Άρθρο της Στέλλας Παπαμιχαήλ - Δημοσιογράφου
Από τα tweets της Ραχής Μακρή με τον Πέτρο Τατσόπουλο και από τα status στο facebook του Θανάση Χειμωνά ή του άγνωστου διαδικτυακού μας φίλου, που αναρτά ό,τι υβριστικότερο υπάρχει καθημερινά, ένα είναι το ζητούμενο.
Ζητείται άμεσα ιντερνετικός Πολιτισμός για να μας απελευθερώσει από το ξεκατίνιασμα και τη χυδαιότητα που κυκλοφορεί ανάμεσά μας, έστω και διαδικτυακά.
Για να μην αναφέρω τις ακατονόμαστες βρισιές κάποιον «διαδικτυακών τοίχων» Χρυσαυγιτών τύπου « ΠΣΟΦΑ» και «κρεμάλες», που φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι, ευτυχώς, δεν συναντάμε σερφάροντας και τόσο συχνά…
Η πιο εύκολη δικαιολογία για όσους «ξεφεύγουν» με λέξεις και συμπεριφορές στα social media και έχουν λόγο και ρόλο στο δημόσιο βίο ,είναι ότι τους πολεμούν για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις ή για την αγωνιστική τους δράση (!), βλέπε Ραχήλ Μακρή όταν σκαρφάλωνε στα κάγκελα της ΕΡΤ…
Σπάνια αναγνωρίζουν ότι έχουν παρεκτραπεί, σπανιότερα ζητούν συγγνώμη και κάποιες φορές «απολαμβάνουν» τον χαμό που δημιούργησαν, μετρώντας πόσοι συμφωνούν και πόσοι διαφωνούν μαζί τους…
Και ο ευτελισμός καλά κρατεί και τα σοβαρά επιχειρήματα όταν προκύπτουν διαφωνίες μέσα από ένα ιντερνετικό διάλογο, που μπορεί να γίνει πράγματι παραγωγικός, έχουν δώσει τη θέση τους στην καλύτερη περίπτωση σε τσιτάτα στην χειρότερη σε ύβρεις, σαν αυτές που διαβάσαμε, μέσα από την αναπαραγωγή της σελίδας του κ. Χειμωνά, υπεύθυνου Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ…
Όταν περνάς τις κόκκινες γραμμές ακόμη και μέσα από την προστασία που σου παρέχει ο υπολογιστής σου, δεν πείθει επίσης ούτε η άλλη δικαιολογία που διατείνεται ότι στο facebook μπορούμε να ξεχάσουμε την αστική μας ευγένεια ή να βγάλουμε μύχιες πλευρές του εαυτού μας που στην καθημερινότητα μας ελέγχουμε καλύτερα.
Η συμπεριφορά μας στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, με όσα συμφωνούμε ή διαφωνούμε,ακόμη και το τραγούδι που αναρτούμε, καλώς ή κακώς είμαστε εμείς, είναι κομμάτι της προσωπικότητας μας και, ευτυχώς ή δυστυχώς, έχει να κάνει με το ποιοι είμαστε, πώς μεγαλώσαμε, τι προσδοκούμε από τη ζωή και πώς τα βγάζουμε πέρα στις πιο «επώδυνες» διαδικτυακές συζητήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, όσοι έχουν απαντήσει με τόσο χυδαίο τρόπο σε κάποιον που έχει απλώς διαφωνήσει μαζί τους στο facebook, δεν απολογούνται μετά, αν όντως το έχουν μετανιώσει, ζητώντας συγγνώμη από τον Πάριο!
Αντί επιλόγου παραφρασμένος ένας στίχος του Κώστα Καβάφη που συχνά πυκνά χρησιμοποιούμε «Και αν δεν μπορείς να κάνεις τη (διαδικτυακή) ζωή σου όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις….»
Δεν σου φταίμε τίποτα οι υπόλοιποι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου