GR: Quo vadis;

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

Ήμαρτον, έσφαλα, συγνώμη, θα ήταν μια από τις αυτονόητες λέξεις που θα θέλαμε να ακούσουμε από τους περισσότερους πολιτικούς μας, για τα δεινά που μας βρήκαν, επτά χρόνια τώρα. Ανθυπολεπτομέρεια θα μου πείτε. Ενώ τα θαλάσσωσαν, έχουν την αναίδεια, κωμική έως εξοργιστική, να θέλουν να δικαιωθούν, ξανασώζοντας μας! Αντί να ζητήσουν, γονυπετώς, συγνώμη και ενώ η κλεψύδρα των πρόωρων εκλογών μετρά αντίστροφα, συνεχίζουν ανερυθρίαστα να επιρρίπτουν τις ευθύνες ακόμη και στους πολίτες και να αραδιάζουν ανενδοίαστα ψέματα, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, για να πάρουν το συγχωροχάρτι της επανεκλογής. Η πολιτική αβελτηρία οδηγεί αρκετούς να προσφέρονται και ως ανθεκτικά υλικά από κατεδάφιση των παραπαιόντων πολιτικών κομμάτων με τα οποία εκλέχθηκαν. Ο σώζων εαυτό, σωθήτω. Διαφορετικά μοναδικός Όρος επιβίωσης φράση... "ήμαρτον να λες, ψήφο αν θες!".

Κατά τα ειωθότα, το υψηλότατο ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου, πάει σε μεγαλύτερο ποσοστό στη κάλπη, στο κόμμα που βγαίνει πρώτο στην πρόθεση ψήφου. Είπαμε, κατά τα ειωθότα. Γιατί αυτή τη φορά, τα ορφανά και ευκολοθήρευτα ποσοστά των αναποφάσιστων ψηφοφόρων. φαίνεται ότι δεν θα ακολουθήσουν την ανωτέρω οδό. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος δεν έχει, πλέον, σχέση τόσο με τις ιδεολογίες αλλά με τη μαζική απογοήτευση που προκάλεσαν οι επιλογές των πολιτικών. Ο τρόπος του πολιτεύεσθαι, τα απαξιωμένα στελέχη, οι κυβιστήσεις, τα εκάστοτε τεχνητά δίπολα, οι διευρύνσεις κομμάτων με αποκόμματα, άνοιξαν βαθιές πληγές στο εκλογικό σώμα, που δεν πιστεύει πλέον στην ύπαρξη εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης του τόπου, για να υπερβεί την κρίση. Οι πολίτες βαρέθηκαν να ακούνε τους "χορτάτους" να μιλάνε για συνέδρια ανανέωσης, ανασυγκρότησης και σύνθεσης, για αυτοπροτεινόμενους λαϊκούς σωτήρες, για επιστροφές «ασώτων», μεγαλοστομίες, πομπώδεις υποσχέσεις, παρασκηνιακές ζυμώσεις, λόγια χωρίς αντίκρισμα, για ομίλους προβληματισμού, πολιτικά κινήματα, νέα πολιτικά αφηγήματα, για το μέλλον της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς και τα προνόμια των τριακοσίων όπου το ατομικό εγώ τους, δεν συναντιέται με το συλλογικό εμείς, των πολιτών. Κατά τα ειωθότα οι πολίτες θέλουν να ακούσουν για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους. Κατά τα ειωθότα ή μη, το μαύρο θα πάει σύννεφο στις επόμενες εκλογές. Το μοναδικό κόμμα που αυξάνει τα ποσοστά του, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, είναι το κόμμα των πολιτικά "αστέγων"!

Και ειρήσθω εν παρόδω, τα αδιέξοδα και η οικονομική ασφυξία συνεχίζουν να προκαλούν την έντονη αντίδραση των πολιτών, σπρώχνοντας παράλληλα την πολιτική σταθερότητα της χώρας σε αχαρτογράφητα νερά.

Όσον αφορά για τη νέα διανομή ψυχοτρόπων ουσιών για την αντιμετώπιση της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής των πολιτών από τις ατελέσφορες στρατηγικές των κυβερνώντων, θα ξεκινήσει οσονούπω με νέους αεροψεκασμούς. Μια υποθετική απάντηση στην ερώτηση του τίτλου θα μπορεί να είναι «πάω στο άγνωστο, χωρίς βάρκα και ελπίδα»!