Τι είδε ο Ανώνυμος πολίτης – ψηφοφόρος στο Συνέδριο

Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου, Διευθυντή της Think Politics

Αν ένας ανώνυμος πολίτης ψηφοφόρος, ένας οπαδός που είδε ένα βράδυ των εκλογών το κόμμα του να συντρίβεται, στην κυριολεξία να κατακρημνίζεται ταπεινωμένο είχε την τύχη να παρευρεθεί σε Συνέδριο Στελεχών του Κόμματος για την Αναγέννηση του, θα έβλεπε μερικά από τα παρακάτω αξιοσημείωτα. Αλλά σοβαρά και άλλα χαριτωμένα…

• Νυν και πρώην βουλευτές, πολιτευτές και στελέχη διορισμένα σε θέσεις κλειδιά να ωρύονται για τις ανεπάρκειες της τέως Κυβέρνησης, να βγάζουν τα προσωπικά τους απωθημένα και να αλληλοσπαράζονται στο βωμό των διαψευσθέντων προσδοκιών. Θύμιζαν τηλεοπτικά παράθυρα.
• Νυν και πρώην να προσπαθούν να αποσείσουν τις ευθύνες από πάνω τους, φωτογραφίζοντας ως υπεύθυνους όσους μέχρι χθες χειροκροτούσαν.
• Αυτονόητες αναλύσεις για τα αίτια που το κόμμα έγινε «κομμάτια και θρύψαλα». Τόσο αυτονόητες ώστε θα μπορούσε να είχε αντικατασταθεί το Συνέδριο από μια επίσκεψη σε ένα οποιοδήποτε καφενείο. Εκεί όπου η Βουλή των γερόντων είχε προ καιρού κατανοήσει τα αίτια της συντριβής. Οι κλειστές πόρτες η ρουσφετολογική ανικανότητα για τα «δικά» μας παιδιά, τα προσωπικά οφέλη κάποιων δεν χρειαζόταν Συνέδριο για να βγουν στη φόρα. Ο κόσμος τα ‘χε τούμπανο…
• Τα λιβανιστήρια προς τον απερχόμενο πρόεδρο δεν είχαν τελειωμό. Δεν του ταιριάζουν. Η ετεροχρονισμένη έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπο του από ορισμένα στελέχη, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά το «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος». Όμως οι βαριές ευθύνες μιας αποτυχημένης εκστρατείας δεν βαρύνουν πάντα τον υπεύθυνο Αρχηγό; Στη μάχη του Βατερλό , ποιος είχε την μεγαλύτερη ευθύνη; Ο Μέγας Ναπολέων ή οι διορισμένοι απ’ αυτόν Στρατηγοί του;
• Προβληματίστηκε ο πολίτης - ψηφοφόρος από τις τοποθετήσεις των υποψήφιων νέων αρχηγών αν θα πρέπει να δοθεί το παράγγελμα «κλίνατε επί δεξιά» ή «ανοίξτε προς το κέντρο». Η αχτίδα φωτός για την αναγέννηση θα ανάψει την δάδα, ή θα σβήσει στο πρώτο θρόισμα του ανέμου;
• Όλοι μιλήσανε για ενότητα, για τα αυτονόητα όπως η ηθική του πολιτικού, αλλά οι μπηχτές, μπηχτές, για την ιστορία, το παρελθόν, τους μηχανισμούς. Στόχος η αναμενόμενη πόλωση…. Φέρνει ψήφους.

Και μερικά χαριτωμένα, που είδε ο ανώνυμος πολίτης ψηφοφόρος:

• Μερικοί Σύνεδροι, ιδιαίτερα γυναίκες είχαν στήσει στην αίθουσα παρατηρητήριο σχολιάζοντας συνέδρους. Βρήκαν ώρα για κους – κους.
• Κάποιοι άλλοι διάβαζαν την ώρα των ομιλιών των υποψήφιων Αρχηγών εφημερίδες που είχαν μοιραστεί στην είσοδο. Ίσως είχαν τις δεξιότητες του Ναπολέοντα, και να διαβάζουν και να ακούν….
• «Άναψαν» τα κινητά εντός της αίθουσας κατά τη διάρκεια των ομιλιών. Παραγοντισμός, σχολιασμός, ή αναμετάδοση των ομιλιών;
• Βόλτες στους διαδρόμους της αίθουσας, αλληλογνωριμίες συνέδρων ιδιαίτερα από τη νεολαία του συνεδρίου. «Είμαστε μια ευχάριστη παρέα» που θα ‘λεγε και ο αξέχαστος Έλληνας κωμικός ηθοποιός.
• Ατάκες με αιχμές στα δημοσιογραφικά γραφεία από τους υποψήφιους αρχηγούς. Αυτές «γράφουν» περισσότερο και αυτά θέλουν οι δημοσιογράφοι. Το παρασκήνιο πουλάει περισσότερο…

Και η Επισήμανση του ανώνυμου – πολίτη ψηφοφόρου:
Αν οι Σύνεδροι είχαν δείξει την ίδια διάθεση και σθένος να δουλέψουν στις εκλογές για το κόμμα, όπως δείχνουν για τους νέους υποψήφιους αρχηγούς, τότε σίγουρα το αποτέλεσμα των εκλογών θα ήταν διαφορετικό.

Η κούρσα της διαδοχής μόλις ξεκίνησε…