ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΗΛΙΘΙΕ…!

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Η αναδιοργάνωση της κεντροδεξιάς ιδιαίτερα του αστικού μπλοκ, που φιλοδοξεί να ηγηθεί ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και η επαναφορά των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.

Ο Αλέξης Τσίπρας, ηγεμονεύει στο πολιτικό προσωπικό, ανεξήγητα για πολλούς, μετά από τόσες οικονομικές αστοχίες, κυβιστήσεις μνημονιακές και μη, επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου αλλά και με αρκετά χαρίσματα ευστροφίας, φρεσκάδας, νεότητας, αντικομφορμισμού, και άλλα χαρακτηριστικά που του δίνουν υψηλά ποσοστά αποδοχής από το εκλογικό σώμα.

Φυσικά, αυτά μπορούν να αλλάξουν, αν ο Αλέξης αργήσει να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Οι λόγοι γνωστοί.

Σήμερα, όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης φαίνεται να έχουν αποδεχθεί την πρωτιά του Αλέξη με όποιον ΣΥΡΙΖΑ κι αν ηγηθεί και επιδιώκουν την αλλαγή του εκλογικού νόμου ως προς το bonus των πενήντα εδρών για το πρώτο κόμμα. Οι λόγοι ευνόητοι.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά την στρατηγική ήττα του Ιανουαρίου, παρέμεινε σε αδράνεια, σε μια κομματική παράλυση. Ούτε σε ανάλυση των αιτιών της εκλογικής συντριβής προέβη, ούτε την στρατηγική που θα ακολουθούσε την επόμενη μέρα η παράταξη, αναμόρφωσε. Έμεινε σε μια στείρα αντιπολιτευτική θέση διατυμπανίζοντας ως μοναδικό συγκριτικό στρατηγικό της πλεονέκτημα την φιλοευρωπαϊκή της θέση. Η στρατηγική του ώριμου φρούτου, δηλαδή να πέσει η κυβέρνηση από τα λάθη της, αποδείχθηκε και επιβλαβής για την παράταξη και καταστροφική για τη χώρα.

Η αλλαγή φρουράς που έγινε μετά από τη δεύτερη στρατηγική ήττα της παράταξης επανέφερε στο προσκήνιο νέες συζητήσεις για επαναφορά της άλλοτε πετυχημένης στρατηγικής του μεσαίου χώρου.

Η εμπειρία του νέου Προέδρου, μεταβατικού, που όμως έχει πολιτική νομιμοποίηση μετά από την έγκριση της πολιτικής επιτροπής, σίγουρα θα σταματήσει σε μεγάλο βαθμό την κατηφόρα των δημοσκοπικών εκλογικών ποσοστών της παράταξης. Δεν είναι όμως αρκετή να την φέρει στην πρώτη θέση και φυσικά ούτε και η πολιτική προσωπικότητα κάποιου από τους αρκετούς «μνηστήρες» στην κούρσα της διαδοχής.

Όσες στρατηγικές κι αν αλλάξει, όσες πετυχημένες εκστρατείες κι αν σχεδιάσει αν δεν εμπλουτιστεί με φρέσκα, νέας γενιάς πολιτικά πρόσωπα που θα κυριαρχήσουν στο γυαλί των τηλεοράσεων τα εκλογικά ποσοστά δεν ανεβαίνουν. Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, είναι γνωστό. Τα φθαρμένα πολιτικά και ηθικά στο χρόνο γνωστά πρόσωπα της κεντροδεξιάς, αποτελούν πλέον την μόνιμη τροχοπέδη της ανόδου της.

Θεωρούνται υπεύθυνα και ο λόγος τους «δεν περνάει». Δεν «περπατούν» και παίρνουν μαζί τους στην κατηφόρα και την παράταξη, για την οποία κόπτονται ότι υπηρετούν.

Πολιτική οικογενειοκρατία, προσωπικές φιλοδοξίες, πελατειακές σχέσεις και μιντιακές εξαρτήσεις τιμωρούνται από το εκλογικό σώμα.

Στις πρόωρες εκλογές που έρχονται στα κριτήρια επιλογής ψήφου θα παίξει σημαντικό ρόλο το ταξικό πρόσημο των προσώπων που θα κοσμούν τα ψηφοδέλτια των κομμάτων.

Οι στιγμές είναι καθοριστικές για το μέλλον της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας και ο έχων τα ηνία θα πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες που θα την οδηγήσουν στην πρώτη θέση έστω κι αν έρθει αντιμέτωπος με σημερινούς ή χθεσινούς συναγωνιστές και  φίλους.