Πόσους ψήφους έφεραν fb και twitter στους υποψήφιους;

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου – Δ/ντή της Think Politics Τα social media, για όσους τα εμπιστεύτηκαν, ήταν μια καλή διέξοδος και μια καλή ευκαιρία ώστε οι υποψήφιοι να δείξουν την εξωστρέφεια τους, την επικοινωνιακή τους ικανότητα αλλά και στοιχεία πιο «ζεστά» του χαρακτήρα τους. Από την άλλη δεκαπέντε μέρες προεκλογικού χρόνου δεν είναι αρκετές για να δημιουργήσεις την απαιτούμενη «οικειότητα» μέσα στο χώρο των social media για αυτό και ευνοήθηκαν όσοι ήδη, από χρόνια, έστω μήνες ήταν χρήστες και είχαν παρουσία σε αυτά τα μέσα. Από τους περισσότερους υποψήφιους η χρήση των social media έγινε με λάθος τρόπο, με κυριότερο λόγο την άγνοια των υποψηφίων στη σωστή χρήση κατά την προεκλογική περίοδο. Ανέθεσαν, οι περισσότεροι σε φίλους, γνωστούς και συγγενείς την ευθύνη της διαχείρισης τους με μια σελίδα τους στο fb ή λίγες αναφορές στο twitter. Ποστάρανε συνεχώς πολυσέλιδα δελτία τύπου, τις επισκέψεις και τις εκδηλώσεις τους, με τον ίδιο τρόπο που θα τις διαφήμιζαν και μέσω των έντυπων Μέσων. Γεμίζανε τους τοίχους του fb και tweets στο twitter ολημερίς αλλά περάσανε απαρατήρητοι. Κανένας δεν τους είπε ότι τα social media είναι «ζωντανά» media και έτσι θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν. Χρειάζονται ειδικές τεχνικές από ειδικούς της πολιτικής επικοινωνίας. Στην επόμενη προεκλογική περίοδο που δεν θα αργήσει, θα πρέπει να απευθυνθούν σε ειδικούς και όχι σε «κολλητούς». Πρέπει να κρατάνε «ζωντανή» τη σχέση με τον χρήστη του Η/Υ και να του «μιλάνε» προσωπικά. Δεν αρκούν μια σελίδα στο fb, ένα ατελές site και ολίγον twitter… για κους-κους. Με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκαν τα social media απέφεραν στους υποψήφιους τα ελάχιστα ή και καθόλου. Απλά, έμειναν με την ικανοποίηση ότι τα δοκίμασαν. Φιλοδοξούσαν να κερδίσουν ψήφους χωρίς να κουραστούν οι ίδιοι, χωρίς να τρέξουν και να ξοδέψουν αλλά όπως είπε και ο R.W. Emerson «χωρίς φιλοδοξία δεν αρχίζει τίποτα αλλά και τίποτα δεν τελειώνει μόνο μ’ αυτήν».