Ούτε ιερό, ούτε όσιο… Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Με δέκα χιλιάδες θύματα, με χίλιους διασωληνωμένους και καθημερινά εκατοντάδες κρούσματα θετικά στον κορωνοϊό, ούτε ιερό, ούτε όσιο, έχουν οι δεκάδες επικίνδυνες συγκεντρώσεις στις πλατείες των μεγάλων πόλεων και οι υποστηρικτές του «Πάσχα στο χωριό».

 

Σε μια περίοδο που αυξάνεται ο αριθμός των εμβολιασμών, έχει αναγγελθεί το άνοιγμα του τουρισμού, η άρση των περιοριστικών μέτρων αναμένεται, ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ασπάζεται τη φιλοσοφία «κάνε ότι σου γουστάρει», αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στις ζωές των άλλων και δημιουργώντας πραγματικά «βραχυκύκλωμα» στο άνοιγμα του τουρισμού, πηγή επιβίωσης χιλιάδων εργαζομένων.

 

Ούτε ιερό, ούτε όσιο, έχουν από την άλλη πλευρά όσα πολιτικά κόμματα στηρίζουν τις συγκεντρώσεις των μεγάλων ομάδων στις πλατείες, για λόγους καθαρά αντιπολιτευτικούς, περιμένοντας την κυβερνητική πανωλεθρία, αν και γνωρίζουν ότι σκάβουν το λάκκο τους!

 

Όταν βλέπετε ότι στις δημοσκοπήσεις, όλα τα πολιτικά κόμματα να υποχωρούν, άλλο λίγο, άλλο πολύ, και αυξάνεται η αδιευκρίνιστη ψήφος, τότε είναι αναμενόμενη μια αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Οι πολίτες αναζητούν μια νέα γενιά πολιτικών, που θα δημιουργεί χωρίς να φωνασκεί, που θα διεκδικεί την εξουσία όχι για να την οικειοποιηθεί αλλά για να την μοιράσει και που δεν θα «χτίσει» πάνω σε χαλάσματα, που η ίδια επεδίωξε να συμβούν.

 

Ούτε ιερό, ούτε όσιο, έχουν όσοι υποχρεώνουν σε άυπνες και εξαντλητικές νύχτες, νοικοκυραίους γείτονες σε ανοιχτές πλατείες, όπου γίνονται τα αυτοσχέδια πάρτι. Τα πολιτικά χάδια, από την αντιπολίτευση για δήθεν κουρασμένη νεολαία, ισοδυναμούν με κάλυψη αρκετών ΜΕΘ, μετά από λίγες μέρες.

 

Ούτε ιερό, ούτε όσιο, έχουν όσοι από τους «αρνητές» της μάσκας και των μέτρων υγιεινής προστασίας, δείχνοντας την ασέβεια τους σε όσους προσπαθούν μέρα – νύχτα, στα νοσοκομεία να γλιτώσουν από βέβαιο θάνατο, συνανθρώπους μας. Καλά θα ήταν να κάνουν  μια επίσκεψη σε έναν θάλαμο Μ.Ε.Θ. κορωνοϊού και τότε θα δούνε «τι εστί βερίκοκο»!

 

Ούτε ιερό, ούτε όσιο, έχουν όσοι έχουν τη «βιτριολική» αντίληψη ότι αμέσως μετά από μια εκλογική αποτυχία, ο εκάστοτε αρχηγός απειλείται από δεκάδες διαδόχους, με θετικό ή μη πρόσημο. 

Η σκυτάλη δίνεται πρώτα-πρώτα σε οικονομικούς παράγοντες, μιντιάρχες , στον κομματικό σωλήνα και στο τέλος στον λαό για να επικυρώσει!