ΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ ΤΟΥ FΑCΕΒΟΟΚ.....

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Στον «μικρόκοσμο» του facebook και των λοιπών διαδικτυακών καναλιών «ζει» η μισή και βάλε Ελλάδα. Όλοι πιστεύουμε ότι με μια ανάρτηση στο facebook ή στο twitter κάνουμε κάτι μοναδικό και σπουδαίο. Άλλοι πουλάμε κάθε είδους πραμάτειες, άλλοι πολιτικολογούμε μετ’ ευτελείας και άλλοι βγάζουμε τα εσώψυχα μας.
Φτιάχνουμε εικονικούς φίλους πιστεύοντας ότι αυτοί μας αγαπάνε, θα συντρέξουν στο πρόβλημα μας ή ακόμη θα μας ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές. Κούνια που μας κούναγε όλους. Μια απλή διακοπή ρεύματος και όλα και όλοι χάθηκαν από προσώπου facebook και των λοιπών διαδικτυακών καναλιών.
Χτίζουμε καθημερινά στην άμμο φτιάχνοντας πολύπλοκα συστήματα επικοινωνίας και ενημερώνοντας τους εικονικούς φίλους μας ακόμη και για τις πιο προσωπικές μετακινήσεις μας.
Ο νέος αυτός «μικρόκοσμος» μας είναι ένα είδος ναρκωτικού, σε συσκευασία σύγχρονης τεχνολογίας επικοινωνίας. Ένα ναρκωτικό που απομονώνει, φακελώνει, αποβλακώνει και δημιουργεί παθολογικές εξαρτήσεις στους «μανιακούς» χρήστες του. Όσο για όλους όσους πιστεύουν ότι ορισμένες επαναστάσεις πέτυχαν λόγω twitter ας ψάξουν καλύτερα τους λόγους επιτυχίας.
Οι ευχές της στήλης για καλές γιορτές έχουν αναρτηθεί στον τοίχο μου στο facebook!


Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

ΕΛΛΗΝΕΣ: ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ....

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Όπως λένε, το μοιραίο ή καλύτερα το τέλος των περισσότερων επιχειρήσεων είναι πλέον ορατό στον καθένα. Όπως λένε, είναι απορίας άξιον, το πώς ακόμη πολλές εταιρίες συνεχίζουν να επιβιώνουν. Η οικονομική κρίση δύσκολα αντιμετωπίζεται, οι συνέπειες της φαίνονται σε ισολογισμούς και μηνιαία ισοζύγια, οι κυβερνήσεις αλλάζουν αλλά δεν αντιδρούν, τίποτα δεν αναθεωρείται, κανένας δεν παρεμβαίνει και όλοι έχουν αποδεχθεί όπως λένε ότι το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!
Όπως λένε, η χώρα βρίσκεται στην δυσχερή θέση της οικονομικής και πολιτικής χρεοκοπίας και οι Ελληνικές επιχειρήσεις στο χείλος του γκρεμού. Φοβισμένοι και ανήμποροι περιμένουμε τον «από μηχανής Θεό», να μας σώσει. Αυτά λένε.
Κι όμως, μεταβολή από την ύφεση στην ανάπτυξη δεν θα έρθει ούτε μετά από λιτανείες, ούτε από τους ανίκανους πολιτικούς, που βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα ως ταπεινές χαμηλοβλεπούσες κόρες.
Η λύση είναι εξαιρετικά απλή. Η ανάπτυξη θα έρθει από εμάς ως καταναλωτές και ως επιχειρηματίες.
Ως καταναλωτές θα πρέπει να «προικοδοτήσουμε» με τις αγορές μας κάθε τι που παράγεται στην Ελλάδα. Να γυρίσουμε την πλάτη σε κάθε τι εισαγόμενο όταν υπάρχει αντίστοιχο Ελληνικό προϊόν.
Ως επιχειρηματίες να δείξουμε ότι δεν εγκαταλείπουμε τη μάχη, επενδύοντας σε καινοτόμες δράσεις και ανθρώπινο δυναμικό.
Είναι ζωτικής σημασίας να διατηρήσουμε ένα κλίμα εμπιστοσύνης, μετατρέποντας το σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για να αποσοβηθούν τα επίχειρα της κρίσης.
Νομοτελειακά, τον τελευταίο λόγο θα τον έχουμε εμείς! Θα τον πάρουμε;



Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Εκλογές ΕΒΕΑ ή μήπως Φοιτητικές εκλογές;

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Ένας κύκλος υποψηφίων συμβούλων, γραμματέων, κολλητών φίλων και παρατρεχάμενοι των υποψηφίων, παρατεταγμένοι ως φρουρά πραιτοριανών στην κεντρική είσοδο του κτιρίου «πασάρουν» στους εισερχόμενους εκλογείς διαφημιστικά φυλλάδια, κάρτες, και επιστολές των υποψηφίων. Όλος ο θίασος επί σκηνής και εισόδου στην παράσταση του έργου «Εκλογές ΕΒΕΑ 2012-2016».
Οι εκπρόσωποι της σύγχρονης οικονομίας κάνουν εκλογές με τις πλέον παραδοσιακές μεθόδους της πολιτικής επικοινωνίας. Στο βωμό της ψηφοθηρίας της τελευταίας στιγμής χρησιμοποιούνται μέθοδοι που προάγουν τον ευτελισμό και την υποτίμηση της αξιοπρέπειας εκλογέων και υποψηφίων.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, του internet, facebook, twitter και YouTube, όπου οι περισσότερες εκλογές γίνονται μέσω των δυνατοτήτων της σύγχρονης τεχνολογίας, ένας κλάδος που θέλει να λέγεται σύγχρονος, έχοντας στις τάξεις του χιλιάδες μέλη, επιμένει παραδοσιακά, με κάλπες!
Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το μικρό σημείωμα μου βρίσκει σύμφωνους πολλούς από τους υποψήφιους συμβούλους και πολλά από τα μέλη. Δεν ξέρω αν στην δύσκολη συγκυρία για τον κλάδο, υπάρχει η πολυτέλεια για τέτοιου είδους αλλαγές ή ακόμη και για σκέψη αλλαγών.
Το σίγουρο είναι ότι οι τέτοιου είδους εκλογές δεν είναι ατραξιόν, ούτε θίασος πλανόδιων αφισορρυπαντών.
Ιδιαίτερα για όσους έχουν βλέψεις για την κεντρική πολιτική σκηνή.


Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

H τοπική κοινωνία θα δώσει λύση απέναντι στην κρίση.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ
Δημάρχου Πύλου – Νέστορος

Τα φετινά Χριστούγεννα βρίσκουν την ελληνική κοινωνία να δοκιμάζεται σκληρά.
Μισθοί και συντάξεις συμπιέζονται σε επίπεδα Βαλκανίων, ενώ οι τιμές των αγαθών στα ράφια είναι τόσο υψηλές που σπανίως συναντιούνται σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η ανεργία πλησιάζει επισήμως στο 20%, ενώ αν συνεκτιμήσουμε και τη λεγόμενη αδήλωτη, σύντομα ένας στους τρεις συμπατριώτες μας δεν θα ‘χει δουλειά.
Και μαζί με όλα τα προηγούμενα, οι έκτακτοι φόροι αθροίζονται ο ένας πάνω στον άλλον με αποτέλεσμα να δημιουργούν ένα συνολικό βάρος που αποδεικνύεται αβάστακτο για κάθε οικογενειάρχη.
Οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης, που δεν ζούμε στα γυάλινα υπουργικά κτίρια των Αθηνών, αλλά μέσα στην κοινή για κάθε Έλληνα καθημερινότητα, έχουμε σαφή εικόνα για όλα τα προηγούμενα. Είμαστε οι άμεσοι εκπρόσωποι του πολίτη και χρέος μας είναι να ξέρουμε πως τα βγάζει πέρα κάθε ομάδα, κάθε γειτονιά, κάθε οικογένεια. Εμείς λοιπόν, είμαστε οι πρώτοι που λέμε και επιβεβαιώνουμε ότι η κατάσταση εξελίσσεται σε λίαν δραματική.
Δυστυχώς, πολιτική απόφαση των κυβερνώντων ως προς την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων ήταν όχι η πάταξη του φαινομένου της κρατικής σπατάλης και της φοροδιαφυγής, ούτε η ώριμη επαναδιάταξη στόχων και προτεραιοτήτων στη δημόσια χρηματοδότηση, αλλά μία βιαστική περιστολή των κοινωνικών δομών και των κοινωνικών παροχών του κράτους. Προφανώς η Αυτοδιοίκηση θα μπορούσε να καλύψει σημαντικό μέρος αυτού του τεράστιου ελλείμματος κοινωνικής πολιτικής που δημιουργείται, πλην όμως, η κεντρική διοίκηση φρόντισε να μας αποστερήσει ένα πολύτιμο κομμάτι από τους πόρους που χρειαζόμασταν και που δικαιούμαστε. Μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι το πρώτο μεγάλο κούρεμα που έφερε το Μνημόνιο 1, είχε ως έναν από τους αρχικούς στόχους τη χρηματοδότηση των ΟΤΑ.
Αναπόφευκτα, η ευθύνη, όχι απλά της διαβίωσης, αλλά ακόμη και της επιβίωσης μετακυλύεται στον ίδιο τον πολίτη. Και εκεί, πρέπει να φανούμε όλοι ανεξαιρέτως υπεύθυνοι, ενωμένοι και αλληλέγγυοι.
Έστω κι αν το περίσσευμά μας είναι αμελητέο, ας δώσουμε κάτι στο συνάνθρωπό μας μας που δεν έχει φαγητό, ρούχα, ή θέρμανση. Μπορεί αύριο να χρειαστεί να το κάνει εκείνος για εμάς.
Ας συμφωνήσουμε με το γείτονά μας να ανταλλάξουμε υπηρεσίες, σύμφωνα με τις δεξιότητες, ή το επιτήδευμα καθενός. Μπορούμε για παράδειγμα να διαβάζουμε εμείς τα παιδιά του και ‘κείνος να φροντίζει τον κήπο ή το περιβόλι μας.
Ας μην προτιμούμε εισαγώμενα προϊόντα αμφιβόλου ποιότητας, αλλά να στραφούμε στον ντόπιο παραγωγό ή τεχνίτη, στηρίζοντας την Οικονομία του χωριού, της κωμόπολης, του νομού, της περιφέρειας, της ίδιας της πατρίδας μας.
Ας αποφύγουμε τις Κασσάνδρες που μας τρέπουν στην απομόνωση, στο φόβο και στη φυγή και σας δούμε τι καινοτόμο και ευρηματικό μπορούμε να δημιουργήσουμε, προκόβοντας εμείς οι ίδιοι και τα μέρη μας.

ΔΙΠΛΟ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ

ΔΙΠΛΟ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ (στην Αθήνα)

Social & Μobile Marketing, εργαλεία για την πολιτική εκστρατεία
& Πολιτική και Υποψήφιοι σε κρίση

Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου 2011 (14.00 – 20.00)
ΑΝΑΝΑΣ ΑΕ, Λ. Συγγρού 40 - 42, Αθήνα, 5ος όροφος, τηλ. 210-92.46.770-4


Οι συμμετέχοντες θα ενημερωθούν για τις τελευταίες εξελίξεις και εργαλεία στα social media και θα δουν να «στήνεται» βήμα βήμα ένα ολοκληρωμένο Social Media Marketing plan για μια πολιτική εκστρατεία.
Ακόμη, μια πρακτική προσέγγιση για την αντιμετώπιση της κρίσης από τους υποψήφιους με νέες τεχνικές επικοινωνίας και νέους κώδικες.
Το σεμινάριο περιλαμβάνει
• Στρατηγική σκοπιά αλλά και λεπτομερή προσέγγιση • Παραδείγματα από τον Ελληνικό και διεθνή χώρο
• Άμεσα εφαρμόσιμες πρακτικές
Οφέλη Σεμιναρίου
• Τα new media εργαλεία για μια ανέξοδη προεκλογική εκστρατεία • Τα εργαλεία και η εφαρμογή τους
• Πώς να καταστρώσετε την προεκλογική σας εκστρατεία στα social media • Νέοι κώδικες και νέοι τρόποι επικοινωνίας των πολιτικών στην περίοδο της πολιτικής κρίσης που περνάνε
Σε ποιους απευθύνεται
Το σεμινάριο απευθύνεται σε: • Εν ενεργεία πολιτικούς και σε υποψήφιους για κάθε αξίωμα (βουλευτές, πολιτευτές, εκπροσώπους Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δημάρχους, συμβούλους • Υπεύθυνους πολιτικών γραφείων και γραφείων Τύπου • Δημοσιογράφους που θέλουν εξειδίκευση στα social media • Στελέχη και σπουδαστές σχολών επικοινωνίας, δημοσιογραφίας, μάρκετινγκ, πολιτικών επιστημών και δημοσίων σχέσεων
Θεματολογία
Μέρος πρώτο: τα εργαλεία
• Αναλυτική περιγραφή των σημαντικότερων social media platforms (Facebook, Twitter, YouTube, LinkedIn, Flickr, Blogs) και παραδείγματα χρήσης τους για πολιτικές εκστρατείες. • Οι τελευταίες εξελίξεις και εργαλεία προβολής στα σημαντικότερα social media sites • Δημιουργία προφίλ, ομάδας, εκδήλωσης, σελίδας, καναλιού στα social media • Στόχοι που μπορούν να επιτευχθούν μέσα από την χρήση των social media: - Προσέλκυση εθελοντών - Ανάπτυξη κοινότητας οπαδών και φίλων - Ανάπτυξη μηχανισμών για καταβολή οικονομικής ενίσχυσης - Προβολή εκδηλώσεων o Δημιουργία διαφημιστικής εκστρατείας στα social media
Μέρος δεύτερο: η εφαρμογή
• Ανάπτυξη παραδείγματος πολιτικής εκστρατείας με μηχανισμούς ώστε να: - Προσελκύσετε ψηφοφόρους στις παρουσίες σας στα social media - Ενεργοποιήσετε τους φίλους και μέλη ώστε ν’ «αλληλεπιδράσουν» μαζί σας - Χρησιμοποιήσετε τους φίλους, επισκέπτες, μέλη ώστε να μεταδώσουν στους δικούς τους φίλους τα μηνύματά σας • Διαχείριση αρνητικών – κακόβουλων σχολίων • Πλάνο υλοποίησης: πλάνο ενεργειών ανά ημέρα, εβδομάδα, μήνα για κάθε ένα από τα social media platforms • Μέτρηση αποτελεσμάτων: πως μετράμε την επιτυχία μας στα social media και ποια προγράμματα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για τις μετρήσεις μας.
Mobile marketing: Ήρθε η ώρα του mobile marketing; • Πως, πότε και γιατί θα επικοινωνήσετε με τους ψηφοφόρους • Επικοινωνία μέσω sms • Mobile Applications • Διαφήμιση μέσω κινητών
Μέρος τρίτο: Υποψήφιοι πολιτικοί σε κρίση
• Το νέο image των υποψηφίων • Χτίστε τη νέα σας πολιτική στρατηγική • Πώς να αντιμετωπίζετε τις προκλήσεις των πολιτών • Πώς να συμμετέχετε στα προβλήματα τους • Πώς να κάνετε την προεκλογική σας εκστρατεία • Πώς να προβάλλετε τη δική σας υποψηφιότητα • Εξηγείστε τα πλεονεκτήματα σας με έξυπνους τρόπους • Πώς να αξιοποιήσετε τα Ηλεκτρονικά και Διαδικτυακά ΜΜΕ

Εισηγητές

A) Εισηγητής του σεμιναρίου social media & mobile marketing είναι ο Αρσένης Πασχόπουλος:
• Συγγραφέας των βιβλίων “Social Media Marketing”, 2010, εκδόσεις Κλειδάριθμος και “Ηλεκτρονικό Εμπόριο “ (3η έκδοση 2007, εκδόσεις Κλειδάριθμος) • Managing Partner στην εταιρεία υπηρεσιών διαδικτύου Just On Line • Έχει εργαστεί στα τμήματα marketing των εταιρειών Γενική Χημικών Προϊόντων, Shell,Johnson & Johnson, Fiat, BostonUniversity, Όμιλος Δ. Αγγελόπουλου • Από τους πρώτους (1996) που δημιούργησαν σεμινάρια Ηλεκτρονικού Εμπορίου για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και διεξήγαγε κύκλο σεμιναρίων ηλεκτρονικού εμπορίου για την Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου • Για 4 χρόνια υπεύθυνος προώθησης και εκπαίδευσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε θέματα ηλεκτρονικού εμπορίου στον ΑΣΔΑ (Αναπτυξιακό Σύνδεσμο Δυτικής Αθήνας) • Έχει 15ετή διδακτική εμπειρία σε ιδιωτικά κολέγια στην Αθήνα και σε εκπαιδευτικούς οργανισμούς (Οργανισμός Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, ΕΣΕΕ, Καριέρα, κ.α.) • Απόφοιτος του Deree College με μεταπτυχιακό στο Boston University • Άρθρα του για την επιχειρηματική χρήση του διαδικτύου εκδίδονται στο περιοδικό “Marketing Week”.

B) Εισηγητές στο σεμινάριο Πολιτικοί σε κρίση είναι οι Θανάσης Παπαμιχαήλ και Γιάννης Μοίρας:

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος, Διαφημιστής:
Σπούδασε Νομικά και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε ειδικά σεμινάρια επικοινωνίας στην Αγγλία. Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της διαφημιστικής εταιρίας Ananas A.E. από το 1987 και της Think Politics. Εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Εταιριών Διαφήμισης και Επικοινωνίας για τέσσερις συνεχόμενες φορές.
Έχει εργαστεί για τις προεκλογικές εκστρατείες πολιτικών προσώπων και συνδυασμών, καθώς και ως σύμβουλος επικοινωνίας σε εν ενεργεία πολιτικούς. Συγγραφέας των εξειδικευμένων, πρακτικών βιβλίων πολιτικής επικοινωνίας «Πώς να Κάνετε Σωστή Προεκλογική Εκστρατεία» (1998), «Πώς να κερδίσετε στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» (2006), «Ανέξοδη προεκλογική εκστρατεία» (2010) και εκδότης του μηνιαίου οδηγού Πολιτικής Επικοινωνίας «Το e-mail της Πολιτικής & της Αυτοδιοίκησης» από τον Ιανουάριο του 2008 μέχρι και σήμερα. Αρθρογραφεί σε τοπικής και εθνικής εμβέλειας εφημερίδες, καθώς και στον εξειδικευμένο Τύπο του χώρου της επικοινωνίας.

Ιωάννης Μοίρας, Σύμβουλος Στρατηγικής και Επικοινωνίας:
Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο University of Essex, (Μ.A. in Political Behavior) και στο New York University (B.A. in Politics, ειδίκευση στις Διεθνείς Σχέσεις). Μιλάει αγγλικά και γαλλικά.
Έχει εργαστεί στην ημερήσια εφημερίδα Πρωινή Νέας Υόρκης ως πολιτικός συντάκτης στην αρχή και αρχισυντάκτης στη συνέχεια, στην Εθνική Ελληνική Τηλεόραση (NGTV) στις Ηνωμένες Πολιτείες ως πολιτικός σχολιαστής, στην εφημερίδα «Ακρόπολις» ως διεθνής συντάκτης και στον τηλεοπτικό σταθμό Tempo ως πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης. Στην πολιτική, εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στη Γραμματεία Πολιτικού Σχεδιασμού και Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας, στο Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ ορίστηκε και Αναπληρωτής Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διατέλεσε Αναπληρωτής Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού και Προγράμματος της ΝΔ, επιστημονικός συνεργάτης στη Βουλή και σύμβουλος έκδοσης στο Περιοδικό «Μετεξέλιξη». Έχει εργαστεί σε διαφόρων ειδών και επιπέδων προεκλογικές καμπάνιες στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα. Είναι τακτικό μέλος των Campaign Managers Committee του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και της Διεθνούς Δημοκρατικής Ένωσης. Σήμερα είναι Διευθυντής της Think Politics εταιρίας Πολιτικής Επικοινωνίας.

Πληροφορίες
Για πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε με την κα Έλενα Καραγεώργη στο τηλ.: 210-92.46.770-4

Η επιστήμη της Πολιτικής Επικοινωνίας μετά τον καιρό της λέπρας

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Στα μεταπολιτευτικά χρόνια, η Διαφθορά και η Διαπλοκή κυρίαρχησαν στο πολιτικό σώμα της Ελλάδας, εξελισσόμενες και μεταδιδόμενες σαν το μυκοβακτηρίδιο της λέπρας. Αρχικά προσέβαλαν το δέρμα και τα περιφερειακά νεύρα του πολιτικού, με υποσχέσεις για γρήγορη ανέλιξη και χορηγίες για τα πρώτα έξοδα. Και τελικώς, όταν ο πολιτικός ενέδιδε πλήρως στις επιταγές των συμφερόντων, λειτουργώντας εν τοις πράγμασι ως εκπρόσωπός τους, η νόσος παρεισέφρυε και στα ενδότερα της Κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας, προκαλώντας στο τέλος μία συνολική εικόνα σήψης.
Η Πολιτική Επικοινωνία, όσο κι αν εξελίχθηκε ως επάγγελμα και ως επιστήμη, ήταν αδύνατον από ένα σημείο κι έπειτα να εξωραϊσει ή να βελτιώσει την αποκρουστική παρουσία ενός ασθενούς που είχε πληγεί σε τέτοια μεγάλη έκταση. Βλέπετε, η Πολιτική Επικοινωνία δεν διαμορφώνει πολιτικούς, αλλά τους προβάλει με βάση τα δικά τους χαρακτηριστικά. Αλλά αν το κορμί αποσυντίθεται, ποιο ρούχο μπορεί να το αναδείξει, να το στολίσει, ή έστω να το καλύψει;
Η πολυεπίπεδη κρίση που μαστίζει τώρα τη χώρα, φαίνεται να επηρεάζει σε δραστικό σημείο τα κριτήρια με τα οποία ο πολίτης επιλέγει πλέον τον πολιτικό. Στοιχεία προσφάτων ερευνών, μυστικές οι περισσότερες για λογαριασμό κομματικών επιτελείων, δείχνουν ότι το πιθανότερο απ’ όλα είναι ότι στις προσεχείς εκλογές να ανανεωθεί η σύνθεση της Βουλής σε ποσοστά που υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνα των τελευταίων τριών αναμετρήσεων. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρονται ακόμη και σε αλλαγές της τάξης του 70% και παραπάνω. Η ελπίδα που γεννάται λοιπόν, είναι ότι το νέο πολιτικό προσωπικό που θα προκύψει, θα φέρει πολιτικά κύτταρα υγιή και απαλλαγμένα από την πολιτική λέπρα που όλοι μας ζήσαμε μεταπολιτευτικά.
Και η Πολιτική Επικοινωνία; Πως πρόκειται να εξελιχθεί; Προφανώς, είναι καιρός να απαλλαχτεί και εκείνη από τις παρενέργειες του νοσηρού πάρε-δώσε μεταξύ Πολιτικής και Διαπλοκής, βοηθώντας σε πολλές περιπτώσεις και κείνη με τον τρόπο της να παρουσιάζεται η νύχτα μέρα και το μαύρο άσπρο. Μοιραία, θα κληθεί και εκείνη να προσαρμοστεί σε νέους, υγιέστερους κώδικες επαγγελματικής λειτουργίας και κυρίως, δεοντολογίας, ενώ ταυτόχρονα, θα υποχρεωθεί από τις ίδιες τις αλλαγές στο επίπεδο μίας νέας συνολικά πολιτικής κουλτούρας να απλοποιήσει τις τεχνικές και τους κανόνες με βάση τους οποίους θα υποστηρίζει τους πελάτες και το προφίλ τους.
Η πολιτική λέπρα που μας κατέκλυσε για δεκαετίες, τώρα ιαίνεται αφού η έγερση της κοινωνίας επιδρά ως ένα είδος πανίσχυρης αντιβίωσης Η Πολιτική Επικοινωνία θα μείνει πίσω από την εξέλιξη αυτή σαν να’ ταν τα κουρέλια που φορούσε ο ασθενής;

Στη σκακιέρα της εθνικής μας ταυτότητας

Άσπρο ή μαύρο, το ποιο πιόνι διαλέγουμε δεν έχει σημασία. Το παιχνίδι θα κρίνει η στρατηγική που θα χαράξουμε πάνω στη σκακιέρα. Η Ελλάδα καθισμένη αντικριστά με τη διεθνή κοινή γνώμη, προσπαθεί να γυρίσει την παρτίδα. Το Roi Mat μπορεί να το φέρει σε τρεις, προσεκτικές και υπολογισμένες, κινήσεις.

Και ας παίζει με μειονέκτημα, καθότι οι κορυφαίες αναζητήσεις στο Google για τη χώρα μας συνδέονται με λέξεις κλειδιά όπως κρίση, διαφθορά, πρόβλημα και απεργίες, επιβεβαιώνοντας τη φθορά που έχει υποστεί η εικόνα της Ελλάδας. Επειδή ακόμα και αυτή η διεθνής καμπάνια του ΕΟΤ για την ερχόμενη τουριστική σεζόν καθυστερεί σημαντικά. Και αν μη τι άλλο, το πλεονέκτημα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 έχει χαθεί. Μαζί και η εθνική μας αυτοπεποίθηση. Μετά το 2004 η Ελλάδα ως brand σιωπά επικοινωνιακά, συνεπώς κάθε προσπάθεια δόμησης μιας στρατηγικής εικόνας για τη χώρα πρέπει να ξεκινήσει και πάλι από μηδενική βάση.

Όσοι υποστηρίζουμε την Ελλάδα, όμως, δεν πρέπει να πτοούμεθα. Ως γνωστόν η εθνική ανάταση, η καλή ψυχολογία δηλαδή, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στο παιχνίδι. Μας έχουν μείνει τρία ισχυρά πιόνια, βασίλισσα και δύο πύργοι αντίστοιχα- βαριά πιόνια δηλαδή. Αρκεί να τα τοποθετήσουμε στο σωστό τετραγωνάκι της σκακιέρας.

Ήρθε η ώρα να παίξουμε το τρίπτυχο:
- Ιστορία- Πολιτισμός,
- Τουρισμός,
- Εκπαίδευση- Ανθρώπινο δυναμικό, σε ένα κοινό άξονα- αυτό του Nation Branding!

Το nation branding λειτουργώντας στη βάση μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής που δεν έχει ως στόχο τα πυροτεχνήματα και την πρόσκαιρη επιτυχία μπορεί να συμβάλλει τα μέγιστα ως προς τη διαμόρφωση μιας διαχρονικά σταθερής και δυναμικής εθνικής ανταγωνιστικής ταυτότητας.

Ένα κράτος με θετική φήμη, χαίρει της εκτίμησης και της εμπιστοσύνης της διεθνούς κοινότητας, και είναι σε θέση να μετασχηματίσει τη φήμη του σε ουσιαστικά οικονομικά οφέλη για την εθνική ευημερία. Για να μας δουν ως ένα τέτοιο κράτος πρέπει να επικοινωνήσουμε μια σταθερή πολιτική, ένα ασφαλές επενδυτικό περιβάλλον, το μεγάλο πλεονέκτημα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που διαθέτουμε, τα ποιοτικά εξαγώγιμα προϊόντα, τη μοναδικότητα του τουριστικού μας προϊόντος, καθώς και τον πλούσιο πολιτισμό και το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό μας. Σύμβολο του έθνους, πέρα από τη σημαία μας, μπορούμε να γίνουμε εμείς οι ίδιοι.

Απέναντι σε έναν έμπειρο παίκτη όπως είναι η διεθνής κοινή γνώμη, καλούμαστε να υιοθετήσουμε μια στρατηγική πέρα κι έξω από τα στερεότυπα και τις εικόνες που μέχρι πρόσφατα επιλέγαμε να επανεκδίδουμε, κι ας έχουμε προ πολλού διαπιστώσει ότι δεν αποδίδουν στο brand Ελλάδα καμία μοναδικότητα, καμία προστιθέμενη αξία. Η εποχή ζητάει, απαιτεί για την ακρίβεια, να αποδώσουμε το brand της χώρας μας με τρόπους καινοτόμους, μέσα από αμφίδρομα κανάλια επικοινωνίας και κοινωνικής δικτύωσης, κάνοντας τον κάθε πολίτη πυλώνα της επικοινωνίας του εθνικού μας brand. Οι καιροί απαιτούν μια συνολική και συντονισμένη εθνική στρατηγική για τη διαχείρισης της εικόνας της χώρας μας με όρους branding, marketing και σύγχρονης επικοινωνίας.

Μπορούμε ακόμα να κάνουμε την έκπληξη και να φέρουμε ένα καλά υπολογισμένο roi mat ενάντια στην αρνητική κοινή γνώμη, κερδίζοντας την παρτίδα της εθνικής μας αυτοπεποίθησης! Αρκεί να επικοινωνήσουμε τη χώρα μας μέσα από τα δικά μας μάτια, ώστε ακόμα και ο περιβόητος αντίπαλος να δει την Ελλάδα ως brand, ως ευκαιρία και ως πύλη στον κόσμο!


Αναστασία Δουκάκη
Η Αναστασία Δουκάκη είναι Σύμβουλος Επικοινωνίας. Απόφοιτος του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Cardiff και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην Πολιτική Επικοινωνία από το Πανεπιστήμιο του Leeds. Είναι υποψήφια διδάκτωρ του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στον τομέα της Πολιτικής Επικοινωνίας.
Έχει εργασθεί ως αρθρογράφος σε διαδικτυακά portal ειδήσεων και στον τοπικό τύπο, καθώς υπήρξε στέλεχος εταιρικής επικοινωνίας σε εταιρεία συμβούλων επικοινωνίας με ειδίκευση στη διαχείριση κρίσεων και την πολιτική επικοινωνία.

ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ
Δημάρχου Πύλου – Νέστορος

Στη λαίλαπα της κρίσης ο πολίτης ψάχνει ένα στήριγμα, καθώς όχι μόνο υποφέρει από πραγματική οικονομική ασφυξία μαζί με την οικογένειά του, αλλά ταυτόχρονα στερείται όλο και περισσότερο των υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης και των κοινωνικών δομών του κράτους, λόγω περιστολής των δαπανών.
Μπορεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να αποτελέσει το στήριγμα αυτό;
Καταρχήν, υπάρχουν σοβαρές δυσκολίες.
Η κρίση δεν έχει αφήσει καθόλου ανεπηρέαστους τους ΟΤΑ, καθώς εξασθενούν οι όποιες δυνατότητες ή πιθανότητες χρηματοδότησης για κάλυψη των πραγματικών αναγκών τους σε ότι αφορά το προσωπικό που χρειάζονται και τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Ταυτόχρονα, προκύπτουν θεσμικά κενά και οργανωτικές ελλείψεις λόγω του Καλλικράτη, ο οποίος αποδεικνύεται ένα σωστό -κατά βάσιν- μεταρρυθμιστικό σχέδιο, το οποίο όμως προήχθη με λάθος τρόπο, υπό λάθος προϋποθέσεις και σε λάθος εποχή.
Γιατί λάθος τρόπο; Διότι ψηφίστηκε εσπευσμένα, μην πούμε πρόχειρα, ενόψει των περασμένων εκλογών.
Γιατί λάθος προϋποθέσεις; Διότι δεν υπήρξε, για μία ακόμη φορά, σχεδιασμός και συναίνεση σε υπερκομματικό επίπεδο.
Γιατί λάθος εποχή; Διότι μία δραστική διοικητική αλλαγή απαιτεί γερή χρηματοδοτική προίκα, και αυτοί οι καιροί που ζούμε είναι οι πλέον χαλεποί.
Από την άλλη πλευρά όμως, ο Δήμος πάντα αποτελούσε και αποτελεί τον πιο κοντινό στον πολίτη φορέα διοίκησης, που έχει λόγο και ρόλο στη διαμόρφωση των όρων της γενικότερης ποιότητας ζωής και κυρίως, στη διαχείριση της κοινής καθημερινότητας. Ως εκ τούτου, διαμορφώνεται σχέση πολιτικής, κοινωνικής, προσωπικής εγγύτητας ανάμεσα στον πολίτη που ψηφίζει και στον αυτοδιοικητικό εκπρόσωπο που εκλέγεται.
Αυτή η η εγγύτητα, στις παρούσες εποχές, είναι απαραίτητο να ενισχυθεί περαιτέρω.
Είναι αλήθεια ότι οι δήμαρχοι, οι αντιδήμαρχοι, οι δημοτικοί σύμβουλοι δε μπορούν να κάνουν θεία θαύματα. Ούτε με πέντε ψωμιά και δύο ψάρια μπορούν να ταϊσουν πέντε χιλιάδες ανθρώπους που πεινάνε, ούτε να αναστηλώσουν στα πόδια τους ολόκληρες οικογένειες που πάσχουν από οικονομική παραλυσία.
Οφείλουν όμως να στέκονται δίπλα στον πολίτη την δύσκολη ώρα.
Να βιώνουν οι ίδιοι την κοινωνική καθημερινότητα στους δρόμους και στις γειτονιές και όχι να ‘ναι κλεισμένοι στα γραφεία τους.
Να διατηρούν τα πάντα μέσα στις υπηρεσίες σε τάξη και λειτουργικότητα, ώστε η επαφή με τον πολίτη και η εξυπηρέτησή του να είναι ουσιαστικές και πρακτικά οφέλιμες.
Να επιλαμβάνονται, με προσωπική αμεσότητα και διαχειριστική ταχύτητα, κάθε προβλήματος που προκύπτει έξω από την πόρτα του δημότη.
Να είναι το μάτι της δικαιοσύνης και της αμεροληψίας σε σχέση με όλα τα δημοτικά δρώμενα και να εκπροσωπούν εξίσου όλους τους πολίτες, είτε τους ψήφισαν, είτε όχι.
Να ασκούν μία ρεαλιστική διοίκηση, με σωστό πρόγραμμα και πραγματοποιήσιμους στόχους, που θα παράγει το μέγιστο αποτέλεσμα με τα ελάχιστα μέσα.
Να φροντίζουν ώστε το προσωπικό να δείχνει ανθρωπιά, κατανόηση, ενδιαφέρον όταν έρχεται σε επαφή με τον εξυπηρετούμενο.
Να διαφυλάσσουν ως κόρη οφθαλμού, εντός των ορίων των αντικειμενικών δυνατοτήτων που έχουν στη διάθεσή τους, κάθε είδους κοινωνική δομή και να επενδύουν στο λεγόμενο «κοινωνικό πρόσωπο» του Δήμου.
Τέλος και αυτό είναι ίσως το πιο ουσιώδες σε μία εποχή ανεργίας και ανέχειας, να εξαντλούν κάθε σκέψη και να κάνουν πράξη κάθε σχέδιο, που θα κινείται προς την κατεύθυνση ανάπτυξης της τοπικής Οικονομίας, με βάση τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει κάθε τόπος ξεχωριστά και τα οποία, η κεντρική κρατική και πολιτική διοίκηση έχει αποδειχθεί ανίκανη διαχρονικά να τα εντοπίσει και να τα εκμεταλλευτεί. Εκεί που η εθνική Οικονομία παλεύει ενάντια στην πτώχευση, η τοπική Οικονομία, στην σωστή και μελετημένη μορφή της εξέλιξης και ανάπτυξής της, είναι δυνατό να προσφέρει πόρους, εισόδημα και θέσεις εργασίας.
Η κοινωνία βιώνει σήμερα μία εικόνα, μέσα στην οποία τα πάντα γύρω δείχνουν να γκρεμίζονται. Οι ΟΤΑ και οι εκλεγμένοι αυτοδιοικητικοί, μπορούν να προσφέρουν το στήριγμα που αναφέραμε πριν. Αρκεί να υπάρχει βούληση, όραμα, ικανότητες και ο πολίτης να εμπιστευτεί να και να στηρίξει τις προσπάθειες των ανθρώπων της Αυτοδιοίκησης.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ

Αποφύγετε τα καρό κοστούμια, το μαύρο χρώμα τα πολύ έντονα και φανταχτερά χρώματα. Αποφύγετε τα δερμάτινα και τις ζακέτες. Προτιμήστε το σκούρο μπλε, το γκρι, τα παλ χρώματα και συνδυάστε τα με πιο χρωματικά έντονες γραβάτες. Αποφύγετε τις γραβάτες με σκιτσάκια και περίεργα σχήματα πάνω τους. Η χρήση των «φετίχ» όπως μαντηλάκι στο πέτο, φουλάρι, ενδείκνυται μόνο αν είναι μέρος του καθημερινού ντυσίματος σας.
Φρεσκοκουρεμένος και φρεσκοξυρισμένος. Η χρήση αρώματος προσφέρει αυτοπεποίθηση.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Προτιμήστε σκούρες φούστες και ανοιχτόχρωμα πουκάμισα. Όταν πρόκειται να καθίσετε σε καναπέ προτιμήστε κοστούμι ή ταγιέρ αλλά προσοχή στη φούστα. Ποτέ μίνι όσο καλλίγραμμη κι αν είστε. Αποφύγετε τα στενά πουκάμισα και τα λεπτά/ διαφανή για ευνόητους λόγους. Μην φοράτε πολλά και ακριβά κοσμήματα. Προτιμήστε τα διακριτικά ρολόγια και μικρά σκουλαρίκια. Συμβουλευτείτε μια ειδικό για απλό και λιτό μακιγιάζ. Περιποιηθείτε την κόμμωση σας. Μην παίζετε με τη βέρα ή το δαχτυλίδι σας κατά τη διάρκεια της εκπομπής. Δείχνει αμηχανία.


Από το περιοδικό το e-mail της Πολιτικής και της Αυτοδιοίκησης τεύχος Οκτωβρίου 2011

Media and Political Cookies

Από το «e-mail της Αυτοδιοίκησης και της Πολιτικής» τεύχος Οκτωβρίου.

• Στην πόλη του Σαν Φραντσίσκο, τα σκυλιά είναι πιο πολλά από τα παιδιά, και οι ιδιοκτήτες τους αποκτούν από τους υποψήφιους δημάρχους το δικαίωμα να επιτραπεί να τρέχουν ελεύθερα στο Εθνικό της Πάρκο. Άντε και με «σκυλίσιες χαρές»!
• SMS στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών συστημάτων θα πρέπει να στείλουν όσοι δεν δικαιούνται να μην πληρώσουν το τέλος ακινήτων. Τους ρώτησαν αν έχουν κινητό;
• Μήνυμα – κάρτα από εταιρία κατασκευής ευχετηρίων καρτών βλέποντας την ανεργία από μια άλλη σκοπιά. «Μη σκέφτεσαι ότι χάνεις τη δουλειά σου. Να σκέφτεσαι ότι είναι μια ανάπαυλα ανάμεσα σε δύο ανόητους εργοδότες». Λέτε να αρχίζουν στον ΟΑΕΔ να στέλνουν τέτοιες κάρτες;
• Σε χώρο της Λατινικής Αμερικής ένας νέος υποψήφιος βουλευτής, ανέβασε αφίσα στο διαδίκτυο με την φωτογραφία ενός μωρού που φόραγε μόνο τις πάνες του και με το σύνθημα «Οι πολιτικοί είναι σαν τις πάνες, πρέπει να τις αλλάξεις διαφορετικά γίνονται πολύ βρώμικες»!
• Ξεχάστε στις επόμενες εκλογές την πολιτική της λιανικής ψηφοθηρίας πηγαίνοντας σε γάμους, βαφτίσια, κηδείες, καφενέδες και πανηγύρια. Αλιεύστε ψηφοφόρους με νέους τρόπους επικοινωνίας ΑΝΕΞΟΔΑ.
• Ανατροπή στο πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας. Ένας νέος κομματικό σχηματισμός με όνομα «ΠΕΙΡΑΤΕΣ» θριάμβευσε στο Βερολίνο κερδίζοντας 15 έδρες στο τοπικό Κοινοβούλιο, κύριο προεκλογικό διαφημιστικό μέσο το INTERNET. Ρεσάλτο πειρατών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μπορεί να φέρει την άνοιξη;
• Πολιτικός σε μηχανή χωρίς κράνος είναι χειροβομβίδα απασφαλισμένη. Κίνδυνος θάνατος. Πρόκληση η περιφρόνηση της νομιμότητας και η αναγνώριση του από «αγανακτισμένους» πολίτες. Καταλαβαίνετε….

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΟ Ε-ΜΑΙL ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

ΑΠΟ ΚΟΣΚΙΝΟ... ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ.

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Όλες οι αμαρτίες του κόσμου χρεώνονται στους σημερινούς αντιπροσώπους μας στο Κοινοβούλιο. Τα βουλευτικά προνόμια, η ασυλία των βουλευτών και η γενικότερη απαξίωση του κοινοβουλευτισμού, θα δυσκολέψουν την επανεκλογή πολλών.

Στις προσεχείς εκλογές αναμένεται ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων να εκδηλώσει τη διαμαρτυρία του, επιλέγοντας πρωτοεμφανιζόμενους υποψηφίους. Δεν είναι μονάχα τα κόμματα εξουσίας εκείνα τα οποία πρόκειται να απορροφήσουν εκλογικά τους κραδασμούς της κρίσης, αλλά και οι νυν βουλευτές τους, ασχέτως εάν έχουν μετάσχει ενεργά στην διακυβέρνηση. Η συνεχής παρουσία και παραμονή τους στο Κοινοβούλιο έχει προκαλέσει κούραση στο εκλογικό σώμα. Οι περισσότεροι βουλευτές του Κοινοβουλίου θεωρούνται από τους πολίτες μέρος του προβλήματος που βιώνουν.

Οι τεχνικές της λιανικής ψηφοθηρίας που μέχρι τώρα είχαν ακολουθηθεί, «τρέχοντας» σε γάμους, βαφτίσια, πανηγύρια και φιέστες δεν αρκούν, αφήστε που μπορεί να κινδυνεύσει και η σωματική ακεραιότητα πολλών υποψηφίων.

Συνεπώς, οι νυν βουλευτές θα κληθούν να δώσουν αγώνα πολιτικής επιβίωσης, πείθοντας τον ψηφοφόρο ότι «δεν είναι όλοι ίδιοι» και επιπλέον, ότι η δική τους μεμονωμένη περίπτωση αξίζει μιας θετικής αντιμετώπισης ως προς τα ατομικά πολιτικά χαρακτηριστικά που παρουσιάζει. Από κόσκινο, στην κυριολεξία, θα τους περάσουν οι πολίτες πριν αποφασίσουν να τους δώσουν την ψήφο τους.

Μια τέτοια προσπάθεια είναι δύσκολο να τελεσφορήσει με πρόχειρες λύσεις και βοήθειες εκ των ενόντων. Αντιθέτως, χρειάζεται μια νέα ισχυρή πλατφόρμα πάνω στην οποία θα πατήσει η καμπάνια σας, για τη δόμηση και τη λειτουργία της οποίας είναι απαραίτητη η συμβολή επαγγελματικών στελεχών του τομέα της πολιτικής στρατηγικής και της επικοινωνίας.

Είναι σίγουρο ότι το ένστικτο αυτοπροστασίας θα οδηγήσει αρκετούς να εμπιστευθούν έμπειρα στελέχη της πολιτικής επικοινωνίας που θα τους βοηθήσουν να ανταποκριθούν με επιτυχία στην κρίσιμη πρόκληση των προσεχών εκλογών. Για να μην ισχύσει η γνωστή παραδοχή «εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη ελλιπής»!

ΟΧΙ ΘΑ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΣΚΑΣΩ...!

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Στις μέρες που ζούμε, η κατάθλιψη όλων μας είναι προ των πυλών! Στην Αμερική, μια εταιρία ευχετηρίων καρτών συμπαραστεκόμενοι στους ανέργους έκανε μια κάρτα με σύνθημα «Μη σκέφτεσαι ότι χάνεις τη δουλειά σου, σκέψου ότι είναι μια ανάπαυλα ανάμεσα σε δύο ανόητους εργοδότες». Στην Ελλάδα μοναδική αχτίδα ελπίδας είναι τα χαμόγελα που βλέπουμε στα πρόσωπα πολλών τηλεθεατών ή ακροατών που βλέπουν ή ακούν μερικά απίστευτα δημιουργικά και πολύ χιουμοριστικά διαφημιστικά σποτάκια.
Πανέξυπνα, ευρηματικά, μηνύματα εμπνευσμένα από την επικαιρότητα. Πραγματική όαση φωτός μέσα στην μαυρίλα της κάθε μέρας μας. Προτείνω τα κανάλια και τα ραδιόφωνα να παίζουν σε όλα τα διαφημιστικά τους brakes σποτάκια όπως του προπονητή και του προέδρου, της «αγαπούλας» ή τα σχολικά της γνωστής αλυσίδας καταστημάτων παιδικών ειδών και παιχνιδιών κι αν ακόμη δεν είναι προγραμματισμένα! Και για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, να παίζονται σφήνες μετά από τις ειδήσεις που μας καταθλίβουν. Φορολογείται ο αέρας, ο βήχας, μπαίνει πλαφόν στο πήδημα, ακούστε ένα διαφημιστικό σποτάκι, ρίχτε το στην πλάκα, χαμογελάστε και διώξτε την κατάθλιψη.
Μια ακόμη ευεργετική επίδραση της δημιουργικής διαφήμισης.
Ζητείστε να σας γράψουν όλες τις χιουμοριστικές διαφημίσεις σε ένα CD και ακούστε το κάθε μέρα, όλη μέρα.
Είναι από τα τελευταία μηνύματα που θα σας δίνουν γέλιο και δύναμη να ακούτε τα μηνύματα της Τρόικας και γράψτε τους….


Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό AD BUSINESS

"Ανοίξτε το παράθυρό σας στην Ελλάδα" και ανακαλύψτε την!

Ο νέος ηλεκτρονικός τουριστικός οδηγός, που καλύπτει όλους τους προορισμούς της Ελλάδας με τίτλο www.THATISGREECE.com, έρχεται ταράξει τα νερά στα δρώμενα του τουριστικού κλάδου, χρησιμοποιώντας τη διαδικτυακή προβολή και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media) για να προσελκύσει τους επισκέπτες που θέλουν να ενημερωθούν ή να επιλέξουν προορισμό διακοπών, αλλά και τις επιχειρήσεις που επιθυμούν να προβληθούν στο στοχευμένο αυτό κοινό.

Με συνοπτικό, αλλά ταυτόχρονα στοχευμένο τρόπο, ο επισκέπτης του νέου αυτού portal, ενημερώνεται με μια ματιά για τον προορισμό που τον ενδιαφέρει- τα αξιοθέατα, τις παραλίες, τα χιονοδρομικά, τα παραδοσιακά χωριά, τα ήθη και τα έθιμα, την τοπική κουζίνα. Όπου κ αν θέλετε να πάτε, στο THAT IS GREECE σας δίνεται η δυνατότητα να «ανοίξετε το παράθυρό σας στην Ελλάδα» όπως είναι και το σλόγκαν του.

Μια αξιόλογη προσπάθεια σε έναν τομέα που, ιδιαίτερα σε καιρούς κρίσης, μπορεί να βοηθήσει στην ανάκαμψη της οικονομίας και της εθνικής μας αυτοπεποίθησης.

www.thatisgreece.com

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Όλα είναι πολιτική όπως πολιτική είναι και τα νέα προγράμματα των τηλεοπτικών καναλιών μας.
Πολιτική είναι, η μετάδοση σε prime time των τούρκικων σήριαλ που μας μεταφέρουν χρονικά στη δική μας περίοδο της δεκαετίας ’60 και ’70. Δεκαετίες των δύο κοινωνικών τάξεων. Η Μεσαία τάξη, που δημιουργήθηκε σε μας στην δεκαετία του ’80 και ’90 δεν υπάρχει στα σημερινά τούρκικα σήριαλ, όπως θα εκλείψει και εδώ σε σύντομο χρονικό διάστημα.Τηλεοπτική ζώνη φιλίας των δύο λαών, όπως λέμε ΑΟΖ!
Πολιτική είναι, η καθημερινή ακινητοποίηση της κοινωνίας μας με τα εκβιαστικά διλήμματα από τις λεγόμενες ενημερωτικές εκπομπές. Μονοθεματικές, άκρως φοβιστικές και ενοχικές.
Πολιτική είναι να θυμίζουν, μέσα από εκπομπές μαγειρικής που θα κατακλύσουν τις τηλεοπτικές οθόνες μας, πόσο καλά περνούσαμε και στο χέρι μας είναι να ξαναπεράσουμε αν είμαστε καλά παιδιά και πληρώνουμε τα πάσης φύσεως χαράτσια!
Σε λίγο η μυρωδιά φρεσκομαγειρεμένου φαγητού θα έρχεται από το σαλόνι που έχουμε την τηλεόραση και όχι από την κουζίνα.
Αστακομακαρονάδες, τούρτες και πολλά λαχταριστά εδέσματα θα μπαίνουν μέσω Η/Υ πάνω στα πιάτα μας σε φωτογραφίες ενώ στην πραγματικότητα θα τρώμε πατάτες γιαχνί ή μακαρόνια.
Ξεγελιέται όμως η γεύση;
Εκτός τόπου και χρόνου απαράδεκτα και πολλούς άλλου απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς έχουν δώσει για τα νέα τηλεοπτικά προγράμματα. Κι όμως σκεφτείτε, όλα είναι μέρος μιας πολιτικής. Και τα κανάλια την πολιτική την ξέρουν καλά!


Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΟ Ε-ΜΑΙL ΤΕΥΧΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

"ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ" ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Εξετάζοντας τη μέχρι σήμερα πορεία του «Καλλικράτη» διαπιστώνουμε ότι δικαιώνονται στις απόψεις τους όλοι εκείνοι οι οποίοι υποστήριζαν ότι μία τέτοια ριζική μεταρρύθμιση στη διοίκηση μίας ολόκληρης χώρας, απαιτούσε εντατική προετοιμασία και πάνω απ’ όλα ένα σχέδιο σταδιακής εφαρμογής. Δυστυχώς, ο «Καλλικράτης» ψηφίστηκε στη Βουλή λίγο διάστημα πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές και συνοδευόταν όχι από μία γερή νομοπαρασκευστική, διαχειριστική, χρηματοδοτική προίκα αλλά από την απρονοησία και την αναποφασιστικότητα όλων όσων επεξεργάστηκαν τις διατάξεις του περιεχομένου του και τους κανόνες της λειτουργίας του, ανεξαρτήτως αν μιλάμε για την παρούσα διακυβέρνηση, ή την προηγούμενη. Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι οι νυν δήμαρχοι και περιφερειάρχες, αναγνωρισμένα ή υποσχόμενα στελέχη της Αυτοδιοίκησης στη μεγάλη τους πλειοψηφία, να σκοντάφτουν πάνω σε ένα σωρό δυσκολίες, για τις οποίες δεν είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι, ενώ το πραγματικό κόστος μετακυλίεται αναπόφευκτα στον πολίτη και στην τοπική κοινωνία. Η ανάγκη η οποία αδήριτα προκύπτει, είναι η πολιτική και κρατική ηγεσία του τόπου να δουν τον «Καλλικράτη» από την αρχή, σε απόλυτη σύμπνοια και συνεννόηση μεταξύ τους, να εντοπίσουν τις ατέλειες και τις αδυναμίες του, να τον ενισχύσουν έτι περαιτέρω θεσμικά και νομοθετικά, να τον προσαρμόσουν στα νέα εθνικά και κυρίως, στα νέα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα και φυσικά, να θεσπίσουν ένα προσεκτικά επιμελημμένο και πάνω απ’ όλα, ρεαλιστικό road map, δηλαδή ένα χάρτη για την βήμα προς βήμα πορεία του. Έτσι μόνο θα ‘χουμε το σωστό σχέδιο, στη σωστή του εφαρμογή. Διαφορετικά, θα πελαγοδρομούμε χωρίς πρόοδο και χωρίς αποτελέσματα.

ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ.

Του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου της Think Politics


Σε παλαιότερο άρθρο μου είχα γράψει πως ο Έλληνας πολιτικός είναι ένα ισχυρό brand name. Άλλωστε κάθε κράτος για να προχωρήσει βασίζεται πάντα στις ικανότητες των πολιτικών που αποφασίζουν. Αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι αν η επιχείρηση που λέγεται κράτος προχωράει μπροστά ή όχι. Βέβαια, οι πολιτικοί ενός κράτους είναι ο «καθρέφτης» του λαού όπως ευφυώς έχει λεχθεί. Μέχρι σήμερα, τα απαραίτητα προσόντα ενός πολιτικού ήταν λίγο πολύ γνωστά. Πολιτική προίκα, πελατειακές σχέσεις, συγκυρίες, τύχη και άλλα γνωστά.
Η οικονομική κρίση, έφερε στο προσκήνιο την πολιτική κρίση και οι πολίτες / ψηφοφόροι έχουν αλλάξει. Ιδιαίτερα στη χώρα μας. Η αναγκαιότητα μιας νέας «ελίτ» πολιτικών, πολιτικών της νέας εποχής είναι πολύ μεγαλύτερη από πολλές άλλες χώρες. Δεν χρειάζεται ειδική ανάλυση για τους λόγους που έχουν οδηγήσει τους πολίτες/ ψηφοφόρους σε νέες θεωρήσεις για την εικόνα και τα νέα απαραίτητα προσόντα των πολιτικών της νέας εποχής που βιώνουμε. Μερικά από τα προσόντα ενός πολιτικού της νέας εποχής είναι:

• Συνδυάζει την τεχνοκρατική γνώση με την πολιτική του θέση
Ο πολιτικός της νέας εποχής, της νέας «κοπής» συνδυάζει την γνώση, την μεθοδικότητα, την σκληρή δουλειά με τα δεδομένα της πολιτικής και δεν υπολογίζει το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος. Έχει όραμα, στόχους, και τα υπερασπίζεται με πυγμή. Δεν κάνει πίσω στις πρώτες αντιδράσεις μερίδας πολιτών ή συντεχνιών. Με τις τεχνοκρατικές του γνώσεις σε συνδυασμό με την πολιτική του εμπειρία δημιουργεί νέες κοινωνικές δομές.

• Βρίσκει το σωστό timing.
Πολλές πολιτικές πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να είχαν υλοποιηθεί, αν η χρονική στιγμή ήταν η κατάλληλη και δεν ήταν λάθος. Ανώριμη κοινωνία, ερασιτεχνική στρατηγική ενημέρωσης, ετεροχρονισμός των προτεραιοτήτων των πολιτών, ατυχής στιγμή και πολλά άλλα. Ο πολιτικός της νέας εποχής δεν βιάζεται αλλά ούτε αργοπορεί. Τα πάντα σωστά και στην ώρα τους.

• Δεν αποκρύπτει τα προβλήματα και δεν τα αγνοεί.
Ξέρει ότι οι πολίτες δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με την αγγλοσαξονική φράση «go with the flow» πάω με το κοπάδι και δεν είναι αμβλύνοες! Ξέρει ακόμη ότι η εποχή των επικοινωνιακών ψιμυθιωμάτων ανήκει στην παλιά εποχή. Ο κόσμος μας είναι σε μετάβαση με υψηλές τις ταχύτητες των ραγδαίων αλλαγών.

• Αναγνωρίζει τα λάθη και τις παραλείψεις του.
Μην διεκδικείτε το αλάθητο. Μόνο ο Πάπας το έχει. Αναγνωρίστε τα λάθη και τις παραλείψεις που σας ακολουθούν από το πρόσφατο πολιτικό παρελθόν σας. Η παραδοχή δεν σημαίνει αδυναμία. Αντίθετα, η δημόσια υπεράσπιση ενός «αποδεδειγμένου» λάθους μπορεί να επιφέρει επικρίσεις και από τον τύπο και από τους πολίτες. Προσέχει να μην «πέφτει» σε λάθη αλλά και να μην τον ξεπερνούν οι εξελίξεις.

• Απαντάει άμεσα στην ερώτηση δημοσιογράφου ή πολίτη
Πέρασε «ανεπιστρεπτί» η εποχή των σχολίων και των προλόγων, πριν δοθεί μια αμφίσημη τις περισσότερες φορές απάντηση από τον πολιτικό. Οι πολίτες «χόρτασαν» από θεωρητικές κουβέντες άνευ ουσίας. Απαιτούν άμεσες και ξεκάθαρες απαντήσεις.

• Αντιμετωπίζει τις κρίσεις με επιδέξιο και ψύχραιμο τρόπο και δεν φοβάται να χάσει κάποιες μάχες κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας. Άλλωστε είναι γνωστή η Ιαπωνική παροιμία «Στην πολιτική πέσε 7 φορές σήκω 8». Γνωρίζει τη μεγάλη δύναμη των media, το πόσο αδηφάγα είναι για σκάνδαλα κάθε τύπου και δεν πέφτει σε παγίδες. Η αφέλεια δεν δικαιολογείται σε έναν πολιτικό της νέας εποχής. Όπως δεν «συγχωρείται» να μπει κάποιος στην πολιτική χωρίς να έχει «κολλήσει ένσημα» όπως χαρακτηριστικά λέγεται.

• Γνωρίζει πολύ καλά την ημερομηνία λήξης της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Η «χρυσή» εποχή ενός πολιτικού είναι μια δεκαετία. Μέσα σ’ αυτό τον χρόνο θα «ξεδιπλωθούν» όλες οι ικανότητες του και θα κάνει πράξη ότι υποσχέθηκε. Δεν ξεχνάει ότι δεν υπάρχει κανείς που είναι αναντικατάστατος. Ξέρει όσο πιο γρήγορα αποφασίσει την έξοδο του από την πολιτική, τόσο περισσότερο θα διαφυλάξει την υστεροφημία του. Ακόμη, η εμπειρία του έχει διδάξει ότι ένας από τους κινδύνους της μακροχρόνιας άσκησης εξουσίας είναι να πιστέψει στο τέλος στον ίδιο του τον μύθο. Μια ψευδαίσθηση και μόνο!

ΕΚΛΟΓΕΣ: ΠΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ, ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ;

Του ΙΩΑΝΝΗ Γ. ΜΟΙΡΑ
Συμβούλου Στρατηγικής, διευθυντή της Think Politics

Μετά τη συμφωνία στη Βουλή για την Παιδεία, ενισχύεται για κάποιους η άποψη ότι οι εκλογές έχουν απομακρυνθεί για τα καλά και ότι, ίσως διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για μία γενικότερη συναίνεση.
Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Διότι, πρώτον, η Νέα Δημοκρατία δεν είχε διαφορετική επιλογή από το να συναινέσει, δεδομένου ότι κατά βάση, τις δικές της διαχρονικές απόψεις απηχούσε το νομοσχέδιο που έφερε προς ψήφιση η κυβέρνηση.
Δεύτερον, η ΝΔ είχε ανάγκη να δείξει το πρόσωπο μίας υπεύθυνης αντιπολίτευσης που ενισχύει θεσμικά και δομικά αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε έναν χώρο, τόσο μεγάλης εθνικής σημασίας, όσο είναι εκείνον της Παιδείας. Με αυτό τον τρόπο, υπολογίζεται ότι θα ενισχυθούν είτε άμεσα, είτε σύντομα, τα ποιοτικά στοιχεία της σε ότι αφορά την κυβερνησιμότητά της.
Από ‘κει και πέρα, δεν έχει κανένα πολιτικό συμφέρον η ΝΔ να προχωρήσει σε μία ευρύτερης κλίμακας συναινετική αντιμετώπιση της κυβέρνησης. Διότι τότε, είναι βέβαιο ότι θα αρχίσει να επωμίζεται ίσο κόστο φθοράς με το ΠαΣοΚ, ωσάν να συγκυβερνούσε, χωρίς στην ουσία ή στην πράξη να συγκυβερνά.
Επιπλέον, ο ίδιος ο κ. Σαμαράς έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους, ότι διαφωνεί κάθετα με τη φιλοσοφία, τη λογική, τη στρατηγική και το περιεχόμένο της κυβερνητικής πολιτικής για την Οικονομία, που είναι και ο πυρήνας των όποιων πολιτικών εξελίξεων ακολουθήσουν στη συνέχεια. Εξάλλου, δεν έχει παύσει η ΝΔ να ζητά εκλογές, ως λύση διεξόδου από τα αδιέξοδα της Οικονομίας. Απλά, δεν το πράττει με επίταση, διότι όσο επιβιώνει η κυβέρνηση ακολουθώντας μία οικονομική πολιτική σαν τη σημερινή, τόσο θα διολισθαίνουν τα ποσοστά της στις μετρήσεις και αντίστοιχα, τόσο θα αυξάνονται της ΝΔ. Επίσης, θα ανοίγει η ψαλίδα της διαφοράς και τα ποσοστά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα παρουσιάσουν δυναμική αυτοδυναμίας. Είτε αρέσει η έκφραση, είτε όχι, πρόκειται για την στρατηγική του «ώριμου φρούτου». Απλά, οι εξελίξεις είναι τόσο ραγδαίες τα τελευταία χρόνια, που το διάστημα ωρίμανσης του φρούτου, συνεχώς μικραίνει.
Εκείνος που έχει ένα σωρό λόγους να βιαστεί να προκηρύξει εκλογές και ταυτόχρονα, έχει και την θεσμική δυνατότητα να το κάνει, είναι ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου.
Πρώτα απ’ όλα, δεν έχει κανένα συμφέρον να αφήσει το χρόνο να κυλά, όσο τα ποσοστά του κόμματός του συρρικνώνονται και του αντιπάλου αυξάνονται. Αυτή τη στιγμή, υπάρχει η τάση να «κλειδώσει» η ΝΔ προς όφελός της ένα ασφαλές δημοσκοπικό προβάδισμα, που θα της επιτρέψει εν καιρώ να διεδικήσει ακόμη και την αυτοδυναμία. Αντίθετα, όσο η σε βάρος του διαφορά παραμένει ελεγχόμενη, τον συμφέρει να προσφύγει σε μία αιφνίδια προκήρυξη εκλογών, στο πρότυπο της κίνησης του προκατόχου του στο ΠαΣοΚ κ. Σημίτη, τέλη 1999 – αρχές 2000, επενδύοντας στην καλλιέργεια φόβου του πολίτη απέναντι στη διαχείριση της κατάστασης στην Οικονομία και το ενδεχόμενο πτώχευσης. Ταυτόχρονα, είναι λογικό να επιχειρήσει να παρουσιάσει τον κ. Σαμαρά ως ανέτοιμο να κυβερνήσει και κυρίως, ως μη έχοντα μία έμπειρη και ικανή ηγετική ομάδα να τον πλαισιώσει, ως μη έχοντα στο συρτάρι του ένα πλήρες και ολοκληρωμένο σχέδιο συνολικής διακυβέρνησης, ως μη έχοντα ένα εναλλακτικό σχέδιο, ένα plan B για την Οικονομία, στην περίπτωση κατά την οποία οι ισχυρισμοί και οι δεσμεύσεις του για μία αναδιαπραγμάτευση με την τρόϊκα, αποδειχθούν στην πραγματικότητα ανεφάρμοστοι.
Επιπρόσθετα, όσο περιμένει ο κ. Παπανδρέου, θα οδηγείται σε ολοένα και σκληρότερα μέτρα, διότι είναι προφανές ότι το μεσοπρόθεσμο σχέδιο δεν λειτουργεί, διότι το κράτος είναι ανίκανο να εισπράξει και ο πολίτης είναι αδύναμος να εισφέρει. Ως συνέπεια, η δημοσιονομική κατάσταση θα χειροτερεύει η αντοχή της αγοράς θα καταρρέει και η ανοχή της κοινωνίας θα εξαντλείται, πηγαίνοντας πλέον σε μία έκρηξη, που θα σημάνει για το ΠαΣοΚ ένα πρωτοφανές για τα εθνικά και ευρωπαϊκά δεδομένα, εκλογικό βατερλώ.
Επίσης, όσο περιμένει ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Σαμαράς θα εμφανίζεται ως ολοένα και πιο δικαιωμένος αναφορικά με τις απόψεις και τους ισχυρισμούς του για την Οικονομία, θα απολαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερης συμπάθειας και εμπιστοσύνης από τους πολίτες, το εκλογικό σώμα, τις δυνάμεις της αγοράς, διάφορους συντελεστές της κεντρικής και περιφερειακής ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, θα προετοιμάζεται ολοένα και καλύτερα ως προς την οργανωτική διάταξη του κόμματός του ενόψει εκλογών, τη διαμόρφωση ηγετικής ομάδας, την επεξεργασία ολοκληρωμένου σχέδιου διακυβέρνησης, την εκπόνηση εναλλακτικών σχεδίων ανά θεματικό τομέα, ενώ πιθανή άνοδός του σε επίπεδα αυτοδυναμίας, θα μεγιστοποιήσει για το κόμμα του τις εισροές ψήφων, είτε από την μεγάλη –όπως παρουσιάζεται σήμερα- δεξαμενή των αναποφασίστων, είτε από τα μικρότερα κόμματα της κεντροδεξιάς (ΛΑΟΣ και Δημοκρατική Συμμαχία). Ταυτόχρονα, θα έχει αποκτήσει την ηγετική ισχύ να σφραγίσει για τα καλά τις εξελίξεις, τόσο στο εσωτερικό της ευρύτερης κεντροδεξιάς παράταξης, όσο και στο επίπεδο των γενικότερων συσχετισμών, προβαίνοντας σε μία γενική έκκληση επιστροφής κάθε ενδιαφερομένου στις τάξεις της ΝΔ.
Μετά από το σύνολο της επιχειρηματολογίας που παρουσιάζεται παραπάνω, ένα σημαντικό μέρος της οποίας στηρίζεται απλά και μόνο στην κοινή λογική και εμπειρία και επιστρέφοντας ξανά στην εισαγωγή, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι οι εκλογές έχουν απομακρυνθεί για τα καλά και ότι, ίσως διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για μία γενικότερη συναίνεση; Μήπως κάποιοι υποστηρικτές του σεναρίου «εκλογές στην ώρα τους;» πρέπει να εξετάσουν την ανάλυσή τους ξανά;
Άλλωστε, μην ξεχνάμε, ότι όταν ανοίξει ο ασκός της εκλογολογίας, δύσκολα ξανακλείνει. Ειδικά σε εποχές που οι αμέσως προηγούμενοι εκλογικοί συχετισμοί έχουν ανατραπεί δραματικά, η πολιτική σκηνή χαρακτηρίζεται από ρευστότητα, αβεβαιότητα και ανασφάλεια, η κοινωνία παρακολουθεί τα δρώμενα με καχυποψία και εκνευρισμό, ή ένταση και θυμό και η Οικονομία και η αγορά κατρακυλούν προς τα κάτω, αναζητώντας λύση και πάλι από εκείνους τους οποίους όλοι αρέσκονται να κατηγορούν: τους πολιτικούς. Αλλά και πάλι... Σε συνθήκες όπως οι σημερινές, μια ξεκάθαρη πολιτική λύση δεν έρχεται με εκλογές και μία νωπή λαϊκή εντολή στην οποιαδήποτε κυβέρνηση;

Διαβάστε στο τεύχος Αυγούστου

ΤΟ Ε-ΜΑΙL ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

- Φάκελος Καλλικράτης.
Συνέντευξη Γιώργου Χριστόπουλου Δημάρχου Ραφήνας - Πικερμίου
- 7 έξυπνοι τρόποι για να επικοινωνήσετε τα μηνύματα σας αποτελεσματικά και ανέξοδα!

ΤΑ ΕΛΕΓΕΙΑ...

Αρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Μετά τις «εικονικές» επιτυχίες των τελευταίων ετών στους ισολογισμούς των εταιριών επικοινωνίας και τους «κουβεντιαστούς» θριάμβους για ανάπτυξη, επέκταση και άλλα παρεμφερή, ήρθε η ώρα για τα ελεγεία, τις θρηνικές αναλύσεις των ειδικών μετά τις τελευταίες δημοσιεύσεις των πρόσφατων ισολογισμών. Ειδικά, τα τελευταία χρόνια ο κλάδος ζούσε σε ένα περιβάλλον αποχαύνωσης, συλλογικών ψευδαισθήσεων ακολουθώντας οπορτσουνικές στρατηγικές.
Δεν χρειαζόταν να έχει κανείς περισσότερο μυαλό από όσο χρειάζεται για να έχει την κοινή λογική για να αντιληφθεί ότι το οικοδόμημα στηριζόταν σε ξύλινα πόδια! Αντιπαραγωγικές επενδύσεις, επιδείξεις νεοπλουτισμού, ασυλλόγιστες παροχές, ριψοκίνδυνες συμβάσεις, πρωτόγνωρες πρακτικές οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα.
Αυτοπεριορισμός στην ασφυκτική στενότητα «για όλα φταίει η κρίση» για την απαλλαγή από τις προσωπικές ευθύνες.
Η τωρινή κρίση στην αγορά της επικοινωνίας δεν είναι παρένθεση. Σηματοδοτεί το τέλος της εποχής όπως την ξέραμε. Η «χρυσή» εικοσαετία πέρασε δυστυχώς όμως άφησε κανόνια, λουκέτα, και εντάξεις στον πτωχευτικό Νόμο.
Δεν χρειάζονται ούτε ελεγεία, ούτε μνημόσυνα, ούτε άλλες αναλύσεις για τις αιτίες που μας έφεραν εδώ. Με ρεαλισμό, μετριοπάθεια και γνώση της νέας πραγματικότητας θα μπορέσει η νέα γενιά των στελεχών επικοινωνίας που συνεχίζουν, να περάσει αλώβητη από Μνημόνια, Μεσοπρόθεσμα προγράμματα και όλα όσα θα ακολουθήσουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΟ E-MAIL ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Όσοι πιστοί...κλικάρετε...και βρείτε τις καλύτερες τιμές ξενοδοχείων στον κόσμο!

Γιατί να χάνετε χρόνο "σερφάροντας" από site σε site για να βρείτε την καλύτερη οικονομική προσφορά για τις διακοπές σας; Γιατί να χάνετε χρήμα όταν το ίδιο ξενοδοχείο της επιλογής σας μπορείτε με ένα κλικ να το βρείτε σε πιο συμφέρουσα τιμή;

Το λανσάρισμα του Loyaltyhotel.com έρχεται μέσα στο κατακαλόκαιρο να απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις, προσφέροντας στον επισκέπτη την ευκαιρία να επιλέξει τις πιο συμφέρουσες τιμές ξενοδοχείων στο διαδίκτυο, για όλους τους προορισμούς στον κόσμο, εύκολα και γρήγορα.

Εάν επιλέξετε το www.loyaltyhotel.com για το επόμενο ταξίδι σας είναι βέβαιο ότι θα του μείνετε πιστοί και σε όλα τα επόμενα!
Καλό σερφάρισμα και καλές διακοπές!

0% ΚΕΦΑΛΑΙΟ - 100% ΕΞΤΡΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑ!

ΤΑΜΑΜ...

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου της Think Politics


Άρχισε η ταχύρυθμη εκπαίδευση στην Τούρκικη γλώσσα μέσω των Τούρκικων σειρών που έχουν κατακλύσει τις τηλεοπτικές οθόνες όλων των λεγόμενων μεγάλων ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών. Έχουμε βέβαια την εύκολη απάντηση για την καταιγίδα των Τούρκικων σειρών.
Την οικονομική δυσπραγία και ανέχεια των καναλιών. Φθηνές αγορές των Τούρκικων τηλεοπτικών δικαιωμάτων μετάδοσης και φραγή των Ελληνικών τηλεοπτικών σειρών που κοστίζουν πανάκριβα. Είναι όμως αρκετή αυτή η απάντηση ή είναι προσχηματική και αυθαίρετη;
Οι Τούρκικες σειρές θυμίζουν στους Έλληνες και κυρίως στις Ελληνίδες τηλεθεάτριες μια «άλλη» Ελλάδα. Μια Ελλάδα λίγο πριν ακόμη από την εποχή της Μεταπολίτευσης. Μια Ελλάδα των «επτά νομά σ’ ένα δωμά». Μια Ελλάδα της «καμαρούλας μια σταλιά 2Χ3»! Μια Ελλάδα της σκληρής βιοπάλης, των ανθισμένων αισθημάτων, της ντομπροσύνης, της κλάψας. Μια Ελλάδα των δύο τάξεων. Των πλουσίων και των φτωχών. Μια Ελλάδα όπου η Μεσαία τάξη ήταν απούσα.
Σήμερα, παρά τα επικοινωνιακά ψιμυθιώματα κανείς δεν αμφισβητεί ότι η κατάσταση του Έλληνα πολίτη είναι δραματική.
Με ή χωρίς το Μνημόνιο ένα και δύο, η επιστροφή στην εποχή που διαδραματίζονται οι καταστάσεις των Τούρκικων σειρών, είναι αναπόφευκτη.
Το «για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι», για να θυμηθούμε και το γνωστό σλόγκαν μήπως είναι η απάντηση στην πληθώρα των Τούρκικων σειρών;
Σε τελική ανάλυση, εκείνη η εποχή σημάδεψε πολλούς από εμάς. Μια εποχή αυθεντική, ερωτική και με οράματα για μια καλύτερη ζωή.
Ταμάμ;


Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

Η ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ

Του ΙΩΑΝΝΗ Γ. ΜΟΙΡΑ
Συμβούλου στρατηγικής – Διευθυντή της Think Politics

Οι νυν βουλευτές που επιθυμούν να επανεκλεγούν, καθώς και όσοι υποψήφιοι, νέοι ή παλιότεροι, έχουν την φιλοδοξία να δοκιμάσουν την τύχη τους στις προσεχείς εκλογές, έχουν να αντιμετωπίσουν ένα εντελώς νέο εκλογικό περιβάλλον και αν δεν προσαρμόσουν την προετοιμασία της προσπάθειάς τους ανάλογα, το πιθανότερο είναι να συναντήσουν αξεπέραστα προβλήματα που το πιθανότερο είναι να τους κοστίσουν ακριβά.
Μέχρι πρόσφατα υπήρχαν παραδοσιακοί, απλοί, δοκιμασμένοι τρόποι για να κατέλθει κάποιος σε εκλογές.
Το πολιτικό γραφείο οργανωνόταν διοικητικά με λίγους έμμισθους και διάφορους εθελοντές συνεργάτες, για τα τηλέφωνα και την αλληλογραφία, με επικεφαλής κάποιον διευθυντή, ο οποίος φρόντιζε να διατηρεί ζωντανό ένα δίκτυο υποστηρικτών, τους λεγόμενους «πυρήνες», να δημιουργεί ένα κορμό εκλογικού «πελατολογίου», ανταλλάσσοντας ψήφους με υποσχέσεις για ρουσφέτια και διορισμούς, να κάνει κάποιες δημόσιες σχέσεις για λογαριασμό του υποψηφίου, να οργανώνει πρόγραμμα περιοδειών, επισκέψεων και ομιλιών κ.ο.κ. Ταυτόχρονα, ένας άλλος συνεργάτης, πολιτικός επιστήμων ή επαγγελματίας δημοσιογράφος τις πιο πολλές φορές, φρόντιζε για την επικοινωνία του υποψηφίου με τον πολίτη μέσω των ΜΜΕ και της κυκλοφορίας έντυπου υλικού, τη συγγραφή δελτίων τύπου, άρθρων, ομιλιών και τα τελευταία χρόνια, για την φροντίδα μίας ιστοσελίδας, ή κάποιων προφίλ και σελίδων σε social media. Ο ίδιος ο υποψήφιος δε, δεν είχε παρά να φροντίσει να διαμορφώσει έναν πολιτικό λόγο βασισμένο εν πολλοίς στις ιδεολογικές αρχές και την προγραμματική πλατφόρμα του κόμματός και κατά δεύτερο λόγο, σε ευρηματικές φράσεις και σχόλια που θα τον έκαναν να ξεχωρίζει από τους συνυποψηφίους του.
Να δούμε όμως, σε μία περιληπτική περιγραφή, πως έχει διαμορφωθεί συνολικά η τρέχουσα οικονομικοκοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, ούτως ώστε να κατανοήσουμε ποια είναι η κλίμακα των αλλαγών που απαιτούνται στην πολιτική συμπεριφορά, αλλά και στην οργάνωση της εκλογικής προσπάθειας ενός βουλευτή ή υποψηφίου ;
Η χώρα απειλείται ανοικτά με χρεοκοπία. Υποβάλλεται υποχρεωτικώς σε νέους δανεισμούς, υπό σκληρούς όρους και προϋποθέσεις. Η κοινωνία εισέρχεται σε μία παρατεταμένη περίοδο ανεργίας και δραματικής μείωσης του βιοτικού επιπέδου για κάθε οικογένεια και πολίτη. Ο δημόσιος τομέας της Οικονομίας μειώνεται σε όγκο και σε μέγεθος, θα απασχολεί πολύ λιγότερους υπαλλήλους από άλλοτε και το κράτος χάνει το μεγαλύτερο μέρος των δυνατοτήτων του για άσκηση μίας ανακουφιστικής έστω, κοινωνικής πολιτικής.
Η κοινή γνώμη νιώθει άκρως αρνητικά συναισθήματα για όλα τα προηγούμενα, δημιουργώντας μάλιστα το γνωστό κίνημα των αγανακτισμένων. Επιρρίπτει όλες τις ευθύνες πάνω στον πολιτικό κόσμο, συλλήβδην και αδιακρίτως, αρνούμενη να υπογράψει συγχωροχάρτι ή λευκή επιταγή σε οποιονδήποτε βουλευτή ή υποψήφιο. Απαξιώνει στο σύνολό του ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και τους συντελεστές του, ανεξαρτήτως αν διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, ή όχι. Κλείνει τα αυτιά απέναντι σε κάθε κλασσική ιδεολογία, θέτει πιεστικά ερωτήματα πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα για το σήμερα και το αύριο του τόπου και ζητά πειστικές απαντήσεις, αντιμετωπίζει με καχυποψία κάθε δέσμευση ή εξαγγελία, προσωπική ή κομματική, συνειδητοποιώντας ότι το ελντοράντο του βολέματος και της καλοπέρασης δεν υπάρχει πια, γυρίζει την πλάτη (όπως καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις) στα περισσότερα συστηματικά κομματικά σχήματα και κυρίως, στα δύο μεγάλα αστικά κόμματα που εναλλάσσονται στη διακυβέρνηση.
Και ο βουλευτής, ή ο υποψήφιος πως επιβιώνει απέναντι σε όλα τα παραπάνω; Πως χαράσσει πορεία μέσα από όλο αυτό το πολιτικό ναρκοπέδιο και πως εξέρχεται αλώβητος και αρτιμελής; Είναι προφανές ότι θα πρέπει να κινηθεί σε μία τελείως διαφορετική λογική, από εκείνη που είχε μάθει μέχρι σήμερα.
Το επιτελείο των συνεργατών του, δεν πρέπει να συμπεριφέρεται ωσάν να είναι οι εκπρόσωποι ενός μικρού θεού, αλλά να απευθύνονται στον πολίτη με την έγνοια και την απλότητα ενός οικείου προσώπου. Ο διευθυντής οφείλει να κατεβεί από το βάθρο του πολιτικού παράγοντα, συνειδητοποιώντας ότι έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί οι μέρες που ως ντήλερ μοίραζε την τράπουλα με τα ρουσφέτια, τις διευκολύνσεις και τις υποσχέσεις και θα πρέπει να λειτουργεί ως αγγελιοφόρος άμεσων, απλών μηνυμάτων ανάμεσα στον βουλευτή ή στον υποψήφιο και στους πυρήνες των υποστηρικτών του. Το επιτελείο που τον υποστηρίζει στις πολιτικές και επικοινωνιακές του ανάγκες είναι υποχρεωμένο να προσαρμοστεί στη λογική της ανάδειξης των ατομικών του αρετών, αποφεύγοντας την ταύτισή του με πολιτικούς συσχετισμούς και ομαδοποιήσεις που φέρουν αρνητικό φορτίο. Παράλληλα, είναι απαραίτητο να εντρυφήσει σε σύγχρονες και κυρίως, αλληλοσυμπληρωματικές μεθόδους επικοινωνίας, που θα φέρνουν τον βουλευτή ή τον υποψήφιο δίπλα στον ανένταχτο πολίτη και κοντά στις ανάγκες του, διατηρώντας σχέση συνεχούς, ανοικτού διαλόγου. Και ο ίδιος ο υποψήφιος, οφείλει πρώτος απ’ όλους να αισθανθεί και να συνειδητοποιήσει ότι από εδώ και στο εξής ο πολίτης θα τείνει όλο και περισσότερο να εμπιστεύεται την ψήφο του σε άφθαρτα πολιτικά πρόσωπα και όχι σε φθαρμένες πολιτικές ομάδες. Επομένως, θα μετρά όλο και περισσότερο η αμεσότητα και η ευθύτητα με την οποία θα επικοινωνεί μαζί του και κυρίως, το αν υπάρχει σαφής απάντηση στο ερώτημα «γιατί να ψηφίσω εσένα και όχι τον άλλον», η οποία θα βασίζεται σε στοιχεία μίας αληθινής ποιοτικής υπεροχής και όχι στην επιδαψίλευση μίας λαμπερής δημόσιας εικόνας η οποία πίσω της δεν έχει ουσιαστικό περιεχόμενο.
Με βάση τα νέα δεδομένα, είναι φυσικό να απαιτούνται, στην πολιτική συμπεριφορά και στην εκλογική προσπάθεια ενός βουλευτή ή νέου υποψηφίου, πολλά παραπάνω απ’ όσα μπορεί να φιλοξενήσει ένα δισέλιδο δημοσίευμα. Αλλά οι επισημάνσεις και οι συμβουλές που σας δόθηκαν παραπάνω, συστήνονται ως μία καλή αρχή.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ "ΔΙΠΛΗΣ ΟΡΑΣΗΣ".

Του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου - Think Politics


Το παιχνίδι της πολιτικής θα βασίζεται εφεξής σε νέους κανόνες. Τα οικονομικά προβλήματα θα επιφέρουν κοινωνικές εντάσεις και αυτές με τη σειρά τους, πολιτικές αλλαγές που θα είναι τις πιο πολλές φορές απρόβλεπτες και δυσκόλως διαχειρίσιμες. Έτσι, το πολιτικό μας μας σύστημα θα μοιάζει σαν ένα καράβι που ταξιδεύει σε ανεξερεύνητα ύδατα γεμάτα υφάλους, και μάλιστα, με απομαγνητισμένη πυξίδα. Όλοι όσοι μετέχουν λοιπόν σε αυτό, βουλευτές και πολιτευόμενοι, θα χρειαστούν οδηγίες ασφαλούς πλοήγησης και όταν η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο, σωσίβια για να επιπλεύσουν.
Με άλλα λόγια, θα είναι επιτακτική και αναπόφευκτη η ανάγκη για νέες στρατηγικές, νέες τακτικές, νέες συμπεριφορές, όλες προσαρμοσμένες στα δεδομένα που έχουν προκύψει λόγω της πολλαπλής κρίσης που διερχόμαστε.
«Σε καταριέμαι να ζήσεις σε μια ενδιαφέρουσα εποχή» λέει μια κινέζικη παροιμία. Σίγουρα, η πολιτική περιπέτεια, όμοια με το παράδειγμα του πλοίου, που καλείστε να ζήσετε αυτή την εποχή είναι ενδιαφέρουσα, αρκεί να μην σας παρασύρουν στο βυθό οι δεσμεύσεις που φέρνει η κομματικοποίηση, η γενικότερη έκπτωση των πολιτικών ηθών και αξιών μαζί με την απαξίωση των πολιτικών θεσμών και τα αρνητικά αισθήματα που καλλιεργούν οι πολίτες απέναντι στους πολιτικούς.
Η πολιτική της «διπλής όρασης» θα σας βοηθήσει να ισορροπήσετε σωστά, να μην βρεθείτε χαμμένος στα κύματα, ή ναυαγός σε ξέρα και πάνω απ’ όλα, θα σας βοηθήσει να μην παρασυρθείτε και εσείς, μαζί με τους πολλούς, από το πρωτοφανές κοινωνικοπολιτικό τσουνάμι που φαίνεται να καταφθάνει.
Γνωρίστε την. Υιοθετήστε την. Εφαρμόστε την.

Διαβάστε στο πολιτικό περιοδικό «e-mail της Αυτοδιοίκησης και της πολιτικής» τεύχος Ιουνίου, πως θα εφαρμόσετε κι εσείς την πολιτική «διπλής όρασης».

ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ: ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ ΕΝΑ ΡΟΖ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

Tου Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Η ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών φέρνει στην επιφάνεια μια αλήθεια που όλοι ξέρουμε αλλά συχνά την ξεχνάμε: η εξουσία είναι αφροδισιακή. Όσοι τη γευτούνε, σύντομα παρατηρούν ότι αλλάζει η συμπεριφορά των γυναικών απέναντί τους, ότι έχουν πολλές και καλές ευκαιρίες για ερωτικές σχέσεις, ότι, εν πολλοίς, οι πειρασμοί είναι πολλοί. Εάν, λοιπόν, ενδώσετε σε αυτούς και σας πιάσουν, τότε θα ανήκετε και εσείς στη χρυσή λίστα των πολιτικών που αντιμετώπισαν ροζ σκάνδαλο.

Και λέμε χρυσή γιατί μερικά από τα πιο λαμπρά ονόματα της διεθνούς πολιτικής σκηνής βρέθηκαν σε αυτή τη θέση. Από αυτούς αλλά και από πολλούς άλλους, αντλούμε την εμπειρία για να καταλήξουμε σε μερικές βασικές αρχές που καλό είναι να έχετε υπόψη σας για την περίπτωση που βρεθείτε κι εσείς σε αυτή τη δύσκολη θέση.

1. Παραδεχτείτε την αλήθεια. Η πρώτη βασική αρχή για την αντιμετώπιση του ροζ σκανδάλου είναι: παραδεχτείτε την αλήθεια όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, εφόσον βλέπετε ότι πλέον το πράγμα έχει ξεφύγει από τον έλεγχό σας και είναι ζήτημα χρόνου η δημοσιοποίησή του. Εάν βγείτε εσείς πρώτος και μιλήσετε ανοιχτά και ειλικρινά, τότε έχετε πολλές πιθανότητες να ελαχιστοποιήσετε το κόστος. Βέβαια, την «ομολογία» θα πρέπει να την κάνετε με κάποιες προϋποθέσεις. Για παράδειγμα, δεν πρέπει να λειτουργήσετε εν βρασμώ ψυχής, γιατί μπορεί να κάνετε άσκοπες ενέργειες. Καλύτερα σιγουρευτείτε για την κατάσταση που έχετε να αντιμετωπίσετε και μετά μπορείτε να αναλάβετε δράση. Επίσης, καλύτερα να αποφύγετε να εκτεθείτε προσωπικά, δηλαδή να βγείτε στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο ή σε συνέντευξη Tύπου, γιατί σε αυτή την περίπτωση θα έχετε να αντιμετωπίσετε τους δημοσιογράφους, ενώ υπάρχει πάντα και η πιθανότητα να κάνετε φραστικά λάθη, να χάσετε την ψυχραιμία σας, να φανείτε αδύναμος κλπ. Είναι προτιμότερο να βγάλετε μια γραπτή δήλωση, που θα έχετε το χρόνο να τη μελετήσετε και να αποφύγετε τις παγίδες.

2. Καλύτερη η σιωπή από το ψέμα. Εάν, για οποιοδήποτε λόγο, δε θεωρείτε συνετό να αποκαλύψετε την αλήθεια, τότε, σε καμία περίπτωση, δε θα πρέπει να πείτε ψέματα. Είναι προτιμότερο να κρατήσετε το στόμα σας κλειστό, παρά να διακινδυνέψετε να εκτεθείτε περισσότερο στο μέλλον. Εξάλλου, εφόσον πρόκειται απλώς για μια «ροζ» ιστορία, χωρίς πολιτικές προεκτάσεις, πρέπει να τονιστεί ότι καλύπτεστε από το απόρρητο των προσωπικών δεδομένων σας, όπως κάθε πολίτης.

3. Αλλάξτε την ατζέντα. Όσο το δυνατόν συντομότερα, λίγο αφότου «σκάσει» η ιστορία, θα πρέπει να προσπαθήσετε να αλλάξετε την ατζέντα της επικαιρότητας. Δηλαδή, να στρέψετε το ενδιαφέρον του Τύπου και των πολιτών σε άλλες ειδήσεις. Εάν δεν υπάρχουν άλλες ειδήσεις, προσπαθήστε να δημιουργήσετε εσείς. Προτιμότερο θα ήταν να είναι ειδήσεις που αποδεικνύουν την ευαισθησία σας, που σχετίζονται με την οικογένεια κλπ.

4. Η οικογένεια, σανίδα σωτηρίας. Πρέπει, οπωσδήποτε, να δείξετε ότι έχετε στο πλευρό σας τους δικούς σας ανθρώπους, τη γυναίκα σας, τα παιδιά σας. Βγείτε με την οικογένειά σας από το σπίτι και φροντίστε να σας δουν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Πηγαίνετε μαζί στην εκκλησία, σε μια ταβέρνα, σε μια εκδήλωση. Δείχνετε ότι είστε άνθρωπος της οικογένειας που, μπορεί να παραστράτησε, όμως τον συγχώρησαν οι δικοί του άνθρωποι, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να τον συγχωρήσουν και οι υπόλοιποι. Άλλωστε, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλλέτω…

5. Μη γίνετε ρίψασπις. Όταν βγει στη φόρα το σκάνδαλο, καλό είναι να μείνετε στον τόπο σας, να παλέψετε, να μη δείξετε ότι δειλιάσατε και αποσυρθήκατε. Επίσης, πρέπει να είστε εκεί για να έχετε έλεγχο της κατάστασης, για να ενημερώνεστε συνεχώς και να είστε έτοιμος να αντιδράσετε αν προκύψει και άλλη εμπλοκή. Όμως, όταν θα έχει περάσει η πρώτη μπόρα, όταν θα δείτε ότι το πράγμα έχει αρχίσει να ξεφουσκώνει, τότε βρείτε μια ευκαιρία να φύγετε από την πόλη σας, να πάτε ένα ταξίδι, κατά προτίμηση στο εξωτερικό με τη γυναίκα σας. Δείχνετε έτσι ότι πλέον το θέμα θεωρείται λήξαν. Είπατε όσα είχατε να πείτε, κάνατε ό,τι έπρεπε, δε μπορείτε πια να ασχολείστε συνέχεια με τα ίδια πράγματα. Έτσι, υποβαθμίζεται σταδιακά το ζήτημα και αυξάνεται ο ρυθμός της απομάκρυνσης του ενδιαφέροντος των πολιτών από αυτό.

6. Αν δεν σας πιάσουν στα «πράσα» χρεώστε τις κατηγορίες στους πολιτικούς σας αντιπάλους ως ψευδείς, προκατασκευασμένες και χειραγωγημένες. Άλλωστε ο χρόνος δουλεύει υπέρ σας μαζί με το τεκμήριο της αθωότητας.

7. Επειδή ο «κυνηγός» είναι πάντα «κυνηγός» θα πρέπει να αποφύγετε την κατ’ εξακολούθηση παράνομη θήρα και την αποφυγή πειρασμών, τουλάχιστον μέχρις ότου ξεκαθαριστεί η υπάρχουσα κρίση.

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να έχετε στο νου σας ότι και άλλοι, πριν από εσάς, αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα και το ξεπέρασαν με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Ο Κένεντυ, ο Κλίντον τα κατάφεραν μια χαρά αν και είχαν περίσσευμα τεστοστερόνης. Όπως όλοι αυτοί έτσι κι εσείς δεν είστε «πολιτικά νεκροί». Και πάντα να έχετε στο νου σας την περίπτωση του Φρανσουά Μιτεράν που, όταν τον ρώτησαν για την εκτός γάμου κόρη του, απάντησε: «Ε, και λοιπόν;»

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΚΥΛΛΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΑΡΥΒΔΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ

Του ΙΩΑΝΝΗ Γ. ΜΟΙΡΑ
Συμβούλου Στρατηγικής, Διευθυντή της Thinκ Politics

Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες, βρίσκονται ήδη εγκλωβισμένοι πολιτικά και επικοινωνιακά, στη δίνη των προβλημάτων που απορρέουν από τον Καλλικράτη. Χωρίς να έχει ιδιαίτερη σημασία, αν τον περασμένο Νοέμβριο, κατήλθαν στις εκλογές με το χρίσμα και την κεντρική πλατφόρμα του ΠαΣοΚ, της Νέας Δημοκρατίας, ή άλλου κόμματος.
Oι κυβερνητικοί υποψήφιοι δεν έλαβαν απλά ένα χρίσμα, αλλά ανέλαβαν και την πολιτική υποχρέωση να ωραιοποιούν, ή και να εξιδανικεύουν σε ορισμένες περιπτώσεις, τη διοικητική μεταρρύθμιση. Και τώρα, αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων δύσκολο για αυτούς να επικαλεστούν τα θεσμικά κενά του Καλλικράτη, τις οργανωτικές του αδυναμίες, την υποχρηματοδότηση που προσφέρει στους ΟΤΑ, προκειμένου να δικαιολογηθούν στο εκλογικό σώμα που τους εξέλεξε, για κάθε καθυστέρηση, αναβολή, ή ματαίωση κάποιων από τις εξαγγελίες στις οποίες είχαν προβεί προεκλογικά.
Στον αντίποδα, όπως ήταν αναμενόμενο, οι αντικυβερνητικοί υποψήφιοι αναδείκνυαν τα τρωτά σημεία του Καλλικράτη σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και στηλίτευαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους για το γεγονός ότι τον υιοθετούσαν και τον υπερασπίζονταν. Ζητούσαν ωστόσο τη λαϊκή ψήφο, ισχυριζόμενοι ότι ακριβώς επειδή γνώριζαν (κατά την άποψή τους) καλά τα προβλήματα του Καλλικράτη και δεν είχαν καμιά πολιτική υποχρέωση να τα καλύψουν, ήταν και οι καταλληλότεροι να τα αντιμετωπίσουν στην πορεία, να τα υπερπηδήσουν και να προσφέρουν τις δικές τους εναλλακτικές λύσεις αντιμετώπισης των αυτοδιοικητικών τους ζητημάτων.
Έξι μήνες μετά τις εκλογές, τίποτα σημαντικό δεν έχει προχωρήσει σε δήμους και περιφέρειες. Το θεσμικό πλαίσιο του Καλλικράτη παρουσιάζεται ως εντελώς αντίθετο από επαρκές και κατάλληλο προκειμένου να δώσει ώθηση προόδου και ανάπτυξης στην Αυτοδιοίκηση. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι υπάρχουν νεοεκλεγμένοι που δεν έχουν λάβει καν τον πρώτο μισθό τους, ενώ σε πολλούς, αν όχι στους περισσότερους ΟΤΑ, δεν έχει καν εκλεγεί, μέσω από μία ενισχυμένη πλειοψηφία, συνήγορος του πολίτη. Ο οργανωτικός του κορμός, φορτωμένος με ένα σωρό ευθύνες και καθήκοντα, μοιάζει σαν ένα καρυδότσουφλο που βουλιάζει ανάμεσα στη Σκύλλα των αντιφάσεων και τη Χάρυβδη των αλληλεπικαλύψεων. Ενώ σε ότι αφορά τα οικονομικά, η αρχική υποχρηματοδότηση από το κεντρικό κράτος, συνδυαζόμενη με τη γενικότερη και συνεχώς εντεινόμενη περιοριστική πολιτική του Μνημονίου, καθώς και την αδυναμία επιβολής ενός ρεαλιστικού εσωτερικού μάνατζμεντ σε δήμους και περιφέρειες, δημιουργεί μία κατάσταση δύσκολη και σε ορισμένα παραδείγματα δραματική.
Ο Καλλικράτης αποδεικνύεται λοιπόν στην πράξη προβληματικός και τιμωρεί το ίδιο τους πολιτικούς του υποστηρικτές και τους πολιτικούς του αντιπάλους. Και τώρα, τι μπορούν να κάνουν δήμαρχοι και περιφερειάρχες για να διαχειριστούν τη θητεία τους (η οποία βρίσκεται μόλις στην αρχή της) πολιτικά και επικοινωνιακά;
Πολιτικά, δεν έχουν άλλο περιθώριο από το να προβούν σε μία συνετή διαχείριση, δίνοντας βάση στις άμεσες και βασικές προτεραιότητες που οφείλουν να υπηρετήσουν και αφήνοντας στην άκρη οτιδήποτε κρίνεται περιττό ή δευτερεύον. Για όλα αυτά απαιτείται φυσικά μία ορθολογική αξιολόγηση, καθώς και μία στρατηγική δόμησης εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών συμμαχιών. Παράλληλα, είτε πρόσκεινται φιλικά στην κυβέρνηση, είτε όχι, υποχρεώνονται να εντατικοποιήσουν την διεκδικητικότητά τους απέναντι στο κεντρικό κράτος, διότι υπό τις παρούσες οικονομικοπολιτικές συνθήκες που επιβάλλει το Μνημόνιο, όποιος ΟΤΑ ζητά τα λίγα, θα χάνει και τα ελάχιστα, ενώ όποιος ζητά τα πολλά, θα παίρνει στο τέλος έστω και τα λίγα. Με άλλα λόγια, μεγιστοποιώντας κάποιος δήμαρχος ή περιφερειάρχης τις απαιτήσεις του, θα κατορθώνει κατά πάσα πιθανότητα να διασφαλίζει έστω και τα απαραίτητα, κάτι που θα αποτελεί σχεδόν άθλο μέσα στη δίνη της κρίσης και της υστέρησης που βιώνουμε ως χώρα.
Επικοινωνιακά, απαιτείται ένας νέος τρόπος προσέγγισης του πολίτη, πάνω στη βάση της κοινής παραδοχής πραγματικών και αδιαμφισβήτητων δεδομένων και μία επανατοποθέτηση των στοχεύσεων αναφορικά με τα ζητήματα ενός δήμου ή μίας περιφέρειας με ρεαλιστικό μέτρο. Ανεξαρτήτως τι ισχυριζόταν κάθε υποψήφιος προεκλογικά, έξι μήνες μετά τις εκλογές καλείται να επικοινωνήσει με τους πολίτες με μοναδική αντικειμενική επιδίωξη την αναδιαπραγμάτευση μίας σχέσης εμπιστοσύνης και αλληλοστήριξης, ειδάλλως ενδέχεται κάποιοι δημοτικοί και περιφερειακοί συνδυασμοί να καταρρεύσουν υπό το βάρος των επερχόμενων εξελίξεων, οικονομικές και πολιτικές, οι οποίες υπολογίζεται ότι θα είναι δύσκολες ή και δυσμενείς.
Σε κάθε περίπτωση, δήμαρχοι και περιφερειάρχες καλούνται να προβούν αυτοβούλως σε ένα άμεσο repositioning, σύμφωνα με τις μεθόδους και τους κανόνες που οι ίδιοι θα επιλέξουν, πρωτού υποχρεωθούν τελικά να το κάνουν, κάτω από συνθήκες τις οποίες είναι πιθανό να μη μπορούν καν να ελέγξουν.

ΣΥΜΒΟΛΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ REBRANDING ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ - ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΥ

Βασικές διαπιστώσεις, συμπεράσματα και προτάσεις που θα βοηθήσουν έναν πολιτικό να κάνει το επιθυμητό και αναγκαίο στις μέρες μας re-branding.
• Οι πολιτικοί κινούνται σήμερα σε ένα άγνωστο περιβάλλον καθώς τα σημεία αναφοράς που γνώριζαν έχουν χαθεί. Στο νέο μη χαρτογραφημένο πολιτικό περιβάλλον, τα νέα εργαλεία θα δοθούν από έρευνες της κοινής γνώμης.
• Η κρίση, η επικέντρωση σε οικονομικά προβλήματα, η ανάγκη για περισσότερη διαφάνεια αποτελούν τροχοπέδη για κάθε είδους re-branding.
• Μέσα σ’ αυτήν την πολιτική κρίση, οι πολίτες στρέφονται σε πρόσωπα που τους προσφέρουν «λογικές και συναισθηματικές διασφαλίσεις».
• Οι πολιτικοί πρέπει να «ξαναεπικοινωνήσουν» να κτίσουν νέες σχέσεις με τους πολίτες, με νέο πιο ξεκάθαρο positioning, νέες σχέσεις, νέες ιδέες και πειστικές απαντήσεις.
• Ο ρόλος των social media με τη ραγδαία ανάπτυξη τους βοηθάνε στο «κτίσιμο» της νέας εικόνας, είναι όμως μέρος της επικοινωνιακής στρατηγικής ενός πολιτικού. Ακόμη, χρειάζονται έμπειροι συνεργάτες με εξειδίκευση στις νέες τεχνολογίες.
• Υιοθέτηση νεόφερτων καινοτόμων πολιτικών όπως η the politic of well being, η πολιτική του ευ ζην και η προσαρμογή τους στην περιοχή ευθύνης του.
• Υγιεινή διατροφή, συστηματική άσκηση, για γρήγορα αντανακλαστικά, σβελτάδα και αποφασιστικότητα.
• Προσεκτική χάραξη της νέας πολιτικής εικόνας με βάσει τους στόχους και τις δεξιότητες.
• Τα στεγανά, ο συγκεντρωτισμός και η έλλειψη εμπιστοσύνης δημιουργούν καθυστέρηση και αναποτελεσματικότητα στην επίτευξη του re-branding. Το διαρκώς μεταβαλλόμενο πολιτικό περιβάλλον εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους στη σχέση χρόνου/ αποτελεσματικότητας των εκάστοτε ενεργειών.
• Κάτω από τις σημερινές συνθήκες η «επανεκκίνηση» της εικόνας ενός πολιτικού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Προσέξτε «μην σπάσετε» στο μέσον της προσπάθειας.
• Για ένα πετυχημένο re-branding συμβουλευτείτε τους ειδικούς. Ακολουθείστε την συμβουλή του Ουίλσον «Δεν χρησιμοποιώ μόνο το μυαλό μου αλλά και όσο μπορώ να δανειστώ».(από το λεξικό του έξυπνου λόγου του Πάσχου Μανδραβέλη).

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ Ε-ΜΑΙL ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

* ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΚΥΛΛΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΑΡΥΒΔΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ...
* ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ
ΜΙΛΑΝΕ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ
* 11 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ RE-BRANDING ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ

...ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ REBRANDING ΤΟΥΣ

Του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Ο Έλληνας πολιτικός, παρά την απαξίωση του επαγγέλματος του τον τελευταίο καιρό είναι από μόνος του ένα ισχυρό brand name.
Και δεν μιλάμε μόνο για τους τριακόσιους της Βουλής αλλά και για όλους όσοι ασχολούνται με τα κοινά όπως Περιφερειάρχες, Αντιπεριφερειάρχες, Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι και μέλη δεκάδων οργανισμών και συνδικαλιστές.
Ο πολιτικός του 2011, δεν μοιάζει με τον πολιτικό της δεκαετίας του Γκόρτσου και του Μαντά, πρωταγωνιστές των αγαπημένων ελληνικών ταινιών της δεκαετίας του ’60 και ’70.
Ο σύγχρονος πολιτικός του 2011 πρέπει να έχει μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία στην εικόνα του, να πιστεύει με πάθος στο όραμα του, να παίρνει ρίσκο, να δημιουργεί το νέο που έχει ανάγκη ο πολίτης.
Ο σύγχρονος πολιτικός δεν φοβάται να πει την αλήθεια στον ψηφοφόρο του, να σπάει τους κανόνες που πρέπει να σπάσουν, να προτιμά τα δύσκολα.
Να φροντίζει τον εαυτό του κρατώντας τον πάντα σε φόρμα για να είναι πάντα στην πρώτη γραμμή.
Να ακούει περισσότερο, να μιλάει λιγότερο και να προσέχει την υπερ-έκθεση του στα Μέσα. Φυσικά, για να υπάρχει θα πρέπει να ακούγεται.
Το brand ενός πολιτικού λειτουργεί σε δύο επίπεδα. Και στο είναι και στο φαίνεσθαι.
Όλοι οι σημερινοί πολιτικοί για να παραμείνουν στη σκηνή θα πρέπει να κάνουν επανασχεδιασμό της εικόνας τους. Το γνωστό μας re-branding.

ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ! ΤΥΧΑΙΟ;

Του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δημοσιοποιηθεί, η γειτονική μας Αλβανία παρουσιάζει μια εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη.
Όλοι οι οικονομικοί δείκτες είναι σε ανοδική πορεία και οι μόνοι δείκτες καθόδου είναι η ανεργία και του ελλείμματος εμπορικού ισοζυγίου.
Η άλλοτε «πτωχή» χώρα μας βάζει τα γυαλιά με αποκρατικοποιήσεις, εξόρυξη πετρελαίου, τουρισμό. Την ώρα που εμείς έχουμε πάρει την κατηφόρα οι γείτονες μας, ανεβαίνουν και σε λίγα χρόνια θα είναι ισότιμοι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Φυσικά, αν εμείς έχουμε παραμείνει εντός και δεν έχουμε «εκπαραθυρωθεί» λόγω χρέους και επαναστατικού ταμπεραμέντου. Στην Αλβανία που δεν χρωστάει, πάνω από χίλια κρατικά ακίνητα βγαίνουν στο σφυρί. Φανταστείτε τι θα γινόταν στην Ελλάδα που χρωστάει, αν γινόταν κάτι τέτοιο. Σε λίγο τα εξαγώγιμα ελληνικά μυαλά θα μεταναστεύουν κατά κύματα στις ευρωπαϊκές χώρες και τα ελληνικά εργατικά χέρια θα αναζητούν δουλειά στις τουριστικές περιοχές της Αλβανίας.
Όσο για τις εταιρίες του κλάδου της επικοινωνίας που «φυτοζωούν» στην Ελλάδα του ΔΝΤ, καλό θα ήταν να αρχίσουν να κάνουν έρευνα αγοράς στη γειτονική μας χώρα. Ίσως να αποδειχθεί το Ελ Ντοράντο των Βαλκανίων!

Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ;

ΩΣΑΝΝΑ!

Του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics

Κάπου στο μέσον του δεκάτου όγδοου αιώνα ο γνωστό συγγραφέας του βιβλίου «οι περιπέτειες του Τομ Σώγιερ» Mark Tuain είχε γράψει στην εφημερίδα του αδελφού του «πολλά μικρά πράγματα έχουν γίνει μεγάλα με τη σωστή διαφήμιση».
Σήμερα, εκατόν πενήντα χρόνια μετά, το ίδιο επαναδιατυπώνεται από ειδικούς, συνέδρια και έρευνες.
Μόνο που σήμερα τα πράγματα έχουν όνομα, λέγονται brand, branda το υποκοριστικό τους.
Ένας άλλος πασίγνωστος Αμερικανός επιχειρηματίας στις αρχές του δεκάτου ένατου αιώνα είχε πει «οποιοσδήποτε μπορεί να μειώσει τις τιμές αλλά χρειάζεται μυαλό να για παράγεις ένα καλύτερο προϊόν».
Σήμερα, εκατό χρόνια μετά η ίδια απάντηση επαναδιατυπώνεται από ειδικούς, συνέδρια και έρευνες για τη διαμάχη των μεριδίων αγοράς μεταξύ των προϊόντων private labels και επωνύμων μαρκών.
Σύμφωνα με μια ιαπωνική παροιμία «ο πελάτης είναι Θεός» αλλά σύμφωνα με τον «Άγιο Πέτρο» της διαφήμισης, οι διαφημιστές πληρώνονται, όχι από τους πελάτες αλλά από τους προμηθευτές που λέγονται Μέσα.
Φυσικά, αυτό μόνο ως αστεϊσμός λέγεται. Ειδικοί, συνέδρια και έρευνες μιλάνε για ανάγκη διαφάνειας, αξιοπιστίας και καλών πρακτικών του «αμαρτωλού» τριγώνου.
Υιοθετημένα πρότυπα πολυεθνικών αγορών, κουβεντιαστοί θρίαμβοι, εικονικές επιτυχίες και θεοποίηση της επικοινωνίας, μέσα σε ένα αβέβαιο οικονομικό περιβάλλον.
Μια συλλογική ψευδαίσθηση αναγκαία για την ψυχολογική τόνωση όλων των μερών της επικοινωνίας. Ωσαννά!

Δημοσιεύθηκε στο AD BUSINESS

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ;

ΝΕΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ.

Του Ιωάννη Γ. Μοίρα Σύμβουλου Στρατηγικής – Δ/ντή της Think Politics

Η απαξιωτική αντιμετώπιση μεγάλης μερίδας πολιτών απέναντι στον πολιτικό κόσμο, λόγω των γεγονότων που έχουν οδηγήσει στη σημερινή πολύμορφη (οικονομική, κοινωνική, θεσμική) κρίση, έχει προκαλέσει σοβαρές αναστολές σε διάφορα νεοεμφανιζόμενα πολιτικά πρόσωπα, καθώς και σε πολιτευτές που στο πρόσφατο παρελθόν είχαν δοκιμάσει -ανεπιτυχώς- να εκλεγούν, προκειμένου να θέσουν υποψηφιότητα στις προσεχείς εθνικές εκλογές. Πιστεύουν ότι η μπάλα θα πάρει αναπόφευκτα και αυτούς. Ότι οι φιλοδοξίες τους θα ναυαγήσουν στα ρηχά χωρίς το παραμικρό περιθώριο τύχης και επιτυχίας. Ότι οι μόνοι που θα επιβιώσουν στο τέλος, θα είναι και πάλι οι πολιτικοί εκείνοι οι οποίοι πάντα είχαν στήριξη από τα υψηλά κομματικά κλιμάκια, από επιφανείς παράγοντες των μέσων ενημέρωσης, ή από μία έτοιμη βάση ψηφοφόρων με τους οποίους είναι δεμένοι με πελατειακές σχέσεις.
Φυσικά και ισχύει σε μεγάλο βαθμό ότι πολλοί πολίτες νιώθουν απογοητευμένοι και δεν επενδύουν τις προσδοκίες τους πια σε ότι αποτελεί, συνθέτει, ή συναπαρτίζει αυτό που παραδοσιακά αποκαλούμε πολιτικό σύστημα. Επομένως, πράγματι οι συνθήκες δεν είναι θετικές, ούτε και οι προοπτικές αισιόδοξες για οποιονδήποτε το έχει υπηρετήσει. Αυτά όλα όμως δεν αφορούν σε καμία περίπτωση τους νεοεμφανιζόμενους στο πολιτικό προσκήνιο. Πράγμα που επιβεβαιώνεται και από την συνεχώς εντεινόμενη ανάγκη αναζήτησης από την πλευρά των πολιτών, νέων πολιτικών προσώπων, τα οποία δεν έχουν αλλοιωθεί, ούτε και αλλοτριωθεί μέσα στα περιβάλλοντα και στους μηχανισμούς όπου ασκείτο μέχρι σήμερα η πολιτική εξουσία. Επομένως, τώρα δεν είναι η ώρα για αναστολές, ούτε και για δεύτερες σκέψεις, αλλά η ώρα ανάληψης δημιουργικής δράσης με σκοπό την απευθείας επικοινωνία με τους πολίτες και την κοινωνία.
Αν είστε νεοεμφανιζόμενος στην πολιτική, άφθαρτος, έντιμος, αυτοδημιούργητος, δεν έχετε να απολογηθείτε σε κανέναν για τίποτα. Βγείτε έξω στον κόσμο, πλησιάστε τους με φροντίδα, ενδιαφέρον και ειλικρίνεια, αφουγκραστείτε τις σκέψεις, τα προβλήματα και τα αιτήματά τους, πείτε τους ανοικτά τι είναι εκείνο που εσείς νιώθετε. Μην δεχθείτε σε καμία περίπτωση να γίνετε άθυρμα στις διαθέσεις κανενός φθαρμένου κομματικού μηχανισμού ή υποσυστήματος, ούτε και να αναλωθείτε στην προσπάθεια ανακάλυψης ισχυρών διασυνδέσεων σε κεντρικά μέσα ενημέρωσης, διότι είναι γνωστό ότι και αυτά ακόμη, έχουν τοποθετηθεί υπό το πρίσμα μίας έντονης αμφισβήτησης και αντιμετωπίζονται από τον κόσμο με δυσπιστία. Λειτουργείστε άφοβα και κινηθείτε ελεύθερα, γιατί μόνο κερδισμένοι μπορείτε να βγείτε.
Αν είστε νέος στο χώρο της πολιτικής, μην σας σταματούν φόβοι και αναστολές που αφορούν άλλους. Δοκιμάστε τώρα να κάνετε το μεγάλο άλμα. Μπορεί η απόσταση που θα χρειαστεί να διανύσετε να σας φαίνεται μεγάλη, αλλά εσείς είστε εκείνοι που στο τέλος θα προσγειωθείτε όρθιοι.

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ Ε-ΜΑΙL ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ "ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ" ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΟΡΘΙΟΙ.

Του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου – Δ/ντή της Think Politics

Η παρατηρούμενη ρευστότητα στο πολιτικό σκηνικό, μαζί με τις πιθανές εμφανίσεις ή καταργήσεις κομματικών σχηματισμών, ηγετικών και στελεχιακών ομάδων, ιδεολογικών και πολιτικών προσανατολισμών, καθιστούν σε πολλά πολιτικά πρόσωπα ολοένα και εντονότερο το ερώτημα αν πρέπει να καθήσουν στην ίδια πολιτική στέγη, ή πρέπει να μετακινηθούν σε μία άλλη, μεγαλύτερη ή μικρότερη. Το ίδιο πάνω-κάτω ισχύει και στην αγορά εργασίας, λόγω της αβεβαιότητας που παρατηρείται και εκεί, σήμερα.
Ποια είναι όμως η επιτυχημένη μετακίνηση από τη μία πολιτική στέγη στην άλλη; Ποια είναι η επιτυχημένη πολιτική μεταγραφή; Πως δεν θα κατηγορηθείτε για πολιτική «κωλοτούμπα»; Και αν τελικά δεν είναι δυνατό να αποφύγετε να σας καταλογιστεί κάτι τέτοιο, πως η «κωλοτούμπα» σας θα είναι επιτυχής, σίγουρη και αποδοτική; Τίποτα δεν είναι μαγικό και για όλα υπάρχουν συμβουλές και λύσεις.
1ον Μην μετακινηθείτε χιλιοστό, εάν δεν έχετε διασφαλίσει ρόλο και προϋποθέσεις στο νέο περιβάλλον. Συχνά παρατηρείται να χρησιμοποιείται το όνομα και το βιογραφικό σας για δημιουργία εντυπώσεων και μετά να καταλήγετε στα αζήτητα.
2ον. Πείστε πρώτα απ’ όλα τον εαυτό σας για το πόσο σωστό και δίκαιο είναι να μετακινηθείτε αλλού, διότι μόνο έτσι θα βρείτε την πειθώ και τα επιχειρήματα να πείσετε και τους άλλους.
3ον. Κοιτάξτε να διασφαλίσετε ότι στη μετακίνησή σας δεν θα πάτε μόνος/η, αλλά θα σας ακολουθήσει και σημαντική μερίδα από τους προσωπικούς υποστηρικτές σας. Έτσι, η μετακίνησή σας θα εκτιμηθεί ακόμη περισσότερο από τους ανθρώπους του νέου σας περιβάλλοντος, ενώ δεν θα πιστέψετε πόσο πολύ θα αυξηθεί η διαπραγματευτική σας ισχύς.
4ον. Αποχωρώντας από την παλιά σας πολιτική στέγη μην φανείτε ισοπεδωτικά καταγγελτικός/ή για πρόσωπα και καταστάσεις. Απαξιώνοντας την παλιά σας στέγη, απαξιώνετε το προσωπικό σας παρελθόν, ενώ καλλιεργείτε πιο πολύ δυσπιστία, παρά ευφορία στους ανθρώπους που σας υποδέχονται στο νέο περιβάλλον.
5ον. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους, αποφύγετε να εξιδανικεύσετε μέσα στο μυαλό σας, ή μέσω του δημοσίου λόγου σας, οτιδήποτε αφορά τη νέα σας στέγη και τους ανθρώπους της. Ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να συμβεί την αμέσως επόμενη στιγμή.
6ον. Βασιστείτε σε πολιτικές και ιδεολογικές διαφοροποιήσεις προκειμένου να δώσετε βάθος και ποιότητα στην επιχειρηματολογία γύρω από τη μετακίνησή σας. Οι προσωπικές επιδιώξεις και ο πολιτική καριέρα καθενός, ή καθεμιάς, δεν ηχούν θετικά στον κόσμο, ούτε παρακινούν κάποιον/α να σας υποστηρίξει.
7ον. Φεύγοντας από την παλιά σας στέγη, αποφύγετε να κλείσετε ερμητικά πίσω σας την πόρτα, ή να πετάξετε το κλειδί σας στον υπόνομο. Ενδέχεται να χρειαστεί να επιστρέψετε ξανά, είτε μόνοι, είτε μαζί με άλλα στελέχη σε κάποια πρωτοβουλία συνένωσης.
8ον. Αν έχετε αναπτύξει μία πολιτική αντιπαλότητα με ανθρώπους της παλιάς σας στέγης, μην την μετατρέψετε ποτέ σε προσωπική έχθρα. Οι πολιτικές διαφορές μπορούν να πάνε εύκολα στην άκρη, το προσωπικό μίσος όμως, σπάνια. Καλό θα είναι μάλιστα, να προσέχετε πως θέτετε τις παρατηρήσεις και τις αναφορές σας. Όπως λέει και ο λαϊκός φιλόφοσος, τα λόγια σας να ‘ναι γλυκά, γιατί κάποια στιγμή μπορεί να χρειαστεί να τα φάτε.
9ον. Σταθείτε όρθιοι, φανείτε ψύχραιμοι και προετοιμαστείτε κατάλληλα για τις επιθέσεις λάσπης και τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη που θα δεχτείτε για την μετακίνησή σας, ειδικά μέσα από τα blogs και τα fora συζητήσεων σε σελίδες κοινωνικές δικτύωσης. Να ‘χετε έτοιμη την επιχειρηματολογία σας, με καλή γνώση των δεδομένων που αφορούν το εγχείρημα που τολμήσατε, μία μικρή ομάδα υποστήριξης και κάποιον ειδικό για να σας συμβουλεύσει.
10ον. Απαλλαχτείτε από το σύνδρομο προσκόλλησης και καθημερινής σύγκρισης με τα στελέχη της παλιάς σας πολιτικής στέγης. Εξάλλου, δεν αποχωρήσατε, με σκοπό να μείνει το μυαλό σας κολλημένο για πάντα εκεί. Προσαρμοστείτε στο νέο περιβάλλον, αναπτύξτε οικειότητα με τους νέους σας συναδέλφους και συνεργάτες, επενδύστε χρόνο και ενέργεια σε θετικές προσπάθειες, ανοίξτε το δικό σας βηματισμό προς τα εμπρός με πρωτοβουλίες που θα δημιουργήσουν ενδιαφέρον και αποδοχή από την κοινωνία, ανακαινείστε τις σχέσεις σας με τα ΜΜΕ, προβάλλοντας κατάλληλα το νέο σας ρόλο, τις νέες σας επιλογές, τις νέες σας δράσεις.
11ον. Αν οι γενικότερες περιστάσεις το απαιτήσουν, ή η συμπεριφορά του νέου σας περιβάλλοντος σας ωθήσει αναγκαστικά προς τα εκεί, μη διστάσετε να μετακινηθείτε εκεί που βρισκόσασταν πριν, ή να πάτε αλλού. Το πρώτο που πρέπει να κάνετε, είναι να επιβάλλετε στον εαυτό σας μία μικρή περίοδο αποχής, προκειμένου να μην κατηγορηθείτε για πολλαπλές «κωλοτούμπες». Όλα τα άλλα, θα έρθουν σχετικά εύκολα. Πως; Αν έχετε εφαρμόσει μα επιτυχία, τις δέκα προηγούμενες συμβουλές.