκλογές για υποψήφιους βουλευτές με σταυρό, δηλαδή περιορισμένες εμφανίσεις ανά κανάλι και οικονομικός έλεγχος των προεκλογικών δαπανών τους, τότε το παιχνίδι μεγαλώνει και θα είναι μόνο για λίγους και πολυεκατομμυριούχους. Εκτός κι αν έχουν τη στήριξη και το μηχανισμό του κόμματος τους και τον Αρχηγό του ως διαφημιστή – επικοινωνιολόγο! Δώρο άδωρο για όσους υποψήφιους ευρωβουλευτές πιστεύουν ότι με μικρές ατομικές προεκλογικές εκστρατείες θα καταφέρουν να κερδίσουν μια από τις «ζηλευτές» θέσεις στο Ευρωκοινοβούλιο. Θα «πετάξουν» τα λεφτά τους Δώρο άδωρο και για όσους επαγγελματίες της επικοινωνίας, διαφημιστές και επικοινωνιολόγοι, πιστεύουν ότι θα αυξηθεί το πελατολόγιο τους. Τα χρήματα των περισσότερων υποψήφιων δεν θα φτάσουν ούτε για λίγες επισκέψεις σε περιοχές ανά την επικράτεια…. Βέβαια, πάντα θα υπάρχουν και εξαιρέσεις από υποψήφιους με ισχυρούς χρηματοδότες. Μετά την εκλογή Ευρωβουλευτών από τα «μπαούλα» των κομμάτων, μπαίνουμε σε μια νέα διαδικασία επιλογής με πολλούς «αγνώστους». Το μόνο γνωστό είναι ότι καταξιωμένα τμήματα ποιοτικών υποψηφίων Ευρωβουλευτών είναι δύσκολο να εκλεγούν και θα «φιγουράρουν» πάλι στις πρώτες θέσεις εκλογής οι ομιλούσες κεφαλές των τηλεπαραθύρων και εθνικά αναγνωρίσιμοι ανεξαρτήτως των απαραίτητων προσόντων για τη θέση και το ρόλο του Ευρωβουλευτή.

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Οι «Νύφες» των δημοτικών ψηφοδελτίων, ο Γκόρτσος και η Μαγκούρα…

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου Στην πάντα επίκαιρη ελληνική ταινία «Τζένη, Τζένη» ο αξέχαστος κωμικός μας Διονύσης Παπαγιανόπουλος έπαιζε το ρόλο της «νύφης» των υποψήφιων πολιτευτών αρχικά του Γκόρτσου και μετέπειτα του εκλεγέντος Βουλευτή Μαντά. Πρόκειται για τα τοπικά στελέχη που κουβαλούν μαζί τους μια σημαντική «προίκα» ψήφων και αποκαλούνται πολύφερνες «νύφες» από κάθε υποψήφιο Βουλευτή, Περιφερειάρχη, Δήμαρχο, στις εθνικές, αυτοδιοικητικές αλλά και ευρωεκλογές, μετά την πρόσφατη απόφαση για «σταύρωση» των υποψήφιων Ευρωβουλευτών που θα μας εκπροσωπήσουν στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Ιδιαίτερα στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης η εμπειρία των αποκαλούμενων «νυφών» τους μετατρέπει αυτομάτως σε μια καλή πηγή πληροφοριών για τα προβλήματα που πρέπει να προσέξουν οι υποψήφιοι Τοπικοί Άρχοντες και τις προτεραιότητες που πρέπει να βάλουν, ενώ μπορούν να τους προφυλάξουν και από τις κακοτοπιές. Η συμβολή τους είναι πολύτιμη σε ένα ψηφοδέλτιο και η προσφορά τους είναι αναγκαία σε όσους θέλουν να διεξάγουν μια σοβαρή και με προσδοκίες προεκλογική εκστρατεία. Οι περισσότερες «νύφες» έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν είτε ως αρχηγοί συνδυασμών, είτε ως πρόεδροι τοπικών διαμερισμάτων και συλλόγων ή έχουν διατελέσει παλαιότερα δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, πρόεδροι κοινοτήτων και δημοτικών οργανισμών. Η συμμετοχή τους στο ψηφοδέλτιο του υποψήφιου Δημάρχου είναι απολύτως απαραίτητη όχι μόνο προς άγραν των ψήφων αλλά και για την προβολή του δικού τους «status»… Οι «νύφες» υπάρχουν σε όλους τους δήμους και περιφέρειες και οι υποψήφιοι Άρχοντες θα πρέπει να τους προσεγγίσουν. Να μάθουν από την εμπειρία τους και το βασικότερο να τους συμπεριλάβουν στο ψηφοδέλτιο τους. «Μήλο της έριδος» έχουν γίνει οι πολύφερνες «νύφες» σε πολλές περιοχές και υποψήφιοι άρχοντες καθυστερούν τις ανακοινώσεις ονομάτων των υποψηφίων συμβούλων μέχρι να κλείσουν με τα «βαριά» ονόματα της περιοχής. Τους λεγόμενους και «ψηφοσυλλέκτες». Αναφορικά με τους τρόπους που θα χρησιμοποιήσετε για να τους πάρετε με το μέρος σας, ξεκινήστε από υποσχέσεις μέχρι το σήμα κατατεθέν του αείμνηστου Παπαγιανόπουλου, την Μαγκούρα...!

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Δούρου - Σακελλαρίδης θα είναι οι άσσοι του Αλέξη;

Άρθρο της Στέλλας Παπαμιχαήλ - Δημοσιογράφου Στις ομοιότητες όσον αφορά τις εκλογικές και προεκλογικές συμπεριφορές ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, για να προσθέσω κάτι στο εξαιρετικό άρθρο του Γιάννη Σιδέρη, υπάρχει κατά τη γνώμη μου ακόμη μια. Πρόκειται για την απροθυμία των στελεχών και των δύο αυτών κομμάτων να δοκιμαστούν στον εκλογικό στίβο των αυτοδιοικητικών εκλογών, όταν κάποτε στο ΠΑΣΟΚ και τώρα στο ΣΥΡΙΖΑ τα ποσοστά τους “πιάνουν ταβάνι”, το κόμμα τους ενδεχομένως βρίσκεται μια ανάσα πριν από την εξουσία και εκείνοι προτιμούν να μείνουν “αλώβητοι”, προκειμένου να στελεχώσουν -όταν έρθει εκείνη η ώρα- την κρατική μηχανή, μέσω μιας θέσης στο μελλοντικό υπουργικό συμβούλιο… Έτσι λέει το ρεπορτάζ ότι συνέβη με τις αρνήσεις πολλών εκ των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχουν ως υποψήφιοι στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου, όπως ο κ. Σταθάκης και η κ. Σακοράφα, με το μόνο κορυφαίο ή έστω προβεβλημένο στέλεχος που δέχθηκε τη θέση που της προτάθηκε την κ. Ρένα Δουρου. Απόρροια αυτού, ο ΣΥΡΙΖΑ να κατεβάσει στην περιφέρεια Αττικής και στον Δήμο Αθηναίων δύο νέους ανθρώπους που πήραν προφανώς το ρίσκο να αναμετρηθούν σε δύσκολα εκλογικά πόστα και που κατά πάσα πιθανότητα αποδέχθηκαν την πρόκληση, ανεξαρτήτως των προσωπικών τους φιλοδοξιών, καθώς και η κ. Δούρου για παράδειγμα θα μπορούσε να «στυλώσει τα πόδια» περιμένοντας όταν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει μια θέση στο Υπουργείο Εξωτερικών ( σχετική φημολογία την προάλειφε για κάτι τέτοιο). Προς θεού δεν ισχυρίζομαι ότι και οι δύο θέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι ιδιαιτέρως προβεβλημένες για μελλοντικούς πολιτικούς απλώς λέω ότι θα μπορούσαν να έχουν διεκδικήσει κάτι πιο σίγουρο και ασφαλές… Η κριτική που ασκείται στους δύο και κυρίως στον 34χρονο υποψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων Γαβριήλ Σακκελαρίδη είναι ότι είναι πολύ νέος, δεν έχει κολλήσει πολλά ή και καθόλου ένσημα, με την αναπαραγωγή του γνωστού τσιτάτου ότι «δεν έχει διοικήσει ούτε περίπτερο πώς θα τα βγάλει πέρα σε έναν τόσο μεγάλο δήμο;» Ο αντίλογος σε αυτό βέβαια είναι γνωστός και συνοψίζεται στις αναρίθμητες περιπτώσεις αρχηγών κομμάτων, υπουργών ή ακόμη και πρωθυπουργών με βιογραφικό σχετικά φτωχό στη συμπλήρωση του πεδίου «επαγγελματική δραστηριότητα». Αυτό είναι αλήθεια που τους κάνει επιτυχημένους ή αποτυχημένους; Χωρίς να συμμερίζομαι την άποψη ότι οι διοικούντες δεν πρέπει να έχουν και στο παρελθόν διοικητική εμπειρία θεωρώ ότι ένας 34χρονος έχει όλη τη ζωή μπροστά του να δοκιμαστεί από το πώς διοικείται ένα περίπτερο μέχρι ένας δήμος, αρκεί να έχει προσόντα και όρεξη. Το βιογραφικό του κ. Σακκελαρίδη υποστηρίζει το ένα σκέλος δηλαδή την κατάρτιση ( οικονομολόγος με μεταπτυχιακό στη Νέα Υόρκη), ενώ το έτερο δηλαδή την όρεξη μένει να το αποδείξει… Όχι μόνο αν καταφέρει και εκλεγεί, γεγονός αρκετά δύσκολο για τον Δήμο Αθηναίων, αλλά και στον τρόπο που θα κινηθεί στρατηγικά και προσωπικά στην προεκλογική κούρσα μέχρι τον Μάιο. Τι περιμένουμε σήμερα από την αλλαγή της νοοτροπίας στην πολιτική; Τους « έμπειρους» πολιτικούς τους φάγαμε με το κουτάλι, ήταν αυτοί που έκαναν «καριέρα» για δεκαετίες στην βουλή ή στην τοπική αυτοδιοίκηση και έβαλαν ένα «λιθαράκι» στην διαμόρφωση της παρούσας ζοφερής κατάστασης. Δεν είναι κατ ανάγκη λοιπόν κακό να δώσουμε ευκαιρίες σε όσους θέλουν να το προσπαθήσουν, όχι βέβαια στου «κασίδη το κεφάλι» αλλά αφού πρώτα πείσουν ότι θέλουν να το παλέψουν. Και οι δύο περιπτώσεις τουλάχιστον από την παρουσία τους στα ΜΜΕ δείχνουν σοβαρές και υπεύθυνες. Ειδικά για την κ. Δούρου έχει μια σημασία η ψυχραιμία με την οποία αντιμετώπισε την χυδαία επίθεση Κασιδιάρη και το γεγονός ότι για την ίδια διατηρεί φάκελο η Χρυσή Αυγή. Για τον κ. Σακελλαρίδη έχει ένα ενδιαφέρον αν μπορεί να επαναλάβει το επιτυχημένο μοντέλο Τσίπρα στις δημοτικές εκλογές του 2006, καθώς οι καιροί έχουν αλλάξει και οι ψηφοφόροι δικαίως έχουν γίνει πιο δύσπιστοι. Και για τις δύο περιπτώσεις βεβαίως ισχύει, χωρίς καμία προκατάληψη, το ρητό “ Ιδού η Ρόδος”... Δημοσιεύθηκε στο aixmi.gr