Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023

Νέοι και Αναποφάσιστοι, το εκλογικό ζητούμενο των πολιτικών κομμάτων! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ- Επικοινωνιολόγου


Οι δύο βασικές δεξαμενές αλίευσης ψήφων από τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας και όχι μόνο,  είναι οι νέοι ψηφοφόροι και οι ευρισκόμενοι, σύμφωνα με τις δημοσκοπικές έρευνες, στην "γκρίζα" ζώνη. 

Οι λεγόμενοι αναποφάσιστοι που θα αποφασίσουν, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές  η πάνω από την κάλπη αρκετές φορές.  Παρά το γεγονός ότι τα πολιτικά κόμματα επιστρατεύουν τη γνωστή σε όλους μας  στρατηγική της ακραίας πόλωσης, ο αριθμός των αναποφάσιστων ψηφοφόρων παραμένει υψηλός  και δείχνει ότι υπάρχει ένα σημαντικό ακροατήριο, που μπορεί να διαμορφώσει το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα. 

Σύμφωνα με τις δημοσκοπικές εταιρείες, το μεγαλύτερο ποσοστό των αναποφάσιστων στις εκλογές του 2019, ψήφισε το ΚΙΝΑΛ και το μικρότερο τον ΣΥΡΙΖΑ.  Στις επικείμενες εθνικές εκλογές, οι εκροές από τους ψηφοφόρους του 2019 της Νέας Δημοκρατίας, φαίνεται ότι κατευθύνονται στην "γκρίζα" ζώνη, στην αδιευκρίνιστο ψήφο και δεν πάνε σε άλλο πολιτικό κόμμα.

Αποτέλεσμα, με μία σωστή επικοινωνιακή στρατηγική όπως το "άνοιγμα" στις ανάγκες  και τα ζητούμενα της νεολαίας, για κοινωνική κατοικία, επιδότηση φοιτητικής εστίας,  διευκολύνσεις ενοικίασης και άλλα, μπορεί να κάνουν πιο εύκολη την επαναπροσέγγιση και επαναφορά τους.

Σύμφωνα και πάλι με τις έρευνες αλλά και από τις εκτιμήσεις γνωστών πολιτικών αναλυτών,  το μεγαλύτερο μέρος των αναποφάσιστων ψηφοφόρων, τοποθετούνται στο χώρο της κεντροαριστεράς.  Είναι οι λεγόμενοι προοδευτικοί ψηφοφόροι. 

Με σωστή στρατηγική προσέγγιση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης,  που ανήκουν στον προοδευτικό χώρο, έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν τα ποσοστά τους,  διεκδικώντας μεγαλύτερο μερίδιο του προοδευτικού χώρου.  Ακόμη κι αν ξεκινάνε από μονοψήφια ποσοστά, μπορούν να φτάσουν σε "υψηλά διψήφια".  Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στους αναποφάσιστους της γενιάς Generation Z, ηλικίας 17 έως 25 ετών,  λόγω της έλλειψης ιδεολογικών στεγανών και παντελούς αδιαφορίας, για την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος.

 Ένα μεγάλο ποσοστό των νέων, που θα έρθει να προστεθεί στο αναμενόμενο υψηλό ποσοστό της αποχής, από τις κάλπες.  Ο τομέας του πολιτισμού, τα διάφορα φεστιβάλ και οι στοχευμένες παροχές αποτελούν  τα "κλειδιά" στη διεκδίκηση ενσωμάτωσης των νέων στα πολιτικά κόμματα. 

Η γυναικεία συμμετοχή καθώς και θέματα ισότητας των δύο φύλων και τα ανθρώπινα δικαιώματα, παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πρόθεση ψήφου των νέων ηλικιών.

 Εκείνο που σίγουρα διαφεύγει από τις στρατηγικές των κομμάτων, είναι η εκπεφρασμένη άποψη των νέων και εδραιωμένη  πεποίθηση τους ότι η ψήφος τους δεν παίρνετε στα σοβαρά από τους πολιτικούς, την επομένη των εκλογών!

Άρα, γιατί να πάνε να ψηφίσουν όταν τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει!

 

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2023

Η εποχή των διλημμάτων. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου


Πέρασαν κοντά πενήντα χρόνια από τότε που διατυπώθηκε το πρώτο της μεταπολίτευσης  πολιτικό δίλημμα, η ιστορική φράση που αποδίδεται στον αείμνηστο Μίκη Θεοδωράκη, η γνωστή «Ή ο Καραμανλής ή τα τανκς».

Μια φράση διλημματική που έμελλε να γίνει ιστορική, αλλά και να αποκτήσει διαστάσεις μύθου αλλά και πολλούς μιμητές. Ήταν μια φράση που παρ’ όλες τις ιδεολογικές καταβολές του δημιουργού της, έφερε τους πολίτες προ των ευθυνών τους και διαμόρφωσε το εκλογικό αποτέλεσμα, δίνοντας παράλληλα μια συντριπτική νίκη στον τότε αρχηγό της νεοσύστατης Νέας Δημοκρατίας.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν από την μεταπολίτευση μέχρι στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, τα πολιτικά διλήμματα δεν έλειψαν από την επικοινωνία των πολιτικών μας κομμάτων.Άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι.

Διανύουμε μια χρονιά πολλαπλών εκλογών, Εθνικών και Αυτοδιοικητικών και στο πρώτο εξάμηνο του ερχόμενου έτους και των Ευρωεκλογών και αναμένεται ότι τον πρώτο λόγο θα έχουν τα πολιτικά διλήμματα, άλλοτε με αντίκρισμα στην πραγματικότητα και άλλοτε απλώς τεχνητά διλήμματα που θα αφορούν ελάχιστους πολίτες η και κανέναν. Το πώς θα εισπραχθούν από τους πολίτες, αν θα γίνουν πιστευτά, αν θα διαμορφώσουν θετικό, για το πολιτικό κόμμα, κλίμα θα φανεί στις κάλπες, στο αποτέλεσμα.

Σε κάθε προεκλογική περίοδο «χτίζονται» προεκλογικές καμπάνιες βασισμένες σε μια διλημματική περιγραφή της επόμενης ημέρας της κάλπης, για τους πολίτες. Τι θα τους συμβεί.

Πολλές φορές το δίλημμα είναι και το μοναδικό προεκλογικό αφήγημα ενός πολιτικού κόμματος ή αυτοδιοικητικού συνδυασμού. Για τους ειδικούς στην επικοινωνία, η επιλογή ενός ρεαλιστικού και εύπεπτου εκλογικού διλήμματος, θα δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα και μπορεί να αποβεί το βασικό όπλο της νίκης ενός πολιτικού φορέα. Αρκεί το δίλημμα να είναι ξεκάθαρο, σαφές, να στοχεύει στα ζητούμενα του ψηφοφόρου πολίτη και να πιάνει τον σφυγμό της κοινωνίας.

Μια πολιτική δύναμη που βρίσκεται στην εξουσία,  μονόδρομη στρατηγική της είναι η θετική ατζέντα προβολής των πεπραγμένων και κάποια διλήμματα που αφορούν το αύριο των πολιτών, όπως «σταθερότητα ή αστάθεια» ή «μπροστά ή πίσω» και άλλα συναφή.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, έχουν σαν βάση τη στρατηγική της άρνησης απέναντι στα πεπραγμένα και διλήμματα ιδεολογικά, ηθικά, κινδυνολογία θεσμών ακόμα και δημοκρατικού πολιτεύματος. Τα παραδείγματα πολλά, αν ανατρέξουμε σε καμπάνιες προηγουμένων εκλογικών εκστρατειών.

 

Τα σωστά πολιτικά διλήμματα προσδιορίζουν πάντα το μετεκλογικό μέλλον των ψηφοφόρων στη βάση των αντιθέσεων. Μαύρο ή άσπρο, ανάπτυξη ή χρεοκοπία. Ήδη έχουν εμφανιστεί τα πρώτα λάιτ πολιτικά διλήμματα των κομμάτων. Το παιχνίδι των νέων διλημμάτων θα ανάψει οσονούπω!

