Η τηλεοπτική «εκπαίδευση»…

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της Think Politics Κατ’ ευφημισμόν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ο χαρακτηρισμός εκπαίδευση. Αποβλάκωση θα πρέπει να λέγεται η παροχή γνώσης μέσα από τα τηλεοπτικά υπερθεάματα ελληνικά και ξένα. Η τηλεοπτική εκπαίδευση ξεκινάει με τις πρωινές εκπομπές λόγου όπου η παιδεία των προσκεκλημένων τηλεμαϊντανών, κοκορομάχων, είναι αντιστρόφως ανάλογη με την τηλεθέαση που προσφέρουν. Όσο πιο χαμηλό το επίπεδο συζήτησης προσφέρεται τόσο πιο υψηλό το ποσοστό της τηλεθέασης. Συνεχίζεται η τηλεοπτική «εκπαίδευση» με τις μεσημεριανές εκπομπές αγλαΐσματα ναρκισσισμού, εγωπάθειας, κυνισμού, ξεκατινιάσματος και θεοποίησης του life style. Ακόμη «λεξοπλάστες» φροντίζουν για την ολοκλήρωση της πνευματικής αναπηρίας των τηλεθεατών τους. Και έρχεται το απόλυτο σκοτάδι, όπου οι εθνικοί τηλεοπτικοί σταρ αναλαμβάνουν να τα δώσουν όλα, για την πρώτη θέση της τηλεθέασης στην prime time ζώνη. Ο λόγος, τα χρήματα του κεφαλαίου και των διεφθαρμένων διαφημιστικών εταιριών. Και ακολουθούν μαθήματα ξένων γλωσσών με τις τούρκικες και τις ξένες σειρές. Και μετά έκπληκτοι, ακούμε από τους νέους να λένε ότι ο Καραϊσκάκης ήταν γήπεδο του ’21 και ο Σολωμός ψάρι κατεψυγμένο. Αρκούμαστε στο να κόψουμε ένα gay φιλί πιστεύοντας ότι φροντίζουμε τη σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των νέων μας. Ότι σπέρνουμε, θερίζουμε.