Αν θα είστε Υποψήφιος Περιφερειάρχης, Δήμαρχος, Σύμβουλος, στις αυτοδιοικητικές εκλογές τον Μάϊο του 2019 και θέλετε να έχετε μια νικηφόρα προεκλογική εκστρατεία, τότε μας χρειάζεστε.

Είμαστε μια ομάδα έμπειρων και πολύ γνωστών επικοινωνιολόγων, πολιτικών αναλυτών, δημοσκόπων και αναλαμβάνουμε τη δική σας προεκλογική εκστρατεία.

Επικοινωνήστε μαζί μας για μια προσωπική συνάντηση με τον επικεφαλής της ομάδας “Think Politics” , επικοινωνιολόγο, κ.Θανάση Παπαμιχαήλ, στα τηλέφωνα 210-9246770, 210-9568066 ή μέσω email στα thanasis.papamichail@yahoo.gr , ananasa@otenet.gr .

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

·         Διαμόρφωση της δημόσιας εικόνας με βάση το έργο που έχει παραχθεί και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα εικόνας Δημάρχου μακράς πνοής.

·         Χάραξη βασικών σημείων πολιτικού λόγου, κειμενογραφίες, ομιλίες, συνεντεύξεις, άρθρα.

·         Συμβουλευτική υποστήριξη του Γραφείου Τύπου.

·         Διαχείριση κρίσεων και άμεση επικοινωνιακή αντιμετώπιση.

·         Αξιοποίηση νέων τεχνολογιών, internet, facebook, κ.ά.

·         Υπηρεσίες δημιουργικού σχεδιασμού (πρόγραμμα: έντυπα)

·         Υλοποίηση θεματικών καμπανιών όπως: περιβάλλον, εθελοντισμός, δράσεις κοινωνικής πολιτικής.

·         Δημοσκοπικές έρευνες.

·         Συστηματική παρακολούθηση των πολιτικών αντιπάλων.

·         Εκπαίδευση ψηφοδελτίου και ειδικά σεμινάρια.

Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ, σπούδασε Νομικά και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρακολούθησε ειδικά σεμινάρια επικοινωνίας στην Αγγλία. Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της διαφημιστικής εταιρείας Ananas Α.Ε. από το 1987. Εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Εταιρειών Διαφήμισης και Επικοινωνίας για τέσσερις συνεχόμενες θητείες. Έχει εργαστεί για τις προεκλογικές εκστρατείες πολιτικών προσώπων και συνδυασμών, καθώς και ως σύμβουλος επικοινωνίας για πολλούς πολιτικούς και οργανισμούς, με πιο πρόσφατη απ’ όλες τις τακτικές συνεργασίες του, εκείνη με τον Πρόεδρο της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας. Από το 1997, διευθύνει και συντονίζει το επιτελείο επιστημονικών συνεργατών της Think Politics, αναλαμβάνοντας πλήθος υποψηφίων και σημειώνοντας εξαιρετικά ποσοστά επιτυχίας. Είναι συγγραφέας των εξειδικευμένων πρακτικών οδηγών Πολιτικής Επικοινωνίας «Πώς να κάνετε σωστή Προεκλογική Εκστρατεία» (1998) και «Πώς να κερδίσετε στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» (2006). Αρθρογραφεί σε τοπικής και εθνική κυκλοφορίας εφημερίδες, καθώς και σε εξειδικευμένα επαγγελματικά έντυπα στο χώρο της Επικοινωνίας.

Παραπληροφόρηση στην εποχή της υπερπληροφόρησης. Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Μια σατυρική κωμωδία, λίγο παρατραβηγμένη από τα μαλλιά, αλλά πολύ εύστοχη στην κοινωνία που ζούμε, μια ταινία της πρώτης δεκαετίας του νέου αιώνα με τίτλο «wag the dog» και μεταφρασμένο ελληνικά «Ο Πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο και ένας πόλεμος».
Μια καμπάνια δημοσιότητας, για την ανατροπή της αρνητικής εικόνας ενός σκανδαλιάρη Προέδρου, με την «κατασκευή» ενός ανύπαρκτου, φανταστικού πολέμου της χώρας του Προέδρου, με μια μικρή και άγνωστη για τους περισσότερους χώρα ακόμη και με γεωγραφικό προσδιορισμό.
Τα αποτελέσματα ικανοποιητικά, η προεκλογική καμπάνια του Προέδρου συνέπεσε με τον νικηφόρο πόλεμο που έδωσε και τελικά επανεξελέγη πανηγυρικά.
Μια μικρή σεξουαλική παρενόχληση δεν στάθηκε ικανή να του κόψει ψήφους και να τον οδηγήσει εκτός του Λευκού Οίκου.
Η αμυντική παραπληροφόρηση με τις ψευδείς ειδήσεις, φανταστικού πολέμου, κατασκευασμένες από τη μία, και η ανάγκη υπερπληροφόρησης για τον πόλεμο των ΜΜΕ προς τους πολίτες από την άλλη, απομάκρυναν το επίμαχο θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης της ανήλικης μαθήτριας από τον Πρόεδρο. Μια «μαύρη» προεκλογική εκστρατεία για την κάλυψη μιας δυσάρεστης κατάστασης για την πολιτική επιβίωση του Προέδρου.
Οι λαοί συσπειρώνονται σε εθνικούς κινδύνους, στο πρόσωπο του ηγέτη τους. Ξεχνάνε και έωλες υποσχέσεις και δυσβάσταχτους φόρους και κάθε είδους σκάνδαλο.
Μετά την επιτυχία της ταινίας «wag the dog» κάθε στρατιωτική επέμβαση ελέγχεται από δημοσιογράφους και πολιτικούς αναλυτές, αν  υπάρχει από πίσω κάποια άλλη πολιτική σκοπιμότητα. Καχυποψία, εύλογη από μια πολύ επιτυχημένη στρατηγική παραπληροφόρησης.
Στα καθ’ ημάς, στον δικό μας πολιτικό χώρο, οι ψευδείς πληροφορίες χρησιμοποιούνται με μεγάλη ευκολία. Μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στα ηχεία αναμετάδοσης των κεντρικών ειδήσεων των τηλεοράσεων, θα πείσει και τον πιο δύσπιστο πολίτη. Διαφθορά, ψευδολογία, μίζες, σκάνδαλα υπαρκτά και ανύπαρκτα, κατηγορίες ασαφείς και αναπόδεικτες, σοκαριστικές αποκαλύψεις, σκηνοθετημένες δωροδοκίες κακέκτυπων χολιγουντιανών σεναρίων, εκστρατείες λάσπης, αφερέγγυες υποσχέσεις και πολλά άλλα, συμπληρώνουν το πάζλ της παραπληροφόρησης για ίδιον όφελος των δημιουργών.
Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης, μέσω της ανασφάλειας για την εργασία, το βιοτικό επίπεδο, το μέλλον των πολιτών και των παιδιών τους, της εδαφικής ακεραιότητας και του πατριωτισμού, είναι «έργα» που πουλάνε μέσω των media. Σήμερα το τέλειο περιβάλλον για την παραπληροφόρησης, με τη διάδοση ψευδών ειδήσεων και με στόχο ακόμη και την οικονομική χειραγώγηση της κοινής γνώμης, είναι το περιβάλλον του διαδικτύου. Θύματα «ινστρουχτόρων» πολιτικο-οικονομικών συμφερόντων, βρισκόμαστε σε πλήρη σύγχυση για όλα τα θέματα που μας απασχολούν. Με διαρροή πληθώρας ανώνυμων πληροφοριών από αξιόπιστες πηγές και φερόμενους ειδικούς, βομβαρδιζόμαστε με ήσσονος σημασίας θέματα και μας διαφεύγουν τα κύρια.
Ευτυχώς στρατηγικές όπως η wag the dog, δεν έχουν ακόμη μπει στο οπλοστάσιο των κατεχόντων οικονομικές και πολιτικές εξουσίες, αλλά καλύτερα να μη «βάζουμε» ιδέες…

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Ζητείται μια συγγνώμη! Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Η μοναδική φορά που ακούστηκε η λέξη συγγνώμη από στόμα πολιτικού, είναι από τον Μαυρογιαλούρο στη γνωστή ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο». Πρόσφατα, στο Μουντιάλ, βλέπουμε κορυφαίους ποδοσφαιριστές να ζητάνε συγγνώμη για το λάθος τους, από τους φιλάθλους της ομάδας τους, με έναν πολύ όμορφο και ευφάνταστο τρόπο. Κρύβουν το πρόσωπο τους με τη φανέλα. Έχουν «τσίπα», σε αντίθεση με τους πολιτικούς που προσπαθούν πάντα να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, όταν δεν εκφράζονται με mea culpa ή αυταπάτες.
Στη λαϊκή, γράφουν τους πολίτες στα «μεζέα» τους, σύμφωνα με την προσφιλή έκφραση μέλους του κοινοβουλίου μας. Ασχολούνται με  υψηλή πολιτική και αρθρογραφία βασισμένη σε υψηλά νοήματα γυναικών και ανδρών επιφανών, για να προβάλλουν τη μεγάλη τους μόρφωση, με εμφανή την προσωπική τους έπαρση. «Χτίζουν» το προφίλ τους μέσω media και social media, και αρέσκονται στην «ατάκα» και όχι στην ουσία.
Υπάρχουν στην πολιτική επικοινωνία, συγκεκριμένα πρότυπα στρατηγικής, που προκύπτουν από διαφορετικούς στρατηγικούς συλλογισμούς, και τα οποία επιλέγονται από τους ειδικούς πολιτικούς αναλυτές, επικοινωνιολόγους κάθε κομματικού σχεδιασμού.
Μια γνωστή στρατηγική είναι η στρατηγική της παραδοχής ή απελευθέρωσης, από τα βάρη που σηκώνει ένας πολιτικός σχηματισμός από κατηγορίες που δύσκολα μπορούν να διαψευστούν ή «βγάζουν μάτι» με τις ανακολουθίες λόγων και έργων. Τα παραδείγματα πολλά. Από υποσχέσεις που πέρασαν στη σφαίρα της αυταπάτης, μέχρι προγράμματα που έμειναν «κενά γράμματα» σε συσκευασία δώρου. Από ασαφείς κατηγορίες με αδυναμία την παρουσίαση πειστικών αποδεικτικών στοιχείων, μέχρι συσσωρευμένα λάθη κυβερνητικού κόμματος εις βάρος ομάδων πολιτών με ιδιαίτερα προβλήματα και ανάγκες.
Οι συζητήσεις πολλές και η εκμετάλλευση από τους αντίπαλους κομματικούς σχηματισμούς καθημερινή και κλιμακούμενη σε εντάσεις.
Στις περιπτώσεις αυτές η ενδεικνυόμενη στρατηγική επικοινωνίας, είναι η λεγόμενη στρατηγική της παραδοχής, στρατηγική της ομολογίας, στρατηγική της απελευθέρωσης. Όλα τα λάθη, οι παρατυπίες, τα σφάλματα καταγράφονται και κοινοποιούνται στο ευρύ κοινό με μια φράση «Έχουμε καταλάβει. Ζητάμε συγγνώμη. Δεν θα επαναληφθούν».
Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε ότι αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και αφαιρούμε από το σύνολο του αντιπολιτευτικού σώματος την ευκαιρία να τα φέρνει κάθε λίγο και λιγάκι στην επικαιρότητα.
Μια αρκετά μεγάλη μερίδα των πολιτών, θα σταθμίσει προσεκτικά την «ομολογία» και θα έχει περισσότερα θετικά αποτελέσματα από κάθε άλλη στρατηγική, αμυντικά παρελκυστική ή και Tit for Tat, η αγγλική έκφραση της «οφθαλμός αντί οφθαλμού». Δυστυχώς, οι πολιτικοί πολύ δύσκολα πείθονται να ακολουθήσουν αυτή τη στρατηγική της μεταμέλειας στα λάθη τους.
Φυσικά όταν το θέμα παίρνει άλλου είδους διαστάσεις, όπως εξώγαμα, εξωσυζυγικές σχέσεις, ομοφυλοφιλία, τότε η πιο ενδεδειγμένη στρατηγική είναι της παραδοχής του θέματος. Εδώ, δε μπορούν να μην αποδεχτούν τις κατηγορίες, με εμφανείς τις αποδείξεις.
Σήμερα, με την απαξίωση των πολιτικών να έχει φτάσει στο ζενίθ, η αποχή από την κάλπη να ξεπερνάει τα επιτρεπτά όρια και η αποστροφή των πολιτών σε αρχέγονες αξίες και αρχές, η στρατηγική της παραδοχής, από πολιτικά κόμματα και πρωτοκλασάτους πολιτικούς, ως εργαλείο αύξησης της εμπιστοσύνης, είναι αυτονόητη και επιβεβλημένη.
Στις εκλογές που θα ακολουθήσουν, θα δούμε ποιο πολιτικό κόμμα θα έχει τη δύναμη, το «τσαγανό» αλλά και την εξυπνάδα να κατέβει στην πρώτη φάση της προεκλογικής του εκστρατείας, με τη στρατηγική της παραδοχής λαθών παρελθόντων ετών και πρόσφατων. Με ένα μήνυμα «Ζητάμε συγγνώμη» βασιζόμενοι στη φιλοτιμία του Έλληνα ψηφοφόρου.

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Υπάρχουμε κι εμείς υπάρχουν και οι άλλοι! του Θανάση Παπαμιχαήλ

Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, τους γνωρίζουν όλους. Κι εμάς και τους άλλους. Με νου και γνώση εμείς, με λάσπη, μίσος, ψευτιές, χυδαίο λαϊκισμό οι άλλοι. Υπάρχουμε κι εμείς, οι αγνοί πατριώτες ιδεολόγοι, υπάρχουν και οι γυρολόγοι ιδεολογιών ανάγοντας τους φαύλους σκοπούς τους, σε ενάρετους. 
Υπάρχουμε κι εμείς που ψηφίζουμε τους άριστους, μορφωμένους, ευφυείς, πετυχημένους, έντιμους, κοινωνικά καταξιωμένους και ευαίσθητους πολιτικούς, ανάμεσα στην πληθώρα των υποψηφίων στα «δικά»  μας ψηφοδέλτια. 
Υπάρχουν και οι άλλοι που ψηφίζουν τους μέτριους, τους αποτυχημένους, τα λαμόγια, τους τηλεοπτικούς μαϊντανούς, εμπόρους ελπίδας  και προσωπικών υποσχέσεων βολέματος. 
Υπάρχουμε κι εμείς που εκτοξεύουμε την οργή μας και επαναστατούμε μέσα από τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπάρχουν και οι άλλοι που κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις και συλλαλητήρια, παίζουν ξύλο και τρώνε του κόσμου τα καπνογόνα. 
Υπάρχουμε κι εμείς, οι μόνιμοι κωπηλάτες στις γαλέρες, υπάρχουν και οι άλλοι που απολαμβάνουν το ταξίδι στα σαλόνια του πλοίου πιστοί θιασώτες του συνθήματος «δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο».
Υπάρχουμε κι εμείς οι οσιομάρτυρες ενός κομματικού σχηματισμού, υπάρχουν και οι άλλοι που μνημονεύονται στο άβατο της Αγίας Ζώνης. 
Υπάρχουμε κι εμείς οι ειρηνικές φωνές, οι χρήσιμοι ηλίθιοι, υπάρχουν και οι άλλοι, με πολεμοκάπηλες φωνές, ένα πλήθος που πουλάει εποχιακό εμπόριο πατριωτισμού και ψωνίζει από τις ακραίες φωνές.
Υπάρχουμε κι εμείς οι εκλεκτοί της αστικής κοινωνίας, με στόματα ραμμένα, υπάρχουν και οι άλλοι, φραστικοί τσαμπουκάδες, με απύλωτα στόματα, ανθεκτικές «κατσαρίδες» σε παρωχημένες ιδεολογίες που υπόσχονται τον χαμένο παράδεισο στην τάξη των προλετάριων.
Υπάρχουμε κι εμείς, που με συνθήματα πιστεύαμε ότι ανεβάζαμε και κατεβάζαμε κυβερνήσεις, υπάρχουν και οι άλλοι που καθόντουσαν «στ’ αβγά τους» και όταν ερχόταν η ώρα παίρνανε τις καλύτερες θέσεις. 
Υπάρχουμε κι εμείς που πιστεύουμε ότι είμαστε ο κυρίαρχος λαός και με την ψήφο μας στέλνουμε στη Βουλή όσους εμείς επιλέγουμε, υπάρχουν και οι άλλοι που επιλέγουν τους υποψήφιους που θα βάλουν στα ψηφοδέλτια, πριν από εμάς, για να τους  ψηφίσουμε εμείς! Μια παθολογία του ελληνικού πολιτικού συστήματος που επαναλαμβάνεται σε όλες τις βαθμίδες της πολιτικής. Από πρωθυπουργούς μέχρι τοπικούς άρχοντες των πέντε χιλιάδων κατοίκων. 
Υπάρχουμε κι εμείς που νοιώθουμε απελπισμένοι, γονατισμένοι, προδομένοι, εγκαταλελειμμένοι, κλεισμένοι στο καβούκι μας, υπάρχουν και οι άλλοι που νοιώθουν ζωντανοί, όρθιοι και αισιόδοξοι.
Ούτε και στο είδος της γραβάτας δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε εμείς και οι άλλοι. 
Να ‘ναι από ύφασμα ή από σκοινί!

*** Ο Θανάσης Παπαμιχαή είναι επικοινωνιολόγος