 

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2023

Η στρατηγική των "δύο κόσμων" και του "σκληρού ροκ", δεν αρκούν. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου


Τα πεζά καθημερινά πράγματα είναι αυτά, που θα αποτελέσουν το πρωταρχικό κριτήριο επιλογής των πολιτών, στην ερχόμενη εκλογική αναμέτρηση των εθνικών εκλογών.

Στο εκλογικό αποτέλεσμα θα παίξει μικρό η μεγάλο  ρόλο και πάλι, η αποστροφή που προκαλεί ο θεωρούμενος υπεύθυνος της κρίσης παρά ο έρωτας  για τον διάδοχο του, στην ηλεκτρική καρέκλα της εξουσίας.

Το γεγονός ότι το αποτέλεσμα της κάλπης αφορά το αύριο της ζωής και των παιδιών μας. δεν αποτελεί ανασχετικό παράγοντα  της εκτόνωσης, θυμού και νεύρων, για πολλούς ψηφοφόρους. Η ενόχληση για την οικονομική δυσκολία σβήνει όλα τα άλλα θέματα που μπορεί να θεωρηθούν υπεύθυνα, πέραν των αρμοδίων, όπως η διεξαγωγή του πολέμου, η ενεργειακή κρίση, η πανδημία, το πρόβλημα του πληθωρισμού και άλλα. Πολλές φορές οι πολίτες βλέπουν αυτό που θέλουν να δουν η τους δείχνουν και όχι αυτό που πραγματικά συμβαίνει.

Όμως τελευταία, ένα σημαντικό κομμάτι των σκεπτόμενων ψηφοφόρων, κατανοεί ότι τα προβλήματα που ταλανίζουν τις κοινωνίες είναι πολύπλοκα και δεν υπάρχουν εύκολες και μαγικές λύσεις. Να δούμε αν θα το θυμηθεί στην κάλπη!

Από την άλλη πλευρά υπάρχει και ένα άλλο  ποσοστό πολιτών, που θα σαγηνευτεί και πάλι από τον άκριτο λόγο των λαϊκιστών, που επενδύουν στη στρατηγική του «σκληρού ροκ» όσο οδεύουμε προς τις κάλπες.

Ένα «σκληρό ροκ» που θα συνοψίζεται σε δύο σκέλη. Το ένα των υποκλοπών και το έτερο της ακρίβειας, με συνοδευτικά τη διάλυση των θεσμών και της υγείας, της σήψης και παρακμής της δημοκρατίας στο σύνολο της.

Το σύνολο της αντιπολίτευσης με ρητορικές υπερβολές των στελεχών της, με τοξικότητα, με υψηλούς τόνους στην επικοινωνία και μέσα σε ένα πολιτικό κλίμα έντασης και εχθροπάθειας, θα προσπαθήσει να συμπυκνώσει όλη τη στρατηγική «εξόδου» για το κυβερνητικό κόμμα, με το σύνθημα "Φύγετε"!

Με την προεκλογική στρατηγική του «σκληρού ροκ», ίσως να πείσουν αρκετούς από τους «στρατευμένους» ψηφοφόρους τους, όμως δεν φαίνεται να μπορούν να πείσουν τους μετριοπαθείς, τους ανένταχτους ψηφοφόρους όπως φαίνεται και από τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις. Τους πολίτες που δεν τους αρέσει ο θόρυβος και οι κοινωνικές αρρυθμίες.

Η στρατηγική της ψήφου διαμαρτυρίας, οργής και θυμού με παράλληλη αποστολή μηνύματος, σε μια εποχή με παγκόσμιες τρομακτικές δυσκολίες , είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθεί αποτελεσματική.

Με πολύ απλά λόγια, για όσους γνωρίζουν από πολιτική επικοινωνία, η επιλογή των πολιτών θα εξαρτηθεί από τις ρεαλιστικές λύσεις που θα προτείνουν τα πολιτικά κόμματα στα οξυμένα προβλήματα. Τα "αντί" μέτωπα που διχάζουν τους πολίτες, τους κούρασαν και δεν αρκούν να δώσουν την προεκλογική νίκη.

Η κρίση και η ενεργειακή ακρίβεια, παίζουν σπουδαιότερο ρόλο στα μεσαία και λαϊκά στρώματα από τις παρακολουθήσεις, τη διαφθορά, τον κίνδυνο του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Ας το λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι έχοντες την ευθύνη χάραξης της προεκλογικής στρατηγικής των πολιτικών κομμάτων.

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2023

Ήρθε η ώρα για νέα πρόσωπα στη Βουλή και στην Αυτοδιοίκηση. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου


 Καλή φώτιση να έχουμε στην επιλογή των προσώπων που θα κοσμήσουν τα ψηφοδέλτια πολιτικών κομμάτων και αυτοδιοικητικών παρατάξεων, στις εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές, που θα διεξαχθούν στον χρόνο που διανύουμε.

Το κυριότερο κριτήριο στην επιλογή των προσώπων από τους πολίτες είναι η αναγνωρισιμότητα ενώ μικρότερη σημασία έχουν η ικανότητα του υποψηφίου και η προσωπικότητα του.

Μια από τις παθογένειες του εκλογικού σώματος είναι να ψηφίζονται «νούμερα», υποψήφιοι που έχουν την ικανότητα να φέρνουν «νούμερα» τηλεθέασης σε τηλεοπτικά προγράμματα. Οι έχοντες την ευθύνη κλεισίματος προσώπων σε ένα πάνελ τους προτιμούν, γιατί ξέρουν ότι με τις φωνασκίες και τις ύβρεις τους, θα καθηλώσουν το τηλεοπτικό κοινό στους καναπέδες. Και θα δώσουν υψηλά νούμερα τηλεθέασης!

Ανάμεσα σε όλα τα κριτήρια επιλογής, «σταυρώματος» ενός υποψήφιου,  τα πλέον δυνατά «όπλα» ψηφοθηρίας είναι, ένα γνωστό οικογενειακό όνομα ή ακόμη και κάποιο έργο που μπορεί να έχει αφήσει κάποιος από το γενεαλογικό του δέντρο, με τα πλούσια πολιτικά φυλλώματα, που για κάποιους «αδιευκρίνιστους» λόγους ο ψηφοφόρος πρέπει να πιστέψει πως ο επίγονος του, είναι ικανός συνεχιστής.

Φυσικά υπάρχουν περιπτώσεις που κληρονόμοι μεγάλων ονομάτων μεγαλούργησαν προς δόξα των προγόνων τους, αλλά είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Δυστυχώς, η οικογενειοκρατία και ο νεποτισμός αποτελούν ένα από τα ισχυρότερα συμπτώματα της γενικότερης νόσου του πολιτικού μας συστήματος αν και αρκετές φορές έχουν συνδεθεί με φαινόμενα διαφθοράς στην πολιτική. Σε όλες τις περιπτώσεις ένα «βαρύ» οικογενειακό όνομα ανοίγει τον πολιτικό δρόμο πιο εύκολα στον κληρονόμο, αλλά για κάποιους στη συνέχεια αποδεικνύεται "βαρίδι"!

Μια ακόμη περίπτωση τρόπου επιλογής των πολιτικών, από τους πολίτες, είναι η αναγκαστική συμμετοχή υποψηφίων πολιτικών, του κομματικού σωλήνα, υποψήφιοι με κομματικές ρίζες μακρόβιες, στα ψηφοδέλτια.

Όμως τα πράγματα,τα τελευταία χρόνια, φαίνεται ότι έχουν αλλάξει.

Οι ψηφοφόροι σε μεγάλη πλειοψηφία, έχουν την ωριμότητα να κρίνουν τον ταγό τους όχι από τις γνωριμίες, τα τηλεοπτικά παράθυρα, τα κλειστά κομματικά κλαμπ και τα φυτώρια «γόνων» και «επιγόνων». Αδιαφορεί ο σημερινός ψηφοφόρος στις εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές για τη "χρυσόσκονη" του υποψήφιου. Ζητά απεγνωσμένα να εμπιστευτεί τον υποψήφιο που θα έχει το όραμα, τις γνώσεις και τις ικανότητες να τον βγάλει από το τέλμα που βιώνει καθημερινά.

Χόρτασε από λόγια και υποσχέσεις. Ισχύει για την επιλογή κάθε υποψήφιου η γνωστή ρήση. πέραν από άλλους παράγοντες, "άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια". Η αποτελεσματικότητα και η συνέπεια λόγων και έργων.

Ο υποψήφιος πολιτικός που θέλει να κερδίσει την προτίμηση των πολιτών, θα πρέπει να προβάλει εκτός από το προσωπικό και πολιτικό του προφίλ και το «ενεργειακό» προφίλ του.

Για ποιους λόγους να προτιμηθεί από τους ψηφοφόρους. Τι ακριβώς θα πρέπει να περιμένουν οι πολίτες αν εκλεγεί. Το ενεργειακό προφίλ είναι ένας νέος όρος, ένα νέο κριτήριο επιλογής ενός πολιτικού προσώπου, μετά από προσωπική μου πολυετή εμπειρία και παρατήρηση, του τρόπου επιλογής των πολιτών! Σε επόμενο άρθρο μου θα δώσω παραδείγματα τρόπου χρήσης του ενεργειακού προφίλ ενός υποψηφίου για την Ευρωβουλή, Βουλή και Αυτοδιοίκηση.

Όσο για τους «γυρολόγους» των πολιτικών κομμάτων, θα πρέπει σε αυτές τις εκλογές να πάρουν μια και καλή, την τελική απάντηση, από τους πολίτες. Τέρμα στις «κωλοτούμπες» για λόγους πολιτικής επιβίωσης. Οι πόρτες κλείνουν γι αυτούς.

Ήρθε η ώρα για νέα πρόσωπα στη Βουλή και στην Αυτοδιοίκηση.

Στο χέρι μας είναι !

 

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2023

Όλοι Μαζί και την νέα χρονιά, για την Ελλάδα μας! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ-Επικοινωνιολόγου


Καλή  χρονιά ,αλλά με όλα τα θέματα, εσωτερικά και εξωτερικά ανοιχτά. Από ημερομηνία εκλογών, εξέλιξη πανδημίας, ακρίβεια, και εθνικά θέματα. Ιδιαίτερα στα εθνικά θέματα, ποιος θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του Κυριάκου, έχοντας απέναντι του τον «άρπαγα» γείτονα να ορέγεται ένα θερμό επεισόδιο, αδιαφορώντας για την επόμενη μέρα; Ποιος θα πατήσει πρώτος τη σκανδάλη, και θα πέσει στην παγίδα της έκθεσης στον διεθνή παράγοντα, αλλά και σε μια σύρραξη, με άγνωστα αποτελέσματα;

 

Ο γείτονας με ανοιχτά πολεμικά θέματα και σε άλλες περιοχές, δεν τον ανησυχεί ιδιαίτερα για την έκβαση της μάχης. Αν κερδίσει, θα ανέβουν τα ποσοστά δημοφιλίας στο εσωτερικό του και θα μας σύρει στη Χάγη, για διαπραγματεύσεις στις οποίες θα φέρει όλα τα θέματα – διεκδικήσεις που κατά καιρούς επιδιώκει. Αν χάσει, που θα χάσει, θα βρει τρόπο να τα «μπαλώσει» και θα επιτεθεί σε έναν από τους πολλούς στόχους που εποφθαλμιά. Κάποιο νησί μας θα την πληρώσει τη νύφη, της ήττας.

 

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, για την κυβέρνηση, που άλλοτε προβάλλει τα δώδεκα μίλια και άλλοτε τα έξι. Ούτε λάστιχο να ήταν. Στόχος να αποφύγουμε την στρατιωτική εμπλοκή, να ενεργοποιήσουμε τον διεθνή παράγοντα, που φαίνεται να κωφεύει, για τους δικούς του λόγους και να προσπαθούμε να κερδίσουμε χρόνο, παίζοντας «κατενάτσιο» στις προκλήσεις του αδηφάγου γείτονα. Άλλωστε είμαστε και σε προεκλογική περίοδο.

 

Ένα σύστημα πολιτικής στρατηγικής, που δεν έχει πολλά περιθώρια χρόνου όπως το «κατενάτσιο» στο ποδόσφαιρο, που έχει όριο λήξης το ενενήντα. Αν ένα από τα πλοία υπερβεί τα εσκαμμένα των κόκκινων γραμμών, θα πατήσουμε το κουμπί ή θα βρούμε δικαιολογίες που δεν θα πείθουν κανέναν, απλά θα έχει αποφευχθεί μια στρατιωτική σύρραξη και θα συνεχίζουμε τις διπλωματικές πιέσεις.

 

Χρειάζεται σύνεση, ψυχραιμία και συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων. Δεν χωράνε διχογνωμίες, διχασμοί και διαιρέσεις σε πατριώτες και μη. Αν αναγκαστούμε να πατήσουμε το κουμπί, παρά τις προθέσεις μας, θα πρέπει να το πατήσουμε όλοι μαζί, πολιτικά κόμματα και λαός. Διαφορετικά, θα μιλάμε και θα διαβάζουμε για ένα νέο «ιστορικά ατυχή πόλεμο», μετρώντας αμέτρητες καταστροφές, πιθανή απώλεια εδαφών και  χιλιάδων Ελλήνων πολιτών.

 

Πολλές φορές, σε δύσκολες αποφάσεις, οι κυβερνήσεις αφουγκράζονται δημοσκοπήσεις ή ακόμη και αναρτήσεις της κοινής γνώμης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όμως, κυβερνήτης δεν είναι ούτε το twitter ούτε το Facebook. Κυβερνήτης είναι ένας εκλεγμένος ηγέτης, που θα πάρει τις αποφάσεις μελετώντας τις στρατιωτικές δυνατότητες της χώρας απέναντι στον φωνακλά Ερντογάν. Με νηφαλιότητα, ψυχραιμία και σύνεση, «διαβάζοντας» πολύ καλά τις στρατιωτικές  δεξιότητες του αντιπάλου και καταστρώνοντας στρατηγική νίκης, αν υπάρξει ανάγκη.

 

Φυσικά, ο πατριωτισμός της κοινής γνώμης είναι το «καύσιμο», η ύλη που απαιτείται για την αποτελεσματικότητα κάθε πολεμικού εγχειρήματος. Αρκεί, και στην κοινωνία να επικρατούν οι λογικές φωνές και όχι οι φωνές των πολεμοκάπηλων. Οι ένδοξες σελίδες του πολεμικού πρόσφατου παρελθόντος μας, γράφτηκαν πάντα με το μελάνι της ενότητας.

Αντίθετα οι μαύρες σελίδες είχαν τη σφραγίδα της διχόνοιας και της «άτσαλης» πολεμικής προπαρασκευής.

Σύγκρουση ή συμβιβασμός; Ούτε ψύλλος στο κόρφο του, σε όποιον πέφτει αυτό το δίλημμα. Οι υπερφωταγωγημένες ειδήσεις των Μέσων ενημέρωσης, με τον φακό του  άκρατου πατριωτισμού, σβήνουν πολύ γρήγορα όταν έρχονται απέναντι στην ανάγνωση της πραγματικότητας. Στην τύχη μας είναι να έχουμε γείτονα έναν σουλτάνο, έναν αυτοκράτορα που θέλει να γίνει κατακτητής ως άλλος Μεγάλος Τζεκίνγκ Χαν, ρυθμιστής στην παγκόσμια σκακιέρα, χωρίς όμως ίχνος ηθικής. Όσο μας αφορά πλανάται πλάνην οικτράν.

Αρκεί να είμαστε όλοι Μαζί στην νέα χρονιά, ανεξάρτητα από την διαφαινόμενη προεκλογική ένταση! Μιλάμε για την  ακεραιότητα της Ελλάδας μας!