Αλέξη, ξέρεις ποιο είναι το τελευταίο σου χαρτί;

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Και δεν είναι μόνο το αγροτικό, το ασφαλιστικό, το φορολογικό, ή μόνο το προσφυγικό. Και ούτε είναι η πολύ επικίνδυνη διασύνδεση όλων αυτών με την αναμενόμενη αξιολόγηση του οικονομικού προγράμματος. Το προσφυγικό διογκώνεται, το οικονομικό φέρνει ζαλάδες και ιλίγγους σε κυβέρνηση και ιδιαίτερα στο Μαξίμου. Και η επιλογή του χαρτιού του «συμψηφισμού» που έπαιξες στις Βρυξέλλες από ότι φαίνεται δεν βγαίνει. Και δεν είναι η πιο ενδεδειγμένη λύση για την αντιμετώπιση της ελληνικής οικονομικής κρίσης. Δεν αρκούν μόνο να γίνουν στην ώρα τους τα hot spots, κέντρα καταγραφής προσφύγων και μεταναστών για να πάρουμε θετικό πρόσημο στην αξιολόγηση από την τετράδα των θεσμών. Πρέπει να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις που όλοι ομολογούν καθυστερημένα ότι θα έπρεπε να είχαν γίνει. Αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, περιορισμός εξόδων, κίνητρα για επενδύσεις.

Φυσικά και θα «ανοίξουν νέες πληγές» στην κοινωνία, αλλά θα σωθεί από τον ολικό ακρωτηριασμό της. Μην περιμένεις Αλέξη, από τους εταίρους να «βάλουν πλάτη» και να δεχτούν μειώσεις στα μέτρα λιτότητας, στις συντάξεις, στις εισφορές. Είναι αμετακίνητοι στις θέσεις τους για νέα λιτότητα όπως οι αγρότες στα μπλόκα. Είναι επίκαιρος άλλωστε και ο στίχος ενός τραγουδιού του προσφάτως αδικοχαμένου τραγουδιστή «όσο δέρμα κι αν πετάξεις, φίδι είσαι, δεν θα αλλάξεις». Κολλάει ταμάμ με τους «θεσμούς» ή Τρόικα!

Η σωτηρία της χώρας δεν θα έρθει με όσα μνημόνια κι αν υπογράψουμε. Η μαύρη τρύπα των μνημονίων θα καταπιεί πολλές ακόμη κυβερνήσεις, κεντροδεξιάς, κεντροαριστεράς ή ακόμη και μιας νέας αριστεράς, μετά το κλείσιμο της παρένθεσης της δικής σου «πρώτης φοράς» αριστεράς.

Αντί να περιμένουμε την επιστροφή των τεχνικών κλιμακίων της Τρόικας για να μας ενημερώσουν για τον όγκο των μέτρων που πρέπει να λάβει η χώρα για να μας δώσουν τα απαραίτητα κεφάλαια για να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας, παίξε το τελευταίο και μοναδικό σωτήριο χαρτί που μας απέμεινε.

Ακολούθησε τη Θατσερική συνταγή «όχι στις συντεχνίες των συνδικάτων, όχι στις συντεχνίες των πολυεθνικών» και ενίσχυσε με ειδικό καθεστώς την ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας. Τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Μόνο έτσι θα βγούμε από την κρίση, κάνοντας παράλληλα τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

Ο κρατισμός, εμμονή της αριστεράς και τα ξένα επενδυτικά κεφάλαια, η εμμονή της δεξιάς, δεν επαρκούν να φέρουν κανενός είδους ανάπτυξη σε μια χώρα με 1,5 εκατομμύρια ανέργους και 2 εκατομμύρια συνταξιούχους.

Και οι μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις ακόμη κι αν γίνουν, δεν θα μειώσουν τον αριθμό των ανέργων, ούτε πέντε τοις εκατό.

Αν όμως ενισχυθούν με ειδικά καθεστώτα, φορολογικό, ασφαλιστικό, χρηματοδοτήσεις, εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε αναπτυξιακούς κλάδους της οικονομίας μας όπως τουρισμός, πράσινη ενέργεια, υγεία, γεωργία, κτηνοτροφία θα ενισχύσουν και τα δημοσιονομικά έσοδα και την απασχόληση σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Κάπως έτσι τα κατάφερε και η Κύπρος και βγήκε από τα μνημόνια, στις αγορές.

Διαφορετικά η πολιτική της επικοινωνίας, όσο καλά κι αν την μεταχειρίζεται η κυβέρνηση, έχει ημερομηνία λήξης.

Οι δημοσκοπήσεις έχουν αρχίσει να δείχνουν σαφέστατα τα μηνύματα των άλλοτε ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που επιστρέφουν σιγά – σιγά στις ρίζες τους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αλέξη, στις εκλογές του Σεπτέμβρη κέρδισες χρόνο παράτασης και όχι χρόνο κανονικού αγώνα. Και στην παράταση έχουμε και τον «ξαφνικό θάνατο».