Το φρούτο μας ήρθε από την Αμερική, όπου και ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας, ως προέκταση ενός από τα κύρια θρησκευτικά δόγματα του προτεσταντισμού. Οι ευαγγελιστές αποτέλεσαν την κυρίαρχη αμερικανική εκδοχή του. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 στο ευαγγελικό κήρυγμα προστέθηκαν εκτός από τα θρησκευτικά και κοινωνικά μηνύματα και μηνύματα πολιτικών κινημάτων.
Στις μέρες μας έφτασε και στη χώρα μας, παράλληλα με την ανάπτυξη της σύγχρονης τεχνολογίας. Πρώτος διδάξας, στην αλήστου μνήμης εποχή της έναρξης της ιδιωτικής τηλεόρασης, έμπλεος οργής και γραφικότητας, πρόεδρος πολιτικού κόμματος. Ένας τηλε- ευαγγελιστής της πολιτικής προς αποφυγήν, αν και ετεροχρονισμένα, πέτυχε τον απώτερο στόχο του.
Στην τηλεοπτική δημοκρατία όπου ζούμε, ενδημεί ένας σημαντικός αριθμός τηλε- ευαγγελιστών της πολιτικής που κατακλύζουν τα σαλόνια μας και φιλοδοξούν να κυριαρχήσουν στις τελευταίες σκέψεις μας πριν κοιμηθούμε και να μας πουλήσουν από κρέμες, βιβλία, κινητά, φυτικά σκευάσματα υγείας, ακόμη και θερμάστρες με τριάντα βαθμούς Κελσίου υπό σκιάν!
Κονταροχτυπιούνται, φωνασκούν, αναλύουν με τον δικό τους τρόπο τα πάντα. Από την καθημερινότητα στην πολιτική ζωή του τόπου, τις παρεμβάσεις τους στα πολιτικά δρώμενα, τον σχεδιασμό όλων των εμπλεκομένων μερών στην πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής, μέχρι και τις μύχιες σκέψεις του Προέδρου της Ρωσίας και του ηγέτη της Βόρειας Κορέας. Παντογνώστες, με το αζημίωτο φυσικά.
Ιδεολογικός προσηλυτισμός με άμεσα εμπορικά και πολιτικά οφέλη, ένα ελληνικό μιντιακό παράδοξο που χρεώνεται σε τιμές telemarketing.
Εκπομπές πώλησης προϊόντων ενδεδυμένες με πολιτικό περίβλημα που φαίνεται να μην προβληματίζει τους υπεύθυνους των τηλεοπτικών πραγμάτων. Ίσως προβληματιστούν αν ξεπεραστούν τα όρια και αγγίξουν εθνικά προβλήματα ή περάσουμε σε εκπομπές με θρησκευτικό προσηλυτισμό. Τότε όμως θα είναι πολύ αργά να μπουν τηλεοπτικοί κανόνες.
Στην ίδια κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και οι τελάληδες της αγοράς και του τηλεοπτικού εμπορίου. Γνωστοί και καταξιωμένοι παρουσιαστές και δημοσιογράφοι, έναντι αδράς αμοιβής και ποσοστών επί των πωλήσεων, αναλαμβάνουν την «κατήχηση» του τηλεοπτικού κοινού του καναπέ, σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης. Από φυσικό σκεύασμα για το αδυνάτισμα, μέχρι επιγονατίδες για στραβοπατήματα. Κι όλα αυτά, μέσα στις εκπομπές λόγου και διαλόγου και ανάμεσα σε ζέοντα θέματα της καθημερινότητας, όπως συντάξεις και επιδόματα ανεργίας. Πραγματικοί τηλε – ευαγγελιστές καταναλωτικών προϊόντων. Τα μόνα τηλεοπτικά προγράμματα αρκετών τηλεοράσεων, είναι τα προγράμματα telemarketing και με πολλές επαναλήψεις. Και η αδειοδότηση των καναλιών αργεί….
Κράτος, ολιγάρχες των media, φιλόδοξοι πολιτικοί, ιδιώτες, έμποροι, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ρόλους και όρια στη χρήση του μέσου της τηλεόρασης. Να γνωρίζουν οι αγανακτισμένοι και ανυπόμονοι, φιλόδοξοι πολιτικοί, ότι δεν κατέχουν μόνο αυτοί το προνόμιο της μοναδικής αλήθειας και οι επώνυμοι παρουσιαστές εμπορικών προϊόντων και υπηρεσιών ότι ταυτιζόμενοι με ένα προϊόν «πουλάνε» έναντι πινακίου φακής την εικόνα τους που με τόσο κόπο και θυσίες φιλοτέχνησαν.
Στις μέρες μας έφτασε και στη χώρα μας, παράλληλα με την ανάπτυξη της σύγχρονης τεχνολογίας. Πρώτος διδάξας, στην αλήστου μνήμης εποχή της έναρξης της ιδιωτικής τηλεόρασης, έμπλεος οργής και γραφικότητας, πρόεδρος πολιτικού κόμματος. Ένας τηλε- ευαγγελιστής της πολιτικής προς αποφυγήν, αν και ετεροχρονισμένα, πέτυχε τον απώτερο στόχο του.
Στην τηλεοπτική δημοκρατία όπου ζούμε, ενδημεί ένας σημαντικός αριθμός τηλε- ευαγγελιστών της πολιτικής που κατακλύζουν τα σαλόνια μας και φιλοδοξούν να κυριαρχήσουν στις τελευταίες σκέψεις μας πριν κοιμηθούμε και να μας πουλήσουν από κρέμες, βιβλία, κινητά, φυτικά σκευάσματα υγείας, ακόμη και θερμάστρες με τριάντα βαθμούς Κελσίου υπό σκιάν!
Κονταροχτυπιούνται, φωνασκούν, αναλύουν με τον δικό τους τρόπο τα πάντα. Από την καθημερινότητα στην πολιτική ζωή του τόπου, τις παρεμβάσεις τους στα πολιτικά δρώμενα, τον σχεδιασμό όλων των εμπλεκομένων μερών στην πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής, μέχρι και τις μύχιες σκέψεις του Προέδρου της Ρωσίας και του ηγέτη της Βόρειας Κορέας. Παντογνώστες, με το αζημίωτο φυσικά.
Ιδεολογικός προσηλυτισμός με άμεσα εμπορικά και πολιτικά οφέλη, ένα ελληνικό μιντιακό παράδοξο που χρεώνεται σε τιμές telemarketing.
Εκπομπές πώλησης προϊόντων ενδεδυμένες με πολιτικό περίβλημα που φαίνεται να μην προβληματίζει τους υπεύθυνους των τηλεοπτικών πραγμάτων. Ίσως προβληματιστούν αν ξεπεραστούν τα όρια και αγγίξουν εθνικά προβλήματα ή περάσουμε σε εκπομπές με θρησκευτικό προσηλυτισμό. Τότε όμως θα είναι πολύ αργά να μπουν τηλεοπτικοί κανόνες.
Στην ίδια κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και οι τελάληδες της αγοράς και του τηλεοπτικού εμπορίου. Γνωστοί και καταξιωμένοι παρουσιαστές και δημοσιογράφοι, έναντι αδράς αμοιβής και ποσοστών επί των πωλήσεων, αναλαμβάνουν την «κατήχηση» του τηλεοπτικού κοινού του καναπέ, σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης. Από φυσικό σκεύασμα για το αδυνάτισμα, μέχρι επιγονατίδες για στραβοπατήματα. Κι όλα αυτά, μέσα στις εκπομπές λόγου και διαλόγου και ανάμεσα σε ζέοντα θέματα της καθημερινότητας, όπως συντάξεις και επιδόματα ανεργίας. Πραγματικοί τηλε – ευαγγελιστές καταναλωτικών προϊόντων. Τα μόνα τηλεοπτικά προγράμματα αρκετών τηλεοράσεων, είναι τα προγράμματα telemarketing και με πολλές επαναλήψεις. Και η αδειοδότηση των καναλιών αργεί….
Κράτος, ολιγάρχες των media, φιλόδοξοι πολιτικοί, ιδιώτες, έμποροι, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ρόλους και όρια στη χρήση του μέσου της τηλεόρασης. Να γνωρίζουν οι αγανακτισμένοι και ανυπόμονοι, φιλόδοξοι πολιτικοί, ότι δεν κατέχουν μόνο αυτοί το προνόμιο της μοναδικής αλήθειας και οι επώνυμοι παρουσιαστές εμπορικών προϊόντων και υπηρεσιών ότι ταυτιζόμενοι με ένα προϊόν «πουλάνε» έναντι πινακίου φακής την εικόνα τους που με τόσο κόπο και θυσίες φιλοτέχνησαν.
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου