Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Γιορτάζουμε τα 2 χρόνια του E-mail και… Βάζουμε τον πήχη όλο και πιο ψηλά



Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου
Διευθυντή της Think Politics

Αγαπητοί αναγνώστες,

Στα χέρια σας κρατάτε το 24ο τεύχος του E-mail της Αυτοδιοίκησης & της Πολιτικής. Δύο χρόνια τώρα, το E-mail είναι το μοναδικό μηνιαίο περιοδικό στην Ελλάδα για τη νέα γενιά των πολιτικών. Το E-mail είναι αποτέλεσμα εμπειρίας χρόνων στον τομέα της πολιτικής επικοινωνίας, συζητήσεων, αναζητήσεων, εντατικής δουλειάς και διαρκούς προσπάθειας. Οι συμβουλές του E-mail έχουν δικαίως χαρακτηριστεί ως «χρυσές συμβουλές» καθώς έχουν ανοίξει το δρόμο για τη νέα εποχή στην πολιτική επικοινωνία.

Το διεθνές παράδειγμα, επικεντρώνοντας στη μητέρα της πολιτικής επικοινωνίας Αμερική, έχει αποδείξει ότι παρόμοια έντυπα χαίρουν μεγάλης επιτυχίας και αποδοχής από το αναγνωστικό κοινό. Στην Ελλάδα για πολλούς νέους και σύγχρονους πολιτικούς έχει γίνει ένα απαραίτητο και χρήσιμο εργαλείο.

Για κάποιους άλλους επιμένοντας –μάταια ενδεχομένως- μόνο στους παραδοσιακούς δρόμους και τρόπους επικοινωνίας όπως το κέρασμα, το καφενείο και το χτύπημα στην πλάτη, το E-mail ίσως να έχει έρθει πιο νωρίς από την εποχή του. Σε λίγο καιρό όμως αυτό το είδος των πολιτικών «τύπου Γκόρτσου» θα έχει εκλείψει. Ιδιαίτερα τώρα, με το νέο εκλογικό νόμο και τη νέα αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης, η χρησιμότητα του E-mail γίνεται ακόμα μεγαλύτερη καθώς η ανάγκη εκπαίδευσης και επιμόρφωσης στις σύγχρονες μορφές επικοινωνίας τόσο των βουλευτών όσο και των τοπικών αρχόντων γίνεται ακόμα πιο επιτακτική!

Το E-mail πρωτοπορεί, το E-mail άνοιξε ένα δύσκολο δρόμο για ποιοτική επικοινωνία και θα τον συνεχίσει! Δύναμή μας είναι η αναγνώριση από σημαντικούς ανθρώπους του χώρου της πολιτικής και τα συγχαρητήρια τα οποία δεχόμαστε καθημερινά για την πληθώρα των πρωτογενών συμβουλών αλλά και των έξυπνων επικοινωνιακών ενεργειών που προτείνουμε.

Η αξία του εντύπου που κρατάτε στα χέρια σας παραμένει –σε κάθε περίπτωση- ανεκτίμητη για κάθε υποψήφιο ή αιρετό πολιτικό.

Εύχομαι καλή συνέχεια στην κοινή μας προσπάθεια και καλή επιτυχία σε όλους όσοι μέσα στην καινούρια χρονιά θα δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Οι εφτά «πληγές του Φαραώ» απειλούν τη Νέα Δημοκρατία



Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου
Διευθυντή της Think Politics

Παρασυρόμενοι από την αγωνία τους να επικρατήσουν του αντιπάλου τους στη μάχη για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, οι δύο βασικοί διεκδικητές έχουν καταλήξει να αγνοούν τα πλέον αυτονόητα γεγονότα αναφορικά με το πώς νιώθουν οι πολίτες. Πόσα είναι αυτά; Εφτά τον αριθμό, όπως τα έχουμε μετρήσει μέχρι στιγμής. Ποια; Τα ακόλουθα:

1. Αγνοούν ότι οι πολίτες δε νοιάζονται για το ποιος θα γίνει αρχηγός, αλλά για το πώς θα σταθεί η ΝΔ ως αντιπολίτευση σήμερα και ως κυβέρνηση ξανά στο μέλλον.

2. Αγνοούν ότι οι πολίτες που θα ψηφίσουν, είναι λογιών-λογιών, πλούσιοι και φτωχοί, γέροι και νέοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, επομένως, καμία αξία δεν έχει η ιδεολογική δοσομετρία που συνεχώς επικαλούνται, όσο η εξεύρεση μίας κοινά αποδεκτής πολιτικής πλατφόρμας που θα εξυπηρετεί στην πραγματική λύση, πραγματικών προβλημάτων.

3. Αγνοούν ότι οι πολίτες επιζητούν να ακούσουν ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ των υποψηφίων, πάνω στη βάση μίας πολιτικής επιχειρηματολογίας και όχι να επωμίζονται την αναπαραγωγή μίας κομματικής εσωστρέφειας και την ένταση μίας κόντρας στρατοπέδων.

4. Αγνοούν ότι οι πολίτες έχουν παύσει να θέλγονται από τις σκιαμαχίες με το παρελθόν, και από τα χτυπήματα στο μαλακό υπογάστριο του πολιτικού αντιπάλου και απαιτούν ποιότητα στον πολιτικό διάλογο.

5. Αγνοούν ότι οι πολίτες αξιολογούν συνολικά μία πολιτική κατάσταση και όχι τμηματικά, κατά περίπτωση, ή κατά περίσταση και επομένως, σκάβοντας το λάκκο του αντιπάλου στα τηλεπαράθυρα, έστω και δια μέσου εκπροσώπων τους, πέφτουν και οι ίδιοι μέσα, καθώς η ανταλλαγή πληγμάτων βλάπτει τελικά όλους εξίσου.

6. Αγνοούν ότι οι πολίτες, ακολουθώντας τη σοφή ρήση «δείξε μου το φίλο σου», αξιολογούν και τους ίδιους με βάση την ποιότητα του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς όσων τους εκπροσωπούν και όταν ο χαρακτήρας είναι δύστροπος και η συμπεριφορά άκοσμη, τότε το κόστος το χρεώνονται οι ίδιοι.

7. Αγνοούν ότι αποδομώντας τον αντίπαλό τους, αποδομούν τον ανθρωπο που ίσως είναι αύριο πρόεδρος του κόμματος, δηλαδή αποδομούν το ίδιο το κόμμα, άρα και τη συνολική προοπτική που διαμορφώνεται για όλους και για όλα μέσα στη ΝΔ.
Απομένουν λίγες μόλις μέρες για να καταλάβουν οι υποψήφιοι πρόεδροι ότι πρέπει να απαλλαγούν από αυτά τα εφτά λάθη. Διότι αν τα παραμελήσουν θα γίνουν χειρότερα και από τις εφτά πληγές του Φαραώ.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Ο Σουν Τζου και πώς θα επιλέξετε την κατάλληλη στιγμή για να επιτεθείτε στον αντίπαλό σας;


Της Αναστασίας Δουκάκη
Συμβούλου Επικοινωνίας της Think Politics

Ο Σουν Τζου είπε: «Μην δίνετε μάχη εάν δεν βρίσκεστε σε κίνδυνο. Μην ενεργείτε εάν δεν είναι προς το συμφέρον σας.»
Δεν υπάρχει λόγος να «ξοδέψετε» τις δυνάμεις σας και να αναλωθείτε σε επιθέσεις εναντίον του αντίπαλου υποψήφιου εάν δεν νιώθετε ότι απειλείστε. Αντίθετα, είναι προτιμότερο να αφοσιωθείτε στο έργο σας ώστε την ώρα του απολογισμού να έχετε χειροπιαστά επιτεύγματα να παρουσιάσετε στους πολίτες. Σε μια εποχή που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι πολίτες χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην πολιτική και τους θεσμούς είναι σοφότερο να επενδύσετε στο έργο και τις θέσεις σας παρά στη στείρα αντιπολίτευση.

Εάν όμως βρίσκεστε σε κίνδυνο και θέλετε να αποσπάσετε την προσοχή των ψηφοφόρων από γεγονότα που είναι στην επικαιρότητα και ενδεχομένως πλήττουν την εικόνα σας, τότε μπορείτε να επιτεθείτε στον αντίπαλό σας με στόχο να αντιστρέψετε το κλίμα. Προσοχή όμως! Πρέπει να έχετε σοβαρούς λόγους για την επίθεσή σας ώστε να είστε σε θέση να επιχειρηματολογήσετε σε περίπτωση που σας κατηγορήσουν ότι προσπαθείτε να στρέψετε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης μακριά από τα ζητήματα που αφορούν στο άτομό σας. Με τον τρόπο αυτό θα διασφαλίσετε ότι η επίθεσή θα κεφαλαιοποιηθεί σε δικό σας κέρδος.

Ο Σουν Τζου είπε: «Στην επίθεση, την ώρα για πυρ, για να αξιοποιήσετε τη φωτιά πρέπει η πυρπόληση να γίνεται σε κατάλληλη εποχή και σε κατάλληλη μέρα.»
Η στιγμή που θα επιλέξετε για να επιτεθείτε στον αντίπαλό σας πρέπει να είναι η κατάλληλη. Μερικές φορές μπορεί και το καλύτερο επιχείρημα να μην «πιάσει τόπο» εάν δεν τεθεί μέσα στο κατάλληλο πλαίσιο. Για το λόγο αυτό φροντίστε πριν εξαπολύσετε πυρ, για να δρέψετε τους μέγιστους καρπούς, να έχετε σταδιακά διαμορφώσει το κλίμα ώστε να επιτεθείτε την πιο κατάλληλη και συνάμα αποτελεσματική στιγμή.

Ο Σουν Τζου είπε: «Ούτε ο ηγεμόνας επιτρέπεται να κηρύσσει πόλεμο επειδή νευρίασε, ούτε ο στρατηγός επιτρέπεται να δίνει μάχη για εκδίκηση.»
Όποτε κι αν επιλέξετε να επιτεθείτε πρέπει να έχετε σχεδιάσει προσεκτικά τις κινήσεις σας, τη στρατηγική σας. Να έχετε μεριμνήσει για τα ενδεχόμενα πυρά που σε απάντηση των επιθέσεών σας μπορεί να εξαπολύσει ο αντίπαλος εναντίον σας, ώστε να μην βγείτε εκτεθειμένος και «τραυματίσετε» την υποψηφιότητα και την εικόνα σας.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν πρέπει να αφεθείτε στα συναισθήματά σας και να επιτεθείτε χωρίς δεύτερη σκέψη ορμώμενοι από θυμό ή εκδίκηση. Η νίκη θα εξασφαλιστεί με οργάνωση, μεθοδικότητα, συνέπεια και προπάντων ηρεμία. Προσπαθήστε γενικότερα να μην παίρνετε σημαντικές αποφάσεις υπό συναισθηματική πίεση. Προτιμήστε να επιτεθείτε λίγο αργότερα αρκεί να έχετε μελετήσει καλά τις κινήσεις σας ώστε να γνωρίζετε εις βάθος και τις συνέπειές τους.

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Εγχειρίδιο για υποψήφιους Πρωθυπουργούς

Του Γιάννη Σώκου
Επικοινωνιολόγου

Δύσκολοι καιροί για πρωθυπουργούς. Είδατε τι τραβάει ο πρώην, βλέπετε τι περιμένει τον νυν. Προβλήματα νυν και αεί! Παρ’όλα αυτά έντεκα εκατομμύρια Έλληνες είναι έτοιμοι να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας ανά πάσα στιγμή.

Έντεκα εκατομμύρια Έλληνες υποψήφιοι πρωθυπουργοί. Γιατί κάθε Έλληνας κρύβει μέσα του έναν μικρό ή μεγάλο πρωθυπουργό. Κάθε Έλληνας φαντάζεται τον εαυτό του πάνω σε ένα μπαλκόνι και από κάτω όλοι οι άλλοι-πλην αυτού! «Ελληνίδες, Έλληνες
Ήρθε η ώρα να γυρίσουμε σελίδα. Να κάνουμε το όραμα πράξη. Να πράξουμε όσα δεν έπραξαν οι προηγούμενοι. Τώρα είναι η ευκαιρία. Τώρα, μαζί μπορούμε πολλά...μπλα, μπλα, μπλα!»

Στη σημερινή εποχή όμως δεν αρκεί μόνο ένα καλό μπαλκόνι. Χρειάζεται και καλό...ντιμπέϊτ. Άλλο να τα λες με τον κόσμο από κάτω και άλλο να έχεις από πάνω Χούκλη, Ευαγγελάτο ή Τσίμα. Τσίμα-τσίμα να γλυτώσεις το λάθος. Γιατί αυτοί δεν ρωτούν ότι κι ότι. Ερωτήσεις από άγνωστο κείμενο βάζουν οι άνθρωποι και όποιον πάρει ο σμπάρος.

Λέει, ας πούμε, η συντονίστρια «Τρίτη θεματική ενότητα ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ» κι ατάκα ρωτάει, χωρίς έλεος, ο δημοσιογράφος: «Κύριε Μπάμπη, γνωρίζετε ότι δεν υπάρχουν τουαλέτες στους σταθμούς του Μετρό. Τι μέτρα θα πάρετε; Επίσης θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι και για το Τράμ. Απαντήστε μου σε 60 δευτερόλεπτα πότε και από ποιόν γράφτηκε το σουξέ «το Τραμ το τελευταίο».

Άντε να απαντήσει τώρα ο υποψήφιος κύριος Μπάμπης. Έτσι, απροετοίμαστος, ούτε έξω από τη Βουλή δεν τον βλέπω να περνάει. Τι χρειάζεται λοιπόν; Απλά να μάθει την εξεταστέα ύλη του ντιμπέϊτ, όπως ακριβώς οι υποψήφιοι για τον ΑΣΕΠ. Κι επειδή όπως λένε και τα φροντιστήρια Μπόνια «Σημασία δεν έχει πόσο διαβάζεις, αλλά τι διαβάζεις» σκέφτηκα να βοηθήσω την κατάσταση με ένα μικρό εγχειρίδιο για υποψήφιους πρωθυπουργούς.

Πάρτε μια ιδέα από την εξεταστέα δημοσιογραφική ύλη.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

1) Ποία η σχέση του σχεδίου Ανάν και του επιφωνήματος «Αμάν»;
2) Πως θα ενεργούσατε αν τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη εκτελούσαν δρομολόγια εσωτερικού για λογαριασμό της νέας Olympic Air;
3) Τι γνωρίζετε για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και ποίο το βάθος αυτής;
4) Ο αγωγός «Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη», σύμφωνα με τους νόμους της Φυσικής θεωρείται καλός ή κακός αγωγός;
5) Εν όψει συνεδρίου, σε τι διαφέρει η βάση της Νέας Δημοκρατίας από μια παλιά αμερικάνικη βάση;
6) Στο θέμα των πυραύλων ποία η θέση της ΕΒΓΑ;
7) Ανήκομεν εις την Δύσην ή εις την...Βίσσην;(παλιό, αλλά καλό)

ΠΑΙΔΕΙΑ

1) Αναλύσατε το νόημα της φράσης «Τα παιδεία παίζει»
2) Τι ήθελε να πει ο ποιητής με τη φράση «Φοβού τους Δαναούς και...Ντόρα φέροντες»;
3) Αναφέρατε τα κοινά σημεία των λέξεων «Παιδεία» και «Βατοπεδία»
4) Πως θα βλέπατε την προσθήκη διαφημιστικών καταχωρήσεων και εις τα σχολικά έντυπα;
5) Ποία η διαφορά μεταξύ ξύλου και πανεπιστημιακού ασύλου; Αναφέρατε προσωπικές περιπτώσεις.

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

1) Τα Ολυμπιακά ακίνητα πως και σε τι διαφέρουν από τα υπό απόσυρση αυτοκίνητα;
2) Η άρση βαρών είναι άθλημα ή τραπεζικό προϊόν;
3) Αναλύσατε την σημασία του ντόπινγκ και τη συμβολή του στην επίτευξη νέων ρεκόρ.
4) Το άλμα εις ύψος, τι σχέση έχει με τον τιμάριθμο;
5) Πότε κτυπήθηκε το πρώτο πέναλτι στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και υπό ποίου;
6) «Τα πάντα όλα» είναι φράση που ελέχθη από αθλητή, προπονητή, πολιτικό, καλλιτέχνη ή ζωοτέχνη;


ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

1) Το κρατικό έλλειμμα θεωρείται έγκλημα; Αν ναι, καταδικάζεται ως κακούργημα ή πλημμέλημα;
2) Αν ο τιμάριθμος ήταν χωρός τι ρυθμό θα είχε; Πεντοζάλη, Ζεϊμπέκικο ή Μπόσα Νόβα;
3) Γιατί το καλάθι της νοικοκυράς μοιάζει μα τον κάλαθο των αχρήστων;
4) Ποία η τιμή των ζαρζαβατικών σήμερα εις τα μπακάλικα της β’ εκλογικής περιφέρειας Αθηνών;
5) Ποία η σχέση μεταξύ ΑΣΕΠ και ΑΕΠ;
6) Αναφέρατε χαρακτηριστικά παραδείγματα του υπηρετικού σας προσωπικού


ΥΓΕΙΑ-ΠΡΟΝΟΙΑ

1) Έργα και ημέραι και...νύχται του ΙΚΑ
2) Ποίο το ιστορικό νόημα της λέξης UHU τόσο ως επιφώνημα όσο και ως επικολλητική ουσία ενσήμων;
3) Γιατί η ασπιρίνη πρέπει να θεωρείται ως το εθνικόν ιατροφαρμακευτικό προϊόν;
4) Εις τους διαδρόμους των νοσοκομείων πότε κυκλοφορούν τα μικρά ράντσα και πότε τα μεγάλα; Συνηγορείτε με την άποψη να καθιερωθεί μικρός και μεγάλος δακτύλιος;
5) Ποία η σχέση της πάλης των τάξεων, των παρατάξεων και των παγωμένων συντάξεων;

Έντεκα εκατομμύρια υποψήφιοι Έλληνες πρωθυπουργοί τώρα δεν είναι μόνοι. Έχουν ένα ουσιαστικό βοήθημα για τις εξετάσεις στα μπαλκόνια και στα ντιμπέιτ. Λίγη προπαίδευση χρειάζεται και όλα γίνονται...Εκτός, ίσως, από όλα εκείνα που λέγονται στα μπαλκόνια και στα ντιμπέιτ.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Μια προωθητική ενέργεια για τους τρεις υποψηφίους…

Από τη μία, η οικονομική κρίση έχει κάνει την ύπαρξή της αισθητή σε κάθε ελληνικό πορτοφόλι. Από την άλλη, η αίτηση μέλους για να συμμετάσχει κανείς στις εκλογές της 29ης Νοεμβρίου πρέπει να συνοδεύεται από συνδρομή αξίας 2 ευρώ.

Πώς θα σας φαινόταν εάν ένας εκ των τριών υποψηφίων έπαιρνε την πρωτοβουλία να διαθέσει έναν αριθμό κουπονιών αξίας 2 ευρώ στους πολίτες που επιθυμούν να εγγραφούν ως μέλη για να συμμετάσχουν στις εκλογές της Νέας Δημοκρατίας για την ανάδειξη νέου Προέδρου (ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η τελική επιλογή τους όταν βρεθούν μπροστά στην κάλπη);

Μπορεί τα 2 ευρώ για πολλούς να θεωρείται ένα ευτελές ποσό, όμως η εκλογή νέου Προέδρου δεν αξίζει να συμπεριλάβει κι εκείνους που ίσως η τσέπη τους να μην αντέχει να στερηθεί ακόμα και ένα τόσο μικρό ποσό;

Πιστεύετε ότι όποιος το τολμήσει θα κερδίσει επικοινωνιακά; Ναι ή Όχι; Θα θέλαμε και τη γνώμη σας.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ E-MAIL ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ & ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!



- Γιώργος Φλέσσας: Η επόμενη μέρα της Νέας Δημοκρατίας. Συμπεράσματα από το αποτέλεσμα των εκλογών και προσέγγιση των αιτιών της ήττας.

- Πώς θα πετύχει η νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης

- Νεοεκλεγέντες Βουλευτές: Προκλήσεις και Ανάγκες

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Μετριοπάθεια - Αμετροέπεια: Σημειώσατε 2.


Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Πριν λίγες μέρες, σε μία βραδινή ενημερωτική εκπομπή, συζητούσαν για την υπόθεση ανάδειξης νέου προέδρου, δύο νέοι σε ηλικία βουλευτές της ΝΔ. Ήταν πασίδηλο ότι ο ένας υποστήριζε την υποψηφιότητα του κ. Σαμαρά και ο άλλος, την υποψηφιότητα της κ. Μπακογιάννη.

Οι βουλευτές, μορφωμένοι, ευγενείς και τηλεοπτικά ευπαρουσίαστοι και οι δυο, διεξήγαγαν μεταξύ τους μία κουβέντα σε ήρεμους τόνους και μέριμνά τους, ήταν να διαφημίσουν τα χαρακτηριστικά της υποψηφιότητας της προτίμησής τους και όχι να δυσφημήσουν τα χαρακτηριστικά της αντίπαλης υποψηφιότητας.

Επιπλέον, επιχείρησαν να καταστήσουν ευκρινέστερο το στίγμα της διαφοροποίησής τους ως προς την προτίμησή τους για νέο αρχηγό του κόμματός τους, χρησιμοποιώντας ιδεολογικούς όρους, πολιτικά επιχειρήματα και ενδιαφέρουσες σκέψεις αναφορικά με το πώς υποχρεούται ή δύναται να ασκήσει η ΝΔ το αντιπολιτευτικό της ρόλο από εδώ και εμπρός, καθώς και ποια πρέπει να είναι η τοποθέτηση του κόμματος στον πολιτικό χάρτη της χώρας.

