Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020

Τα αλλοπρόσαλλα. Του Θανάση Παπαμιχαήλ



Ποια είναι η γενικότερη αίσθηση που επικρατεί στην κοινωνία; Έχουν περάσει τα δύσκολα ή ακόμη υπάρχουν, απλά έχουν μπει κι αυτά σε ρυθμίσεις όπως και τα χρέη μας;
Δεν είναι αλλοπρόσαλλο να πιστεύουμε ότι θα βελτιωθεί το επίπεδο της ζωής μας, που παραμένει εντούτοις στάσιμο, με μια υποθετική αλλαγή της ψυχολογίας των πολιτών λόγω υποσχέσεων και εξαγγελιών; Δεν είναι ηλίου φαεινότερο, ότι πολλοί συμπολίτες μας αυτοσχεδιάζουν κάθε μήνα για να τα «βγάλουν πέρα»;
Δεν είναι αλλοπρόσαλλο να βομβαρδίζεσαι καθημερινά, ότι τα εχέγγυα αισιοδοξίας είναι ορατά και τα ευχάριστα είναι μπροστά μας; Πως εξηγείται ότι ένα ποσοστό πάνω από το 10% ξοδεύει πάνω από το 100% του διαθέσιμου εισοδήματος του, δηλαδή δανείζεται για να καλύψει τις βασικές του ανάγκες; Και το ποσοστό αυτό δείχνει να κινείται ανοδικά σύμφωνα με έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Συνδέσμου των Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης της Ελλάδας.
Δεν είναι αλλοπρόσαλλο ότι ενώ η ανάπτυξη έρχεται, σημαντικό ρόλο στην τάση των πολιτών – καταναλωτών να παίζει το «κυνήγι» των προσφορών όλων των ειδών; Από το χαρτί υγείας μέχρι τους αφυγραντήρες!
Δεν είναι αλλοπρόσαλλο να θεωρείται κανονική έξοδος, η επίσκεψη στις καφετέριες και στα ταχυφαγεία, ενώ η πραγματική έξοδος να περιορίζεται στις τηλεοπτικές περιηγήσεις σε ελληνικά και ξένα εστιατόρια υψηλής γαστρονομίας; Η κλασσική ελληνική διασκέδαση στα «γούστα» και «μπουζούκια» που είχαν ονομαστεί κάποτε και πολιτιστικά κέντρα είναι πλέον άπιαστο όνειρο, για την πλειονότητα των άλλοτε θαμώνων.
Δεν είναι αλλοπρόσαλλο να μιλάμε για μια νέα μορφή τηλεθέασης, τη λεγόμενη οικογενειακή τηλεθέαση, άμεσα ζητούμενο των τηλεοπτικών μας καναλιών, με στόχο τη μείωση των προγραμμάτων υψηλού κόστους. Σερβίρουν προγράμματα που αφορούν το σύνολο της οικογένειας κάτι σαν «ταμπλ ντοτ» και όχι «μενού» για κάθε ηλικία. Η μείωση της διαφημιστικής πίτας, πέραν του πενήντα τοις εκατό από τα παραδοσιακά μέσα, προς όφελος του διαδικτύου, φέρνει αλλοπρόσαλλο προγραμματισμό.
Δεν είναι αλλοπρόσαλλο αρκετοί από τους εκλεγμένους σε όλες τις βαθμίδες των θεσμών, αυτοδιοίκησης και κεντρικής πολιτικής σκηνής, να δηλώνουν σοσιαλιστές και αριστεροί, και ότι μισούν τον καπιταλισμό και να θέλουν να τον καταργήσουν, ενώ ταυτόχρονα να απολαμβάνουν τα αγαθά του και να μην αρνούνται τα πλουσιοπάροχα προνόμια που η θέση προσφέρει;
Δεν είναι αλλοπρόσαλλο οι χθεσινοί διαπρύσιοι κήρυκες του ακομμάτιστου κράτους, να το στελεχώνουν σήμερα με κομματικά κριτήρια, βολεύοντας τους μέτριους ημέτερους για να κρατήσουν τα «μπόσικα» και επιλέγοντας, όταν υπάρξει ανάγκη, τους άριστους να τους βάλουν στη «μαρκίζα»;
Δεν είναι αλλοπρόσαλλο ότι ακόμα συζητάμε για τη διάσωση της χώρας, από τα δεινά των τελευταίων ετών, ενώ όλοι ξέρουμε ότι απαιτούνται πραγματικές μεταρρυθμίσεις και πολιτικό θάρρος για να υλοποιηθούν; Τόσο απλό είναι. Δεν χρειάζεται να επανεφεύρουμε τον τροχό!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Προς το παρόν. Του Θανάση Παπαμιχαήλ


Πολλά τα μπερδέματα, περισσότερα τα παιχνίδια πολιτικής. Μπαίνουμε σε μια νέα πολιτική φάση συνδιαλλαγών, σφοδρών αντιπαραθέσεων, εσωτερικών κομματικών εμφυλίων, έχοντας μπροστά μας εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, αντιμετώπιση αυξημένων ροών προσφύγων, θερμό κλίμα στις σχέσεις μας με τη γείτονα χώρα, αλλά και θέματα εκλογικού νόμου που υποχρεώνουν για κομματικές «συμπλεύσεις», μετά από μυστικές διεργασίες.
Προς το παρόν ακούμε τα «αυστηρά» μηνύματα περί παραβίασης των δικαιωμάτων που απορρέουν από διεθνείς συμβάσεις, περί παράνομων ενεργειών της γείτονος χώρας, περί σεβασμού των «θεμελιωδών» αρχών και άλλων παρεμφερών δηλώσεων αλληλεγγύης. Φυσικά, δεν ιδρώνει το αφτί κανενός. Ούτε των συμμάχων μας, ούτε του αιώνιου αντιπάλου μας, με κίνδυνο η ενδοτικότητα και η αποδοχή «τετελεσμένων» να δημιουργήσουν δραματικές εξελίξεις στη χώρα. 
Προς το παρόν παρά το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός κατέβηκε από το βουνό, με τις πλάκες του «χρησμού» του ονόματος του Προέδρου της Δημοκρατίας κρατάει κλειστά τα χαρτιά του. Το παίζει μονά – ζυγά, σε γυναίκα  και άνδρα υποψήφιο. Παρά το γεγονός ότι το μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων που τον έφερε στην Πρωθυπουργία ανήκουν στην κεντροδεξιά, αυτός «αλληθωρίζει» σε πρόσωπο της κεντροαριστεράς. Για λόγους κομματικής διεύρυνσης πολιτικής συναίνεσης ή συμψηφισμού με ψήφους για την αλλαγή του εκλογικού νόμου.
Προς το παρόν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν έχουν πάρει τις τελικές τους θέσεις. Το ΚΙΝΑΛ προτείνει πρόσωπα από το χώρο της κεντροαριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει μέχρι τώρα τον «Νυν», και τα άλλα πολιτικά κόμματα ακολουθούν τη γραμμή βλέποντας και κάνοντας, πλην του ΚΚΕ που έχει ξεκάθαρη θέση, τη μη συμμετοχή στην ψηφοφορία.
Προς το παρόν οι πολίτες αν και ζητάνε από τους πολιτικούς να τους λένε την αλήθεια, όσο «ωμή» κι αν είναι, όταν αυτή δεν τους ικανοποιεί, τους γυρίζουν την πλάτη. Από την άλλη πλευρά, στην πλειονότητα των πολιτών, ο ρόλος των πολιτικών συνάδει και με το ρόλο του Big brother. Να παίρνουν τις ευθύνες και να δημιουργούν δρόμους ευημερίας για το μέλλον τους. Μοναδική διαφορά από το γνωστό ριάλιτι, να κερδίζουν όλοι στο τέλος!
Προς το παρόν οι πρόωρες εκλογές ενώ δεν έχουν κανένα λόγο να γίνουν, εντούτοις «παίζουν» στα παιχνίδια ηγεμονίας των πολιτικών μας αρχηγών. Μια δεύτερη αυτοδυναμία της ΝΔ και μια πέμπτη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργεί ανακατατάξεις στο χώρο της κεντροαριστεράς, και δίνει περισσότερα κυβερνητικά χρόνια στη ΝΔ, για την υλοποίηση του προγράμματος της. 
Προς το παρόν θα πρέπει να περιμένουμε τις διεθνείς εξελίξεις, το ρόλο της χώρα μας στη διεθνή σκακιέρα και την απόδοση των μέτρων οικονομικής ανάπτυξης. 
Προς το παρόν καλό θα είναι να υιοθετήσουμε, πολίτες και πολιτικοί, έναν «καινούργιο» τρόπο σκέψης, που ακούει στο όνομα Ενότητα. Διαφορετικά κλάφτα Χαράλαμπε!
Προς το παρόν, αριστεροί ξανά! Αλλαγή θέσης με ταχύτητα εκκρεμούς. Μια ακόμη οβιδιακή μεταμόρφωση, δίκην «κωλοτούμπας», που υπονομεύει την αξιοπιστία του συνόλου του πολιτικού συστήματος. Τραμπουκισμοί αλλά όχι από τον Τράμπ, αυτή τη φορά.
*** Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι επικοινωνιολόγος

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020

Πολιτικός Καζαμίας 2020. Του Θανάση Παπαμιχαήλ


Σε παγκόσμιο επίπεδο οικονομία φαίνεται να είναι τόσο εύθραυστη όσο μια σαπουνόφουσκα. Η Οικονομική ελίτ θα συνεχίζει να κερδίζει σε βάρος των λαϊκών μαζών, που θα στενάζουν κάτω από τις συνεχείς διαπραγματεύσεις, των ισχυρών της παγκοσμιοποίησης.
Τα προβλήματα όπως πόλεμοι, μετανάστευση, σίτιση, ύδρευση, θα ενταθούν και οι λαοί θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται σε αναβρασμό.
Τα πάντα θα βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση. Οι έννοιες αλληλεγγύη, ισονομία, αδελφοσύνη, το δίκαιο των πολλών, θα είναι και πάλι λόγια του αέρα και μια αέναη προπαγάνδα με μοναδικό σκοπό το καταλάγιασμα, της λαϊκής αγανάκτησης.
Μόνο που με τα λόγια του αέρα, με την προπαγάνδα των ισχυρών, δεν γεμίζει το στομάχι, ούτε το περιβάλλον σώζεται!
Οι λαοί βαρέθηκαν τα λόγια τα μεγάλα, τις ψεύτικες υποσχέσεις. Δεν «μασάνε» πια! Οι αντιδράσεις θα πολλαπλασιαστούν. Τα «γιλέκα» έγχρωμα και ασπρόμαυρα θα γεμίζουν τις παγκόσμιες πλατείες.
Αυτά τα ολίγα για την Εσπερία. Στα καθ' ημάς τώρα.
Δυστυχώς πολιτικά exit polls για τη νέα χρόνια δεν γίνονται. Μόνο αστρολογικά. Αστρολογικές εκτιμήσεις με βάσει τις ημερομηνίες και τις ώρες ίδρυσης των κομμάτων και τους ωροσκόπου των πολιτικών αρχηγών!
Τα διάφορα αστρολογικά φαινόμενα όπως έκλειψη ηλίου, σελήνης, ανακοίνωση ονόματος Προέδρου Δημοκρατίας μπορούν να οδηγήσουν σε νέα αρχή του ζωδιακού κύκλου η και σε διπλές εκλογές. Τα πάντα εξαρτώνται από το ποτέ θα είναι ο ανάδρομος Ερμής στον Ποσειδώνα! Εξειδικευμένες προβλέψεις για πρόσωπα της πολιτικής σκηνής, εγχώρια και μη, κατά τη γνώμη των περισσότερων πολιτικών αναλυτών θα πάνε "άπατες"!
Τα πάντα ρει, που έλεγε και ο Ηράκλειτος. Προς το παρόν, θα πρέπει να αρκεστούμε στους «πρώην» που είδαν φως και μπήκαν σε κόμμα εξουσίας για να γίνουν «νυν» στα πολιτικά δρώμενα. Μοναδικός κίνδυνος όλων αυτών είναι να γίνουν από ανακυκλώσιμοι, αναλώσιμοι!
Από το κόμμα που κυβερνά σήμερα θα ακούμε καθημερινά τα αφηγήματα, των επενδύσεων, της ασφάλειας των πολιτών, της αταλάντευτης προάσπισης των Εθνικών μας συμφερόντων και πάντα με κατάληξη την ολοκλήρωση της τετραετίας. Αυτό ήταν και θα είναι πάντα το δυνατό χαρτί κάθε κυβέρνησης, για να κρατάει ζωηρό το ενδιαφέρον, για την υλοποίηση των ξεχασμένων προεκλογικών υποσχέσεων της.
Από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αξιωματικής και λοιπών κομμάτων, θα ακούμε συνεχώς για ανέφικτες προεκλογικές υποσχέσεις, για ατασταλίες, για διορισμούς ημετέρων, για κυβιστήσεις, και για κατασπατάληση δημοσίου χρήματος. Τα ίδια και τα ίδια πάντα από τις αντιπολιτεύσεις. Κάθε μέρα η κυβέρνηση βρίσκεται σε αποδρομή σύμφωνα πάντα με τις επιθυμίες της αντιπολίτευσης, για να ξανά βρεθεί στην εξουσία. Σαματά με κάθε τρόπο, κάθε μέρα, όλο το χρόνο!
Η στήλη εκτός από τις πολιτικές προβλέψεις της που διαβάσατε, ήθελε να ευχηθεί στο πολιτικό μας σύστημα, με τις ενέργειες του, το νέο χρόνο να παράξει πολιτική και όχι παραπολιτική!
Να σταματήσει να σκιαμαχεί με φανταστικούς εχθρούς, ντόπιους και ξένους, να πάψει να αντιπαρατίθεται με ρητορική μίσους, διαίρεσης και με φρασεολογία πόλωσης και φαιδρότητας. Η Ελλάδα μας έχει ανάγκη από πολιτικούς υψηλού επιπέδου με όραμα και θέληση για δημιουργία και όχι από "Δελαπατρίδες"!
Να διαβάσουν το νέο χρόνο με νέα γυαλιά και όχι με τα γυαλιά των προηγουμένων χρόνων. Την πολιτική ιστορία του τόπου την γράφουν όσοι βγάζουν «το φίδι από την τρύπα».
Αυτό έχει αποδειχθεί, διαχρονικά!
Χρόνια πολλά
Καλή χρονιά!

Ο Παλιός φεύγει, ο Νέος έρχεται, τα προβλήματα μένουν. Του Θανάση Παπαμιχαήλ



Και θα είναι ίδια και απαράλλαχτα με τον παλιό χρόνο που φεύγει, γιατί αν δεν αλλάξουμε εμείς, δεν θα αλλάξει τίποτα. Και του χρόνου θα ευχόμαστε να γίνει και ο Νέος χρόνος, παλιός. Να γίνει παρελθόν. Να τον ξεφορτωθούμε από την πλάτη μας. Άλλωστε ο κάθε χρόνος κυλάει γρήγορα και φεύγει, αφήνοντας μόνο ηλικιακά τα σημάδια του σε όλους εμάς, στις ταυτότητες μας.
Ζούμε σε μια πολυπαθούσα κοινωνία, με χιλιάδες προβλήματα που θέλουν λύση. Από την προσωπική μας επιβίωση, μέχρι τη συλλογική, κοινωνική στοχοπροσήλωση μας. Είναι η μόνη αλλαγή, η αλλαγή του χρόνου, που δεν μας τρομάζει, γιατί φέρνει τη λήθη σε κάθε τι δυσάρεστο και άσχημη ανάμνηση, και φέρνει την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Σύμμαχος μιας νέας μεγάλης επανάστασης, που ο καθένας ονειρεύεται για τον εαυτό του.
Ο παλιός χρόνος φεύγει και μαζί του η ανθρώπινη μορφή και υπόσταση που του δώσαμε με ημερομηνία λήξης. Μέσα σε ένα χρόνο μεγάλωσε, πήρε τη μορφή ενός ηλικιωμένου με μακριά γενειάδα και άσπρα μαλλιά και φεύγει χωρίς συνταξιοδότηση! Για πολλούς να πάει στον «αγύριστο»!
Ζήσαμε μαζί του καλές και άσχημες στιγμές. Βιώσαμε συναισθήματα θετικά και αρνητικά. Για κάποιους κύλησε αργά, για άλλους γρήγορα. Ανάλογα με το πόσο έντονα στιγμάτισε τη ζωή του καθενός.
Ο νέος χρόνος έρχεται, γεμάτος ελπίδα, όνειρα, νέες υποσχέσεις.
Τα άλυτα προβλήματα που περιμένουν καρτερικά, ευελπιστούμε ότι θα βρουν τις λύσεις τους.
Ένας νέος κύκλος ανοίγει και θα φέρει και πάλι πρόσφυγες, τρομοκρατία, φτώχεια, λιτότητα και ακόμη ένα χρόνο στην «καμπούρα» μας. Νομοτελειακά, τα ανωτέρω. Τα μεγάλα λόγια που θα ακουστούν στην αρχή του νέου χρόνου, αερολογίες για συρροή επενδύσεων, βερμπαλισμοί για βελτίωση του επιπέδου ζωής των πολιτών, δεν θα είναι παρά πομφόλυγες που θα σβήσουν, όπως άναψαν. Σε λίγο χρόνο. Άλλωστε ο πάνσοφος λαός λέει «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι»! Η πραγματικότητα και η καθημερινότητα είναι πολύ διαφορετικές από τις κατασκευασμένες ειδήσεις των Μέσων, για λόγους ηθικής τόνωσης και ψυχολογικής στήριξης των πολιτών.
Σε πολλά πράγματα, στην συντριπτική πλειοψηφία τα προβλήματα θα διογκωθούν με το νέο χρόνο, όπως εξαθλίωση μερίδας πολιτών, οικονομική ανέχεια των μικροεπιχειρήσεων, επαγγελματικά αδιέξοδα για δυναμικά κοινά, κλιματική αλλαγή, διεθνής αστάθεια των κοινωνιών.
Τα «φύκια και οι μεταξωτές κορδέλες», τα φούμαρα των εχόντων τα ηνία της εξουσίας θα συνεχίσουν να «συντροφεύουν», για πλατιά κατανάλωση, αφελείς αλλά και απογοητευμένους. Καιροσκόποι, τσαρλατάνοι και υποκριτές, σμίγουν στο σταυροδρόμι του παλιού και του νέου χρόνου.
Κλείνοντας θα ήθελα να θυμίσω ένα στίχο του Κ. Καβάφη «Του μέλλοντος οι μέρες στέκονται μπροστά μας σα μια σειρά κεράκια αναμμένα».
Ευχή το 2020, τα κεράκια να μη σβήσουν ποτέ. Να μας φωτίσουν το Νέο Χρόνο δίνοντας χαρά, ευτυχία και ειρήνη. Και σε μας και στην Ελλάδα μας!
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος