Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

Μονάδες και Νομάδες στην πολιτική. Του Θανάση Παπαμιχαήλ



Είναι θεμιτό να επιδιώκεται η αναστύλωση παλαιών «ένδοξων» πολιτικών προσώπων αληθινών ή πλαστικών δημιουργημάτων των ΜΜΕ. Στην εποχή της ακραίας επιβεβαίωσης του ξεπεσμού του πολιτικού συστήματος, οι πολιτικοί γυρολόγοι ως περιπλανώμενες μονάδες ή νομάδες, σε μια μεγαλειώδη έξαρση της εικόνας τους επιδιώκουν την πολιτική επιβίωση, με πλασάρισμα στο νέο πολιτικό σύστημα που φαίνεται να διαμορφώνεται ως η λύση στην κρίση!
 
Σώγαμπροι, μουσαφίρηδες, επισκέπτες σε γνωστούς πολιτικούς σχηματισμούς ή δημιουργοί μονοπρόσωπων πολιτικών κομμάτων που ευελπιστούν να κάνουν πάταγο με το τεράστιο «εγώ» τους και με μοναδικούς οπαδούς, την οικογένεια και ολίγους φίλους τους. Μονάδες και Νομάδες στην πολιτική.
 
Όμως, φλύκταινες βγάζει και ο πιο ενεργός πολίτης όταν βλέπει να προβάλλονται από τα μέσα ενημέρωσης πολιτικά πρόσωπα που ευθύνονται για την πολυετή του «κάθειρξη» στην ανέχεια και εξαθλίωση. Η αναβάθμιση του επιπέδου του πολιτικού δυναμικού θα προέλθει μόνο από την είσοδο στον πολιτικό στίβο νέων και αξιόλογων στελεχών, δοκιμασμένων είτε σε θέσεις ευθύνης, είτε στον ιδιωτικό τομέα, αντί της ανακύκλωσης των παλαιών πολιτικών, των απίθανων κομματικών επιλογών, των «γραφικών» προσωπικοτήτων της τηλεόρασης, ή ακόμη και από τον συρφετό των ανεπάγγελτων πολιτικάντηδων και πάσης φύσεως πολιτικών απατεώνων, που αποβλέπουν σε δημόσια σίτιση και εύκολο πλουτισμό. Διαφορετικά στις επόμενες εθνικές εκλογές το ποσοστό της αποχής θα ξεπεράσει το προηγούμενο του Σεπτεμβρίου του 2015 που ήταν 42,5%.... Το rethink politics προϋποθέτει αυστηρή αξιολόγηση όσων περνάνε στην πολιτική κονίστρα ανεξαρτήτως βαθμίδας. Οι πολίτες διψούν για αληθινούς πολιτικούς που θα παλέψουν για το αύριο της κοινωνίας και όχι των ίδιων.
 
Ιδιαίτερα προσεκτικά θα πρέπει να είναι τα «μπετοναρισμένα» κόμματα στις μεταγραφές πολιτικών «προσωρινής» απασχόλησης όσο υπάρχουν, λεία και λάφυρα κρατισμού. Και κόμματα «μπετόν αρμέ» θεωρούνται, ανεξάρτητα από τα εκλογικά ποσοστά τους, εκείνα τα κόμματα που έχουν ιδεολογικά δικούς τους, πιστούς ψηφοφόρους και όχι κόμματα – κουρελού, με ψηφοφόρους ευκαιριακούς!
 
Ένα πιθανό άνοιγμα τους χωρίς όρια στην προσέλκυση και υποδοχή πολιτικών στελεχών από άλλους κομματικούς χώρους μπορεί να θεωρηθεί είτε ανάρμοστη σχέση, είτε πρόπλασμα νέου πολιτικού σχηματισμού που δεν θα αρέσει στα υπάρχοντα μέλη. Δίνοντας στέγη σε πολιτικά «αστέγους» έστω και «διάσημους», και με αναμενόμενα τα φαινόμενα ξε-σπιτώματος των οικείων έστω και «άσημων» μαχητών, εγκυμονούνται κίνδυνοι να κερδίζονται μονάδες και να χάνονται ομάδες, από κομματική ανυπακοή. Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος εξόδου , πολλών πιστών στελεχών. προερχόμενα ιδιαίτερα από τα «πέτρινα» χρόνια του κόμματος, παρακολουθώντας την αθρόα εισροή "ενοίκων", και μη αποδεχόμενοι την υιοθέτηση και αποδοχή της ιδεολογικής στροφής αλλά τους εξόφθαλμους λόγους της πολιτικής επιβίωσης των "ξένων"!
Κυριολεκτικά, τους ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και σίγουρα δεν αναφωνούν το γνωστό «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» και πόσο μάλλον, έτοιμοι να βγάλουν και ομαδική σέλφι! Οι μεταγραφές πολιτικών αντιπάλων στα κόμματα είναι ελεύθερες και αναγκαίες αλλά μετά από συναίνεση των θεσμοθετημένων οργάνων και των προέδρων. Ιδιαίτερα όταν είναι κόμματα εξουσίας και όχι ουραγοί!. Η συμπόρευση με πρόσωπα, με βεβαρημένο πολιτικό παρελθόν στα μάτια των πολιτών μπορεί να αποβεί ολέθρια και καταστροφική στρατηγική επιλογή. Και θα φανεί του λόγου το αληθές στην κάλπη και στα αναιμικά ποσοστά που θα ακολουθήσουν! (thanasis.papamichail@yahoo.gr)
 
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος 

Δεν υπάρχουν σχόλια: