Κυριακή 20 Ιουλίου 2025

Νέοι πολιτικοί: Σε ποιο κόμμα να "ποντάρετε", για να χτίσετε πολιτική πορεία όταν θα γραφθεί η ιστορία! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος – Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)

 

Η είσοδος στην πολιτική δεν είναι απλή υπόθεση και σίγουρα δεν είναι ένα απλό παιχνίδι τύχης. Για τους νέους ανθρώπους, που φιλοδοξούν να μπουν στο πολιτικό στίβο και να διαμορφώσουν τις εξελίξεις, να βρίσκονται μέσα στο κέντρο των αποφάσεων, η επιλογή του κόμματος που θα ενταχθούν, παίζει καθοριστικό ρόλο. Ρεαλιστικά δεν αρκεί να είναι ιδεολογικά ευθυγραμμισμένοι, χρειάζεται να δουν και την προοπτική εξουσίας. Η επιλογή κόμματος δεν είναι απλώς επιλογή "κομματική στέγης" αλλά ένας χώρος μάχης, συνεργασίας και ευθύνης. 

 

Η χώρα μας χρειάζεται νέους πολιτικούς να "μπολιάσουν" με το υγιές υπάρχον πολιτικό κομμάτι, όσο μέγεθος κι αν έχει. Οι νέοι δεν είναι το μέλλον αλλά το παρόν στην πολιτική.

Ένας νέος πολιτικός, θα πρέπει, πριν πάρει τις αποφάσεις του, να μελετήσει τις κοινωνικές και πολιτικές τάσεις της κοινωνίας. Ποιες είναι οι αξίες, ποια είναι τα θέματα που ενδιαφέρουν τους νέους και φυσικά αν υπάρχει και κενό εκπροσώπησης.

 

Η ισχυρή και "χαρισματική" προσωπικότητα ενός αρχηγού κόμματος, προσφέρει ευκαιρίες ανέλιξης, ιδιαίτερα σε νέα στελέχη. Δεν είναι όμως αρκετή. Θα πρέπει να εξετάσετε αν υπάρχουν οι αναγκαίες δομές και οργανωμένες τοπικές οργανώσεις. Διαφορετικά, είναι ένα πολιτικό κόμμα "μιας χρήσης" και απλά κάνετε ένα "πέρασμα" στην πολιτική σκηνή 

χωρίς να χτίζετε την προσωπική πολιτική σας πορεία. Παράλληλα θα πρέπει ο νέος πολιτικός να δει αν το κόμμα- επιλογής του, τον εκφράζει αξιακά, διαφορετικά κινδυνεύει να φθαρεί προσωπικά και πολιτικά.

 

Ένα κόμμα στα πρόθυρα της εξουσίας είναι μια ευκαιρία για ένα νέο πολιτικό, αρκεί  να μπει "νωρίς", γιατί τα κόμματα όταν γίνουν κυβερνήσεις, επιλέγουν στελέχη με διαδρομή στο κόμμα και πολύ λίγα άτομα μόνο με πρόσωπο. Θα πρέπει να προλάβει το "κύμα" της επιτυχίας.

 

Η επιλογή κόμματος, για ένα νέο πολιτικό, δεν είναι συμβολική πράξη ταύτισης αλλά 

ουσιαστική επιλογή  κατεύθυνσης και προοπτικής. Αν ο στόχος είναι η συμμετοχή στην διακυβέρνηση τότε η πολιτική διαίσθηση  πρέπει να συνδυαστεί με την στρατηγική σκέψη.

 

Σας εύχομαι ένα όμορφο, ξεκούραστο και φωτεινό καλοκαίρι! Ραντεβού  ξανά  τον Σεπτέμβρη, με νέες ιδέες, όρεξη και δύναμη  για όσα μας περιμένουν και σίγουρα δεν θα είναι λίγα!

 

Κυριακή 13 Ιουλίου 2025

Όταν η πολιτική επικοινωνία οδηγεί σε λάθος ανθρώπους την εξουσία. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος- Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.).

 

Στην εποχή της εικόνας και της στρατηγικής ο σύμβουλος επικοινωνίας, ο επικοινωνιολόγος, παίζει καθοριστικό ρόλο στο χτίσιμο του προφίλ ενός υποψηφίου, στη δημιουργία των μηνυμάτων, στο σχεδιασμό της προεκλογικής εκστρατείας, στις ομιλίες, τις συνεντεύξεις του και σε πολλά ακόμη. Ο ρόλος του επικοινωνιολόγου δεν περιορίζεται μόνο στη διαχείριση της εικόνας του υποψηφίου, είναι ένας ρόλος με επιρροή, με ηθικές και πολιτικές προεκτάσεις. Μια συνεργασία που ενέχει έναν κίνδυνο, που αναγνωρίζεται πολύ αργά. Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη! 

Όταν οι άνθρωποι που επιλέγουμε να στηρίξουμε αποδεικνύονται  ανάξιοι της εμπιστοσύνης όχι μόνο της δικής μας αλλά και του κόσμου. Δεν είναι λίγες οι φορές που επικοινωνιολόγοι έχουν νιώσει τη  δυσάρεστη επίγευση της απογοήτευσης. 

Υποψήφιοι που μόλις κέρδισαν την καρέκλα της εξουσίας πρόδωσαν αρχές και αξίες, μπροστά στη ματαιοδοξία, την ιδιοτέλεια, τη διαφθορά, απαξίωσαν όσους τους  στήριξαν και δεν τήρησαν τις υποσχέσεις απέναντι στην κοινωνία. 

Μεγάλη η ευθύνη ενός επικοινωνιολόγου όταν ο πελάτης του ασκεί την εξουσία χωρίς ήθος, χωρίς συνέπεια, χωρίς κοινωνική προσφορά. 

Η επικοινωνία στην πολιτική είναι ένα όπλο πολύ δυνατό και πρέπει να χρησιμοποιείτε με κριτήριο τη συνείδηση και κυρίως με μέτρο. Πρέπει όλοι όσοι ασχολούμαστε με την πολιτική επικοινωνία να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην επιλογή του υποψηφίου πελάτη. Ποιό είναι το προφίλ , το όραμα, οι στόχοι του για την επόμενη ημέρα. 

Διαφορετικά συμμετέχουμε, άθελα μας, στη διαιώνιση ενός συστήματος που απαξιώνει όχι μόνον εμάς ως επαγγελματίες αλλά και την πολιτική και την κοινωνία.  Όσοι δουλεύουμε πίσω από τις "κουρτίνες" επηρεάζουμε άμεσα ή έμμεσα, τπ μέλλον το δικό μας των παιδιών μας και της κοινωνίας. 

Γιατί η πολιτική επικοινωνία δεν είναι απλώς τεχνική. Είναι ευθύνη. 

Ίσως χρειάζεται να επιλέγουμε καλύτερα ποιον βοηθάμε να ανέβει, να κερδίσει την εξουσία. Δεν είναι όλοι οι υποψήφιοι άξιοι πολιτικής εκπροσώπησης όσο "εκλέξιμοι" κι αν φαίνονται από πρώτη άποψη. 

Ένας επαναπροσδιορισμός των κριτηρίων με τα οποία επιλέγουμε συνεργασίες για να μην είναι ασήκωτο το ηθικό βάρος!

 

(Από την σειρά των άρθρων: Σκέψεις ενός Επικοινωνιολόγου!)

Κυριακή 6 Ιουλίου 2025

Η ελληνική πολιτική μοιάζει με τηλεοπτικό reality επιβίωσης. Φύγε εσύ, έλα εσύ! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης.(Σ.Ο.Π.Α.)

 

Στο ελληνικό πολιτικό reality επιβίωσης δεν έχει σημασία ποιος θα επιβιώσει αρκεί να φύγει αυτός που αντιπαθούμε. Δεν έχει σημασία αν φύγουμε και εμείς, αρκεί που πετύχαμε να φύγει ο "άλλος".  Αρκεί που καταφέραμε να έχουμε ίσες ευκαιρίες στην καταστροφή!  Να θυμίσω τη φράση "γαία περί μιχθήτω".  Να γίνουν όλα μπάχαλο και μετά βλέπουμε. 

Στην πολιτική είναι το εθνικό μας σπορ. Δεν ψηφίζουμε απλώς καταψηφίζουμε και μετά ακολουθεί η επένδυση στο "τίποτα". Φυσικά το πιο σημαντικό σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα είναι η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Όχι απαραίτητα προς το καλύτερο.  Αρκεί να μην είναι ο ίδιος, ο προηγούμενος! 

Είναι μια βαθιά πολιτισμική ριζωμένη σοφία στο σύγχρονο έλληνα ψηφοφόρο.  Βαριέται εύκολα και πιστεύει ότι η φράση "γαία περί μιχθήτω"  δεν είναι καταστροφή. Είναι ποιητική πολιτική πράξη κάθαρσης! Αδιαφορεί αν ακολουθήσουν, ακρίβεια, capital  control, κλειστές  τράπεζες, ανεργία στα ύψη, απομόνωση, θεσμική αποσύνθεση. 

Μετά τον "Κανέναν" που έρχεται πρώτος στην προτίμηση των Ελλήνων ψηφοφόρων, έρχεται η επένδυση στο απόλυτο τίποτα. Δεν χρειάζεται να υπάρχουν ούτε προγράμματα ούτε σχέδια ούτε νέες ιδέες ούτε μεταρρυθμίσεις  ούτε αξιόλογες πολιτικές προσωπικότητες. Η πολιτική δεν είναι τηλεοπτικό reality επιβίωσης ούτε πρέπει έτσι να αντιμετωπίζεται.

 Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, δεν ευθύνεται μόνο ένας και αν αυτός φύγει, όλα θα διορθωθούν. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο και αφορά κατάλυση θεσμών, γραφειοκρατία και πολιτικές κουλτούρες σε βάθος ετών.  Η έλλειψη πολιτικής πρότασης, χωρίς σχέδιο διακυβέρνησης, είναι πολιτική καταστροφική για τη δημοκρατία, αν οι πολίτες αδιαφορούν για το αύριο του κράτους και τις δομές του και ενδιαφέρονται μόνο για την πτώση του "εχθρού" . Γίνονται εύκολα θύματα δημαγωγίας, φανατισμού και πολιτικού καιροσκοπισμού. 

Στην πολιτική η φράση  "γαία περί μιχθήτω"  σηματοδοτεί συλλογική κόπωση χωρίς πυξίδα  και μια πολιτική ανωριμότητα που δεν λογαριάζει συνέπειες και οδηγεί στην απόλυτη καταστροφή.