Ανθεκτικές κατσαρίδες τείνουν να μοιάσουν αρκετά πολιτικά ανδρείκελα, τοκιστές και σουλατσαδόροι, που νέμονται το δημόσιο χρήμα, χάρη της βλακώδους αποκοτιάς μερίδας των ψηφοφόρων να τους δώσουν τη δυνατότητα να τους εκπροσωπήσουν σε θέσεις εξουσίας.
Επιστρατεύοντας τεχνάσματα μετονομασιών για καθαρά λόγους επικοινωνιακής ανάγκης, καταφέρνουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Εξωραΐζουν τη «βασανιστική» καθημερινότητα των πολιτών, την πραγματικότητα της επιτροπείας για υψηλά πλεονεκτήματα, τη θηριώδη φορολογία, τις μεγαλοστομίες για καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και την επαναφορά των επιδομάτων, συσσιτίων, με στόχο τη χειραγώγηση φτωχοποιημένης μερίδας της κοινωνίας και την αποφυγή του επερχόμενου πολιτικού «Βατερλό» τους.
Ψέμα στο ψέμα, έχουν αρχίσει να το πιστεύουν και οι ίδιοι και το βροντοφωνάζουν με όλη τους τη δύναμη από τα φίλια Μέσα επικοινωνίας.
Μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας, μετονομάζοντας την Τρόικα σε Θεσμούς, τον άλλοτε αλήτικο προπηλακισμό των Τροϊκανών, με υποδοχές υψηλού επιπέδου στα στελέχη των δανειστών στα καλύτερα ξενοδοχεία. Τα σκισίματα των μνημονίων με έναν νόμο, οι «Γερμανοτσολιάδες», οι προσκυνημένοι, τα οικονομικά προγράμματα Θεσσαλονίκης, τα «μιράκολα» από την Κίνα και τη Ρωσία, ήταν όλα αυταπάτες.
Όλα ήταν εφαλτήρια κατάληψης της εξουσίας. Και συνεχίζουν να παράγουν μεγαλοστομίες αριστεροσύνης, να επιδιώκουν ανίερες συμμαχίες και χρυσοφόρα παιχνίδια διαπλοκής με τους άλλοτε εκμεταλλευτές, «ρουφήχτρες» του αίματος των εργαζομένων, και «απομυζητές» της υπεραξίας. Ωδή στον λαϊκισμό και στα Οργουελικά παιχνίδια. Άθυρμα, στις ορέξεις της ελίτ εσωτερικού και εξωτερικού. Με τιτιβίσματα ένας εκ των δύο συνεταίρων εξουσίας, με διαγγέλματα ο άλλος πανηγυρίζουν δεόντως κυβερνητικές επιλογές αν και σε αρκετές υπάρχει αμφισημία απόψεων.
Το σήριαλ της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, θα είχε τη χαμηλότερη τηλεπροτίμηση, αν στο άλλο κανάλι της αντιπολίτευσης θα έπαιζε ένα άλλο σήριαλ με πρωταγωνιστή που «αρέσει» στο κοινό και δυνατή κάστα των ηθοποιών που τον πλαισιώνουν. Οι ιδεολογίες της αμφισβήτησης και ο διαγκωνισμός των στελεχών με την προβολή προσωπικών θέσεων δημιουργούν μια νεφελώδη κατάσταση για την πολιτική της οριοθέτηση. Ακόμη, παίζει ρόλο και το πολιτικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα Αλέξης Τσίπρας αλλά γι αυτό θα αναφερθούμε αναλυτικά σε ειδικό άρθρο.
Παρόλα αυτά, η διψήφια διαφορά της στις δημοσκοπήσεις από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει την στράτευση των πολιτών όχι τόσο στο πλευρό του αρχηγού, όσο στην ανάγκη να «φύγει» η υπάρχουσα κυβέρνηση.
Ο χορός των προεκλογικών διακηρύξεων, άνοιξε. Και το χθες συγκρούεται με το σήμερα, με το βλέμμα στο αύριο. Αριστερά, δεξιά ή και αλλοπρόσαλλα.
Επιστρατεύοντας τεχνάσματα μετονομασιών για καθαρά λόγους επικοινωνιακής ανάγκης, καταφέρνουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Εξωραΐζουν τη «βασανιστική» καθημερινότητα των πολιτών, την πραγματικότητα της επιτροπείας για υψηλά πλεονεκτήματα, τη θηριώδη φορολογία, τις μεγαλοστομίες για καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και την επαναφορά των επιδομάτων, συσσιτίων, με στόχο τη χειραγώγηση φτωχοποιημένης μερίδας της κοινωνίας και την αποφυγή του επερχόμενου πολιτικού «Βατερλό» τους.
Ψέμα στο ψέμα, έχουν αρχίσει να το πιστεύουν και οι ίδιοι και το βροντοφωνάζουν με όλη τους τη δύναμη από τα φίλια Μέσα επικοινωνίας.
Μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας, μετονομάζοντας την Τρόικα σε Θεσμούς, τον άλλοτε αλήτικο προπηλακισμό των Τροϊκανών, με υποδοχές υψηλού επιπέδου στα στελέχη των δανειστών στα καλύτερα ξενοδοχεία. Τα σκισίματα των μνημονίων με έναν νόμο, οι «Γερμανοτσολιάδες», οι προσκυνημένοι, τα οικονομικά προγράμματα Θεσσαλονίκης, τα «μιράκολα» από την Κίνα και τη Ρωσία, ήταν όλα αυταπάτες.
Όλα ήταν εφαλτήρια κατάληψης της εξουσίας. Και συνεχίζουν να παράγουν μεγαλοστομίες αριστεροσύνης, να επιδιώκουν ανίερες συμμαχίες και χρυσοφόρα παιχνίδια διαπλοκής με τους άλλοτε εκμεταλλευτές, «ρουφήχτρες» του αίματος των εργαζομένων, και «απομυζητές» της υπεραξίας. Ωδή στον λαϊκισμό και στα Οργουελικά παιχνίδια. Άθυρμα, στις ορέξεις της ελίτ εσωτερικού και εξωτερικού. Με τιτιβίσματα ένας εκ των δύο συνεταίρων εξουσίας, με διαγγέλματα ο άλλος πανηγυρίζουν δεόντως κυβερνητικές επιλογές αν και σε αρκετές υπάρχει αμφισημία απόψεων.
Το σήριαλ της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, θα είχε τη χαμηλότερη τηλεπροτίμηση, αν στο άλλο κανάλι της αντιπολίτευσης θα έπαιζε ένα άλλο σήριαλ με πρωταγωνιστή που «αρέσει» στο κοινό και δυνατή κάστα των ηθοποιών που τον πλαισιώνουν. Οι ιδεολογίες της αμφισβήτησης και ο διαγκωνισμός των στελεχών με την προβολή προσωπικών θέσεων δημιουργούν μια νεφελώδη κατάσταση για την πολιτική της οριοθέτηση. Ακόμη, παίζει ρόλο και το πολιτικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα Αλέξης Τσίπρας αλλά γι αυτό θα αναφερθούμε αναλυτικά σε ειδικό άρθρο.
Παρόλα αυτά, η διψήφια διαφορά της στις δημοσκοπήσεις από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει την στράτευση των πολιτών όχι τόσο στο πλευρό του αρχηγού, όσο στην ανάγκη να «φύγει» η υπάρχουσα κυβέρνηση.
Ο χορός των προεκλογικών διακηρύξεων, άνοιξε. Και το χθες συγκρούεται με το σήμερα, με το βλέμμα στο αύριο. Αριστερά, δεξιά ή και αλλοπρόσαλλα.
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου