Εντάξει με τους βλαχοδήμαρχους κύριε Τσίπρα -Προσέξτε, όμως και τα βλαχοχρίσματα

Άρθρο της Στέλλας Παπαμιχαηλ - Δημοσιογράφος - Φιλόλογος Το μεγαλύτερο σφάλμα των κομμάτων και των εκπροσώπων τους, ακόμη την ύστατη αυτή ώρα που η ελληνική κοινωνία έχει πιάσει πάτο,δυστυχώς παραμένει η υποκρισία… Οι αρχηγοί τους και οι συν αυτοίς εξακολουθούν να μιλούν και να συμπεριφέρονται σαν να έχουν προκύψει από παρθενογένεση… Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ εφάρμοσαν αυτή την τακτική και τα προηγούμενα χρόνια, ωστόσο επειδή διαδέχονταν στην εξουσία το ένα κόμμα το άλλο, ήταν ευκολότερο για τους πολίτες να διακρίνουν τις αντιφάσεις στις οποίες έπεφταν και να τα « τιμωρήσουν» στην κάλπη, την πρώτη στις εκλογές του 2009 και το δεύτερο στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση του περασμένου Μαΐου, καταβαραθρώνοντας τα πολύ υψηλά ποσοστά του… Τι γίνεται, όμως, με τα κόμματα της Αριστεράς ή της Κεντροαριστεράς, που εδώ και λίγο καιρό έχει γίνει πολύφερνη νύφη και για την οποία οι μνηστήρες επανένωσης της καθημερινά αυξάνονται; Είναι γεγονός ότι η Αριστερά δεν έχει κυβερνήσει αυτόν τον τόπο, με την στενή έννοια της ανάληψης της εξουσίας, οπότε είναι πιο εύκολο για τους εκπροσώπους της να ασκούν κριτική και να ακούγονται στα αυτιά των ψηφοφόρων πειστικότεροι από τους άλλους…. Στο πλαίσιο αυτής της κριτικής, αίσθηση προκάλεσε η φράση του Αλέξη Τσίπρα για «φθαρμένους βλαχοδήμαρχους» που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ, και που –όπως ξεκαθάρισε- το κόμμα του δεν πρόκειται να στηρίξει. Πέραν του ότι ο χαρακτηρισμός γενικεύει απλουστευτικά και απαξιώνει συλλήβδην έναν θεσμό, παράλληλα υποτιμά και τους δυνητικά ψηφοφόρους του, γιατί αυτοί οι άνθρωποι από κάποιους εξλέγησαν. Οι πελατειακές σχέσεις μπορεί να έπαιξαν, και σε αυτή την περίπτωση, καθοριστικό ρόλο το ίδιο όμως μπορεί να ισχύει και για τους εκπροσώπους της κεντρικής πολιτικής σκηνής, δηλαδή τους βουλευτές. Γιατί σε αυτή τη δεξαμενή του «βλαχομπαρόκ» να εντάξουμε μόνο τους δημάρχους; Το κρισιμότερο, ωστόσο, που συνιστά υποκριτική στάση και για τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι σε ουκ ολίγες περιπτώσεις, κάποιοι από τους πράσινους υποψήφιους δημάρχους ή νομάρχες του παρελθόντος στηρίχθηκαν και υποστηρίχθηκαν στις αυτοδιοικητικές εκλογές από τον ΣΥΝ παλαιότερα ή ακόμη και από τον ΣΥΡΙΖΑ προσφάτως, δηλαδή το 2010. Ανατρέχοντας στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2006, το φλέρτ του ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ στις τοπικές εκλογές ήταν ακόμη πιο έντονο με πολλά κοινά ψηφοδέλτια… Αν, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να θέσει μια διαχωριστική γραμμή με πρόσωπα που μέχρι πρότινος έπαιρναν τα ηνία των δήμων εξαντλώντας τις δραστηριότητες τους σε χειραψίες, δελτία τύπου, φωτογραφίες και εναγκαλισμούς με πολιτικούς και άλλα επικοινωνιακά τερτίπια ή διασπάθιζαν το πολιτικό χρήμα για φανφάρες και δεξιώσεις έκανε πολύ καλά που την έβαλε… Αν,όμως, προετοιμάζει την πυροδότηση προεκλογικού κλίματος ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών με μπλε, πράσινους, κόκκινους και ροζ υποψηφίους να τσακώνονται για μικροκομματικούς λόγους , οι τοπικές κοινωνίες δεν θα το αντέξουν, διότι έχουν πολλά προβλήματα καθημερινότητας να λύσουν που δεν θα το αντέξουν. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει ανάγκη από ανεξάρτητες αυτοδιοικητικές προσωπικότητες χωρίς χρίσματα και κομματικές δεσμεύσεις, με τολμηρές φωνές και ανεξάρτητες απόψεις για να στηρίξουν τις καθημαγμένες τοπικές κοινωνίες που πλήττονται από την κρίση. Εξάλλου, τα κονδύλια για την Αυτοδιοίκηση έχουν περικοπεί σε τέτοιο βαθμό, ελέω τρόικας, που κατά πάσα πιθανότητα κανένας «βλαχοδήμαρχος» δεν θα θελήσει να αναλάβει το κόστος μιας χρηστής διαχείρισης προς όφελος των δημοτών γιατί δεν θα έχει άλλη επιλογή… Έτσι, λοιπόν, εκτός από «βλαχοδήμαρχους» καλό θα ήταν να μην υπάρξουν και «βλαχοχρίσματα» εκατέρωθεν….