Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ.


Του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου της Think Politics


Σε παλαιότερο άρθρο μου είχα γράψει πως ο Έλληνας πολιτικός είναι ένα ισχυρό brand name. Άλλωστε κάθε κράτος για να προχωρήσει βασίζεται πάντα στις ικανότητες των πολιτικών που αποφασίζουν. Αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι αν η επιχείρηση που λέγεται κράτος προχωράει μπροστά ή όχι. Βέβαια, οι πολιτικοί ενός κράτους είναι ο «καθρέφτης» του λαού όπως ευφυώς έχει λεχθεί. Μέχρι σήμερα, τα απαραίτητα προσόντα ενός πολιτικού ήταν λίγο πολύ γνωστά. Πολιτική προίκα, πελατειακές σχέσεις, συγκυρίες, τύχη και άλλα γνωστά.
Η οικονομική κρίση, έφερε στο προσκήνιο την πολιτική κρίση και οι πολίτες / ψηφοφόροι έχουν αλλάξει. Ιδιαίτερα στη χώρα μας. Η αναγκαιότητα μιας νέας «ελίτ» πολιτικών, πολιτικών της νέας εποχής είναι πολύ μεγαλύτερη από πολλές άλλες χώρες. Δεν χρειάζεται ειδική ανάλυση για τους λόγους που έχουν οδηγήσει τους πολίτες/ ψηφοφόρους σε νέες θεωρήσεις για την εικόνα και τα νέα απαραίτητα προσόντα των πολιτικών της νέας εποχής που βιώνουμε. Μερικά από τα προσόντα ενός πολιτικού της νέας εποχής είναι:

• Συνδυάζει την τεχνοκρατική γνώση με την πολιτική του θέση
Ο πολιτικός της νέας εποχής, της νέας «κοπής» συνδυάζει την γνώση, την μεθοδικότητα, την σκληρή δουλειά με τα δεδομένα της πολιτικής και δεν υπολογίζει το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος. Έχει όραμα, στόχους, και τα υπερασπίζεται με πυγμή. Δεν κάνει πίσω στις πρώτες αντιδράσεις μερίδας πολιτών ή συντεχνιών. Με τις τεχνοκρατικές του γνώσεις σε συνδυασμό με την πολιτική του εμπειρία δημιουργεί νέες κοινωνικές δομές.

• Βρίσκει το σωστό timing.
Πολλές πολιτικές πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να είχαν υλοποιηθεί, αν η χρονική στιγμή ήταν η κατάλληλη και δεν ήταν λάθος. Ανώριμη κοινωνία, ερασιτεχνική στρατηγική ενημέρωσης, ετεροχρονισμός των προτεραιοτήτων των πολιτών, ατυχής στιγμή και πολλά άλλα. Ο πολιτικός της νέας εποχής δεν βιάζεται αλλά ούτε αργοπορεί. Τα πάντα σωστά και στην ώρα τους.

• Δεν αποκρύπτει τα προβλήματα και δεν τα αγνοεί.
Ξέρει ότι οι πολίτες δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με την αγγλοσαξονική φράση «go with the flow» πάω με το κοπάδι και δεν είναι αμβλύνοες! Ξέρει ακόμη ότι η εποχή των επικοινωνιακών ψιμυθιωμάτων ανήκει στην παλιά εποχή. Ο κόσμος μας είναι σε μετάβαση με υψηλές τις ταχύτητες των ραγδαίων αλλαγών.

• Αναγνωρίζει τα λάθη και τις παραλείψεις του.
Μην διεκδικείτε το αλάθητο. Μόνο ο Πάπας το έχει. Αναγνωρίστε τα λάθη και τις παραλείψεις που σας ακολουθούν από το πρόσφατο πολιτικό παρελθόν σας. Η παραδοχή δεν σημαίνει αδυναμία. Αντίθετα, η δημόσια υπεράσπιση ενός «αποδεδειγμένου» λάθους μπορεί να επιφέρει επικρίσεις και από τον τύπο και από τους πολίτες. Προσέχει να μην «πέφτει» σε λάθη αλλά και να μην τον ξεπερνούν οι εξελίξεις.

• Απαντάει άμεσα στην ερώτηση δημοσιογράφου ή πολίτη
Πέρασε «ανεπιστρεπτί» η εποχή των σχολίων και των προλόγων, πριν δοθεί μια αμφίσημη τις περισσότερες φορές απάντηση από τον πολιτικό. Οι πολίτες «χόρτασαν» από θεωρητικές κουβέντες άνευ ουσίας. Απαιτούν άμεσες και ξεκάθαρες απαντήσεις.

• Αντιμετωπίζει τις κρίσεις με επιδέξιο και ψύχραιμο τρόπο και δεν φοβάται να χάσει κάποιες μάχες κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας. Άλλωστε είναι γνωστή η Ιαπωνική παροιμία «Στην πολιτική πέσε 7 φορές σήκω 8». Γνωρίζει τη μεγάλη δύναμη των media, το πόσο αδηφάγα είναι για σκάνδαλα κάθε τύπου και δεν πέφτει σε παγίδες. Η αφέλεια δεν δικαιολογείται σε έναν πολιτικό της νέας εποχής. Όπως δεν «συγχωρείται» να μπει κάποιος στην πολιτική χωρίς να έχει «κολλήσει ένσημα» όπως χαρακτηριστικά λέγεται.

• Γνωρίζει πολύ καλά την ημερομηνία λήξης της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Η «χρυσή» εποχή ενός πολιτικού είναι μια δεκαετία. Μέσα σ’ αυτό τον χρόνο θα «ξεδιπλωθούν» όλες οι ικανότητες του και θα κάνει πράξη ότι υποσχέθηκε. Δεν ξεχνάει ότι δεν υπάρχει κανείς που είναι αναντικατάστατος. Ξέρει όσο πιο γρήγορα αποφασίσει την έξοδο του από την πολιτική, τόσο περισσότερο θα διαφυλάξει την υστεροφημία του. Ακόμη, η εμπειρία του έχει διδάξει ότι ένας από τους κινδύνους της μακροχρόνιας άσκησης εξουσίας είναι να πιστέψει στο τέλος στον ίδιο του τον μύθο. Μια ψευδαίσθηση και μόνο!

Δεν υπάρχουν σχόλια: