Διγλωσσία, ασύστολα ψεύδη, λασπολογία, αποπροσανατολισμοί, αποσιώπηση γεγονότων, μισές απαντήσεις, πανικόβλητες τοποθετήσεις, ασαφείς διευκρινήσεις, εμπαιγμός με διαστάσεις απάτης, είναι τα λιγότερα που μπορεί να χρεώσει κάποιος στους κυβερνητικούς χειρισμούς κατά την αλήστου μνήμης εποχή της υπουργίας του απίθανου Γιάνη, με ένα ν, και όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας με το βιβλίο του που κυκλοφορεί μεσούντος του θέρους. Είναι αισχρά ψέματα, κακοήθειες, αποκυήματα φαντασίας ή αλήθειες; Μόνο η δικαιοσύνη θα μπορούσε να αποφανθεί και ο ιστορικός του μέλλοντος, όταν πλέον δεν θα έχει καμία δυνατότητα παρέμβασης στη σημερινή ρευστότητα του πολιτικού κλίματος της χώρας. Η αναγωγή του βιβλίου στην κατηγορία αισθηματικό – αστυνομικών μυθιστορημάτων «βίπερ», δεν «αθωώνει» την τέχνη της ψευδολογίας, ένα εργαλείο που «δούλεψε» με επιτυχία η πρώτη φορά αριστερά για να γίνει και δεύτερη φορά αριστερά.
Η χώρα μας βρίσκεται σε ένα ακόμη κομβικό σημείο με όλα τα μνημονιακά προβλήματα να παραμένουν άλυτα, με νέες αξιολογήσεις να προβάλλονται από τους δανειστές μας και με ένα αδύνατο πολιτικό σύστημα να παράξει νέες ιδέες διεξόδου από την κρίση και το κυριότερο να πείσει τη μεγαλύτερη μερίδα των πολιτών να μην το αμφισβητεί. Η αναγέννηση της χώρας θα καθυστερήσει γιατί πρώτα θα πρέπει να ανακοπεί η πορεία προς την πτώση. Με τα μυαλά του συνόλου των πολιτικών μας, δεν αποκλείεται κι αυτό.
Είμαστε, με άλλα λόγια, εγκλωβισμένοι, σε μια αυξανόμενη ανισότητα και αδυναμία όλων των κυβερνήσεων να δώσουν στους πολίτες αυτά που θεωρούσαν δεδομένα για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες της παγκοσμιοποιημένης αγοράς, που τους επέβαλλαν!
Συμπληρώσαμε ήδη δυόμισι χρόνια αυτοσχεδιασμών και ανεδαφικής ρητορικής από τους «επαναστάτες» των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ με σημαία την ασάφεια σε όλες τις εκφάνσεις της διακυβέρνησης, χωρίς μέχρι τώρα να αντιληφθούν τις συνέπειες των επιλογών τους. Σκίσανε τα μνημόνια που αποδείχτηκαν πλαστικοποιημένα όπως οι τράπουλες, διώξανε το ΔΝΤ που παρέμεινε βράχος στο πρόγραμμα, ανέβασαν σόου «ηρωικών διαπραγματεύσεων», μπέρδεψαν το όχι με το ναι στο ιστορικό δημοψήφισμα, καλλιεργώντας ανακλαστικά περί ανάλγητων τοκογλύφων – δανειστών και δημιούργησαν άλλους πολλούς «τσαμπουκάδες» για εγχώρια κατανάλωση των υπηκόων της χώρας. Στόχος πλέον δεν είναι η προσπάθεια «σωτηρίας της πατρίδας» αλλά η προσπάθεια αποφυγής μιας εκλογικής συντριβής μεγάλων διαστάσεων. Βαδίζοντας προς την ημέρα των εθνικών εκλογών, η αίσθηση δυστυχίας και ανασφάλειας των πολιτών θα επιταχύνει τη φθορά και δυσαρέσκεια της κυβέρνησης. Μοναδική σανίδα σωτηρίας για μια αξιοπρεπή ήττα είναι η γνωστή τακτική «στρίβειν διά των πρόωρων εκλογών». Ήττα ή συντριβή, όπως γαμπρός ή μακαρίτης, για να θυμηθούμε και την αξέχαστη ταινία «ο Ατσίδας» με τον αείμνηστο Ντίνο Ηλιόπουλο. Αλέξη, θα τον μιμηθείς;
*Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι επικοινωνιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου