Ε, αυτά κι αν είναι από τα... άγραφα! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

·        Δήμαρχος με απίστευτο θάρρος, «σπάει» μια σχολική κατάληψη, τρέπει σε φυγή τους πιτσιρικάδες και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Δήμαρχος παράδειγμα, που έγινε viral στο διαδίκτυο και δικαιολογημένα. Από τα άγραφα!

·         Τώρα τους φταίει ο δημοσιογράφος Ευρωβουλευτής για τις δηλώσεις του περί ισοπαλίας των δύο αρχηγών στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Στην έρευνα γνωστής εταιρίας, οι πολίτες αγνόησαν τις παροχές και των δύο μονομάχων, είτε γιατί δεν τις κατάλαβαν, είτε γιατί δεν τις πιστεύουν. Η πλειοψηφία των πολιτών είναι στη γωνία, στα κάγκελα και οι μονομάχοι ενδιαφέρονται για τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι από τα "άγραφα!" Αυτοεκπληρούμενη  προφητεία, πείτε το!

·         Για να αντιστραφεί η πορεία μιας επιχείρησης , θα πρέπει να μειωθεί το κόστος λειτουργίας της, να αυξηθούν τα τιμολόγια, να μειωθεί το προσωπικό και να βρουν ελκυστικό το περιβάλλον της οι επενδυτές. Πάνω από όλα η τιμή της μετοχής της εταιρίας και στα «άγραφα» οι καταναλωτές να μαζέψουν ξύλα για να ζεσταθούν τον χειμώνα!

·         «Προσωρινές» χαρακτηρίζονται οι αυξήσεις στις τιμές πολλών αγαθών και οι ιθύνοντες ευελπιστούν σε περισσότερη σταθερότητα από τα Χριστούγεννα και τον ερχόμενο χρόνο. Τα λουκέτα, οι πτωχεύσεις και οι εξώσεις θα είναι από τα "άγραφα" σε αριθμό!

·         Από τα «άγραφα» και σίγουρα μη φορολογημένα, είναι τα τεράστια ποσά που κερδίζουν οι λεγόμενες influencers, περσόνες διαφημιστικής προβολής προϊόντων και υπηρεσιών. Δεν διστάζουν να προβάλλουν και τον τιμοκατάλογο των υπηρεσιών τους. Επαγγέλματα διαδικτύου για λίγους και λίγες που έχουν «φτιάξει» όνομα και πολλούς ακόλουθους.

·         Ξαναζωντανεύουν οι βεντέτες, Κρητικές και Μάνης. Ήδη έχει χαθεί πολύ αίμα, στα δύο σήριαλ που έχουν κερδίσει την τηλεθέαση, στο λεγόμενο prime time. Από τα άγραφα είναι οι ταλαιπωρία των τηλεθεατών με το συνεχές ζάπινγκ, λόγω της ίδιας ώρας μετάδοσης των επεισοδίων. Έρχονται και οι "μέλισσες"!

·         Πολεμικές κραυγές και εξάρσεις με ακραίο εθνικιστικό λόγο από δημοσιογράφους και πολιτικούς αναλυτές της γείτονος χώρας. Θα «μπουκάρουν» στη Θράκη και θα εισβάλουν μέρα μεσημέρι. Απόψεις και θέσεις για μεγάλα νούμερα τηλεθέασης των τούρκικων καναλιών.

·         Καλύτερα να μασάνε, παρά να μιλάνε κάποιοι από τους γνωστούς πολιτικούς. Στη συνέχεια ζητάνε «συγγνώμη», οι δικαιολογίες του τύπου, «παρερμηνεύτηκαν τα λεγόμενα» ή για "κυνήγι μαγισσών". Το mea culpa πάει σύννεφο. Όσο πάμε προς εκλογές, η ανάγκη να ξεχωρίσουν, οδηγεί σε λάθη.

·         Δεν έχει συμπληρωθεί ούτε ένας χρόνος που ανέλαβε ως Πρόεδρος των ΗΠΑ και η δημοφιλία του έχει υποχωρήσει σε σχέση με τον προηγούμενο Πρόεδρο. Απίστευτο και από τα «άγραφα» της πολιτικής. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, να χάνει την εμπιστοσύνη των πολιτών; Μα πόσα λάθη έχει κάνει ο άνθρωπος!

·         Θα κλείσω τα "άγραφα" με ένα ανέκδοτο. Ο βάτραχος παίρνει τον σκορπιό στην πλάτη να τον περάσει από τη μια πλευρά του ποταμιού στην άλλη αλλά στο μέσον του ποταμιού ο σκορπιός "τσιμπάει" τον βάτραχο, ρίχνοντας όλο του το δηλητήριο. Ο βάτραχος έκπληκτος τον ρωτάει "τι έκανες; θα πνιγούμε και οι δύο"! Και ο σκορπιός απαντά" είναι στη φύση μου, δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς"!

·         Το προηγούμενο ανέκδοτο δεν έχει σχέση με πολιτικούς και κόμματα, στην τρέχουσα επικαιρότητα.

 

Στη ΔΕΘ, όλοι εναντίον ενός! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Ζούμε σε μια χώρα, όπου οι πολιτικοί γνωρίζουν ότι μπορούν να «αγοράζουν» την ψήφο των πολιτών. Ψήφο που και οι πολίτες γνωρίζουν ότι μπορούν να «πουλήσουν», για να αποσπάσουν προσωπικά οφέλη. Κάθε χρόνο και κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης «χορταίνουμε» ελπίδα από τα προσφερόμενα "αντίδωρα" των κομμάτων εξουσίας,

εκτός από τις ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής, κατά τη διάρκεια  της πρώτης εβδομάδα, από όσους βαυκαλίζονται ότι θα πετύχουν με υστερικές κραυγές, να υιοθετηθούν από το κυβερνών κόμμα, αιτήματα εξωπραγματικά κατά μείζονα λόγο.

Το ότι θα  πρέπει από το βήμα της ΔΕΘ, να περάσουν τα μηνύματα της σύνεσης και της συνεργασίας, να τηρηθεί με θρησκευτική ευλάβεια η ενότητα του λαού, δεν τους περνάει από το μυαλό, αντίθετα υποκινούν τον διχασμό των πολιτών, διχασμός που  φέρνει πάντα δεινά στη ζωή μας, στον τόπο μας.

Με εξυπνακίστικα μηνύματα, από το κάτω ράφι της πολιτικής επικοινωνίας, από τους κατ’ εξοχήν μονομάχους, όπως το αν ενδιαφέρονται οι γαλοπούλες να έρθουν τα Χριστούγεννα ο ένας, η ταύτιση του ονόματος του αντιπάλου, με το χάος, το μήνυμα του άλλου, δεν δείχνουν το αέναο ζητούμενο από τον λαό, τον πολιτικό πολιτισμό.

Οι υποσχέσεις εκατέρωθεν, ότι όλα θα αλλάξουν, θα γίνουν ρόδινα και ότι θα τρώμε με χρυσά κουτάλια, δίνοντας οικονομικές παροχές-αντίδωρα, δεν πείθουν πλέον τους  σκεπτόμενους πολίτες. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το τάξιμο είναι εύκολο και δεσμεύει περισσότερο αυτόν που το πιστεύει και όχι αυτόν που το εκστομίζει, προσδοκώντας ψηφοθηρικά οφέλη. «Το τάξιμο δεν χαλάει σπίτια, το δόσιμο χαλάει» λέει ο λαός .

Δυστυχώς κάθε χρόνο, τα πολιτικά μας κόμματα ακολουθούν τις γνωστές στρατηγικές άκριτου ταξίματος.

Πακέτο μέτρων ανακούφισης και καλλιέργεια αισιοδοξίας για το αύριο των πολιτών, η στρατηγική από το κυβερνών κόμμα.

Αντιπολίτευση και στρατηγική-παρκούρ, για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, στηλιτεύοντας μικρά και μεγάλα τα λάθη της κυβέρνηση, σεισάχθεια για χρέη των πολιτών, κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων, προσλήψεις στο Δημόσιο, αυξήσεις μισθών και άλλα μέτρα που ακούν ευχάριστα, οι πολίτες. Φυσικά, υπόσχονται τα πάντα στους πάντες, ανέξοδα μια και δεν θα τα υλοποιήσουν την επαύριον. Υποσχέσεις που θα μείνουν ανεκπλήρωτες μια και οι ίδιοι δεν θα κληθούν να τις υλοποιήσουν. «Όταν κατουράς στη θάλασσα, θα το βρεις στο αλάτι» σύμφωνα με τη ρήση του Χαρίλαου Φλωράκη. Είναι εύκολο να υπόσχεσαι, αλλά ότι υπόσχεσαι το βρίσκεις μπροστά σου. Και το κυριότερο, μειώνει σε μεγάλο βαθμό το απόθεμα αξιοπιστίας του πολιτικού προσώπου που τάζει και δεν τηρεί τις υποσχέσεις του.

Αν δεν γίνουν πρόωρες εκλογές μέχρι του χρόνου, τότε θα ξαναέρθουν στη Θεσσαλονίκη, θα ακούσουμε νέες υποσχέσεις, ίσως πιο εντυπωσιακές. Αντίδωρα, πιο χορταστικά.

Τα κόμματα είναι εγκλωβισμένα στο παρελθόν, σε έναν κόσμο που αλλάζει, που έχει βάλει στην άκρη τους ιδεολογικούς διαχωρισμούς δεξιάς – αριστεράς και έχει σε μεγάλο βαθμό απαξιώσει το σύνολο του πολιτικού συστήματος, απέχοντας από κάθε εκλογική διαδικασία.

Παροχές, με αντίδωρα, με ψεύτικα μεγάλα λόγια, με οξεία ρητορική και χαρακτηρισμούς που φθάνουν στα όρια της δολοφονίας χαρακτήρων, οι πολίτες δεν τις πιστεύουν, δεν εμπιστεύονται τα πρόσωπα και δεν γυρίζουν πίσω στις κάλπες όταν στηθούν!

 

Ο Μεσαίος χώρος «μίκρυνε»! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Η θεωρία του «μεσαίου χώρου» και του «ώριμου φρούτου» ακούγεται ευθέως από τα χείλη «παλαιών» και έμπειρων κομματικών στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με στόχο τη διακριτική αλλά ξεκάθαρη αλλαγή, τόσο στην στρατηγική του κόμματος, όσο και στο προφίλ του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ευθέως από τα χείλη του αρχηγού της, δεν ελέχθη κάτι παρεμφερές, η τελευταία όμως συνέντευξη του στο «ανοιχτό» μεγάλο κανάλι, έδειξε τους "ανοιχτούς" διαύλους του με τα μεσαία στρώματα της κοινωνίας, τα οποία του στέρησαν την εξουσία στις τελευταίες εκλογές και δικαιολογημένα, παρά τις δικαιολογίες του. Μεσαία στρώματα που ένα μεγάλο ποσοστό βρίσκεται στον λεγόμενο "μεσαίο χώρο"!

Η ακολουθούμενη αντιπολιτευτική στρατηγική, της άρνησης σε όλα, της καταστροφολογίας και η επιμονή στην μη «έντιμη» αυτοκριτική, για την περίοδο της κυβέρνησης, απέδειξαν ότι παρά την μικρή πτώση των δημοσκοπικών ποσοστών του κυβερνώντος κόμματος, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν κερδίζει ενώ δείχνει καθηλωμένη σε ποσοστά πολύ χαμηλότερα και από αυτά των τελευταίων εκλογών. Σχεδόν το ένα τρίτο των άλλοτε ψηφοφόρων της, έχουν εγκατασταθεί στη λεγόμενη γκρίζα ζώνη, στην αδιευκρίνιστη ψήφο.

Ο τριπλός αντιπολιτευτικός άξονας πάνω στον οποίο κινείται, σε κοινωνικό, οικονομικό και αξιακό επίπεδο και με τον τρόπο που κινείται, φαίνεται ότι δεν αποδίδει είτε γιατί τα μηνύματα τους είναι παρωχημένα και δεν περνάνε πλέον, είτε γιατί έχουν διαφοροποιηθεί τα χαρακτηριστικά των πολιτών, που άλλοτε είχαν «ευήκοα ώτα» στα διχαστικά και ισοπεδωτικά μηνύματα.

Είναι γεγονός ότι οι εκλογικές βάσεις των κομμάτων εξουσίας είναι αρκετά ρευστές. Υπάρχουν νεότεροι είσοδοι ψηφοφόρων στα κόμματα, των οποίων τα αντανακλαστικά  και οι ιδεολογίες τους, δεν συνάδουν με τον «μεσαίο χώρο» και την αστική λογική του «ώριμου φρούτου»!

Αποτέλεσμα, οι θεωρίες του "μεσαίου χώρου" που μεγαλούργησαν πριν από κάποια χρόνια, να θεωρούνται ξεπερασμένες.

Εξάλλου, η κοινωνία αναζητά ανατροπή του υπάρχοντος μοντέλου αντιπροσώπευσης και ρήξης με το σύστημα και τη δομή διακυβέρνησης. Νιώθει απέχθεια και για πολλά από τα πολιτικά πρόσωπα.

Η μεγάλη αποχή από τις εκλογές έπληξε τα κόμματα εξουσίας και σε συνδυασμό με την  αποσυσπείρωση τους, δείχνει ξεκάθαρα ότι ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς αναζητεί άλλα πράγματα και νέους κομματικούς φορείς, με έμφαση στα των άκρα. Αποτέλεσμα ,να περιορίζεται το ποσοστό των ψηφοφόρων, που ανήκουν στον «μεσαίο χώρο».

Αυτό θα γίνει ηλίου φαεινότερο και στις επόμενες εκλογές, με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής.

Ένας μεγάλος αριθμός νέων κομμάτων θα προσπαθήσουν να καλύψουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους από τις αστοχίες και παραλείψεις όλων των κυβερνήσεων της τελευταίας δεκαετίας.

Ιδιαίτερα στο χώρο της αριστεράς όπου πάντα υπάρχει χώρος για να εκφραστεί το όραμα του σοσιαλισμού και της «καθαρής» αριστεράς, από διαφορετικούς ανθρώπους, νέους, άφθαρτους.

Στο προσκήνιο θα έρθει ένα νέο "ηθικό πλεονέκτημα".

Στην κεντροδεξιά, παρά τη σκληρή παράδοση ενότητας, οι απόπειρες δημιουργίας νέων πολιτικών ομάδων, προσερχόμενων από διάσπαση ή αποχώρηση, θα έχουν σαν αποτέλεσμα τη στέρηση της εξουσίας από το κόμμα βάση – κορμό. Η ύπαρξη προσωπικών στρατηγικών με ενίσχυση ισχυρών μηχανισμών, θα δημιουργήσουν την εικόνα ενός «καινούργιου», που όμως θα είναι η συνέχεια του «παλιού» με άλλα μέσα.

Εν κατακλείδι, για να αποφευχθεί ακόμη μεγαλύτερη ρευστοποίηση του κομματικού συστήματος, η συνταγή είναι τα πολιτικά κόμματα αντί να ψάχνουν για τον «μεσαίο χώρο»,  περιμένοντας το «ώριμο φρούτο», να αναζητήσουν το «ώριμο αίτημα» της κοινωνίας και να το ικανοποιήσουν, ακόμη και αν έχουν εκληφθεί ως μέρος του «κατεστημένου».

Άσπρη γάτα – μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια! Αυτό θέλουν οι πολίτες.

Τόσο απλά είναι τα πράγματα.

 

Οι «Παραθυράτοι» των καναλιών! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Έχουν αποκληθεί και  «φυλές» των τηλεπαραθύρων.

Στην τηλεοπτική δημοκρατία που ζούμε, ενδημεί ένας τεράστιος αριθμός ειδών, που κατακλύζουν τις οθόνες των τηλεοράσεων και φιλοδοξούν να μας μεταδώσουν τις προσωπικές τους απόψεις, για όλα τα θέματα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Φιλοδοξούν να κυριαρχήσουν ακόμη και στις τελευταίες σκέψεις μας, πριν κοιμηθούμε ή να γίνουν viral στα κοινωνικά δίκτυα.

Κονταροχτυπιούνται, φωνασκούν, προπαγανδίζουν και «αναλύουν» θέματα της μη αρμοδιότητας τους,πολλές φορές, στις πρωινές, μεσημεριανές και βραδινές τηλεοπτικές εκπομπές. Κάποτε είχαμε παρέλαση και στα δελτία ειδήσεων, αλλά μειώθηκε η παρουσία τους, λόγω μείωσης της τηλεθέασης των δελτίων σε ποσοστά κοντά στο πενήντα τοις εκατό. Η ομοιόμορφη και μονομερής παρουσία των θεμάτων στα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών, η ίδια ατζέντα, έστειλε τους τηλεθεατές, σε άλλους τρόπους ενημέρωσης.

Όμως, οι παραθυράτοι, οι γνωστές φυλές των παραθύρων της ελληνικής τηλεόρασης, οι άνθρωποι που πιάνουν "στασίδι" από το πρωί έως το βράδυ, στα πλαίσια παντός είδους ενημέρωσης, από την πανδημία, την οικονομία, τους μετανάστες, ακόμη και για τα εθνικά μας θέματα, ζουν και βασιλεύουν. Χωρίζονται όμως σε κατηγορίες.

1.       Οι μόνιμοι παραθυράτοι. Είναι μισθοδοτούμενοι από τα κανάλια ή από «άγνωστους» εργοδότες, οι οποίοι τελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία, φερέφωνα κάποιου κόμματος ή άλλης οικονομικής εξουσίας. Υπάρχουν φυσικά και «μόνιμοι» που δρουν αυτοβούλως με την ελπίδα να κερδίσουν την εύνοια κάποιου κέντρου εξουσίας ή να κάνουν δημόσιες σχέσεις, περιμένοντας ανταλλάγματα όπως μια θέση στο ψηφοδέλτιο.

2.       Τα παπαγαλάκια. Πρόκειται για «παραθυράτους» βαλτούς να διασπείρουν τις απόψεις γνωστών και αγνώστων κέντρων, παρουσιάζοντας τις ως δικές τους.

3.       Φιλόδοξοι πολιτικοί , δευτεροκλασάτοι που θέλουν να αυξήσουν την αναγνωρισιμότητα τους και τις μετοχές στο κόμμα τους. Πιστεύουν ακράδαντα ότι σημασία δεν έχει τι θα πούνε αλλά να τους δείξει το «γυαλί»!

4.       Στελέχη εκπομπών. Παρουσιαστές του καναλιού, οι οποίοι το παίζουν «το πρωί παρουσιαστής, το βράδυ σχολιαστής». Δίνουν βοήθεια στον φίλο παρουσιαστή όταν δεν έχει «δυνατό» καλεσμένο.

5.       Ελεύθεροι επαγγελματίες, «ειδικοί» ανάλογα με την επικαιρότητα. Γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, σεισμολόγοι, φοροτεχνικοί, ψυχολόγοι και πολλοί ακόμη επαγγελματίες. Άλλοι για να κάνουν όνομα και να το «εξαργυρώσουν» στην πολιτική, άλλοι για να «ψαρέψουν» πελάτες και άλλοι για να βγάλουν το "απωθημένο" τους.

Στην τελευταία κατηγορία συγκαταλέγονται και οι παντός είδους «γλάστρες» και «μαϊντανοί», που απλώς κάθονται, παίρνουν σοβαρό ύφος, είναι ολιγομίλητοι και απλά γεμίζουν και «ομορφαίνουν» το χώρο. Αρκετές φορές προσφέρουν και ψυχαγωγία!

Οι «γλάστρες» είναι η πλέον δημοφιλής κατηγορία, πουλάνε με την εμφάνιση τους και βγάζουν θεαματικότητες.

Στους «παραθυράτους» υπάρχει και «θυρωρός». Ο παρουσιαστής της εκπομπής, παίζει το ρόλο του ταξιθέτη, αλλά και «της πόρτας». Ο κουμανταδόρος της συζήτησης.

Όσο για τις φρέσκιες, αυθεντικές φωνές, αυτές αποκλείονται. Δεν πουλάνε και γι αυτό τρώνε «πόρτα».

 

Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν… Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

 Ακολούθησε, μη πειστικά σχέδια στη διαχείριση της πανδημίας, στις πρόσφατες φωτιές που κόστισαν πάνω από ένα εκατομμύριο καμένα στρέμματα, με αντιφατικό λόγο και μη συνεκτικό, της ηγεσίας και των προβεβλημένων στελεχών της και τώρα περιμένει τις νέες δημοσκοπήσεις για να δει πως θα κινηθεί. Ο κύκλος φθοράς αναμενόμενος για την κυβέρνηση, και  ίσως να έχουν βελτιωθεί τα ποσοστά  της μείζονος αντιπολίτευσης  ή να έχουν φθαρεί, και των δύο, ακόμη περισσότερο!  Τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία περιμένουν να κερδίσουν κάτι περισσότερο από δημοσκοπικά "ψίχουλα"  και σίγουρα  δυσαρέσκεια από τον δικομματισμό, που όμως δεν μετασχηματίζεται σε μετατόπιση ψήφου αυτόματα. Το ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου, δεν ξέρω-δεν απαντώ, αναμένεται να εκτιναχθεί σε ύψη. Αυτό είναι το πλέον σίγουρο.

Αυτά για τις δημοσκοπήσεις και για τα ευρήματα τα οποία θα μεταφραστούν ανάλογα είτε ως πληρωμένα είτε ως μερικώς αποκρυπτόμενα. Άλλωστε  οι εκλογές, ακόμα και οι πρόωρες, δεν κρίνονται ούτε από τις δημοσκοπήσεις ούτε στις κάλπες. Κρίνονται πολύ νωρίτερα, είτε από τα γεγονότα της τελευταίας στιγμής είτε από τα ιερατεία της Ευρώπης. 

Προς το παρόν, μετά τις φονικές πυρκαγιές που μονοπώλησαν το ενδιαφέρον των πολιτών, υπάρχει μια άπνοια πολιτικών γεγονότων και το βιολί των ΜΜΕ παίζει το πολιτικό κονσέρτο του ανασχηματισμού, λίγο πριν την Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης και απλά ανακατεύουν την τράπουλα της ονοματολογίας. Για κυβέρνηση και αντιπολίτευση τα αγκάθια πολλά. Ο κόσμος ζητά την κανονικότητα και την επιστροφή στην καθημερινότητά του, ενώ η προσφυγή σε σενάριο αιφνίδιας κάλπης , δυνητικά απίθανης για τους οπαδούς της κοινής λογικής, να υπάρχει στα χαρτιά της κυβέρνησης.

 Η μείζων αντιπολίτευσης, λοξοκοιτάει, άλλοτε αριστερά και άλλοτε προς το κέντρο, εγκλωβισμένη σε εσωστρέφεια και στην αδυναμία της να υπηρετήσει την επαναστατική της θεωρία, με ανατρεπτικές ιδέες και δράσεις, σε όσους καταπιέζονται από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και εξουσία. Όπως έκανε στην εποχή των μνημονίων.

Τα υπόλοιπα κόμματα, μακριά από τα ποσοστά του δικομματισμού, μέχρι στιγμής προσπαθούν να ταυτίσουν την κακή διαχείριση των πυρκαγιών και τα λάθη της πανδημίας , με την κυβέρνηση και προσωπικά  με τον Πρωθυπουργό, ψελλίζοντας κατά καιρούς πρωτοβουλίες και  ανέφικτες προτάσεις, απλά για να κερδίσουν κάποιες ομάδες ψηφοφόρων. Χαϊδεύουν αυτιά σε ένα είδος "θολού" ανοίγματος στην κοινωνία.

Γνωρίζουν τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουν οι πολίτες, και υπόσχονται εύκολες λύσεις ακόμα και σε θέματα υγείας. Προτείνουν τον εμβολιασμό για covid-19, ενώ παράλληλα κλείνουν το μάτι, στους αρνητές των εμβολίων και στηρίζουν τον αγώνα των μη εμβολιασμένων υγειονομικών που μπαίνουν σε αναστολή σε λίγες ημέρες.

Η ανεύθυνη στάση του συνόλου της αντιπολίτευσης, στα ζέοντα προβλήματα της κοινωνίας και οι μη αξιόπιστες εναλλακτικές προτάσεις τους, ίσως βραχυχρόνια να ‘’φουσκώσουν’’  με  λίγες μονάδες τα δημοκοπικά πανιά τους, αλλά θα οδηγήσουν μακροχρόνια τα κόμματά τους, στην "ξέρα".  Το θέμα είναι να μην ναυαγήσει και η χώρα ‘’εξ αντανακλάσεως’’!

‘’Όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν’’ τραγούδησε ο γνωστός μας Νίκος Παπάζογλου. Πανδημία, φωτιές, καταστροφές, μα πάνω από όλα, το κόμμα και οι καρέκλες!

Και μετά αναρωτιούνται για τους λόγους της μεγάλης αποχής, από τις κάλπες!