Επρόκειτο για μία συζήτηση που ήταν πραγματική διαφήμιση: για τους ίδιους τους βουλευτές που συμμετείχαν, για τους δύο υποψηφίους αρχηγούς, αλλά και για τη ΝΔ γενικότερα.
Δυστυχώς όμως, αυτή η συζήτηση δεν αποτελεί τον κανόνα στη δημόσια αναμέτρηση μεταξύ των υποστηρικτών της κ. Μπακογιάννη και του κ. Σαμαρά, αλλά την εξαίρεση. Η συνήθης περίπτωση είναι να βγαίνουν διάφοροι «μεχμετζίκ» των δύο υποψηφίων, να ανταλλάσσουν προσωπικές μομφές και πολιτικές ύβρεις, να καταφέρνουν χαμηλά χτυπήματα ο ένας απέναντι στον άλλον και κυρίως, να επιχειρούν να αποδομήσουν την προσωπικότητα του αντίπαλου υποψηφίου άλλοτε με υποκειμενικούς ισχυρισμούς και άλλοτε με εξόφθαλμες διαβολές.

Φυσικά, την επόμενη μέρα το πρόβλημα θα το έχουν οι υποψήφιοι της προτίμησής τους, διότι θα έχουν συγκεντρώσει πάνω τους τόση λάσπη, που ούτε οι καταρράκτες του Νιαγάρα δε θα μπορούσαν να ξεπλύνουν, αλλά και οι ίδιοι, διότι ενδέχεται να βρεθούν στο δίλημμα είτε να δοξάσουν τον αρχηγό που προηγουμένως λοιδορούσαν ως υποψήφιο, είτε να εγκαταλείψουν τη ΝΔ, ενδεχομένως και την ίδια την πολιτική και να πάνε σπίτια τους. Επιπλέον, αναλαμβάνουν το ρίσκο να προκαλέσουν τον ψηφοφόρο της ΝΔ να σκεφτεί ότι δικαίως τους μαύρισε, ή αδίκως τους ψήφισε στις τελευταίες εκλογές.

Γενικά, τα ήθη και οι συμπεριφορές που επικρατούν σε αυτή την αντιπαράθεση στη μέχρι τώρα εξέλιξή της, δε μπορούν να εκληφθούν ως μία μετριοπαθής έκφραση του τι πρεσβεύει ο καθένας στην υπόθεση της διαδοχής του κ. Καραμανλή, αλλά αντιθέτως, στιγματίζονται από μία αίσθηση αμετροέπειας, που το πιο πιθανό είναι να εξοργίζει τη βάση της ΝΔ και να προβληματίζει ακόμη και τους πολίτες που δεν είναι ψηφοφόροι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Τα 11 πιο συνηθισμένα λάθη των «πρωτάρηδων» στην πολιτική


Της Αναστασίας Δουκάκη,
Συμβούλου Επικοινωνίας της Think Politics

Κάθε χρόνο εμφανίζεται μια νέα γενιά πολιτικών στο πολιτικό τοπίο. Οι νέοι υποψήφιοι δεν έχουν τις περισσότερες φορές –και δικαιολογημένα- την εμπειρία, είναι με άλλα λόγια ανέτοιμοι, να διεξάγουν μια αποτελεσματική προεκλογική εκστρατεία. Όταν η προεκλογική εκστρατεία δεν δρέψει τους αναμενόμενους καρπούς, οι νέοι υποψήφιοι συνήθως απογοητεύονται και πολλοί από αυτούς αποφασίζουν βεβιασμένα να παραιτηθούν διαπαντός από τις προσπάθειες εκλογής τους. Για να θέσει ένας νέος πολιτικός την υποψηφιότητά του σε στέρεο έδαφος, δεν πρέπει να αγνοήσει τα 10 παρακάτω συνήθη λάθη στα οποία υποπίπτουν οι «πρωτάρηδες» της πολιτικής, αλλά και πολλοί πιο «παλιοί»!

Λάθος Νο. 1
Δεν προσλαμβάνουν σύμβουλο επικοινωνίας. Πολλοί νέοι υποψήφιοι δεν αναγνωρίζουν τη σημασία που έχει στην επιτυχία τους η επαγγελματική συμβουλευτική υποστήριξη στον προεκλογικό τους αγώνα. Ιδιαίτερα οι νέοι υποψήφιοι, προσπαθώντας να εξοικονομήσουν πόρους, πιστεύουν ότι οι ίδιοι μπορούν να καταρτίσουν τη στρατηγική τους, να δημιουργήσουν το μήνυμά τους και να το επικοινωνήσουν στους ψηφοφόρους.

Στην πραγματικότητα όμως, ο υποψήφιος δεν έχει αρκετό χρόνο για να αναλωθεί στις παραπάνω δραστηριότητες. Η επαγγελματική συμβουλευτική υποστήριξη δεν κοστίζει τόσο ακριβά όπως πολύ πιστεύουν. Αντίθετα, εάν προσπαθήσετε να τα κάνετε όλο μόνος σας θα καταλήξετε να ξοδεύετε άσκοπα και χρόνο και χρήμα που ένας επαγγελματίας σύμβουλος θα σας είχε εξοικονομήσει.

Λάθος Νο. 2
Αρνούνται να επιδοθούν στην εξεύρεση οικονομικών πόρων. Δεν «ψάχνουν» για λεφτά. Δεν υπάρχει καμπάνια που να μην χρειάζεται χρήματα για να οργανωθεί επιτυχημένα. Οι νέοι υποψήφιοι προτιμούν να στηρίζονται αποκλειστικά στη βοήθεια των κομμάτων τους, καθώς πιστεύουν ότι μόνο οι πρωτοκλασάτοι πολιτικοί καταφέρνουν να συγκεντρώσουν σεβαστά οικονομικά ποσά για την καμπάνιά τους από διάφορους χορηγούς. Τα πρώτα χρήματα στην πολιτική «μπαίνουν» από την τσέπη του υποψηφίου. Εάν όμως δεν διαθέτετε ένα ελάχιστο ποσό για την αλληλογραφία σας, το προεκλογικό σας έντυπο, και έναν καλό φωτογράφο η εκλογή σας θα παραμείνει ένα άπιαστο όνειρο. Κάποια έξοδα δεν μπορείτε να τα αποφύγετε και όσο νωρίτερα αντιληφθείτε την ανάγκη εξεύρεσης οικονομικών πόρων, τόσο γρηγορότερα θα οργανωθείτε κατάλληλα.

Οι νέοι υποψήφιοι αφήνουν συχνά την εξεύρεση πόρων αποκλειστικά στο άτομο που έχουν επιλέξει για τη θέση. Ξεχνούν ότι ο υποψήφιος είναι ο βασικός μοχλός στη διαδικασία εξεύρεσης χορηγών της εκστρατείας του. Δεν σας υποβιβάζει να ζητήσετε χρήματα. Ο οικονομικός σας σύμβουλος μπορεί να σας καθοδηγήσει στις πηγές που θα έχετε περισσότερη ανταπόκριση, μπορεί να διοργανώσει εκδηλώσεις, και να επιδοθεί σε στοχευμένα τηλεφωνήματα και εκκλήσεις. Ο ίδιος ο υποψήφιος όμως είναι εκείνος που ξέρει πώς να πουλήσει καλύτερα τον εαυτό του.

Λάθος Νο. 3
Ο μέσος ψηφοφόρος κρατά μόνο 7 δευτερόλεπτα το προεκλογικό έντυπό σας. Οι νέοι υποψήφιοι επιμελούνται μόνοι τους τα προεκλογικά τους έντυπα. Μπορεί να γνωρίζουν από ίντερνετ και υπολογιστές, αυτό όμως δε σημαίνει ότι μπορούν να εγγυηθούν ένα επαγγελματικό αποτέλεσμα. Η εξοικονόμηση χρημάτων δεν πρέπει να γίνεται στερώντας την αξιοπιστία του μηνύματός μας με φτωχά γραφικά και μη ποιοτικό χαρτί εκτύπωσης. Το προεκλογικό έντυπο αποτελεί τη βασική μας προεκλογική επικοινωνία με τους ψηφοφόρους.

Ο σύμβουλος επικοινωνίας σας διαθέτει την εμπειρία να δημιουργήσει, να εμπνευστεί το μήνυμα που θα απευθυνθεί στην ευρύτερη βάση των ψηφοφόρων σας, και θα μπορεί να καθοδηγήσει τον γραφίστα στο πώς θα τοποθετηθεί το μήνυμα στο έντυπό σας ώστε να τραβάει το μάτι του ψηφοφόρου. Να θυμάστε ότι στον ψηφοφόρο δεν αρκεί πλέον να διαβάσει τα σημεία της τοποθέτησής και του προγράμματός σας. Το μήνυμά σας θα πρέπει να είναι μεστό ώστε να δίνει μέσα σε λίγες λέξεις την ουσία της υποψηφιότητάς σας. Είναι γεγονός, βάσει ερευνών, ότι ο μέσος ψηφοφόρος θα κρατήσει το έντυπό σας για 7 δευτερόλεπτα στα χέρια του, καθώς θα πηγαίνει προς τον κάδο σκουπιδιών. Την προεκλογική περίοδο λαμβάνει δεκάδες έντυπα και το δικό σας πρέπει να είναι αυτό που θα ξεχωρίσει. Δεν αξίζει να το αφήσετε στην τύχη!

Λάθος Νο. 4
Βασίζονται αποκλειστικά σε φίλους, συγγενείς και εθελοντές. Ασφαλώς οι δικοί σας άνθρωποι είναι απαραίτητοι σε μια προεκλογική εκστρατεία. Δεν είναι όμως οι μόνοι. Προσπαθώντας να εξοικονομήσετε χρήματα μη ξεχνάτε ότι ένας εθελοντής έχει και άλλες δεσμεύσεις πέρα από τον προεκλογικό σας αγώνα. Δεν μπορεί να αντικαταστήσει έναν επαγγελματία. Το ότι γνωρίζουν την περιοχή και τις ιδιαιτερότητες των ψηφοφόρων της δε σημαίνει ότι μπορούν να αναλάβουν την κειμενογράφηση του εντύπου σας και να απαντούν πειστικά στα τηλεφωνήματα που λαμβάνετε από τους ψηφοφόρους προεκλογικά. Χρειάζονται κατευθυντήριες γραμμές, που πρέπει να δοθούν από επαγγελματίες της επικοινωνίας, εάν θέλετε να έχετε τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα την επόμενη μέρα των εκλογών.

Λάθος Νο. 5
Αρνούνται να διεξάγουν «αρνητική» καμπάνια, ακόμα κι όταν χρειάζεται. Η αρνητική καμπάνια είναι πολλές φορές παρεξηγημένοι. Ιδιαίτερα από τους νέους πολιτικούς, οι οποίοι πιστεύουν ότι τα επιχειρήματά τους είναι αρκετά για να τους χαρίσουν την πολυπόθητη νίκη.

Για να αποφύγετε όμως να πέσετε οι ίδιοι θύμα της αρνητικής διαφήμισης του αντιπάλου σας και να έχετε επιχειρήματα στις προεκλογικές συγκρίσεις, είναι συνετό να ερευνήσετε την αντίπαλη υποψηφιότητα και να κρατήσετε τους άσσους κρυμμένους στο μανίκι σας εάν ο αντίπαλος αποφασίσει να σας επιτεθεί.

Λάθος Νο. 6
Δεν επενδύουν στις σχέσεις ΜΜΕ. Πολλοί νέοι υποψήφιοι αγνοούν τη δύναμη και τον καθοριστικό ρόλο που παίζουν τα μέσα στο εκλογικό αποτέλεσμα, ενώ κάποιοι άλλοι δίνουν υπερβολικοί σημασία στα γραφόμενα και τα λεγόμενα με αποτέλεσμα να απογοητεύονται από την αρχή κιόλας της εκστρατείας τους. Νομίζοντας πως τα ΜΜΕ ασχολούνται μόνο με πρωτοκλασάτους υποψήφιους, οι νέοι πολιτικοί δεν επενδύουν στην καλλιέργεια των σχέσεών τους με τους δημοσιογράφους, με αποτέλεσμα πολλές φορές οι ελάχιστες δηλώσεις ή συνεντεύξεις του να παραφράζονται και να παραλλάσσονται σε εξοργιστικό βαθμό.

Οι πρωτάρηδες πολιτικοί τείνουν να πιστεύουν ότι ένας δημοσιογράφους τους συμπαθεί όταν ρωτάει πολλές ερωτήσεις κι έτσι επιλέγουν να μην ενημερώνονται εκ των προτέρων για τη συνέντευξη ούτε να κερδίζουν χρόνο όταν ρωτούνται για θέματα της επικαιρότητας ζητώντας να επικοινωνήσουν ξανά σε δέκα λεπτά με το δημοσιογράφο. Ξεχνούν ότι οι δημοσιογράφοι δεν είναι φίλοι τους, και ότι αυτός ο χρόνος είναι πολύτιμος για να συντάξουν μαζί με το σύμβουλό τους ένα μεστό και κατατοπιστικό για τις θέσεις του υποψηφίου μήνυμα που θα τραβήξει την προσοχή των αναγνωστών/ ακροατών/ τηλεθεατών.

Λάθος Νο. 7
Πολλές φορές αντιγράφουν πιστά ιδέες βιβλίων και παλαιότερες καμπάνιες. Ξεχνούν ότι η αντιγραφή σκοτώνει τη δημιουργικότητα και τη δυναμική που θα μπορούσε να έχει το πολιτικό μήνυμά τους. Η πιστή αναπαραγωγή ιδεών άλλων "βγάζει μάτι" και σίγουρα δε βοηθά την εικόνα του υποψηφίου. Η καμπάνια και το δημιουργικό της υλικό πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στον εκάστοτε υποψήφιο για να μπορέσει να πετύχει. Πρέπει να είναι εμπνευσμένη και μοναδική για να προσελκύσει την προσοχή των ψηφοφόρων. Ο σύμβουλος επικοινωνίας σας είναι ο πλέον κατάλληλος για να σας καθοδηγήσει σχετικά.

Λάθος Νο. 8
Δεν «ακούν» το σύμβουλό τους, αλλάζουν συχνά συμβούλους και προσπαθούν να μη δυσαρεστήσουν κανέναν. Οι νέοι υποψήφιοι απλά δεν έχουν μάθει να λένε «ΟΧΙ». Ακούν τη συμβουλή του καθενός και δεν περιορίζονται στην καθοδήγηση των ειδικών με αποτέλεσμα να μπερδεύονται και πολλές φορές να αποπροσανατολίζονται από το στόχο.

Κάθε φορά που ακούτε μια καλή ιδέα, δε σημαίνει ότι πρέπει να ξεφεύγετε από τη στρατηγική που έχετε χαράξει ύστερα από πολλή σκέψη και μελέτη με το σύμβουλό σας. Η μόνη περίπτωση που καλείστε να αλλάξετε στρατηγική είναι όταν αποδειχθεί ότι δεν δουλεύει στο κοινό που απευθύνεστε. Δεν είναι λύση να αλλάζετε συμβούλους κάθε φορά που προκύπτει ένα πρόβλημα. Ρισκάρετε να μπερδέψετε τους ψηφοφόρους με το μήνυμά σας και να χάσετε πολύτιμο χρόνο οργάνωσης, καθώς κάθε νέος συνεργάτης θα προσπαθεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα της μέχρι εκείνη τη στιγμή εκστρατείας σας.

Λάθος Νο. 9
Έχουν πολλά να πουν και μπερδεύουν τους ψηφοφόρους με το μήνυμά τους. Οι νέοι υποψήφιοι έχουν όραμα, νοιάζονται για την περιοχή τους και θέλουν να το επικοινωνήσουν στους ψηφοφόρους. Στην προσπάθειά τους αυτή, πολλές φορές αναδεικνύουν πολλαπλά ζητήματα με αποτέλεσμα να μπερδεύουν τους ψηφοφόρους όσον αφορά στο κεντρικό μήνυμα της υποψηφιότητάς τους.

Ξεχνούν ότι τον μέσο ψηφοφόρο δεν ενδιαφέρει να γνωρίζει τη θέση του υποψηφίου σε ΟΛΑ τα ζητήματα. Αντίθετα, ο υποψήφιος καλείται να επιλέξει τα δύο ή τρία σημαντικότερα και να τοποθετηθεί εκτενώς. Τα ζητήματα αυτά συνήθως έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα του πολίτη. Με μία ή δύο σύντομες προτάσεις πρέπει ο ψηφοφόρος να έχει κατανοήσει τι σκοπεύετε να κάνετε για τα ζητήματα αυτά εφόσον εκλεγείτε. Θα έχετε την ευκαιρία να επαναλάβετε την τοποθέτησή σας στο έντυπό σας, στις συνεντεύξεις σας, στην προεκλογική σας επικοινωνία με το κοινό.

Λάθος Νο. 10
Νομίζουν ότι έχουν χρόνο ενώ δεν έχουν. Η σωστή οργάνωση είναι το Α και το Ω της προεκλογικής εκστρατείας. Την προεκλογική περίοδο όμως μπορούν να συμβούν πολλά απρόβλεπτα που θα καθυστερήσουν πολλές από τις προγραμματισμένες σας ενέργειες. Είναι αναπόφευκτο. Εάν όμως έχετε καταφέρει να αποφύγετε τα παραπάνω εννιά πιο συνηθισμένα λάθη, δεν έχετε λόγο να πανικοβάλλεστε. Οι συνεργάτες σας –επαγγελματίες και εθελοντές- έχουν μάθει να συνεργάζονται και θα δουλέψουν σκληρά για να υπερπηδήσετε τα όποια εμπόδια προκύψουν στην πορεία και θα βρουν δημιουργικές και αποτελεσματικές λύσεις για να σας φτάσουν στο πολυπόθητο αποτέλεσμα- τη ΝΙΚΗ. Ακόμα κι αν δεν εκλεγείτε, η συνολική σας προσπάθεια και όσα αποκομίσατε μέσα από την προεκλογική σας εκστρατεία θα θέσουν γερά θεμέλια για την πολιτική σας πορεία την επόμενη μέρα…

Λάθος Νο. 11
Μην εγκαταλείπετε τον στόχο σας στην πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια. Η προετοιμασία που κάνετε είναι βέβαιο ότι θα αποφέρει σημαντικά αποτελέσματα στο πολιτικό σας μέλλον. Η επιμονή και η σκληρή δουλεία είναι σύμμαχοί σας. Θυμηθείτε το παράδειγμα του Αβραάμ Λίνκολν, ο οποίος δεν το έβαλε κάτω παρά τις αποτυχημένες προσπάθειές του, κατορθώνοντας τελικά να εκλεγεί και στο αξίωμα του Γερουσιαστή αλλά και Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Όταν τον ρώτησαν τι του δίδαξε η πολιτική απάντησε: «Μην εγκαταλείπετε, μην εγκαταλείπετε, μην εγκαταλείπετε!»

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Τι είδε ο Ανώνυμος πολίτης – ψηφοφόρος στο Συνέδριο



Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Αν ένας ανώνυμος πολίτης ψηφοφόρος, ένας οπαδός που είδε ένα βράδυ των εκλογών το κόμμα του να συντρίβεται, στην κυριολεξία να κατακρημνίζεται ταπεινωμένο είχε την τύχη να παρευρεθεί σε Συνέδριο Στελεχών του Κόμματος για την Αναγέννηση του, θα έβλεπε μερικά από τα παρακάτω αξιοσημείωτα. Αλλά σοβαρά και άλλα χαριτωμένα…

• Νυν και πρώην βουλευτές, πολιτευτές και στελέχη διορισμένα σε θέσεις κλειδιά να ωρύονται για τις ανεπάρκειες της τέως Κυβέρνησης, να βγάζουν τα προσωπικά τους απωθημένα και να αλληλοσπαράζονται στο βωμό των διαψευσθέντων προσδοκιών. Θύμιζαν τηλεοπτικά παράθυρα.
• Νυν και πρώην να προσπαθούν να αποσείσουν τις ευθύνες από πάνω τους, φωτογραφίζοντας ως υπεύθυνους όσους μέχρι χθες χειροκροτούσαν.
• Αυτονόητες αναλύσεις για τα αίτια που το κόμμα έγινε «κομμάτια και θρύψαλα». Τόσο αυτονόητες ώστε θα μπορούσε να είχε αντικατασταθεί το Συνέδριο από μια επίσκεψη σε ένα οποιοδήποτε καφενείο. Εκεί όπου η Βουλή των γερόντων είχε προ καιρού κατανοήσει τα αίτια της συντριβής. Οι κλειστές πόρτες η ρουσφετολογική ανικανότητα για τα «δικά» μας παιδιά, τα προσωπικά οφέλη κάποιων δεν χρειαζόταν Συνέδριο για να βγουν στη φόρα. Ο κόσμος τα ‘χε τούμπανο…
• Τα λιβανιστήρια προς τον απερχόμενο πρόεδρο δεν είχαν τελειωμό. Δεν του ταιριάζουν. Η ετεροχρονισμένη έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπο του από ορισμένα στελέχη, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά το «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος». Όμως οι βαριές ευθύνες μιας αποτυχημένης εκστρατείας δεν βαρύνουν πάντα τον υπεύθυνο Αρχηγό; Στη μάχη του Βατερλό , ποιος είχε την μεγαλύτερη ευθύνη; Ο Μέγας Ναπολέων ή οι διορισμένοι απ’ αυτόν Στρατηγοί του;
• Προβληματίστηκε ο πολίτης - ψηφοφόρος από τις τοποθετήσεις των υποψήφιων νέων αρχηγών αν θα πρέπει να δοθεί το παράγγελμα «κλίνατε επί δεξιά» ή «ανοίξτε προς το κέντρο». Η αχτίδα φωτός για την αναγέννηση θα ανάψει την δάδα, ή θα σβήσει στο πρώτο θρόισμα του ανέμου;
• Όλοι μιλήσανε για ενότητα, για τα αυτονόητα όπως η ηθική του πολιτικού, αλλά οι μπηχτές, μπηχτές, για την ιστορία, το παρελθόν, τους μηχανισμούς. Στόχος η αναμενόμενη πόλωση…. Φέρνει ψήφους.

Και μερικά χαριτωμένα, που είδε ο ανώνυμος πολίτης ψηφοφόρος:

• Μερικοί Σύνεδροι, ιδιαίτερα γυναίκες είχαν στήσει στην αίθουσα παρατηρητήριο σχολιάζοντας συνέδρους. Βρήκαν ώρα για κους – κους.
• Κάποιοι άλλοι διάβαζαν την ώρα των ομιλιών των υποψήφιων Αρχηγών εφημερίδες που είχαν μοιραστεί στην είσοδο. Ίσως είχαν τις δεξιότητες του Ναπολέοντα, και να διαβάζουν και να ακούν….
• «Άναψαν» τα κινητά εντός της αίθουσας κατά τη διάρκεια των ομιλιών. Παραγοντισμός, σχολιασμός, ή αναμετάδοση των ομιλιών;
• Βόλτες στους διαδρόμους της αίθουσας, αλληλογνωριμίες συνέδρων ιδιαίτερα από τη νεολαία του συνεδρίου. «Είμαστε μια ευχάριστη παρέα» που θα ‘λεγε και ο αξέχαστος Έλληνας κωμικός ηθοποιός.
• Ατάκες με αιχμές στα δημοσιογραφικά γραφεία από τους υποψήφιους αρχηγούς. Αυτές «γράφουν» περισσότερο και αυτά θέλουν οι δημοσιογράφοι. Το παρασκήνιο πουλάει περισσότερο…

Και η Επισήμανση του ανώνυμου – πολίτη ψηφοφόρου:
Αν οι Σύνεδροι είχαν δείξει την ίδια διάθεση και σθένος να δουλέψουν στις εκλογές για το κόμμα, όπως δείχνουν για τους νέους υποψήφιους αρχηγούς, τότε σίγουρα το αποτέλεσμα των εκλογών θα ήταν διαφορετικό.


Η κούρσα της διαδοχής μόλις ξεκίνησε…

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Κλειδί της νίκης ποιος θα βγάλει τον ψηφοφόρο έξω από το σπίτι



Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Έχοντας «θεοποιήσει» τελευταία την Πολιτική Επικοινωνία, θέλουμε να πιστεύουμε ότι σε αυτή βρίσκεται το κλειδί για μία επιτυχημένη καμπάνια και για την επιτυχή έκβαση κάθε εκλογικής προσπάθειας. Το ίδιο πάνω-κάτω θέσφατο, έχουμε υιοθετήσει πολλοί από εμάς που παρακολουθούμε και αναλύουμε διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις, συμπεριλαμβανόμενης και εκείνης ανάμεσα στους υποψηφίους για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας.

Συντελούν ωστόσο και διάφορα άλλα σημαντικά στοιχεία για να ολοκληρωθεί η συνταγή μίας εκλογικής επιτυχίας, με βασικότερο εκείνο της κινητοποίησης ψηφοφόρων. Το λεγόμενο voters mobilization είναι η βάση κάθε καμπάνιας στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αυστραλία και σε κάποια από τα δυτικοευρωπαϊκά κράτη, διότι η Πολιτική Επικοινωνία προκαλεί εντυπώσεις, διαμορφώνει εκτιμήσεις, κερδίζει ή χαρίζει (όπως θέλετε πάρτε το) συμπάθειες, αλλά δεν αναγκάζει κανέναν ψηφοφόρο να σηκωθεί από την πολυθρόνα του, ή να χάσει τη βόλτα ή την εκδρομή του, για να πάει να ψηφίσει. Τα αυξανόμενα ποσοστά αποχής και στις δικές μας εκλογές εδώ στην Ελλάδα μας υποδεικνύουν, ίσως και μας αποδεικνύουν, αυτή την πραγματικότητα.

Επιστρέφοντας στην κούρσα για την προεδρία της ΝΔ, αξίζει να επισημάνουμε ότι όλοι οι υποψήφιοι εφαρμόζουν τη δική τους πλατφόρμα Πολιτικής Επικοινωνίας και μάλιστα με επιτυχία, καθώς, καθένας από αυτούς έχουν ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, πολιτικά και προσωπικά, α οποία μπορούν να αναδείξουν ενσωματωμένα στο γενικότερο προφίλ τους. Επομένως, μεγάλο προβάδισμα στην τελική ευθεία, θα αποκτήσει εκείνος ή εκείνη που θα καταφέρει να βγάλουν το δικό τους πλήθος οπαδών, έξω από το σπίτι τους, να πάει στη κάλπη να ψηφίσει, χωρίς την παραμικρή αποχή, ή διαρροή. Αυτό, είναι κάτι που πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη τα επιτελεία τους.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Μαθήματα Ιστορίας: Μπαζίλ- Ο πρώτος επικοινωνιολόγος; Χίτλερ- Ικανότατος ηθοποιός!


Της Αναστασίας Δουκάκη
Συμβούλου Επικοινωνίας της Think Politics

Η αισθητικοποίηση της πολιτικής επικοινωνίας, δηλαδή η προσθήκη αισθητικών κωδίκων στην πολιτική, εξελίχθηκε δυναμικά την εποχή του φασισμού ώστε ο Χίτλερ να μπορέσει να προσεγγίσει, να πείσει και να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερους οπαδούς.
Ο Μπαζίλ ήταν ένας ηθοποιός του Θεάτρου της Βασιλικής Αυτής και είχε δεχθεί να κάνει μάθημα στον Χίτλερ –τότε απλό τοπικό προπαγανδιστή- για οκτώ μάρκα την ώρα. Ο Μπαζίλ ήταν ηθοποιός της παλιάς σχολής και έπαιζε συνήθως ιστορικά πρόσωπα, κάνοντας μεγαλοπρεπείς χειρονομίες.

Η κίνηση του Χίτλερ να πάρει μαθήματα φωνητικής, όχι μόνο για να μιλάει σωστά, αλλά και επειδή στις ομιλίες του ούρλιαζε φοβερά έπρεπε να μάθει να αποφεύγει το βράχνιασμα. Με τη βοήθεια του παλιού κωμικού μάθαινε πώς θα κινεί τα χέρια του στις ομιλίες και τις εμφανίσεις του ώστε να φαίνεται σπουδαίος, καθώς και πώς πρέπει να περπατά για να δίνει μια αίσθηση μεγαλοπρέπειας και ηρωισμού.

Πράγματι, η φωνή του Χίτλερ σταδιακά πήρε τον οργισμένο τονισμό που θα έδινε κάποιος που τον είχαν κατηγορήσει άδικα, χωρίς όμως να χάνει τίποτα από την ανδροπρέπειά της. Το περπάτημά του εξελίχθηκε, ακουμπώντας τα ακροδάχτυλα του ποδιού το έδαφος, κρατώντας το πόδι τεντωμένο και τραβώντας το πιγούνι προς τα μέσα. Ο Μπαζίλ δίδαξε στον Χίτλερ ακόμη και να αριθμεί τα επιχειρήματα που εξέθετε στις ομιλίες του, υπογραμμίζοντας τις λέξεις «πρώτο», «δεύτερο», «τρίτο» υψώνοντας τον αντίστοιχο αριθμό δαχτύλων (πολλές φορές παραπλανώντας το κοινό ότι διαθέτει μεγαλύτερο αριθμό επιχειρημάτων από όσα τελικά εξέθετε).

Ο Χίτλερ έμαθε να παριστάνει άκρως πειστικά ότι τα επιχειρήματά του ήταν λογικά. Χαρακτηριστικά, στην ομιλία του για τις «είκοσι» αποδείξεις των πολεμικών επανορθώσεων όπου ανέτρεπε και αποκάλυπτε τη δημοκρατία έκανε τεράστια εντύπωση. Παρουσιάστηκε –τόσο φωνητικά όσο και κινησιολογικά- ως ο ηγέτης που έχει αποδείξεις για όσα λέει, ακόμα κι όταν οι αποδείξεις αυτές δεν υπήρχαν καν. Πληρώνοντας οκτώ μάρκα την ώρα ο Χίτλερ εξελίχθηκε σε έναν ικανότατο ηθοποιό!


Πηγή: Μάγερ, Τόμας (1999): Η πολιτική ως θέατρο, Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Ο «Καποδίστριας ΙΙ» έρχεται. Το Βραχάσι ετοιμάζεται;


Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει την επαναχάραξη του διοικητικού και εκλογικού χάρτη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στο πρότυπο ενός «Καποδίστρια ΙΙ», με κυριότερες αλλαγές, την θέσπιση και εφαρμογή του θεσμού του αιρετού Περιφερειάρχη και τις συνενώσεις δήμων με σκοπό ο αριθμός τους να μειωθεί περίπου στους 350.

Είναι γεγονός ότι με 160 έδρες στο Κοινοβούλιο και προβάδισμα 10,5 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία στις τελευταίες εθνικές εκλογές, το ΠαΣοΚ διαθέτει τόσο την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όσο και την πολιτική υπεροχή, να αλλάξει ότι θέλει, όπως το θέλει και όποτε το θέλει. Σε ότι αφορά ωστόσο μία αλλαγή τόσο υψίστης σημασίας για το παρόν και το μέλλον ολόκληρης της χώρας, όσο είναι ένα σχέδιο «Καποδίστριας ΙΙ», επιβάλλεται να διεκδικήσει και να καταφέρει να «χτίσει» μία γενικότερη συναίνεση, τόσο από τους φορείς του κεντρικού πολιτικού συστήματος, όσο και από τα όργανα και τους εκπροσώπους φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι λοιπόν χρήσιμο και αναγκαίο η κυβέρνηση να θέσει άμεσα τα σχέδιά της σε δημόσια διαβούλευση, ούτως ώστε να υπάρχει η ευχέρεια του χρόνου για μία σωστή συμφωνία, την οποία θα σεβαστούν όλοι στη συνέχεια και θα εφαρμόσουν από κοινού με συνέπεια και αποτελεσματικότητα.

Για να γίνει πράξη ο «Καποδίστριας Νο 2» είναι αναγκαίο να διασφαλιστούν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

Πρώτο, να τεθεί χρονοδιάγραμμα και η κυβέρνηση να επιμείνει στην πιστή τήρηση του και να αποφευχθούν οι οποιεσδήποτε χρονοτριβές η καθυστερήσεις δεδομένου ότι συχνά ο πολιτικός χρόνος τρέχει με πιο γρήγορους ρυθμούς.

Δεύτερο, να ανοίξει η διαβούλευση με την ενεργή εμπλοκή όλων των ενδιαφερομένων μερών, καθώς και όλων των φορέων και προσώπων που έχουν συμπαγή γνώση επί του θέματος. Μια σωστή διαβούλευση θα έπρεπε λογικά να συμπεριλαμβάνει την κυβέρνηση, τα κόμματα, τις νομαρχιακές και δημοτικές ενώσεις, τα τοπικά επιμελητήρια, ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό από την πανεπιστημιακή κοινότητα, ομοσπονδίες και συλλόγους κοινωνικής εκπροσώπησης κ.α.

Τρίτο, να βρεθεί κοινός τόπος συνεννόησης σχετικά με το ποια πράγματα είχαν σχεδιαστεί, αποφασιστεί ή εφαρμοστεί λάθος στον «Καποδίστρια Νο 1» προκειμένου να μην καταλήξουμε σε μια επανάληψη ενός προτύπου αλλαγών που θα διακρίνεται κυρίως από αστοχίες και παραλείψεις, συγκρούσεις και διαφωνίες.

Τέταρτο, να μελετηθεί με σοβαρότητα και να εφαρμοστεί με συνέπεια ένα σχέδιο στρατηγικής επικοινωνίας, προκειμένου να γίνει συνείδηση στον κάθε πολίτη, στην κάθε τοπική κοινωνία και σε όλα τα πρόσωπα που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα στο θεσμό, στη δομή και στη λειτουργία της Αυτοδιοίκησης ότι ο διοικητικός μας χάρτης, είτε αφορά στις νομαρχίες, είτε στους δήμους, μοιάζει με ένα μικρό σε μέγεθος παζλ που περιέχει δυσανάλογα πολλά κομμάτια, με αποτέλεσμα, να είναι αδύνατο να βγάλει κανείς άκρη με οτιδήποτε.

Πέμπτο, να γίνει κατανοητό κυρίως σε ότι αφορά τους νυν κυβερνώντες ότι πλήρης, παραγωγική και ομαλή λειτουργία της Αυτοδιοίκησης δε μπορεί να επιτευχθεί εάν δεν υπάρξει η βούληση για ουσιαστική αποκέντρωση του κράτους με μετατόπιση όχι μόνο ευθυνών και αρμοδιοτήτων, αλλά και μέσων και δυνατοτήτων.

Τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικά από όλα τα προηγούμενα, να καταλάβει η κυβέρνηση ότι μεταρρύθμιση με όλους σύμφωνους και με όλα τακτοποιημένα, δεν μπορεί να γίνει και πάντοτε θα υπάρχουν παράπονα και αντιδράσεις, ακόμη και μεμονωμένα ή αποσπασματικά.

Όπως είναι κοινώς γνωστό, ομελέτα δεν φτιάχνεις, εάν δεν σπάσεις αυγά. Και θα πρέπει να σπάσουν πολλά αυγά με την Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης.

Όσο για το ιστορικό Βραχάσι που κατάφερε και επέζησε ως κοινότητα στον «Καποδίστρια Ι» χάριν της απεργίας πείνας από τον κ. Ζουράρη μάλλον θα δυσκολευτεί να το πετύχει εκ νέου…