Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019

Οι γυναίκες δεν ψηφίζουν γυναίκες. Του Θανάση Παπαμιχαήλ



Οι Ελληνίδες δεν βλέπουν με «καλό μάτι» τη συμμετοχή των γυναικών στα ψηφοδέλτια. Τις ψηφίζουν στις δημοσκοπήσεις, αλλά δεν τις προτιμούν στην κάλπη. Η υποεκπροσώπιση των γυναικών σε όλους τους θεσμούς είναι σε όλους γνωστή. Στον πρώτο βαθμό της αυτοδιοίκησης, στο σύνολο των 325 δημάρχων, μόνο ένας μικρός αριθμός γυναικών έχουν καταφέρει να εκλεγούν στη θέση του δημάρχου. Το ίδιο συμβαίνει και στον β’ βαθμό της αυτοδιοίκησης αλλά και στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Ο θεσμός της ποσόστωσης των γυναικών στο ψηφοδέλτιο είναι ένα μέσο για μεγαλύτερη συμμετοχή, αλλά όχι αυτοσκοπός. Είναι δύσκολο για μια γυναίκα να «παντρέψει» την πολιτική με τις υποχρεώσεις της προσωπικής και οικογενειακής ζωής.
Η πολιτεία θα πρέπει να σταθεί αρωγός για να μπορέσουν οι γυναίκες να ασχοληθούν με τα κοινά. Από βρεφονηπιακούς σταθμούς, προνοιακές δομές, ολοήμερα σχολεία, ισότητα στις αμοιβές, μέχρι αποδοχή των ανδρών πολιτικών, των γυναικών σε προνομιακές θέσεις εξουσίας.
Οι εποχές έχουν αλλάξει και οι άνδρες πολιτικοί θα πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα ότι θα μοιράζονται τις πρώτες θέσεις με γυναίκες πολιτικούς ακόμη και τη θέση του Πρωθυπουργού!
Παρ’ όλα αυτά το πρόβλημα παραμένει και για να λυθεί χρειάζεται οι γυναίκες να ψηφίζουν γυναίκες. Στο άρθρο μου αυτό, θα βρείτε μικρές συμβουλές, για να προσεγγίσουν οι γυναίκες υποψήφιοι το ιδιαίτερο αυτό κοινό και να το πάρουν με το μέρος τους.
Όταν μια γυναίκα παλεύει καθημερινά να τα βγάλει πέρα με το πλήθος των ρόλων της, εργαζόμενη, νοικοκυρά, μητέρα, είναι λογικό να αντιμετωπίζει με καχυποψία και φθόνο το πρότυπο της πετυχημένης γυναίκας που τα προλαβαίνει όλα και να διεκδικεί και μια θέση στα κοινά.
Μια γυναίκα υποψήφια νοιώθει τις περισσότερες φορές τη λάθος όψη της «αρρενωπότητας» των συναδέλφων ανδρών υποψηφίων. Κυκλοφορούν με κοστούμι, επίπεδη σόλα και χαρτοφύλακα. Μιλάνε με τη γνωστή ξύλινη γλώσσα των πολιτικών, παρεμβαίνουν με τραχύτητα και «ευνουχίζουν» το γυναικείο τους προφίλ και τη δική τους πολιτική προοπτική. Η γυναίκα πολιτικός που θέλει να εμφανιστεί αποκλειστικά ως κυνική τεχνοκράτης ή άκαμπτη διαχειρίστρια, έχει χάσει μεγάλο μέρος από την προσωπικότητα της και κάποια από τα ανθρώπινα, γήινα στοιχεία του φύλου της. Ακόμη και η «σιδηρά κυρία» της πολιτικής Μάργκαρετ Θάτσερ, αναγνώριζε με υψηλή εκτίμηση τη θέση της ως συζύγου.
Πολύ συχνά οι γυναίκες υποψήφιες, πέφτουν στην παγίδα να δημιουργούν υπερβολική οικειότητα με τα ανδρικά μέλη της οικογένειας, με αποτέλεσμα να απειλείται η οικογενειακή γαλήνη, στα μάτια των γυναικών ψηφοφόρων.
Μια υποψήφια πολιτικός θα πρέπει να βρει μια κοινή βάση αναφοράς με τη γυναίκα ψηφοφόρο. Να «μιλήσει» μαζί της και να ταυτιστεί με γυναικεία θέματα από συνταγές μαγειρικής, μόδα, συμβουλές ομορφιάς, και γενικότερα για θέματα καθημερινότητας που θα βοηθήσουν και θα προδώσουν μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ «φιλενάδων».
Είστε γυναίκα και μιλάτε σε γυναίκα. Όσο προφανές κι αν είναι αυτό, τονίστε το στη συζήτηση σας. Χρησιμοποιείστε τη φράση «εμείς οι γυναίκες» διαμορφώνοντας την αίσθηση στην ακροάτρια σας ότι ανήκετε στην ίδια ομάδα και ότι σας συνδέουν κοινά προβλήματα και ανησυχίες. Βρείτε το κουμπί της ομάδας που ανήκει η ψηφοφόρος, προσαρμόστε το λόγο και τις προτάσεις σας και πάρτε την με το μέρος σας.
Είναι γεγονός ότι η μικρή συμμετοχή των γυναικών στα κοινά, προκαλεί ένα δημοκρατικό έλλειμμα. Οφείλουμε όλοι, πολίτες και πολιτεία να σταθούμε αρωγοί στα προβλήματα των γυναικών. Να ξεπεραστούν οι δισταγμοί της συμμετοχής στην πολιτική. Γιατί όπως είπε και ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι «Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο».
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019

Ο Αλέξης ξέμεινε από άσσους! Του Θανάση Παπαμιχαήλ



Στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, τα ποσοστά τους άγγιξαν το «ταβάνι» για τα δεδομένα ενός κόμματος αντιπολίτευσης. Πήρε και Δήμους και Περιφέρειες με πρώτη και καλύτερη την Περιφέρεια της Αττικής, με τη Ρένα Δούρου. Και σίγουρα στο Δήμο της Αθήνας θα είχε καλύτερη τύχη, αν το νέο πρόσωπο, που επιλέχθηκε, με τις δηλώσεις του την τελευταία στιγμή, απέτρεψε αρκετούς ψήφους.
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά από τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει απροθυμία των πρωτοκλασάτων στελεχών αλλά και ένδεια τοπικών στελεχών να δοκιμαστούν στον εκλογικό στίβο των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Επιθυμούν να μείνουν «αλώβητοι» από μια πιθανή εκλογική συντριβή τους, στο χώρο της αυτοδιοίκησης.
Η μόνη, προς τιμήν της, που πήρε το ρίσκο να ξαναμετρηθεί είναι η Περιφερειάρχης Αττικής, ενώ αρκετοί από τα άλλοτε πρωτοκλασάτα στελέχη της, πήραν την άγουσα για άλλες αυτοδιοικητικές περιοχές, για πιο σίγουρη και ασφαλή αυτοδιοικητική πορεία. Αυτή είναι η αλήθεια, κι αν μπορεί για τον ΣΥΡΙΖΑ να επαναληφθεί το πετυχημένο μοντέλο των προηγούμενων αυτοδιοικητικών εκλογών, θα το δείξει η κάλπη. Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει και τα σφάλματα που βαρύνουν την εξουσία μεγάλα και οι ψηφοφόροι είναι οργισμένοι και αρκετά δύσπιστοι.
Με το νέο εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής πήξαμε σε «αυτοπροτεινόμενους» υποψήφιους, δηλώνοντας ανεξάρτητη κάθοδο στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου προσδοκώντας ένα ποσοστό που θα τους επιτρέψει να παίξουν το ρόλο του ρυθμιστή την επόμενη μέρα.
Η τακτική του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δώσει επιλεκτικά στηρίξεις, μόνο στους μεγάλους δήμους, απελευθέρωσε δεκάδες στελέχη της με ισχυρά τοπικά ερείσματα να δηλώσουν την υποψηφιότητα τους. Αποτέλεσμα να υπάρχει σε πολλούς δήμους, μεγάλος αριθμός υποψηφιοτήτων από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Αντίθετα για το κυβερνών κόμμα, καταγράφονται υποψηφιότητες χαμηλού ενδιαφέροντος στις προτιμήσεις των πολιτών.
Η δημοσκοπική καθίζηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, αποθαρρύνει πολλά στελέχη του να δοκιμάσουν την τύχη τους στην αυτοδιοικητική αρένα. Ούτε λόγος βέβαια για τα πρωτοκλασάτα στελέχη του. Δεν αποτελεί η κάθοδος τους τεκμήριο σωφροσύνης και επίγνωσης, με αποτέλεσμα ο φαύλος κύκλος των «χαμένων άσσων», για τον Αλέξη να διευρύνεται.
Και στις αυτοδιοικητικές εκλογές τα κόμματα εξουσίας θα νοιώσουν εκλογικά τους κραδασμούς από τις πολιτικές επιλογές που οι πολίτες τους χρεώνουν.
Συμφωνία Πρεσπών, άγρια φορολόγηση, προστασία πρώτης κατοικίας, θα δυσκολέψουν σε μεγάλο βαθμό τις επιλογές των πολιτών.
Επιμύθιο: Οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα είναι και το 2019 αρένα κομματικής αντιπαράθεσης, μαζί με τις ευρωεκλογές. Η διπολική ατμόσφαιρα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ που θα διαμορφωθεί , θα δώσει δημοσκοπικό χαρακτήρα, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμα φορά το «εκλογές ίσον πόλεμος». Η κλεψύδρα του χρόνου ξεκίνησε να μετρά αντίστροφα και σύντομα θα πάρουμε τις απαντήσεις.
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος

Τρίτη 5 Μαρτίου 2019

"Γκάλοπ - μαϊμού" βλάπτουν τους υποψήφιους της τοπικής Αυτοδιοίκησης



Είμαστε στο κατώφλι των Αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου, με ένα νέο εκλογικό σύστημα, της απλής αναλογικής. Πληθώρα υποψηφίων σε όλους τους δήμους της επικράτειας. Εκλογές ιδιαίτερες και λόγω του νέου εκλογικού συστήματος και λόγω  του κλίματος πολιτικής απαξίωσης και οικονομικής δυσχέρειας μέσα στο οποίο θα διεξαχθούν.
Στη δύσκολη αυτή συγκυρία οι επιλογές των ψηφοφόρων θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το καλύτερο αύριο που όλοι αναμένουμε με αποτέλεσμα να γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες διαφόρων δημοσκοπικών αποτελεσμάτων και προβλέψεων για την κατάκτηση των Αυτοδιοικητικών θώκων.
Δημοσκοπήσεις που γίνονται είτε κατά παραγγελία για τη δημιουργία εντυπώσεων και βλέπουν το φως της δημοσιότητας, είτε για την αποτύπωση της πραγματικότητας και μένουν στα συρτάρια των εντολέων.
Η αμερικανοποίηση της ελληνικής πολιτικής σκηνής σημαίνει μια προεκλογική περίοδο με καταιγισμό των πολιτών με έρευνες, γκάλοπ ιντερνετικού τύπου, αμφιβόλου αξιοπιστίας.
Σαν μαϊντανοί ξεπηδάνε, διαδικτυακές έρευνες αμφιβόλου προελεύσεως. Απαιτείται να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στις δήθεν έγκυρες δημοσκοπήσεις στις δήθεν διασταυρωμένες προτίμησεις του εκλογικού σώματος, στους κάθε είδους κανιβαλισμούς του δικαιώματος του πολίτη στην αντικειμενική ενημέρωση..
Γκάλοπ που φέρνουν πρώτο τον έναν υποψήφιο και δεύτερο τον άλλον και την άλλη μέρα το αντίθετο, θα πρέπει να τα πετάμε στον κάλαθο των αχρήστων.
Γκάλοπ χωρίς την υπογραφή κάποιας νομικής και πιστοποιημένης εταιρίας δημοσκοπήσεων, πρέπει να θεωρούνται απλές φημολογίες, με στόχο τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης προς τον έναν ή τον άλλον υποψήφιο ανάλογα με το ρεύμα και την τσέπη του περισσότερο καλοπληρωτή.
Στη συνέχεια τα πληρωμένα με 0,60 ευρώ τρολς, αναλαμβάνουν τη μετάδοση των fake αποτελεσμάτων, με παράλληλο σχολιασμό. Δυστυχώς, δεν έχει έρθει ο καιρός που θα επιβάλλονται κυρώσεις στους τυχάρπαστους δημοσκόπους και φερέφωνα τους που παραβαίνουν τους κανόνες της σωστής πληροφόρησης και εισβάλουν στην πολιτική συνείδηση του ψηφοφόρου, με στόχο την παραπληροφόρηση του.
Στις μέρες μας, στους καιρούς πλήρους απαξίωσης της πολιτικής, το παιχνίδι των δημοσκοπήσεων θα πρέπει να παραμείνει τίμιο. Πρώτιστο ζητούμενο, ο σεβασμός του πολίτη στην ενημέρωση του.
Γκάλοπ μαϊμού και αναξιόπιστες πολιτικές αναλύσεις από πληρωμένους επιτήδειους, δημιουργούν έλλειμμα δημοκρατίας, χειραγωγούν την ελεύθερη βούληση, πλήττουν τους έντιμους υποψήφιους και ζημιώνουν τον θεσμό της Αυτοδιοίκησης με τις λάθος επιλογές των κατευθυνόμενων ψηφοφόρων.
Προσοχή λοιπόν, άλλο οι κάθε είδους «μπούκηδες» και άλλο οι έντιμοι δημοσκόποι.
Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος