Μετριοπάθεια - Αμετροέπεια: Σημειώσατε 2.

Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Πριν λίγες μέρες, σε μία βραδινή ενημερωτική εκπομπή, συζητούσαν για την υπόθεση ανάδειξης νέου προέδρου, δύο νέοι σε ηλικία βουλευτές της ΝΔ. Ήταν πασίδηλο ότι ο ένας υποστήριζε την υποψηφιότητα του κ. Σαμαρά και ο άλλος, την υποψηφιότητα της κ. Μπακογιάννη.

Οι βουλευτές, μορφωμένοι, ευγενείς και τηλεοπτικά ευπαρουσίαστοι και οι δυο, διεξήγαγαν μεταξύ τους μία κουβέντα σε ήρεμους τόνους και μέριμνά τους, ήταν να διαφημίσουν τα χαρακτηριστικά της υποψηφιότητας της προτίμησής τους και όχι να δυσφημήσουν τα χαρακτηριστικά της αντίπαλης υποψηφιότητας.

Επιπλέον, επιχείρησαν να καταστήσουν ευκρινέστερο το στίγμα της διαφοροποίησής τους ως προς την προτίμησή τους για νέο αρχηγό του κόμματός τους, χρησιμοποιώντας ιδεολογικούς όρους, πολιτικά επιχειρήματα και ενδιαφέρουσες σκέψεις αναφορικά με το πώς υποχρεούται ή δύναται να ασκήσει η ΝΔ το αντιπολιτευτικό της ρόλο από εδώ και εμπρός, καθώς και ποια πρέπει να είναι η τοποθέτηση του κόμματος στον πολιτικό χάρτη της χώρας.

Επρόκειτο για μία συζήτηση που ήταν πραγματική διαφήμιση: για τους ίδιους τους βουλευτές που συμμετείχαν, για τους δύο υποψηφίους αρχηγούς, αλλά και για τη ΝΔ γενικότερα.
Δυστυχώς όμως, αυτή η συζήτηση δεν αποτελεί τον κανόνα στη δημόσια αναμέτρηση μεταξύ των υποστηρικτών της κ. Μπακογιάννη και του κ. Σαμαρά, αλλά την εξαίρεση. Η συνήθης περίπτωση είναι να βγαίνουν διάφοροι «μεχμετζίκ» των δύο υποψηφίων, να ανταλλάσσουν προσωπικές μομφές και πολιτικές ύβρεις, να καταφέρνουν χαμηλά χτυπήματα ο ένας απέναντι στον άλλον και κυρίως, να επιχειρούν να αποδομήσουν την προσωπικότητα του αντίπαλου υποψηφίου άλλοτε με υποκειμενικούς ισχυρισμούς και άλλοτε με εξόφθαλμες διαβολές.

Φυσικά, την επόμενη μέρα το πρόβλημα θα το έχουν οι υποψήφιοι της προτίμησής τους, διότι θα έχουν συγκεντρώσει πάνω τους τόση λάσπη, που ούτε οι καταρράκτες του Νιαγάρα δε θα μπορούσαν να ξεπλύνουν, αλλά και οι ίδιοι, διότι ενδέχεται να βρεθούν στο δίλημμα είτε να δοξάσουν τον αρχηγό που προηγουμένως λοιδορούσαν ως υποψήφιο, είτε να εγκαταλείψουν τη ΝΔ, ενδεχομένως και την ίδια την πολιτική και να πάνε σπίτια τους. Επιπλέον, αναλαμβάνουν το ρίσκο να προκαλέσουν τον ψηφοφόρο της ΝΔ να σκεφτεί ότι δικαίως τους μαύρισε, ή αδίκως τους ψήφισε στις τελευταίες εκλογές.

Γενικά, τα ήθη και οι συμπεριφορές που επικρατούν σε αυτή την αντιπαράθεση στη μέχρι τώρα εξέλιξή της, δε μπορούν να εκληφθούν ως μία μετριοπαθής έκφραση του τι πρεσβεύει ο καθένας στην υπόθεση της διαδοχής του κ. Καραμανλή, αλλά αντιθέτως, στιγματίζονται από μία αίσθηση αμετροέπειας, που το πιο πιθανό είναι να εξοργίζει τη βάση της ΝΔ και να προβληματίζει ακόμη και τους πολίτες που δεν είναι ψηφοφόροι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.