Πόσο θα επηρεάσουν τα αποτελέσματα των Εθνικών εκλογών τις Αυτοδιοικητικές εκλογές. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου – Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)

Είναι μια από τις λίγες φορές που οι εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έπονται των Εθνικών εκλογών. Συνήθως προηγούνται και στέλνουν μηνύματα στις εθνικές εκλογές. Σας θυμίζω την φράση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου "το πήραμε το μήνυμα" μετά από ήττα σε αυτοδιοικητικές εκλογές και λίγο πριν τις εθνικές εκλογές».

Για να επανέλθουμε στα καθ’ ημάς, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας κέρδισε στις εκλογές της πρώτης Κυριακής με μια μεγάλη διαφορά είκοσι μονάδων με μια μεγαλειώδη και ιστορική για την παράταξη νίκη.

Στη δεύτερη κάλπη, δημοσκόποι και πολιτικοί αναλυτές «βλέπουν» αυτοδύναμη κυβέρνηση από τη Νέα Δημοκρατία, αν τα πράγματα  εξελιχθούν ομαλά, διαφορετικά  μπαίνουμε σε νέα εκλογική φάση.

Πόσο όμως μια τέτοια εξέλιξη, αυτοδυναμίας, θα επηρεάσει τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που θα γίνουν το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου, είναι το ζητούμενο.

Ποιοι υποψήφιοι αυτοδιοικητικοί άρχοντες θα ωφεληθούν και ποιοι θα χάσουν τον αγώνα από τα αποδυτήρια;

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών της πολιτικής επικοινωνίας αλλά και της κοινής λογικής όλων όσοι βλέπουν τις εκλογές χωρίς κομματικά γυαλιά και ψυχρά, τρεις είναι οι παράγοντες που θα επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Πρώτον. Με δεδομένη την απόφαση της Νέας Δημοκρατίας να μην δώσει τα γνωστά σε όλους «χρίσματα» αλλά «μυστικές» στηρίξεις υποψηφίων σε Δήμους, εξαιρούνται οι Περιφέρειες, οι θεωρούμενοι «εκλεκτοί» υποψήφιοι από τη Νέα Δημοκρατία θα έχουν ένα σημαντικό εκλογικό προβάδισμα για ευνόητους λόγους. Φυσικά, το σημαντικό αυτό εκλογικό προβάδισμα δεν σημαίνει και σίγουρη εκλογική νίκη για τον υποψήφιο. Απαιτούνται πολλά ακόμη.

Δεύτερον. Στις εθνικές εκλογές έχει επιβεβαιωθεί μια αντιπαλότητα, ένας "εμφύλιος", μια "κόντρα" μεταξύ των κομμάτων της κεντροαριστεράς. Η άλλοτε συνεργασία στις αυτοδιοικητικές εκλογές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται ότι θα συνεχιστεί. Η «κόντρα στην κόντρα» για τη δεύτερη θέση στις εθνικές εκλογές, δεν δίνει υψηλές πιθανότητες συνεργασίας στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Άλλωστε αρκετοί υποψήφιοι αυτοδιοικητικοί που θα κατέβουν με τις ευλογίες της Χαριλάου Τρικούπη, προβλέπουν περισσότερο στη συνεργασία με τους υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας, ιδιαίτερα τη Β’ Κυριακή. Όσο για τους «εκλεκτούς» υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ θα επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, η θεωρία του απροσδόκητου δηλαδή ότι οι μεγαλύτερες καταστροφές μας βρίσκουν απροετοίμαστους αν και έπρεπε να το περιμένουν το αποτέλεσμα.

Τρίτον. Η χάραξη της σωστής προεκλογικής στρατηγικής ενός υποψήφιου αυτοδιοικητικού συνδυασμού, μαζί με την προσωπικότητα του επικεφαλής, το πρόγραμμα, την ομάδα των υποψηφίων που θα παρουσιάσει και το αφήγημα με το οποίο θα ζητήσουν την ψήφο των πολιτών, είναι από τα βασικά κριτήρια επιλογής των πολιτών. Δεν αρκεί η κομματική προέλευση του υποψηφίου, όσο κι αν το κόμμα του είναι σε εκλογικά ποσοστά δυνατό. Απαιτούνται ακόμη, νέα, σύγχρονα εργαλεία του πολιτικού μάρκετινγκ και ελκυστικό αυτοδιοικητικό προϊόν. Απαιτείται και η σύγχρονη εκπαίδευση των υποψηφίων συμβούλων, στις νέες τεχνικές συλλογής ψήφων!

  

Η άμμος στην κλεψύδρα έφτασε στο τέλος της. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου- Επικοινωνιολόγος - Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης

Η προεκλογική περίοδος φτάνει στο τέλος της. Διανύουμε την τελευταία εβδομάδα πριν από την κάλπη και η άμμος στην κλεψύδρα τελειώνει. Αν θα ακολουθήσει και δεύτερη προεκλογική περίοδος θα το δείξει η κάλπη, κι αν θα επιβεβαιωθούν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων ή θα έχουμε κυβέρνηση αυτοδύναμη, πράγμα απίθανο, ή συνεργασίας ή ειδικού σκοπού. Αν βγαίνουν τα «κουκιά» ή λείπει η βούληση;

Κάνοντας ,έναν απολογισμό των μέχρι τώρα πεπραγμένων των πολιτικών κομμάτων, θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι είναι μια προεκλογική μάχη με έναν πρωταγωνιστή και αρκετούς δεύτερους ρόλους. Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, παρά τα λάθη και τις αντιξοότητες που της έχουν συμβεί, κρατάει τα σκήπτρα της πρωτιάς και ακολουθούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μακράν το τρίτο από το δεύτερο. Μια αντιπολίτευση, που στο σύνολο της είναι επιθετική, διχαστική και χωρίς όραμα και σχέδιο για την επόμενη ημέρα.

Στόχος της, ιδιαίτερα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η κατάκτηση της εξουσίας με οποιοδήποτε τρόπο. Από τη συνεργασία με το τρίτο σε κατάταξη πολιτικό κόμμα μέχρι την περίπτωση ψήφου ανοχής, από τα υπόλοιπα κόμματα του λεγόμενου προοδευτικού χώρου.

Δεν αξίζουν στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, τέτοιου είδους εκλογικά τερτίπια και σχεδιασμοί.

Τα όσα περίεργα και παράδοξα ακούσαμε στην άνευρη τηλεμαχία των πολιτικών αρχηγών, δεν μας έκαναν σοφούς, ούτε μας έδειξαν τον νικητή της Κυριακής. Μια από τα ίδια. Ότι λένε οι πολιτικοί αρχηγοί στις καθημερινές συγκεντρώσεις σε πλατείες και καφετέριες ακούσαμε και στην πολυαναμενόμενη τηλεμαχία. Όλα στο μίξερ, από την ακρίβεια, τις υποκλοπές, τα Τέμπη, μέχρι την «τερατογέννηση», τα πεπραγμένα της περιόδου 2015-2019 και την κοστολόγηση των προγραμμάτων. Δηλαδή κοστολόγηση των «θα»!

Απώτερος στόχος όλων των πολιτικών κομμάτων, την τελευταία εβδομάδα ,με σφοδρή επίθεση στην Κυβέρνηση, η συσπείρωση της σκληρής βάσης, ο επηρεασμό των αναποφάσιστων και η ψήφος των νέων, που όμως «περί άλλων τυρβάζουν».

Τα εκλογικά αφηγήματα, σταθερότητα για το κυβερνών κόμμα, θολό και με πολλά παράσιτα για την αξιωματική αντιπολίτευση λόγω πολλών συνθημάτων ανά περίπτωση.

Η αυτοδυναμία ,κύρια επιδίωξη για τον έναν, η αλλαγή της κυβέρνησης για τον άλλον, διψήφιο ποσοστό για τον τρίτο διεκδικητή του χώρου της κεντροαριστεράς, για να πάνε “σπίτι” τους οι άλλοι δύο!.

Φυσικά οι «καινούργιες» ημέρες που διαλαλούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην εκλογική διαδικασία, θα μοιάζουν απελπιστικά με τις “παλιές” την επόμενη μέρα. Η φυγή προς τα εμπρός και η περιβόητη δικαιοσύνη παντού, περιγράφουν ένα ευοίωνο μέλλον, αλλά οι πολίτες ζουν στο παρόν και θέλουν χειροπιαστές απαντήσεις βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους. Φοβούνται ότι τα δύσκολα δεν περάσανε ,απλώς σκεπάστηκαν κάτω από το χαλί, λόγω των εκλογών.

Αν οι πολιτικοί, τους “έπεισαν” με τα λεγόμενα τους, θα φανεί την Κυριακή. Διαφορετικά, καλό βόλι το καλοκαίρι!

 

Πολλά τα like, ελάχιστοι οι ψήφοι! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος– Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης .

Τα social media, για όσους τα εμπιστεύονται, είναι μια καλή διέξοδος και μια καλή και  άκρως οικονομική ευκαιρία ώστε οι υποψήφιοι να δείξουν την εξωστρέφεια τους, την επικοινωνιακή τους ικανότητα αλλά και στοιχεία πιο «ζεστά» του χαρακτήρα τους.

Από την άλλη, τριάντα μέρες προεκλογικού χρόνου, δεν είναι αρκετές για να δημιουργήσεις την απαιτούμενη «οικειότητα» μέσα στο χώρο των social media για αυτό και θα ευνοηθούν όσοι ήδη, από χρόνια, έστω μήνες, ήταν χρήστες και είχαν παρουσία σε αυτά τα μέσα. Από τους περισσότερους υποψήφιους η χρήση των social media γίνεται με λάθος τρόπο, με κυριότερο λόγο την άγνοια των υποψηφίων στη σωστή χρήση κατά την προεκλογική περίοδο.

Ανέθεσαν, οι περισσότεροι σε φίλους, γνωστούς και συγγενείς την ευθύνη της διαχείρισης τους με μια σελίδα τους στο fb ή λίγες αναφορές στο twitter. Ποστάρουνε συνεχώς πολυσέλιδα δελτία τύπου, τις επισκέψεις και τις εκδηλώσεις τους, με τον ίδιο τρόπο που θα τις διαφήμιζαν και μέσω των έντυπων Μέσων. Γεμίζουνε τους τοίχους του fb και tweets στο twitter ολημερίς αλλά περνάνε απαρατήρητοι. Κανένας δεν τους είπε ότι τα social media είναι «ζωντανά» media και έτσι θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν; Χρειάζονται ειδικές τεχνικές από ειδικούς της πολιτικής επικοινωνίας. Στην επόμενη προεκλογική περίοδο που μπορεί να μην  αργήσει, θα πρέπει να απευθυνθούν σε ειδικούς και όχι σε «κολλητούς». Πρέπει να κρατάνε «ζωντανή» τη σχέση με τον χρήστη του Η/Υ και να του «μιλάνε» προσωπικά. Δεν αρκούν μια σελίδα στο fb, ένα ατελές site και ολίγον twitter… για κους-κους. Με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται τα social media αποφέρουν στους υποψήφιους τα ελάχιστα ή και καθόλου. Απλά, μένουν με την ικανοποίηση ότι τα δοκίμασαν. Φιλοδοξούν να κερδίσουν ψήφους χωρίς να κουραστούν οι ίδιοι, χωρίς να τρέξουν και να ξοδέψουν αλλά όπως είπε και ο R.W. Emerson «χωρίς φιλοδοξία δεν αρχίζει τίποτα αλλά και τίποτα δεν τελειώνει μόνο μ’ αυτήν». Ακόμη δεν θα πρέπει να ξεχνάνε την πασίγνωστη φράση "το μέσον είναι το μήνυμα" του θεωρητικού της επικοινωνίας Μάρσαλ Μακ Λούαν που συνοψίζει την επιστημονική άποψη για την επίδραση των παραδοσιακών μέσων

στην εικόνα ενός πολιτικού. Η κρίση εμπιστοσύνης που μαστίζει το σύνολο του πολιτικού συστήματος χρειάζεται, πέραν των νέων μέσων και την εγκυρότητα και αξιοπιστία των παραδοσιακών μέσων όπως έντυπο τύπο, τηλεόραση και ραδιόφωνο. Και φυσικά την προσωπική επαφή που φέρνει σίγουρα ψήφους. Κάθε χειραψία και μια ψήφος έλεγαν οι παλιοί πολιτικοί! Μόνο με τα social media προεκλογική εκστρατεία, πολλά τα like, ελάχιστοι οι ψήφοι!

 

Η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία είναι υποχρέωση, όχι δικαίωμα! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ- Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης.

 Με γεωμετρική πρόοδο αυξάνεται τα τελευταία χρόνια η αποχή των πολιτών από τις κάλπες. Σε λίγο, σύμφωνα με τις έρευνες, μεγάλο ποσοστό από ψηφοφόρους, δεν θα πάνε να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Στις τελευταίες εθνικές εκλογές ξεπέρασε το 40% του συνόλου των ψηφοφόρων!

Άλλοι από πολιτική αδιαφορία, άλλοι από αποπολιτικοποίηση και αποστροφή από τα πολιτικά δρώμενα, και άλλοι για να πάνε για μπάνιο και ουζάκι, αδιαφορώντας αν, η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία είναι υποχρέωση όχι δικαίωμα!

Κυριακή κοντή γιορτή, για να μετρήσουμε το ποσοστό της αποχής. Θα δοθούν πολλές εξηγήσεις, την επόμενη μέρα για να αιτιολογήσουν τις συμπεριφορές που οδηγούν σε απολιτικοποίηση και αποχή. Όμως περισσότερο ενδιαφέρον θα έχει να εξεταστεί, εκτός από διάφορους εξωγενείς παράγοντες όπως καλοκαιρία και κόστος μετακίνησης, πόσο συμμετέχουν και τα πολιτικά κόμματα με τη συμπεριφορά τους, οδηγώντας τους πολίτες στην πολιτική αδιαφορία και αποχή από τις κάλπες και μετά να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την κατάσταση που τα ίδια δημιούργησαν. Το λάθος που γίνεται από πολιτικούς και εκλογικούς αναλυτές, είναι να αποδίδεται η αποχή σε νέκρωση ή απουσία κάθε πολιτικού αισθητηρίου των ψηφοφόρων και ιδιαίτερα των νέων. Το ότι κρύβει την ανάγκη αλλαγής των πραγμάτων πολιτικών και κοινωνικών, όλων όσων επιθυμούν τη διαφοροποίηση από την καταθλιπτική καθημερινότητα, λαμβάνονται υπόψη στις εξηγήσεις; Μάλλον  όχι!

Το ότι ζούμε στην εποχή της ολοκληρωτικής επικοινωνίας, με δυσδιάκριτα τα όρια της ψευδούς προπαγάνδας και των μεθόδων της που διαπλέκονται σε τέτοιο βαθμό που οι πολίτες δεν διακρίνουν εύκολα, αλλά που μετά από λίγο αποδεικνύεται το αναληθές, πόσο συμβάλλουν στην αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος;

Στις μέρες που θα ακολουθήσουν, μετά την Κυριακή των εκλογών, τα συναισθήματα των πολιτών θα είναι αντιφατικά. Κάποιοι θα είναι νικητές και τροπαιούχοι των βουλευτικών προνομίων και κάποιοι θα είναι ηττημένοι και αρκετοί θα περάσουν το κατώφλι του ταμείου ανεργίας!

Αντίθετα, οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για τη νίκη ή ήττα των πολιτικών. Τους ενδιαφέρει μόνο στο βαθμό που το αποτέλεσμα συνδέεται με τα πολύ συγκεκριμένα δικά τους συμφέροντα. Παρά το γεγονός ότι η μεγάλη δύναμη της αποχής, δημιουργεί ανασφάλεια, απογοήτευση και εκνευρισμό, στο πολιτικό σύστημα, οι ευμετάβλητες θέσεις που εκφράζουν τους υποχρεώνουν να φαίνονται αναξιόπιστοι στα μάτια των ψηφοφόρων τους.

Σήμερα η αποχή ποσοστού των νέων ψηφοφόρων , από τις κάλπες ως στρατηγική επιδίωξη πολιτικού κόμματος, είναι τραγικό λάθος. Εγκυμονεί κινδύνους πολιτικής επιβίωσης ολόκληρου του πολιτικού συστήματος και των πολιτικών προσώπων.

Τα πολιτικά κόμματα, στο σύνολο τους, θα πρέπει να πολεμήσουν, την αποχή των πολιτών από τις κάλπες, διαφορετικά δεν θα βρίσκουν πρόθυμο ακροατήριο.
Οι πολίτες θα πρέπει από τη δική τους πλευρά να στείλουν στη βουλή πρόσωπα που εγγυώνται ότι δεν θα μετατραπούν σε «πρόθυμους» και «χρήσιμους ηλίθιους» για να κρατήσουν τα προνόμια, ενώ παράλληλα απαξιώνουν την πολιτική.