Ο διακαής πόθος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ηαυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές. Αν φυσικά, καταφέρει να κρατήσει τη δημοσκοπική της υπεροχή μέχρι τις εκλογές και να την αυξήσει με νέο εκλογικό «αίμα» από τις τάξεις των αναποφάσιστων ψηφοφόρων και της αποχής.
Μητρώα στελεχών, προσυνέδρια, μαζώξεις κομματικές, ενδοοικογενειακές διενέξεις και γενικά αθρόα προσέλευση πολιτών για τον επαναπροσδιορισμό της ζωτικής σημασίας ταυτότητας του κόμματος στη νέα εποχή. Να καθορίσουν τη νέα στρατηγική και το νέο στίγμα. Όλα καλά μέχρι εδώ.
Όλα τα κόμματα εξουσίας και μη, μαζεύονται, συζητάνε και αποφασίζουν πως θα οικοδομήσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τους ψηφοφόρους – πολίτες τους και φυσικά για τους ίδιους.
Σχολιάζουν, διαφωνούν, κρίνουν δηκτικά τα έργα των αντιπάλων αλλά ποτέ τα λάθη των ίδιων. Αρέσκονται στην κριτική αλλά ποτέ στην αυτοκριτική. Και όταν την κάνουν αυτή γίνεται επιφανειακά και χωρίς να λαμβάνεται η πρέπουσα θεραπευτική αγωγή. Γίνεται για το θεαθήναι!
Γενόσημα της κομματοκρατίας και της μιντιοκρατίας οι περισσότεροι πολιτικοί μας, δεν έχουν αντιληφθεί ότι οι πρακτικές και τα συστατικά που οικοδόμησαν τον παλιό κόσμο, έχουν ακυρωθεί από τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία και είναι πλέον μόνο ερείπια από τον μνημονιακό σεισμό και υλικά με μηδενική αξία. Η πλειονότητα των πολιτών θεωρεί το πολιτικό προσωπικό υπεύθυνο για τις σεισμικές δονήσεις των μνημονίων κάτι σαν το αλεξικέραυνο, που τραβάει τις δονήσεις.
Και όλα αυτά έχουν να κάνουν και με τον διακαή πόθο της Νέας Δημοκρατίας για την πρωτιά και την αυτοδυναμία στις εθνικές εκλογές. Και θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά από τους υπεύθυνους σχεδιασμού της πολιτικής στρατηγικής και επικοινωνίας του κόμματος. Και πάνω εκεί να στηριχτούν κάποια συνθήματα και επικοινωνιακά αφηγήματα.
Για να εξασφαλίσει όμως την ευπροσηγορία του ακροατηρίου του λεγόμενου μεσαίου χώρου, που ιστορικά δίνει την αυτοδυναμία στο πρώτο κόμμα, θα πρέπει να απαντηθεί ένα ερώτημα που βρίσκεται στα χείλη πολλών αναποφάσιστων ψηφοφόρων, και που κανένας από τους ακριβοπληρωμένους spin doctors του κόμματος δεν μπήκε στον κόπο να το απαντήσει «σταράτα»!
Ένα ερώτημα, που ακούνε βουλευτές, πολιτευτές, στελέχη του κόμματος από απλούς πολίτες, κάθε μέρα όπου κι αν πάνε και το ερώτημα είναι : «Γιατί να ψηφίσω όλους εσάς που μας φέρατε εδώ; Εσείς θα μας σώσετε;». Ένα απλό και συνάμα πολύ δύσκολο προς απάντηση, ερώτημα του απλού κόσμου.
Από τη μια έχουμε κάποιον που πήρε με ψέματα την εξουσία και εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη που του δείξαμε. Από την άλλη έχουμε κάποιους άλλους υπεύθυνους για την οικονομική τραγωδία που βιώνουμε και ζητάνε να τους ξαναψηφίσουμε για να μας σώσουν!
Καλά είναι τα δημαγωγικά λόγια «ψεύτης, αναξιόπιστος, Αλέξης», «καταστροφική κυβερνητική πολιτική», «ψεκασμένος υπουργός», και άλλα παρόμοια ευχολόγια και αφορισμοί, στρατευμένα στο μεγαλείο της παράταξης αλλά δεν φέρνουν αυτοδυναμία.
Ο ρόλος των τμημάτων του πολιτικού σχεδιασμού ενός κόμματος είναι να μελετά, να σχεδιάζει και να ενημερώνει, με τα λεγόμενα non papers, όλα τα μέλη του κόμματος που έρχονται σε επαφή με Μέσα και πολίτες, με τις κατευθύνσεις, τις προτεραιότητες και τις βασικές δεσμεύσεις. Για την πλήρη ενημέρωση των πολιτών να απαντά και στις καίριες ερωτήσεις τους, έστω κι αν σε μερικές απαντήσεις σοβούν δόσεις αυτοσαρκασμού.
Μητρώα στελεχών, προσυνέδρια, μαζώξεις κομματικές, ενδοοικογενειακές διενέξεις και γενικά αθρόα προσέλευση πολιτών για τον επαναπροσδιορισμό της ζωτικής σημασίας ταυτότητας του κόμματος στη νέα εποχή. Να καθορίσουν τη νέα στρατηγική και το νέο στίγμα. Όλα καλά μέχρι εδώ.
Όλα τα κόμματα εξουσίας και μη, μαζεύονται, συζητάνε και αποφασίζουν πως θα οικοδομήσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τους ψηφοφόρους – πολίτες τους και φυσικά για τους ίδιους.
Σχολιάζουν, διαφωνούν, κρίνουν δηκτικά τα έργα των αντιπάλων αλλά ποτέ τα λάθη των ίδιων. Αρέσκονται στην κριτική αλλά ποτέ στην αυτοκριτική. Και όταν την κάνουν αυτή γίνεται επιφανειακά και χωρίς να λαμβάνεται η πρέπουσα θεραπευτική αγωγή. Γίνεται για το θεαθήναι!
Γενόσημα της κομματοκρατίας και της μιντιοκρατίας οι περισσότεροι πολιτικοί μας, δεν έχουν αντιληφθεί ότι οι πρακτικές και τα συστατικά που οικοδόμησαν τον παλιό κόσμο, έχουν ακυρωθεί από τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία και είναι πλέον μόνο ερείπια από τον μνημονιακό σεισμό και υλικά με μηδενική αξία. Η πλειονότητα των πολιτών θεωρεί το πολιτικό προσωπικό υπεύθυνο για τις σεισμικές δονήσεις των μνημονίων κάτι σαν το αλεξικέραυνο, που τραβάει τις δονήσεις.
Και όλα αυτά έχουν να κάνουν και με τον διακαή πόθο της Νέας Δημοκρατίας για την πρωτιά και την αυτοδυναμία στις εθνικές εκλογές. Και θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά από τους υπεύθυνους σχεδιασμού της πολιτικής στρατηγικής και επικοινωνίας του κόμματος. Και πάνω εκεί να στηριχτούν κάποια συνθήματα και επικοινωνιακά αφηγήματα.
Για να εξασφαλίσει όμως την ευπροσηγορία του ακροατηρίου του λεγόμενου μεσαίου χώρου, που ιστορικά δίνει την αυτοδυναμία στο πρώτο κόμμα, θα πρέπει να απαντηθεί ένα ερώτημα που βρίσκεται στα χείλη πολλών αναποφάσιστων ψηφοφόρων, και που κανένας από τους ακριβοπληρωμένους spin doctors του κόμματος δεν μπήκε στον κόπο να το απαντήσει «σταράτα»!
Ένα ερώτημα, που ακούνε βουλευτές, πολιτευτές, στελέχη του κόμματος από απλούς πολίτες, κάθε μέρα όπου κι αν πάνε και το ερώτημα είναι : «Γιατί να ψηφίσω όλους εσάς που μας φέρατε εδώ; Εσείς θα μας σώσετε;». Ένα απλό και συνάμα πολύ δύσκολο προς απάντηση, ερώτημα του απλού κόσμου.
Από τη μια έχουμε κάποιον που πήρε με ψέματα την εξουσία και εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη που του δείξαμε. Από την άλλη έχουμε κάποιους άλλους υπεύθυνους για την οικονομική τραγωδία που βιώνουμε και ζητάνε να τους ξαναψηφίσουμε για να μας σώσουν!
Καλά είναι τα δημαγωγικά λόγια «ψεύτης, αναξιόπιστος, Αλέξης», «καταστροφική κυβερνητική πολιτική», «ψεκασμένος υπουργός», και άλλα παρόμοια ευχολόγια και αφορισμοί, στρατευμένα στο μεγαλείο της παράταξης αλλά δεν φέρνουν αυτοδυναμία.
Ο ρόλος των τμημάτων του πολιτικού σχεδιασμού ενός κόμματος είναι να μελετά, να σχεδιάζει και να ενημερώνει, με τα λεγόμενα non papers, όλα τα μέλη του κόμματος που έρχονται σε επαφή με Μέσα και πολίτες, με τις κατευθύνσεις, τις προτεραιότητες και τις βασικές δεσμεύσεις. Για την πλήρη ενημέρωση των πολιτών να απαντά και στις καίριες ερωτήσεις τους, έστω κι αν σε μερικές απαντήσεις σοβούν δόσεις αυτοσαρκασμού.
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου