Με αναμάσημα στερεότυπων και κοινοτυπιών περί απόδοσης των ευθυνών και βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι θύτες και θύματα, έγινε προσπάθεια να ξεκαθαριστεί ή καλύτερα να κουκουλωθεί, η υπόθεση σπαγγέτι γουέστερν στην κοιλάδα του τουμπαρισμένου πρωτοπαλίκαρου. Ακολούθησαν εκατέρωθεν λασπομαχίες, κοκορομαχίες, δυσφορίες και μη διασταυρωμένες απειλές καριέρας και ζωής. «Η λήθη ίδιων κακών, θρασύτητα γεννά» σύμφωνα με τη ρήση του φιλόσοφου Δημόκριτου και αφιερώνεται σε όσους πιστεύουν ότι στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε ο εφησυχασμός και το κουκούλωμα των λαθών εγκυμονούν κινδύνους να επαναλαμβάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Δουλειά των αρμόδιων οργάνων είναι να αποδώσουν ευθύνες και να επιβάλλουν αυστηρές ποινές, αν θέλουν να μην επαναληφθούν παρόμοια γεγονότα που προκάλεσαν τη λαϊκή καταισχύνη. Διαφορετικά θα παραμείνει ορατή η «άχλη του σκανδάλου» και οι δηλώσεις των κρατικών αξιωματούχων θα αποδειχθούν πομφόλυγες. Από ρητορικές καταδίκες έχουμε χορτάσει τρία χρόνια τώρα. Από τις καταδίκες των εξοντωτικών μνημονίων, των ανάλγητων ξένων, της αιμοδιψούς Τρόϊκας, της διαφθοράς του παλιού πολιτικού συστήματος και της κάθε είδους δυσανεξίας της άλλης γνώμης. Ιδιαίτερα της αντιπολιτευτικής.
Τρία χρόνια τώρα καθημερινά βλέπουμε τηλεοπτικά και κοινοβουλευτικά πολιτικά κατς αντί για ματς. Τρία χρόνια οι πολίτες υπάρχουν για να φωτίζουν τον δρόμο της αριστεράς κυβέρνησης και να δοκιμάζουν τις αντοχές ανοχής, σε λάθη, παραλείψεις, αστοχίες, κακές και αντιδημοκρατικές επιλογές καθώς και ιδεοληψίες.
Με τη διεθνή αξιοπιστία της να βρίσκεται στο ναδίρ και οι απολυταρχικές τους τάσεις στους τομείς της ενημέρωσης και της απονομής δικαιοσύνης στο ζενίθ.
Τρία χρόνια εξελίσσεται ένα πραγματικό θρίλερ επιβίωσης της κοινωνικής τάξης που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας. Ξορκίζουν ως «πηγή του κακού» την πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα, ενώ οι πολίτες την νοσταλγούν ευχόμενοι την άμεση επαναφορά της.
Οι πρόσφατες αστοχίες του πρώτου εξαμήνου της διακυβέρνησης τους, οι οικονομικές ατασθαλίες αρκετών αξιωματούχων τους, και οι λανθασμένες εκτιμήσεις πρωτοκλασάτων καθώς και η παραδοχή «αυταπάτης» από τον επικεφαλής, δεν μπαίνουν στο «ζύγι» των ευθυνών τους. Διατυμπανίζουν τα πάντα καλώς καμωμένα χωρίς ίχνος αιδούς.
Οι παράπλευρες απώλειες, απόρροια της ανικανότητας στη διακυβέρνηση της χώρας και της ιδιότυπης φάσης ύπνωσης που έχουν επιδοθεί, δεν τους απασχολεί γιατί δεν είναι ψηφοφόροι τους όπως ελέχθη από δικό τους στέλεχος.
Αντίθετα ο κουμπουροφόρος εκδικητής, επονομαζόμενος και «λαγός» για τα κανάλια, θα πρέπει να τύχει ασυλίας παντός κινδύνου. Αποτέλεσμα, ευθύνη σε όλους για να μην ευθύνεται κανένας!
Άλλωστε όπως πολύ ευφυώς τουιτάρεται από την Κυριακή, «δεν σκότωσε και κανέναν» ή «πασχαλιάτικο» ήταν μόνο για στρακαστρούκες στην Ανάσταση του Κυρίου! Διακωμωδούν την αφροσύνη τους, βασιζόμενοι στον Μιθριδατισμό της κοινωνίας, στη βία, την ανομία και την ατιμωρησία. Αριστερά αποτυπώματα.
Δουλειά των αρμόδιων οργάνων είναι να αποδώσουν ευθύνες και να επιβάλλουν αυστηρές ποινές, αν θέλουν να μην επαναληφθούν παρόμοια γεγονότα που προκάλεσαν τη λαϊκή καταισχύνη. Διαφορετικά θα παραμείνει ορατή η «άχλη του σκανδάλου» και οι δηλώσεις των κρατικών αξιωματούχων θα αποδειχθούν πομφόλυγες. Από ρητορικές καταδίκες έχουμε χορτάσει τρία χρόνια τώρα. Από τις καταδίκες των εξοντωτικών μνημονίων, των ανάλγητων ξένων, της αιμοδιψούς Τρόϊκας, της διαφθοράς του παλιού πολιτικού συστήματος και της κάθε είδους δυσανεξίας της άλλης γνώμης. Ιδιαίτερα της αντιπολιτευτικής.
Τρία χρόνια τώρα καθημερινά βλέπουμε τηλεοπτικά και κοινοβουλευτικά πολιτικά κατς αντί για ματς. Τρία χρόνια οι πολίτες υπάρχουν για να φωτίζουν τον δρόμο της αριστεράς κυβέρνησης και να δοκιμάζουν τις αντοχές ανοχής, σε λάθη, παραλείψεις, αστοχίες, κακές και αντιδημοκρατικές επιλογές καθώς και ιδεοληψίες.
Με τη διεθνή αξιοπιστία της να βρίσκεται στο ναδίρ και οι απολυταρχικές τους τάσεις στους τομείς της ενημέρωσης και της απονομής δικαιοσύνης στο ζενίθ.
Τρία χρόνια εξελίσσεται ένα πραγματικό θρίλερ επιβίωσης της κοινωνικής τάξης που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας. Ξορκίζουν ως «πηγή του κακού» την πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα, ενώ οι πολίτες την νοσταλγούν ευχόμενοι την άμεση επαναφορά της.
Οι πρόσφατες αστοχίες του πρώτου εξαμήνου της διακυβέρνησης τους, οι οικονομικές ατασθαλίες αρκετών αξιωματούχων τους, και οι λανθασμένες εκτιμήσεις πρωτοκλασάτων καθώς και η παραδοχή «αυταπάτης» από τον επικεφαλής, δεν μπαίνουν στο «ζύγι» των ευθυνών τους. Διατυμπανίζουν τα πάντα καλώς καμωμένα χωρίς ίχνος αιδούς.
Οι παράπλευρες απώλειες, απόρροια της ανικανότητας στη διακυβέρνηση της χώρας και της ιδιότυπης φάσης ύπνωσης που έχουν επιδοθεί, δεν τους απασχολεί γιατί δεν είναι ψηφοφόροι τους όπως ελέχθη από δικό τους στέλεχος.
Αντίθετα ο κουμπουροφόρος εκδικητής, επονομαζόμενος και «λαγός» για τα κανάλια, θα πρέπει να τύχει ασυλίας παντός κινδύνου. Αποτέλεσμα, ευθύνη σε όλους για να μην ευθύνεται κανένας!
Άλλωστε όπως πολύ ευφυώς τουιτάρεται από την Κυριακή, «δεν σκότωσε και κανέναν» ή «πασχαλιάτικο» ήταν μόνο για στρακαστρούκες στην Ανάσταση του Κυρίου! Διακωμωδούν την αφροσύνη τους, βασιζόμενοι στον Μιθριδατισμό της κοινωνίας, στη βία, την ανομία και την ατιμωρησία. Αριστερά αποτυπώματα.
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου