ΧΑΜΕΝΗ Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Της Στέλλας Παπαμιχαήλ,
Δημοσιογράφου- Φιλολόγου

Στις δημοτικές εκλογές του 1986, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έχασε για πρώτη φορά τους τρεις μεγάλους δήμους της χώρας, Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, είχε δηλώσει πανηγυρικά ότι «κέρδισε η αυτοδιοίκηση» και πως «έλαβε το μήνυμα».

24 χρόνια μετά, οι δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου θα μείνουν στην ιστορία γιατί διεξήχθησαν κάτω από ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό τοπίο, με σημαία μια νέα μεταρρύθμιση του διοικητικού χάρτη αλλά και το « μάτι» της τρόικας να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις.

Τελικά ποιος είναι ο κερδισμένος και ποιος ο χαμένος των εκλογών;

Το ερώτημα έχει τόσες απαντήσεις όσοι και οι συμμετέχοντες στην εκλογική διαδικασία και η ανάγνωση διαφέρει κάθε φορά ανάλογα με τον αναγνώστη… Αν και εκ των αριθμών, είναι αναμφισβήτητο ότι μεταξύ όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων, μόνον το ΚΚΕ καταγράφει άνοδο, τόσο ποσοστιαία, όσο και πραγματική, δηλαδή σε ψήφους.

Παρότι το μήνυμα της κάλπης την πρώτη Κυριακή ήταν αρκετά συγκεχυμένο, λόγω της απειλής περί πρόωρων εκλογών, ο θεωρητικά « αυτοδιοίκητος χαρακτήρας» των εκλογών του δεύτερου γύρου μας επιτρέπει να βγάλουμε πιο ξεκάθαρα συμπεράσματα για τις τάσεις του εκλογικού σώματος και τις μετέπειτα συμπεριφορές.

Η διαρκώς αυξανούμενη τάση αποχής εδραιώνεται ως ιδεολογικά και πολιτικά νομιμοποιημένη επιλογή εκλογικής πρακτικής, προσομοιάζοντας τα ποσοστά της με εκείνα των ευρωεκλογών, με ταυτόχρονη αποδυνάμωση του κομματικού συστήματος και απαξίωση της ίδιας της διαδικασίας. Έτσι, οι φετινές εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση παραπέμπουν ευθέως σε εκλογές δεύτερης τάξης, με μειωμένο ενδιαφέρον, αναδίδοντας
«άρωμα ευρωεκλογών» .

Επιπρόσθετα, η μεταρρύθμιση του Καλλικράτη, δεν πέρασε ποτέ ως μια πρόταση επιδοκιμασίας η αποδοκιμασίας στην συνείδηση των ψηφοφόρων, ενώ και η ίδια η κυβέρνηση, που εισήγαγε την μεταρρύθμιση δεν έδωσε καμία μάχη γύρω από αυτήν για να κερδίσει τις εντυπώσεις. Τα μέσα ενημέρωσης βρήκαν πολύ πιο «πιασάρικη» την αντιπαράθεση μεταξύ μνημονιακών και αντι-μνημονιακών, ενώ και οι ίδιοι οι υποψήφιοι για τις θέσεις των δημάρχων και των περιφερειαρχών προέταξαν στα διάφορα τηλεοπτικά debate αποκλειστικά αυτή την διαφοροποίηση, ανάλογα πάντα με την γραμμή της παράταξης που τους υποστήριζε.

Έτσι, μια ουσιαστική συζήτηση για την πόλη, το περιβάλλον, την καθαριότητα, το πράσινο, τα βουλωμένα φρεάτια που περιμένουν χρόνια έναν αρμόδιο φορέα για να τα
«ξεβουλώσει», το κυκλοφοριακό, οι συγκοινωνίες, οι δρόμοι και τόσα άλλα προβλήματα της καθημερινότητας δεν αναδείχθηκε ποτέ κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Αλλά και οι όποιες διαμάχες σε τοπικό επίπεδο, όπως για την συνένωση διαφωνούντων δήμων, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα και πολλές φορές θεωρήθηκαν γραφικές.

Σε αυτό το κλίμα, δεν είναι καθόλου τυχαία και η δήλωση του εμπειρότατου αυτοδιοικητικού στελέχους νυν βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Πάρι Κουκουλόπουλου, επι χρόνια προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων, ο οποίος μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό μίλησε για μια μάχη ( του Καλλικράτη) που χάθηκε δίχως ποτέ να δοθεί……