Χυλός. Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Η παραμονή των πολιτικών ηγεσιών τα τελευταία χρόνια, είναι ο πυρήνας του προβλήματος της πολυεπίπεδης κρίσης που ενέκυψε στη χώρα μας. «Μπουρλοτιέρηδες» αξιωματούχοι, με άλλοθι το εργαλείο που αλλάζει τις λέξεις για να ελέγχουν τις έννοιες , επαγγέλλονται την κανονικότητα για να παραμείνουν στις καρέκλες της εξουσίας. 

Γράφει ο Θανάσης Παπαμιχαήλ*

Παραδοσιακοί, συντηρητικοί απεκδύονται την εικόνα τους και ενδύονται την εικόνα του προοδευτικού κεντροαριστερού, μπολιάζοντας τον κορμό τους με προσωπικότητες απο άλλες, εχθρικές μέχρι χθες, ιδεολογικές παρατάξεις. 
Πραγματικός εισοδισμός, απόβαση σε ξένα εδάφη για την επίτευξη πολιτικών σκοπιμοτήτων, αδιαφορώντας πλήρως για το μείγμα του κόμματος τους. Πρωτοφανή «μπαχαλοποίηση» της πολιτικής ζωής του τόπου. Μια φαρσοκωμωδία που βιώνει η χώρα, κάτω από την ηγεσία των κύριων πολιτικών δυνάμεων. Μοναδικός στόχος να βάλουνε πόδι σε ξένα εδάφη, αλιεύοντας ψήφους για τη δημιουργία ενός ευνοϊκού εκλογικού αποτελέσματος. Όλα στο μίξερ. Όλα χυλός.
Όσον αφορά για τις επιλογές, μόνο έκπληξη δεν προκαλούν. Διάβασαν την αέναη επιθυμία, «τελειωμένων» πολιτικών προσώπων ,που η ελπίδα της επανόδου σε θέσεις εξουσίας δεν έσβησε ποτέ, γνωρίζοντας ότι η παρατεταμένη παραμονή τους στα αζήτητα, θα έδινε το τελικό χτύπημα εξόδου από την πολιτική, και απέστειλαν την πρόσκληση εισόδου στο αντίπαλο  στρατόπεδο, που έγινε πάραυτα αποδεκτή. Το πάθος για την καρέκλα εξουσίας θα αποβεί επιζήμιο και γι αυτούς, αλλά και για τους εμπνευστές του εγχειρήματος. Γάμοι από συνοικέσια ,με προδιαγεγραμμένη την ημερομηνία των διαζυγίων.
Μια πρακτική που ενώ θα έπρεπε να εγγραφεί σαν ένα παράδειγμα αποφυγής και επικοινωνιακά ως άνθρακες ο θησαυρός, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης υιοθετήθηκε και από έναν ακόμη πολιτικό αρχηγό που φιλοδοξεί να κυβερνήσει αυτοδύναμος.

Προϋπόθεση αυτοδυναμίας φαίνεται ότι είναι η σύμπραξη νέων προσώπων από άλλους πολιτικούς χώρους. Παίρνουμε «δανεικούς» παίκτες για να πάρουμε τον αγώνα, και στη συνέχεια τους επιστρέφουμε. Η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής, λόγω αδυναμιών να πετύχουν το αυτονόητο. Να πείσουν τους ψηφοφόρους πολίτες με το περιεχόμενο των προτάσεων τους και όχι με τις «μεταγραφές» πολιτικών προσώπων.Ολα στο μίξερ.Ολα χυμός.
Κι αυτό συνιστά ανανέωση, διεύρυνση και ευαγγελισμό του «νέου», ενώ στην ουσία είναι πρωτοφανής η αδυναμία να ανανεωθεί. Απλά, εμπλουτίζουμε το κόμμα με υλικά κατεδάφισης των αντίπαλων κομμάτων. Με επαγγελματίες πολιτικούς που το μοναδικό τους όραμα είναι, τα προνόμια της καρέκλας.
Με επαγγελματίες πολιτικούς, από πλαστελίνη, που παίρνουν σχήμα και μορφή από τον πλάστη που τους επέλεξε. Μια ανακύκλωση πολιτικών προσώπων που επιβεβαιώνει τον απόλυτο ευτελισμό του πολιτικού μας συστήματος. Όλα στο μίξερ. Όλα χυλός. 

*Ο κ. Παπαμιχαήλ είναι επικοινωνιολόγος

Πολιτικοί στη Δ.Ε.Θ. Έχει νόημα; Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Ο καθένας το «μακρύ και το κοντό» του και ο παραπλανημένος από προηγούμενες Δ.Ε.Θ. λαός, το Βατερλό του. Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια από τους αξιότιμους αρχηγούς των πολιτικών μας κομμάτων. Ανεβαίνουν στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και «πριμοδοτούν» την εκλογική τους πελατεία, με κατασκευασμένες και παραπλανητικές ειδήσεις.

Μια άλλη μορφή των γνωστών μας fake news από τους επικριτές των ψεύτικων παραπλανητικών ειδήσεων. Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες πολιτικών παροχών που δεν υλοποιήθηκαν ούτε στο πιο μεγάλο βάθος χρόνου. Απλά, οι δημιουργοί, πολιτικοί ταγοί μας, μετά τις υποσχέσεις που έδωσαν, προσπαθούν να δικαιολογήσουν την αθέτηση τους. Δεν ανήκουν στη χώρα των «ψευδολόγων», απλά πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά. Στη συνέχεια, αποδίδουν τις ευθύνες σε θεσμούς, νέους εξωγενείς παράγοντες, ακόμη και στην κακιά μας μοίρα.

Και οι πολίτες αποκαμωμένοι από τα καθημερινά προβλήματα, παίρνουν βαθιές ανάσες από τις κάλπικες ελπίδες των πολιτικών, τα ολιστικά τους σχέδια, τη δίκαιη ανάπτυξη και τους λοιπούς βερμπαλισμούς. Έπεα πτερόεντα, μέχρι την επόμενη Δ.Ε.Θ. όπου θα ξανακούσουμε για τη «γη της επαγγελίας». 

Αυτοκριτική δεν ακούμε μέσα από τις ομιλίες που εκφωνούν. Όσοι τους ακούν, δεν την χρειάζονται. Φίλοι τους είναι. Όσο για τους άλλους τους αδιάφορους, τους «απέναντι», δεν υπάρχει λόγος. Ούτως ή άλλως δεν τους πιστεύουν. Άλλωστε το πανηγυράκι στη Δ.Ε.Θ. σε λίγο τελειώνει και γυρίζουμε στη σκληρή πραγματικότητα. Στο ζοφερό παρόν, στη σκληρή αντιπολίτευση με υστερικές τσιρίδες, στο κλίμα δυσθυμίας των πολιτών. Των «αφρόνων» ψηφοφόρων, που και στην επόμενη εκλογική διαδικασία θα παραμένουν εκτός κάλπης ή κατ’ εξακολούθηση «άφρονες». Με επιλογές που πάνε τη χώρα και κατ’ επέκταση τη ζωή τους από το κακό στο χειρότερο. Και καταδικάζουν μια κουρασμένη, εξοντωμένη κοινωνία, να διοικείται από μειοψηφίες και να ανέχεται την πρωτοκαθεδρία μειονοτήτων σε αρκετά κοινωνικά και θεσμικά ζητήματα.

Η φαρσοκωμωδία στη Δ.Ε.Θ. είναι ακόμη και οι στημένες συνεντεύξεις Τύπου, από όλους τους αρχηγούς που υποτίθεται ότι θα τους «ανακρίνουν» αδέκαστοι δημοσιογράφοι. Την πρώτη ώρα επιλέγονται ερωτήσεις «βούτυρο στο ψωμί» του ερωτώμενου, στη συνέχεια αδιάφορες και γενικόλογες ερωτήσεις, απαγόρευση στους «μη δικούς μας» να ρωτήσουν και κλείνουμε τη συνέντευξη με νέες υποσχέσεις, φούμαρα και «πάλης αγώνες».

Χιλιοπαιγμένα ρεπερτόρια από όλους τους «σωτήρες» του λαού. Κακόγουστη στοχευμένη προπαγάνδα σε ώτα μη ακουόντων. Τα ποσοστά τηλεθέασης των ομιλιών τους αδιάψευστοι μάρτυρες. Και το ακροατήριο κομματικά στελέχη, φρεσκοδιορισμένοι, «κηπουροί και γλάστρες» κατά την προσφιλή φράση σε προηγούμενη κυβέρνηση και όσων είδαν «φως βολέματος» και μπήκαν. 

Προσωπικά πιστεύω ότι ο θεσμός της Δ.Ε.Θ. θα αναβαθμιστεί αν εκλείψουν οι ομιλίες των πολιτικών στο Βελλίδειο. Μην ξεχνάμε ότι είναι εμπορική έκθεση. Θα γλιτώσουμε και από τα έξοδα των μετακινήσεων ανδρών των σωμάτων ασφαλείας, των κρατικών αξιωματούχων και της επανόρθωσης της πόλης από τις καταστροφές. Θα ησυχάσει και η πόλη από την κάθοδο των μυρίων υπαιτίων των δεινών!

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Το εφήμερο «σήμερα»! Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Σήμερα διανύουμε μια περίοδο κρίσιμων πολιτικών εξελίξεων, με ανοιχτό το ενδεχόμενο αιφνίδιας προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία και τα επικοινωνιακά επιτελεία των κομμάτων αποδίδονται σε «μιντιακούς» και «διαδικτυακούς» αγώνες ξεκατινιάσματος, για να πετύχουν λίγα λεπτά δημοσιότητας.
Η οκταετής μνημονιακή περίοδος της οικονομικής κρίσης και πολιτικής απαξίωσης, δεν τους δίδαξε τίποτα. Γυρίσαμε πίσω στις αλήστου μνήμης εποχές όπου ο κόσμος του σκότους επιβουλεύεται τον κόσμο του φωτός, εμείς ή αυτοί και άλλες βαρύγδουπες διχαστικές δηλώσεις. Η γοητεία της αθωότητας και του ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς, έδωσαν τη θέση τους στην πολιτική ανηθικότητα μιας άνθουσας ημετεροκρατίας και ενός «μυθεύματος» από τις παραδόσεις της αριστεράς. Χαλίκια στα παπούτσια της εξουσίας, που νεφελοβατεί επικίνδυνα με απρόβλεπτες εξελίξεις σε εθνικά θέματα.
Όσο για τους πολίτες, αυτοί κοιμούνται στον ύπνο τον αξύπνητο και θα ξυπνήσουν για να ξανακοιμηθούν, μετά τον αναμενόμενο εκλογικό μετεωρισμό τους. Μια εκλογική αδράνεια, αφού το ένστικτο της επιβίωσης τους, αργεί να ξυπνήσει. Βέβαια είναι παγκοίνως γνωστό ότι το κριτήριο των πολιτών στις εκλογές, δεν αποτελεί πάντα τεκμήριο σωφροσύνης και επίγνωσης. Των κριτηρίων επιλογής πολιτικών από τους πολίτες, προηγείται το προσωπικό, οικογενειακό, συντεχνιακό συμφέρον τους. Ιδεολογίες και προσωπικά συναισθήματα, έρχονται σε δεύτερη μοίρα!
Άλλωστε, οι πολιτικοί μας ταγοί το γνωρίζουν καλά και θα το αποδείξουν με τις δεκάδες προεκλογικές παροχές που θα ανακοινώσουν στη Δ.Ε.Θ.
Εμμένοντας παράλληλα ότι είναι οι μοναδικοί που διαθέτουν τη συνταγή, των καλύτερων ημερών. Και οι πολίτες παρασυρμένοι από τη σαγήνη της τηλεοπτικής εικόνας, θα τα πιστέψουν, εγκλωβισμένοι στην νοοτροπία της παθητικής κατήχησης και μεταμορφωμένοι σε ενεργά υποκείμενα πολιτικής.
Επανάληψη των αναπαλαιωμένων «τίποτα» και λαϊκότερα, στάχτη στα μάτια!
Ο πολιτικός κρετινισμός σε όλο του το μεγαλείο. Φυσικά υπάρχουν και πολίτες που δεν τρώνε «σανό» καμιάς πολιτικής μάρκας και λειτουργούν αδιάφορα, αμέτοχα, ανενεργά. Σε αυτούς οφείλεται και στο ότι μας κυβερνάνε μειοψηφίες και υφιστάμεθα  τις ιδιαιτερότητες όλων των μειονοτήτων. Ενώ θα έπρεπε οι πολίτες και να συμμετέχουν σε κάθε εκλογική διαδικασία, και οι παρατηρήσεις τους να θεωρούνται «λίπασμα» στις αποφάσεις των πολιτικών. Διαφορετικά ο κάθε πολίτης γίνεται άθυρμα στις φιλοδοξίες κάθε πολιτικού κόμματος.
Οι παροικούντες τη Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι εφεδρείες πολιτικής αξιοπρέπειας δεν υπάρχουν. Ραδιουργίες, μικροπολιτική διαχείριση, λασπομαχίες, υπονομεύσεις, χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, δολοφονίες χαρακτήρων, τοξικό κλίμα πόλωσης,  είναι η εργαλειοθήκη που θα χρησιμοποιηθεί στην προεκλογική περίοδο.
Οι εκλογικές προβλέψεις με ορίζοντα αρκετών μηνών είναι αδύνατες, η συμπεριφορά του εκλογικού σώματος κυκλοθυμική και πιθανός αουτσάιντερ και νέος άγνωστος υποψήφιος Χ μη ορατός στον εγγύς ορίζοντα.
Όμως τίποτα δεν είναι αδύνατο. Οι πολιτικές συνθήκες αλλάζουν πιο γρήγορα από τους ανθρώπους, όπως είπε και ο Μακιαβέλι. Αυτά, στο εφήμερο «σήμερα»!

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Τα ταμπούρλα της προπαγάνδας στη ΔΕΘ. Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Παρά το κλίμα δυσθυμίας των πολιτών και τη γενική διαπίστωση ότι ένα ζοφερό παρόν δεν προδικάζει ένα λαμπρό μέλλον, τα ταμπούρλα της προπαγάνδας στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, θα χτυπήσουν δυνατά και πάλι, με στόχο τον «άφρονα» ψηφοφόρο. Με παροχολογίες, υποσχέσεις και αρκετές πολιτικές υστερικές τσιρίδες, τα νέα αφηγήματα θα προσπαθήσουν να μετατοπίσουν τη δημόσια συζήτηση, από τα δύσκολα καθημερινά προβλήματα, προς τη δική τους ασφαλή ιδεολογική ζώνη.
Με βάση αρχής διαλόγου, την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και τον πιθανό «παράδεισο» που περιμένει τους πολίτες. Νέα αφηγήματα ελπίδας, σε μια κοινωνία εξοντωμένη, μια επιχειρηματικότητα δυσφημισμένη, μια νεολαία εξορισμένη, μια πολιτική ηγεσία γονατισμένη, μια ασφάλεια εξαφανισμένη και μια χώρα υποθηκευμένη.
Και το κυριότερο, καθαρή έξοδος χωρίς οδηγίες επιβίωσης για την επόμενη μέρα. Ταξίδι σε αχαρτογράφητα νερά με ένα σκαρί «χιλιομπαλωμένο» με πολιτικές ιδεολογίες μόνο και μόνο για να παίρνει άδεια ναυσιπλοΐας. Στο πρώτο κύμα θα μπατάρει.
Τα ταμπούρλα της προπαγάνδας, θα παίζουν και πάλι το γνωστό ρεπερτόριο με τα γνωστά κέντρα αποσταθεροποίησης, το μαχαίρι στο κόκκαλο, την ταξική εκμετάλλευση, θα φωτίσουν κάθε σκοτεινή πλευρά της αλήστου μνήμης NOVARTIS & SIEMENS, θα ξαναζεστάνουν το αβγό του φιδιού, και θα διχάσουν με συνθήματα και αφορισμούς, προσφέροντας μια αποχαυνωτική μελλοντική ευμάρεια.
Προσπάθεια νέας συλλογικής τύφλωσης με νέας «κοπής» πολιτικά τεχνάσματα.
Ωμές, αταβιστικές συνταγές στην προσπάθεια απάλυνσης της φτωχοποίησης μιας μεγάλης μερίδας πολιτών. Μια δοκιμασμένη από το παρελθόν προσέγγιση με αρκετές δόσεις εμπρηστικής ρητορικής, λαϊκίστικες λύσεις ως βραχυχρόνια παυσίπονα επιβίωσης. Νέα αρχή από μηδενικό σημείο εκκίνησης λόγω των πολλών λαθών και αστοχιών κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης. Όσο κι αν αμύνονται των λαθών τους προβάλλοντας σκοπιμότητες, συμβιβασμούς και αυταπάτες.
Τα ταμπούρλα της προπαγάνδας, θα παίζουν το εμβατήριο της νέας αρχής μπροστά σε χιλιάδες διαδηλωτές, άλυτα προβλήματα, βίαιες αντιδράσεις από τα «δικά» τους παιδιά, κυνικές δηλώσεις από αλλοτινούς συντρόφους και με μεγάλη δόση ιλαρότητας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η αναβίωση παρηκμασμένων μουσικών παρτιτούρων δεν ακούγεται ευχάριστα στα ώτα, ακόμη και των μη ακουόντων!
Τα ταμπούρλα της προπαγάνδας θα παίξουν την «ανθρώπινη συμφωνία» για περισσότερη δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, ισότητα, δίκαιη κατανομή πλούτου, αύξηση κατώτατου μισθού, 13η σύνταξη, περικοπές σε φόρους και άλλα πολλά συναφή, με τα «θέλω» των ψηφοφόρων. Η κάλπη θα δείξει αν θα κερδίσουν ψηφοφόρους ή αν η δημοσκοπική τους επώδυνη ήττα θα επιβεβαιωθεί.
Τα ταμπούρλα της προπαγάνδας θα παίζουν σε επανάληψη το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του 2015. Κυριολεκτώ δεν αλληγορώ, αλλά κι εσείς μην κολλάτε σε λεπτομέρειες!

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος