Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Μπήκαμε για τα καλά σε μια μακρά προεκλογική περίοδο με άγνωστη την ημερομηνία των εκλογών. Μπορεί σε δύο μήνες, 4 μήνες ακόμη και 7 μήνες.

Είναι μια μεγάλη χρονικά προεκλογική περίοδος και σίγουρα θα βαρεθούμε να βλέπουμε καθημερινά να εμφανίζονται γραφήματα για την πορεία των κομμάτων και τις απαιτήσεις των πολιτών σε δημοσκοπήσεις, μαζί με τις προσωπικές απόψεις των δημοσκόπων, που δεν προέρχονται φυσικά, από δημοσκοπήσεις!

Ακολουθούν συγκριτικοί πίνακες, και προβλέψεις για την πρώτη θέση, τα σενάρια συνεργασιών και οι διαβεβαιώσεις ότι ο μεγάλος χρόνος της προεκλογικής περιόδου είναι ό,τι χειρότερο για την οικονομία, τις επιχειρήσεις, τη χώρα.

Οι παρουσιάσεις γίνονται από τους παρουσιαστές των τηλεοράσεων και ακολουθούν οι σχολιαστές, δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι κομμάτων και διάφοροι παρατρεχάμενοι που ενώ η γνώμη τους είναι αδιάφορη, απλά τη λένε!

Απορίας άξιον είναι, η πάντα μόνιμη διαπίστωση ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν κερδίζει από τα ποσοστά που χάνει η κυβέρνηση λόγω της δυσαρέσκειας των πολιτών. Και αυτό γίνεται δείχνοντας ακόμη και μια μικρή δόση λύπησης, από τους παρουσιαστές.

Φυσικά κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως θα διαμορφωθεί το εκλογικό τοπίο στη διάρκεια του χειμώνα, λόγω της συνεχιζόμενης ακρίβειας στην αγορά και στην ενέργεια. Μπορεί να παραμείνουν όπως έχουν σήμερα τα ποσοστά των κομμάτων, μπορεί να μιλάμε και για εκλογές ντέρμπι με ανεξέλεγκτες εξελίξεις.

Πολλές φορές, απρόοπτα γεγονότα ανατρέπουν τις όποιες προβλέψεις και τον κάθε λεπτομερή σχεδιασμό. Αλλά ποιος μπορεί να ξεγράψει το απρόοπτο.

Κόμματα – κάστρα με τεράστια εκλογικά ποσοστά κατέρρευσαν με πάταγο και αλλά είχαν απρόσμενα ποσοστά ανόδου.

Ακόμη και στο φετινό Μουντιάλ, ισχυρές ποδοσφαιρικές ομάδες, λόγω αλαζονείας, επιπολαιότητας και αδιαφορίας, οδηγήθηκαν σε ταπεινωτικές ήττες από ομάδες που στο "στοίχημα" παίζονταν με μεγάλες αποδόσεις!

Είναι γνωστή η φράση του Χαρίλαου Τρικούπη όταν έχασε τη βουλευτική έδρα από έναν άσημο πολιτευτή ή φράση «Ανθ’ ημών Γουλιμής»!

Η κραυγαλέα αναποτελεσματικότητα, οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, τα λάθη της τελευταίας στιγμής ανατρέπουν προβλέψεις, εκτιμήσεις και γραφήματα δημοσκοπήσεων. Αυτά για το κυβερνών κόμμα, που έρχεται πρώτο στις δημοσκοπικές έρευνες. Δεν θα πρέπει να εφησυχάζει ακόμη κι όταν χάνει κάθε τόσο μόνο μισή μονάδα.

Όσο για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν καρπώνεται  από τη δυσαρέσκεια των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση, θα πρέπει οι υπεύθυνοι να ξαναδούν την στρατηγική πάνω στην οποία κινούνται. Θέλουν τη θετική ψήφο η αρκούνται στη αρνητική για την Κυβέρνηση.

Η ανεύθυνη και μη εποικοδομητική κριτική, τα άσφαιρα πυρά, οι λεκτικοί μύδροι, οι αφορισμοί από στελέχη, οι ανούσιες παρεμβάσεις και το άνευρο αφήγημα τους, αφήνουν αδιάφορη την κοινωνία.

Οι συνταγές του παρελθόντος είναι ξεπερασμένες. Οι πολίτες θέλουν νέες προτάσεις, νέες ιδέες και επίλυση των καθημερινών προβλημάτων τους.

Απορρίπτουν διχαστικά διλήμματα, στείρους διαξιφισμούς και τεχνικές εντάσεις. Τα πολιτικά κόμματα, δεν θα πρέπει να επαναπαύονται στα δημοσκοπικά ποσοστά της "σήμερον". Μόνο στην κάλπη θα δούμε τα τελικά ποσοστά. Έχει ο καιρός γυρίσματα και πολλές ανηφοροκατηφόρες!

Άλλωστε, είναι γνωστό ότι στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό!

 

7 Συμβουλές για να αντιμετωπίσετε ένα σκάνδαλο! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ-Επικοινωνιολόγου

 

Σε μια κουταλιά νερό πνίγονται πολλές φορές διασημότητες της πολιτικής, της οικονομίας 

και του life style όταν τα ΜΜΕ παραδοσιακά και social προβούν σε αποκαλύψεις  για κάθε είδους σκάνδαλα, γκάφες, η χτυπήματα κάτω από τη μέση. 

Πανικός αντί ψυχραιμίας επικρατεί μόλις "σκάσει" ένα σκάνδαλο,  ανεξαρτήτως μεγέθους και είδους.

 

Πριν από μια δεκαετία, ένα άρθρο μου με τίτλο «Πώς να αντιμετωπίσετε ένα ροζ σκάνδαλο», είχε αρκετά μεγάλη απήχηση σε επιρρεπείς στην απιστία άνδρες και γυναίκες, 

από όλους τους χώρους της κοινωνίας. Ακόμη, ζητιέται από πολλούς για να διαβαστεί. Διαθέσιμο το άρθρο, σε όποιον το θέλει!

Φυσικά δεν είναι όλα τα σκάνδαλα ίδια. 

Μια  αποκάλυψη ερωτικής περιπέτειας ενός πολιτικού προσώπου, δεν συγκρίνεται με ένα οικονομικό σκάνδαλο όπως η διασπάθιση δημόσιου χρήματος, η σύλληψη με τη "γίδα" στην πλάτη και άλλα. Ιστορίες με ερωτικά και οικονομικά σκάνδαλα, έχουν «διακοσμήσει» 

τις σελίδες αρκετών μέσων, με γαργαλιστικές αφηγήσεις των πρωταγωνιστών.

 

Στην σύγχρονη εποχή μας, ένα σκάνδαλο είναι πολύ δύσκολο να αποφύγει  τα φώτα της δημοσιότητας.  Τα social media καιροφυλακτούν να κάνουν την "τρίχα τριχιά," και  σαν πανίσχυροι αναμεταδότες ,να πολλαπλασιάσουν την ισχύ του μηνύματος, που τα παραδοσιακά ΜΜΕ παρουσίασαν. Λάσπη, χυδαιότητες και εκφράσεις που δεν κοσμούν 

κανένα επίπεδο δημόσιου διαλόγου, ακολουθούν τη δημοσιοποίηση του σκανδάλου. 

Οι πολίτες περιμένουν από τον θύτη να ζητήσει πρώτα από όλα συγνώμη από τα θύματα για τα λάθη ή τις ολιγωρίες του ή τις απρέπειες του. 

Ας δούμε τα 7 βήματα αντιμετώπισης ενός σκανδάλου..

 

Το πρώτο βήμα, όταν εμφανίζεται ένα σκάνδαλο είναι να εντοπιστεί ποιος έδωσε τη σχετική πληροφορία, ποιος προσπαθεί να κάνει τη ζημιά, αν είναι πολιτικοί αντίπαλοι ή 

αν κάποιος προσπαθεί να σας εκβιάσει και ανάλογα θα σχεδιάσετε τη στρατηγική σας!

 

Το δεύτερο βήμα είναι να μάθετε τι ακριβώς είναι γνωστό για την υπόθεση.  Μια απλή νύξη, δεν σημαίνει ότι είναι γνωστές όλες οι λεπτομέρειες.  Αν όσα έχουν κυκλοφορήσει ως σκάνδαλο δεν είναι αληθή, τότε αναλαμβάνουν οι νομικοί σύμβουλοι. Αν δεν υπάρχει κάτι άλλο, πίσω από την "προειδοποίηση", τότε βγείτε δυναμικά μπροστά.

 

Τρίτο βήμα αν η υπόθεση είναι πραγματική, τότε έχετε να πάρετε μια σοβαρή απόφαση, 

για να κλείσετε το θέμα. Να παραιτηθείτε, να ομολογήσετε την ενοχή σας. Αν παραιτηθείτε αμέσως, είναι πολύ πιθανόν να κερδίσετε τη συμπάθεια πολλών  πολιτών. Αν καθυστερήσετε, και η ανάκαμψη σας θα καθυστερήσει και τα νεύρα είναι κακός σύμβουλος ενεργειών. Ίσως ,με τις δηλώσεις σας, να κάνετε χειρότερα τα πράγματα.

 

Τέταρτο βήμα. Αν αποφασίσετε να παλέψετε την υπόθεση, το κλειδί είναι να αναλάβετε προσωπικά τον ρόλο της ενημέρωσης ώστε οι πολίτες να μάθουν τα πραγματικά γεγονότα από εσάς, από πρώτο χέρι, όλες τις λεπτομέρειες και όχι από τα ΜΜΕ.

 

Πέμπτο βήμα. Χρειάζεστε συμμάχους. Σημαντικό ρόλο θα παίξουν κατ’ αρχήν τα συγγενικά σας πρόσωπα, στενοί φίλοι και πρόσωπα από τον κοινωνικό σας περίγυρο με σαφή στάση υπέρ σας.

 

Έκτο βήμα. Χρειάζεστε έναν καλό δικηγόρο, όταν το θέμα έχει και ποινικές προεκτάσεις. Φυσικά, θα μιλάει μόνο αυτός για την υπόθεση σας, γιατί εσείς μπορεί να υποπέσετε σε πολλά λεκτικά ατοπήματα.

 

Έβδομο βήμα. Μην επιχειρήσετε να συγκαλύψετε το θέμα. Είναι πολύ επικίνδυνο. Μπορεί η προσπάθεια συγκάλυψης να φέρει χειρότερα αποτελέσματα, ειδικά όταν αποκαλυφθεί ότι περιφρονείτε θεσμούς, που υποτίθεται ότι υπηρετείτε.

 

Στη ζωή τίποτα δεν είναι εξασφαλισμένο, ότι θα πάει όπως το θέλουμε. Η καριέρα σας, η υπόληψη σας κινδυνεύουν κάθε στιγμή. Μείνετε συγκεντρωμένοι στο στόχο σας, αντιμετωπίστε το πρόβλημα με ψυχραιμία και αποτελεσματικά. Γυρίστε το παιχνίδι, με κατάλληλους χειρισμούς. Μπορείτε, αρκεί να κρατήσετε τη ψυχραιμία σας!

Ο χρόνος, γίνεται σφουγγάρι και τα "σβήνει" όλα τις περισσότερες φορές!

 

Πως ο πιο “cool” Δήμαρχος της Αμερικής εξελέγη Γερουσιαστής! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ-Επικοινωνιολόγου

Η  New York Times, τον ανακήρυξε το 2009 σαν τον πιο cool Δήμαρχο. 

Πριν από λίγες ημέρες, στις ενδιάμεσες εκλογές, εξελέγη  Γερουσιαστής. 

Κυκλοφορεί με τα μαζικά μέσα μεταφοράς, ντύνεται καθημερινά casual αλλά και στις επίσημες εκδηλώσεις,  έχει "κτυπήσει" τατουάζ σε ορατό το σημείο του σώματός του και έχει υπηρετήσει στο δημαρχιακό αξίωμα για 14 χρόνια. Ζει σε μία παλιά αποθήκη, έχοντας αρνηθεί την επίσημη κατοικία που του είχε προσφερθεί,  μία πολυτελή έπαυλη. Παραχώρησε δε τη χρήση της πισίνας, στους πολίτες!

Εμφανίζεται σπάνια σε τηλεοπτικά κανάλια και αποφεύγει τις περιττές δηλώσεις και εμφανίσεις.

Κατά τη διάρκεια  της θητείας του ως Δήμαρχος άφησε ένα τεράστιο αποτύπωμα έργου. Από κοινοτικά κέντρα, δωρεάν κατοικίες σε δημότες, προγράμματα εξειδικευμένης εκπαίδευσης για νέους, ανάπτυξη βιολογικών αγροτικών μονάδων ενώ παράλληλα πρωτοστάτησε σε πολλές καινοτόμες δράσεις Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου του.

Θεωρείται προοδευτικός πολιτικός και ανήκει στην πολιτική ομάδα του σοσιαλιστή Μπέρνι Σάντερς. Έχει κάνει ακόμη και φυλακή, λόγω διαμαρτυρίας του, για το κλείσιμο νοσοκομείου. Κέρδισε το μεγάλο ενδιαφέρον των πολιτών όταν υλοποίησε την υπόσχεσή του ότι θα έκανε τατουάζ, την ημερομηνία  των παιδιών που είχαν δολοφονηθεί στο Δήμο του. Κόντρα στις δημοσκοπήσεις, που τον έφερναν πολύ πίσω, κέρδισε τον αντίπαλό του, διάσημο Τηλε-γιατρό Doctor Oz, με πολύ μεγάλο κονδύλι προβολής και παρά το γεγονός ότι έπαθε εγκεφαλικό  πριν λίγο το χρίσμα των δημοκρατικών. Το όνομά του είναι Τζον Φέτερμαν και είναι σήμερα Γερουσιαστής στην  πολιτεία Πενσυλβάνια

Σύμφωνα με έρευνα που είχε γίνει στη πολιτεία, στην οποία εξελέγη Γερουσιαστής δεν ήταν σε σημαντικό ποσοστό "αναγνωρίσιμος" από τους πολίτες, είχε όμως μεγάλα ποσοστά στην εικόνα αναγνωρισμένου πολιτικού, σε διαχειριστική επάρκεια και αποτελεσματικότητα έργου, σε όσους τον γνώριζαν.

Επικοινωνιολόγοι και πολιτικοί αναλυτές, συμφωνούν με την εκτίμηση ότι μόνο η αναγνωρισιμότητα ενός πολιτικού προσώπου, χωρίς καμία αξιόλογη και διακριτική επιλογή, δεν συνιστά από μόνη της, εγγύηση για την όποια εκλογική επιτυχία, Στη σημερινή εποχή, ο πολίτης- ψηφοφόρος, έπαψε να συγχέει τους "αναγνωρίσιμους" πολιτικούς από τους αναγνωρισμένους,  για την ανάδειξη των πολιτικών ταγών του.

Φυσικά, ο ευτελισμός των κριτηρίων εισόδου στα ψηφοδέλτια των κομμάτων, ξεκινάει από τα μοναδικά κριτήρια επιλογής, όπως "πόσο αναγνωρίσιμος είναι", "πόσους ψήφους φέρνει" και ποιος μεγαλοπαράγοντας "στηρίζει" τον κάθε υποψήφιο. Μία επιλογή που έχει αποδειχθεί ότι είναι και στρεβλή και αναξιοκρατική.

Είναι γνωστό από το παρελθόν, το γραφικό φαινόμενο υποψηφίου Βουλευτή, πού γύριζε από κηδεία σε κηδεία, για να αυξήσει την αναγνωρισιμότητά του, μία ιδιόμορφη σταυροθηρία, που οδηγεί στη γελοιοποίηση του πολιτικού προσώπου. Το φαινόμενο αυτό επαναλαμβάνεται και στις ημέρες μας, μέσα από τη συχνή και άνευ ουσίας, εμφάνιση των πολιτικών μας στα ΜΜΕ. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί πολλές φορές, μπορεί να φέρνει την πολυπόθητη αναγνωρισιμότητα αλλά και να έχει αρνητικές συνέπειες για ένα πολιτικό πρόσωπο, στην εικόνα του. Η μεγάλη "αναγνωρισιμότητα" ενός πολιτικού τον βοηθάει έναντι των "αγνώστων" αντιπάλων του αλλά δεν είναι και το μοναδικό κριτήριο επιλογής ψήφου των πολιτών. Η θετική ψήφο, στη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, προϋποθέτει αποδοχή και εκτίμηση της προσωπικότητάς, του έργου και της προσφοράς του πολιτικού, πρώτιστα στον επαγγελματικό του στίβο και στη συνέχεια στο δημόσιο βίο του. Να το έχουν υπόψη τους ιδιαίτερα οι νέοι υποψήφιοι οι οποίοι διαθέτουν τα προσόντα να  υπηρετήσουν επάξια τον τόπο και να μην αποθαρρύνονται από την έλλειψη υψηλής αναγνωρισιμότητας.

 

Το πολιτικό επίπεδο, δείκτης του πολιτισμού μιας χώρας. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση, γίνεται κοινός τόπος η διαπίστωση ότι «αυτή η Βουλή είναι η χειρότερη όλων των εποχών» και ότι «το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού είναι κάτω του μετρίου». Για να είμαστε ειλικρινείς, σε όλο τον κόσμο, στις πιο ανεπτυγμένες χώρες, το «πολιτικό επίπεδο» έχει πάθει καθίζηση. Όπως και η έννοια του «πολιτικού πολιτισμού» με την οποία και συνδέεται το «πολιτικό επίπεδο» μιας χώρας. Η άνοδος των άκρων στην πολιτική, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, η πανδημία, η ενεργειακή και οικονομική κρίση, θεωρούνται τα κύρια αίτια του σημερινού χαμηλού πολιτικού επιπέδου, λόγω της επιλογής πολιτικού στελεχιακού δυναμικού, από το "κάτω ράφι".

Ο νηφάλιος, ορθός πολιτικός λόγος, δεν πείθει και τη θέση του πήρε το μικρόβιο του λαϊκισμού με τον συχνά αγοραίο λόγο να έχει εξαπλωθεί και να έχει γίνει αποδεκτός από το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών.

Αποτέλεσμα, η ψήφος των πολιτών να είναι προϊόν, ενός εν βρασμώ θυμικού, με τα γνωστά αποτελέσματα την επόμενη ημέρα της κάλπης, όπου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Το αποκούμπι στα άκρα και στον λαϊκισμό, βλάπτουν σοβαρά το πολιτικό επίπεδο κάθε χώρας. Το βλέπουμε καθαρά, καθημερινά στις συζητήσεις, στα τηλεοπτικά στούντιο, στα προεκλογικά ντιμπέιτ, στον δημόσιο λόγο που καθοδηγεί και διαμορφώνει συνειδήσεις και νοοτροπίες πολιτών.

Η πρόσδεση στον ορθό λόγο, στις αξίες της δημοκρατίας και του πολιτικού πολιτισμού, είναι από τα πλέον δύσκολα ζητούμενα, αυτονόητα για άλλες εποχές.

Είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι αν συνεχίσουμε με αυτόν τον τρόπο, τότε θα βιώσουμε την πλήρη παρακμή της πολιτικής με ότι αυτό σημαίνει για το είδος του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, που θέλουμε.

Από τις ευθύνες για την ανίατη ασθένεια, του πολιτικού επιπέδου, δεν θα πρέπει να εξαιρεθούν και οι λεγόμενοι «στρατηγοί της νίκης», έμπειροι επικοινωνιολόγοι, πολιτικοί αναλυτές και στρατηγικοί σύμβουλοι προεκλογικών εκστρατειών. Οι επικοινωνιακές στρατηγικές που ακολουθούν, πολλές φορές είναι ζημιογόνες για το «πολιτικό επίπεδο». Αρκετές φορές ακολουθούν και επικοινωνιακές συμβουλές πανάρχαιων εποχών. Συμβουλές που ακόμη και σήμερα είναι επίκαιρες και αποτελεσματικές για όσους διαχειρίζονται τα κοινά.

Είναι γνωστό ότι ο πρώτος γνωστός επικοινωνιολόγος ήταν ο αδελφός του Ρωμαίου ρήτορα Μάρκου Κικέρωνα. Αυτός τον συμβούλευσε ότι οι ψήφοι κερδίζονται, κάνοντας εκδουλεύσεις, κοινώς ρουσφέτια, πουλώντας ελπίδα και κερδίζοντας συμπάθεια με τσάι ή καφέ. Ο ίδιος τον προέτρεψε να μάθει την τέχνη της κολακείας και της υποσχεσιολογίας. Να μην είναι αυθεντικός, αλλά χαμαιλέων, για να προσαρμόζεται αλλάζοντας έκφραση και λόγια, ανάλογα με την εκάστοτε περίπτωση. Βλέπετε σήμερα, να έχει αλλάξει κάτι;

Και τότε και τώρα, δεν υπάρχει κατάλληλο αντιβιοτικό για την πολιτική ίαση της κοινωνίας. Όσο για τους πολιτικούς αντιπάλους, συχνά υιοθετούνται στρατηγικές, με στόχο να εξαφανιστούν από το πολιτικό προσκήνιο ή και να «λερωθούν» ηθικά. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι όποιος δεν σέβεται τους ηθικούς περιορισμούς της πολιτικής επικοινωνίας, δεν μακροημερεύει στην πολιτική. Ας το έχουν υπόψη τους, οι υποψήφιοι των εθνικών και ιδιαίτερα των αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου κυριαρχούν, συνήθως, επικοινωνιακές στρατηγικές που θα "λερώσουν" και τη σελίδα του άρθρου, αν αναφερθούν.