«Σταυρώστε» μετά από σκέψη! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Μια φράση από μύθο του Αισώπου «ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη», χρησιμοποιείται για να δηλώσει ότι ένα μόνο στοιχείο δεν είναι αρκετό για να στοιχειοθετηθεί μια κατάσταση.

Για την άνοδο του επιπέδου του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας, δεν είναι αρκετοί οι εκλεγμένοι Βουλευτές Επικρατείας, από τα πολιτικά μας κόμματα.

Η Δημοκρατία προβλέπει το μεγαλύτερο ποσοστό των εκλεγμένων Βουλευτών στο Κοινοβούλιο να προέρχονται από την σταυροδοσία των πολιτών και όχι από τις λίστες Επικρατείας που καταρτίζουν τα πολιτικά κόμματα, με προσωπικότητες της τέχνης, του πολιτισμού και των επιχειρήσεων.

Το μεγάλο βάρος πέφτει στις πλάτες των πολιτών, που με την ψήφο τους, τον σταυρό προτίμησης, στέλνουν στα έδρανα του Κοινοβουλίου τους εκπροσώπους τους. Κι εδώ πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά ως πολίτες, ποιους θέλουμε να μας εκπροσωπήσουν και με ποια κριτήρια τους επιλέγουμε.

«Σταυρώνουμε» στα ψηφοδέλτια ανθρώπους με επάρκεια, όραμα, γνώση, αίσθηση καθήκοντος ή το μόνο κριτήριο επιλογής είναι η αναγνωρισιμότητα, με αποτέλεσμα να εκλέγονται σταρ των μίντια, τηλεπερσόνες, ηθοποιοί νέοι και ωραίοι, ποδοσφαιριστές και λαμπερά πρόσωπα του life style και της δημοσιογραφίας; Ποιος θα φροντίσει καλύτερα τις ανάγκες των πολιτών, ποιος θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας στο εξωτερικό;  Ποιος θα μας εκπροσωπήσει και θα διασφαλίσει περισσότερα έσοδα από τα ταμεία των Βρυξελλών; Ποιόν θέλουμε να βλέπουμε να μιλάει στα έδρανα της Βουλής και να μη θέλουμε να αλλάξουμε κανάλι; Μας αρκούν οι πεζοδρομιακές ύβρεις, οι φωνασκίες, οι ανούσιες αντιπαραθέσεις και τα άδεια έδρανα; Σκεφτόμαστε ποιους και γιατί τους ψηφίζουμε;

Υπεύθυνοι για τις λάθος επιλογές δεν είναι μόνο οι πολίτες. Είναι και τα πολικά κόμματα που επιλέγουν υποψήφιους με βάση τη δημοφιλία τους και τους ψήφους που θα φέρουν στην κάλπη. Το κύριο μέτρο της επιλογής ενός υποψήφιου για το ψηφοδέλτιο, είναι ο αριθμός των προσωπικών ψήφων που έχει. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού βρίσκεται στο ναδίρ από πλευράς ποιότητας. Και από ότι φαίνεται δεν είναι το φαινόμενο μοναδικό στο Ελληνικό κοινοβούλιο, αλλά και στην Ευρωβουλή, σύμφωνα με τα τελευταία γεγονότα. Επελέγησαν άνθρωποι με σταυρό, από το «κάτω ράφι» των υποψηφίων έχοντας παντελή άγνοια των μεγάλων γεωπολιτικών προκλήσεων, πολυσύνθετων διεθνών προβλημάτων και χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις ακόμη και της πιο αναγκαίας, της ξένης γλώσσας.

Στις επικείμενες εθνικές εκλογές, εντός ολίγων μηνών, καλά θα είναι να σκεφτούμε σοβαρά ποιους θα επιλέξουμε να μας εκπροσωπήσουν, γιατί οι απαιτήσεις της χώρας είναι μεγάλες και η διαχείριση τους δύσκολη. Προσωπική μου άποψη, η επαναφορά της λίστας για την Ευρωβουλή, για να μην ξαναγίνουμε πρωτοσέλιδα στον Διεθνή Τύπο.

 

Τα γεγονότα, τα γεγονότα, θα δείξουν τον νικητή των εκλογών. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

«Τα γεγονότα, τα γεγονότα αγαπητέ μου», είναι μια φράση που αποδίδεται στον Μακ Μίλαν, πολιτικό που διετέλεσε και Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για το τι φοβάται στις εκλογές.

Στην εποχή μας τα έκτακτα γεγονότα είναι πλέον  ρουτίνα. Ποιος περίμενε τον καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές.

Ποιος περίμενε να «σκάσουν» οι ειδήσεις όπως υποκλοπές, πλειστηριασμοί, κόκκινα δάνεια, ακρίβεια, διάφορα καλάθια νοικοκυριού και όλα αυτά σε λιγότερο από έναν χρόνο πριν από τη λήξη της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησης.

Τα προεκλογικά αφηγήματα των κομμάτων, αλλάζουν σαν τα πουκάμισα. Μέρα με τη μέρα. Και σίγουρα θα έχουμε και άλλες "φρέσκες" ειδήσεις που θα κυριαρχήσουν την προεκλογική περίοδο που ξεκίνησε πριν ακόμη γίνουν οι τελικές ανακοινώσεις για την ημερομηνία. Κανείς δεν ξέρει ποια και πόσα ακόμη γεγονότα θα δουν το φως της δημοσιότητας, πιθανόν και άκρως απρόβλεπτα γεγονότα, που θα δράσουν ως καταλύτης, στο αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών, διαψεύδοντας τις δημοσκοπικές προβλέψεις και σταθερές, των προηγούμενων τεσσάρων ετών.

Σε μια κοινωνία που κινδυνεύει να αποφορτιστεί εντελώς, λόγω των πολλαπλών κρίσεων, με διχαστικά και συνάμα απειλητικά φαινόμενα, τα γεγονότα θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, την τελευταία στιγμή της ψήφου, τροφοδοτώντας με πολιτική μισαλλοδοξία πολιτικούς και πολίτες.

Το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, που ψηφίστηκε από την σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, όταν ήταν κυβέρνηση, δίνει πολλές ευκαιρίες για μια προεκλογική περίοδο με «κραυγές» ανατριχίλας από κάποια νέα στελέχη των κομματικών ψηφοδελτίων, που έτσι πιστεύουν ότι θα ξεχωρίσουν.

Ύβρεις, αντεγκλήσεις, φωνασκίες και βρώμικα παιχνίδια μέσα από τα social media.

Ακούμε για επαναφορά της δημοκρατίας, με τον ήρεμο ή τον άγριο τρόπο. Διαβάζουμε για απειλές και καταδίκες των διεφθαρμένων πολιτικών και βλέπουμε ομιλίες, για εξέγερση που δεν θα είναι αναίμακτη ή για να κλείσουμε τις τηλεοράσεις γιατί θα φέρουν μεγάλη καταστροφή.

Και είμαστε ακόμη τρεις μήνες πριν από τις εκλογές. Φανταστείτε τι θα γίνει τις τελευταίες ημέρες, πριν στηθούν οι κάλπες, ή όταν έρθει η ώρα και μετρηθούν οι ψήφοι κι αν θα γίνει το αποτέλεσμα αποδεκτό.

Μπορεί μέσα στα τέσσερα χρόνια να έχουν συμβεί γεγονότα πρωτόγνωρα, αλλά να ωχριούν μπροστά στα γεγονότα που πιθανόν να συμβούν. Σε μια έντονη προεκλογική περίοδο, όπως αυτή που διάγουμε, αναμένονται πολλά και ενδιαφέροντα γεγονότα που θα επηρεάσουν το εκλογική αποτέλεσμα.

«Από το ποτήρι μέχρι τα χείλη πολλά γίνονται» σύμφωνα με μια αρχαία παροιμία από περιστατικό με δούλο του αργοναύτη Ανταίου. Πολλά απρόοπτα μπορεί να συμβούν μέχρι να τελειώσει κάτι. Οψόμεθα.

 

Αυτοδιοικητικές εκλογές. Τροφή για σκέψη. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, τον Οκτώβριο, θα προσπαθήσουμε να ιεραρχήσουμε, να διακρίνουμε, τα κριτήρια επιλογής ψήφου για την εκλογή των νέων αυτοδιοικητικών αρχόντων, πενταετούς θητείας και με βάση το νέο εκλογικό σύστημα, της ενισχυμένης αναλογικής και την εκλογή τους από την πρώτη Κυριακή με ποσοστό 43%.

Κι ας ξεκινήσουμε την αξιολόγηση των κριτηρίων, από το κατά πολλούς, περισσότερο δυνατό κριτήριο της κομματικής επιλογής. Το γνωστό μας κριτήριο του «χρίσματος», γύρω από το οποίο κάποτε «σφάζονταν» ποιος θα το πάρει. Σήμερα δίνεται μόνο σε δυο-τρεις περιπτώσεις μεγάλων Δήμων ενώ σε πολλές εκλογικές περιφέρειες, αποτελεί «ασήκωτο βαρίδι».

Στις νέες αυτοδιοικητικές εκλογές, αν συνεχιστεί ο σημερινός πολιτικά ασταθής και κατακερματισμένος συσχετισμός των κομματικών δυνάμεων και η αποϊδεολογικοποίηση των λεγομένων "απολιτίκ" ψηφοφόρων, ακόμα και η κατά περίπτωση κομματική «στήριξη», πιθανόν να έχει αρνητικό πρόσημο.

Το άλλοτε αποτελεσματικό κριτήριο της επανεκλογής αυτοδιοικητικών αρχόντων, βάσει της αποτελεσματικότητας και συνέπειας προεκλογικών υποσχέσεων και έργων, δεν είναι ισχυρό κριτήριο και για λόγους διετούς αποχής έργων, λόγω πανδημίας αλλά και της μείωσης των εσόδων από την κεντρική διοίκηση. Μοναδική σανίδα σωτηρίας τα έργα «βιτρίνας» και οι έκτακτες προσλήψεις, ένα χρόνο πριν από τις εκλογές.

Σε πολλές περιοχές η εμπιστοσύνη των πολιτών σε όσους κατέχουν την εξουσία είναι στο ναδίρ και η επανεκλογή θα είναι μια δύσκολη εξίσωση με πολλούς αγνώστους.

Τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών, που προηγούνται των αυτοδιοικητικών, είναι μια πραγματική «σπαζοκεφαλιά», για τον τρόπο επηρεασμού της εκλογής τοπικών αρχόντων, με κυριότερο άγνωστο την αποχή από τις κάλπες. Είναι οι πρώτες αυτοδιοικητικές εκλογές που δεν θα υπάρξει «μήνυμα» το βράδυ των αποτελεσμάτων στην όποια κυβέρνηση υπάρχει. Αποστολή "μηνύματος" θα υπάρξει μόνο την πρώτη Κυριακή των εθνικών εκλογών.

Για πολλούς φαίνεται ελκυστικό το πρόταγμα «ανεξάρτητος υποψήφιος», αλλά δυστυχώς έχει αποδειχθεί, ότι δεν αρκεί για την εκλογή.

Το κριτήριο της προσωπικότητας και του κύρους του υποψηφίου, σε συνδυασμό με την ομάδα των συμβούλων, το μελετημένο πρόγραμμα και το προεκλογικό αφήγημα, είναι τα πιο σημαντικά κριτήρια, που απαιτούν να γνωρίζουν οι πολίτες, για να δώσουν την ψήφο τους..

Ο ιδανικός αυτοδιοικητικό συνδυασμός πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη, να έχει όραμα και να βρίσκεται πάντα δίπλα στον πολίτη.

Στις παλαιότερες εποχές, η ανάδειξη των αυτοδιοικητικών αρχόντων, προέκυπτε από την κεντρική πολιτική σκηνή, σήμερα ο μηχανισμός αυτό πέρασε στα χέρια των ψηφοφόρων. Χρειάζεται έγκαιρη και σωστή προετοιμασία, ακολουθώντας της επιταγές του καιρού μας και τις συμβουλές των ειδικών της επικοινωνίας.

Αυτοδυναμία, συμπλήρωμα, ή προοδευτική συμμαχία; Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Το κλασικό τρίπτυχο της εκλογικής επιτυχίας για ένα πολιτικό πρόσωπο, είναι να έχει μια χαρισματική υποψηφιότητα, ισχυρή πολιτική και οικονομική στήριξη και ένα λαμπερό χαμόγελο, δίκην, μοντέλου οδοντόκρεμας. Το μόνο το οποίο θα προσέθετα είναι να έχει και τύχη. Γιατί χωρίς τύχη, τα πάντα ακυρώνονται. Τα ίδια ισχύουν και για ένα πολιτικό κόμμα.

Ζούμε σε μια εποχή πολλών και μεγάλων κρίσεων και σοβαρών απειλών, διεθνών και εθνικών. Ζούμε στην εποχή των αναγκών, για ασφάλεια και επιβίωση από την ενεργειακή κρίση, την ακρίβεια, μέχρι και την ανασφάλεια από την επιθετικότητα της γείτονος χώρας.

Προς το παρόν, η κοινωνία μας στέκεται όρθια και η οικονομία μας, παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις δυσμενείς διεθνείς εξελίξεις, παραμένει σταθερά δίπλα στις δοκιμαζόμενες οικονομικά ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες, χάρη στις παροχές, τα επιδόματα και τις άλλες οικονομικές διευκολύνσεις που δίνονται από τους έχοντες την εξουσία. Σύμφωνα με τις δηλώσεις ξένων ηγετών, η χώρα μας συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες, με την μεγαλύτερη οικονομική στήριξη, τα τελευταία χρόνια των κρίσεων, της επιδημίας και της ενεργειακής κρίσης, στους πολίτες της.

Απομένουν μόνο δύο με τρεις μήνες για να στηθούν οι κάλπες των εθνικών εκλογών.

Τα διλήμματα των πρωταγωνιστών μονομάχων, έχουν ήδη τεθεί. Ανανέωση της εμπιστοσύνης, κυβερνησιμότητα, σταθερότητα και ανάπτυξη από το κυβερνών κόμμα, εν ονόματι του έργου του και δημοκρατία ή εκτροπή από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λόγω των παρακολουθήσεων. Συνθήματα και διλήμματα που έχουν έντονα  προσωποποιηθεί, με ακραία πόλωση, τοξικότητα, καταστροφολογία, κίνδυνο κατάλυσης δημοκρατίας, επιστροφή στο "αμαρτωλό" παρελθόν, διχασμός και ασυνεννοησία.

Σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ευρήματα οι πολίτες ενδιαφέρονται περισσότερο για τα απλά, καθημερινά πράγματα και τα ορίζουν με σαφήνεια. Απαιτούν καθαρές απαντήσεις για τον τρόπο επιβίωσης τους, από την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση, την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας και τα  έντονα προβλήματα κλιματικής αλλαγής, προβλήματα που συγκλονίζουν συθέμελα την κοινωνία.

Δεν ενδιαφέρονται, στην πλειοψηφία τους, για την αυτοδυναμία το ενός ή για την προοδευτική διακυβέρνηση του άλλου. Αυτό απαντάνε οι πολίτες, στις δημοσκοπήσεις.

Απορρίπτουν την τυφλή πόλωση, τις κοκορομαχίες και τις εκάστοτε εργαλειοποιήσεις των κομμάτων με θέματα δικαιοσύνης,  πατριωτισμού, το καλάθι του νοικοκυριού, και για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, της πρώτης κατοικίας.

Ο ρεαλισμός των επιδομάτων και ο λαϊκισμός των άκρατων υποσχέσεων, αναμένεται να κυριαρχήσουν πιο έντονα στην προεκλογική περίοδο, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια σε νέα αδιέξοδα και εκλογικά και οικονομικά.

Μέσα σε αυτό το εκλογικό σκηνικό, οι πολίτες θα κληθούν να πληρώσουν και πάλι το μάρμαρο, αν οι επιλογές τους δεν είναι σαφείς και ξεκάθαρες.

Αυτοδυναμία, συμπλήρωμα, ή προοδευτική συμμαχία; Οψόμεθα!