Ανήκεστο βλάβη σε ζωτικής σημασίας εθνικά συμφέροντα μας ενέχει, η προκλητικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο και στα θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου. Η χώρα μας περνά από μια πολύ δύσκολη καμπή και η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει τις δέουσες πρωτοβουλίες για την αποκλιμάκωση της κρίσης μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών οργανισμών ΝΑΤΟ και ΟΗΕ. Αφιερώνει όλο της τον δυναμισμό στον διχασμό των κομμάτων της αντιπολίτευσης και στον προσπορισμό πολιτικών ωφελειών, στρουθοκαμηλίζοντας στα εθνικά θέματα και στους πιθανούς κινδύνους από τον επεκτατισμό των γειτόνων της. Σπέρνει στο εσωτερικό ένα επικίνδυνο εμφύλιο- πολεμικό κλίμα!
Μετά από μια μνημονιακή οκταετία, είμαστε στο χείλος του γκρεμού όσο κι αν η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εξωραΐζει την εικόνα. Με χαμηλή εθνική αυτοεκτίμηση, με υψηλά επιτόκια δανεισμού στην οικονομία, με ατέρμονη σκάνδαλο – φάρμακο- αερολογία στη σκιά πολιτικών σκοπιμοτήτων, είμαστε ευάλωτοι ως έθνος, είμαστε του κλώτσου και του μπάτσου, καφενειακά.
Η λύση για το Σκοπιανό φαίνεται ότι «βαλτώνει» για πολλοστή φορά. Οι Τσάμηδες συνεχίζουν τα «χορευτικά» αποζημιώσεων και εθνικών διεκδικήσεων και η Τουρκία τον «χαβά» της με το Αιγαίο και τα οικόπεδα στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου.
Η δειλία και η ασημαντότητα των πολιτικών ταγών μας, η συνεχιζόμενη νοοτροπία ραγιά, τα μικροπολιτικά συμφέροντα και οι διχαστικές κορώνες των βιρτουόζων θεσμικών παραγόντων, έφεραν τη χώρα σε εξαιρετικά αδύναμη θέση και στην κόψη του ξυραφιού.
Χρειάζεται από τους έχοντες την ευθύνη, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ψυχραιμία, συνέπεια, συνεργασία, υπευθυνότητα, ρεαλισμός στην εκτίμηση της παρούσας κατάστασης, εθνικά περιθώρια συνεννόησης και όχι αντιπαραθέσεις που θυμίζουν τα αιώνια ποδοσφαιρικά ντέρμπυ. Η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής με χούλιγκανς τους πολιτικούς, δεν κοσμεί το πολιτικό σύστημα μιας ευρωπαϊκής χώρας. Πρέπει να αποβληθούν του συστήματος.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν στα όρια της φτώχειας, περιμένοντας ένα ρεαλιστικό σχέδιο και όχι υποσχέσεις για την ενίσχυση της οικονομίας, τη μείωση της ανεργίας, το τέλος του brain drain. Η χώρα χρειάζεται ενότητα δυνάμεων για να τα καταφέρει. Μια άλλη πολιτική κατεύθυνση, ένα άλλο σχέδιο, διαφάνεια, αξιοκρατία, είναι τα αναγκαία για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες των μνημονιακών χρόνων και για να ανοίξουν επιτέλους νέοι δρόμοι παραγωγής πλούτου, δίκαιης διανομής, αξιοπρεπούς εργασίας. Ένα πραγματικό κράτος δικαίου που σέβεται τον πολίτη .
Ελεηνολογίες, ρητορική πεζοδρομίου, αγοραίος λόγος, πολιτικός ανταγωνισμός με ατάκες κενού περιεχομένου όπως όλα στο φως, καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται, δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας ή εμείς καθαροί, οι άλλοι βρώμικοι, δεν προάγουν τον λεγόμενο πολιτικό πολιτισμό μιας χώρας, απλά, υποδαυλίζουν αυτοκτονικά, μια πολεμική ανάφλεξη με απρόβλεπτες συνέπειες. Ενότητα των πολιτικών δυνάμεων, η μοναδική έξοδος από τα αδιέξοδα, χωρίς αστερίσκους και άνω τελείες, φυσικά!
Μετά από μια μνημονιακή οκταετία, είμαστε στο χείλος του γκρεμού όσο κι αν η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εξωραΐζει την εικόνα. Με χαμηλή εθνική αυτοεκτίμηση, με υψηλά επιτόκια δανεισμού στην οικονομία, με ατέρμονη σκάνδαλο – φάρμακο- αερολογία στη σκιά πολιτικών σκοπιμοτήτων, είμαστε ευάλωτοι ως έθνος, είμαστε του κλώτσου και του μπάτσου, καφενειακά.
Η λύση για το Σκοπιανό φαίνεται ότι «βαλτώνει» για πολλοστή φορά. Οι Τσάμηδες συνεχίζουν τα «χορευτικά» αποζημιώσεων και εθνικών διεκδικήσεων και η Τουρκία τον «χαβά» της με το Αιγαίο και τα οικόπεδα στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου.
Η δειλία και η ασημαντότητα των πολιτικών ταγών μας, η συνεχιζόμενη νοοτροπία ραγιά, τα μικροπολιτικά συμφέροντα και οι διχαστικές κορώνες των βιρτουόζων θεσμικών παραγόντων, έφεραν τη χώρα σε εξαιρετικά αδύναμη θέση και στην κόψη του ξυραφιού.
Χρειάζεται από τους έχοντες την ευθύνη, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ψυχραιμία, συνέπεια, συνεργασία, υπευθυνότητα, ρεαλισμός στην εκτίμηση της παρούσας κατάστασης, εθνικά περιθώρια συνεννόησης και όχι αντιπαραθέσεις που θυμίζουν τα αιώνια ποδοσφαιρικά ντέρμπυ. Η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής με χούλιγκανς τους πολιτικούς, δεν κοσμεί το πολιτικό σύστημα μιας ευρωπαϊκής χώρας. Πρέπει να αποβληθούν του συστήματος.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν στα όρια της φτώχειας, περιμένοντας ένα ρεαλιστικό σχέδιο και όχι υποσχέσεις για την ενίσχυση της οικονομίας, τη μείωση της ανεργίας, το τέλος του brain drain. Η χώρα χρειάζεται ενότητα δυνάμεων για να τα καταφέρει. Μια άλλη πολιτική κατεύθυνση, ένα άλλο σχέδιο, διαφάνεια, αξιοκρατία, είναι τα αναγκαία για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες των μνημονιακών χρόνων και για να ανοίξουν επιτέλους νέοι δρόμοι παραγωγής πλούτου, δίκαιης διανομής, αξιοπρεπούς εργασίας. Ένα πραγματικό κράτος δικαίου που σέβεται τον πολίτη .
Ελεηνολογίες, ρητορική πεζοδρομίου, αγοραίος λόγος, πολιτικός ανταγωνισμός με ατάκες κενού περιεχομένου όπως όλα στο φως, καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται, δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας ή εμείς καθαροί, οι άλλοι βρώμικοι, δεν προάγουν τον λεγόμενο πολιτικό πολιτισμό μιας χώρας, απλά, υποδαυλίζουν αυτοκτονικά, μια πολεμική ανάφλεξη με απρόβλεπτες συνέπειες. Ενότητα των πολιτικών δυνάμεων, η μοναδική έξοδος από τα αδιέξοδα, χωρίς αστερίσκους και άνω τελείες, φυσικά!
Θανάσης Παπαμιχάηλ, Επικοινωνιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου