Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2021

Το εμβόλιο της «κοινής λογικής» αναγκαία η υποχρεωτικότητα και στους πολιτικούς. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου


Μπαίνουμε, όπως όλα δείχνουν, σε έναν θερμό νέο χρόνο.

 

Το πολιτικό θερμόμετρο, θα φτάσει στα όρια του κόκκινου συναγερμού, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις της προθέρμανσης των αντιπάλων. Πανδημία, ακρίβεια, εξωτερικές προκλήσεις, μεταναστευτικό, φέρνουν στο επίκεντρο των αντιπαραθέσεων τους πολιτικούς αρχηγούς. Καθημερινά διασταυρώνουν τα ξίφη τους στη Βουλή ζωντανά και μέσα από τους εκπροσώπους τους στα λοιπά μέσα. Τα σενάρια προκήρυξης πρόωρων εκλογών με την παραμικρή αφορμή, δίνουν και παίρνουν. Η ανησυχία του εκλογικού νόμου της απλής αναλογικής, "φρενάρει" τις όποιες σκέψεις του κυβερνώντος κόμματος. Αυτοδυναμία ,είναι το άπιαστο όνειρο, στην πρώτη φάση. Για τη δεύτερη φάση, προς συζήτηση.

 

Όμως οι ιστορικοί του μέλλοντος έχουν να ασχοληθούν με τα πρωτεύοντα θέματα που θα μας απασχολήσουν το νέο χρόνο. Και πρώτα από όλα, την πορεία της πανδημίας. Οι πολίτες ανησυχούν, στην κυριολεξία κάθονται σε «αναμμένα κάρβουνα» για το αν καταφέρουν να σωθούν από τον θανάσιμο ιό, ενώ οι πολιτικοί συνεχίζουν το «χαβά» τους, με την επανεκλογή τους.

 

Στις οθόνες των τηλεοράσεων, αλλά και στην ατζέντα όλων των Μέσων, ανακυκλώνονται τα ίδια θέματα, με φωνασκίες και αντεγκλήσεις για προοδευτική ή μη διακυβέρνηση της χώρας, για «δολοφόνους» πολιτικούς, για αποτυχημένες πολιτικές, πεζοδρομιακοί διάλογοι προς τέρψιν των φίλιων δυνάμεων στα έδρανα της Βουλής αλλά και στους εκατέρωθεν οπαδούς που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα. Αποποίηση και ανεύθυνη μετακύλιση ευθυνών, απίστευτοι συμβιβασμοί, ακόμη και για τον αριθμό απωλειών  της ζωής πολιτών,

πολιτικές σκιαμαχίες που ανατριχιάζουν. Αν οι πολιτικοί μας ταγοί εξακολουθήσουν και το νέο χρόνο να μην μπορούν να πιάσουν τον σφυγμό της κοινωνίας που θέλει σύμπνοια, συνεννόηση και συνεργασία, αλλά στήνουν και πάλι καθημερινά σκηνικό ακραίας πόλωσης, τότε εύλογα μπορούμε να πούμε ότι ζουν ανάμεσα μας, αλλά δυστυχώς στον δικό τους κόσμο.

 

Με μια χώρα σε εύθραυστη περιοχή, με μια κοινωνία στα όρια της φτώχειας, υγειονομικά ανασφαλή και ένα κράτος στα όρια της χρεοκοπίας, το μήνυμα στο πολιτικό δυναμικό της χώρας είναι να σοβαρευτούν. Ούτε να συνεχίσουν να κονταροχτυπιούνται, ούτε να σηκώνουν «γάντια», ούτε να κάνουν επιλεκτική κριτική. Οι μεγαλόστομες εξαγγελίες τους και οι υπερφίαλες αντιπολιτευτικές τους δηλώσεις θα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο βαθμό. Όλοι οι πολίτες γνωρίζουν ότι τις περισσότερες φορές, είναι κενές περιεχομένου και αέρας κοπανιστός.

 

Ενόψει των γιορτινών ημερών του χρόνου που σε λίγο θα είναι παρελθόν, ας ευχηθούμε

σε όλο το πολιτικό δυναμικό της χώρας μας να «εμβολιαστεί» , με την κοινή λογική προς όφελος όλων «ημών»!

Καλά Χριστούγεννα!

 

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2021

Σοφόν το ασαφές και τη Νέα Χρονιά! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

 Η διαφορά μεταξύ απαισιόδοξου και αισιόδοξου για την νέα χρονιά, που ξημερώνει, σύμφωνα με έναν Αμερικανό μυθολόγο και για πολλούς οραματιστή, είναι τρόπος που βλέπουμε ένα καρύδι.

"Ο αισιόδοξος βλέπει μόνο την καρυδόψιχα, ενώ ο απαισιόδοξος το καρύδι ολόκληρο"

και φυσικά άντε να σπάσεις το σκληρό του κέλυφος!

Είναι γεγονός ότι διάγουμε από τις δυσκολότερες περιόδους των τελευταίων ετών, πιο δύσκολη και από αυτές των μνημονιακών χρόνων. Και οικονομικά με τις μεγάλες ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών κοινής ωφελείας και εθνικά, με τις απειλές της γείτονος χώρας και υγείας, με την πανδημία που δεν λέει να κοπάσει. Με εμβόλια, με επιδόματα πετρελαίου και πάσης φύσεως κοινωνικά μερίσματα, ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών προσπαθεί να τα βγάλει πέρα.

Η αχτίδα φωτός στην άκρη του τούνελ είναι πολύ αχνή, για να ζωντανέψει στοιχεία αισιοδοξίας για τη νέα χρονιά. Οι θετικές προβλέψεις εγχώριων και ξένων ειδικών, για άνοδο των δεικτών της οικονομίας, μπορεί να αποτελούν μελλοντική αυτοεκπληρούμενη θεωρία, αλλά δεν παύει να είναι θεωρία. Και όπως γνωρίζουμε από τον Μαρξ, "τα πράγματα γίνονται σοβαρά όταν η θεωρία πρέπει να αναμετρηθεί με την πράξη".

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας στερούνται παντελώς πόρους επιβίωσης, αντιμετωπίζουν τις απρόβλεπτες αντιξοότητες της σκληρής πραγματικότητας και σίγουρα δεν μπορούν να δουν με αισιοδοξία το αύριο της δικής τους ζωής, όσο κι αν οι πολιτικοί το διατυμπανίζουν.

Η κυβέρνηση καλά τα πάει μέχρι στιγμής, πράγμα το οποίο αποτυπώνεται και στις πολλαπλές δημοσκοπήσεις, τις οποίες δεν αποδέχεται η αντιπολίτευση.

Η πανδημία, όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο, άλλαξε τα κριτήρια επιλογής των πολιτών για τα πολιτικά κόμματα. Η εμπιστοσύνη, πρώτη σε προτεραιότητα.

Οι πολίτες συσπειρώθηκαν στην κυβέρνηση, που ομολογουμένως  στην πρώτη φάση τα πήγε αρκετά  καλά. Μετά έκανε τα λαθάκια της, κυρίως στα θέματα των προληπτικών μέτρων. Όμως τα πολλαπλά θέματα που καλείται να αντιμετωπίσει τη νέα χρονιά, αρχής γενομένης, από τον «λαίμαργο» γείτονα, την έξαρση του μεταναστευτικού, την ακρίβεια, τις μεταρρυθμίσεις που λιμνάζουν, το πρόβλημα των Πρεσπών, τις ορδές των ανεμβολίαστων και φυσικά το σκληρό ροκ της αντιπολίτευσης, όλα αυτά ούτε αντιμετωπίζονται με τα διαγγέλματα και τις θετικές προβλέψεις των πολιτικών ούτε και από το πλούσιο συναίσθημα ολίγων «προνομιούχων» πολιτών, αλλά απαιτούνται συγκεκριμένες λύσεις να υιοθετηθούν.

 

Να τηρηθεί με θρησκευτική ευλάβεια η ενότητα του λαού, γιατί ο διχασμός καιροφυλακτεί και θα φέρει πολλά δεινά στη ζωή μας και στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.

Η άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας είναι, για τη νέα χρονιά, ένα δύσκολο σταυρόλεξο,

με δεδομένα που συνεχώς αλλάζουν και απρόβλεπτους εξωγενείς παράγοντες.

Εξίσωση με λίγους γνωστούς και πολλούς άγνωστους, δεν λύνεται εύκολα.

Σοφόν το ασαφές και τη νέα χρονιά.

 

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2021

Αντιπολιτευτική ανυπαρξία,κακό για την Δημοκρατία! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

 Καθημερινά δείχνουν το αφτιασίδωτο πρόσωπο τους, στις τηλεοράσεις, στη Βουλή, στην επικοινωνία. Κατώτερη των περιστάσεων το σύνολο της αντιπολίτευσης, με προεξάρχουσα την αξιωματική αντιπολίτευση, που δεν ξέρει που βαδίζει. Χωρίς αφήγημα, χωρίς όραμα για την επόμενη μέρα, με φθηνές επιθέσεις και άνευ αυτοκριτικής και δημιουργικών προτάσεων. Διχαστική με απώτερο στόχο τη συσπείρωση της στενής σκληρής της βάσης. Ήρθαν δεύτεροι, με ένα υψηλό ποσοστό που από την πρώτη ημέρα μειώθηκε κατά το ένα τρίτο. Φταίνε, τα ΜΜΕ, η λίστα Πέτσα, το μάτι και η γλωσσοφαγιά. Όλα καλά καμωμένα από την πλευρά τους. Τι κι αν κόλλησε η βελόνα στα ίδια και τα ίδια, προ πανδημίας, λιμών και καταποντισμών, που συνέβησαν τα τελευταία δύο χρόνια.

Κόλλησε η βελόνα, στις κατά μέτωπο, επιθέσεις στη φιλελεύθερη κυβέρνηση, στην οδυνηρή επιστροφή και παλινόρθωση του κράτους της δεξιάς και στην ανυπαρξία ανασυγκρότησης του ΕΣΥ, της Παιδείας, του Περιβάλλοντος, χάρη στα μεγάλα συμφέροντα.

Κόλλησε η βελόνα σε ψοφοδεείς κοκορομαχίες, στη Βουλή και σε υπαίθριες συγκεντρώσεις για τους «μεγάλους ασθενείς» των ημερών, τα προληπτικά μέτρα μετάδοσης της πανδημίας, τη συνταγματικότητα η μη των διατάξεων, τα push back μεταναστών, την όξυνση και διχασμό για τους χειρισμούς των εθνικών θεμάτων, αλλά και σύννεφα τα δώρα στους ολιγάρχες, και οι καθεστωτικές νοοτροπίες και επαναφορά των παθογενειών και διαχωριστικών γραμμών, λόγω αδυναμίας ύπαρξης νέου αφηγήματος.

Ακατανόητη η επιλεκτική αντιπολίτευση αλλά για πολλούς αναγκαία, στο μέσον του τέταρτου κόμματος της πανδημίας, με αποτέλεσμα το “γαία πυρί μειχθήτω”! Όσο για τη συνεχιζόμενη διψήφια δημοσκοπική διαφορά, αυτή αποδίδεται σε «χαλκευμένες» δημοσκοπήσεις και σε δημοσκοπικές εταιρίες, που παίζουν «παιχνίδια»! Δημοσκοπική διαφορά «οφθαλμαπάτη» και όχι πραγματικότητα.

Διαφεύγει από το σύνολο των αντιπολιτευτικών δυνάμεων ότι η Κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία και καλά θα κάνουν να ασχοληθούν περισσότερο με τα δικά τους προβλήματα παρά να επιτίθενται επί παντός επιστητού στην Κυβέρνηση. Υπάρχει φόβος να καούν στην “προπόνηση”.

Η Κυβέρνηση είτε το θέλουν, είτε όχι προχωράει στον μετασχηματισμό της Ελληνικής κοινωνίας από τον τρόπο της συναλλαγής των πολιτών με το κράτος μέχρι και πολλών καθημερινών μεταρρυθμίσεων, άλλοτε αδιανόητες και σήμερα αποδεκτές. Η πανδημία έχει αλλάξει τη ζωή των πολιτών και το οποιοδήποτε αντιπολιτευτικό αφήγημα, που έχει δοκιμαστεί, δεν μπόρεσε να γίνει το «κύκνειο άσμα» της Κυβέρνησης. Αντίθετα, δύο χρόνια τώρα, δείχνει δημοσκοπικά τουλάχιστον, ότι την κρατάει ψηλά! Αντιπολιτευτική ανυπαρξία, κακό για την Δημοκρατία!