Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει…

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου - Δ/ντή της THINK POLITICS

Ε, λοιπόν όχι! Δεν είναι αλήθεια ότι στην πολιτική «είναι όλοι ίδιοι»! Δεν είναι αλήθεια ότι τα δύο μεγάλα κόμματα δεν έχουν καμία διαφορά.

Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια, παραμονές των εκλογών του 2004, τον τρόπο με τον οποίο τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ υποδέχονταν και αποδέχονταν σταδιακά τη νέα πραγματικότητα που διαφαινόταν μπροστά στα μάτια τους, την αναμενόμενη ήττα του κόμματός τους στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Θυμάμαι ότι απουσίαζε η θλίψη από την έκφρασή τους και στη θέση της διέκρινα μια συγκρατημένη αποφασιστικότητα: «μπορεί να χάσουμε αυτές τις εκλογές, αλλά θα κερδίσουμε τις επόμενες». Δεν έχει σημασία αν αυτή η πρόβλεψη δεν επαληθεύτηκε πλήρως. Αυτό που έχει σημασία –και μάλιστα μεγάλη εφόσον πρόκειται για πολιτική- είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί έμπαιναν σε μια μάχη χαμένη με τον αέρα του νικητή. Ετοιμάζονταν να χάσουν έχοντας την αίσθηση ότι αφήνουν την κορυφή μόνο προσωρινά. Γιατί πίστευαν –και πιστεύουν- ότι η κορυφή είναι το σπίτι τους. Και ότι είναι αναπόφευκτο να επιστρέψουν και πάλι σε αυτήν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή είναι η στάση του νικητή. Του νικητή που μπορεί να γνωρίσει και ήττες στην πορεία του, που μπορεί να έχει και απογοητεύσεις. Όμως, θέλει τη νίκη, τη διεκδικεί κάθε στιγμή και πιστεύει βαθιά μέσα του ότι αυτή η νίκη του αξίζει. Γι αυτό και βγαίνει τελικά κερδισμένος.

Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα: έχει παρατηρήσει κανείς αυτή τη στάση μεταξύ των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας; Έχει ακούσει κανείς τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος να διατηρούν σε τέτοιο βαθμό την ψυχραιμία τους, να είναι αποφασισμένα ότι η εξουσία είναι το δικό τους λιμάνι, είναι ο τόπος τους, ότι εκεί πρέπει να επιστρέφουν πάντα; Προσωπικά βιώνω το ακριβώς αντίθετο.

Με έκπληξη και αγανάκτηση πολλές φορές, βλέπω γύρω μου στελέχη που έχουν εγκαταλείψει τη μάχη πριν αυτή ακόμη αρχίσει. Βλέπω ανθρώπους που ελπίζουν να χαρούν το σήμερα όσο περισσότερο μπορούν γιατί πιστεύουν ότι ζουν ένα όνειρο χωρίς αύριο. Βαθιά μέσα τους έχουν πιστέψει στην ήττα. Σε μια ήττα που –ας μου επιτραπεί να πω- δεν είναι καθόλου μα καθόλου σίγουρη. Καθίσταται, όμως, βεβαία λόγω του χαμηλού φρονήματος που επικρατεί στα μετόπισθεν. Το λέει και το τραγούδι: «Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου τον πόλεμο το χάνει». Και σήμερα η Νέα Δημοκρατία κινδυνεύει να χάσει όχι επειδή της αξίζει, όχι επειδή δε μπορεί να κυβερνήσει και άλλα τέτοια γλαφυρά που ακούγονται κατά καιρούς. Κινδυνεύει να χάσει επειδή η ίδια η καρδιά της Νέας Δημοκρατίας, τα στελέχη της, μικρά και μεγάλα δυστυχώς, δεν πιστεύουν στην παράταξή τους, δεν πιστεύουν στη νίκη της.

Αυτό το κλίμα πρέπει να αλλάξει και μάλιστα γρήγορα. Είναι απόλυτη ανάγκη να επιλεγεί μια επικοινωνιακή στρατηγική νίκης, μια στρατηγική που θα απευθύνεται πρωτίστως στο εσωτερικό της παράταξης, ώστε να το ενημερώσει, να το εμψυχώσει και να αφυπνίσει στην καρδιά του την ελπίδα και την προσμονή της νίκης. Με νέο αέρα, με νέα προοπτική είναι απολύτως εφικτή η ανατροπή του σημερινού σκηνικού, είναι εφικτή η νίκη που περιμένει ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας.

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Η THINK POLITICS ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ...




Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Η ΚΑΡΤΑ ΤΗΣ THINK POLITICS ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ!


Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Νέοι υποψήφιοι πολιτικοί: να κοιτάτε μπροστά, ποτέ το χάος κάτω από τα πόδια σας



Η πολυετής εμπειρία μου στην πολιτική επικοινωνία με οδήγησε σε αυτή τη συμβουλή που θα έδινα σε κάθε φέρελπι νέο πολιτικό που θέλει αλλά διστάζει να μπει στον πολιτικό στίβο. Ιδίως στη σημερινή πολιτική και οικονομική συγκυρία, που τον ευνοεί, θα του έλεγα να μη διστάσει να πάρει το βάπτισμα του πυρός. Γιατί ιδιαίτερα σήμερα; Διότι υπό τις σημερινές συνθήκες μακροχρόνιας οικονομικής ύφεσης – το χάος που λέγαμε – τα περιθώρια λάθους, οι «περίοδοι χάριτος», μειώνονται αισθητά για τους εκλεγμένους τόσο του Εθνικού Κοινοβουλίου όσο και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το λαϊκό αίτημα για ανανέωση σε πρόσωπα εμφανίζεται εντονότατο. Και ευνοεί σαφώς τους νέους και ανεξάρτητους υποψηφίους. Όσοι εκλεγμένοι δεν έχουν να επιδείξουν έργα, δράσεις, πρωτοβουλίες, θα αντιμετωπίσουν μεγάλα προβλήματα στην επανεκλογή τους. Ιδίως αν θα έχουν απέναντί τους νέους, άφθαρτους και ανεξάρτητους υποψηφίους. Νέοι υποψήφιοι πολιτικοί μη διστάζετε. Στις επόμενες εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές δώστε δυναμικά το παρόν σας. Δε θα διαψευστείτε αν επιλέξετε την τόλμη έναντι της ατολμίας, τη δράση έναντι της αδράνειας. Θα ανταμειφθείτε. Αρκεί να δείξετε αποφασιστικότητα, επιμονή και υπομονή.

Θανάσης Παπαμιχαήλ

Επικοινωνιολόγος

Διευθυντής της Think Politics

ΥΓ: Προωθήστε αυτή την ανάρτηση, πατώντας στο φακελάκι με το βελάκι που βλέπετε δίπλα στα σχόλια, σε όσους έχουν την πολιτική στο DNA τους...

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

Βlogs και bloggers: μια νέα δύναμη στην πολιτική



Ξέρετε ότι στην περιοχή σας, στην πόλη σας, όσο μικρή κι αν είναι, εκτός από τα παραδοσιακά ΜΜΕ – εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση – υπάρχει και ένα νέο μέσον που επηρεάζει τους ψηφοφόρους σας, ιδιαίτερα τις νέες γενιές 17 έως 34 ετών; Είναι τα λεγόμενα blogs. Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, οι bloggers συζητούν, ανταλλάσσουν απόψεις πάνω στην επικαιρότητα αλλά και συγκεκριμένα για την περιοχή σας και τα προβλήματά της. Κρίνουν εσάς, το έργο σας, τις απόψεις σας. Αποτελούν μια νέα γενιά ενεργών πολιτών.

Ποια είναι η δική σας άποψη πάνω στο φαινόμενο blogs;

- Πιστεύετε ότι στο διαδίκτυο και στα blogs ανοίγει ένας νέος δημόσιος χώρος αντιπαραθέσεων και πολιτικών ζυμώσεων;

- Πιστεύετε ότι τα blogs λόγω της ανωνυμίας δημιουργούν άσχημες εντυπώσεις για την πολιτική και τους πολιτικούς, ιδιαίτερα στις μικρές κοινωνίες;

- Παίζουν ενεργό ρόλο στη σύγχρονη πολιτική επικοινωνία;

- Θα τα συμπεριλάβετε στη νέα σας προεκλογική εκστρατεία;

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Στο «E-mail» Mαρτίου: Φάκελος: Πολιτική Αντιπαράθεση



  • Ο Σουν-Τζου συμβουλεύει: πώς να βγείτε κερδισμένοι από μία πολιτική κόντρα

  • Πολιτικές οδηγίες προς... Ευρωπνιγμένους

  • Πώς να σηκώσετε τους ψηφοφόρους από τους καναπέδες

  • Πώς να είστε ένα βήμα μπροστά από τον αντίπαλό σας

  • Στρατηγικές για debates από τον John Shosky

Μην το χάσετε!