Στο ελληνικό πολιτικό reality επιβίωσης
δεν έχει σημασία ποιος θα επιβιώσει αρκεί να φύγει αυτός που
αντιπαθούμε. Δεν έχει σημασία αν φύγουμε και εμείς, αρκεί που πετύχαμε να
φύγει ο "άλλος". Αρκεί που καταφέραμε να έχουμε ίσες ευκαιρίες
στην καταστροφή! Να θυμίσω τη φράση "γαία περί μιχθήτω". Να γίνουν όλα μπάχαλο και μετά βλέπουμε.
Στην πολιτική είναι το εθνικό μας σπορ.
Δεν ψηφίζουμε απλώς καταψηφίζουμε και μετά ακολουθεί η επένδυση στο
"τίποτα". Φυσικά το πιο σημαντικό σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα είναι
η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Όχι απαραίτητα προς το καλύτερο. Αρκεί
να μην είναι ο ίδιος, ο προηγούμενος!
Είναι μια βαθιά πολιτισμική ριζωμένη σοφία
στο σύγχρονο έλληνα ψηφοφόρο. Βαριέται εύκολα και πιστεύει ότι η
φράση "γαία περί μιχθήτω" δεν είναι καταστροφή. Είναι
ποιητική πολιτική πράξη κάθαρσης! Αδιαφορεί αν ακολουθήσουν, ακρίβεια, capital
control, κλειστές τράπεζες, ανεργία στα ύψη, απομόνωση, θεσμική
αποσύνθεση.
Μετά τον "Κανέναν" που έρχεται
πρώτος στην προτίμηση των Ελλήνων ψηφοφόρων, έρχεται η επένδυση στο απόλυτο
τίποτα. Δεν χρειάζεται να υπάρχουν ούτε προγράμματα ούτε σχέδια ούτε νέες
ιδέες ούτε μεταρρυθμίσεις ούτε αξιόλογες πολιτικές προσωπικότητες. Η
πολιτική δεν είναι τηλεοπτικό reality επιβίωσης ούτε πρέπει έτσι να
αντιμετωπίζεται.
Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, δεν
ευθύνεται μόνο ένας και αν αυτός φύγει, όλα θα διορθωθούν. Το πρόβλημα
είναι βαθύτερο και αφορά κατάλυση θεσμών, γραφειοκρατία και πολιτικές
κουλτούρες σε βάθος ετών. Η έλλειψη πολιτικής πρότασης, χωρίς σχέδιο
διακυβέρνησης, είναι πολιτική καταστροφική για τη δημοκρατία, αν οι πολίτες
αδιαφορούν για το αύριο του κράτους και τις δομές του και ενδιαφέρονται μόνο
για την πτώση του "εχθρού" . Γίνονται εύκολα θύματα δημαγωγίας,
φανατισμού και πολιτικού καιροσκοπισμού.
Στην πολιτική η
φράση "γαία περί μιχθήτω" σηματοδοτεί συλλογική
κόπωση χωρίς πυξίδα και μια πολιτική ανωριμότητα που δεν λογαριάζει
συνέπειες και οδηγεί στην απόλυτη καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου