Ο καιρός γαρ εγγύς! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

 Ο καιρός γαρ εγγύς, φυσικά όχι για τη σύσταση της εξεταστικής επιτροπής στη Βουλή, ούτε για το πότε θα ανακοινωθεί η ημερομηνία των πρόωρων εκλογών, αλλά για θέματα που ενδιαφέρουν τους πολίτες και τη ζωή τους, στη νέα πραγματικότητα. Το άνοιγμα της αγοράς, των σχολείων, των μετακινήσεων των πολιτών, η επιστροφή στην κανονικότητα που ξέραμε.

Ο καιρός γαρ εγγύς, φυσικά όχι για τα ποσοστά της πρόθεσης ψήφου των πολιτών, στις επόμενες εκλογές, αλλά για την ακριβή ημερομηνία, του σταδιακού και ελεγχόμενου ανοίγματος των δραστηριοτήτων, ειδικά για το λιανεμπόρια και την εστίαση. Το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει τους πολίτες, είναι τα ποσοστά του καταλληλότερου να ηγηθεί και της μετακίνησης των ψηφοφόρων από κόμμα σε κόμμα.

Ο καιρός γαρ εγγύς, φυσικά όχι για τις αντεγκλήσεις, διαξιφισμούς και κοκορομαχίες των πολιτικών κομμάτων στα ΜΜΕ και στο Κοινοβούλιο, αλλά να συμφωνήσουν επιτέλους οι ειδικοί της προστασίας της υγείας μας, λοιμωξιολόγοι και πνευμονολόγοι, πως θα γίνει η περιβόητη μερική άρση των μέτρων προστασίας. Ο καθένας βγαίνει στα Μέσα και λέει τα δικά του,από τη δική του οπτική γωνία.

Ο καιρός γαρ εγγύς, σε λιγότερο από ένα μήνα, αρχίζει η εορταστική περίοδος του Πάσχα. Έμποροι, καταστηματάρχες αγωνιούν να μη χαθεί η αγοραστική περίοδος. Η πρόληψη με τα self tests και η στοχευμένη εφαρμογή των μέτρων, είναι αρκετά για να κινηθεί η αγορά ή θα κάνουμε πάλι Πάσχα στα προαύλια Εκκλησιών, στα μπαλκόνια και στις ταράτσες!

Ο καιρός γαρ εγγύς, η ανόητη εφαρμογή του μέτρου των sms και γραπτών βεβαιώσεων μετακίνησης, να σταματήσει. Αν οι πολίτες δεν έχουν καταλάβει ένα χρόνο τώρα ότι η τιμωρία από τον κορωνοϊό δεν έχει ανασταλτικό χαρακτήρα κανένα μέτρο περιορισμού της κυκλοφορίας δεν θα αποδώσει. Είναι τόσο υποτιμητικό, προσβλητικό και φοβικό το μέτρο για τους πολίτες, που οι κυβερνώντες θα το εισπράξουν στις κάλπες.

Ο καιρός γαρ εγγύς, να χτυπήσει "κόκκινο" η κόπωση των πολιτών από την κλεισούρα. Οι πολίτες φτάσανε στα όρια τους. Η κατάθλιψη καλπάζει, ο αριθμός των διαζυγίων έχει φτάσει «ταβάνι» και η αποσυμπίεση είναι αναγκαία και επείγουσα. 

Ο καιρός γαρ εγγύς, με πιθανή εξέλιξη το «γαία πυρί μειχθήτω». Τα προβλήματα της επόμενης μέρας στην οικονομία, ο φόβος της ανεργίας, εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για την συνοχή της κοινωνίας. Η ανοχή στην παρούσα φάση, δεν θα πρέπει να ξεγελά τους έχοντες την ευθύνη του τρόπου αντιμετώπισης των επιδημιολογικών δεδομένων. Η κοινωνική έκρηξη είναι προ των πυλών!

Ο καιρός γαρ εγγύς, για να πατηθεί το «πράσινο φως» ακόμη και για την επέκταση η και άρση του ωραρίου κυκλοφορίας. Οι τουρίστες που θα έρθουν, θα τους «μαντρώνουμε» από τις εννέα το βράδυ ή θα κυκλοφορούν μόνοι στους δρόμους:

Ο καιρός γαρ εγγύς, να ξεκουραστούν τα πληκτρολόγια που μας οδηγούν σε ιντερνετικά μονοπάτια, εσώκλειστοι με συντροφιά μια νέα ψηφιακή ζωή.. Η ζωή είναι έξω και η διάρκεια της, είναι σύντομη. Ας μην το ξεχνάμε!

 

Ο καιρός γαρ εγγύς, με τον δημοσκοπικό αέρα να ξεφουσκώνει και τότε θα είναι αργά, για πολλούς που εφησυχάζουν στις καρέκλες τους.

Τα πρώτα δείγματα κάνανε την εμφάνιση τους. 

Φύλακες γρηγορείτε!

 

Αφερίμ εφέντη! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

 

 

Διασταυρώνουν τα ξίφη τους καθημερινά στο κοινοβούλιο, στις οθόνες των τηλεοράσεων, στο διαδίκτυο , όλα τα πολιτικά μας κόμματα. Αφερίμ εφέντη!

Πολιτικοί καβγάδες, από θερμοκέφαλους, κατηγορίες, φωνασκίες, αντεγκλήσεις, που δεν εκπλήσσουν και δίνουν «τροφή» στα δελτία των τηλεοπτικών ειδήσεων, στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στις αναρτήσεις των τρολ. Αφερίμ εφέντη!

Αποποιούνται και μετακυλίουν τις ευθύνες, για τα οικονομικά, της υπερμετάδοσης του ιού της πανδημίας, με υψηλούς τόνους συζήτησης, πεζοδρομιακούς διαλόγους, απίστευτους συμψηφισμούς προς τέρψιν φίλιων δυνάμεων και εναπομεινάντων οπαδών που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα. Σκηνικό άκρας πόλωσης, που ουδόλως ενδιαφέρει τους πολίτες, που ασφυκτιούν να τα φέρουν βόλτα και βρίσκονται σε κατάσταση πανικού από το φόβο να προσβληθούν από τον ιό και να χρειαστεί να νοσηλευτούν σε νοσοκομείο. Αφερίμ εφέντη!

Για κάποιους βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους, περνάμε τον τελευταίο δύσκολο κάβο της πανδημίας. Για κάποιους άλλους, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, επικρίνοντας το κάθε τι, κάνοντας σκληρή αντιπολίτευση, εντοπίζοντας μόνο τα κακώς κείμενα και  με στεντόρεια φωνή και διαδηλώσεις τις περισσότερες φορές. Αν η αντιπολίτευση τα βλέπει όλα μαύρα, αλλά δεν έχει να αντιπροτείνει παρά μόνο έναν κοινό υπουργό Υγείας και έναν νέο υπουργό Προστασίας του Πολίτη, τότε, Αφερίμ εφέντη!

Ο γνωστός σε όλους στρατηγός Σουν Τζου, στην Τέχνη του Πολέμου συνιστά, για την κατάληψη ενός μεγάλου υψώματος. Με μικρά και σταθερά βήματα καταλαμβάνουμε πρώτα τα πιο μικρά υψώματα και στη συνέχεια πάμε για το μεγάλο ύψωμα.

Για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας ακούμε για γενναία άλματα προόδου, αντί για μικρά και απλά βήματα βελτίωσης της.

Πως θα γίνουν όλα αυτά μετά από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία, πολλούς μας ξεπερνάει. Αν δεν είναι ένα φληνάφημα, ένα νέο προεκλογικό αφήγημα, τότε ανεβάζει τον πήχη, στην μετά covid εποχή, πολύ ψηλά. Ας είναι. Αφερίμ εφέντη!

Κάθε φορά που ανακοινώνονται νέα μέτρα, οι μισοί από τους ειδικούς της επιτροπής, δεν συμφωνούν. Το κάνουν γιατί διαφωνούν η για λόγους δημοσιότητας; Αυτοί ξέρουν.

Αφερίμ εφέντη!

Το λατρεμένο φρούτο των περισσοτέρων  Ελλήνων ψηφοφόρων, λίγο πριν την κάλπη, είναι ο λωτός. Μια ματιά στα αποτελέσματα των εκλογών της περιόδου 2000-2019

το αποδεικνύει. Τελικά η κάλπη λειτουργεί σαν "Κολυμπήθρα του Σιλωάμ". Όλα τα καθαρίζει! Αφερίμ εφέντη! 

 

Οι πρόωρες εκλογές, σε πρώτο πλάνο, οι υποψήφιοι σε "αναμμένα κάρβουνα"! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου

 Σε γνωστό σύγγραμμα επιφανούς πολιτικού αναλυτή, και καθηγητή πολιτικής επικοινωνίας, αναφέρεται ότι τα ίδια πρόσωπα, οι «μαϊντανοί» σε διάφορα ηλεκτρονικά Μέσα, είναι μια επινόηση για να αποφεύγεται το αποκαλούμενο ζάπινγκ. Ο λόγος, σε όποιοι κανάλι κι αν γυρίσεις, τον ίδιο «μαϊντανό» θα δεις, είτε είναι σε πρωινάδικη εκπομπή, είτε στις ειδήσεις που είναι πλέον μακρόσυρτες συζητήσεις στα περισσότερα κανάλια. Και φυσικά, οι περισσότεροι «τηλε-μαϊντανοί» είναι τα γνωστά μας πολιτικά πρόσωπα, που αν δεν είναι καλεσμένοι σε πάνελ, έχουν τη δική τους εκπομπή για «φρεσκάρισμα» του προφίλ τους. 

Οι πολιτικοί «τηλε-μαϊντανοί» θεωρούνται προστατευόμενο είδος από τα Μέσα και η «καλλιέργεια» τους επιδοτείται από τους πολίτες με την ψήφο τους σε κάθε εκλογική διαδικασία. Τώρα αν μαζί με τους πολιτικούς που αξίζουν να εκλεγούν, εκλέγονται και διάφορες ακόμη ποικιλίες όπως «παράσιτα, βούρλα, βλήτα, γλάστρες» η ευθύνη βαραίνει περισσότερο τους πολίτες.

Βέβαια, στην τηλεοπτική δημοκρατία όπου ζούμε ενδημεί ένας τεράστιος αριθμός ειδών που κατακλύζουν τα τηλεοπτικά σαλόνια μας και φιλοδοξούν να κυριαρχήσουν στις τελευταίες σκέψεις μας πριν κοιμηθούμε. Κονταροχτυπιούνται φωνασκούν, «αναλύουν» με τον δικό τους τρόπο τα πάντα. Είναι παντογνώστες, έχοντας άποψη για όλα .

Σήμερα διανύουμε μια περίοδο κρίσιμων πολιτικών εξελίξεων, με πανδημία, με οικονομική ασφυξία των πολιτών, με έναν αλλοπρόσαλλο γείτονα και με ανοιχτό το ενδεχόμενο αιφνίδιας προσφυγής στην λαϊκή ετυμηγορία και τα επικοινωνιακά επιτελεία πολιτικών και υποψηφίων πολιτικών αποδίδονται στους λεγόμενους «μιντιακούς αγώνες», για να πετύχουν λίγα λεπτά αναγνωρισιμότητας των επικεφαλής τους.

Στο παρελθόν όντως η συγκεκριμένη συνταγή μπορούσε να αποφέρει κάποια αποτελέσματα, ωστόσο προϊόντος του χρόνου έχει αποδειχθεί ότι η μη στοχευμένη ή η υπερβολική έκθεση ενός υποψηφίου στην δημοσιότητα μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει. Δεν προέκυψε τυχαία ο ορισμός του τηλεοπτικού μαϊντανού ή της τηλεοπτικής γλάστρας που αναφέρθηκε πιο πάνω. Και οι δύο είναι απόρροια των παραπάνω λόγων, ενώ στις μέρες μας μια και μόνο αποτυχημένη τηλεοπτική παρουσία μπορεί να ακολουθήσει έναν πολιτικό για μια ολόκληρη ζωή.

Εξάλλου, τις περισσότερες φορές οι ολιγόλεπτες εμφανίσεις ενός πολιτικού, η εκκολαπτόμενου πολιτικού σε τηλεοπτικά μέσα που συνήθως περιλαμβάνουν συμμετοχή σε ενημερωτική εκπομπή εάν εκείνος δεν «προκαλέσει» με βαρύγδουπες ή προκλητικές δηλώσεις το τηλεοπτικό πάνελ, πολλά παραδείγματα τον τελευταίο καιρό, λόγω της διάρθρωσης αυτών των συνεντεύξεων, δεν θα μπορέσει ούτε να αναπτύξει επαρκώς τις απόψεις του, ούτε να περάσει το μήνυμα που θέλει στους εν δυνάμει ψηφοφόρους του.

 Στην καλύτερη περίπτωση θα τον αναγνωρίσουν κάποιοι άνθρωποι παραπάνω, γιατί απλά θα τον δουν στους δέκτες τους για λίγα δεύτερα, στη χειρότερη ωστόσο η παρουσία του μπορεί να αναπαραχθεί σε σατυρική εκπομπή, που αντλεί τη θεματολογία της από αυτού του τύπου τις εκπομπές.

Η τηλεοπτική αρένα είναι δύσκολη και σε αυτή μπορεί να λειτουργήσει μόνο όποιος έχει και προσόντα καλού ηθοποιού.

Εμμένοντας ωστόσο σε μια επικοινωνιακή πολιτική που βασίζεται στην τηλεοπτική ή ραδιοφωνική προβολή χάνονται πολλές άλλου τύπου σημαντικές στρατηγικές στις οποίες πρέπει να στρέψει την προσοχή του ο πολιτικός.

Η αναγνωρισιμότητα είναι ένα από τα στοιχεία επιλογής που έχει ένας ψηφοφόρος, δεν είναι όμως το πιο σημαντικό. Ιδιαίτερα οι νέοι ψηφοφόροι προτιμούν να γνωρίσουν πιο αναλυτικά και πιο σφαιρικά έναν υποψήφιο ως προσωπικότητα, κάτι που δεν αποτελούσε προϋπόθεση για τις παλαιότερες γενιές.

Η γνώση για το πρόσωπο του υποψηφίου είναι το κομβικότερο στοιχείο επιλογής και αυτή δεν ταυτίζεται πια με τα παραδοσιακά μέσα διοχέτευσης της πληροφορίας αλλά έχει προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα που πρέπει να λάβει υπόψη του ο πολιτικός είτε είναι νέος είτε είναι εμπειρότερος. Ίσως ήρθε ο καιρός να ξεκαθαριστεί όχι μόνο το πολιτικό τοπίο αλλά και το τηλεοπτικό…. Και ο «δημοσιογράφος – παρουσιαστής» να κλείσει την πόρτα!

Ίσως ήρθε ο καιρός για πολιτική «σαλάτα» αλλά χωρίς μαϊντανούς και βλήτα. Με τη μοναδική γεύση της αξιοσύνης!

Συμπέρασμα. Οι σύγχρονες απαιτήσεις γύρω από μια υποψηφιότητα ενός πολιτικού ξεπερνούν την εφήμερη συμμετοχή σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και ιντερνετικά Μέσα. Η σωστή ανάδειξη της υποψηφιότητας και η δόμηση του προφίλ του για να ξεχωρίσει δεν εξυπηρετείται αποκλειστικά από δύο άρθρα και δύο εμφανίσεις στην τηλεόραση ή από τα likes στο facebook.

Τα κριτήρια ψήφου των πολιτών έχουν αλλάξει. Είναι πλέον σύνθετα και περίπλοκα και δύσκολα κωδικοποιούνται σε ένα άρθρο.

Άλλωστε και η σχέση των πολιτών με τα Μέσα, δεν περνάει και τις καλύτερες μέρες της. Πολλά από αυτά θεωρούνται κατευθυνόμενα, συστημικά και δεν πείθουν όπως παλιά με τις επιλογές τους. Η ταυτοποίηση ενός πολιτικού προσώπου με ένα τέτοιο Μέσο εγκυμονεί κινδύνους για την εικόνα του. Μια ακόμη απόδειξη είναι ότι στις τελευταίες εκλογές Εθνικές και Αυτοδιοικητικές  έχουν εκλεγεί πολλά νέα πρόσωπα που δεν «πέρασαν» ούτε έξω από πόρτες των Μέσων. Απλά, «δούλεψαν» δίπλα στον πολίτη – ψηφοφόρο.