Σημασία για τη μελλοντική πορεία της χώρας, δεν έχουν μόνο οι πολιτικοί ιδεολογικοί πόλοι, που είναι απαραίτητοι, στο διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης που ζούμε, αλλά οι άνθρωποι που καλούνται να την υπηρετήσουν. Και δεν μιλάμε για τις προθέσεις να την υπηρετήσουν, αλλά για τις δεξιότητες τους να υπηρετήσουν τις ανάγκες της πορείας του καραβιού που έχουν, την ευθύνη της διακυβέρνησης.
Νεποτισμός, οικογενειοκρατία, κομματικές επετηρίδες, μεταγραφικά συμβόλαια, ευδοκιμούν στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας, προς το συμφέρον της αντίστοιχης δυναστείας. Αποτέλεσμα, να έχουν την εξουσία και γενικότερα να αποφασίζουν για την τύχη όλων μας και της χώρας, ό,τι το ανυπόληπτο και γελοίο «παρεπιδημεί» στην πολιτική κονίστρα.
Μια μοναδική Ελληνική «ιδιαιτερότητα» επινόηση ισχυρών πολιτικών προσώπων είτε για την επαγγελματική αποκατάσταση των γόνων, είτε για λόγους ψηφοθηρίας, είτε για συμβόλαια μετακινήσεων στελεχών από την μια παράταξη στην άλλη.
Επαγγελματίες πολιτικοί με μυαλά στη φορμόλη και ερασιτέχνες της συμφοράς, στην καλύτερη περίπτωση, αν δεν μοιάζουν με Μέδουσες που ζουν χωρίς εγκέφαλο. Με αξίωμα και πολιτικό τους πιστεύω ότι οι πολίτες έχουν ως μέτρο των πραγμάτων την προσωπική τους άποψη και, έτσι θα προσχωρήσουν σ’ αυτή.
Ανάμεσα σε αυτό το σύνολο των υποψηφιοτήτων οι πολίτες – ψηφοφόροι καλούνται να επιλέξουν ένα γνωστό οικογενειακό όνομα πολιτικής δυναστείας ή το έργο που έχει αφήσει κάποιος από το γενεαλογικό του δέντρο, πιστεύοντας ότι ο επίγονος του είναι ικανός συνεχιστής.
Όμως τα πράγματα σήμερα έχουν αλλάξει. Ο ψηφοφόρος δεν θέλει κλειστά κομματικά κλαμπ, ούτε φυτώρια «γόνων» και «επιγόνων».
Γιατί ο ψηφοφόρος έχει πλέον την ωριμότητα, να κρίνει τον ταγό του από το όραμα, τις γνώσεις και τις ικανότητες του για να τον βγάλει από το τέλμα. Φυσικά αρκετές επιλογές του είναι και πάλι λανθασμένες, ψηφίζοντας από τον σωρό του life style και από υποψήφιους που δεν είναι ικανοί ούτε για να διοικήσουν περίπτερο, όχι υπουργείο.
Όπως υπάρχουν και περιπτώσεις που κληρονόμοι μεγάλων ονομάτων μεγαλούργησαν προς δόξα των προγόνων τους, αλλά είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οι περισσότεροι είναι υπερεκτιμημένοι στον πολιτικό χώρο.
Σε λίγες μέρες έχουμε ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές, ιδιαίτερα κρίσιμες για την εξέλιξη και το μέλλον του τόπου μας. Την ψήφο μας ζητούν απεγνωσμένα όλων των ειδών υποψήφιοι. Από «γόνους» και επιγόνους, μέχρι ινδάλματα του life style.
Τα κριτήρια επιλογής από τους πολίτες θα πρέπει να είναι η ικανότητα του υποψήφιου, η προσωπικότητα του και το κοινωνικό του έργο και όχι ο νεποτισμός και οι οικογενειοκρατία που αποτελούν τα ισχυρότερα συμπτώματα της νόσου του πολιτικού μας συστήματος.
Από λόγια και άκριτες υποσχέσεις, οι πολίτες έχουν χορτάσει.
Καιρός για αλήθειες και έργα!
Καιρός για αλήθειες και έργα!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου